فهرست مطالب

Islamic Dental Association of IRAN - Volume:19 Issue: 3, 2007

Journal of Islamic Dental Association of IRAN
Volume:19 Issue: 3, 2007

  • 122 صفحه، بهای روی جلد: 10,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1386/10/05
  • تعداد عناوین: 16
|
  • جهان بینی
    شهید آیت الله مرتضی مطهری صفحه 5
  • محمدحسین لطفی کامران، علی حق پرست قمشه صفحه 8
    زمینه و هدف
    یکی از مشکلترین جنبه های ساخت پروتز کامل انتخاب دندانهای قدامی فک بالا با اندازه مناسب است. تلاشهای بسیاری برای تعیین روشی برای تخمین اندازه دندانهای قدامی فک بالا صورت گرفته است. هدف از این مطالعه تعیین وجود ارتباط بین فاصله زاویه داخلی چشمها و عرض مزیودیستالی چهار دندان قدامی فک بالاست.
    روش بررسی
    در این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی افراد سنینن 19-55 سال از دو جنس انتخاب شدند. روش نمونه گیری به صورت متوالی از افراد واجد شرایط به صورت تصادفی انتخاب گردیده است. دندانهای فک بالای سیصد نفر مورد بررسی قرار گرفت. فاصله Intercanthal با اندازه گیری فاصله زاویه داخل چشمها ثبت شد. عرض متوسط دو دندان سانترال، عرض دندانهای قدامی در پهنترین نقطه اندازه گیری و ثبت شد. اطلاعات به وسیله نرم افزار آماری SPSS مورد پردازش قرار گرفت و از آزمونهای آماری t و آزمون ضریب همبستگی Pearson استفاده گردید.
    یافته ها
    میانگین عرض چهار دندان ثنایای فک بالا91/1±8/30 میلی متر و میانگین عرض مجموع شش دندان قدامی بالا54/2±47/46 میلی متر بدست آمد. نسبت میانگین عرض چهار دندان ثنایای فک بالابه (Intercanthal dimension) ICD، 959/0 و نسبت میانگین عرض دندانهای قدامی بالا به ICD، 44/1 بدست آمد. ضریب همبستگی Pearsonاندازه CAW و ICD، 263/0=r شد که با 0001/0=P.v این همبستگی مثبت و معنی دار است. گر چه ضریب همبستگی Pearson نسبتا کوچک بود، یک رابطه معنی دار بین فاصله Intercathal و عرض چهار دندان قدامی در تمام موارد وجود دارد. نشان داده شد که نسبت 266/0 را می توان برای تعیین عرض دندان سانترال و نسبت 447/1 را برای تعیین عرض شش دندان قدامی به کار برد.
    نتیجه گیری
    با توجه به محدودیتهای این مطالعه چنین نتیجه گیری می شود که فاصله Intercanthal را می توان به عنوان یک روش اولیه برای تعیین عرض دندانهای قدامی فک بالا در افراد بی دندان به کار برد.
    کلیدواژگان: عرض دندانهای قدامی فک بالا، فاصله زاویه داخلی چشمها، انتخاب دندانهای قدامی بالا، پروتز کامل
  • فرهاد اسفندیاری، مسعود رضایی، محمد امین توکلی، طناز ولی زاده، نیلوفر امین توکلی صفحه 14
    زمینه و هدف
    برخی از بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (Multiple Sclerosis: MS) دچار درد نورالژی تری ژمینال (Trigeminal neuralgia: TN) نیز می باشند که در صورت تشخیص غلط از طرف دندانپزشک ممکن است منجر به خارج ساختن دندان سالم بیمار شود. به همین جهت هدف از این مطالعه بررسی فراوانی TN در بیماران مبتلا به MS مراجعه کننده به انجمن MS ایران در سال 83-1384 می باشد.
    روش بررسی
    مطالعه به صورت توصیفی - مقطعی بر روی 179 بیمار با تشخیص قطعی MS (براساس روش MRI) که به صورت تصادفی ساده از میان مراجعان به انجمن MS ایران شرکت کننده در کلاس های آموزشی انجمن انتخاب شده بودند انجام شد. داده ها براساس پرسشنامه، مصاحبه و معاینه بالینی بدست آمد. بیماران در مورد سوالات مطالعه پرسش و جوابهای آنان در پرسشنامه ثبت و مورد بررسی قرار گرفتند. داده های بدست آمده توسط آزمون t student و Fisher exact بررسی شدند.
    یافته ها
    مطالعه نشان داد 8/7% از بیماران MS به طور قطعی و 8/2% نیز به صورت مشکوک به TN مبتلا بودند. ابتلای 8/2% آنان به TN به صورت مشکوک گزارش شد. 5/76% کل بیماران مورد بررسی زن و 5/23% آنان نیز مرد بودند. 1/1% از کل بیماران مبتلا به TN مرد و 5/9% آنان زن بودند که تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. سن مبتلایان به TN برابر 4/6±6/32 سال و غیرمبتلایان به TN برابر 2/8±6/35 و مدت ابتلا به بیماری MS در بیماران مبتلا به TN برابر 5/5±6/7 و در بیماران غیرمبتلا به TN برابر 8/5±6/7 بود. از نظر درماتوم مبتلا به NT، فک بالا با 8/36% بیشترین فراوانی را داشته و اطراف چشم با 6/31% و فک پایین با 1/21% در رتبه های بعدی قرار داشتند. بروز TN در درماتوم مبتلا در 5/10% در طرف راست و در 4/47% در طرف چپ و نیز در 1/42% به صورت دوطرفه بود. همچنین در میان مبتلایان به TN، هفت نفر معادل 8/36% دارای Trigger zone بودند.
    نتیجه گیری
    در مجموع 6/10% از بیماران به TN مبتلا بوده و تفاوت معنی داری بین بروز آن در بیماران مبتلا از نظر سن، جنس، اولین علامت بیماری MS و مدت زمان شروع بیماری بدست نیامد. البته بیمارانی که از داروی بکلوفن استفاده می کردند کمتر از سایرین در معرض ابتلا به TN بودند.
    کلیدواژگان: مالتیپل اسکلروزیس، نورالژی تری ژمینال
  • طاهره معصوم، شاهین کسرایی، مریم نفریه صفحه 19
    زمینه و هدف
    استفاده از مواد باندینگ باعث کاهش ریزنشت سیلانت بخصوص بر روی مینای آلوده به بزاق می گردد. این مطالعه تاثیر استفاده از باندینگ و آلودگی به بزاق را بر میزان ریزنشت یک نوع سیلانت که خود خاصیت bonding–Wet (Embrace) دارد را مورد ارزیابی قرار می دهد.
