فهرست مطالب

آرشیو توانبخشی - سال دوازدهم شماره 2 (پیاپی 41، تابستان 1390)

فصلنامه آرشیو توانبخشی
سال دوازدهم شماره 2 (پیاپی 41، تابستان 1390)

  • تاریخ انتشار: 1390/10/15
  • تعداد عناوین: 9
|
  • فرخنده شریف، علیرضا شول، منصور جنتی، نجف زارع، جواد کجوری صفحه 8
    هدف

    بسیاری از بیماران پس از عمل جراحی قلب به علت استرس پس از جراحی، با اضطراب و افسردگی مواجه می گردند. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر توانبخشی قلبی بر اضطراب و افسردگی بیماران پس از پیوند عروق کرونر صورت گرفته است.

    روش بررسی

    در این مطالعه مداخله ای و تجربی، 80 نفر از بیماران جراحی شده پیوند عروق کرونر در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز که دارای ویژگی های شرکت در مطالعه بودند، بر اساس روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به روش تصادفی به دو گروه آزمایش و شاهد تخصیص یافتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه اضطراب اسپیلبرگر و پرسشنامه افسردگی بک بود. پژوهش طی سه مرحله انجام شد: ابتدا در زمان ترخیص میزان اضطراب و افسردگی در دو گروه شاهد و آزمایش مورد سنجش قرار گرفت. در مرحله دوم برای گروه آزمایش به مدت 4 هفته توانبخشی قلبی (شامل تمرینات ورزشی، رژیم دارویی و غذایی،کنترل وزن و استرس و آرامسازی) به صورت گروه های 5 نفره آموزش داده شده و پیگیری شد. گروه شاهد فقط مراقبت های معمول را دریافت می کرد. در پایان توانبخشی قلبی اضطراب و افسردگی بیماران دو گروه اندازه گیری شد و در مرحله سوم (2 ماه پس از اتمام توانبخشی قلبی) مجددا اضطراب و افسردگی بیماران مورد سنجش قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های مجذور کای و اندازه های تکراری چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    بعد از اجرای توانبخشی قلبی تفاوت آماری معناداری از نظر میزان افسردگی میان دو گروه دیده شد(0.014=P)، اما در زمینه اضطراب تفاوت آماری معناداری بین دو گروه دیده نشد(0.079=P)

    نتیجه گیری

    توانبخشی قلبی در کاهش افسردگی بیماران پس از جراحی پیوند عروق کرونر موثر می باشد.

    کلیدواژگان: اضطراب، افسردگی، توانبخشی قلبی، پیوند عروق کرونر
  • مسعود نیک فرجام، نسرین فروزنده، ندا پروین صفحه 14
    هدف
    بیماران اسکیزوفرنیک در انجام امور شخصی و از جمله بهداشت دهان و دندان ناتوان بوده و اثرات جانبی داروهای مصرفی همچون داروهای ضدروانپریشی باعث بروز مشکلات دهانی در آنها می شود. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت بهداشت دندان در بیماران اسکیزوفرنیک بستری در مراکز مراقبت از بیماران روانی مزمن استان چهارمحال و بختیاری انجام شده است.
    روش بررسی
    این مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی در سال 1387 بر روی 123 بیمار اسکیزوفرنیک بستری در سه مرکز نگهداری بیماران روانی مزمن استان چهارمحال و بختیاری با نمونه گیری به شکل تمام شمار صورت گرفت. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد علائم مثبت و منفی آندرسون – از طریق مصاحبه روانپزشکی – پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، ایندکس لثه ای و فرم اطلاعات مربوط به وضعیت دندانها صورت گرفت. از آزمون های آماری مان ویتنی، خی2 و محاسبه ضریب همبستگی اسپیرمن برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
    یافته ها
    میانگین مربوط به تعداد دندان های کشیده شده، پرشده و لازم به ترمیم در جمعیت مورد مطالعه 7٫71±19٫43 بوده و رابطه معناداری بین این میانگین و سن 0٫527=r؛0٫001>P)، سابقه مصرف سیگار (0٫332=r؛ 0٫001>P)، تعداد نخ سیگار مصرفی در روز (0٫171=r؛ 0٫031>P)، مدت زمان بستری فعلی (0.157=r؛ 0.043>P) و میانگین نمرات علائم منفی وجود داشت. از نظر وضعیت لثه، شدت پیوره در مردان به شکل معناداری شدیدتر از زنان بود (0٫001> P) و سابقه مصرف سیگار، تعداد نخ سیگار مصرفی در روز، سابقه بستری در بیمارستان و میانگین نمرات علائم مثبت و منفی نیز با شدت پیوره رابطه آماری معناداری نشان داد (0٫05> P).
    نتیجه گیری
    یافته های این مطالعه نشان می دهد وضعیت بهداشت دهان و دندان بیماران اسکیزوفرنیک نامناسب می باشد، بنابراین لزوم ارائه مراقبت های بهداشتی و به ویژه بهداشت دهان و دندان در کنار سایر درمان ها و مراقبت های معمول مطرح می باشد.
    کلیدواژگان: بیماران اسکیزوفرنیک، بیماری های دهان و دندان، پیوره، علائم مثبت، علائم منفی
  • بهشید گروسی، احمد امیر کافی، اشرف سادات حسینی صفحه 20
    هدف

