مجله دانشگاه علوم پزشکی بابل
سال بیستم شماره 6 (پیاپی 129، خرداد 1397)

مادران دارای نوزاد نارس، درجات بالایی از فشار روانی را تجربه می کنند. با توجه به اهمیت سلامت روانی مادران به عنوان محورخانواده و اولین مراقبت دهنده شیرخوار، این مطالعه با هدف بررسی مراقبت مادرانه آغوشی بر سلامت روان مادران دارای نوزاد نارس انجام شد.
در این مطالعه نیمه تجربی،60 مادر دارای نوزاد نارس(کمتر از 37 هفته بارداری) بستری در مرکز آموزشی درمانی آیت الله روحانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بابل، در گروه 30 نفری کنترل و آزمون انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر فرم 28سوالی دارای 4 مقیاس فرعی: علائم جسمانی، علائم اضطرابی و اختلال خواب، کارکرد اجتماعی، علائم افسردگی جمع آوری گردید. نمره بالاتر از 22 نیز بیانگر علائم بیماری می باشد. مادران در گروه آزمون مراقبت مادرانه آغوشی رابمدت حداقل 2 ساعت، 4-3مرتبه در روز بمدت یک هفته انجام دادند. مادران درگروه کنترل از روند جاری مراقبت بخش برخوردار بودند. پرسشنامه ها ابتدا و یک ماه بعد از بستری نوزاد در هر دو گروه تکمیل و داده ها مورد مقایسه قرارگرفت.
نتایج نشان داد که نمره کلی سلامت روان در گروه مداخله قبل و بعد از مراقبت مادرانه از (13/09±28/77) به (6/51±13/56) و درگروه کنترل از (15/97±30/86) به (8/89±20/90) تغییریافت (0/01>p). در ارتباط با خرده مقیاسها، در گروه مداخله و کنترل بترتیب نشانه های اضطراب و اختلال خواب (1/5±3/7 در مقابل 3/39±5/67)، اختلال عملکردهای اجتماعی (2/58±5/9 در مقابل 2/2±7/12)، نشانه های جسمانی (1/58±2/13 در مقابل 3/31±5/2) اختلاف آماری معنی دار در دو گروه وجود داشت(0/05>p)، لیکن درخصوص نشانه های افسردگی (1/3±1/03 درمقابل 2/31±2/7) این اختلاف معنی دار نبود (0/05

نتیجه گیری

بر اساس نتایج این مطالعه، مراقبت مادرانه آغوشی می تواند بعنوان راهکاری جهت بهبود سلامت روانی مادران دارای نوزادان نارس بکار گرفته شود.

کلیدواژگان: مراقبت مادرانه آغوشی، کانگورویی، سلامت روان، مادران، نوزاد نارس

پوسیدگی دندان در کودکان پیش دبستانی به دلیل عدم همکاری مشکلات جدی را بر والدین و کودکان تحمیل میکند. ازآنجاییکه برگ چای دارای فلوراید و پلی فنل می باشد، لذا این مطالعه به منظور مقایسه چای سبز و سیاه با فلوراید در پیشگیری از دمینرالیزاسیون مینای دندان های شیری انجام شد.
این مطالعه تجربی آزمایشگاهی روی 40 عدد دندان ثنایا شیری کشیده شده انسان انجام گردید. دندانها به 4 گروه ده تائی تقسیم و سپس بمدت 4 دقیقه در 7 روز متوالی در محلولهای آب مقطر، چای سبز، چای سیاه و دهان شویه سدیم فلوراید 0/05 درصد قرار داده شدند. ریزسختی سطحی قبل و بعد از اکسپوژر دندانها در چهار محلول فوق توسط دستگاه ویکرز تعیین شد. جهت ایجاد پوسیدگی اولیه هر نمونه بمدت یک هفته در محلول دمینرالیزه کننده نگهداری و غلظت یونهای کلسیم، فسفر و فلوراید آزاد شده بترتیب توسط روش ازمایشگاهی اسپکتروفتومتری و پتانسیومتری ارزیابی گردید.
ریزسختی اولیه گروه ها اختلاف معنی داری نداشتند. ریزسختی ثانویه نسبت به ریزسختی اولیه در دو گروه چای سبز (میانگین از65/47±317 به 85/42±386، 0/003p=) و فلوراید (میانگین از 71/76±319 به 117/15±446، 0/003p=) بصورت معنی داری افزایش یافت. میزان غلظت یونهای کلسیم و فسفر در چهار گروه مورد مطالعه نسبت به هم به دنبال قرار گرفتن در محلول دمینرالیزه کننده اختلاف معنی داری را نشان داد (0/001p=)(0/003p=). درحالی که این اختلاف در مورد غلظت فلوراید مشاهده نشد.
نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف چای سبز میتواند باعث افزایش ریزسختی و چای سبز و سیاه باعث افزایش مقاومت در برابر دمینرالیزاسیون مینای دندانهای شیری کودکان شود.