    روش بررسی
    در این مطالعه آزمایشگاهی سیلانت گذاری روی 64 دندان پرمولر سالم انسان پس از اچ شدن به وسیله اسید فسفریک 35% و با یک نوع سیلانت boding- Wet (Embrace) انجام شد. به چهار طریق مختلف اثرات آلودگی بزاق و باندینگ بر میزان ریزنشت این ماده بررسی گردید: 1) با بزاق + باندینگ 2) با باندینگ 3) با بزاق 4) سیلانت به تنهایی. بعد از انجام عمل ترموسایکل، انتهای ریشه دندانها با موم چسب و سطوح دندانی با دو لایه لاک ناخن پوشانده شد (به جز 1-5/1 میلی متری اطراف سیلنت). سپس دندانها به مدت 24 ساعت در محلول فوشین بازی 5/0% قرار گرفته و بعد شسته شدند. از هر دندان دو مقطع باکولینگوالی از ناحیه سنترال و پروگزیمال تاج تهیه شد و میزان ریزنشت بر طبق نفوذ رنگ ارزیابی گردید. پس از آن آنالیزهای آماری به وسیله آزمون Krwscal-Wallis انجام شد.
    یافته ها
    یافته های این مطالعه نشان داد که نفوذ رنگ به عمق سیلانت در شرایط آلودگی به بزاق و بدون باندینگ در گروه سوم پنج مورد بوده که از سایر گروه ها بیشتر است. همچنین در شرایط عدم آلودگی به بزاق و استفاده از باندینگ (گروه دوم) در هشت مورد رتبه نفوذ رنگ بیشتر از یک بوده که این مقدار از سایر گروه ها کمتر است. ولی هیچ یک از این تفاوتها از نظر آماری معنی دار نمی باشد و میزان ریزنشت در گروهی متفاوت از گروه های دیگر نیست.
    نتیجه گیری
    استفاده از باندینگ قبل از گذاشتن فیشورسیلانت Wet-bonding(Embrace) در شرایط آلودگی و عدم آلودگی به بزاق تاثیر معنی داری در کاهش ریزنشت این نوع سیلانت ندارد.
    کلیدواژگان: فیشورسیلانت، ریزنشت، آلودگی بزاقی، اتصال مرطوب
  • سعید نوکار، اعظم سادات مصطفوی صفحه 24
    زمینه و هدف
    تاکنون تحقیقهای متعددی در مورد ویژگی های مختلف سیستم پست - کور از جمله جنس پست به عنوان عاملی موثر در توزیع تنشهای ریشه مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی توزیع تنشهای عاج ریشه ناشی از جنسهای مختلف پست و ارائه کردن یک راهنمای نظری جهت استفاده در کار بالینی می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی، با استفاده از روش المان محدود و نرم افزار ANSYS، پنج مدل سه بعدی از دندان سانترال ماگزیلا در رایانه شبیه سازی شدند. مدل ها عبارت بودند از: 1- پست استنلس استیل 2- پست تیتانیوم 3 - پست کربن فایبر 4 - پست گلاس فایبر 5- پست کوارتز فایبر که همگی دارای کور کامپوزیتی و روکش PFM بودند. همچنین برای هر مدل لثه، استخوان کورتیکال و اسفنجی، PDL و گوتاپرکا نیز شبیه سازی شدند. پس از اتمام شبیه سازی، هر یک از نمونه ها تحت نیروی صد نیوتن که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی دندان به سینگولوم وارد می شد، قرار گرفتند و در نهایت، مدل ها تحلیل شدند.
    یافته ها
    در تمامی مدل ها، تنشها بر روی دو ناحیه از ریشه متمرکز بود: یکی در ناحیه حد فاصل میانی و سرویکال ریشه و دیگری در ناحیه سرویکالی ریشه. تنشهای ناحیه بین میانی و سرویکال در پست های تقویت شده با فایبر نسبت به پست های فلزی در حدود یک مگاپاسکال بیشتر گزارش شد، همچنین تنشهای ناحیه سرویکال به ترتیب این طور گزارش شد؛ 5/20، 21، 6/21، 5/21، 21.
    نتیجه گیری
    برطبق نتایج این مطالعه، پست های فلزی نسبت به پست های تقویت شده با فایبر، تنشهای کمتری را در عاج ریشه سبب می گردند و جهت کار بالینی توصیه می شوند. در میان پست های تقویت شده با فیبر، پست Quartz fiber کمترین تنشها را سبب شد.
    کلیدواژگان: جنس پست، آنالیز اجزای محدود، توزیع تنش
  • میترا فرزین، فریده بحرانی، احمد زارعی صفحه 32
    زمینه و هدف
    در هنگام آماده کردن پروتز پارسیل متحرک انتهای آزاد در فک پایین، با ریج های تحلیل رفته جهت افزایش گیر و ثبات، معمولا نیاز به یک قالب گیری ثانویه (قالب گیری به روش آلترد کست) دارد. هدف از این مطالعه مقایسه کلینیکی روش معمولی آلترد کست با یک روش تغییر یافته می باشد که هر دو نوعی قالب گیری ثانویه می باشند.
    روش بررسی
    در این مطالعه آینده نگر و تجربی برای 15 بیمار با شرایط ویژه از روش معمولی آلترد کست و از روش تغییر یافته آن جهت ساخت پروتز پارسیل انتهای آزاد استفاده شد. زخم روی ریج و زیر لبه های دنچر، باکال شلف و رترومولارپد و همچنین میزان گسترش دنچر بیس را به عنوان معیار جهت بدست آوردن نتایج مورد بررسی قرار گرفت. بیماران در این مطالعه طی دو جلسه 24 ساعت و یک هفته بعد از تحویل پروتز، تحت پیگیری قرار گرفتند. در روش معمولی آلترد کست نیاز به بریدن کست اصلی و ساختن باکس مومی، جهت اطمینان از دوپلیکاسیون مناسب ریج انتهای آزاد دارد. در حالی که جدا کردن قسمت بدون دندان از کست اصلی در روش تغییر یافته آلترد کست، از مراحل کار حذف می گردد که خود باعث راحتی و اطمینان از حاصل کار و کاهش زمان می شود. با استفاده از پرسشنامه و معاینه کلینیکی دقیق شش مورد از مشکلات بعد از تحویل پروتزهای پارسیل در این بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس با کمک آزمونهای آماریX2 و آزمون دقیق Fischer نتایج به دست آمده مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    ایجاد زخم به وسیله پروتز بر روی ریج، لبه های دنچر بیس، باکال شلف و رترومولارپد در روش تغییر یافته آلترد کست، کمتر از روش معمولی مشاهده گردید. در ضمن میزان گسترش دنچر بیس نیز در روش تغییر یافته مناسبتر بود، در حالی که میزان گسترش دنچر بیس در ناحیه دیستولینگوالی در دو روش یکسان بود. اختلاف این دو روش در ایجاد موارد فوق از لحاظ آماری معنی دار نبود.
