مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان
پیاپی 64 (زمستان 1386)

هیپرپلازی خوش خیم پروستات(BPH) روند آسیب شناسی است که علت عمده بروز علائم تحریکی دستگاه ادراری تحتانی در مردان مسن محسوب می شود و شایع ترین نشانه آن تکرر ادرار شبانه است. درمان طبی BPH غالبا با تجویز مهارکننده های آلفا-ا- و مهارکننده های 5-آلفا ردوکتاز انجام می شود. ولی تأثیر این داروها بر تکرر ادرار شبانه فقط 39-25% گزارش شده است. سلکوسیب مهار کننده اختصاصی سیکلواکسیژناز-2 و داروئی نسبتا ارزان، کم خطر و در دسترس است که با توجه به تعداد زیاد مبتلایان به BPH و اهمیت نشانه تکرر ادرار شبانه ناشی ازآن و تاثیری که بر کیفیت زندگی و افزایش ابتلا و مرگ بیماران می گذارد، انتخاب شده است.
بررسی تاثیر سلکوسیب بر تکرر ادرار شبانه.
در این کارآزمایی بالینی به صورت قبل و بعد، از بیماران مبتلا به علائم انسدادی و تحریکی ادراری که پس از بررسی های اولیه تشخیص BPH برایشان مطرح شده بود، 40 نفر انتخاب شدند که 8≤International Prostate Symptom Score (IPSS) و پروستات بیشتر ازcc20 داشته و توصیه بارز جراحی نداشتند. همچنین، میزان پاسخ آنان به درمان مدیکال BPH به حد ثابت رسیده بود و از باقی ماندن تکرر ادرار شبانه به تعداد دوبار یا بیشتر در شب شکایت می کردند. پس از اوروفلومتری و ثبت دقیق دفعات تکرر ادرار شبانه علاوه بر رژیم استاندارد قبلی به مدت یک ماه به آنان mg100 سلکوسیب در ساعت 9 شب داده شد و سپس مجددا دفعات تکرر ادرار شبانه ثبت و اروفلومتری انجام شد.
تجزیه و تحلیل آماری با آزمون های chi –square, simple t-test, pair t-test, krusskal-wallis test انجام شد.
40 مرد در محدودۀ سنی 49 تا 80 ساله با متوسط سنی 7/7±3/64 سال بررسی شدند. اندازه متوسط پروستات در آنها 2/13±8/41 سانتی متر مکعب و متوسط IPSS score آنان 4/3±2/18 بود. 95٪ بیماران از تکرر ادرار شبانه بیش از 2 بار در شب شکایت داشتند. پس از تجویز mg100 سلکوسیب به مدت یک ماه میزان پاسخ دهی بیماران در سه گروه به صورت ارزیابی شد:1) پاسخ عالی (رفع کامل یا کاهش بیش از دوبار تکرر ادرار شبانه) 2) بهبود (یک بار کاهش تکرر ادرار شبانه) 3) بدون تغییر. متوسط دفعات تکرر ادرار شبانه قبل از درمان 1/2±17/5 بود که پس از درمان به 9/1±5/2 مرتبه رسید(0001/0P<). میزان تغییرات تکرر ادرار شبانه به صورت عالی، بهبود و بدون تغییر به ترتیب در (70%)28،(5/12%)5 و (5/17%)7 نفر از بیماران بدست آمد. متوسط IPSS بیماران از 4/3± 2/18 به 2/4±5/15 رسید (0100/0P <) و متوسط Qmax بیماران از ml/s 5/2±5/12 به ml/s7/2± 9/ 12 بهبود یافت(05/0=P). عارضه جانبی بارزی بروز نکرد.
مجموع میزان پاسخ دهی تکرر ادرار شبانه به سلکوسیب 5/82% بود. لذا ما معتقدیم استفاده از سلکوسیب همراه با درمان طبی مدیکال استاندارد BPH در کسانی که منع مصرف NSAIDs ندارند به عنوان جانشین مؤثر اهمیت دارد و در صورت اثبات نتایج ما با بررسی های گسترده تر با گروه کنترل و پی گیری عوارض درازمدت می تواند در رژیم های استاندارد درمان طبی BPH جایی داشته باشد.