    لکنت زبان اختلالی است که می تواند سبب ایجاد مشکلات فردی، عاطفی و اجتماعی زیادی شود. بر مبنای پاتوفیزیولوژی های مطرح شده برای لکنت، در مورد درمان لکنت نظرات متعددی وجود دارد. در این بین درمان های رفتاری از اثرات مثبتی در درمان لکنت برخوردار بوده اند. هدف این بررسی تاثیر روش درمانی تعدیل شده معکوس سازی عادات (Habit-reversal Simplified) به عنوان یک روش رفتاری در درمان لکنت زبان در کودکان ایرانی است.

    روش بررسی

    12 دانش آموز از تعداد 350 دانش آموز دوره دبستان و راهنمایی شهر کرمان که مبتلا به لکنت بودند، در این بررسی شبه تجربی شرکت کردند. پس از ارزیابی اولیه در مورد شدت لکنت کودکان در خانه، مدرسه و کلینیک روش درمانی تعدیل شده معکوس سازی عادات برای این افراد انجام شد. جلسات پی گیری ارزیابی در سه محیط خانه، مدرسه و کلینیک در ماه های 12،6،3،2،1 و 13پس از درمان انجام شد. از آزمون های آماری اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی آزمون تی زوج جهت آنالیز آماری استفاده شد.

    یافته ها

    میزان لکنت در ارزیابی های مختلف در محیط خانه نسبت به ارزیابی پایه، کاهش معنادار نشان داد(0٫33 >P). میزان لکنت در ارزیابی های مختلف در محیط مدرسه (0٫025>P) و کلینیک(0٫035> P) نسبت به ارزیابی پایه نیز، کاهش معنادار نشان داد. تغییرات لکنت در محیط های مختلف رابطه معناداری با یکدیگر نداشتند(0٫73 =P). کاهش لکنت با متغیر های دموگرافیک ارتباطی نداشت.

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد روش تعدیل شده معکوس سازی عادات در درمان لکنت زبان در کودکان ایرانی و در تمام محیط های خانه، مدرسه و کلینیک موثر می باشد، اگرچه مطالعات بیشتر در موقعیت های مختلف درمانی و نیز سایر اختلالات روانی همراه توصیه می شود.

    کلیدواژگان: لکنت زبان، اثربخشی، روش تعدیل شده معکوس سازی عادات
  • ثریا قرباغی، زهرا محمد جانی، حسین سورتجی، اکبر بیگلریان صفحه 27
    هدف

    رشد توجه و مهارتهای حرکتی در یادگیری، رشد و کارهای روزمره زندگی کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری اهمیت زیادی دارد. این در حالی است که نقص قابل توجهی در زمینه مهارتهای حرکتی و توجه در این کودکان مشاهده می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تحریک حسی به وسیله جلیقه وزین بر مهارتهای حرکتی و توجه کودکان 10-6 ساله دارای اختلالات یادگیری بود.

    روش بررسی

    در این مطالعه مداخله ای و تجربی، شرکت کنندگان در پژوهش شامل 12 کودک 10-6 ساله مبتلا به اختلالات یادگیری مراجعه کننده به مراکز توانبخشی وابسته به دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی بودند که به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و مقایسه جای گرفتند. نمونه ها از طریق نمونه گیری ساده و در دسترس انتخاب شدند. مهارتهای حرکتی و توجه طی دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از مقیاس رشد حرکتی لینکلن ازرتسکی و مقیاس رتبه بندی کانرز اندازه گیری و نتایج ثبت شد. مداخله پژوهش به صورت ارائه تحریک حسی مداوم با استفاده از جلیقه وزین در طی خدمات معمول کاردرمانی به قرار 3 جلسه 45 دقیقه ای در هفته و برای 12 جلسه بر روی گروه مداخله اجرا شد. داده های پژوهش با استفاده از آزمون رتبه های نشان دار ویلکاکسون و آزمون من- ویتنی تحلیل شد.

