فهرست مطالب
Iranian Journal of Otorhinolaryngology
Volume:19 Issue: 4, 2008
- 54 صفحه،
- تاریخ انتشار: 1387/03/20
- تعداد عناوین: 8
-
-
صفحات 171-174مقدمهتیرو پلاستی نوع I روش انتخابی برای درمان عدم کفایت گلوت ناشی از فلج طناب یک طرفه است. جهت مدیالیزاسیون طناب صوتی حقیقی از ایمپلنت های مختلف نظیر سایلاستیک، هیدروکسی آپاتایت متراکم و Gore–Tex به طور معمول استفاده می شود.روش کاردر این مطالعه از ایمپلنت سایلاستیک block وGore–Tex به طور همزمان استفاده شده است. 9 بیمار که به علل عوارض عمل جراحی قلب باز، تیروئید کتومی و ایدیوپاتیک دچار فلج یک طرفی طناب صوتی حقیقی شده بودند تحت عمل جراحی با این روش قرار گرفتند. نتایج به دست آمده با 6 بیماری که تنها از ایمپلنت سایلاستیک استفاده شده مقایسه شده است.نتایج9 بیمار مورد مطالعه به طور متوسط مدت 9 ماه پی گیری شدند. 5 بیمار بهبودی صدای عالی داشتند و در 4 مورد بهبودی صدا در حد خوب بود. در 6 بیماری که تنها از ایمپلنت سایلاستیک استفاده شده بود، تنها یک بیمار بهبودی کامل صدا داشت و 5 مورد دیگر دیس فونی داشتند.نتیجه گیریبا توجه به این که در این روش ایمپلنت سایلاستیک تنها یک بار در غضروف تیروئید تعبیه می شود و حداکثر مدیالیزاسیون طناب صوتی حقیقی با وارد کردن نوار Gore-Tex بین غضروف و ایمپلنت سایلاستیک، به دست می آید، لذا از دستکاری اضافی جلوگیری کرده و زمان عمل جراحی کاهش می یابد و این خود موجب کاهش ادم در طناب صوتی شده، قضاوت دقیق تر درباره بهبودی صدا بعد از عمل را ممکن می سازد. به نظر می رسد استفاده از این تکنیک با توجه به کاهش دستکاری و کاهش طول مدت عمل جراحی و در نهایت مدیالیزاسیون مناسب، موجب نتایج بهتریدر مقایسه با استفاده تنها از ایمپلنت سایلاستیک می شود و همچنین انجام عمل را از نظر تکنیکی آسان تر می کند.
کلیدواژگان: فلج طناب صوتی حقیقی، تیروپلاستی، سایلاپلاستیک، Gore، Tex -
صفحات 175-178مقدمه
با توجه به نقش پر اهمیت لوزه ها، به عنوان مهمترین ارگان های لنفاوی ثانویه در سیستم ایمنی هومورال که به عنوان خط دفاعی اولیه علیه میکروارگانیسم های خارجی، عمل می کنند، گزارش ها در مورد نتایج ایمنولوژیک تانسیلکتومی و آدنوئیدکتومی متفاوت و گاه متناقض است. مطالعه حاضر به بررسی تغییرات سطح سرمی ایمنوگلوبولین های M،A،G به دنبال آدنوتانسیلکتومی پرداخته است.
روش کاردر این کارآزمایی بالینی، 40 بیمار 11-7 ساله با متوسط سن 3/8 سال کاندید عمل جراحی آدنوتانسیلکتومی صبح روز عمل و 3 هفته پس از عمل تحت خون گیری قرار گرفتند. سطح سرمی IgM، IgG، IgA در نمونه ها چک شد.
نتایجمیانگین سطح سرمی هرسه ایمنوگلوبولین کاهش داشت، لیکن تنها کاهش سطح سرمی IgG معنی دار بود (01/0>p).
نتیجه گیریآدنوتانسیلکتومی در مطالعه ما نتوانست اثر چشمگیری بر دو جزء مهم سیستم ایمنی هومورال (IgA، IgM) بگذارد ولی باعث کاهش IgG شد.