    نتیجه گیری
    روش تغییر یافته آلترد کست باعث سهولت کار، کاهش زمان کارکرد و راحتی بیشتر بیمار می شود و از این جهت برای ساخت پروتزهای پارسیل انتهای آزاد پیشنهاد می گردد.
    کلیدواژگان: قالب گیری ثانویه - آلترد کست، پروتز پارسیل، انتهای آزاد
  • دندانهای اضافی دوطرفه در فک بالا و پایین: گزارش مورد
    یوشیاهو رفوآ، مهناز ارشد صفحه 38
  • سیدمجید موسوی نسب، لیلا پیشه ور، ترنگ آقابیگی صفحه 41
    زمینه و هدف
    اینله های سرامیک به عنوان یکی از روش های ترمیم همرنگ دندان مطرح هستند که به وسیله سمان های رزینی در دهان سمان می شوند. هدف از این مطالعه مقایسه میزان ریزنشت اینله های سرامیک با دو سمان مختلف می باشد.
    روش بررسی
    جهت انجام این مطالعه تجربی از سی دندان خارج شده مولر انسانی استفاده شد. در سطح باکال همه دندانها حفرات یکسان Cl V تهیه شد. سپس دندانها در گروه های مختلف به وسیله اینله سرامیک و دو نوع سمان مختلف: ED primer/ Panavia F و Excite DSC / Variolink II ترمیم شدند. پس از ترموسایکل سطح دندانها به وسیله موم چسب پوشانده و در رنگ متیلن بلو 2% مستقر شدند. از ده دندان دیگر در دو گروه پنج تایی به عنوان گروه کنترل مثبت و منفی استفاده شد، پس از آن دندانها از وسط حفرات برش داده و نفوذ رنگ برحسب تعداد دیواره های نفوذ یافته رتبه بندی شد. اطلاعات با استفاده از آزمونهای آماری غیرپارامتریک (Mann Whitney) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
    یافته ها
    اختلافی در میزان ریزنشت بین دو روش مختلف سمان کردن اینله ها مشاهده نشد (05/0P>). سمان Panavia F در مارجین عاجی از مارجین مینایی خود ریزنشت کمتری نشان داد (05/0P<).
    نتیجه گیری
    یافته های این مطالعه نشان می دهد که سمان مصرفی (Variolink II یا F Panavia) تاثیری در میزان ریزنشت اینله های سرامیکی حفرات Cl V ندارد.
    کلیدواژگان: اینله سرامیک - ریزنشت، سمان رزینی
  • مهشید محمدی بصیر، محمدباقر رضوانی، مهرسا پاریاب صفحه 46
    زمینه و هدف
    با وجود استفاده از روش های سریع بلیچینگ دندانپزشکان ناچارند درمانهای ترمیمی را به دلیل افت استحکام باند پس از استفاده از مواد اکسید کننده به تعویق بیندازند. استفاده از مواد آنتی اکسیدان می تواند به عنوان راه حلی برای این مشکل مورد بررسی قرار گیرد. این مطالعه به منظور بررسی اثر ماده آنتی اکسیدان سولفیت سدیم در مقایسه با ماده شناخته شده اسکوربات سدیم بر روی استحکام باند کامپوزیت با مینای بلیچ شده صورت گرفت.
    روش بررسی
    این مطالعه به روش تجربی در ده گروه آزمایشی بر روی صد دندان پری مولر سالم انسانی انجام شد (ده دندان در هر گروه). گروه های آزمایشی از نظر استفاده از ماده بلیچینگ و مدت زمان نگهداری نمونه ها پس از باندینگ به دو بخش اصلی تقسیم شدند. در بخش اول از کارباماید پراکساید 35% (Opalescens Quick) به مدت سی دقیقه جهت بلیچینگ استفاده شد و در بخش دوم از کارباماید پراکساید 15% (Opalescense Regular) به مدت شش روز «هر روز شش ساعت» جهت بلیچینگ استفاده گردید. گروه های آزمایشی در هر بخش به شرح زیر بود: 1: باندینگ بدون بلیچینگ (کنترل) 2: بلیچینگ - باندینگ 3: بلیچینگ - اسکوربات سدیم - باندینگ 4: بلیچینگ - سولفیت سدیم - باندینگ 5: بلیچینگ - وقفه سه هفته ای - باندینگ دندانها پس از سیکل های حرارتی متناوب (هزار سیکل بین 5-55 درجه سانتی گراد) و یک هفته نگهداری در دمای محیط و آب مورد سنجش استحکام باند قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از طریق آزمونهای Kolmogorov-Smirnov و آنالیز واریانس یک سویه ((ANOVA و Scheffe با یکدیگر مقایسه شدند.
    یافته ها
    نتایج حاصل از بررسی آماری نشان داد که استفاده از اسکوربات سدیم و سولفیت سدیم پس از بلیچینگ با کارباماید پراکساید موجب بهبود استحکام باند در حد گروه شاهد می گردد.
    نتیجه گیری
    استفاده از اسکوربات سدیم و سولفیت سدیم به عنوان آنتی اکسیدان می تواند موجب بهبود استحکام باند با مینا در حد مینای بلیچ نشده گردد.
    کلیدواژگان: کارباماید پراکساید، آنتی اکسیدان، اسکوربات سدیم، سولفیت سدیم، استحکام برشی باند، مینا
  • علیرضا اکبرزاده باغبان، محمدرضا صفوی، مهتاب نوری، لادن اسلامیان، غلامرضا بابایی، انوشیروان کاظم نژاد، سقراط فقیه زاده صفحه 54
    زمینه و هدف
    یکی از مسائل مهم در اندازه گیری شاخصها، پایایی آزماینده هایی است که آن شاخصها را اندازه می گیرند. شاخص نیاز به درمان ارتودنسی نیز از این امر مستثنی نمی باشد. هدف از این مطالعه تعیین عملکرد انترن های دندانپزشکی در تشخیص نیاز به درمان ارتودنسی با استفاده از شاخص اصلاح شده سه سطحی IOTN در دو بار اندازه گیری با فاصله زمانی دو هفته ای می باشد.
    روش بررسی
    در مطالعه حاضر که از نوع مقطعی تحلیلی می باشد، شش انترن دندانپزشکی به طور مستقل این شاخص را در دو زمان مجزا، با استفاده از خط کش استاندارد DHC، روی 42 کست استاندارد مطالعه ارتودنسی اندازه گیری کردند. از ضریب کاپا و مدل های پیوند برای تحلیل داده ها استفاده شد.