    یافته ها

    بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون مهارت های حرکتی در گروه مداخله تفاوت معناداری وجود داشت(0٫003= P)، ولی در گروه مقایسه تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون توجه در گرو ه های مداخله و مقایسه تفاوت معناداری وجود نداشت.

    نتیجه گیری

    یافته های این پژوهش حاکی از آن است که تحریک حسی مبتنی بر جلیقه وزین از لحاظ آماری بر مهارت های حرکتی موثر بوده، اما بر توجه تاثیر معناداری ندارد؛ لذا می توان از این فن در جهت بهبود رشد مهارت های رشد حرکتی در کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری بهره گرفت.

    کلیدواژگان: اختلالات یادگیری، جلیقه وزین، مهارت های حرکتی، توجه
  • مسعود غریب، محمد موسوی خطاط صفحه 32
    فلج مغزی گروهی از اختلالات مغزی است که شایع ترین ناتوانی حرکتی مزمن را به دنبال دارد. مهم ترین مداخلات درمانی بر روی این گروه را توانبخشی، دارو درمانی و اقدامات جراحی تشکیل می دهند. هدف نهایی این مداخلات، کاهش علایم و عوارض این اختلال، در مغز در حال رشد است که به صورت بهبودی در کنترل حرکات و هماهنگی عضلات قابل مشاهده خواهد بود. عوارضی نظیر اسپاستیسیتی، ضعف عضلانی، اندازه طولی کمتر عضلات نسبت به استخوان ها و... زمینه را جهت بروز اختلالات ثانویه فراهم می آورد(1). تاکنون هیچ مداخله بالینی قادر به ترمیم جبرانی یا نوروپلاستیسیته در سلول های آسیب دیده مغزی، وجود نداشته است (2). به طور کلی سه مسیر تحقیقاتی در خصوص ترمیم مغز آسیب دیده وجود دارد:(1) جایگزین نمودن سلول های مغزی که آسیب دیده یا مرده اند یا عملکرد بسیار ضعیفی دارند.
    (2) ترمیم توالی های عصبی آسیب دیده مثل دندریت ها و آکسون ها.
    (3) تحریک مسیرهای مغزی جایگزین جهت بهبود حرکت و هماهنگی.
    امروزه مراکز تحقیقاتی فعال در زمینه سلول های بنیادی [1] (سلول هایی که قابلیت تکثیر و یافتن محل آسیب دیده را دارند) تحقیقات خود را برپایه مسیرهای 1 و 2 از سه روش فوق قرار داده اند(2). مراکز تحقیقاتی خارج از کشور گزارشاتی حاکی از موثر بودن این روش و آمارهای بسیار خیره کننده از موفقیت آن می دهند (3)؛ البته موفقیت در سنین زیر 5 سال بالاتر گزارش شده است (3). به عنوان مثال مرکز تحقیقاتی ایکس سل [2] اعلام کرده است که احتمال موفقیت و بهبودی هفتاد درصد است (4). با توجه به مزمن بودن اختلال و مشکلات عدیده ای آن برای خانواده و شخص مبتلا از لحاظ مالی، روانی، عاطفی و...، چنانچه این روش بتواند ادعاهای خود را ثابت نماید می توان گفت علی رغم هزینه های سنگین مالی (به عنوان مثال هزینه انجام این تزریق به همراه هزینه های جانبی مراجعه به مرکز ایکس سل در آلمان، حدود 16 میلیون تومان تخمین زده می شود)(4) قابل پیشنهاد به طیفی از مراجعین کلینیکی خواهد بود.
    از این رو در ادامه گزارشی از ارزیابی کلینیکی یک کودک فلج مغزی اسپاستیک قبل و بعد از تزریق سلول های بنیادی و مقایسه آن ارائه می گردد.
    کودک، 9 ساله ساکن تهران و مبتلا به فلج اسپاستیک چهار اندام بود، ارزیابی ها قبل از درمان شامل وجود اسپاستیسیتی درجه 3 در سراسر اندام تحتانی بر اساس مقیاس آشورت و وجود اختلالات بینایی نظیر نیستاگموس را نشان می داد. از بعد حرکات درشت، تنها قادر به غلتیدن و نشستن با پاهای باز بود. میزان اسپاستیسیتی در اندام فوقانی سمت راست بیشتر از سمت چپ بوده و همچنین کودک سابقه جراحی در اندام تحتانی را نیز داشت. در مرکز ایکس سل در روز اول مغز استخوان از طریق خار خاصره استخوان لگن با بیهوشی عمومی به دست آورده شد و در روز بعد در آزمایشگاه به کشت رسید. در روز سوم سلول های بنیادی از طریق مایع مغزی نخاعی کمر تزریق گردید. پس از آن بیمار مرخص شد؛ لکن باید در نزدیکی مرکز تا اطمینان از سلامت عمومی حضور می داشت. پس از طی دوره 15 روزه بیمار به کشور بازگشت.