کلیدواژگان: آدنوتانسیلکتومی، ایمنوگلوبولین، ایمنی هومورال -
صفحات 179-184مقدمهمیاستنی گراو یک اختلال خود ایمن تاثیر گذار روی گیرنده های بعد از سیناپسی استیل کولین عضلات ارادی است. از زمانی که برای اولین بار اثرات مفید تیمکتومی در سال 1939 توسط Blalock توصیف شده، روش جراحی به طور پیشرونده ای در درمان میاستنی گراو مقبولیت یافته است.روش کارما نتایج بالینی تیمکتومی در بیماران میاستنی گراو را طی 12 سال اخیر به طور گذشته نگر و آینده نگر ارزیابی کردیم و متغیرهای مورد نظر شامل سن، جنس، علائم بیمار در زمان بستری، فاصله زمانی بین شروع بیماری تا عمل جراحی و بافت شناسی تیموس و عوارض بعد از عمل و مدت زمان بستری بیماران و پاسخ بالینی به عمل جراحی مشخص گردیده و اطلاعات حاصله با آزمون های آماری مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایجاین مطالعه بر روی 16 زن و 11 مرد با میانگین سنی 7/12± 8/29 انجام گرفت. عمل جراحی تیمکتومی در تمامی بیماران از طریق استرنوتومی میانی انجام شد. 44% بیماران ظرف مدت کمتر از یک سال از شروع بیماری و 42% بین یک تا سه سال و 14% بعد از 3 سال از شروع بیماری تیمکتومی شدند. اغلب بیماران میاستنی ژنرالیزه خفیف و متوسط داشته اند و جواب آسیب شناسی در اغلب بیماران مؤید هیپرپلازی تیموس بوده است. پاسخ بالینی به تیمکتومی در 4/70% بیماران خوب بوده است. بهترین نتایج در بیماران مؤنث با سن زیر40 سال بدون تیموما که فاصله زمانی شروع بیماری تا عمل جراحی کمتر از 2 سال بوده است و میاستنی خفیف داشته اند، به دست آمده است.نتیجه گیریتیمکتومی در بیماران میاستنی گراو به علت میزان سودمندی بالای آن یک اقدام درمانی مفید است. شانس بهبودی بعد از تیمکتومی در بیماران با سابقه میاستنی کوتاه که در مراحل اولیه بیماری تحت جراحی قرار می گیرند بالاتر است.
کلیدواژگان: تیمکتومی، میاستنی، گراو، تیموما -
صفحات 185-190مقدمههدف از این پژوهش بررسی شیوع اختلالات شنوایی و مشکلات مربوط به آن در بین پسران شهر مشهد در سال تحصیلی 84-83 بوده است.روش کاردر این مطالعه مقطعی نمونه ای شامل 1047 نفر از دانش آموزان پسر شهر مشهد که سنین بین 11-7 سال داشتند به وسیله تکمیل پرسش نامه توسط والدین و انجام تست های دیاپازونی و اتوسکوپی مورد بررسی قرار گرفتند و در صورت وجود هر گونه ابهام در قدم بعدی توسط متخصص گوش، گلو و بینی مورد معاینه قرار گرفته و تحت انجام تست های تکمیلی شنوایی (اودیومتری) قرار گرفتند.نتایجبررسی ها نشان داد که 29 نفر معادل 76/2 درصد از دانش آموزان دچار اختلال شنوایی هستند که از نظر شدت 1/72 درصد کاهش شنوایی خفیف، 9/20 درصد کاهش شنوایی متوسط، 3/2درصد کاهش شنوایی شدید و 7/4 درصد نیز کاهش شنوایی عمیق داشتند. از نظر نوع اختلال شنوایی نیز 4/60 درصد موارد کاهش شنوایی انتقالی، 9/27 درصد کاهش شنوایی حسی– عصبی و 7/11 درصد موارد کاهش شنوایی مختلط بوده است. بر اساس بررسی ها 7/13 درصد از موارد واکس کانال گوش خارجی، 4/9 درصد سابقه اتوره چرکی در سه سال اخیر، 11 درصد سابقه درد گوش، 3/5 درصد سابقه ترومای گوش، 6/3 درصد نیز سابقه شستشوی گوش داشتند.نتیجه گیریآنالیز نتایج نشان می دهد که شیوع اختلالات شنوایی در بین دانش آموزان پسر شهر مشهد با آمار منتشر شده توسط کشورهای پیشرفته قابل مقایسه است ولی به نسبت کشورهای در حال توسعه وضع بهتری را نشان می دهد.