    یافته ها
    ضریب کاپا برای اندازه گیری توافق کلی هریک از انترن ها در دو بار اندازه گیری، با کمترین مقدار 54/0، بیشترین مقدار 77/0 و میانگین 65/0 بیانگر پایایی مناسب انترن ها بود. 33% از انترن هایی که در تفکیک سطوح 1 و 2 این شاخص مشکل داشتند، دارای مشکل قابل ذکری در تفکیک سطوح دو و سه نبودند. سایر انترن ها نیز دارای قابلیت تشخیص بسیار بالا در تفکیک همه سطوح بودند. کمترین مقدار قابلیت تشخیص برای سطوح یک و دو برابر 48/0 و بیشترین مقدار برای سطوح دو و سه برابر 99/0 به دست آمد.
    نتیجه گیری
    از آنجایی که تفکیک سطوح پایین شاخص نیاز به درمان ارتودنسی برای انترن ها مشکل است، قبل از تحقیقات میدانی وسیع آموزش دقیق آنها توصیه می شود.
    کلیدواژگان: قابلیت تشخیص، مدل پیوند - کاپا، نیاز به درمان ارتودنسی
  • اکبر فاضل، شیما آاعلایی، منصور ریسمانچیان صفحه 60
    زمینه و هدف
    طراحی مناسب ساختمان ماکروسکوپی ایمپلنت از عوامل موثر در تامین ثبات اولیه و کاهش حرکات ریز می باشد. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه حرکات ریز و توزیع تنش در استخوان اطراف ایمپلنت های فوری بارگذاری شونده Nisastan نوع ILS وXive با روش تحلیل اجزای محدود می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی تصویر دقیقی از ایمپلنت نیساستان (ILS) و زایو با طول 13 میلی متر و قطر(4 و 8/3 میلی متر) با استفاده از دوربین جدید دیجیتالی Nikon مدل COOLpix5700 با قدرت تجزیه 5/24 مگاپیکسل و لنز 200m و زوم اپتیک هشت و دیجیتال چهار گرفته شد و بعد از اندازه گیری های دقیق مدل سه بعدی آن داخل مدل استخوان فک پایین (D2) در محیطSolidworks 2003 قرار داده شد و جهت تجزیه اجزای محدود به محیط Ansys منتقل گردید. پس از بارگذاری پانصد نیوتن و 75 درجه نسبت به افق میزان جا به جایی ایمپلنت و فشار Von Misses استخوان اطراف محاسبه گردید.
    یافته ها
    میزان حرکت ریز ایمپلنت نیساستان نوع ILS برابر 152 میکرون و زایو 284 میکرون بود. توزیع تنش در استخوان اطراف ایمپلنت نیساستان بهتر از زایو بود ولی حداکثر تنش در اطراف ایمپلنت زایو (سی مگاپاسکال) کمتر از نیساستان (37 مگاپاسکال) بود.
    نتیجه گیری
    طراحی ماکروسکوپی ایمپلنت نیساستان (ILS) از نظر ایجاد ثبات اولیه و توزیع تنش بهتر از ایمپلنت زایو بود ولی حداکثر تنش در اطراف ایمپلنت زایو کمتر بود.
    کلیدواژگان: ایمپلنت های دندانی، بارگذاری فوری، تحلیل اجزای محدود، توزیع تنش
  • فرزانه شیرانی، محمدرضا مالکی پور، فیروز حسینی صفحه 66
    زمینه و هدف
    در مورد تاثیر اوژنول موجود در بعضی از سمان ها بر روی استحکام باند برشی کامپوزیت به عاج، نظرات ضد و نقیضی وجود دارد. هدف از این مطالعه، ارزیابی استحکام باند برشی کامپوزیت به عاج بعد از قرارگیری عاج در مجاورت سمان های موقت حاوی اوژنول ایرانی در هنگام استفاده از سینگل باند می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی تعداد نود دندان سالم پس از مانت شدن در آکریل و برش از ناحیه عاج عمقی به صورت تصادفی به شش گروه تقسیم شدند. عاج اکسپوز در گروه های اول تا پنجم به ترتیب به کاویسول (Cavisol)، تمپ باند (Temband)، زولیران (Zoliran) با نسبت پودر به مایع ده گرم به دو گرم، زولیران با نسبت پودر به مایع ده گرم به سه گرم و گروه پنجم زولیران به نسبت پودر به مایع ده گرم به دو گرم پوشیده شد و در گروه ششم به عنوان کنترل از هیچ ماده ای بر روی عاج استفاده نشد. بعد از یک هفته ترکیبات موقت به صورت مکانیکی از روی همه گروه های مورد مطالعه برداشته شد و در گروه پنجم سطح عاج با اتانول تمیز گردید. سپس در تمام گروه ها از عامل چسباننده Single bond استفاده شد و استوانه های کامپوزیتی به سطح عاج متصل گردید. بعد از 24 ساعت استحکام باند برشی نمونه ها با دستگاه DARTEC اندازه گیری شد و یافته های مطالعه با استفاده از آنالیزهای آماری ANOVA یک طرفه و Duncan مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    میانگین استحکام باند برشی گروه های اول تا ششم برحسب مگاپاسکال به ترتیب زیر بود: 73/0±96/17 در گروه اول، 78/0±06/15در گروه دوم، 75/0±14/16 در گروه سوم، 66/0±76/13 در گروه چهارم، 34/0±79/16 در گروه پنجم و 36/0±12/18 در گروه ششم. نتایج مطالعه نشان داد تفاوت معنی داری بین تمامی گروه ها به جز دو گروه اول و ششم (964/0=P.v) و سوم و پنجم (66/0=P.v) وجود دارد (001/0P.v<).
    نتیجه گیری
    سمان های موقت ایرانی حاول اوژنول به صورت قابل توجهی استحکام باند کامپوزیت به عاج عمقی را هنگام استفاده از ماده باندینگ سینگل باند روی استحکام باند کاهش می دهند.
    کلیدواژگان: عاج، اوژنول، سمان های موقت، استحکام باند برشی، کامپوزیت رزین، عوامل باندینگ تک شیشه ای، سینگل باند
  • سیدجلال پورهاشمی، محمد جواد خرازی فرد، رز افضلی فر صفحه 73
    زمینه و هدف
    طرحهای درمانی که دندانپزشکان برای پوسیدگی های سطح اکلوزال به کار می گیرند متنوع و پراکنده است. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان تنوع طرحهای درمانی دندانپزشکان در مورد پوسیدگی های شیارهای اکلوزالی است.
