فهرست مطالب

مجله دانشگاه علوم پزشکی قم
سال سوم شماره 1 (پیاپی 9، بهار 1388)

  • تاریخ انتشار: 1388/02/11
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مجید محمد شاهی، سلطانعلی محبوب، فاطمه حیدری، بهمن رشیدی، محمدرضا رشیدی صفحه 1
    زمینه و هدف
    آرتریت روماتوئید یک بیماری اتوایمیون التهابی مزمن و سیستمیک می باشد که بیش از 1% جوامع بشری را تحت تاثیر قرار داده و یکی از متداول ترین بیماری های التهابی است. این پژوهش با هدف تعیین اثرات پیشگیری کننده پروتئین سویا بر بروز آرتریت روماتوئید در مدل حیوانی طراحی گردید.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی 24 سر موش صحرایی ماده از گونه SD به طور تصادفی به چهار گروه کنترل سالم، کنترل بیمار (آرتریت روماتوئیدی)، آرتریت روماتوئیدی دریافت کننده پروتئین ایزوله سویا (7 گرم بر کیلوگرم) و آرتریت روماتوئیدی دریافت کننده دگزامتازون (1 میلی گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. آرتریت روماتوئید با تزریق زیر پوستی کلاژن گاوی نوع II امولسیفیه شده درIncomplete Frund’s Adjuvant در روز اول و هفتم مطالعه در حیوانات ایجادگردید. مواد مورد آزمایش به مدت 30 روز به حیوانات گاواژ شد. شدت علایم بالینی آرتریت روماتوئید به طور روزانه در ناحیه پنجه پا و به صورت دو سوکور بر طبق یک روش امتیازدهی استاندارد انجام گردید. برای مقایسه میانگین ها در دو گروه از آزمون Independent Sample T-Test و One Way Anova استفاده شد.
    یافته ها
    علایم آرتریت روماتوئید در گروه پروتئین ایزوله سویا از روز 1±14، در گروه دگزامتازون از روز 57/0±6/15 و در گروه آرتریت روماتوئیدی از روز 26/1±11 شروع شد (05/0>P). شدت علایم بالینی آرتریت روماتوئید در روز سی ام در گروه پروتئین ایزوله سویا 04/2±83/3، در گروه دگزامتازون 78/1±2 و در گروه آرتریت روماتوئید 76/1±5/6 بود (05/0>P). در پایان درصد وقوع آرتریت روماتوئید در گروه پروتئین ایزوله سویا 33/83% و در گروه آرتریت روماتوئید 100% مشاهده گردید.
    نتیجه گیری
    پروتئین ایزوله سویا قادر به کاهش شدت آرتریت روماتوئید است. لذا مصرف پروتئین سویا می تواند به عنوان عاملی در پیشگیری و حتی کاهش علایم آرتریت روماتوئید مطرح گردد.
    کلیدواژگان: پروتئین سویا، آرتریت روماتوئید، ایزوفلاون
  • محمدرضا قدیر، علی اکبر ریاحین، امیرحسین قانونی صفحه 13
    زمینه و هدف
    عوامل خطر مختلفی که شناخته شده ترین آن ها نقص سیستم ایمنی است، در ابتلا به عفونت های باکتریال نقش دارند. طبق مطالعات جدید، کم خونی به عنوان یک عامل زمینه ساز عفونت های باکتریال، مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع آنمی در بیماران بستری با عفونت باکتریال حاد و تعیین رابطه احتمالی کم خونی به عنوان عامل مستعدکننده ای برای ابتلا به عفونت باکتریال حاد، انجام گرفت.