کلیدواژگان: اختلال شنوایی، افت شنوایی، گوش -
صفحات 191-198مقدمهامروزه مشخص شده است که نویز ناشی از ابزارهای پزشکی که حین اعمال جراحی گوش استفاده می شوند، می توانند موجبات صدمه به سیستم شنوایی را فراهم کنند. با این وجود عامل اصلی این آسیب شنوایی هنوز مورد بحث می باشد. گروهی از محققین نویز ناشی از دریل کردن، برخی دیگر نویز ناشی از ساکشن کردن و عده ای نیز تلفیقی از این دو را دلیل این امر دانسته اند. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی ویژگی های آکوستیکی سرفرزها (جهت دریل کردن) و ساکشن های رایج مورد استفاده حین اعمال جراحی ماستوئید بود، تا از این طریق بتوانیم عامل ایجاد کننده مشکلات شنوایی پس از عمل جراحی را شناسایی کنیم.روش کارارزیابی های این پژوهش در دوحالت استخوان گیجگاهی جسد و حین عمل جراحی انجام شد. ارزیابی اولیه روی10 جسد صورت پذیرفت و طی آن آنالیز شدتی و طیفی سرفرزهای Cutting و Diamond انجام گرفت. در مرحله بعد، میزان شدت ناشی از حالت های «دریل کردن»، «ساکشن کردن» و همچنین «دریل کردن و ساکشن کردن همزمان» از 15 بیمار که تحت عمل ماستوئیدکتومی قرار گرفته بودند ثبت گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری و با در نظرگرفتن سطح معنا داری 05/0 صورت پذیرفتنتایجسطح نویز ایجاد شده حین دریل کردن در محدوده dB SPL 95-83 قرار داشت که این میزان با توجه به نوع سرفرز تغییر می کرد. سرفرزهای Cutting در مقایسه با سرفرزهای Diamond نویز بیشتری را تولید می نمودند.میانگین میزان شدت «ساکشن کردن» حین عمل بین dB SPL 45/77 تا dB SPL 65/78 (با سر ساکشن های کوچک کمتر از 5/2 میلیمتر) تغییر می کرد.متوسط سطح شدت «دریل کردن» به هنگام انجام عمل جراحی معادل dB SPL 14/87 و در زمان«ساکشن کردن و دریل کردن همزمان» برابر با dB SPL 26/ 86 بود. مقایسه سطح شدت نویز حاصله بین دریل کردن بر سطح جسد و هنگام عمل جراحی از نظر آماری معنادار نبود (05/0p>).نتیجه گیرییافته های این پژوهش نشان داد که عامل اصلی ایجاد نویز بالا در عمل ماستوئیدکتومی دریل کردن بر سطح جمجمه (و نه ساکشن کردن) می باشد که این عامل به هنگام بهره گیری از سرفرزهای Cutting بارزتر می باشد. از سویی دیگر دریل کردن می تواند منجر به ایجاد سطوح شدتی بالایی گردد که قرار گیری در معرض چنین اصواتی می تواند سبب بدتر شدن آستانه های شنوایی بیماران گردد.