    در اولین جلسه ای که بیمار به کلینیک توانبخشی مراجعه نمود، نتایج ارزیابی های کلینیکی به شرح زیر به دست آمد: اسپاستیسیتی در سراسر اندام تحتانی از درجه 3 به درجه 2 بر اساس مقیاس آشورث کاهش یافته بود، حرکات چشم (نیستاگموس) کاهش یافته و تا حدودی بهبودی در ثبات وضعیت تنه قابل مشاهده بود. در سایر موارد بهبودی مشاهده نگردید.
    با توجه به عدم تغییر معنادار در وضعیت مراجع، درمان های متداول توانبخشی بر روی او همچنان ادامه دارد و مراجع می بایست شش ماه دیگر جهت ارزیابی مجدد به مرکز ایکس سل مراجعه نماید. البته با توجه به اینکه کودک فوق الذکر 9 ساله بوده و در این سن قاعدتا دفورمیتی ها و کانترکچرها دیگر ثابت و پایدار می شوند انتظار اینکه چنین بیماری حتی در صورت ترمیم سلول ها آسیب دیده مغزی اش علائم ظاهری اش بهبود یابند، دور از ذهن به نظر می رسد. از سوی دیگر سیناپتوژنز در مغز نیز دیگر در این سن بسیار کند می شود و علاوه بر آن به دلیل عدم تحرک کافی سیناپتوژنزهای برقرار شده ممکن است تحلیل رفته و نتواند عملکرد واقعی خود را نشان دهد. بنابراین انجام تحقیق تجربی در گروه های سنی پایین تر و نیز بررسی وضعیت میزان بهبود افراد با سن بالاتر جهت روشن شدن موضوع بسیار مفید خواهد بود. از این رو از همکاران محترم درخواست می شود چنانچه اطلاعاتی در این خصوص داشته و تمایل به همکاری پژوهشی هستند با نویسنده مقاله و یا مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب اطفال دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تماس حاصل نمایند.
  • هومن بهرامیان، کامیار قصیری صفحه 34
    هدف
    بیماران مبتلا به دیابت نوروپاتیک، فاقد حس درد در کف پای خود بوده و در معرض ایجاد زخمهای فشاری می باشند. هدف این مطالعه اندازه گیری فشار کف پایی بیماران دیابتی نوع 2 دارای نوروپاتی خفیف و مقایسه آن با افراد سالم و همچنین تعیین نقاط در معرض خطر ایجاد زخم در کف پای این بیماران می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه مقطعی-مقایسه ای، میزان فشار کف پایی بیست نفر شرکت کننده انتخاب شده با روش نمونه گیری قضاوتی که در دو گروه 10 نفره افراد سالم و بیماران دیابتی قرار می گرفتند، در هنگام راه رفتن توسط دستگاه اسکن پا در ده ناحیه کف پا مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های حاصل با استفاده از آزمون آماری تی مستقل تحلیل شد.
    یافته ها
    حداکثر میزان فشار کف پایی در زیر سر استخوانهای کف پایی (متاتارس) 2 و 4 و حداقل آن در زیر انگشتان 2 تا 5 قرار داشت. اگرچه در هشت ناحیه کف پا میزان فشار کف پایی در بیماران دیابتی نسبت به افراد سالم بیشتر بود، اما مقدار اختلاف میانگین دو گروه از لحاظ آماری معنادار نبود.
    نتیجه گیری
    عدم اختلاف معنادار در میزان فشار کف پایی بیماران دیابتی در مقایسه با افراد سالم، احتمالا به دلیل خفیف بودن شدت نوروپاتی و عدم وجود زخم در کف پای این بیماران بوده است. همچنین سر متاتارس 3 و 4 این بیماران بیشتر مستعد ایجاد زخم بود.
    کلیدواژگان: دیابت نوروپاتیک، فشار کف پایی، دستگاه اسکن پا
  • محمود خباز، یاسر رضاپور میرصالح، پریسا ابوترابی کاشانی، کیانوش عبدی، محمد هادی صافی صفحه 41
    هدف

    هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای نقش ابعاد شخصیت و ابعاد جهت گیری مذهبی در پیش بینی سبک های مقابله با استرس در مادران با و بدون کودک دارای ناتوانی ذهنی بود.

