مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران
پیاپی 143 (آذر 1395)

داروهای مخدر و ضد التهاب غیر استروییدی وریدی، به طور رایج جهت کنترل درد کولیک حاد کلیوی مورد استفاده قرار می گیرند. از جمله داروهایی که به تازگی معرفی شده است، بوپرنورفین می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه اثر بوپرنورفین زیرزبانی با مورفین وریدی در کنترل درد کولیک کلیوی انجام شده است.
این پژوهش، یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور کنترل شده است که بر روی 203 بیمار با حمله حاد کولیک کلیوی انجام گرفت. بیماران در دو گروه مورد قرص بوپرنورفین زیرزبانی 2 میلی گرم همراه با 5 سی سی آب مقطر وریدی و گروه شاهد 1/0 میلی گرم بر حسب وزن مورفین تزریقی به همراه یک قرص پلاسبوی زیر زبانی قرار گرفتند. میزان کاهش درد و عوارض جانبی داروها در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفته است. از نرم افزار SPSS 22 و آزمون های اندازه گیری تکراری، مجذور مربعات و t استفاده گردید.
79 نفر (9/38 درصد) از بیماران زن و میانگین سنی بیماران در گروه مورفین 66/13±85/39 سال و در گروه بوپرنورفین 50/13±50/40 سال بود (73/0= p). میانگین زمان مورد نیاز تا بهبود درد پس از تجویز دارو به تفکیک در گروه مورفین و بوپرنورفین به ترتیب 59/18±87/34 و 92/19±97/30 دقیقه بوده است (19/0= p). شدت درد در هر دو گروه به طور معنی داری کاهش داشته است (001/0< p)، اما نوع داروی دریافتی در میزان کاهش تاثیر معنی داری نداشته است (25/0= p). عوارض جانبی در دو گروه مشابه بود، بجز در مورد خارش که به طور معنی داری در بیماران دریافت کننده بوپرنورفین بیش تر دیده شد (007/0= p).
استنتاج: میزان اثربخشی بوپرنورفین در کنترل درد بیماران کولیک کلیوی به اندازه مورفین وریدی که درمان رایج است، موثر بوده است. از نظر عوارض جانبی نیز بجز بروز خارش، مشابه با مورفین بوده است.

آندوسکوپی رتروگراد پانکراس و مجاری صفراوی (ERCP) معمولا تحت آرام بخشی نسبتا عمیق انجام می شود و ترسناک ترین عارضه آن عوارض تنفسی و انسداد راه هوایی می باشد. با توجه به عدم ایجاد دپرسیون تنفسی به وسیله دکسمدتومیدین، هدف از این مطالعه ارزیابی میزان اثربخشی تجویز نازال این دارو در ایجاد آرام بخشی متوسط در این بیماران بوده است.
در این مطالعه کارآزمایی تصادفی شده دوسوکور بیماران کاندید ERCP مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی بیمارستان فیروزگر تهران طی سال 1393 به دو گروه تقسیم شدند. در گروه 1 سالین و در گروه 2، دکسمدتومیدین 1 میکروگرم/کیلوگرم به صورت قطره داخل بینی تجویز شد. از میدازولام و فنتانیل وریدی و در صورت نیاز بیش تر از پروپوفول برای القاء آرام بخشی مورد نیاز استفاده گردید. در طول آندوسکوپی میزان میزان مصرف داروهای آرام بخش، پارامترهای همودینامیک و تنفسی و رضایت بیماران و درمان گران ثبت گردید.
از نظر سن و جنس و BMI دو گروه اختلاف معنی داری نداشتند. میانگین مصرف میدازولام و فنتانیل در دو گروه مشابه بود ولی دوز استفاده شده پروپوفول در گروه 2 از گروه1 کم تر بود (002/0= p). تعداد ضربان قلب در گروه2 کم تر از گروه1 بودولی مقایسه فشار خون در دو گروه تفاوت معنی دار نشان نداد (05/0> p). میزان رضایت مندی بیماران و پزشکان از کیفیت آرام بخشی در گروه 2 بیش تر از گروه 1 بود (03/0= p).
استنتاج: استفاده از دکسمدتومیدین به عنوان داروی کمکی در آرام بخشی بیماران تحت ERCP می تواند میزان استفاده از آرام بخش ها را کاهش داده و رضایت بیش تری را برای بیماران و درمان گران به همراه داشته باشد.

استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین یکی از پاتوژن های شایع بیمارستانی و اکتسابی از جامعه است. مقاومت آنتی بیوتیکی و پیامدهای درمانی نامناسب دلایل زیادی جهت استفاده از راهبردهای ایمنی مبتنی بر آنتی بادی ها را فراهم کرده است. هدف از این مطالعه، بررسی ایمنی غیرفعال با آنتی بادی ضد ScaF استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در مدل موشی بود.
در این مطالعه تجربی، پروتئین نوترکیب ScaFبا روش دناتوراسیون تخلیص گردید. این پروتئین به همراه ادجوانت فروند جهت تولید آنتی بادی به خرگوش تزریق شد. در ادامه آنتی بادی تولید شده علیه پروتئین ScaF با دو رژیم مختلف به صورت درمانی قبل و بعد ازعفونت به موش های آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس تزریق گردید و مرگ و میر موش ها به مدت 14 روز در مقایسه با گروه کنترل درمانی (ونکومایسین) و گروه کنترل منفی (سرم خرگوش غیر ایمن) ثبت گردید.
موش های دریافت کننده آنتی بادی ضد آنتی ژن ScaF در دو گروه با رژیم های درمانی قبل و بعد از عفونت به ترتیب موجب زنده ماندن 20 و 10 درصد از 10 سر موش مورد مطالعه گردید که در مقایسه با گروه دریافت کننده سرم خرگوش غیر ایمن (کنترل منفی) اختلاف معنی داری را نشان نداد (01/0استنتاج: ایمنی زایی غیر فعال با استفاده از آنتی بادی نمی تواند به تنهایی نقش به سزایی در کنترل عفونت ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس داشته باشد. لذا با توجه به مکانیسم های دیگر سیستم ایمنی برای محافظت علیه این باکتری می توان از تحریک سایتوکاین های وابسته به ایمنی سلولی و موثر برای پیشگیری از بروز عفونت های ناشی از باکتری استافیلوکوکوس اورئوس استفاده نمود.