    روش بررسی
    در یک مطالعه مقطعی در سال 85 با معاینه دندانهای کودکان 8-10ساله مراجعه کننده به بخش کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تعداد شش دندان مولر اول دائمی با پوسیدگی شیارهای اکلوزالی در درجات 1- 3 (طبق درجه بندی Espelid) که به تایید پنج دندانپزشک متخصص رسید انتخاب گردید. فتوگرافی رنگی از سطح اکلوزال و رادیوگرافی بایت وینگ این دندانها از طریق رایانه بر روی مانیتور به نمایش در آمد و از صد و پنجاه دندانپزشک عمومی که به طور تصادفی سیستماتیک انتخاب شده بودند خواسته شد پس از مشاهده تصاویر مربوطه با تکمیل پرسشنامه ای پس از تشخیص پوسیدگی، طرح درمان خود را اعلام نمایند. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمونهای Ordinal regression و Kruskall-wallis مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    با توجه به استاندارد طلائی طرح درمانهای صحیح شامل سیلنت تراپی در 36% و Preventive Resin Restoration:PRR))، 8/27% موارد بود. برای دندانهائی که بدون پوسیدگی تشخیص داده شده بود چهار نوع طرح درمان شامل: بدون نیاز به هیچ گونه درمان معادل 4/36%، رعایت بهداشت دهان و فلورایدتراپی برابر 1/33% و سیلنت تراپی معادل 3/22% از دندانپزشکان ارائه کردند. جهت دندانهائی که با پوسیدگی در حد مینا تشخیص داده شده بود پنج نوع طرح درمان و برای پوسیدگی های عاج شش نوع طرح درمان ارائه شد. در بررسی عواملی مانند سن، جنس، محل فارغ التحصیلی و کار با کودکان، تنها جنس دندانپزشکان اثر معناداری در تنوع طرحهای درمانی داشت. (013/0=P)
    نتیجه گیری
    پراکندگی طرحهای درمانی بسیار زیاد بوده و بیشتر از نوع تهاجمی و نشان دهنده عدم آگاهی کافی دندانپزشکان از روش های پیشگیرانه در ترمیم دندانهاست.
    کلیدواژگان: تنوع طرح درمان، پوسیدگیهای اکلوزالی، دندانپزشکان عمومی، دندانهای دائمی
  • علی اسماعیلی، ابوالفضل صبوری، امیر قاسمی صفحه 79
    زمینه و هدف
    اطلاعات کمی از استحکام برشی اتصال ونیرهای پرسلنی به مینا با استفاده از کامپوزیت قابل سیلان به عنوان ماده Luting وجود دارد. این مطالعه با هدف مقایسه اثر کامپوزیت قابل سیلان و سمان رزینی بر استحکام برشی اتصال ونیر پرسلنی به مینا انجام گردید.
    روش بررسی
    مطالعه به روش تجربی و به صورت کارآزمائی آزمایشگاهی یک سو بی خبر انجام گردید. سی عدد دندان قدامی پایین تازه خارج شده گاوی سالم و بدون نقایص مینائی تهیه و به دو گروه تقسیم شدند. دیسک های پرسلنی فلدسپاتی آماده شده با استفاده از دو گروه سمان رزینی Panavia F2 و کامپوزیت قابل سیلان Filtek flow مطابق دستور کارخانه به مینای گاوی متصل گردیدند. نمونه ها به مدت سی روز در آب 37 درجه سانتی گراد نگهداری شده و تحت پانصد سیکل حرارتی قرار گرفتند. سپس به وسیلهUniversal testing machine برای تعیین استحکام برشی اتصال مورد آزمایش قرار گرفتند. سطوح شکسته شده با استفاده از Stereomicroscop مورد مشاهده قرار گرفته و الگوی شکست برای هر نمونه مشخص شد. از آزمون t برای مقایسه دو گروه استفاده گردید.
    یافته ها
    میانگین استحکام اتصال در گروه Ppanvia F2برابر 2/8±42/26و در گروه Fitek Flow برابر 1/8±25/17 مگاپاسکال بوده است. مقایسه دو گروه با استفاده از آزمون t نشان دهنده تفاوت معنی دار آماری بین دو گروه بود (005/0P<) و الگوی شکست در نمونه های گروه اول اکثرا 7/46% به صورت Cohesive و در گروه دوم اکثرا 7/86% به صورت Adhesive بوده است.
    نتیجه گیری
    در محدوده این مطالعه استحکام برشی حاصل از Dual cure panavia F2 به طور معنی داری بیشتر از Light cure Filtek Flow بود.
    کلیدواژگان: استحکام برشی اتصال، ونیر پرسلنی، کامپوزیت قابل سیلان، سمان رزینی، مینای گاوی
  • مریم زارع جهرمی، محمدرضا مالکی پور، فاطمه صبحی صفحه 87
    زمینه و هدف
    حذف لایه اسمیر قبل از پر کردن کانال به منظور افزایش موفقیت درمان اندو اهمیت دارد. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی، مقایسه مقدار برداشت لایه اسمیر در یک سوم میانی کانال ریشه توسط دو ماده اسید فسفریک 10% و آر. سی. پرپ - هیپوکلریت سدیم 25 / 5% می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی از بیست دندان قدامی انسانی تک کاناله تازه خارج شده انسانی استفاده شد. پس از قطع تاج دندانها از ناحیه CEJ، آماده سازی کانال ها انجام گرفت. در گروه اول (نه دندان) در حین اینسترومنتیشن بین تعویض فایل ها و فرزها از سرم فیزیولوژی برای شستشو استفاده گردید. بعد از آماده سازی نهایی، کانال ها به وسیله ده میلی لیتر اسید فسفریک 10% به مدت پنج دقیقه شستشو داده شدند. در گروه دوم (نه دندان) در بین تعویض هر فایل که آغشته به آر. سی. پرپ گردیده بود و در حین آماده سازی با فایل ها، از دو میلی لیتر محلول هیپوکلریت سدیم 25/5% برای شستشو استفاده شد. در انتهای کار، تمامی کانال ها در هر دو گروه به وسیله پنج میلی لیتر سرم فیزیولوژی شستشو داده شدند. در نمونه های کنترل، شستشو در حین آماده سازی کانال تنها با سرم فیزیولوژی انجام گرفت. سپس ریشه ها به دو نیمه تقسیم شده و یکی از نیمه ها به طور تصادفی جهت بررسی SEM آماده شدند. تصاویر تهیه شده از ناحیه یک سوم میانی هر نمونه توسط میکروسکوپ الکترونی به دو روش X (توسط دو محقق مستقل) و Y (توسط سه محقق مستقل) ارزیابی شد. از آزمون Leven’s برای همگونی واریانس و از t-student و Mann Whitney U test برای آنالیز نهایی استفاده گردید.
    یافته ها
    در هر دو روش درصدی و رتبه ای، در کانال های شستشو داده شده با اسید فسفریک 10% لایه اسمیر به میزان کمتری نسبت به کانال های آماده شده با آر. سی. پرپ - هیپوکلریت سدیم 25 / 5 % وجود داشت ولی این تفاوت از لحاظ آماری معنادار نبود (05/0< p).