    روش

    در این مطالعه توصیفی از نوع تحلیل همبستگی، 124 مادر دارای کودک ناتوان ذهنی و 124 مادر دارای کودک بدون ناتوانی ذهنی به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ایاز بین مراکز آموزشی منطقه 5 و 6 تهران انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های مذهب گرایی اسلامی، پنج عامل شخصیت و سبک های مقابله بود و از آزمون های آماری تحلیل همبستگی و رگرسیون برای تحلیل داده ها استفاده شد.

    یافته ها

    مقایسه دو گروه نشان داد که باورهای مذهبی خصوصا مذهب گرایی و ارزنده سازی مذهبی نقش مهمی در پیش بینی سبک مقابله مسئله محور در مادران دارای کودک ناتوان ذهنی نسبت به مادران دارای کودک بدون ناتوانی ذهنی دارند، و از بین ابعاد شخصیت، بعد روان نژندی نقش بیشتری در پیش بینی سبک های مقابله هیجان محور در مادران دارای کودک ناتوان ذهنی دارد (0٫019= P). اما باورهای مذهبی در مادران دارای کودک ناتوان ذهنی در قیاس با مادران دارای کودک بدون ناتوانی ذهنی نقش معناداری در پیش بینی سبک مقابله هیجان محور نداشت.

    نتیجه گیری

    در قیاس با مادران دارای کودک بدون ناتوانی ذهنی، باورهای مذهبی پیش بینی کننده های خوبی برای سبک مقابله مسئله محور و ابعاد شخصیت (عمدتا روان نژندی) پیش بینی کننده های خوبی برای سبک مقابله هیجان محور در مادران دارای کودک ناتوان ذهنی هستند.

    کلیدواژگان: جهت گیری مذهبی، شخصیت، سبک های مقابله، ناتوانی ذهنی
  • مهری محمدی، رضا نیلی پور، طاهره سیما شیرازی، مهدی رهگذر صفحه 48
    هدف

    مهارت تعریف واژه یکی از مهارتهای پیچیده زبان است که دانش زبانی و فرازبانی نقش موثری در آن دارند. در این مطالعه مهارت تعریف واژگان اسمی کودکان مبتلا به اختلال ویژه زبان (SLI) به لحاظ محتوایی (معنایی)وساختاری مورد بررسی و مقایسه با کودکان طبیعی قرار گرفت.

    روش بررسی

    این پژوهش از نوع مقطعی توصیفی- تحلیلی می باشد که در طی آن 32 دانش آموز انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند. 16 دانش آموز مبتلا به اختلال ویژه زبان مراجعه کننده به مراکز مشکلات یادگیری و مرکز توانبخشی شهید زارعی و 16 دانش آموز طبیعی نیز بصورت تصادفی انتخاب شده واز نظر سن، جنس و مقطع تحصیلی با گروه آزمایش همتا سازی شدند. سپس آزمون محقق ساخته تعریف واژه اجرا گردید و نتایج با استفاده از روش آماری تی- تست مورد مقایسه قرار گرفتند. پایایی این آزمون به روش همبستگی نمرات دو ارزشیاب مستقل محاسبه و روایی آن به صورت محتوایی ارزشیابی شد.

    یافته ها

    گروه طبیعی میانگین امتیازات بالاتری نسبت به گروه دارای اختلال در هر دو جنبه محتوایی و ساختاری تعریف واژه کسب کردند بطوریکه میانگین و انحراف معیار امتیاز جنبه محتوایی تعریف واژه در گروه طبیعی 87/ 45 M=، 22/12SD= و در گروه مبتلا 18/33 M=، 60/17SD= از 70 امتیازبود و تفاوت دو گروه معنی دار بود (025/0 P=). میانگین و انحراف معیار امتیازجنبه ساختاری تعریف واژه در گروه طبیعی (8/48M=، 49/9SD= و در گروه مبتلا 18/38M=، 85/12 SD= از 70 امتیاز بود و دو گروه دارای تفاوت معنی دار بودند(012/0 P=).

    نتیجه گیری

    با توجه به یافته های پژوهش می توان متوجه شد که مشکلات زبانی کودکان SLI اجازه بازنمایی معنایی جهت تشکیل و ارائه تعریفی جامع از واژه را نمی دهد. با وجودیکه مهارت تعریف واژه در کودکان SLI ضعیف است، با طبقه بندی جنبه محتوایی و ساختاری تعریف واژگان اسمی مورد استفاده دراین مطالعه همخوانی دارد.بنابراین امکان تقویت این مهارت با مداخله درمانگران گفتار و زبان بویژه در بخش معناشناختی و ساختاری وجود دارد. این مداخله ممکن است علاوه بر تقویت تعریف مفاهیم آشنا به رشد تعریف مفاهیم جدید نیز کمک کند که نتیجه آن پیشرفت تحصیلی وارتباطی این دسته از کودکان می باشد.