کلیدواژگان: استافیلوکوکوس اورئوس، ایمونیزاسیون، پروتئین نوترکیب

اندوسولفان یک حشره کش ارگانوکلره است که در پستانداران از طریق خوراکی، استنشاقی و زیرپوستی جذب می شود و باعث اختلال در فرایند احیا، تغییر در فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و افزایش پراکسیداسیون لیپیدی در بسیاری از اندام ها شود. لذا در این پژوهش توانایی محافظت سلولی میریستین در برابر آسیب ناشی از اندوسولفان بر کبد ارزیابی شد.
در این مطالعه تجربی، از موش های صحرایی نر استفاده شد که به طور تصادفی به 7 گروه و به تعداد 6 سر تقسیم شدند. (I) گروه نرمال، mg/kg(II) 5 میریستین + اندوسولفان (mg/kg 10)، mg/kg (III) 10 میریستین + اندوسولفان (mg/kg10)، mg/kg (IV) 15 میریستین + اندوسولفان (mg/kg10)، mg/kg (V) 20 میریستین + اندوسولفان (mg/kg10)، mg/kg (VI) 10 اندوسولفان تنها و mg/kg (IIV) 10 سیکلوفسفامید را به مدت 30 روز به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. 24 ساعت پس از آخرین تزریق، خونگیری انجام شد و سطح آنزیم های آلانین آمینوترنسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلکالن فسفاتاز (ALP)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون کبدی اندازه گیری شد.
تجویز اندوسولفان باعث افزایش سطح آنزیم های ALT،AST،ALP و سوپراکسید دیسموتاز وکاهش فعالیت گلوتاتیون کبدی شد. تجویز میریستین همزمان با مصرف اندوسولفان به طور معناداری فعالیت آنتی اکسیدانتی را افزایش داده و سطح آنزیم های کبدی را تعدیل نموده است (05/0p<).
استنتاج: نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان می دهد که میریستین به عنوان یک ترکیب آنتی اکسیدانت، از سلول ها در برابر عوامل زیان آور با خاصیت تولید رادیکال های آزاد محافظت می کند. لذا کارآزمایی های بالینی بیش تری توصیه می شود.

امروزه استفاده از تکنیک های الیزا ELISA(Enzyme-linked Immunosorbant Assay) و تست سریع ایمونوکروماتوگرافیک ICT(Immunochromatographic Test) جهت تشخیص و غربالگری سریع هپاتیت B سبب کاهش خطر انتقال این بیماری شده است. با این وجود در بیماران پرخطر نظیر همودیالیز، تالاسمی و هموفیلی به دلیل دریافت مقادیر زیادی خون میزان خطرابتلا هپاتیت B هنوز بالا می باشد. هم چنین به دلیل ابتلا به نوع جهش یافته این ویروس و ایجاد نتایج منفی کاذب در این بیماران استفاده از تست های ملکولی مانندواکنش زنجیره پلی مراز PCR(polymerase chain reaction) جهت تشخیص این بیماری ضروری می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه کارایی روش های سریع الایزا و ICT با تکنیک استاندارد طلایی Real Time PCR درتشخیص هپاتیت B در بیماران پرخطر بوده است.
در این مطالعه مقطعی 100 بیمارهمودیالیز،تالاسمی و هموفیلی به ترتیب با روش Real Time PCR به عنوان استاندارد طلایی برای تشخیصDNA HBV و از نظر HBSAg به روش ELISA با کیت های الایزای نسل چهارم و با روش سریعICT با کیت Ecotest® بررسی شدند.
حساسیت (Sensitivity)و اختصاصیت(Specificity) کیت های الیزای نسل چهارم و کیتEcotest® در مقایسه با روش Real Time PCR 100 درصد همچنین ارزش اخباری مثبت (PPV) و منفی(NPV) آن ها نیز 100درصد بود.
استنتاج: پیشرفت های اخیر در تولید آنتی بادی منوکلونال ضدانواع جهش یافته ویروس هپاتیت B و بکارگیری آن ها در الایزای نسل چهارم و تست های سریع ICT سبب افزایش چشم گیر حساسیت و اختصاصیت تکنیک های فوق گردید. بنابراین در موارد اورژانسی یا عدم وجود امکانات PCR real-time ، استفاده از روش های تشخیص سریع هپاتیت B را با اطمینان بیش تری می توان پیشنهاد کرد.

اختلالات تعادل در بیماران فلج نیمه بدن به دنبال سکته مغزی مهم ترین علت زمین خوردن این افراد است. هدف از این مطالعه مقایسه دو برنامه توان بخشی تعادل در بیماران سکته مغزی بوده است.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی سه گروهه با طرح پیش آزمون- پس آزمون که در سال 1394 در تهران انجام شد، 30 بیمار مبتلا به سکته مغزی برای اولین بار که حداقل 6 ماه از سکته مغزی آن ها می گذشت در این مطالعه شرکت نمودند. بیماران به صورت تصادفی در گروه کنترل و یا گروه های توان بخشی تعادل قرار گرفتند. هر سه گروه برنامه رایج فیزیوتراپی را دریافت کردند. یکی از گروه ها تمرینات تعادلی با حذف ورودی بینایی و گروه دیگر همان تمرینات تعادلی را روی سطح ناپایدار به مدت 10 جلسه و 3 بار در هفته انجام دادند. عملکرد افراد قبل و یک جلسه پس از درمان توسط آزمون های ) TUG(Timed up and go و 4SS(4Square steps) ارزیابی شد.
تمام بیماران از نظر بالینی و عملکردی بهبودی معنی داری را نشان دادند(05/0p<). تفاوت معنی داری میان گروه کنترل و گروهی که تمرینات تعادلی را روی سطح ناپایدار انجام دادند وجود نداشت. تعادل در گروهی که تمرینات تعادلی با حذف ورودی بینایی را داشتند نسبت به گروهی که تمرینات تعادلی را روی سطح ناپایدار داشتند بهبودی بیش تری را نشان داد.
استنتاج: تمرینات تعادلی با حذف ورودی بینایی از انجام دادن تمرینات روی سطح ناپایدار در بهبود عملکرد مبتلایان به سکته مغزی موثرتراست. به منظور تسهیل در بهبودی تعادل پس از سکته مغزی، برنامه توان بخشی با حذف بینایی برای تسهیل در استفاده از ورودی های حسی- پیکری و وستیبولار توصیه می گردد.