    روش بررسی
    این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی می باشد که طی آن 311 بیماری که ابتلای آن ها به عفونت باکتریال حاد، با توجه به بررسی مدارک موجود در بیمارستان های کامکار- عرب نیا و کودکان فاطمی- سهامیه در سال 1386 محرز شده بود؛ بررسی شدند. اطلاعات جمع آوری شده شامل: سن، جنس، هموگلوبین روز اول بستری، روز سوم و روز ترخیص، هماتوکریت روز اول بستری، روز سوم و روز ترخیص، MCV،MCH، MCHC، WBCروز اول بستری و روز چهارم، Diff روز اول بستری و روز چهارم، ESR،CPR، حداکثر میزان تب، نوع بیماری و وجود بیماری مزمن یا سیگاری بودن بیمار بود. از آمار توصیفی به منظور توصیف اطلاعات از طریق درصد، میانگین، انحراف معیار و از آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن) جهت تعیین عوامل مورد پرسش و رابطه آن با کم خونی استفاده شد. 05/0P حد معنی داری اختلاف ها تلقی گردید.
    یافته ها
    بر اساس هموگلوبین، 134 نفر از بیماران (9/43%) مبتلا به آنمی همراه بودند که این تعداد را 36 نفر مرد (9/26%) و 98 نفر زن (1/73%) تشکیل می داد. در بین نوزادان هیچ مورد آنمیک مشاهده نگردید. 57% شیرخواران آنمیک بودند. بیماران مبتلا به لنفادنیت چرکی بیشترین میزان آنمی (75%) را به خود اختصاص دادند.
    نتیجه گیری
    به طور متوسط درصد آنمی در بیماران مطالعه حاضر 1/2 برابر بیشتر از جمعیت عادی جامعه قم و به تفکیک در هریک از گروه های سنی مختلف است. این اختلاف مؤید آن است که شیوع آنمی در بیماران بستری با عفونت باکتریال حاد بسیار شایع تر از جمعیت عادی جامعه می باشد. از طرفی بررسی این موضوع که، آیا وجود آنمی عامل مستعدکننده ای برای ابتلا به عفونت باکتریال حاد است، احتیاج به مطالعات بیشتری دارد. اما آن طور که به نظر می رسد سطح هموگلوبین و شدت بیماری با یکدیگر در تقابل هستند و بر روی یکدیگر اثر مستقیم دارند.
    کلیدواژگان: آنمی، عفونت باکتریال، بیماران، قم، ایران
  • مهردخت مزده، افسانه یعقوبی صفحه 21
    زمینه و هدف
    نظر به این که بهبودی برای بیماران ابقایافته از استروک اغلب ناکامل است و نقصان نورولوژیک باقی مانده را در پی دارد، لذا ارزیابی پیامد عملکرد بیماران مذکور از سه بعد فیزیکی، اجتماعی و هیجانی که به عنوان کیفیت زندگی تلقی می شوند در تصمیم گیری برای مراقبین سلامت و درمان مفید می باشد. مطالعات معدودی نیز در این زمینه صورت گرفته است. هدف از این مطالعه به دست آوردن میانگین نمره کیفیت زندگی در بیماران استروک آفازیک در چهار سطح و مقایسه آن با نمره کیفیت زندگی که عدد 5 در جمعیت سالم می باشد، است.
    روش بررسی
    این مطالعه به روش توصیفی مقطعی انجام گرفت، و جامعه آن را بیماران سکته مغزی آفازیک (105 نفر) مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر همدان که تشخیص آن ها با کلینیک و یافته های رادیولوژیک تایید شده بود؛ تشکیل می دادند. این بیماران واجد معیارهای ورود به مطالعه بوده و 6 ماه از ابقای آنان بعد از ابتلا می گذشت. روش نمونه گیری به صورت غیرتصادفی و مبتنی بر هدف بود و در آن وضعیت روحی، ارتباطی، انرژی و فیزیکی به صورت کمی اندازه گیری شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه SAQOL-39 استفاده گردید.
    یافته ها
    در این مطالعه جمعیت زنان (1/58%) بیشتر از مردان به دست آمد. بیشترین درصد (42%) بیماران آفازیک، 86-71 ساله بودند و کمترین درصد بیماران را (7/6%) گروه سنی 50-39 ساله تشکیل می داد. بیشترین میانگین نمره کیفیت زندگی در بیماران مورد مطالعه مربوط به وضعیت روحی روانی 17/2 و کمترین آن مربوط به وضعیت انرژی 49/1 بود. میانگین نمره کیفیت زندگی در کل جامعه بیماران مورد مطالعه 88/1 به دست آمد.