    کلیدواژگان: اختلال ویژه زبان، تعریف واژه، جنبه محتوایی تعریف واژ ه، جنبه ساختاری تعریف واژه، دانش زبانی
  • افسون نودهی مقدم، زهرا روحبخش، اسماعیل ابراهیمی، مهیار صلواتی، داوود جعفری، زهرا محمدی صفحه 56
    هدف

    تغییرات خفیف در عملکرد و هماهنگی عضلات کتف و گلنوهومرال می تواند منتهی به اختلال مفصل شانه گردد. سندرم گیرافتادگی به عنوان شایعترین علت درد شانه گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی استقامت عضلات مجموعه شانه دربیماران مبتلا به سندرم گیرافتادگی بوده است.

    روش بررسی

    با استفاده از نمونه گیری غیراحتمالی ساده 15 بیمار مبتلا به سندرم گیرافتادگی شانه با میانگین سنی 45٫30 سال و 15 فرد سالم (سن 45٫80 سال) طی یک مطالعه موردی – شاهدی مورد مقایسه قرار گرفتند. استقامت عضلات گلنوهومرال و اسکاپولوتوراسیک با استفاده از یک دینامومتر دستی مورد بررسی قرار گرفت. از آنالیز آماری تی مستقل برای مقایسه گروه ها استفاده گردید.

    یافته ها

    در مقایسه با افراد سالم بیماران مبتلا به سندرم گیرافتادگی دارای استقامت کمتری در عضلات مسئول حرکات چرخش به خارج(0٫02=P)، اسکاپشن (0٫001>P) و عضلات چرخاننده کتف به بالا بودند(0٫05=P). در بیماران مبتلا به سندرم گیرافتادگی نسبت استقامت عضلات چرخاننده به خارج به استقامت عضلات چرخاننده به داخل به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود(0٫001> P).

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه کاهش استقامت عضلات روتیتور کاف و چرخاننده های به سمت بالای کتف را در بیماران مبتلا به سندرم گیرافتادگی نشان می دهد. بنابراین استقامت عضلانی باید در برنامه ارزیابی و درمان فیزیوتراپی این بیماران در نظر گرفته شود.

    کلیدواژگان: سندرم گیرافتادگی، عضلات کمربند شانه ای، استقامت عضلانی، عدم تعادل عضلانی
|
  • Page 8
    Objective

    Many patients experience with anxiety and depression after cardiac bypass surgery as a consequence of this type of surgery. The aim of this study was to examine the effect of cardiac rehabilitation on anxiety and depression level of patients undergoing Coronary Artery Bypass Graft Surgery in hospitals affiliated to Shiraz University of Medical Sciences.

    Materials and Methods

    In this interventional study 80 randomly patients, based on convenience sampling, who had the required criteria were selected and divided into two groups marked as experimental and control groups. The data were collected using three questionnaires. Demographic questioner and The Spielberger anxiety scale for measuring the state and trait of anxiety and the Beck depression inventory for measuring the depression. Both groups answered these questionnaires in three stages: on discharge from hospital, immediately and two months after cardiac rehabilitation. After measuring anxiety and depression in both groups on discharge the experimental group participated in 8 session cardiac rehabilitation in four weeks. The control group received only routine program. The data was analyzed using t-test, repeated measurement multi–variate test, chi square, regression analysis and correlation coefficient.

    Results

    The results revealed that after cardiac rehabilitation program there was a significant statistical differences in depression level between groups (P=0.0014) but in anxiety level, there was no statistical significant difference (P=0.079) between groups.

    Conclusion

    Cardiac rehabilitation is effective in reducing depression in patients undergoing Coronary Artery Bypass Graft Surgery. Therefore it is recommended to use cardiac rehabilitation in these patients.