مقاومت پلاکتی ایمیون حالتی است که در آن آنتی بادی بر علیه آنتی ژنهای پلاکت تولید و باعث تخریب پلاکتهای تزریق شده بوسیله سلولهای بیگانه خوار و ماکروفاژ می شود. هدف از این مطالعه بررسی کارایی روش فلوسیتومتری در پیش بینی نتایج تزریق پلاکت و مقاومت پلاکتی و انتخاب پلاکت سازگار برای بیماران می باشد.
این مطالعه مورد شاهدی بر روی 15 بیمار دارای Acute myeloid leukemia AML با سابقه تزریق دوبار یا بیشتر پلاکت به همراه 15 فرد سالم بدون سابقه تزریق پلاکت انجام شد. پس از نشان دار کردن پلاکت ها با 5-کلرومتیل فلورسین دی استات (CMFDA) و مجاورت آنها با سرم بیماران، به بررسی میزان فاگوسیتوز پلاکت ها توسط مونوسیت ها در دو گروه پرداخته شد
میانگین قدرت فاگوسیتوز پلاکت ها توسط مونوسیت در گروه در گروه کنترل 2/86±18/27درصد، در گروه بیمار مبتلا به مقاومت پلاکتی ایمیون10/4±68/47 درصد و در گروه بیمار غیرمبتلا به مقاومت پلاکتی ایمیون 15/21±36/73 درصد بدست آمد(0/001=p). همچنین بین قدرت فاگوسیت پلاکت توسط مونوسیت وCorrected Count Increment (CCI) یک ساعته و 24 ساعته نیز هر کدام به تنهایی یک ارتباط منفی معنی داری وجود داشت (0/001- p=).
بر اساس نتایج این مطالعه و با توجه به حساسیت بالای روش فلوسیتومتری، استفاده از CMFDA برای بررسی مطالعات پلاکت بسیار مناسب می باشد و می توان از این ماده برای Cross match پلاکتی با روش فلوسیتومتری نیز استفاده کرد.

شیوع سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی و تهدید کننده سلامت در سراسر دنیا است. این سویه ها با توانایی تشکیل بیوفیلم و اسلایم، قابلیت کلونیزاسیون و انتقال بیشتری را دارند. مطالعه حاضر به منظور بررسی حضور ژن های icaA و icaD و تشکیل بیوفیلم و اسلایم در ایزوله های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین حامل ژن mecA انجام گرفت.
در این مطالعه، مقطعی تعداد 85 باکتری مشکوک به استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه های بالینی بیماران جداسازی شد. آزمون تعیین حساسیت باکتری ها به آنتی بیوتیک های پنی سیلین، جنتامایسین، اگزا سیلین، سیپروفلوکسازین، افلوکسازین و ونکومایسین بر اساس روش دیسک دیفیوژن آگار انجام گرفت. تشکیل بیوفیلم و اسلایم توسط باکتری ها با روش کشت بافتی بر روی پلیت میکروتیتر پلی استرنی و کشت در محیط کنگو رد آگار انجام شد. حضور ژن هایicaA ،icaD و mecA با روش Multiplex PCR بررسی شد.
تعداد 45 ایزوله از 85 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس (52/94 درصد)، به متی سیلین مقاوم بودند. 100 درصد ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین توانایی تشکیل بیوفیلم و اسلایم را داشتند. 55/55 درصد ایزوله های تشکیل دهنده بیوفیلم قوی و همه ایزوله های تولید کننده اسلایم، خاصیت هیدروفوبیسیتی قوی داشتند. حضور هر سه ژن icaA ،icaD و mecA نیز در همه ایزوله های تولید کننده بیوفیلم و اسلایم دیده شد.
نتایج مطالعه نشان داد که همه ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین با توانایی چسبندگی پلی ساکاریدی بین سلولی، اتصال محکم و قابلیت تشکیل بیوفیلم و اسلایم قوی، حاوی ژن های icaA و icaD بودند.

