فهرست مطالب

چشم پزشکی بینا - سال بیست و سوم شماره 2 (زمستان 1396)

مجله چشم پزشکی بینا
سال بیست و سوم شماره 2 (زمستان 1396)

  • 90 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1397/08/12
  • تعداد عناوین: 10
|
  • مقالات پژوهشی
  • یدالله اسلامی، مسعود محمدی، لیلا قوجازاده، مهدی شریف زاده کرمانی * صفحات 81-85
    هدف

    بررسی محل انسداد در بیماران با شکست ترابکولکتومی به صورت بازبینی محل جراحی قبلی
    روش پژوهش: این مطالعه به روش مداخله ای در 47 چشم 47 بیمار که بین سال های 1390 تا 1394 در بیمارستان فارابی تحت جراحی بازبینی به دلیل شکست ترابکولکتومی قرار گرفته بوداند، انجام شد. روش جراحی بدین صورت بود که پس از پریتومی با قاعده به سمت فورنیکس و گذاشتن میتومایسین 2 درصد به مدت 1 دقیقه، جداسازی بافت های زیر ملتحمه و تنون و آزاد کردن اسکار انجام می گرفت، اگر در این مرحله جریان مایع زلالیه برقرار می شد، محل شکست در سطح ساب کونژ و تنون در نظر گرفته می شد. در صورت عدم برقراری درناژ، با برش روی اپی اسکلرا، اسکار آن آزاد می شد و اگر درناژ برقرار می شد محل شکست در سطح اپی اسکلرا در نظرگرفته می شد، در غیر این صورت فلپ اسکلرا بلند می شد و آزاد کردن چسبندگی ها تا برقرار شدن درناژ ادامه می یافت. در نهایت اگر باز درناژ برقرار نمی شد، محل اسکلروتومی بررسی و باز می شد تا جریان برقرار شود. در این مطالعه چهار سطح برای انسداد در نظر گرفته شد، کونژوتنون، اپی اسکلرا، اسکلرا، محل اسکلروتومی. بر اساس این که در کدام مرحله از عمل جریان زلالیه برقرار شود، محل انسداد مشخص می شد.

    یافته ها

    میانگین سنی بیماران 19/1±44 سال بود (دامنه تغییرات: 79-5 سال). محل انسداد در 26 (55/3 درصد) مورد زیر فلپ اسکلرا، در 16 (34/1 درصد) مورد در سطح اپی اسکلرا، در 4 (8/5 درصد) مورد در سطح کونژوتنون و 1 (2/1 درصد) مورد در محل اسکلروتومی گزارش شد. میانگین فاصه زمانی بین جراحی ترابکولکتومی و جراحی بازبینی، 5/32±27/5 ماه بود.

    نتیجه گیری

    در این مطالعه، شایع ترین محل شکست ترابکولکتومی در سطح صلبیه گزارش شد. اسکار در هر سطحی می تواند منجر به انسداد مسیر و نتایج نامطلوب عمل ترابکولکتومی شود، بنابراین توجه سریع به محل شکست و انجام اقدامات لازم جهت رفع آن در نتیجه نهایی موثر می باشد.

    کلیدواژگان: شکست ترابکولکتومی، جراحی بازبینی، ترابکولکتومی
  • عبدالرضا مدقالچی، میترا اکبری*، یوسف علیزاده، رضا سلطانی مقدم صفحات 86-92
    هدف

    مطالعه شیوع انسداد مجرای اشکی- بینی (نازولاکریمال) (NLDO) در نمونه ای از بیماران متقاضی جراحی کاتاراکت بر طبق تست شست و شو و تست ناپدید شدن رنگ (DDT).
    روش پژوهش: این مطالعه توصیفی طولی غیرتصادفی به طور آینده نگر به بررسی همه بیمارانی که تحت جراحی کاتاراکت در یک بخش از بیمارستان امیرالمومنین رشت، (ایران) طی سال 1394 قرار گرفته بودند پرداخت. همه شرکت کننده ها تحت معاینه کامل چشم، تست شست و شو و DDT قرار گرفتند. تاریخچه کامل همه بیماران، به خصوص اطلاعات مربوط به سابقه اشک ریزش جمع آوری شد. شاخص (معیار سنجش) پیامد اصلی این مطالعه، فراوانی NLDO در بیماران تحت جراحی کاتاراکت و پیامد ثانویه، حساسیت و ویژگی DDT در تشخیص NLDO بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها

    از 103 بیمار شرکت کننده در مطالعه، 52 بیمار مرد و 51 بیمار زن بودند. میانگین سنی شرکت کننده ها 9/79±70/53 سال بود. تست شست و شو، NLDO را در 20 (19/4 درصد) بیمار تشخیص داد که به طور معنی داری در زنان بالاتر بود (0/013P=). در کل، 49 بیمار (47/54 درصد) از اپی فورا رنج می بردند به طوری که در 13 مورد (12/62 درصد) از بیماران با NLDO و 36 مورد (34/95 درصد) از بیماران بدون NLDO ثبت شد (0/068 =P). در میان بیماران با NLDO (20 مورد) ، افزایش DDT در 70 درصد (14 مورد) مشاهده شد و در میان بیماران بدون NLDO (83 مورد) ، DDT در 23 بیمار افزایش یافت که به ترتیب حساسیت و ویژگی 70 درصد و 4/73 درصد را نشان می دهد. تفاوت آماری معنی دار بین نتیجه تست PDT بیماران با و بدون NLDO وجود داشت (0/001P=).

    نتیجه گیری

    با در نظر گرفتن شیوع بالای NLDO، ارزیابی همه بیماران که تحت جراحی کاتاراکت قرار می گیرند، اهمیت دارد. تست شست و شو به آسانی قابل دسترس است و می توان آن را به عنوان آزمون تشخیص قابل اطمینان برای کاهش خطر ابتلا به اندوفتالمیت پس از عمل کاتاراکت استفاده نمود.

    کلیدواژگان: کاتاراکت- انسداد مجرای اشکی، تست شست وشو، تست ناپدید شدن رنگ فلورسیین
  • فاطمه حیدری، سیدباقر حسینی، روشنک علی اکبر نواحی، حسین آقایی، مژگان رضایی کنوی صفحات 93-101
    هدف
    توصیف نتایج حاصل از سیتولوژی ایمپرشن (Impression Cytology, IC) در ضایعات ملانوسیتی سطح چشم که به صورت بالینی تشخیص داده شده اند.
    روش پژوهش: سیتولوژی ایمپرشن (IC) برای 18 بیمار با تشخیص بالینی ضایعه ملانوسیتی سطحی چشم با استفاده از کاغذ فیلتراستات سلولزی و رنگ آمیزی Periodic acid Schiff-Papanicolau صورت گرفت. در موارد وجود سلول های آتیپیک در IC و یا درخواست بیمار، بیوپسی اکسیژنال از ضایعات انجام شد که نمونه ها مورد ارزیابی هیستوپاتولوژی قرار گرفتند. توافق بین تشخیص بالینی و نتایج IC و بین نتایج IC و هیستوپاتولوژی بررسی شد.
    یافته ها
    تشخیص های بالینی در 13 بیمار خال ملتحمه، کوریستوم ملتحمه در مقابل خال ملتحمه آملانوتیک در1 مورد، ملانوزیز اولیه اکتسابی (PAM) در مقابل ملانوم در 2 مورد و خال ملتحمه آتیپیک در مقابل (Conjunctival Intraepithelial Neoplasia (CIN در 2 مورد بود. نتایج IC نشان دهنده خال ملتحمه خوش خیم در 15 مورد، PAM با آتپیا در مقابل ملانوما در 2 مورد و CIN در مقابل یک مورد ضایعه ملانوسیتی نوع اپیتلیویید غیرطبیعی در یک مورد بود. نتایج IC با تشخیص بالینی در 16 مورد مطابقت داشت (شاخص کاپا کوهن= 0/84) و CIN را در 1 مورد رد کرد. در 7 مورد هیستوپاتولوژی انجام شده، خال ملتحمه خوش خیم در 4 مورد، ملانوم بدخیم در زمینه PAM با آتیپی در 2 مورد و CIN در 1 مورد بود. بین نتایج هیستوپاتولوژی و ویژگی های IC، همبستگی نسبتا بالایی وجود داشت (شاخص کاپا کوهن= 0/76).
    نتیجه گیری
    سیتولوژی ایمپرشن، با نشان دادن ویژگی های سیتومورفولوژی شاخص لایه های سطحی چشم، ماهیت واقعی ضایعات ملانوسیتی سطح چشم را در اکثر موارد بیماران معرفی شده تشخیص داد. با توجه به این واقعیت که IC جایگزین هیستوپاتولوژی نیست، نظر به همبستگی بالا بین نتایج IC و histopathology در مطالعه اخیر می توان از IC به عنوان روش کمکی مناسب در تشخیص و پی گیری درمان ضایعات ملانوسیتی سطح چشم استفاده کرد.
    کلیدواژگان: سیتولوژی ایمپرشن، ضایعات ملانوسیتیک سطح چشم، ملانوزیس اکتسابی اولیه، خال
  • رضا غفاری، گلشن لطیفی*، حامد قاسمی، مهران زارعی قنواتی صفحات 102-107
    هدف