روش های متعددی برای تخمین کارکرد یا سن بیولوژی تخمدان بکار می رود. بررسی میانگین FSH پایه، در اکثر مراکز بالینی دنیا به عنوان معیار پیشگویی موفقیت درمان نازایی محسوب می شود.
ارزش پیشگویی FSH، LH و استرادیول در روز سوم سیکل و روز تزریق HCGدر پیامد تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم(ICSI).
در این مطالعه مقطعی – توصیفی، بیماران مراجعه کننده به موسسه درمان ناباروری مهر رشت بین سال های 1383 تا 1384 بررسی و همه بیماران با نازایی مردانه، زنانه، مشترک و نامعلوم وارد مطالعه شدند. تحریک تخمک گذاری با روش طولانی مدت انجام شد. متغیرها شامل: سن، مدت و علت نازایی، پروفایل هورمونی شامل: FSH، LH و استرادیول در روز سوم سیکل و روز تزریق HCG و کیفیت جنین بود. آزمون رگرسیون لجستیک برای تعیین عوامل مؤثر بر موفقیت ICSI و حذف اثر عوامل مخدوش کننده بکار رفت. خطای آلفای کمتر از 05/0 سطح معنی دار در نظر گرفته شد.
در مدت بررسی 500 بیمار ارزیابی شدند. میزان حاملگی 162مورد (2/36%)بود. میانگین سن زن نیز بر نتیجه ICSI تاثیر معنی دار نشان داد(4/5±9/30 ساله در زنان حامله در مقابل 6/6±4/32 غیرحامله) (P<0.05). میانگین مدت نازایی در زنان حامله 3/4±5/6 و در زنان غیرحامله 4/6 ±3/7 بود که اختلاف آماری معنی دار نداشت(P>0.05). علت نازایی در دو گروه اختلاف معنی دار نشان نداد(P>0.05).تعداد تخمک برداشت شده و تعداد تخمک متافاز دو تأثیری بر پیامد درمان نداشت (P>0.05).اما میانگین تعداد تسهیم سلولی وجنین منتقل شده در زنان حامله و غیرحامله اختلاف آماری معنی دار داشت(P>0.05).بررسی پروفایل هورمونی نشان داد که میانگین LH و استرادیول در روز سوم سیکل و روز تزریق HCG اختلاف آماری معنی دار بر پیامد درمان ندارد(P>0.05)، اما میانگینFSH سرم در روز سوم سیکل در دو گروه حامله و غیر حامله به ترتیب 4/7±4/6 و 4/15±2/9 پیکوگرم بر میلی لیتر بود که اختلاف آماری معنی دار نشان داد(P<0.05). برحسب آزمون رگرسیون لجستیک بین سن مرد، مدت و علت نازایی، میانگینLH و استرادیول در روز سوم سیکل و روز تزریق HCGبا پیامد درمان ارتباط آماری معنی دار وجود نداشت(P>0.05)، اما اختلاف آماری معنی دار بین میانگین سن زن وFSH سرم با موفقیت ICSI دیده شد(P<0.05).
سن زن و میانگینFSH نقش پیشگویی کننده در موفقیت درمان ICSI دارد

تالاسمی شایع ترین اختلال تک ژنی در دنیاست و عوارض قلبی آن شایع ترین علت مرگ در بیماران بتاتالاسمی ماژور محسوب می شود.
بررسی فراوانی عوارض قلبی شامل اختلال عملکرد دیاستول، سیستول، آریتمی و تجمع مایع در پریکارد در بیماران بتاتالاسمی ماژور 20 -10 ساله.
در مطالعه ای توصیفی، 58 بیمار بتاتالاسمی ماژور 20- 10 ساله، 32 پسر و 26 دختر مراجعه کننده به درمانگاه قلب مرکز آموزشی- درمانی بیمارستان دکتر حشمت در سه ماهه نخست سال 1385 برحسب شرح حال، معاینه، الکتروکاردیوگرام و اکوکاردیوگرافی بررسی شدند. در صورت شکایت از تپش قلب یا الکتروکاردیوگرام غیرطبیعی یا برای بررسی تاثیر درمان ضدآریتمی، مونیتور هولترانجام شد.
از 19 بیمار (8/32 %) دچار اختلال قلبی، 15 نفر بیش از 15 سال داشتند و 4 بیمار 15 ساله یا کمتر بودند. از بیماران قلبی13 نفر (6/40%) پسر و 6 نفر (1/23%) دختر بودند. 4 نفر (8/6%) آریتمی به صورت بلوک موبیتز تیپ II، PSVT، تاکی کاردی بطنی و PVC داشتند و در 8 بیمار(8/13%) اختلال عملکرد دیاستول وجود داشت. 6 بیمار (3/10%) نیز اختلال عملکرد سیستول داشتند. یک مورد مرگ ناشی از نارسایی قلب بروز کرده بود. میانگین مقدار فریتین در بیماران دچار ضایعه قلبیng/ml 07/1359 37/3247 بودبین فریتین و ضایعه قلبی ارتباط معنی دار بود(P=0.001) ولی با جنس و آریتمی ارتباطی وجود نداشت ولی بین ضایعه قلبی و سن ارتباط بدست آمد(P=0.011).
بالارفتن میزان فریتین سرم با افزایش سن در بروز ضایعات قلبی در بیماران بتاتالاسمی ماژور مؤثر است.