  • Page 14
    Objective
    Schizophrenia is a chronic disease. Schizophrenic patients are unable in personal fuction and self care such as dental health. Especially, side effects of anti– psych otic drugs cause some dental problems in the patient. Also dental problems may lead to some disease, so it is necessary to play full attention to dental health condition in schizophrenic patients. The aim of study was assessing the dental health status of schizophrenic patients confined in chronic psychiatric care center on Chaharmahal & Bakhtiyari.
    Materials and Methods
    This survey is an analytical descriptive and cross-sectional study, 123 schizophrenic patients are assessed in 2008. The data was collected through interview, (using the Scale for the assessment of positive and negative symptom (SAPS and SANS), Decayed, Missed, Filled Teeth index (DMFT, Gingival index) and demographic questionnaire. Quantities analysis of data was undertaken by using X 2, Man vetney test and Pearson r test.
    Results
    The mean of DMFT was 19.43±7.71. There was a significant correlation between age, smoking history and cigarettes per day, oral hygiene condition and other negative symptoms and average DMFT (P≤0.05). Also there was a significant correlation between the severity of periodentitis and sex, history of smoking, number of smoked cigarettes per day, previous hospital admission and average of negative and positive symptoms. No significant correlation between the severity of periodentitis and mean DMFT (P≤0.05) was seen.
    Conclusion
    Results of the study demonstrated that dental health of people with schizophrenia is poor.
  • Page 20
    Objective

    Stuttering is a disorder that can cause serious personal, emotional and social problems. Based on its pathophysiology, different treatment approaches to stuttering are controversial. Behavioral treatment has been shown to be effective for stuttering. In this study were mentioned to effectiveness of Simplified Habit-reversal as a behavioral approach for treatment of stuttering in Iranian children.

    Materials and Methods

    Twelve students participated in this study was selected from 350 stuttered children in schools. After baseline assessment in three setting, simplified Habit -reversal was done for the children. Assessment (baseline), treatment and booster sessions were done in the subject’s home, school and clinic Assessment sessions were done at first -2nd-3th-4th-6th-12th-13th months after treatment. Post hoc tests were done by using paired t-test. Level of significance were considered equal on lest their 0.03

    Results

    Stuttering frequency was decreased in multiple assessment at home (P<0.03).these changes was observed in two other setting (P<0.02 in school, P<0.03 in clinic). there is no significant relation between decreasing of stuttering frequency and setting (P=0.73). decreasing of stuttering frequency had no relation with demographic variables(P>0.05)

    Conclusion

    Future researches about effectiveness of this method, especially in older cases and cases with co-morbidity in both sexes, are recommended.

  • Soraya Gharebaghy, Zahra Mohammad Jani, Hossein Soortigi, Akbar Biglarian Page 27
    Objective

    While the development of Attention and motor skills have great importance to learning, growth and daily living tasks of children, some significant dysfunctions can be seen in motor skills and attention of children with learning disability. The aim of this study was to investigate the effectiveness of weighted vest (sensory stimulation) on motor skills and attention of 6-10 years children with learning disorders.

    Materials and Methods

    This study was an experimental and a classic designed, participants were included twelve 6-10 year old children with learning disorders referred to rehabilitation centers affiliated to University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, and they were randomly assigned to intervention and comparison groups. The subjects selected through convenience sampling. Motor skills and attention level measured during two pre-test and post-test through an Oseretsky Motor Developmental Scale, Conner’s parent Rating Scale, and then the results were recorded. After the pre-test, intervention provide constantly sensory stimulation using weighted vests during common services Occupational Therapy was performed on the intervention group that was the 45 minutes, 3 day per week, for 12 sessions. The data were analyzed using Symbolic Wilcoxon rank and I – Whitney.

    Results

    There was significant difference between test scores before and after the motor skills test in the intervention group (P=0.003) and there was no significant difference in the comparison. Similarly, there was no significant difference between pre-test and post-test attention in intervention and comparison groups.

    Conclusion

    Our findings indicate that statistically sensory stimulation based on weighted vest on motor skills was effective, but had no significant effect on attention. Therefore, this technique can was be used to improve the development of motor skills in children with learning disorders.

  • Masoud Gharib, Seeid Mohammad Mousavi Page 32
  • Page 34
    Objective
    Patients with diabetic neuropathy lack pain sensation in their foot plantar surface and are susceptible to plantar ulcers. The objective of this study, in one way are the assessment of the foot plantar pressure in a group of type 2 diabetic patients with mild neuropathy and the comparison of their values with normal subjects and on the other way, the determination of the susceptible points of ulceration on plantar surface of these patients.
    Materials and Methods
    In this cross sectional study, the foot plantar pressure assessed in 20 subjects who were selected based on judgmental sampling method and assigned in two 10-participant groups of diabetic and normal during walking using foot scan system in 10 different zones under the feet. Following measurement recording, independent T statistics used to compare the means of two groups.
    Results
    While the lowest foot plantar pressure located under the toes 2-5, the highest foot plantar pressure was under the third and then the fourth metatarsal heads. Although diabetic patients had higher foot plantar pressure than the normal subjects in eight foot zones, but their mean differences were not significant (Toe1: P=0.281, Toe2-5: P=0.122, Metatars1: P=0.459, Metatars2: P=0.920, Metatars3: P=0.461, Metatars4: P=0.419, Metatars5: P=0.130, Midfoot: P=0.172, Medial Heel: P=0.978, Lateral Heel: P=0.985).
    Conclusion
    There was no significant difference in foot plantar pressure between diabetic patients and normal subjects probably because of mild severity of neuropathy and no existence of foot plantar ulcer in these patients. Also the third and fourth metatarsal heads had the highest ulceration susceptibility.
  • Page 41
    Objectives

    The purpose of present study was to investigate and compare religious orientation and personality dimensions in the prediction of coping strategies in mothers of children with and without intellectual disability (ID).