تریسین به عنوان یک ترکیب فلاوونی در بسیاری منابع غذایی، دارای اثرات ضد التهابی و ضد تکثیری در برخی رده های سلولی سرطانی می باشد. با توجه به اهمیت استفاده از داروهای طبیعی با خواص ضد سرطانی در سرطان های مقاوم به درمان همچون سرطان پروستات، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تریسین بر رشد و تکثیر سلولی و القای آپوپتوز در رده سلولی سرطان پروستات انسانی PC3 می باشد.
در این مطالعه تجربی، رده سلولی PC3 از انستیتو پاستور ایران تهیه و کشت شد. استخراج و خالص سازی تریسین توسط روش های کروماتوگرافی ستونی و کریستالیزاسیون مجدد از عصاره گیاه Allium atrovoilaceum انجام شد. اثر سایتوتوکسیک تریسین در غلظت های 60،80،100،120 و 140 μM، به روش MTT ارزیابی گردید. اثر آپوپتوتیک در گروه سلول های تیمار شده در غلظت IC50 تریسین و سلول های فاقد تیمار (گروه کنترل)، با استفاده از کیت Annexin-V و فلوسایتومتری بررسی شد.
توان زیستی سلول ها در غلظتهای تریسین به ترتیب، 1/52±85/66، 3/6±76، 4/16±66/33، 3/6±44 و 3/21± 36/66 بود (0/01p<). غلظت IC50 تریسین μM4/4±117/5، برای رده سلولی PC3 بود. میزان آپوپتوز در سلول های PC3 پس از 48 ساعت تیمار با غلظت IC50 تریسین، 0/58±24/3% بدست آمد که در مقایسه با سلول های کنترل (0/58±23/3%) معنی دار نبود.
نتایج این بررسی نشان داد که تریسین منجر به مرگ سلولی در رده سلولی PC3 گردید، اما مکانیسم مرگ سلولی، آپوپتوز نبود.

کلسیفیکاسیون بافت نرم ازجمله موارد نسبتا شایعی هستند که دررادیوگرافی های پانورامیک مشاهده میشوند. برخی از این کلسیفیکاسیونها ممکن است علائم بالینی غیراختصاصی مانند احساس جسم خارجی، دیسفاژی، درد گوش و سرفه غیرتحریکی داشته باشند. لذا جهت تشخیص صحیح وجلوگیری از درمانهای نادرست و اضافی، اطلاع از میزان شیوع این موارد در جمعیت منطقه ای ضروری می باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان فراوانی کلسیفیکاسیونهای بافت نرم در رادیوگرافی پانورامیک در جمعیتی از شمال ایران می باشد.
در این مطالعه مقطعی رادیوگرافی پانورامیک 5000 بیمار مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دهان وفک و صورت دانشکده دندانپزشکی بابل طی سالهای 96-1393 مورد بررسی قرار گرفت. رادیوگرافی ها از نظر وجود هر گونه کلسیفیکاسیون بررسی شد و شیوع و ارتباط آنها با سن در دو گروه سنی زیر و بالای 40 سال و جنسیت ارزیابی گردید.
فراوانی کلسیفیکاسیونهای بافت نرم مشاهده شده شامل کلسیفیکاسیون لیگامان استیلوهایوئید484 مورد(7/9%)، تونسیلولیت52 مورد (1%)، غدد لنفاوی کلسیفیه 9مورد(0/2%)کلسیفیکاسیون شریان کاروتید 22 مورد (0/4%) و کلسیفیکاسیون غضروف تیروئید17مورد (0/3%) میباشد. هیچ مورد آنترولیت، رینولیت، سیالولیت و فلبولیت یافت نشد. میزان تانسیلولیت (34 به 18 مورد) و کلسیفیکاسیون غدد لنفاوی (7دربرابر2 مورد) در مردان به طورمعنی داری بیشتر بود. (0/002 و 0/048p=) همچنین شیوع کلسیفیکاسیون لیگامان استیلوهیوئید (290 دربرابر194مورد) (0/001p=) تانسیلولیت (13 دربرابر39 مورد)(0/001p=) کلسیفیکاسیون شریان کاروتید (18دربرابرمورد4)(0/001p=) وتیروئید (14دربرابر3مورد)(0/003p= ) با سن به طورمعنی دار در ارتباط می باشند.
نتایج مطالعه نشان داد که کلسیفیکاسیونهای بافت نرم شیوع بالایی دارد و کلسیفیکاسیون لیگامان استیلوهیوئید شایعترین آن می باشد.