اختلالات طیف اوتیسم یکی از اختلالات شایع در گروه اختلالات رشدی می باشد که شیوع آن 110 نفر به ازی هر 10000 نفر گزارش شده است. هدف تحقیق حاضر بررسی نیمرخ ساختاری کودکان اوتیسم با مقایسه آن ها با کودکان سالم می باشد.
جامعه آماری، کودکان اوتیسم استان گیلان می باشد. 15 دانش آموز اوتیسم (گروه تجربی) و 15 کودک سالم (گروه کنترل) به صورت تصادفی به عنوان نمونه آزمودنی انتخاب شدند. اطلاعات فردی این کودکان از قبیل قد، وزن، سن و سوابق پزشکی آن ها با بررسی پرونده پزشکی جمع آوری شد. متغیرهایی از قبیل کایفوز، لوردوز، اسکولیوز پشتی، اسکولیوز کمری، زانو ضربدری، زانو پرانتزی و صافی کف پا به عنوان نیمرخ ساختاری در نظر گرفته شد. کایفوز، لوردوز، اسکولیوز کمری و پشتی توسط دستگاه اسپاینال موس و زانو ضربدری و پرانتزی توسط کولیس و در نهایت صافی کف پا توسط آزمون افت ناوی مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت مقایسه داده ها از آزمون های t مستقل و یو من ویتنی استفاده شد(05/0 p<).
نمونه آماری این پژوهش، 15 دانش آموز اوتیسم (سن 4/1±73/7 سال، قد 57/11±125 سانتی متر، وزن 49/11±1/30 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 17/4±13/18 کیلوگرم بر متر مربع) و 15 کودک سالم به عنوان گروه کنترل (سن 9 سال، قد 55/4±134 سانتی متر، وزن 37/9±66/33 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 17/4±18 کیلوگرم بر متر مربع) است که به صورت تصادفی هدف دار برای این پژوهش انتخاب شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری بین متغیرهای کایفوز (046/0=p)، اسکولیوز کمری (001/0=p) و زانو ضربدری (001/0=p) در دو گروه وجود دارد. اما تفاوت معنی داری بین دو گروه در متغیرهای لوردوز، اسکولیوز پشتی، زانو پرانتزی و کف پای صاف وجود نداشت (05/0≤p).
استنتاج: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، شیوع کایفوز، اسکولیوز کمری و زانو ضربدری در این کودکان بیش تر می باشد که لازم است در ارزیابی بیماران اوتیسم، مشکلات ساختاری لحاظ گردد.

اختلال ADHD شایع ترین اختلال روان پزشکی دوران کودکی است که با تعارض والد-کودک و استرس والدین همراه است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی آموزش مدیریت رفتاری به والدین و قصه درمانی به کودک بر کیفیت رابطه مادر- فرزندی در کودکان مبتلا به ADHD می باشد.
روش این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل تمامی کودکان 7 تا 12 ساله مبتلا به ADHD و مادران آن ها در شهرستان ساری بود که از این میان 30 نفر انتخاب و در سه گروه گمارده شدند.گروه اول 9 جلسه آموزش مدیریت رفتاری براساس الگوی بارکلی به مادران و گروه دوم 8 جلسه قصه درمانی به صورت گروهی به کودک ارائه شد و گروه سوم هیچ آموزشی دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها از شاخص تنیدگی والد-کودک استفاده گردید.
نتایج نشان داد که میانگین نمره پس آزمون میزان در هم تنیدگی رابطه والد- کودک در گروه آموزش مدیریت رفتاری به والدین 78/16 ±11/78 و در گروه قصه درمانی 92/13 ±9/76 بود که نسبت به یکدیگر تفاوت معناداری نداشت، اما در گروه کنترل 95/22 ±22/96 بود که نسبت به گروه های آزمایشی به طور معنی داری بالاتر بود(05/0< p).
استنتاج: نتایج پژوهش نشان داد که بین آموزش مدیریت رفتاری به والدین و قصه درمانی در بهبود کیفیت رابطه مادر- فرزندی در کودکان مبتلا به ADHD تفاوت معناداری وجود ندارد و هر دو شیوه نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بر بهبود کیفیت رابطه مادر- فرزندی اثربخش بوده اند.

به نظر می رسد که کیفیت زندگی در دوران یائسگی بتواند تحت تاثیر عملکرد جنسی قرار گیرد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه عملکرد جنسی و کیفیت زندگی زنان یائسه بوده است.
مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی - تحلیلی مبتنی بر جامعه بود که روی 405 زن یائسه 40 تا 65 ساله انجام گرفت. نمونه گیری به صورت تصادفی چندمرحله ای بود. داده ها از طریق مصاحبه و با استفاده از پرسش نامه عملکرد جنسی زنان FSFI، پرسش نامه کیفیت زندگی WHOQOL-BREF و یک پرسش نامه محقق ساخته به دست آمد و با آزمون تی و رگرسیون چندگانه خطی مورد تحلیل آماری قرار گرفت.
میانگین سنی 7/3 ± 84/52 سال و میانگین طول مدت یائسگی 4/14±81/19 ماه بود. 324 نفر (80درصد) خانه دار و 369 نفر (2/91درصد) تحصیلات در حد دیپلم یا پایین تر داشتند. میانگین نمره کلی کیفیت زندگی18/7± 53/54، بالاترین و پایین ترین نمره به ترتیب مربوط به حیطه های سلامت جسمی و سلامت روانی بود. 61درصد از افراد اختلال عملکرد جنسی داشتند. نمره کلی عملکرد جنسی با نمره کلی کیفیت زندگی و تمامی حیطه های آن همبستگی معنی دار مثبت داشت(285/0=r، 001/0>p). نمره تمامی حیطه های عملکرد جنسی به جز نمره حیطه درد با نمره کلی کیفیت زندگی (001/0>p) همبستگی معنی دار مثبت داشتند. رضایت مندی زنان یائسه از روابط زناشویی با افزایش کیفیت زندگی همراه بود (258/0=r، 001/0>p).
استنتاج: اختلال عملکرد جنسی می تواند بر کیفیت زندگی زنان یائسه تاثیر منفی بگذارد که می بایست در سیاست گذاری های سلامت زنان به منظور ارتقاء کیفیت زندگی در دوران یائسگی به بهبود عملکرد جنسی توجه نمود.