    نتیجه گیری
    هر دو شیوه شستشو در برداشت لایه اسمیر موثر بودند اما اسید فسفریک 10% بر ترکیب آر. سی. پرپ - هیپوکلریت سدیم 25 / 5% در حذف لایه اسمیر برتری دارد.
    کلیدواژگان: لایه اسمیر، اسید فسفریک، آر، سی، پرپ، هیپوکلریت سدیم
  • تعیین مجلات هسته دندانپزشکی با استفاده از میزان تولید و استناد به آنها در مدلاین و نمایه نامه استنادی علوم
    سید جواد قاضی میر سعید صفحه 95
    زمینه و هدف
    کمبود اعتبارات پولی و افزایش روزافزون هزینه اشتراک نشریه های ادواری و انتخاب هر گونه مجله بر پایه ملاحظات ذهنی از جمله مشکلاتی است که وجود دارد. بر این اساس هدف از مطالعه حاضر تعیین مجلات هسته دندانپزشکی با استفاده از میزان تولید و استناد به آنها در مدلاین و نمایه نامه استنادی علوم سال 1988 می باشد.
    روش بررسی
    در مطالعه حاضر که از روش پیمایشی تحلیلی (Analytical Survey) استفاده شده است مقادیر کمی دو متغیر تولید مقالات و استناد به مجلات از پایگاه اطلاعاتی مدلاین (Medline) و گزارشهای استنادی مجلات (Journal Citation Report: JCR) در نمایه نامه استنادی علوم سال 1988، گردآوری و بررسی گردید. در شناخت مجلات هسته دندانپزشکی از قانون بردفورد استفاده شد. در این مطالعه تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گردید.
    یافته ها
    در راستای نیل به اهداف مورد نظر، از 341 عنوان مجله منتخب مجلات هسته از میان آن تعداد از مجلاتی انتخاب گردید که مقادیر کمی دو متغیر آن مشخص شده بود. با انجام محاسبات لازم و تجزیه و تحلیل آماری و استفاده از قانون بردفورد تعداد پنج مجله با بیشترین نسبت استناد به تولید، به عنوان مجلات هسته مشخص شد. در این زمینه بیشترین میزان استناد در 38 مجله منتخب، مربوط به دو عنوان از مجلات دندانپزشکی بود و بیشترین مقدار تولید به شش عنوان از مجموع مجلات مذکور تعلق داشت. نکته دیگر اینکه با محاسبه مقدار ضریب همبستگی(67/0=) و ضریب امگا (81/0=) که به توزیع نرمال نزدیک است و با استفاده از آزمون فرضیه، اختلاف ضریب همبستگی با صفر و محاسبه مقدار Z فرضیه H1 تایید شد. صرف نظر از نتایج بدست آمده تبعیت 38 عنوان مجله منتخب از قانون بردفورد را می توان مهمترین نتیجه این مطالعه دانست.
    نتیجه گیری
    اولا بین دو متغیر تولید مقاله و استناد به مجله رابطه معنی داری وجود دارد، ثانیا مطالعه توام این دو متغیر از اهمیت ویژه ای برخوردار است، ضمن اینکه در روش مورد استفاده برای تعیین مجلات هسته احتمال خطا و اشتباه بسیار کم و معمولا پراستفاده ترین مجلات انتخاب می شوند.
    کلیدواژگان: مجلات هسته دندانپزشکی، تولید مقالات، استناد به مجلات، مدلاین، نمایه نامه استنادی علوم
|
  • Mohammad Hossein Lotfi Kamran *_Ali Haghparast - Ghomsheh Page 8
    Background And Aim
    One of the difficult aspects of designing complete denture prosthesis is the selection of appropriately sized maxillary anterior teeth. The aim of this investigation was to determine if there is any relationship between the intercanthal dimension and mesiodistal width of combined four maxillary anterior teeth.
    Materials And Methods
    The maxillary anterior teeth were examined in 300 adult subjects. The distance between the median palpebral fissures was measured as the intercanthal distance. The mean width of the two central incisors, the combined widths of the central incisors, the combined width of the four incisors and the combined width of six anterior teeth were determined intra-orally at the widest dimension. T-test and Pearson correlation were used for statistical analysis.
    Results
    The men width of 4 maxillary incisor teeth was 30.8±1.91 mm and the mean width of 6 anterior maxillary teeth was 46.47±2.54 mm. Although the Pearson correlation was relatively small, a significant relationship was detected between the intercanthal and four maxillary teeth dimensions in all subjects (P=0.0001). It was found that biometric ratio of 0.266 and 1.447 could be used to estimate the central incisor width and the combined widths of the six anterior teeth, respectively
    Conclusion
    The intercanthal distance can be used as preliminary criteria to determine the width of maxillary anterior teeth for edentulous patients.
  • Farhad Esfandiari *, Masoud Rezaei, Mohammad Amin Tavakoli, Tanaz Valizadeh, Niloofar Amin Tavakoli Page 14
    Background And Aim
    It has been reported that some patients with multiple sclerosis may develop trigeminal neuralgia (TN) that may cause the loss of patient’s intact teeth when incorrectly diagnosed by dentists. This study was conducted with the aim of assessing the frequency of trigeminal neuralgia in MS patients who were referred to the Iranian MS Association during 2004-2005.
    Materials And Methods
    This descriptive cross-sectional study was conducted on 179 MS patients whose diagnosis was confirmed by MRI protocol. Patients were selected randomly among those who participated in educational courses at the Iranian MS Association. The data was collected by questionnaire, interview and clinical examinations. The collected information was analyzed by student-t and fisher’s exact tests.
    Results
    The study showed that 7.8% of MS patients to have definitive signs of TN while detection of such involvement was not so clear in 2.8% of cases. About 76.5% of all patients were females and the rest (23.5%) were males. About 36.8% of TN patients showed some manifestations in the maxilla, 31.6% in the eye region, and 21.1% in the mandible. About 10.5% of the manifestations have occurred in the right side, 47.4% in the left and 42.1% in both sides. Seven patients (36.8%) demonstrated with trigger zones.
    Conclusion
    Only about 10.6% of studied MS patients demonstrated trigeminal neuralgia. The ratio of TN development in patients with history of Baclofen usage was less than nonusers.
  • Tahereh Masoum *, Shahin Kasraie, Maryam Nafarie Page 19
    Background And Aim
    It has been shown that bonding agents reduce the sealant micro-leakage especially after salivary contamination. This study attempts to evaluate the effect of a bonding agent (Single-Bond) and salivary contamination on a sealant micro-leakage (Embrace).