اینترلوکین 18 عضوی از سایتوکین ها است که با القای فعالیت اینترفرون گاما با همکاری اینترلوکین 12، نقش مهمی را در پاسخ ایمنی با واسطه سلول های Th1 بازی می کند. اینترلوکین 12 و اینترلوکین 18 می توانند نقش مهمی در پاکسازی ویروس ها داشته باشند. با توجه به اهمیت اینترلوکین 18، این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم (-607 C/A: rs1946518) در ژن اینترلوکین 18 و استعداد ابتلا به عفونت هپاتیت B مزمن انجام گردید.
در این مطالعه مورد-شاهدی، DNA ژنومیک مربوط به 115 بیمار مبتلا به هپاتیت B مزمن (با نتایج مثبت تست های سرولوژیک HBsAg و Anti-HBcAb) و 115 فرد کنترل غیرمبتلا به هپاتیت B (با نتایج منفی تست های سرولوژیک HBsAg و Anti-HBc Ab و عدم سابقه بیماری کبدی) با روش Salting out استخراج و ژنوتایپ مربوط به پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی (-607 C/A: rs1946518)، توسط روش PCR-RFLPتوالی یابی شد.
فراوانی ژنوتایپی TT ،GT ،GG در افراد بیمار به ترتیب 40 %، 49/6 %، 10/4 % و در گروه سالم به ترتیب 41/7 %، 42/6 %، 15/7 % بدست آمد. اختلاف آماری معنی داری بین گروه بیمار و سالم مورد مطالعه مشاهده نشد.
بر اساس نتایج این مطالعه، ارتباط مشخصی بین پلی مورفیسم اینترلوکین 18 و استعداد ابتلا به عفونت هپاتیت B مزمن وجود نداشت. بنابراین این پلی مورفیسم نمی تواند یک عامل موثر در استعداد ابتلا به هپاتیتB مزمن باشد.

پروبیوتیک ها میکرو ارگانیسم های زنده ای هستند که مصرف کافی آنها سبب نمایان شدن اثرات سلامت بخش در بدن میزبان می شود و با داشتن اثرات مفید، برای پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری ها پیشنهاد شده اند. این مطالعه به منظور بررسی مخاطرات و مشکلات محصولات پروبیوتیک در فرآیند تولید و اثر بر سلامتی انسان انجام شد.
در این مطالعه مروری ساده برای جمع آوری اطلاعات، مقالاتی که دارای یکی از کلمات پروبیوتیک، لاکتوباسیلوس، بیفیدیوباکتریوم، بیوژنیک آمین و مقاومت به آنتی بیوتیک در فاصله سالهای 1990 تا 2017 در پایگاه های Thomson Reuters، Pubmed ، Scopus ، Science Directو پایگاه استنادی علوم جهان اسلام ( ISC) بودند، جستجو و بررسی شدند.
تحقیقات نشان می دهد عفونت های سیستماتیک و ابتلا به بیماری های مزمن، تحریک بیش از حد سیستم ایمنی، انتقال ژنهای مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک ها، تولید آمین های بیوژنیک و D- لاکتیک اسید، عدم بقاء و پایداری میکروارگانیسم و در نهایت تغییر عطر و مزه محصولات حاوی پروبیوتیک از موانع و مشکلات پیش روی تولید پروبیوتیک ها به شمار می آیند. استفاده از بیفیدیوباکتریوم از نظر انتقال ژن های مقاومت به آنتی بیوتیک نسبت به سایر میکروارگانیسم ها برای تولید محصولات پروبیوتیکی ایمن تر می باشد.
براساس نتایج این مطالعه پروبیوتیک ها تنها در افراد سالم کاملا بی خطر می باشند هر چند مصرف این مواد برای سلامت انسان ها بسیار مفید می باشد اما استفاده آن در کودکان، زنان باردار و افراد دارای سیستم ایمنی تضعیف شده موجب ایجاد عفونت می شود.