    بررسی تکرارپذیری و میزان تشابه اندازه گیری پارامترهای ضخامت لنز (Lens Thickness, LT) ، عمق اتاق قدامی (Anterior Chamber Depth, ACD) ، طول محوری (Axial Length, AL) و کراتومتری (Keratometry, K) توسط دستگاه جدید 2000OA- و مقایسه آن با دستگاه 500IOL Master.
    روش پژوهش: در این مطالعه مقطعی، بیماران دارای کاتاراکت در یک یا دو چشم برای ورود به مطالعه انتخاب شدند. پارامترهایAL, ACD, LT, K توسط دستگاه جدید (software version 1. 0R) OA-2000 و (45. 4 (software version IOL Master به صورت تصادفی اندازه گیری شدند. برای نشان دادن پایایی intraobserver (repeatability) از
    (coefficients of stability) test-retest reliability coefficients و بررسی تشابه پارامترهای اندازه گیری شده توسط دو دستگاه از Bland-Altman limits-of-agreement (LoA) استفاده شد.

    یافته ها

    پنجاه و هشت چشم (46 چشم راست و 12 چشم چپ) از 58 بیمار (31 مرد و 27 زن) مبتلا به کاتاراکت با میانگین سنی 3/8±61/4 وارد مطالعه شدند. براساس بررسی test-retest reliability، ضریب تغییرات (CV، Coefficient of Variation) برای پارامترهای مختلف اندازه گیری شده با 2000-OA پایایی خوب تا عالی داشتند. (CV به ترتیب برای عمق اتاق قدامی: 88 درصد، کراتومتری: 90 درصد، ضخامت لنز: 83 درصد و AL: 99 درصد). حدود توافق بلند و آلتمن (Bland and Altman’s limit of agreement(LoA)) نشان دهنده تفاضل میانگین (mean difference) بسیار کوچک و به اندازه 0/01 برای طول محوری، 0/11 برای عمق اتاق قدامی، 0/1 و 0/07 برای کراتومتری و هم چنین LoA کوچک برای تمام اندازه ها بود. این یافته ها نشان دهنده تشابه بین اندازه گیری های بیومتری دو دستگاه می باشد (0/1-0/09- برای AL، 0/54-0/33- برای ACD، 2/1-1/8- برای K1 و 0/6-0/75- برای K2).

    نتیجه گیری

    این مطالعه نشان دهنده تکرارپذیری عالی اندازه گیری های به دست آمده توسط دستگاه OA-2000 با روش swept source OCT برای محاسبه قدرت لنز داخل چشمی می باشد. این اندازه گیری ها توافق و تشابه خوبی با اندازه های به دست آمده توسط دستگاه استاندارد IOL master500)) دارند.

    کلیدواژگان: بیومتری، OA2000، IOL Master
  • زهرا هاشمی دهقی، سعاد محفوظ پور*، محمود مدیری، فاطمه علیپور صفحات 108-119
    هدف

    بهبود مولفه های کیفیت خدمات ارایه شده به بیماران مبتلا به آب مروارید با رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری.
    روش پژوهش: این مطالعه، کاربردی و از نظر گردآوری اطلاعات، توصیفی تحلیلی می باشد. داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای، پژوهش های پیشین و طی بارش افکار (Brain Storm) با خبرگان جهت انجام عملیات غربال گری با روش دلفی فازی گردآوری شد. سپس پرسشنامه سنجش شدت اثرات مولفه های کیفیت خدمات ارایه شده به بیماران مبتلا به آب مروارید مطابق با روش مدل سازی ساختاری تفسیری و تعاملات بین مولفه های کیفیت خدمات مورد تحلیل قرار گرفت. روایی پرسشنامه توسط 5 نفر از متخصصین قرنیه و 6 پژوهشگر در حوزه مدیریت خدمات بهداشتی بررسی شد. آلفای کرونباخ برای پایایی عوامل برابر با 0/768 محاسبه شد که نشان از پایایی نسبتا خوب سوالات دارد. از آنجایی که این روش مبتنی بر نظر خبرگان است، از نظرات 10 متخصص چشم پزشکی آشنا به موضوع پژوهش و به منظور تعیین قدرت هدایت و وابستگی مولفه های کیفیت مراقبت های ارایه شده به بیماران مبتلا به آب مروارید نیز از روش مدل سازی ساختاری تفسیری استفاده شد.

    یافته ها

    براساس مدل ساختاری تفسیری، مولفه های «قابلیت فن آوری و نوآوری» و «قابل اعتماد بودن» ، بیش ترین ارتباط و تاثیر را بر مدل داشته و پایه اصلی مدل هستند بدین معنی که عدم استفاده از فن آوری های جدید در عمل آب مروارید و نداشتن اعتماد بیماران به کادر درمانی، رضایت مندی از کیفیت خدمات ارایه شده را تغییر می دهند.