دیابت بیماری چندعاملی است و عوامل ژنتیکی، محیطی و ایمونولوژیک در پاتوژنز آن دخیلند. با توجه به نقش ایمونولوژیک گروه های خونی، این مطالعه جهت ارزیابی توزیع گروه های خونی ABO و RH در بیماران مبتلا به دیابت قندی نوع 2 شمال ایران طراحی گردید.
این مطالعه مقطعی بر روی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به کلینیک های دانشگاهی غدد شهر ساری سال1394 انجام شد. اطلاعات اولیه هر بیمار شامل سن، جنس، سابقه فشارخون بالا، اختلالات چربی و عوارض مزمن دیابت از پرونده آن ها استخراج شد و آنتی ژن های سطحی گلبول قرمز توسط روش استاندارد آگلوتیناسیون مستقیم تعیین گردید.
ازبین 1500 بیمار دیابتی مورد مطالعه، 590 بیمار (3/39 درصد) گروه خونیO داشتند. شیوع گروه های خونی غیر O به ترتیب شامل: گروه خونی A 2/26 درصد،گروه خونیB 7/26 درصد وگروه خونیAB 8/7 درصد برآوردشد 6/7 درصد افراد RH منفی بودند. در مقایسه با جامعه، شیوع گروه خونی A در افراد دیابتی پایین تر و گروه خونی B بالاتر بود. (به ترتیب 000/0p= و 009/0= p). شیوع آنتی ژن D نیز به طور معنی داری در گروه دیابتی بالاتر بود (000/0= p).
استنتاج: با توجه به همراهی گروه خونی B با دیابت در این مطالعه، پیشنهاد می شود این گروه خونی به عنوان یک فاکتور خطر غربالگری دیابت نوع 2 در جامعه ما در نظر گرفته شود. هم چنین به نظر می رسد بررسی ژنوتیپ های مرتبط به گروه های خونی بتواند رهگشایی ارزتده در ارزیابی مکانیسم دیابت باشد.

هیدروکسید کلسیم و کلرهگزیدین از جمله رایج ترین داروهای داخل کانال ریشه می باشند.اخیرا ترکیبی گیاهی به نام کارواکرول نیز به عنوان داروی داخل کانال معرفی شده است. هدف این مطالعه مقایسه فعالیت ضدمیکروبی کارواکرول،کلرهگزیدین و هیدروکسید کلسیم بر انتروکوکوس فکالیس می باشد.
دراین مطالعه تجربی 56دندان تک ریشه کشیده شد و پس از آماده سازی کانال ها، به طور تصادفی به 3 گروه 16 تایی و 2 گروه کنترل مثبت و منفی 4 تایی تقسیم شدند. پس از استریل سازی با اتوکلاو تمامی آن ها به جز گروه کنترل منفی با انتروکوک فکالیس آلوده گردیدند.کانال ریشه دندان های گروه1 با خمیر هیدروکسید کلسیم پر شد و در کانال های گروه2 و3 به ترتیب مخروط های کاغذی آغشته به کلرهگزیدین 2/0 درصد و کارواکرول 94 درصد تا طول کارکرد قرار گرفتند. گروه کنترل منفی بدون ایجاد آلودگی تحت شرایط مطالعه قرار گرفت و در گروه کنترل مثبت از هیچ دارویی استفاده نشد. پس از انکوباسیون نمونه ها به مدت 48ساعت و شست وشوی کانال ها، از هرکانال نمونه گیری شد و رشد کلنی باکتری در محیط کشت BHI آگار بررسی شد. برای آنالیز آماری از نسخه20 نرم افزار SPSS و آزمون های مجذور کای و تست دقیق فیشر استفاده شد. سطح معنی داری 05/0در نظر گرفته شد.
هر سه گروه در از بین بردن انتروکوکوس فکالیس موثر بودند و تفاوت معنی داری در اثر ضد باکتریایی آن ها یافت نشد (99/0= p).
استنتاج: کارواکرول به عنوان یک داروی گیاهی موثر جهت شست وشوی داخل کانال توصیه می شود.

اختلالات تمپورومندیبولار (TMD) گروهی از علائم و نشانه ها هستند که به همراه درد، عملکرد ناقص TMJ و عضلات جونده تشخیص داده می شوند. ضرورت تعیین شیوع این اختلالات در جوامع مختلف و شناسایی عوامل مرتبط با آن ها مورد تاکید قرار گرفته است. تحقیق حاضر با هدف تعیین فراوانی اختلالات تمپورومندیبولار و علایم آن در مراجعین به کلینیک دانشکده ی دندانپزشکی ساری در سال های 94-1393 انجام شد.
در این تحقیق توصیفی-تحلیلی، 68 فرد (41 زن، 27 مرد) مراجعه کننده به مرکز فوق به صورت تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات فردی از طریق پرسیدن از بیمار و معاینات بالینی اخذ گردید. رابطه ی TMD با متغیرهای مختلف از طریق آزمون های chi-square و exact fisher بررسی گردید. داده های تحقیق با نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 0/22 تحلیل گردید.
از کل نمونه ها (68 نفر)، 51 نفر (0/75 درصد) TMD داشته اند. بر اساس سوالات پرسیده شده از 51 نفر مبتلا به TMD، 5 نفر سردرد داشته ((p<.0001 و 46 نفر سالم بودند. به همین ترتیب، 5 نفر درد عضلانی (1p=)، 2 نفر تصادف (0001/0(p<، 25 نفر کلیک (1p=) و 2 نفر دارای درد مفصلی (0001/0p=) بودند. بر اساس معاینه بالینی انجام گرفته، 39 نفر دارای صدا در مفصل (03/0p=)، 10 نفر درد مفصلی (0001/0p=) و 34 نفر دارای درد عضلانی (64/0p=) بودند.
استنتاج: در مجموع، شیوع اختلالات تمپورومندیبولار در جامعه ی مراجعین به کلینیک دانشکده ی دندانپزشکی ساری در سال های 94-1393 بالا بوده است. رابطه معنی داری بین وجود علائم و ابتلا به TMD دیده شد.