    نتیجه گیری
    یافته های مطالعه حاضر می تواند به فراهم آوردن حمایت های خاص جهت مداخله در بهبود کیفیت زندگی بیماران استروک آفازیک منجر شود. پیشنهاد می گردد کیفیت زندگی قبل از استروک در یک فرد، با بعد از استروک در همان فرد مقایسه شود و به لحاظ آن که هیچ سرویس اختصاصی برای مراقبین افراد استروک یافته وجود ندارد برنامه مداخله ای گذارده شود، تا با کم شدن استرس ارتباط آن ها با بیماران بهتر گردد.
    کلیدواژگان: کیفیت زندگی، سکته مغزی، آفازی
  • مریم داودی، علیرضا خلیلیان، سعید بیدانی، خسرو مانی کاشانی صفحه 29
    زمینه و هدف
    تغییرات سیستم اتونومیک در طی ERCP (Endoscopic Retrograde Cholangiopancreatography) باعث افزایش فشار خون، ضربان قلب و کاهش اشباع اکسیژن شریانی می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر پیش داروی کلونیدین بر روی فشار خون سیستولیک، تعداد ضربان قلب و اشباع اکسیژن شریانی در طی ERCP انجام گردید.
    روش بررسی
    این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 40 بیمار تحت ERCP انجام شد. بیماران به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند. گروه اول هیچ گونه دارویی دریافت نکردند. به بیماران گروه دوم 2 ساعت قبل از انجام ERCP کلونیدین به مقدار 2/0 میلی گرم داده شد. فشار خون، تعداد ضربان قلب و اشباع اکسیژن شریانی تمام بیماران قبل، حین و بعد از ERCP ثبت گردید. داده ها با استفاده از آزمون های مربع کای، تی و آنالیز واریانس اندازه گیری های مکرر در سطح معنی داری 05/0P< تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    در این پژوهش سن، جنس، فشار خون سیستولیک، ضربان قلب و اشباع اکسیژن شریانی قبل از اینداکشن در دو گروه مورد مطالعه یکسان بود. تغییرات فشار خون سیستولیک و ضربان قلب بیماران در زمان های مختلف سنجش (حین و بعد از آندوسکوپی) در گروه کلونیدین به صورت واضحی کمتر بود (به ترتیب 004/0P< و 017/0P<)، اما در تغییرات اشباع اکسیژن شریانی تفاوت قابل ملاحظه ای در دو گروه مشاهده نگردید. مقدار تیوپنتال سدیم مصرف شده نیز در دو گروه تفاوت قابل ملاحظه ای نداشت.
    نتیجه گیری
    بر اساس این مطالعه کلونیدین به عنوان آگونیست گیرنده های 2 می تواند با کاهش خروجی سمپاتیک مانع از افزایش فشار خون و ضربان قلب در خلال انجام ERCP شود؛ ولی نیاز به داروهای سداتیو را کاهش نمی دهد.