کلیدواژگان: سطح شدت نویز، دریل کردن، ساکشن کردن، اعمال جراحی ماستوئید -
صفحات 199-205مقدمهباکتری های بی هوازی اجباری در ایجاد بسیاری از عفونت های حفره دهان و ساختمان های مجاور آن، دخالت دارند. این عفونت ها اغلب به صورت چند میکروبی با دخالت بیش از یک باکتری بی هوازی و در بسیاری موارد نیز با دخالت باکتری های هوازی – بی هوازی اختیاری دیده می شوند. با توجه به اهمیت بالینی این عفونت ها و عوارض ناشی از آن ها این بررسی انجام پذیرفته است.روش کار72 نمونه گرفته شده از عفونت های حفره دهانی، با به کارگیری روش های کشت و جدا سازی باکتری های بی هوازی اجباری، هوازی – بی هوازی اختیاری و باکتری های هوازی مورد بررسی قرار گرفت و کلیه باکتری های جدا شده تا سطح گونه تعیین هویت شدند.نتایجتمامی نمونه ها کشت مثبت می باشد. عفونت های تک میکروبی و چند میکروبی به ترتیب در حدود یک سوم و دو سوم موارد دیده شدند و بیش از 65% از باکتری های جدا شده نیز بی هوازی اجباری بودند. باکتری های بی هوازی اجباری جدا شده عبارتند از: انواع پری وتلا، پروفایروموناس، فوزوباکتریوم، پپتواسترپتوکوک بی هوازی و باکتری های هوازی و هوازی- بی هوازی اختیاری شامل استافیلوکوک، استرپتوکوک، آکتینومایست اسرائیلی و انواع متعلق به خانواده اینتروباکتریاسه بودند.نتیجه گیریدر بسیاری موارد عفونت های حفره دهان و ساختارهای مجاور آن، باکتری های بی هوازی اجباری دخالت دارند. با توجه به نتایج این مطالعه، با به کار گیری شرایط بی هوازی، باکتری های بی هوازی اجباری را می توان از نمونه های بالینی عفونت های حفره دهان، خصوصا از آبسه ها، جدا و تعیین هویت نمود.کلیدواژگان: بی هوازی اجباری، باکتروئیدس، پری وتلا، فوزوباکتریوم، حفره دهان
-
صفحات 207-210مقدمهپتروزیت همان استئومیلیت استخوان پتروس است که ممکن است متعاقب عفونت گوش میانی یا ماستوئید ایجاد شود. درد گوش، درد عمقی صورت، سردرد، اتوره، تب، اختلال هوشیاری و درگیری اعصاب جمجمه ای به عنوان علائم پتروزیت گزارش شده است. به طور معمول از CT اسکن با تفکیک بالا، MRI مغز و اسکن استخوان با تکنسیوم، گالیوم و ایندیوم 1-11 در تشخیص این عارضه استفاده می شود.
معرفی بیمار:در این گزارش، یک مورد پتروزیت در خانم 34 ساله ای بررسی شده است که با علائم فلج اعصاب جمجمه ای VIII، IX، X، XII،، VII سمت چپ مراجعه کرد. بیمار 6 ماه قبل سابقه اوتیت مدیا و سپس ماستوئیدیت سمت چپ را داشت که تحت عمل تیمپانوماستوئیدکتومی قرار گرفته بود. در بررسی های رادیولوژی، درگیری نسج پارامننژ در مجاورت استخوان پتروس وجود داشت. اسکن گالیوم قویا به نفع استئومیلیت استخوان پتروس بود. بیمار به مدت سه هفته تحت درمان با آنتی بیوتیک تزریقی قرار گرفت و علائم بهبود کامل پیدا کرد.
کلیدواژگان: پتروزیت، فلج اعصاب جمجمه ای، استئومیلیت قاعده جمجمه
-
Pages 171-174ntroduction: Type I thyroplasty for unilateral vocal fold paralysis restores voice. In medialization thyroplasty carved sailastic, prefabricated, dense hydroxyapatite and Gore-Tex implants are routinely used.Materials And MethodsIn this prospectively study thyroplasty performed with simultaneously use of carved sailastic and Gore-Tex implants. Nine patients with true vocal fold paralysis due to complication of cardiac surgery, thyroidectomy and idiopatic, underwent medialization thyroplasty by this method. In six patients, just sailastic implant was used and results compared together.ResultsMean duration of follow was 9 months. 5 patients had excellent voice improvement. The voice improvement in four patients was good. In patients with only sailastic implant, just one patient had excellent voice improvement and 5 patients had dysphonia.ConclusionIn this method carved silastic is placed in thyroid cartilage window just one time and additional medialization is performed by insertion of Gore –Tex strips between cartilage and silastic implant. Resulting decreased manipulation of surgical field and surgical time, paralyzed true vocal fold edema is reduced and judgment of voice improvement was exact.