اتیل بنزن یک ترکیب آروماتیک سمی و از مشتقات هیدروکربن های نفتی است که معمولا از طریق نشت از صنایع و فعالیت های نفتی، تخلیه زائدات و پساب مربوط به صنایع دارویی، پلاستیک، رزین ها و پتروشیمی به محیط زیست وارد می شود. مطالعه حاضر با هدف امکان سنجی استفاده از نانو ذرات اکسید منیزیم به عنوان کاتالیست در فرآیند ازن زنی جهت حذف اتیل بنزن از محیط های آبی تحت شرایط آزمایشگاهی انجام شده است.
این مطالعه تجربی در یک رآکتور نیمه پیوسته در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد. در این مطالعه اثر متغیرهایی نظیر pH محلول (3 ،5، 7، 12 و 13)، زمان ازن زنی (5، 10، 20، 30 و 50 دقیقه)، دوز نانو ذره اکسید منیزیم (1/0، 2/0، 3/0، 4/0 و 5/0 گرم) و غلظت اولیه اتیل بنزن (10، 50، 100، 150 و 200 میلی گرم در لیتر)، در حذف اتیل بنزن تحت فرآیند ازن زنی کاتالیستی مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور دستیابی به شرایط بهینه آزمایش مدل آماری سطح پاسخ (RSM) طراحی و استفاده شد. هم چنین جهت اندازه گیری مقادیر باقیمانده اتیل بنزن پس از انجام فرآیند از روش کروماتوگرافی گازی استفاده گردید.
نتایج حاصل از آنالیز داده ها نشان داد که pH (0063/0=Pvalue) و دوز کاتالیست (0004/0=Pvalue) بیش ترین تاثیر را روی متغیر پاسخ (درصد حذف اتیل بنزن) داشته اند. هم چنین شرایط بهینه حذف براساس آنالیز واریانس و مدل مناسب به دست آمده در زمان واکنش 50 دقیقه، pH برابر 12، غلظت اولیه آلاینده کم تر از 50 میلی گرم در لیتر و دوز کاتالیست برابر 5/0 گرم در لیتر حاصل شد. تحت این شرایط راندمان حذف معادل 99/99 درصد به دست آمد.
استنتاج: فرآیند ازن زنی کاتالیستی در حضور نانو ذرات اکسید منیزیم از کارایی بالایی در حذف اتیل بنزن از محیط های آبی برخوردار می باشد.

به دلیل خطرات بالقوه پساب های نساجی، از جمله جهش زایی لازم است قبل از تخلیه به محیط، با استفاده از روش های موثر تصفیه شوند. فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته بدلیل تولید رادیکال های فعال هیدروکسیل قادرند با سرعتی بالاتر از دیگر فرآیندها عمل کرده و کارائی حذف مواد رنگی از پساب صنایع نساجی را افزایش دهند. این مطالعه با هدف بررسی کارایی فرایند حذف رنگ بر روی نانوکاتالیست UVA/ZnO و UVA/TiO2 انجام شد.
این مطالعه در یک راکتور منقطع روی نمونه سنتتیک و واقعی انجام و اثر متغیرهایی نظیر غلظت اولیه رنگزا، غلظت کاتالیست TiO2 & ZnO، زمان و pH و حضور عوامل مداخله کننده بر کارایی حذف رنگزا بررسی شد. همچنین از دافنیا مگنا جهت آزمون سمیت استفاده شد.
بر اساس نتایج، فرآیند UVA/ZnO با 69 درصد و فرآیندUVA/TiO2 با 5/95 درصد در شرایط بهینه بیش ترین درصد حذف رنگزا را داشته اند. pH بهینه در دو فرایند به ترتیب 9 و 2 بود. مطالعه حاضر نشان دادکه غلظت اولیه رنگزا و COD رابطه معکوسی با درصد حذف رنگزا در دو فرایند دارند (05/0p<، 99/0 r2ZnO= ، 94/0 r2TiO2=). با افزایش کاتالیست و زمان در دو فرایند درصد حذف رنگزا افزایش می یابد. در این تحقیق LC5096 ساعته از 7/96 به 7/44 میلی گرم بر لیترکاهش یافت.
استنتاج: به طور کلی، نتایج این مطالعه نشان داد فرایند TiO2/UVAبا بهینه سازی عوامل عملیاتی موثر، کارایی بالایی در رنگبری R.B 86 و کاهش سمیت دارد.

مترونیدازول از جمله فراورده های داروئی است که به دلیل گستردگی مصرف و مقاومت در برابر تجزیه بیولوژیکی از آلاینده های مهم در محیط به شمار می رود. لذا این مطالعه به منظور بررسی امکان حذف این ماده آلی با استفاده از فرایند فعال سازی پرسولفات با استفاده از ازن در حضور امواج فراصوت مورد بررسی قرار گرفته است.
این مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی و در سیستم ناپیوسته با استفاده از راکتور حاوی مولد امواج فراصوت در فرکانس 40 کیلوهرتز و سیستم تولید ازن به میزان 5/0 گرم در لیتر انجام شد. تاثیر پارامترهای بهره برداری نظیر pH محلول (11-3)، غلظت پرسولفات (100 تا 1000 میلی گرم در لیتر)، غلظت اولیه مترونیدازول (5 تا 30 میلی گرم در لیتر)، تغییرات شدت یونی (13/0 تا 03/1 گرم در لیتر) و تاثیر ترت بوتانل در عملکرد فرایند مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین میزان معدنی سازی از طریق اندازه گیری COD تعیین شد. غلظت مترونیدازول با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج 320 نانومتر اندازه گیری شد.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که با افزایش pH محلول از 3 تا 11 کارائی، حذف ماده آلی کاهش یافت، به نحوی که بیش ترین حذف مترونیدازول در pH های 3 و 5 به ترتیب برابر با 92 و 90 درصد در زمان تماس 60 دقیقه به دست آمد. کارایی حذف مترونیدازول به غلظت اولیه پرسولفات بستگی داشته و بیش ترین حذف ماده آلی در غلظت های اولیه 500 و 750 میلی گرم بر لیتر به ترتیب به میزان 7/94 و 95 درصد حاصل و در مقادیر بیش از آن راندمان حذف کاهش یافت. نتایج بیانگر آن بود که با افزایش غلظت اولیه مترونیدازول، میزان حذف کاهش یافت. هم چنین تغییرات شدت یونی بر عملکرد فرایند، تاثیر نداشت. بر اساس دیگر نتایج این مطالعه، بیش ترین رادیکال فعال در این فرایند، رادیکال پرسولفات بود. میزان حذف COD در شرایط بهینه بهره برداری، 56 درصد بود.
استنتاج: استفاده از فرایند فعال سازی پرسولفات با استفاده از ازن در حضور امواج فراصوت به میزان قابل توجهی می تواند مترونیدازول را حذف و به عنوان یک روش کارآمد به تنهایی یا به عنوان پیش تصفیه مورد استفاده قرار گیرد.