    نتیجه گیری

    برگزاری سمینارها، دوره های آموزشی و بازآموزی در زمینه های تخصصی جهت به روز نمودن دانش کارکنان و پزشکان برای بهبود مولفه اعتمادسازی و توضیح زمان معاینه های پس از عمل و عملکرد صحیح در صورت ایجاد عوارض ناخواسته جهت بهبود مولفه استمرار در خدمات، رضایت بیماران از کیفیت خدمات را افزایش خواهد داد.

    کلیدواژگان: کیفیت خدمات، آب مروارید، مدل سازی ساختاری تفسیری
  • شیما طباطبایی ، محمدعلی جوادی صفحات 120-132
    هدف
    تحلیل روندها و اثرات توسعه آموزش چشم پزشکی و رشد تعداد چشم پزشکان در ایران از 1357 تا 1395.
    روش پژوهش: این مطالعه ملی با حمایت فرهنگستان علوم پزشکی صورت گرفت. اسناد و داده های دست اول پذیرفته شدگان و دانش آموختگان از دبیرخانه شورای آموزش تخصصی پزشکی و اطلاعات مربوط به متخصصان از وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی ایران گردآوری گردید. داده های جمع آوری شده در پایگاه های اطلاعات الکترونیکی وارد و تحلیل شدند.
    یافته ها
    روندهای کنونی و هفت روند و پیامدهای آن برای آینده چشم پزشکی ایران تعیین و تحلیل شد. در دهه های گذشته، تعداد دستیاران، رشته های فلوشیپ و تعداد فلوهای چشم پزشکی افزایش قابل ملاحظه ای داشته است. میزان دانش آموختگان این رشته که از دانشگاه های ایران فارغ التحصیل شده اند، از 45 درصد در سال 1357 به 98 درصد در سال 1395 رسید. تعداد چشم پزشکان به ازای هر صد هزار نفر جمعیت از 1/91 در 1357 به 3 چشم پزشک به ازای هر صد هزار نفر جمعیت در 1395 و شمار چشم پزشکان فعال در ایران به حدود 2400 نفر رسید. نسبت چشم پزشکان به ازای جمعیت 57 درصد، تعداد کل چشم پزشکان ایران 234 درصد و تعداد چشم پزشکان فعال خانم 600 درصد رشد داشته است. از سال 1393 به ازای هر 33333 نفر یک چشم پزشک فعال وجود دارد.
    نتیجه گیری
    رشد آموزش چشم پزشکی، فلوشیپ ها و تعداد چشم پزشکان به خصوص رشد خانم ها قابل توجه بوده است. جهت توسعه و ارتقای چشم پزشکی بر اساس نیازهای جامعه در آینده؛ توجه به توزیع جغرافیایی عادلانه، تعداد مناسب متخصصان و فلوشیپ ها به جمعیت و هم چنین نسبت مناسب خانم ها و آقایان چشم پزشک ضروری است.
    کلیدواژگان: آموزش چشم پزشکی، فلوشیپ، روندها، رشد چشم پزشکان
  • گزارش موارد
  • عباس باقری، محدثه فیضی ، محمد عباس زاده، کوروش شهرکی صفحات 133-136
    معرفی یک بیمار با همانژیوم کاورنوس (CH) در پلک تحتانی.
    معرفی بیمار: آقای 37 ساله ای با شکایت از یک توده قابل لمس و بدون درد در پلک تحتانی راست از 2 سال قبل به بیمارستان لبافی نژاد مراجعه نمود. وی تغییر اندازه توده را با فعالیت ورزشی و تغییر وضعیت بدن و یا مانور والسالوا ذکر نمی کرد. در معاینه، کاهش دید، پروپتوزیس، اختلال حرکت عضلات خارج چشمی و دوبینی وجود نداشت. در CT اسکن، توده ای لوبوله با حدود مشخص در قسمت های میانی و جانبی پلک تحتانی با گسترش به عقب تا قسمت های قدامی اربیت مشهود بود. با برش پوستی که روی توده صورت گرفت، توده ای لوبوله و ارغوانی رنگ با کپسول به راحتی و به طور کامل خارج شد. در بررسی پاتولوژی تومور، همانژیوم کاورنوس (CH) تایید گردید.
    نتیجه گیری
    CH اغلب در فضای اینتراکونال بروز می کند اما به طور ناشایع در قسمت های قدامی اربیت از جمله پلک نیز ایجاد می شود.
    کلیدواژگان: توده پلک، همانژیوم کاورنوس
  • معصومه محبی، امین نبوی، میرغلامرضا مهبد، مسعود میرقربانی صفحات 137-140
    هدف
    گزارش یک مورد کونژنکتیویت سیکاتریسیل در بیمار مبتلا به لیکن پلان پوستی.
    معرفی بیمار: یک خانم 42 ساله مورد شناخته شده لیکن پلان پوستی از 5 سال قبل با تظاهرات کونژنکتیویت مزمن مراجعه نمود. در معاینه، کونژنکتیویت سیکاتریسیل با فیبروز ساب اپی تلیال در ملتحمه پلکی و سیمبلفارون در هر دو چشم مشهود بود. درگیری ملتحمه ای لیکن پلان با بررسی پاتولوژی اثبات شد. پس از یک دوره درمان شش ماهه با تاکرولیموس و استرویید موضعی، علایمی از پیش رفت ضایعات چشمی مشاهده نشد و بیمار احساس راحتی بیش تری داشت.
    نتیجه گیری
    کونژنکتیویت سیکاتریسیل یک تظاهر نادر لیکن پلان است که باید در تشخیص افتراقی کونژنکتیویت های سیکاتریسیل مد نظر قرار گیرد. درمان با تاکرولیموس و استرویید موضعی حداقل در کوتاه مدت اثرات مفیدی دارد.
    کلیدواژگان: لیکن پلان، کونژنکتیویت سیکاتریسیل، تاکرولیموس موضعی
  • مقالات ترجمه شده
  • سعید کریمی ، وحید موفقی، حسین ملازم، آزاده حاصلی مفرد صفحات 141-151