سم ریسین یک گلیکوپروتئین هترودایمر می باشد که با توجه به سمیت بالا از آن بعنوان یک عامل بیوتروریسمی استفاده می شود. درحال حاضر مطالعات ایمنی زایی علیه ریسین بر روی دو کاندید واکسن زیر واحدی شامل ریواکس و RVEc متمرکز شده است. این مطالعات، ایمنی زایی کاندید واکسن را به صورت تنها و همراه با ادجوانت مورد بررسی قرار داده اند ولی تاکنون از سیستم های تحویل نوین مانند نانوذرات، برای بهبود ایمنی زایی آنها استفاده نشده است. هدف از این تحقیق،تهیه و ارزیابی بارگذاری کاندید واکسن نوترکیب ریواکس در نانوذرات کیتوزان می باشد.
در این مطالعه تجربی، پس از انتقال ژن ریواکس به باکتری، القاء بیان و تخلیص پروتئین ریواکس توسط ستون کروماتوگرافی میل ترکیبی، پروتئین ریواکس در نانوذرات کایتوزان با روش ژلاسیون یونی بارگذاری شد. سپس خصوصیات نانوذرات شامل اندازه، مورفولوژی، درصد احتباس و الگوی رهایش پروتئین ریواکس از نانوذرات و پایداری این پروتئین در طی شرایط اسیدی بارگذاری در نانوذرات توسط SDS-PAGE مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین بررسی ایمنی زایی بر روی 3 گروه 4تایی موش توسط پروتئین ریواکس، نانوذرات حاوی پروتئین و بافرفسفات صورت پذیرفت.
نتایج این تحقیق نشان داد که نانوذرات حاوی پروتئین دارای اندازه 178نانومتر، پتانسیل زتای27/8+ میلی ولت و شاخص پراکندگی برابر 0/193 می باشند. همچنین برطبق نتایج SDS-PAGE مشخص شد که پروتئین ریواکس در طی فرآیند تهیه نانوذرات کایتوزان تخریب می شود. بالاترین تیتر آنتی بادی مربوط به گروه دریافت کننده پروتئین به تنهایی بود (0/082 ± 2/606) که با گروه دریافت کننده نانوذرات حاوی پروتئین (0/005 ± 0/367) و گروه شاهد تفاوت معنی داری داشت (0/01p<). همچنین از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین نمونه های شاهد و نانوذرات بارگذاری شده مشاهده نشد.
نتایج این تحقیق نشان داد که پروتئین ریواکس در شرایط اسیدی تولید نانوذرات کایتوزان، ناپایدار بوده و روش ژلاسیون یونی برای بارگذاری ریواکس در نانوذرات کایتوزان مناسب نمی باشد.

غرق شدگی یک روند اختلال تنفسی ناشی از قرار گرفتن کامل در زیر مایعات است که حدود یک سوم از بیماران غرق شدگی دچار ادم ریوی می شوند. در این مطالعه، دو بیمار ادم حاد ریه بعد از غرق شدگی ناشی از تشنج، بستری در بخش ICU بیمارستان آیت الله روحانی بابل گزارش می گردند.
گزارش مورد: بیمار اول مرد 18 ساله با سابقه صرع، در حین شناکردن دراستخر بعد از تشنج دچار غرق شدگی شده و بدلیل هایپوکسی، تحت درمان با اکسیژن کمکی و تهویه غیرتهاجمی به مدت 12 ساعت و پس از بهبودی نسبی، مدت سه روزتحت درمان با اکسیژن کمکی قرار گرفته و روز چهارم با بهبودی ترخیص شد. بیمار دوم، مرد 36 ساله با سابقه ترومای مغزی، که در حین شنا کردن به دلیل تشنج در دریا دچار غرق شدگی شد، که به دلیل هایپوکسی شدید علیرغم تجویز اکسیژن (mmHg44pao2=) و کاهش فشار خون (mmHg50/80BP=) لوله گذاری شده و به ICU بیمارستان آیت الله روحانی منتقل گردید. بمدت 12 روز تحت تهویه مکانیکی و فشار مثبت انتهای بازدمی (PEEP) قرار گرفت. پس از بهبودی، از ونتیلاتور جدا و روز چهاردهم ترخیص شد.
در ادم حاد ریه پس از غرق شدگی، ابتدا تجویز اکسیژن و تهویه غیرتهاجمی و در صورت عدم پاسخ، لوله گذاری تراشه و تهویه مکانیکی تهاجمی توصیه می شود.