    کلیدواژگان: کلونیدین، کلانژیوپانکراتوگرافی، آندوسکوپی رتروگراد، آرام بخشی با حفظ هوشیاری، پیش دارو
  • قاسم ساکی، کاظم رادان، شاهرخ مصطفی رادمرد، ایران رشیدی، فاخر رحیم صفحه 35
    زمینه و هدف
    در مورد اثر ترومای بلانت یک طرفه بیضه بر عملکرد و ساختمان بیضه طرف مقابل تاکنون گزارشات ضد و نقیضی منتشر شده است. این مطالعه با هدف تعیین عواقب ترومای بلانت یک طرفه بیضه بعد از گذشت یک دوره اسپرماتوژنز (معادل 40 روز) بر تعداد اسپرماتیدهای گرد و دراز، سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت های اولیه، سلول های لیدیگ و سرتولی و هم چنین ساختمان این سلول ها در بیضه سمت مقابل و تعیین اثر عنصر روی بر تغییرات بالا انجام گرفت.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی 30 سر موش صحرایی نابالغ نژاد ویستار با سن 7 هفته انتخاب و به سه گروه مساوی(10 (n=تقسیم شدند. گروه اول به عنوان شاهد بودند که بیضه سمت چپ آن ها تحت بیهوشی عمومی مورد جراحی قرار گرفت. در گروه دوم و سوم ترومای بلانت بر بیضه سمت چپ وارد شد که باعث پاره شدن غلاف سفید بیضه گردید. در گروه سوم، بلافاصله پس از ضربه، سولفات روی با دوز 30 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی تزریق و سپس به مدت 40 روز روی با دوز روزانه واحد (part per million) ppm500 و به صورت خوراکی تجویز شد. پس از این مدت موش ها کشته شده و بیضه سمت راست از بدن موش ها خارج گردید. پس از انجام مراحل مختلف تهیه لام و رنگ آمیزی هماتوکسیلین - ائوزین، تعداد اسپرماتیدهای گرد و دراز، سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت های اولیه، سلول های لیدیگ و سرتولی و هم چنین ساختمان این سلول ها مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون ANOVA و آزمون های تکمیلی توکی و دانکن تجزیه و تحلیل شدند و 05/0P< سطح معنی داری اختلاف ها قرار داده شد.
    یافته ها
    اختلاف تعداد اسپرماتیدهای گرد و دراز، سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، سلول های لیدیگ و سرتولی در سه گروه مورد مطالعه معنی دار نبود. (05/0P>). تغییرات هیستولوژیک در سلول های سرتولی و بینابینی در دو گروه دوم و سوم مشاهده گردید. اثر حمایتی روی بر تعداد و ساختمان سلول های ژرم معنی دار نبود (05/0P>).
    نتیجه گیری
    بر اساس این مطالعه ضربه بلانت یک طرفه بیضه بعد از گذشت 40 روز تعداد اسپرماتیدهای گرد و دراز، سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، سلول های لیدیگ و سرتولی بیضه سمت مقابل را تغییر نمی دهد. این تحقیق، مطالعه طولانی مدت بافت بیضه بعد از ضربه بلانت با استفاده از میکروسکوپ الکترونی به صورت اختصاصی پیشنهاد می نماید.
    کلیدواژگان: ضربه بلانت یک طرفه، بیضه، روی، موش صحرایی، اسپرماتوژنز
  • حکیمه سعادتی، شیرین ببری، ناصر احمدی اصل، محمد مشهدی صفحه 41
    زمینه و هدف
    ورزش یک تمرین رفتاری ساده و در عین حال گسترده می باشد که سیگنال های متوالی مرتبط با فرآیندهای سیستم عصبی مرکزی متنوع سلولی و مولکولی را فعال می کند. تاثیر ورزش بر سیستم عصبی و حافظه از مسائلی است که در سال های اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف تعیین اثرات ورزش بر یادگیری، تثبیت و فراخوانی حافظه در رت های جوان انجام گرفت.
    روش بررسی
    در این تحقیق تجربی 50 رت نر نژاد ویستار با متوسط سنی 4-3 ماه به طور تصادفی به 5 گروه 10 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل ابتدا در دستگاه اجتنابی غیرفعال آموزش دیده و 10 دقیقه، 24 ساعت، 10 روز و 3 ماه بعد مورد آزمایش قرار گرفتند. دو گروه ورزشی از رت ها در دستگاه تریدمیل با سرعت 17 متر در دقیقه برای 10 روز و 3 ماه، ورزش کردند و سپس توسط دستگاه اجتنابی غیرفعال آموزش دیده و 10 دقیقه و 24 ساعت بعد تست گردیدند. دو گروه ورزشی دیگر جهت بررسی اثر ورزش در فراخوانی حافظه، ابتدا توسط روش اجتنابی غیرفعال آموزش دیده و 10 دقیقه و 24 ساعت بعد تست شدند. این گروه سپس در دستگاه تریدمیل مانند دو گروه ورزشی قبلی ورزش کردند. این گروه ها بعد از اتمام ورزش مجددا آزمایش شدند. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون های T و Paired T انجام گرفت.