    تشخیص متاستاز داخل چشم می تواند برای بیمار هولناک باشد. برای بسیاری از بیماران به ویژه افرادی که به سرطان ریه و یا پستان مبتلا هستند، این تشخیص نشانه انتشار تومور بدخیم در بدن و بیانگر پیش آگهی ضعیف برای بقا است. برای کسانی که در حال حاضر از متاستاز گسترده رنج می برند، درگیری چشم مشکلاتی مانند دوری از خانواده، دوستان، کار و نیز صرف زمان بیش تر در بیمارستان را تحمیل می کند. متاستاز داخل چشم، به ویژه اگر دوطرفه باشد، باعث ترس از نابینایی، از دست دادن استقلال و ناتوانی در محل کار و خانه می شود.
    بسیاری از بیماران مبتلا به متاستاز داخل چشمی دچار از دست رفتن برگشت ناپذیر بینایی می شوند و برخی ممکن است به دلیل درمان با تاخیر یا ناکارآمد، چشم خود را از دست بدهند. بیش تر این بیماران با وجود پیش رفت های صورت گرفته در تصویربرداری چشمی، در ابتدا به اشتباه به عنوان بیماری التهابی یا سایر ضایعات خوش خیم تشخیص داده می شوند. گاهی حتی پس از تشخیص صحیح، به دلیل عدم آگاهی از این نکته که متاستاز به چشم قابلیت رشد سریع دارد، با فوریت به یک انکولوژیست چشم ارجاع داده نمی شوند، بنابراین، از زمان بروز علایم تا آغاز درمان چشم، فاصله زمانی زیادی به طول می انجامد. حتی پس از درمان، نتیجه می تواند به علت شکست درمانی، کم تر از حد مطلوب باشد. چنین شکست هایی شاید با توجه به تغییر روش درمانی از پرتودرمانی به درمان های کم آزارنده تر و با قابلیت اعتماد کم تر مانند درمان آنتی آنژیوژنیک و PDT بیش تر شده است. اگر درمان چشمی، به این امید که درمان سیستمیک به تنهایی باعث کنترل بیماری داخل چشم می شود، به تاخیر بیفتد، آسیب بیش تری رخ خواهد داد. از طرف دیگر، منابع گرانبها (از جمله زمان و انرژی محدود بیمار) می تواند به علت بررسی ها و درمان های اضافه یا تخمین بقای بیش از حد خوش بینانه هدر رود. هدف این بخش کمک به چشم پزشکان جهت مراقبت بهتر بیماران مبتلا به متاستاز داخل چشم است تا از منابع موجود، بهره ببرند. اگرچه درمان متاستازهای داخل چشم احتمالا به یک متخصص انکولوژی چشم واگذار می شود ولی چشم پزشکان عمومی و متخصصین شبکیه نقش مهمی در مراقبت از بیمار دارند. لوسمی و لنفوم موارد بسیار متفاوتی هستند و در این بررسی گنجانده نشده اند.
    کلیدواژگان: متاستاز، چشمی
  • محدثه فیضی ، محمد پاکروان صفحات 152-160
    افزایش فشار درون جمجمه ای ایدیوپاتیک (IIH) سندرمی است که با افزایش فشار داخل مغز (ICP) به همراه علایم و نشانه های آن در یک بیمار هوشیار، بدون وجود علایم لوکال عصبی، خود را نشان می دهد و علت ثانویه ای برای افزایش ICP یافت نمی شود. در این وضعیت، تصویربرداری مغز تغییر شکل و یا انسداد بطن های مغزی را نشان نمی دهد اما ممکن است علایم افزایش فشار داخل مغز شامل خالی بودن نسبی زین ترکی (empty sella) ، کلاپس دیواره سینوس جانبی (تنگی وریدی با جدار صاف) ، مسطح شدن گلوب و بدون fold شدن غلاف عصب بینایی دیده شود (تصویر 1). در IIH تمام بررسی های تشخیصی نرمال هستند به جز افزایش فشار داخل جمجمه ای. مواردی که در بالا ذکر شد معیارهای دندی (Dandy) اصلاح شده برای تشیخص IIH می باشند.
    کلیدواژگان: افزایش ایدیوپاتیک فشار درون جمجمه
|
  • Y. Eslami, M. Sharifzadeh Kermani, M. Mohammadi, L. Ghojazadeh Pages 81-85
    Purpose