این مطالعه با هدف بررسی حذف رنگزای اسید بلاک 1 از محلول های آبی توسط نانوذرات 4O3Fe سنتز شده به روش هم رسوبی شیمیایی انجام گرفت.
در این مطالعه تجربی نانو ذره 4O3Fe به روش هم رسوبی شیمیایی با استفاده از محلول آهن 2 و 3 ظرفیتی در حضور گاز نیتروژن سنتز شد. هم چنین اثر pH اولیه محلول، دوز جاذب، زمان تماس، غلظت اولیه آلاینده، دما، غلظت نمک و مداخله گرهایی مثل نیترات، سولفات، فلوراید، کلرور و سختی روی حذف رنگزای اسید بلاک 1 مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین تبعیت فرایند جذب از ایزوترم های فروندلیخ و لانگمویر و سینتیک های درجه اول و دوم کاذب مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج نشان داد که با کاهش pH اولیه محلول و دوز جاذب، ظرفیت جذب نانوذره افزایش، اما با افزایش دما و افزایش غلظت رنگ، کارایی حذف کاهش می یابد. بالاترین کارایی حذف برای غلظت اولیه 25 میلی گرم در لیتر در pH برابر با 2، زمان واکنش 60 دقیقه و دوز نانو ذره گرم در لیتر 98 درصد بدست آمد. هم چنین مداخله گرهای نیترات، سولفات، فلوراید، کلرور و سختی تاثیر بسیار کمی در کاهش ظرفیت جذب رنگ توسط نانو ذره 4O3Fe از خودشان نشان دادند. حذف رنگ با استفاده از نانو ذره 4O3 Feاز ایزوترم فروندلیچ (991/0R2=) و هم چنین سینیتیک جذب از درجه دوم کاذب (992/0R2=) تبعیت می کند.
استنتاج: نتایج نشان داد که نانو ذره 4O3Fe سنتز شده به طور قابل ملاحظه ای قادر به حذف رنگزای اسید بلاک 1 در مدت زمان کم از محلول های آبی می باشد. بنابراین به عنوان یک جاذب موثر می تواند جهت حذف مواد رنگی مورد استفاده قرار گیرد.

تری هالومتان ها و هالواستیک اسیدها در نتیجه کلریناسیون آب هایی که دارای مواد آلی محلول می باشند، تشکیل شده و مخاطرات بهداشتی بالقوه در پی دارد. بنابراین حذف اسید هیومیک به عنوان شاخص ترین ماده آلی محلول در آب های طبیعی ضرورت دارد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی کارایی فرایند ازن زنی کاتالیزوری برای حذف اسید هیومیک از محلول های آبی در حضور خاک سبز محلی می باشد.
خاک سبز و قرمز از منطقه سرچم اردبیل جمع آوری و پس از آماده سازی به عنوان کاتالیزور استفاده گردید. متغیرهای مورد مطالعه در این تحقیق شامل pH اولیه محلول، دوز کاتالیزور، زمان واکنش و غلظت اولیه آلاینده مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که با افزایش زمان تماس، pH و دوز کاتالیزور و هم چنین با کاهش غلظت اولیه هیومیک اسید، کارایی فرایند COP افزایش می یابد. به طوری که در فرایند COP، تجزیه اسید هیومیک در شرایط pH طبیعی و در غلظت mg/l10 در حضور خاک سبز و قرمز به ترتیب در زمان های 15 و 20 دقیقه به 100 درصد رسید. نتایج حاصل از بررسی عوامل مداخله گر نیترات، کلرور، سولفات و کربنات نشان داد که حضور این عوامل در غلظت های بالا، تاثیر بسیار اندکی در کاهش راندمان فرایند ازن زنی کاتالیزوری در مقایسه با ازن زنی متداول دارد.
استنتاج: نتایج این مطالعه نشان داد که خاک سبز و قرمز کارایی فرایند COP را به میزان بسیار بالایی افزایش می دهند. بنابراین با توجه به قیمت ارزان و در دسترس بودن می توان به عنوان کاتالیزور جهت حذف اسیدهیومیک در فرایند COP و یا سایر فرایندهای مشابه استفاده نمود.

مسمومیت های عمدی ناشی از دارواز شایع ترین روش های اقدام به خودکشی می باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ویژگی های جمعیت شناختی و شناخت الگوی اقدام به خودکشی با مسمومیت دارویی انجام شده است.
مطالعه حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی و از طریق جمع آوری اطلاعات از پرونده پزشکی موارد اقدام به خودکشی با مسمومیت دارویی در فاصله سال های 1387 تا 1393 در بیمارستان 5 آذر گرگان صورت گرفته است. آنالیز اطلاعات از طریق نرم افزار Stata نسخه 11 و آزمون پیرسون کای اسکوار انجام شده است.
در طی هفت سال بررسی، 442 مورد اقدام به خودکشی با مسمومیت دارویی ثبت گردیده که 244 نفر(2/55 درصد) زن و229 نفر آن ها (8/51 درصد) سن بین 20 تا 29 سال داشتند. میانگین سنی 14/8 ±54/24 سال بود و اکثریت ساکن شهر بوده اند (79 درصد). هم چنین 224 نفر(2/55 درصد) مجرد و248 نفر (1/56 درصد)دارای تحصیلات متوسطه بوده اند. مسمومیت ها غالبا در تابستان رخ داده بود (7/28 درصد). در بین داروهای مصرف شده، آرام بخش- خواب آورها به ویژه بنزودیازپین ها شایع ترین بود (5/47 درصد) و بعد از آن ها داروهای نارکوتیک (5/26 درصد) و ضدافسردگی ها (4/17 درصد) قرار داشتند. در نهایت 3 بیمار فوت شده بود (68/0 درصد) واختلافات خانوادگی مهم ترین علت اقدام به خودکشی بوده است (8/46 درصد).
استنتاج: داروهای آرام بخش- خواب آور با محوریت بنزودیازپین ها مهم ترین عامل اقدام به خودکشی با مسمومیت دارویی بوده است که در نسل جوان، افراد مجرد و کسانی که از اختلافات خانوادگی رنج می برند بیش تر مشاهده می گردد.

HLA-G، یک مولکول تنظیمی سیستم ایمنی است که تغییرات بیان آن در عفونت های ویروسی شایع است. بیان HLA-G در بیماران مبتلا به ویروس نقص ایمنی اکتسابی (HIV) متناقض بوده و برخی افزایش بیان این مولکول در این بیماران را ناشی از تاثیر اینترلوکین-10 (IL-10) بیان کرده اند. هدف از این پژوهش، بررسی همزمان بیان آن ها در بیماران HIV مثبت و رابطه احتمالی آن ها با لنفوسیت های TCD4+ بوده است.
این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 20 بیمار HIV+ مراجعه کننده به مرکز مشاوره رفتاری دانشگاه علوم پزشکی مازندران و 20 فرد سالم در سال 4-1393 صورت گرفته است. شمارش سلول های /μl TCD4+ بیماران به روش فلوسایتومتری انجام شد. بیان ژن HLA-G به وسیله Real-Time PCR بررسی شد و از آزمون الایزا برای تعیین غلظت IL-10 استفاده شد.
بیان ژن HLA-G در دو گروه اختلاف معنی دار داشت (05/0< p). غلظت IL-10 در بیماران افزایش داشت و رابطه معکوس بین شمارش TCD4+ و غلظت IL-10 مشاهده شد (1/0= p، 4/0= r).
استنتاج: نتایج نشان می دهد بیان ژن HLA-G در بیماران + HIV از تنظیم خارج شده است و IL-10 می تواند شاخصی از پیشرفت بیماری HIV باشد.