    یافته ها
    در این مطالعه ورزش کوتاه مدت (10روز) و بلندمدت (3 ماه) قبل از آموزش، زمان تاخیر را در یادگیری اجتنابی غیرفعال به طور معنی داری) 05/0(P افزایش داد، اما ورزش کوتاه مدت و بلندمدت بعد از آموزش تاثیر معنی داری بر زمان تاخیر در مقایسه با قبل از ورزش نداشت.
    نتیجه گیری
    بنابرین می توان نتیجه گیری نمود که در مطالعه حاضر فعالیت فیزیکی و ورزش اثر مثبت بر تثبیت حافظه و یادگیری دارد، اما تاثیر معنی داری بر فراخوانی ندارد.
    کلیدواژگان: ورزش، فراخوانی حافظه، تریدمیل، رت، یادگیری اجتنابی
  • مصطفی شریفیان، دکترمحسن اخوان سپهی، حامد زین ساز بروجردی، بیژن حاتمیان، مریم غفاری شاد صفحه 50
    زمینه و هدف
    تجربیات موجود در مورد ریفلاکس وزیکویورترال در مراکز مختلف متفاوت است. هدف از این مطالعه تعیین میزان بهبود خودبه خودی ریفلاکس ادراری در کودکان ایرانی و بررسی سیر بیماری در این گروه از بیماران می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه توصیفی 1278 بیمار مبتلا به عفونت ادراری که از سال 1378 تا مرداد ماه 1386 به کلینیک نفرولوژی اطفال ارجاع داده شده بودند؛ مورد بررسی قرار گرفتند. 533 نفر دچار ریفلاکس وزیکویورترال اولیه بودند. بیماران بعد از تشخیص، روی پروفیلاکسی قرار گرفتند و پی گیری سالیانه ریفلاکس توسط RNC انجام شد. در موارد شکست درمان طبی و تشکیل اسکار جدید، درمان جراحی آنتی ریفلاکس صورت گرفت.
    یافته ها
    در این پژوهش 533 بیمار مبتلا به ریفلاکس وزیکویورترال اولیه بررسی شدند. میانگین سنی مبتلایان به ریفلاکس 4/2±7/3 سال بود. میانگین زمان پی گیری مبتلایان به ریفلاکس 2/2±3/3 سال، طی این مدت از 279 بیمار، بهبودی خودبه خودی در 111 مورد (40٪) مشاهده گردید. میانگین زمان بهبود از زمان تشخیص 1±5/1 سال (از 2 ماه تا 6 سال) بود. میزان بهبودی با افزایش شدت ریفلاکس کمتر می شد، به طوری که برای درجاتI تا V به ترتیب بهبودی در 63%، 57%، 27%، 22% و 10% موارد دیده شد. در طول پی گیری 27 بیمار (10%) تحت جراحی آنتی ریفلاکس قرار گرفتند.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج خوب بالینی درمان طبی، به ویژه در مورد ریفلاکس های درجه 1 تا 4، درمان با آنتی بیوتیک خوراکی همراه با پی گیری دقیق توصیه می گردد.
    کلیدواژگان: عفونت ادراری، ریفلاکس وزیکویورترال، بهبود خودبه خودی، کودک
  • پروین شاپوری صفحه 60
    زمینه و هدف
    میلولیپوم آدرنال یک وضعیت خوش خیم نادر است. اغلب این تومورها به صورت اتفاقی موقع تصویربرداری کشف می شوند. بیماران بدون علامت با ضایعه کوچک باید پی گیری شوند. اما موارد علامت دار، تومورهای دارای عملکرد و ضایعات بزرگ اندیکاسیون جراحی دارند.