    To investigate the site of trabeculectomy failure with surgical revision in patients with failed trabeculectomy.

    Methods

    This interventional case series was performed on 47 eyes of 47 patients with surgical revision due to failed trabeculectomy Farabi Hospital between 2011 and 2015. The surgery involved fornix based peritomy MMC 2%; then, it was applied for 1 minute and subconjunctival tissues, Tenon’s capsule, and scar tissues were excised. If aqueous flow was established, the subconjunctiva and tenon would be considered as the site of failure. If not established, the scar on the episclera was released, and if drainage was established, the site of the failure at the epicardial surface would be considered. Otherwise, the scleral flap raised and releasing adhesions continued until drainage was established. Eventually, if there was no drainage, the location of the sclerotomy was examined and opened until the flow was established. The site of trabeculectomy failure was classified in 4 levels, including conjunctiva and tenon, episclera, sclera, and slerostomy site. Based on which stage of the operation the aqueous flow was established, the site of failed trabeculectomy was identified.

    Results

    The mean age of the patients was 44 ± 19.1 years (range 5-79 years). The site of failure in 26 (55.3%) cases was sclera, in 16 (34.1%) cases was episclera, in 4 (8.5%) cases was conjunctiva and tenon, 1 (2.1%) case was sclerostomy site. The mean interval between the trabeculectomy and surgical revision was 27.5 ± 5.32 months.

    Conclusion

    In this study, the most common site of trabeculectomy failure was sclera. Aqueous outflow resistance could occur in any levels by scar formation; so, prompt attention to the site of failure and well management could be effective in outcome.

    Keywords: Outflow Resistance, Surgical Revision, Trabeculectomy Failure
  • A. Medghalchi, M. Akbari, Y. Alizadeh, R. Soltani Moghadam Pages 86-92
    Purpose

    One of the most important risk factors for endophthalmitis after cataract surgery is the presence of nasolacrimal duct obstruction (NLDO), which can be diagnosed pre-operatively. Considering the high prevalence of cataract reported in our province, Guilan, we decided to study the incidence of NLDO in a sample of patients, who were candidate for cataract surgery according to irrigation and dye disappearance test (DDT).

    Methods

    This non-randomized longitudinal descriptive study prospectively investigated all patients, who had undergone cataract surgery only in one service in Amiralmomenin Hospital during 2016. All participants underwent complete eye examination, irrigation test, and DDT. Complete history was taken from all patients, particularly the history of tearing of the eyes. The main outcome measure of this study was the frequency of NLDO in a patients undergoing cataract surgery and the secondary outcome was sensitivity and specificity of DDT in a diagnosis of NLDO. The data were analyzed, using statistical software SPSS 16.

    Results

    Of the 103 patients participating in the study, 52 patients were men and 51 were women. The mean age of participants was 9.79±70.53 years. Irrigation test diagnosed NLDO in 20 (19.4%) patients, which was significantly higher in women (P=0.013). Forty-six (4757%) patients suffered from epiphora, recorded in 12.62% (N= 13) of patients with NLDO and 34.95% (N= 36) of patients without NLDO (P= 0.068). Among patients with NLDO (N= 20), increased DDT was observed in 70% (N= 14), and among patient without NLDO (N= 83), DDT was increased in 22 patients, resulting in a sensitivity and specificity of 70% and 73.4%, respectively. There was a significant difference between patients with and without NLDO according to DDT (P=0.001).