ایمونوگلوبولین A موجود در بزاق دهان را می توان یک عامل تعیین کننده استرس دانست. بررسی های اخیر نشان داده است که استرس مزمن قادر است عملکرد دستگاه ایمنی را کاهش دهد. چون پرستاری شغلی پر استرس است، می تواند موجب کاهش کیفی مراقبت شده وبه سلامت فردی پرستار نیز لطمه بزند.
بررسی میزان استرس در پرستاران و کارکنان اداری در بیمارستان وارتباط آن با IgA.
90 نفر از پرستاران وکارکنان قسمت های مختلف بیمارستان الیگودرز به روش سرشماری در این مطالعه شرکت کردند. ابتدا با پرکردن پرسشنامه میزان استرس آنان سنجیده شد، سپس بزاق آنها در ظرف های مخصوص جمع آوری و با روش الیزا مقدار IgA آن سنجیده شد.
71 نفر(79%) از شرکت کنندگان درپژوهش زن، بودند. میانگین سنی آنها 40/33 سال و میانگین سابقه کاری شان 4/9 سال بود، 52 نفر (8/58%) متاهل بودند. کمترین میزان استرس مربوط به پرستاران بخش داخلی و بیشترین آن در پرستاران دفتر پرستاری، جراحی مردان و اورژانس بود. کمترین میزان IgA بزاق در پرستاران بخش اورژانس (12 میکرو گرم در دقیقه)، و بیشترین آن در پرستاران بخش اطفال (98 میکرو گرم در دقیقه) بود. بین استرس و IgA رابطه معکوس وجود داشت. همچنین بین استرس با سابقه کار (P=0/002)، محل کار(P=0/001)، سن (P=0/005)، نوع بخش(P=0/001) و کارکنان اداری و پرستاری(P=0/001) ارتباط معنی دار بدست آمد.
چون پرستاران در بخش های گوناگون با میزان استرس متفاوت به کار مشغولند، با تعیین سطح آن از طرق مختلف از جمله اندازه گیریIgA می توان نسبت به رفع عامل استرس زا در هر محیط و بخش به طور جداگانه اقدام کرد.

تغییر نمای طبیعی و شفاف مینا با عنوان آسیب تکاملی مینا توصیف می شود. این آسیب ها دندان ها را از نظر زیبایی و همین طور استعداد به پوسیدگی متأثر می کند که بارزترین آن بروز لکه های مات است که در هنگام تکامل جوانه های دندان اتفاق می افتد و از نظر ظاهر ناخوشایند است. علل ضایعات مینا موضعی یا سیستمیک است.
بررسی شیوع نقص تکاملی مینا در دندان های دائمی دانش آموزان 11 تا 13 ساله ساکن رشت است.
این تحقیق به صورت توصیفی مقطعی و با نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای در 578 دانش آموز(286 پسر و 292 دختر) مدرسه های رشت با دامنه ی سنی 11 تا 13 ساله انجام شده است(سال 1382).
آسیب های مینا با استفاده از شاخص DDE (Developmental Defect of Enamel) بدون در نظرگرفتن علت بروز و برحسب شکل ظاهری تقسیم بندی شد. نتایج بر اساس آزمون کای دو آنالیز شد. در بررسی پوسیدگی از شاخص DMFT استفاده شد.
1 –8/59% افراد حداقل یک دندان مبتلا داشتند که بیشتر مربوط به سطح لبیال دندان 21 بود.
2- میانگین DMFT 05/2 ± 01/2 بدست آمد. 3- براساس آزمون کای دو اختلاف سنی و جنسی معنی داری از نظر ضایعات مینا وجود نداشت.
حداقل نیمی از دانش آموزان معاینه شده دچار نوعی آسیب مینا بودند که در دندان های قدامی بیش از خلفی وجود داشت و احتمالا به علت مدت طولانی تر تکامل این دندان ها باشد.