-
Pages 175-178
ntroduction: Adenoids and tonsils, which are major components of secondary lymphoid organs, appear to function as the host's first line of defense against exogenous microorganisms. The purpose of this study was to investigate possible impacts of Adenotonsillectomy in serum levels of IgA, IgG, IgM as indicators of humoral immunity, but there is a controversy about immunologic effect of tonsillectomy and adenoidectomy.
Materials And MethodsPre and post operative serum samples were collected from 40 patients (7-11 years old) referred for adenotonsillectomy. Serum samples were analyzed, using Radial Immune Diffusion (RID) method to determine levels of IgA, IgG, IgM, before and 3 week after surgery.
ResultsThe level of IgA and IgM were reduced in post operative period. But this was not statistically significant. However, it was found that the level of IgG was reduced in the post operative period and this reduction was statistically significant (P<0.01).
ConclusionThe results of this study indicate that adenotonsillectomy had not a significant effect on two major parts of humoral immunity (IgA and IgM) but it reduced IgG levels.
-
Pages 179-184ntroduction:myasthenia gravis is an autoimmune disorder affecting postsynaptic acetylcholine receptors of voluntary muscles. Since Blalock et al. first demonstrated the beneficial effect of thymectomy in 1939. The procedure has become increasingly accepted in the treatment of myasthenia gravis.Materials And Methodswe studied clinical results of thymectomy in myasthenia gravis cases during 12 years retrospectively and antegradly. Our variables included: patient's age, sex, and signs at the time of admission, disease onset to operation interval, postoperative complications, and duration of hospitalization, thymus histology and clinical response to thymectomy. Data were analyzed appropriate analysis.Results16 women and 11 men with median age of 29.8 (±12.7) years were operated on by median sternotomy approach. Thymectomy was done during less than 1 year after disease onset in 44%, 1-3 years later in 42% and later than 3 years in 14%. Most had mild to moderate generalized myasthenia. Thymic hyperplasia was reported to be the most common pathologic finding. Clinical response to thymectomy was good (70.4%). The best results were obtained in female less than 40 years old, with out thymoma, disease onset to operation interval less than 2 years and mild myasthenia.ConclusionBecause of its high beneficial rate thymectomy is an advantageous therapeutic option. The chance of benefit increases when the history of myasthenia gravis is short and the stage of the disease is early.
-
Pages 185-190ntroduction: The aim of this research was to determine the prevalence of hearing impairments and its associations with different ear problems among schoolboys in Mashhad, Iran.Materials And MethodsIn this cross sectional research, a representative sample of 1047 schoolboys (between age group 7 to 11 years) was subjected to diapason tests, Otoscopic examination and questionnaire. Then in the next step, suspected cases were visited by an Ear, Nose and Throat (ENT) specialist and subjected to Pure Tone Audiometry (PTA).ConclusionData analysis identified 29 children with hearing impairment (72.1% mild, 20.9% moderate, and 2.3% severe and4.7% profound) making a prevalence of 2.76% (60.4% conductive, 27.9% sensorineural and 11.7% mixed hearing impairment).Data analysis revealed ear problems with the following prevalence’s: ear wax (13.7%), otalgia (11%), ear trauma (5.3%) and ear washing (3.6%). The prevalence of hearing impairment was comparable to that in developed countries, but was better than that in developing countries.