    Conclusion

    Considering the high prevalence of NLDO, it is important to evaluate all patients undergoing cataract surgery. The easily accessible irrigation test can be used as a reliable diagnostic tool to reduce the risk of postoperative endophthalmitis.

    Keywords: Cataract, Dye Disappearance Test, Irrigation Test, Lacrimal Duct Obstruction
  • F. Heidary , B. Hosseini , R. Aliakbar, Navahi , H. Aghaei , M. Rezaei Kanavi Pages 93-101
    Purpose
    The aim of this case series was to describe the results of impression cytology (IC) in clinically diagnosed ocular surface melanocytic lesions.
    Methods
    Impression cytology (IC) was conducted for 18 patients with the clinical diagnosis of an ocular surface melanocytic lesion, using cellulose acetate strips and Periodic acid Schiff‑Papanicolaou staining. For those cases with atypical cells on IC or at patient’s request, excisional biopsies of lesions were performed and subjected to histopathological analysis. Agreement between clinical diagnoses and IC results and between IC results and histopathology were evaluated.
    Results
    Clinical diagnoses were nevi in 13, conjunctival choristoma versus amelanotic nevus in 1, primary acquired melanosis (PAM) with atypia/melanoma in 2, and atypical nevus versus pigmented conjunctival intraepithelial neoplasia (CIN) in 2 cases. IC results showed a benign nevus in 15, PAM with atypia/melanoma in 2, and CIN versus an atypical epithelioid type melanocytic lesion in 1 case. IC results were consistent with the clinical diagnoses in 16 cases (Cohen’s kappa index = 0.84) and excluded CIN in 1. Histopathology in 7 cases disclosed benign melanonevus in 4, malignant melanoma in the context of PAM with atypia in 2, and CIN in 1 case. There was a relatively high correlation between the histopathologic results and the IC features (Cohen’s kappa index = 0.76).
    Conclusion
    By showing typical cytomorphological characteristics of ocular superficial layers, IC diagnosed the true nature of melanocytic ocular surface lesions in the most cases in this case series. Based on the fact that IC does not substitute histopathology, given the high correlation between results of IC and histopathology, it can be of excellent help in diagnosis and management of ocular surface melanocytic lesions.
    Keywords: Impression Cytology, Nevus, Ocular Surface Melanocytic Lesion, Primary Acquired Melanosis
  • R. Ghaffari, G. Latifi, H. Ghassemi, M. Zarei Ghanavati Pages 102-107
    Purpose

    To investigate the repeatability and similarity of measurement of Lens thickness (LT), Anterior Chamber Depth (ACD), Axial Length (AL), and keratometry (K) by new OA-2000 device and to compare it with IOL Master 500.

    Methods

    In this observational cross-sectional study, patients with cataract in one or both eyes were included. Biometery measurements including AL, ACD, LT, and K were obtained by the OA-2000 (software version 1.0R) and IOLMaster 500 (software version 5.4) devices in a random sequence. Two measurements were obtained for each device. Test-retest reliability coefficients for AL, ACD, and K readings was used to show repeatability. The Bland-Altman limits-of-agreement (LoA) method was used to assess the agreement in AL, ACD, and K readings between the 2 biometers.

    Results

    Fifty-eight eyes (46 right eyes and 12 left eyes) of 58 patients (31 male and 27 female, mean age 61.4 ± 8.3) with cataracts were included in this study. Based on test retest repeatability, coefficient of variation (CV) for different parameters measured by OA2000 showed good to excellent reliability (CV for ACD: 88%, CV for K: 90%, CV for LT: 83%, and CV for AL: 99%). Bland-Altman analysis indicated small mean difference (0.01 for axial length, 0.11 for anterior chamber depth, 0.1 and 0.07 for keratometry) and narrow Limits of Agreement (LoA) for all comparisons (95% LoA: -0.09 -0.1for AL, -0.33 – 0.54 for ACD, -1.8 – 2.1for K1, -0.75 – 0.6 for K2).

    Conclusion

    The results of this study demonstrated the excellent repeatability of the new swept-source OCT (OA 2000) for measurement of biometric data for IOL power calculation, with good agreement with the standard PCI biometer (IOLMaster 500).

    Keywords: Biometery, IOL Master, OA2000
  • Z. Hashemi Dehaghi, S. Mahfoozpour, M. Modiri, F. Alipour Pages 108-119
    Purpose

    To improve the elements of quality services provided to cataract patients following an interpretive structural approach.