    Materials And Methods
    In this study a wet-bonding sealant (Embrace) was used in 64 sound human premolars after being etched with 35% phosphoric acid. The sealant micro-leakage was investigated under four different conditions: 1) Saliva + Bonding, 2) with bonding alone, 3) with saliva and 4) sealant alone. After thermocycling process, the teeth were covered with wax & nail polish except for 1-1.5 mm around the sealant. The samples were rinsed after immersed in 0.5% basic - fushin solution for 24 hours. Two buccolingual sections were prepared from central and proximal areas of the crowns. The micro-leakage was assessed according to the degree of dye penetration around the sealants.
    Results
    Dye penetration occurred in 5 cases of group 3 which was more than other groups. In the first group, 8 cases had a score more than 1, one less than the other groups. The Kruskal-Wallis test did not show any significant statistical differences between the groups.
    Conclusion
    The use of a bonding agent, prior to application of a Wet-bonding fissure sealant, does not have a significant effect on the micro-leakage of Embrace Sealant in isolated or saliva contaminated conditions.
  • Saeed Nokar *, Azam Sadat Mostafavi Page 24
    Background And Aim
    This study was designed to evaluate the stress distributions of different post materials in radicular dentine for providing a useful clinical guideline.
    Materials And Methods
    In this experimental study, 5 three - dimensional models of maxillary central incisors were simulated by using ANSYS software and Finite Element Method. The models included: 1) Stainless Steel post 2) Titanium post 3) Carbon fiber post 4) Glass fiber post, and 5) Quartz fiber post. A composite core and PFM crown was constructed for all samples. Each model contained gingival, cortical and spongy bone, PDL and gutta-percha as well. All specimens were subjected to a compressive load at 45-degree angle to its long axis with a constant intensity of 100N.
    Results
    In all models there were two stress concentration sites: 1- a point between middle third and cervical third of the root and 2 - the cervical edge of the root. The amount of stresses between middle and the cervical third of fiber reinforced posts were nearly 1 MPa greater than those of the metallic ones.
    Conclusion
    Compared to other materials, the metallic posts caused less stress in the radicular dentin and therefore are recommended for clinical use. Among fiber reinforced posts, Quartz fiber post showed the lowest stress peak.
  • Mitra Farzin *, Farideh Bahrani, Ahmad Zareie Page 32
    Background And Aim
    In order to improve the retention and stability of the mandibular removable prosthesis with distal extension, it is usually required to make a secondary impression (the altered cast impression). This study was designed to clinically evaluate the conventional method of altered cast technique with modified altered cast technique.
    Materials And Methods
    This prospective experimental study was conducted with 15 patients. They were treated with two methods of conventional and modified altered cast techniques. Following an oral examination, a questionnaire was used to collect clinical information on the occurrence of ulceration on the ridge, denture border areas, buccal shelf and retromolar pad areas, as well as the sufficiency of denture base extension. Patients were followed up 24 hours and one week after using the partial dentures. In conventional altered cast impression technique, it is required to dissect the casts and form the impression boxing in order to make sure that the master cast is properly registering the distal extension ridge anatomical features. Separation of the edentulous portion from the master cast is eliminated in the modified altered cast impression technique. This makes it more efficient, convenient for patient and less time consuming procedure. The X2 and fisher’s exact tests were used to detect significant levels.
    Results
    The percent of ulceration on the ridge, denture border areas, and buccal shelf as well as the retromolar pad areas were lower in modified altered cast impression technique compared with the conventional altered cast impression method. The percentage of the denture base extension in the modified altered cast impression technique was better than the conventional altered cast impression method. The extension of denture base in distolingual areas of modified altered cast impression technique was the same as the conventional altered cast technique. The difference between the two procedures was not statistically significant.
    Conclusion
    The modified alerted cast technique can result in saving time, increasing the patient’s satisfaction and comfort, which makes it the recommendable procedure for making removable partial dentures with distal extensions.
  • S.Majid Mousavinasab *, Leyla Pishevar, Torang Aghabeigi Page 41
    Background And Aim
    Resin cements are usually used for bonding ceramic inlays. The aim of this study was to evaluate the micro-leakage in class V ceramic inlays cemented with two different resin cements.
    Materials And Methods
    A total of 30 class V cavities were prepared in buccal surfaces of human extracted molars with occlusal margins in enamel and gingival margins in dentin (cementum). Ceramic inlays were prepared for all cavities and were cemented either with Variolink / Excite DSC or Panavia F/ED primer. These teeth were thermocycled and covered with sticky wax except for 1 mm around cavities and were immersed into 2% Methylen blue for 48 hours. The teeth were sectioned longitudinally and dye penetration was evaluated using stereomicroscope. Data was analyzed using nonparametric tests.
    Results
    There were no significant difference between the two types of cements in dentin or enamel margins (P>0.05). Compared with enamel margins, Panavia F showed less micro-leakage in dentin margins (P<0.05).
    Conclusion
    The resin cements under evaluation in this study can not completely prevent micro-leakage. It seems that both cements have almost the same effects regarding micro-leakage reduction.
  • Mahshid Mohammadi Bassir *, Mohammadbagher Rezvani, Mehrsa Paryab Page 46
    Background And Aim
    Several studies have shown a reduction in enamel bond strength when the bonding procedure is carried out immediately after vital bleaching with peroxides. The purpose of this study was to compare the effects of antioxidant agents (sodium ascorbate, sodium sulfite) and delayed bonding on shear bond strength of composite resin to enamel after bleaching with two different concentrations of carbamide peroxide.
    Materials And Methods
    In this in-vitro study, 100 human premolars were collected and randomly divided into 10 groups. The investigation was conducted in two parts according to bleaching agent and elapsed time after bonding. In part I, bleaching was with 35% carbamide peroxide (Opalescense Quick) for 30 minutes was performed. In part II, bleaching was performed with 15% carbamide peroxide (Opalescense Regular) for 6 days and 6 hours for each case. The teeth in both parts were divided in 5 groups: 1: No Bleaching-Bonding (control) 2: Bleaching-Bonding 3: Bleaching-Sodium ascorbate-Bonding 4: Bleaching-Sodium sulfite-Bonding 5: Bleaching- Saliva immersed (for 3 weeks)-Bonding After bonding and thermocycling (1000 cycles between 5-55◦C) and 7 days of storage, shear bond strength was measured in all specimens. Groups differences were analyzed by using Kolmogrove Smirnov, one way NOVA and Sheffe tests.
    Results
    Statistical analysis indicated that treatment with antioxidant agents after bleaching with carbamide peroxide can cause such a compromised bonding comparable to the control group (p>0.05).
    Conclusion
    Antioxidant treatment can severely decrease the bonding strength.
  • Ali Reza Akbarzadeh Bagheban *, Mohammad Reza Safavi, Mahtab Nouri, Ladan Eslamian, Golam Reza Babaei, Anoshirvan Kazemnejad, Sograt Faghihzadeh Page 54
    Background And Aim
    Rater’s reliability is an important issue in index calculation. The purpose of this study was to evaluate the intra-examiner agreement in identification of orthodontic treatment needs using modified IOTN.