    Materials And Methods

    In this descriptive study, a total of 124 mothers of children with ID and 124 mothers of children without ID from 5th and 6th regions of Tehran city were selected through a cluster sampling method. Outcome measures were included Islamic Religious Scale, five factors personality questionnaire and coping strategies questionnaire. Data were analyzed using correlation and regression analysis.

    Results

    Between groups analysis demonstrated that religious beliefs particularly religious pretentiousness had an important role in the prediction of problem-focused coping in mothers of children with ID compared with mothers of children without ID. Among personality dimensions, neuroticism dimension had a significant role in the prediction of emotion-focused coping in mothers of children with ID (P=0.019). But religious beliefs had no significant role in the prediction of emotion-focused coping in mothers of children with ID compared with mothers of children without ID.

    Conclusion

    In comparison with mothers of children without ID, religious beliefs were good predictors for problem-focused coping and personality dimensions (particularly neuroticism) were good predictors for emotion-focused coping in mothers of children with ID.

  • Mehri Mohammadi, Reza Nilipoor, Tahere Sima Shirazi, Mahdi Rahgozar Page 48
    Objective

    Linguistic and metalinguistic knowledge are the effective factors for definitional skills. This study investigated definitional skills both content and form in children with specific language impairment.

    Materials And Method

    The participants were 32 Children in two groups of 16 SLI and 16 normal children, matched with age, sex and educational level. The SLI group was referred from Learning Difficulties Centers and Zarei Rehabilitation Center in Tehran, as well as the control group who was selected by randomized sampling from normal primary schools. The stimuli were 14 high frequency nouns from seven different categories. The reliability was calculated by interjudge agreement and the validity was assessed by content. Data was analyzed using independent T-test.

    Results

    There were significant differences between mean scores of content and form of the definitional skills in two groups. The mean and SD scores of the content of word definition were M= 45.87, SD=12.22 in control group and M=33.18, SD= 17.60 for SLI one, out of possible 70 points (P= 0.025). The mean and SD scores of the form of word definition were M= 48.87, SD= 9.49 in control group and M= 38.18, SD= 12.85 for SLI one, out of 70 points (P= 0.012).

    Conclusion

    Based on the results, it was concluded that, language problems of the SLI children may not let them semantic represention in order to form and present a complete process of word definition. Although this skill in children with SLI is inadequate, all the definitions given by SLI children were consistent with the categories of content and form of word definition used in this study. Therefore, an exact planning and intervention by speech and language pathologist can be effective for this skill. Linguistic intervention especially in semantic and grammatical aspects not only improves the definition of familiar words but also it might be useful for the definition of new words, consequently lead to educational and communication achievement of children with SLI.

  • Afsoon Nodehi, Zahra Rouhbakhsh, Ismaiel Ebrahimi, Mahyar Salavati, Davood Jafari, Zahra Mohammadi Page 56
    Objective

    Any minimal alteration in performance and coordination of scapular and glenohumeral muscles has the potential to lead to shoulder joint dysfunction. The impingement syndrome has been reported as is the most common diagnosis of shoulder pain. The purpose of this study was to determine whether endurance deficits could be detected in patients with shoulder impingement.

    Materials and Methods

    By convenient sampling 15 patients with impingement syndrome at average of 45.3 years of age and 15 healthy persons (age 45.8 years) through a case–control design participated in the study. Endurance of glenohumeral and scapulothoracic muscles were tested with a hand held dynamometer. Independent t–test was used to statistically analyze different groups.

    Results

    Compared to non–impaired subjects, those with impingement syndrome demonstrated a significantly lower endurance of external rotation, scaption and scapular abduction and upward rotation movements (P<0.05). In impingement syndrome patients, the external–to–internal rotator muscles endurance ratio was significantly lower than the control group (P<0.05).

    Conclusion

    The result of the study suggests that endurance deficit of rotator cuff and scapular upward rotator muscles may be an important aspect of the impingement syndrome. Shoulder girdle muscles endurance should be considered in evaluation and physical therapy of impingement syndrome patients.