هپاتیت B از شایع ترین بیماری های عفونی است که رنجوری و مرگ و میر ناشی از آن باید مورد توجه بسیار قرار گیرد. دندانپزشکان و دستیاران مطب از جمله کسانی هستند که همواره در معرض خطر انتقال و ابتلای به این عفونت از راه ترشح دهان یا آسیب شغلی می باشند, به طوری که هپاتیت ویروسی یکی از بیماری های شغلی دندانپزشکان محسوب می شود.
بررسی پوشش واکسیناسیون دندانپزشکان و کارکنان مطب آنها در استان گیلان در سال 1383.
این مطالعه مقطعی با ابزار پرسشنامه که به کلیه مطب های دندانپزشکی ارسال شده بود در نیمه دوم سال 83 صورت گرفت. این پرسشنامه حاوی سوال هایی در زمینه سن, جنس, سابقه کار و واکسیناسیون بود. از 319 دندانپزشک، 241 نفر(4/75%) شامل 26 متخصص و 215 دندانپزشک عمومی و 258 دستیار مطب آنها در شهرهای رشت و 16 شهر دیگر استان گیلان به پرسشنامه پاسخ دادند. اطلاعات با نرم افزار SPSS V10 و تست آماری X2 آنالیز شد.
از 499 نفر کل جمعیت مورد بررسی، 359 نفر(9/71%) واکسیناسیون کامل شده بودند و 140 نفر(1/28%) واکسنی دریافت نکرده بودند. از دندانپزشکان، متخصصان 26 نفر(100%) و دندانپزشکان عمومی، 204 نفر (9/94%) (CI95%: 92-97/8%)پوشش کامل واکسیناسیون داشتند و 11 نفر (1/5%) هیچگونه واکسن هپاتیت B دریافت نکرده بودند. در حالی که تنها 50% دستیاران پوشش کامل واکسیناسیون داشتند(CI95%: 43/9-56-1%) که بین دستیاران دندانپزشکی و دندانپزشکان از این نظر تفاوت معنی داری به چشم می خورد(P < 0/001).
همچنین تفاوت معنی دار بین سابقه کار دستیاران دندانپزشکی و پوشش واکسیناسیون وجود داشت(P<0/001) به این صورت که پوشش واکسیناسیون دستیاران با سابقه کار کمتر از یک سال در مقایسه با گروه های بیش از یک سال که واکسن دریافت نکرده بودند اختلاف معنی دار داشته است(P<0/001). اختلافی بین سابقه کار در بین دندانپزشکان با پوشش واکسیناسیون آنها وجود نداشت.
جنس در گروه دندانپزشکان نقشی در میزان پوشش واکسیناسیون نداشت اما در گروه کارکنان دندانپزشکی کاملا مؤثر بوده است (P<0/001).
بررسی عیار پادتن علیه ویروس هپاتیت B برای اطمینان از تاثیر واکسن, در کلیه دندانپزشکان توصیه می شود. کلیه دستیاران باید در بدو ورود به درمانگاه دندانپزشکی، کارت سلامت از نظر تزریق واکسن هپاتیت B را اخذ کنند.

با افزایش استفاده همگانی از تکنولوژی مدرن در برخی از صنایع، لوازم خانگی و غیره که استفاده روزمره فراوانی بویژه در مردان دارد، حفاظت در مقابل تابش های ناشی از میدان های الکترومغناطیسی به صورت یک مساله جدید اهمیت زیادی یافته است.
به عنوان یکی از هدف های اصلی این تحقیق مقصود ما این بود که دریابیم میدان های الکترومغناطیسی چه تاثیری بر ساختار و عملکرد سلول های بافت پروستات رت دارند.
مجموعه ای شامل 50 موش نر و 50 موش ماده را که حدودا 15 هفته از عمرشان می گذشت، به عنوان موش های والد، انتخاب کردیم. دستگاه تولیدکننده، میدانی با فرکانس 50 هرتز و شدت 80 گوس ایجاد می کرد. 30 عدد از موش های بدنیا آمده به صورت تصادفی برای هر کدام از گروه های آزمایش و کنترل انتخاب شدند. در گروه آزمایش، موش ها به مدت 5 هفته یعنی تا سن 5 هفتگی در معرض این میدان قرار می گرفتند. در انتهای پنجمین هفته از عمر موش ها، پانزده عدد از هر گروه انتخاب و نمونه برداری از پروستات آنها انجام می شد.
پروستات از بزرگ ترین غدد ضمیمه دستگاه تناسلی مردان است و از حدود 30 تا 50 غده کوچک تر پدید آمده است. یافته های ما نشان داد که عموما سلول های اپی تلیال مکعبی و غیرفعال بوده و هسته متراکمی داشتند. اجسام آمیلاسه فراوان تر از حالت عادی بچشم می خوردند. عضله های صاف سلول هایی با هسته هتروکروماتینی بودند و الیاف شان در جهت های مختلف پراکنده شده بود.
باید از قرارگرفتن طولانی مدت در معرض میدان های الکترومغناطیسی اجتناب کرد زیرا بر اساس این یافته ها آسیب به بافت پروستات موجب کاهش و نقص در فعالیت های عادی این غده شده که به نوبه خود می تواند تأثیر نامطلوبی بر فرایند اسپرماتوژنز و به دنبال آن افزایش احتمال ناباروری داشته باشد.