    Materials And Methods
    In this analytical cross-section study, six senior dental students identified IOTN on 42 dental casts by means of a standard DHC ruler with a two-week time lag. The kappa and association models were used to analyze the data.
    Results
    The kappa statistics showed intra-rater agreements between 0.54 and 0.77 (±0.65), which can be considered as “good”. About 33% of the students had problems in distinguishing the first and second levels of the index, while there were fewer problems in distinguishing between the second and third levels. The category identification with most problems was the distinction between the first and second levels (0.48), and the one with the least problem was that of the second and third levels (0.99).
    Conclusion
    The distinction of the first and second levels in modified IOTN is hard for the examiners. Therefore, this issue should be considered in calibration training programs when using this index in screening, survey or epidemiological evaluations.
  • Akbar Fazel *, Shima A. Alai, Mansor Rismanchian Page 60
    Background And Aim
    The fixture macro-design is one of the most important factors influencing the implant’s primary stability and micro-motion. The aim of this study was to evaluate the peri-implant stress distribution and micro-motion in 2 types of immediately loaded implants in order to determine the best design by using finite element analysis.
    Materials And Methods
    In this experimental study the accurate pictures of the two fixtures (ILS and Xive) were taken by a digital camera. By using computer simulation technique, a three dimensional finite element model was inserted in a simulated mandibular bone. The displacement and Von Misses stress was recorded after loading.
    Results
    It was found that, the primary stability of ILS was greater (152 mm) than Xive (284mm). Likewise, ILS exhibited favorable behavior in stress distribution. Moreover, the maximum stress concentration in Xive peri-bone (≈30MPa) was lesser than Nisastan (≈37MPa).
    Conclusion
    The ILS macro-design provides better primary stability and stress distribution, with less stress around the Xive.
  • Farzaneh Shirani *, Mohammad Reza Maleki Pour, Firoz Hoseini Page 66
    Background And Aim
    There are controversies about the effect of eugenol containing cements on composite-dentin bond strength. This study was designed to evaluate the effect of eugenol containing temporary cements on shear bond strength of composite bonds to deep dentin when using Single Bond.
    Materials And Methods
    In this in-vitro study, ninety extracted human third molars were sectioned horizontally at deep dentin and randomly divided in six groups after embedded into self cure acrylic material. Samples in five groups were covered with: Cavisol, Temband, and Zoliran with three different powder/liquid ratios of 10/2 gr., 10/3 gr., and 10/2 gr. respectively. The samples in group six were used as control and therefore they received no treatment. After elapse of one week, the temporary cements were removed mechanically from all samples in the first five groups. Only the samples in group five were cleaned by ethanol. All groups were pretreated with single bond and then composite cylinders were added. Debonding and shear bond strength was tested by using DARTEC universal testing machine. These data were analyzed using One-Way ANOVA and Duncan tests.
    Results
    The median shear bond strength were calculated for all six groups as follows: The values were 17.96 (0.73), 15.06 (0.78), 16.14 (0.75), 13.76 (0.66), 16.79 (0.34), 18.12 (36) Mega Paschal respectively. Significant group differences were found for all groups (P<0.001) except for first and sixth (P >0.05) as well as third and fifth groups.
    Conclusion
    Temporary cements containing eugenol significantly reduced the shear bond strength of composite to deep dentin when using Single Bond.
  • Ali Esmaili, Abolfazl Saboury *, Amir Ghassemi Page 79
    Background And Aim
    There are insufficient data on the shear bond strength of Porcelain Veneers to enamel by using flowable composite as a luting Cement. This study was conducted in order to compare the shear bond strength of two different systems by using bovine enamel.
    Materials And Methods
    Thirty freshly extracted anterior mandibular intact bovine teeth were randomly divided into two groups. Feldespatic Porcelain discs were attached to the enamel by Panavia F2 resin Cement and Filtek Flow flowable composite according to the manufacture’s instruction. The bonded specimens were immersed in 37oC water for 30 days and then thermocycled at 5oC and 55oC for 500 cycles. Samples were subjected to shear bond strength test. The modes of failure were determined under stereo microscope. Group differences were statistically analyzed by using the student-t test.
    Results
    The mean bonding strength in Panavia F2 group was 24.26(±8.2) mega paschal (Mpa), and 17.25 (± 8.1) Mpa, in Filtek Flow group. The statistical analysis showed significant difference between the two groups (P<0.005). Mode of failure in the first group was mainly cohesive and adhesive in the second one.
    Conclusion
    This study revealed that the shear bond strength of dual cure Panavia F2 resin cement is considerably higher than that of light cure Filtek Flow flowable composite.
  • Maryam Zare Jahromi *, Mohammad Reza Malekipour, Fatemeh Sobhi Page 87
    Background And Aim
    The smear layer is a thin layer of microcrystalline and organic debris which forms due to instrumentation of canal walls. Today, it is known that the smear layer contains bacteria as well as the nutrients necessary for bacteria. However, it is at the same time a barrier against penetration of irrigants and filling materials into dentinal tubules. Thus it is a factor that can cause micro-leakage and treatment failure. Smear layer removal will increase the adaptation between filling material and canal walls, and therefore it improves the overall sealing quality. Obtaining the cleanest canal possible before obturation is one of the goals of Endodontic treatment. The purpose of this in vitro study was to evaluate the smear layer removal ability of the 10% phosphoric acid and RCprep-5.25% NaOCL in the middle third of the root canals.
    Materials And Methods
    Twenty freshly extracted human mature anterior teeth with single root canals were used in this study. Then the teeth were divided into three groups. Root canal instrumentation was conducted after decrownation of teeth at the CEJ level. Normal saline was used as irrigants during instrumentation in group 1. After final preparation, the canals were irrigated by 10 ml 10% phosphoric acid for 5-min. In group 2, the irrigants used during instrumentation by files coated with RCprep was 2 ml 5.25% NaOCL. At the end, both groups were irrigated with 5 ml normal saline. In 2 control specimens (teeth), normal saline was the only irrigants used during instrumentation. The roots were first split longitudinally, and then one section was randomly selected for further analysis under the electron microscope. The photomicrographs were evaluated by two different investigators (in group 1) and three different investigators (in group 2). Statistical analysis was performed to detect group differences and student-t test was used to determine the significance level.
    Results
    Canal walls were covered with smear layer in control group. The results showed that canals irrigated with 10% phosphoric acid had less smear layer throughout the canal walls compared with the group prepared with RCprep that contained 5.25% NaOCL. This difference was statistically significant in method used in group one (P<0.05) only.
    Conclusion
    Based on the findings of this study, 10% phosphoric acid is superior to RCprep - 5.25% NaOCL in terms of removing smear layer from root canal walls.