رگ زایی از طریق مهیا کردن مواد غذای به رشد و گسترش سرطان کمک می کند. در هر بافت سرطانی، جمعیت نادر و متمایز از سلول ها به نام سلول های بنیادی سرطانی وجود دارند که مسئول شروع، گسترش، متاستاز و تهاجم در سرطان ها شناخته شده اند. رگ زایی در سلول های بنیادی سرطانی نسبت به سایر سلول های توموری بیش تر رخ می دهد. ایبوپروفن به عنوان عضوی از خانواده داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی برای پیشگیری و درمان سرطان های خاصی استفاده می شود. در مطالعه حاضر تاثیر داروی ایبوپروفن بر توانایی رگ زایی سلول های بنیادی سرطان معده بررسی شد.
در مطالعه تجربی انجام شده ابتدا سلول های بنیادی سرطانی از رده سلولی سرطان معده MKN45 با استفاده از تکنیک تشکیل اجسام کروی spheroid colony formation) ( جداسازی شد و سپس با غلظت های مختلفی از داروی ایبوپروفن تیمار شدند. نهایتا اثر این دارو بر توانایی رگ زایی در سلول های بنیادی سرطانی تیمار شده نسبت به سلول های کنترل با استفاده از مدل تشکیل لوله بررسی شد.
رگ زایی در سلول های بنیادی سرطانی تیمار شده با ایبوپروفن در مقایسه با سلول های بنیادی سرطانی کنترل کاهش پیدا کرد.
استنتاج: ایبوپروفن رگ زایی را در سلول های بنیادی سرطان معده کاهش می دهد.

در سال های اخیر موارد اسپورادیک لیشمانیوز پوستی از برخی مناطق شهرستان پاکدشت، واقع در جنوب شرقی شهر تهران، گزارش شده است. لذا هدف از این مطالعه، بررسی روند شیوع این بیماری و شناسایی گونه های لیشمانیا در شهرستان پاکدشت بود.
این مطالعه توصیفی مقطعی از ابتدای فروردین ماه 1388 تا پایان آبان ماه 1393 بر روی افراد مشکوک به لیشمانیوز پوستی مراجعه کننده به آزمایشگاه مرکز بهداشت شهرستان پاکدشت صورت گرفت. تشخیص بیماری با تهیه اسمیر مستقیم از ضایعات پوستی و رنگ آمیزی گیمسا انجام گرفت. پس از استخراج DNA کینتوپلاستی از روی اسلایدهای با روش فنل کلروفرم ایزوآمیل الکل، از روش PCR اختصاصی برای تعیین گونه انگل، استفاده گردید.
از مجموع 96 مورد مشکوک بیماری، در 57 مورد (4/59 درصد) اجسام لیشمن شناسایی شد. از این تعداد، 37 نفر مذکر (9/64 درصد) و 20 نفر مونث (1/35 درصد) بودند. بیش ترین موارد بیماری مربوط به سال 1391 با 31 مورد (4/54 درصد) و مربوط به ماه های مهر و آبان بوده است. بیش ترین فراوانی (2/30 درصد) در گروه سنی کم تر از 10 سال و کم ترین فراوانی (6/13 درصد) در گروه سنی 10 تا 20 سال بود. هم چنین اغلب بیماران سابقه مسافرت به منطقه آندمیک سبزوار (استان خراسان رضوی) را داشته اند و شغل اغلب آن ها کارگری بود. در این مطالعه، گونه انگل شناسایی شده در تمام بیماران، لیشمانیا ماژور بود.
استنتاج: با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که شهرستان پاکدشت کانون بیماری لیشمانیوز پوستی نبوده و ابتلا به این بیماری به دنبال مسافرت افراد به کانون های بومی بیماری صورت گرفته است.

از جدی ترین مشکلات بهداشتی نوزادان در جهان، وزن پائین هنگام تولد است. اغلب این نوزادان نیاز به بستری شدن در بیمارستان پیدا می کنند و کالری و پروتئین کافی دریافت نمی کنند که این موجب عدم وزن گیری و رشد مناسب آن ها می شود. هدف از این تحقیق، بررسی میزان دریافت کالری و پروتئین نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بوعلی سینا ساری بود.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 100 نوزاد پره ترم بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان در سال 1394 مورد بررسی قرار گرفتند. کلیه اطلاعات مربوط به مشخصات دموگرافیک و کالری، دکستروز و لیپید دریافتی محاسبه گردید. مقدار پروتئین دریافتی نیز با توجه به میزان آمینواسید تجویزی برآورد شد و در نهایت با در نظر گرفتن حجم و محتوای شیر مادر مصرفی با مقدار توصیه شده مقایسه شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از SPSS16 و آمار توصیفی استفاده شد.
68 درصد نوزادان مورد مطالعه، پسر بودند. 51 درصد نوزادان منحصرا با شیر مادر و 42 درصد آنان با شیر مادر به همراه روش های تغذیه ای مکمل تغذیه می شدند. میانگین دریافت کالری روزانه توسط نوزادان 6/22±2/63 کالری بر کیلوگرم در روز بود.
استنتاج: علیرغم همت پرسنل بخش مراقبت ویژه نوزادان بر تغذیه با شیر مادر، میزان کالری و پروتئین دریافتی بدلایل مختلف کمتر از حداستاندارد است که نیاز به توجه بیشتری دارد.