ایمونوفلورسانس غیرمستقیم(IFA) از روش های آزمون حساس و رایج در بررسی سرولوژی توکسوپلاسموز است. بسیاری از مطالعات سرواپیدمیولوژی توکسوپلاسما در ایران با استفاده از این آزمون انجام شده است. مرور مطالعاتی که با استفاده از این آزمون در مناطق مختلف کشور با شرایط آب و هوایی متفاوت انجام شده، وضعیتی را نشان می دهد که با توجه به راه اصلی احتمالی انتقال توکسوپلاسما در ایران جای تامل دارد و به نظر می رسد که این مغایرت های احتمالی به علت خطای آزمون در برخی از آزمایشگاه ها باشد.
تعیین میزان توافق نتایج آزمون IFA توکسوپلاسموز بین چهار مرکز آزمایشگاهی.
این مطالعه از نوع ارزیابی بین چند مرکز است. با رعایت اخلاق تحقیق از صد نفر که در سال 1384 برای آزمون های پیش از ازدواج به آزمایشگاه مرکز پزشکی جامعه نگر قزوین مراجعه کرده بودند، نمونه سرم تهیه شد. هر نمونه را به چهار قسمت تقسیم کرده و در چهار آزمایشگاه مختلف از نظر ایمونوگلوبولینG (IgG) اختصاصی علیه توکسوپلاسما به روش IFA مورد آزمایش قرار دادیم. آزمون ها طبق پروتکل رایج همان مرکز انجام شد. در تمام آزمایشگاه ها رقت های 1:20، 1:100، 1:200 و بالاتر اندازه گیری و عیار ≥ 1:20 مثبت در نظر گرفته شد. ضریب کاپا بین نتایج هر دو مرکز محاسبه شد.
میزان مثبت شدن سرولوژی آزمون IFA توکسوپلاسما در این چهار مرکز 72، 44، 34 و 23 درصد گزارش شد. ضریب کاپا در موارد مقایسه هر دو مرکز با یکدیگر در بالاترین حد 36/0 و در پایین‎ترین حد 16/0 بود.
توافق نتایج گزارش شده بین چهار مرکز بیش از حد انتظار پایین بود. به نظر می رسد، انجام این آزمون در برخی از آزمایشگاه های کشور اشکال هایی دارد که باید برطرف شود.
بنابراین، توصیه می شود تاثیر هر یک از عوامل مؤثر بر نتایج آزمون IFA توکسوپلاسموز به تفکیک مورد بررسی قرار گیرد.

سالک عفونت ناشی از تک یاخته ای از جنس لشمنیاست. این بیماری در بسیاری از کشورهای مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر جهان شیوع دارد. به رغم تلاش های بسیار محققان در سراسر دنیا، هنوز واکسن موثری علیه این بیماری بدست نیامده است و درمان های معمول نیز صد در صد مؤثر نیستند. ابتلای به سالک پس از بهبود معمولا سبب بروز مصونیت دائم در برابر این بیماری می شود. بنابراین واکسیناسیون، بهترین راه کنترل لشمانیوز است.
ارزیابی ایمنی زایی سوش مهندسی شده ای از لشمنیا ماژور در موش های C57BL/6.
در این تحقیق از انگل لشمنیای ترانسژنی استفاده شد که به علت داشتن ژن های سیستم خودکشی سلولی شامل HSV-tk و Sc-cd به داروهای گانسیکلوویر و 5-فلوروسیتوزین حساس است. این داروها هیچگونه اثرکشندگی بر لشمنیا ماژور وحشی ندارند در این آزمایش ابتدا موش های C57BL/6 با انگل ترانسژنیک آلوده شدند، سپس با داروهای مذکور درمان شدند. آنگاه ایمنی ایجاد شده علیه لشمنیا بررسی شد.
ارزیابی سایتوکاین ها به روش ELISA نشان دهنده افزایش IFN- γ و کاهش IL-4 در موش های درمان شده بود. نتایج آزمون چالش (challenge) بعدی با انگل سوش وحشی نیز وجود میزان بالای ایمنی علیه لشمنیا را در این حیوانات تایید کرد.
سیستم ترکیبی ژن-دارو در تحقیقات آینده می تواند به عنوان روشی کارآمد در یافتن واکسنی مؤثر علیه لشمنیا مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