-
Pages 191-198ntroduction: It has been recognized that noise levels generated during ear surgery may cause sensorineural hearing loss. However, there is a controversy about the main factor that may cause such hearing threshold alternations: drilling, suction or both of them. The purpose of this investigation was to measure the air-conduction noise levels generated by common drills, burrs and suction irrigators in mastoid surgery.Materials And MethodsOur evaluations were carried out in two states: isolated temporal bones (cadavers) and intraoperative recordings. Preliminary drillings were made on 10 cadavers, and intensity and frequency analysis of common diamond and cutting burrs were performed. Then, the noise levels generated by drilling, suction irrigation and simultaneous drilling & suction irrigation were measured from 15 patients under radical modified mastoidectomy. Data were analyzed by SPSS 11 software and 0.05 value was regard as significant level.ResultsThe average noise levels of drilling ranged from 83 to 95 dB SPL, varying with burr used. Cutting burrs were found to be up to more intense than diamond burrs. Mean suction irrigation noise levels ranged from 77.45 to 78.65 dB SPL. The average of "intraoperative drilling" and "simultaneous drilling and suction irrigation" generated noise levels were 87.14 and 86.26 dB SPL, respectively. The comparison of resultant noise levels between cadaver and under operation situations was not statistically significant.ConclusionOur results showed that the main factor contributing the highest noise level is drilling which is predominately apparent in cutting burrs. Exposure to these noise levels may account for shifts in the hearing thresholds.
-
Pages 199-205ntroduction: Many infections of the oral cavity and adjacent structures involve anaerobic bacteria. Most infections involve multiple anaerobes and in many instances facultative organisms. Present study was conducted regarding to clinical aspects and complications of anaerobic bacterial infections in oral cavity.Materials And Methods72 Specimens were taken from oral cavity infections. Routine culture techniques and strict anaerobic techniques were used for isolation and identification of aerobic, facultative and obligatory anaerobic bacteria respectively.ResultsCultures of all specimens were positive. Mono- bacterial and poly bacterial infections were repored in 1/3 and 2/3 of specimens, respectively. More than 65% of isolated organisms, were obligatory anaerobic belonging to the Peptostreptococcus, Prevotella, Fusobacterium, Porphyromonas and Bacteriodes as well as facultative and aerobic species include Streptococcus, Staphylococcus, interobacteriacea and Actinomcs Israelii are also obtained.ConclusionMany infections of the oral cavity and adjacent structures involve obligatory anaerobic bacteria. Regarding to results of present study, under the anaerobic atmospheric system, obligatory anaerobic bacteria were isolated and identified from clinical specimens of oral cavity infections, especially abscesses.
-
Pages 207-210ntroduction: Petrositis, osteomyelitis of temporal bone, is a rare complication of middle ear infection or mastoiditis. Symptoms reported in patients with petrositis are otalgia, deep facial pain, headache, otorrhea, fever, coma and cranial nerve paralysis. Current diagnostic tests for this complication include high-resolution CT scan, brain MRI and bone scan with Technetium, Gallium and Indium 1-11.Case report: A 34 years old lady with left multiple cranial nerves palsies of VII, VIII, IX, X, XII is presented. She had a history of otitis media and then mastoiditis in left side 6 months ago which was underwent tympanomastoidectomy. In radiological studies there was involvement of parameninge tissue next to petrous bone. Gallium scan was highly suggestive for petrous osteomyelitis. She was treated with empiric parenteral antibiotics and her symptoms resolved completely.
-
Pages 27-31Introduction: Migraine is characterized by unilateral and pulsatile headache with or without aura. There are various treatments of migraine attack. One of them is intravenous (IV) Corticosteroids which is used in status migrainous. The aim of this study is comparison of the efficacy of I.V Dexamethasone with intramuscular (I.M) Methadone in improvement of migraine attacks.
Materials and Methods: This study was a controlled double- blind randomized clinical trial on all patients whom referred to emergency room with diagnosis of migraine attack. The patients were randomized in four groups. Groups I and II received intravenous 8 mg Dexamethasone, while groups III and IV received intramuscular 10 mg Methadone. Thereafter all of them were evaluated after 2, 4 and 6 hours.
Results: One-hundred and eighty one patients were evaluated; 107 patients were treated with IV Dexamethasone and 74 patients with IM Methadone. One-hundred and three of 107 patients (96.2%) had complete or significant improvement whereas 63 of 74 patients (85%) whom received IM Methadone had similar improvement (P= 0.01).
Conclusion: Our study showed that treatment of acute migraine headache by using intravenous Dexamethasone is more effective than Methadone.Keywords: Dexamethasone, Migraine, Treatment
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.