مسمومیت از علل عمده بستری شدن و هم چنین مرگ و میر می باشد. در سالیان اخیر، مسمومیت ناشی از مصرف داروها و مواد شیمیایی به دلیل ارائه فرمول ها و ترکیبات شیمیایی مختلف، شیوع بالایی داشته است. مطالعه حاضر به بررسی اپیدمیولوژیک مسمومیت افراد بستری شده در بیمارستان رازی قائم شهر در سال 1393 می پردازد.
این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی گذشته نگر، مشخصات اپیدمیولوژیکی پرونده کلیه بیماران بستری دچار مسمومیت حاد (915 پرونده) در بیمارستان رازی قائم شهر در سال 1393 را در بر می گیرد. داده ها وارد چک لیست تهیه شده توسط محققان شد و نتایج با استفاده از آزمون های آماری تحلیل گردید.
میانگین سنی افراد بستری شده، 12 ±27 سال بود. آمار مراجعین زنان 86/54 درصد و مردان 14/45 درصد بوده که 52 درصد این افراد متاهل بودند. در 80/71 درصد بیماران، مسمومیت عمدی و به قصد خودکشی بوده و 80/4 درصد دارای سابقه قبلی خودکشی بودند. بالاترین علت مسمومیت ها (30/78 درصد) با استفاده از داروها بود. 42/1 درصد فوت نمودند.
استنتاج: اکثر مسمومیت های ایجاد شده به صورت آگاهانه و به قصد خودکشی اتفاق افتاده بودند. زنان و افراد جوان به میزان بیش تری در معرض خطر مسمومیت قرار دارند. لذا این قشر از جامعه به توجه و حمایت های بیش تری نیاز داشته که ایجاد محیط امن و آرام خانوادگی می تواند در پیشگیری از بروز این موارد موثر باشد.

رضایت بیمار پدیده پیچیده ای است که تحت تاثیر عوامل گوناگونی قرار دارد. مراقبت پرستاری یکی از مهم ترین عوامل شناخته شده است. لذا این مطالعه به بررسی میزان رضایتمندی بیماران از خدمات پرستاری در بیمارستان های دولتی شهر بهشهر در سال 1393 پرداخته است.
این مطالعه تحلیلی– مقطعی بر روی 300 بیمار به شیوه نمونه گیری در دسترس انجام شده است. داده ها به وسیله پرسشنامه رضایت بیمار (PSI) جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون آماری دقیق فیشر) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
با توجه به داده ها، تنها 3 درصد افراد از خدمات پرستاری ارائه شده رضایت کامل داشتند، 20 درصد رضایت متوسط و 77 درصد بیماران بستری از خدمات پرستاری ناراضی بودند. بیش ترین رضایتمندی از خدمات پرستاری در بخش مراقبت های ویژه قلبی و کم ترین رضایتمندی در بخش داخلی زنان وجود داشت. در میان متغیرها تنها نوع بخش با رضایتمندی بیماران از خدمات پرستاری ارتباط معنی دار آماری داشت (01/0< p).
استنتاج: پژوهش حاضر نشان داد که میزان رضایتمندی بیماران از خدمات پرستاری در سطح مطلوبی قرار ندارد. نظر به این که کارایی سازمان و رضایت مددجو با یکدیگر ارتباط مستقیم دارند، لذا ارزیابی منظم و مستمر میزان رضایتمندی بیماران از ارائه خدمات در بیمارستان ها ضروری به نظر می رسد. ضمن آن که باید با شناسایی عوامل مرتبط و ارائه راه کارهای عملیاتی، در جهت حذف عوامل ایجاد کننده نارضایتی و افزایش بهره وری سازمان گام برداریم.

فوتون های با انرژی بیش از 10-8 مگا ولت در شتابدهنده خطی در طول مسیر خود از هدف تا سطح پوست بیمار با اجزای مختلفی برخورد می کنند که می تواند منجر به تولید آلودگی نوترونی گردد. با توجه به تضعیف نوترون به دلیل بسته شدن زاویه فک های کولیماتور در اندازه میدان های کوچک تر، اندازه میدان می تواند یک عامل موثر در تغییر بیناب نوترون باشد. از آن جایی که اندازه گیری مستقیم شار و بیناب نوترون در داخل اتاق درمان نیاز به اندازه گیری های پیچیده دارد، مونت کارلو یک روش جایگزین برای تعیین درست بیناب نوترون است.
هندسه سر شتابدهنده خطی Elekta SL75/25 در کد شبیه سازی FLUKA طراحی شد و مورد اعتبار سنجی قرار گرفت. بیناب نوترون تولید شده در این شتابدهنده، در مرکز چهار اندازه میدان 20×20، 15×15، 10×10 و 5 ×5 سانتی متر مربع تعیین شد. جهت آنالیز داده ها از آزمون آماری من ویتنی استفاده شد.
در حالت با فیلتر پهن کننده، فقط از اندازه میدان 5 ×5 تا 15×15 سانتی متر مربع و 5 ×5 تا 20×20 سانتی متر مربع، اختلاف در بیناب نوترون معنی دار است (05/0p<).
استنتاج: نتایج بیناب نوترون توسط کد شبیه سازی Fluka با نتایج مربوط به دزیمتری عملی سایر محققین تطابق خوبی داشت؛ بنابراین بررسی شار نوترونی در رادیوتراپی به وسیله شبیه سازی می تواند راهکاری مناسب در جهت بهبود درمان بیمار و مباحث حفاظتی باشد. هم چنین با توجه به افزایش دز نوترون با افزایش اندازه میدان، می توان بیان کرد اندازه میدان بر بروز آثار ثانویه درمان تاثیرگذار است.

آنالیز فیزیکی پسماند، اولین قدم در زمینه مدیریت پسماند محسوب می شود. در خصوص پسماندهای روستایی کشور اطلاعاتی در دست نیست. هدف از انجام این تحقیق آنالیز کمی و کیفی پسماندهای روستایی در ایران است.
در این مطالعه توصیفی مقطعی، اطلاعات پسماندهای جامد روستایی کشور در سال 1390 از مرکز مطالعات سازمان شهرداری ها و دهیاری ها اخذ گردید. میزان تولید، سرانه و ترکیب فیزیکی پسماندهای جامد روستایی در مناطق مختلف کشور بررسی و مورد مقایسه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای Excel و SPSS17 انجام گرفت.
میانگین سرانه تولید پسماند روستایی 444 گرم در روز و کل زباله تولیدی در مناطق روستایی ایران در حدود 5/3 میلیون تن در سال برآورد شد. بیش ترین مواد تشکیل دهنده زباله های روستایی ایران را مواد آلی (53/52 درصد) و بیش ترین درصد پسماند خشک ارزشمند آن را پلاستیک (16 درصد) تشکیل می دهند.
استنتاج: با استفاده از روش کمپوست، می توان ضمن بهره گیری از خواص کودی زباله، تولید شیرابه و بوهای تعفن ناشی از تلنبار و یا دفن غیر بهداشتی زباله ها را کاهش داد. بازیافت پسماندهای خشک، ضمن کاهش هزینه های جمع آوری و دفن پسماند، سودآوری ناشی از فروش این مواد را نیز در پی خواهد داشت.