باسیل های گرم منفی غیرتخمیری گروهی از باکتری ها با شاخص پراکندگی وسیع در طبیعت هستند که گرچه بیماری زایی کمی دارند ولی قادرند بخصوص در بیماران واجد عوامل خطرساز و نقص دستگاه ایمنی، سبب بروز عفونت شدید در دستگاه های مختلف شوند.
1- تعیین شیوع باسیل های گرم منفی غیر تخمیری در کل نمونه های بالینی 2- تعیین فراوانی جنس و گونه این باکتری ها 3- بررسی ارتباط فراوانی جنس و گونه باکتری ها با نوع نمونه بالینی.
مواد و روش ها: در بررسی 11 ماهه بر نمونه های بالینی جدا شده از بیماران بستری در چند بیمارستان تهران، باسیل های گرم منفی غیرتخمیری جدا و سپس جنس و گونه آنها تعیین شد. در این بررسی، آزمایش های زیر برای افتراق انجام شد: رشد بر محیط مک کانکی آگار، واکنش در محیط TSI، استفاده اکسیداتیو کربوهیدرات ها درمحیط OF گلوکز و لاکتوز، اکسیداز، حرکت، DNase، رشد در محیط بایل اسکولین، احیای نیترات و تولید ایندول در محیط پپتون واتر.
از 6952 نمونه، 100 مورد (4/1%)، باسیل های گرم منفی غیرتخمیری جدا شد. که 52 مورد به سودومونا آئروژینوزا و 48 مورد به سایر گونه ها تعلق داشتند که شامل 19 مورد آلکالیژنز فکالیس (5/39%)، 16 مورد اسینتوباکتر بائومانی (4/35 %)، 10 مورد اسینتوباکتر لوفی (8/20%)، 2 مورد استنوتروفوموناس مالتوفیلیا (1/4%) و 1 مورد فلاووباکتریوم مننگوسپتیکوم (2%) بود.
مقایسه نتایج بدست آمده از این بررسی با مطالعات سایر مناطق، نشانگر آن است که گرچه شایع ترین باکتری های گرم منفی غیر تخمیری به ترتیب: سودومونا آئروژینوزا، آلکالیژنز فکالیس و اسینتوباکتر بائومانی هستند، ولی شیوع آنها از بیمارستانی به بیمارستان دیگر و از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است و با توجه به مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری ها، شناسایی جنس و گونه آنها حائز اهمیت است.

در شرایط بروز حادثه در مناطق دور از دسترس، امداد رسانی در لحظه های اولیه اهمیت دارد. چون خونروی و به دنبال آن شوک هیپوولمی در تروماهای ناشی از حوادث از علل اصلی مرگ و میر در مجروحان است، ارائه راهکارهای مناسب برای به حداقل رساندن این پیامد از ضروری ترین مسائل در استان های محروم کشور محسوب می شود که امکان دسترسی و انتقال سریع بیمار به مراکز مجهز پزشکی دشوار است.
بررسی تاثیر آموزش عملی احیاء در کاهش مرگ و میر و پیش آگهی مصدومان تروما در منطقه مهران استان ایلام در سال های 84-1380.
در این مطالعه چهار ساله ابتدا کلاس های آموزش علمی احیاء در شهر مهران و پنج شهرک روستایی اطراف آن برگزار شد. سپس 471 مجروح تصادف وسیله نقلیه، انفجار مین و اصابت گلوله بررسی شدند. وضعیت فیزیولوژی مجروحان با معیاری به نام (Physiologic Severity Score) ارزیابی و یافته ها در فرم جمع آوری اطلاعات ثبت شد.
471 مجروح در دو گروه امداد گرفته (گروه اول) شامل 226 نفر و گروه امداد نگرفته(دوم) شامل 245 نفر قرار گرفتند. شایع ترین عامل تروما در هر دو گروه، تصادف رانندگی بود(5/61%). بیشترین اقدام اولیه، متوقف کردن خونروی و در 50% بیماران بود. میانگین PSS مجروحین هنگام رساندن آنها به بیمارستان ایلام در دو گروه امداد گرفته و امداد نگرفته به ترتیب 505/7 و 799/6 بود که اختلاف آماری معنادار داشت.(فاصله اطمینان 95% برابر با 3/0 الی 912/0).
در این تحقیق مجروحانی که در دقایق اولیه از طرف امدادگران آموزش دیده کمک دریافت کرده بودند، وضعیت فیزیولوژی بهتری در حین انتقال به بیمارستان ایلام داشتند که مانع از رفتن آنها به مرحله غیر قابل برگشت شوک شده بودند.
حادثه خیز بودن کشور و امکانات کم امدادرسانی وانتقال مجروحین به مراکز مجهزتر پزشکی، لزوم ارائه آموزش اولیه و ساده به امدادگران را می رساند تا برای درمان مجروحین تروما (بخصوص افراد در خطر شوک) در شرایط دور از دسترس باعث درمان بهتر آنها شود، لذا پیشنهاد می کنیم که این آموزش ها جز اولویت های سیستم بهداشت ودرمان کشور قرار گیرد.