    Methods

    This applied and analytical descriptive study was carried out and the data were collected through library and literature review and during the brain storming with experts for screening with fuzzy Delphi. A questionnaire on the severity of the effects of the components of the quality services provided to patients with cataract was designed based on interpretive structural modeling. The validity of the questionnaire was evaluated by 5 corneal specialists as well as 6 experts of health services management. The Cronbach's alpha for the reliability of the factors was 0.768, showing a fairly good correlation. Since this method is based on the opinion of the experts, 10 experts familiar with the subject of research have been used and the Matrice d’Impacts croises-multiplication appliqúe and classment (MICMAC) method has been used to determine the Driving and dependence Power of the elements of quality of services to cataract patients.

    Results

    Based on the interpretive structural model, the variables “technology and innovation capability” and “reliability” have the most impact on the model and were the basis of the model, meaning that the lack of use of new technologies in the operation of cataracts and the lack of patient trust in the health care provider changes the satisfaction of the quality services provided.

    Conclusion

    Holding seminars, training courses, and retraining in specialized fields to update the knowledge of staff and physicians to improve the confidence component, and explain the time of postoperative visits and proper functioning in case of unwanted complications to improve the continuity of service component will lead to patients’ satisfaction with the quality of services.

    Keywords: Cataract, Interpretive Structural Model, Quality Services
  • S. Tabatabai , MA. Javadi Pages 120-132
    Purpose
    Analyzing the trends and impacts of development of ophthalmic education and the growth of ophthalmologists in Iran from 1979 to 2016.
    Methods
    This national study was supported by the Academy of Medical Sciences of Iran. The first-hand data of admitted residents and graduates were collected from the Secretariat of the Medical Specialty Education and information of the number of registered specialists from the Ministry of Health and medical education and the Medical Council of I.R. Iran. Then, the data were entered in electronic databases and analyzed.
    Results
    Current trends and 7 future trends, as well as their implications of ophthalmology of Iran were determined and analyzed. In the past decades, there has been a significant increase in the number of ophthalmic residents, fellows, and ophthalmologists. The percentage of graduates from Iranian universities increased from 45% in 1979 to 98% in 2016. The ophthalmologists per 100,000 population ratios increased from 1.91 in 1979 to 3 in 2016, and the number of ophthalmologists in Iran reached 2400. The absolute number of ophthalmologists and the ratio of active ophthalmologists to population have increased by 234% and 57%, respectively. The number of female ophthalmologists has increased by 600%. Since 2014, there is one active ophthalmologist per 33333 Iranian people.
    Conclusion
    The development of ophthalmic specialty and fellowship training, as well as the growth in the number of ophthalmologists, especially the growth of female ophthalmologists, is significant. For the promotion of ophthalmology services based on the community needs, equity in geographic distribution, the appropriate number of specialists and fellowships to population, as well as the appropriate ratio of female to male ophthalmologists are essential.
    Keywords: Fellowship, Ophthalmic Education, Ophthalmologists growth, Trends
  • A. Bagheri , M. Feizi , M. Abbaszadeh , K. Shahraki Pages 133-136
    Purpose
    To report a case of cavernous hemangioma (CH) of lower eyelid.
    Case Report: A 37-year-old man presented with lower eyelid painless, palpable mass that appeared since 2 years ago was referred to Labbafinezhad Hospital. The mass size did not change with exercise or Valsalva maneuver. There was no history of vision reduction, proptosis, limitations of extraocular muscle movements, and diplopia. CT scan revealed well defined lobulated mass located in the mid and lateral portion of lower eyelid and extended posteriorly to anterior orbital space. Transcutaneous excisional biopsy was performed. With a cut of the skin on the mass, the lobules with purple color and capsule was easily and completely removed. Histopathologic findings of tumor confirmed CH.
    Conclusion
    CH may present in eyelid and anterior orbital area, although this location is not common but it should be kept in mind as differential diagnosis of any well-defined eyelid tumors.
    Keywords: Cavernous Hemangioma, Eyelid Mass
  • M. Mohebbi , A. Nabavi , M. Mahbod , M. Mirghorbani Pages 137-140
    Purpose
    We presented a case of cicatricial conjunctivitis in a patient with cutaneous lichen planus (LP).
    Case Report: A 42-year-old female with a history of cutaneous LP from 5 years ago presented with chronic cicatricial conjunctivitis, subepithelial fibrosis, and symblepharon. In the examination, cicatricial conjunctivitis with subepithelial fibrosis and symbelpharon was evident in both eyes. Conjunctival biopsy confirmed the conjunctival involvement of LP. Treatment with topical tacrolimus and corticosteroid for a 6-month period resulted in symptoms relief. No progression was observed during this period.
    Conclusion
    Cicatricial conjunctivitis is a rare presentation of LP that should be considered in differential diagnosis of chronic cicatricial conjunctivitis. Treatment with topical corticosteroid and tacrolimus seems to be beneficial at least in short-term follow-up.
    Keywords: Cicatricial Conjunctivitis, Lichen Planus, Topical Tacrolimus