عفونت های بیمارستانی از معضلات قرن اخیر بوده و عفونت محل زخم از عوارض مهم پس از جراحی به شمار می رود. بدون تردید مطلوب ترین روش کنترل عفونت پیشگیری است و کارکنان جراحی می توانند با رعایت اصول استریلیته در هنگام شستشوی دستها، پوشیدن گان و دستکش و در حین و پس از جراحی از بروز عفونت در محل جراحی جلوگیری کنند.
تعیین میزان بکارگیری اصول کنترل عفونت توسط کارکنان اتاق عمل بیمارستان های رشت در سال 1385.
این تحقیق به صورت توصیفی و مقطعی انجام شده است. جامعه پژوهش مجموع پرسنل شاغل در اتاق عمل بیمارستان های رشت و ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه کنترل عفونت و فهرست بازبینی محیط و تجهیزات اتاق عمل و روش نمونه گیری سرشماری بود که عملکرد 150 نفر از پرسنل اتاق عمل بیمارستان های پورسینا، رازی، دکتر حشمت، امیرالمؤمنین و الزهراء رشت در زمینه رعایت اصول کنترل عفونت در نوبت های کاری صبح، عصر و شب به روش مشاهده مستقیم بررسی شد. عملکرد بیشترین درصد (9/97 درصد) پرسنل پرستاری اتاق های عمل رشت اعم از پرستار،تکنسین اتاق عمل و بهیار در زمینه رعایت اصول کنترل عفونت قابل قبول بود. همچنین اکثر جراحان (100 درصد) و بیشترین درصد پرسنل بیهوشی (8/61 درصد) اعم از تکنسین و متخصص عملکرد قابل قبولی داشتند. بیشترین درصد (3/83درصد) اتاق های عمل از لحاظ محیط فیزیکی و تجهیزات دارای وضعیت قابل قبول بودند.
رعایت اصول کنترل عفونت توسط پرسنل اتاق های عمل در زمینه شستشوی دست ها، تعویض لباس، مرتب کردن مو، تعویض کفش ها، ضدعفونی کردن وسایل جراحی وکنترل تاریخ وسایل استریل در حد قابل قبول بود

اشتغال در برخی مشاغل که در بردارنده وضعیت های نامطلوب بدن، حرکات تکراری و مواجهه با عوامل خطرمختلف تاثیرگذار بر سیستم اسکلتی- عضلانی است، باعث ابتلای افراد به بیماری ها و عوارض اسکلتی- عضلانی از جمله درد در قسمت های مختلف بدن می شود که صنعت مونتاژ لوازم خانگی، از این دسته است.
بررسی عوامل خطرشغلی تاثیرگذار بر بدن افراد شاغل در یک صنعت تولید لوازم خانگی و شیوع عوارض و اختلالات اسکلتی- عضلانی.
عوامل خطرشغلی موجود با چک لیست QEC و شیوع عوارض و ناراحتی های اسکلتی- عضلانی با پرسشنامه نوردیک ارزیابی شد. سپس نتایج با نرم افزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت 3/85 درصد افراد به نوعی عارضه و اختلال اسکلتی- عضلانی دچار بودند، بیشترین عوارض در ناحیه شانه و گردن که در ناحیه گردن از نوع بسیار خطرناک بود بدست آمد. هم چنین عوامل خطرناحیه کمر فراوانی بالایی (82درصد) داشت.
شیوع عوارض به رغم جوان بودن جمعیت مطالعه شده، بالا بود و رابطه معناداری بین افزایش سابقه کار و ابتلای به عوارض اسکلتی- عضلانی بدست آمد. همچنین عوامل خطرتاثیرگذار بر قسمت های مختلف بدن شناخته شد که بیش از همه در ناحیه کمر وگردن خود نمایی می کردند بنابراین باید هر چه سریع تر شرایط محیط کار را اصلاح کرد.

زردی در دوران نوزادی می تواند باعث کرن ایکتروس و اختلال شنوایی شود و علت شایع کری حسی-عصبی و عامل مهم کری کودکان است.
بررسی تاثیر زردی نوزادی بر قاعده مغز و راه های شنوایی نوزادان بستری در بیمارستان های شهر رشت در این مطالعه مقطعی(cross-sectional) 63 نوزاد که به علت افزایش بیلی روبین غیرمستقیم خون در بخش نوزادان بیمارستان های شهر رشت بستری شده بودند، پس از ترخیص برای اندازه گیری پاسخ های شنوایی ساقه مغز((A.B.R به بیمارستان امیرالمؤمنین معرفی شدند.
متغیرهای بررسی پاسخ ساقه مغز شامل: نبود٬ تاخیر امواج((latency و فاصله بین امواج ((Inter-peak بوده است. نوزادان دچار افزایش بیلی روبین مستقیم پره ترم و با وزن کم برای زمان حاملگی، همچنین نوزادان مبتلا به آسفیکسی و هیپراسمولالیته از مطالعه حذف شدند. آزمون آماری t- test- repeated measure بکار رفت.
نوزادان براساس بیلی روبین خون به دو دستهmg/dl20-12 و بالاترازg/dl 20 تقسیم شدند. از 63 نوزاد، در 45 نفر(4/71٪) مقدار بیلی روبینmg/dl20-12 و در 18 نفر (5/28٪)بالای mg/dl20 بود. در هیچ یک از بیماران گروه اول تغییر A.B.R دیده نشد، اما در گروه دوم 8 نفر (4/44٪) افزایش تاخیر بین قله ای امواج Ι تا V داشتند.
افزایش بیلی روبین غیر مستقیم خون(بیش ازmg/dl20) باعث اختلال در شنوایی نوزاد می شود که با تعویض خون از آن جلوگیری می شود.
پیشنهاد می کنیم درکلیه نوزادان دچار زردی شدید برای تشخیص زودرس عوارض سمی- عصبی بیلی روبین و اختلال شنوایی، غربالگری A.B.R انجام شود.

فلج دوره ای ناشی از هیپوکالمی دو نوع خانوادگی و ثانویه دارد. در نوع خانوادگی، نقص ژنی کانال کلسیم باعث حمله های فلج دوره ای اندام ها می شود. این نوع فلج معمولا خوش خیم بوده و با افزایش سن از شدت و تعداد حمله ها کاسته می شود. در نوع ثانویه، معمولا یک بیماری زمینه ای مانند پرکاری تیروئید یا هیپرآلدسترونیسم اولیه وجود دارد و معمولا حملات فلج طولانی تر بوده و در فواصل آنها نیز ممکن است بیمار از ضعف شکایت داشته باشد.
معرفی بیمار: بیمار مردی 38 ساله است که به علت درد ناحیه کمر، احساس کرختی و بی حسی در کناره پشتی خارجی ران ها و احتباس ادراری مراجعه کرده بود. سابقه گرفتگی و کرامپ در ماهیچه های ساق پا، چند نوبت فلج هیپوکالمی، پر نوشی، پر ادراری و افزایش فشار خون را ذکر می کرد.
بیمار بستری شد و در بررسی متاستاز مهره با منشأ آدنوکارسینوم آدرنال تشخیص داده شد که سبب فشردگی بخش پائینی نخاع و ریشه های نخاعی(کونوس مدولاریس) شده بود.
در بیماران دچار فلج دوره ای هیپوکالمی که بیشتر در نوجوانی یا جوانی مراجعه می کنند، همواره باید به فکر بیماری های زمینه ای باشیم، به ویژه در مواردی که سابقه فامیلی وجود نداشته باشد. در این صورت با تشخیص بموقع می توان علاوه بر کنترل حملات هیپوکالمی، به پیشگیری و درمان عوارض بیماری زمینه ای نیز پرداخت.