    معرفی مورد:بیمار آقای 45 ساله، چاق با درد پشت و پهلوی چپ و با سابقه هیپرلیپیدمی مراجعه نمود. برای بیمار سونوگرافی و سی تی اسکن شکم درخواست شد، که به طور اتفاقی توده بزرگ در آدرنال راست به ابعاد 1622 سانتی متر با دانسیته چربی در داخل آن گزارش گردید. پس از بررسی های لازم از نظر فعالیت هورمونی، به دلیل اندازه بسیار بزرگ و به جهت پیشگیری از پارگی خودبه خود بیمار تحت عمل جراحی آدرنالکتومی راست قرار گرفت.
    کلیدواژگان: غدد آدرنال، میلولیپوم، غدد درون ریز
|
  • M. M Shahi_S. A Mahboob_F. Heidari_B. Rashidi_Mr Rashidi Page 1
    Background and Objectives The aim of this study was to investigate the effect of isolated soy protein on prevention of rheumatoid arthritis in collagen-induced rats. Methods A total of 24 female Sprague-Dawley rats (body weights: 180-200g) were randomly divided into four equal groups including normal; control of rheumatoid arthritis; rheumatoid arthritis + isolated soy protein (7g/kg); rheumatoid arthritis + dexamethasone (1mg/kg). Experimentally rheumatoid arthritis in rats was induced by subcutaneous injection of collagen ΙΙ emolsified in Incomplete Frund s Adjuvant in days 1 and 7. Treatments were gavaged to animals for 30 days once a day. The severity of rheumatoid arthritis symptoms in paws were daily measured in double blind format by standard method. The statistical comparison between the experimental groups was performed by Independent -samples t- test and One-Way ANOVA using SPSS software. Results The clinical symptoms of rheumatoid arthritis started from day 17.4±2.4 20±4 and 14.1±1.9 in isolated soy protein dexamethasone and control groups respectively (P
  • A. A Riahin_A. H Ghanuni_M. R Ghadir Page 13
    Background and Objectives Immunosuppression is regarded among the risk factors for bacterial infection. But in recent studies anemia was considered a predisposing factor for bacterial infections. The main goals of this study was to assess the rate of anemia in hospitalized patients with acute bacterial infection and to determine the relationship between anemia and bacterial infection as a predisposing factor. Methods 311 hospitalized patients whose bacterial infection was well documented based on the files present in Kamkar Arabnia Fatemi and Sahamieh hospitals in Qom Iran were selected for the present study. They were categorized into various age groups from newborns to the elderly. The data included age sex Hb of the patients the first third and discharge day HCT in the first third and discharge day MCV MCH MCHC WBC in the first third fourth day Diff in the first and fourth days ESR CRP maximum of fever and disease chronic disease smoking. A P
  • A. Yaghobi, M. Mazdeh Page 21
    Article abstract:Background and Objectives As clinical improvement of patients surviving stroke is frequently incomplete and is followed by residual neurologic deficit evaluation of the consequent function of these patients in three respects i.e; physical social and emotional which are considered as quality of life is useful in decision making for health care providers. Since few studies have been carried out in this regard the aim of the present study was to obtain the average life quality score in four levels in aphasic stroke patients and comparing it with the quality of life score of the healthy population which is 5. Methods This study was a deh1ive-cross sectional research carried out on 105 aphasic stroke patients referring to medical centers in Hamadan Iran. Their diagnoses were confirmed by clinical and radiological findings. These patients were eligible for the study and had survived the stroke for at least six months. Sampling was non randomized and goal-oriented. Dependent variables included psychological communicational energy and physical status of the patients measured quantitatively. Data were gathered using the SAQOL-39 questionnaire. Results In this study the female population (58.1%) was greater than the male. The greater number of the aphasic patients (42%) was between 71 to 85 years old and the smallest number (6.7%) was between 39 to 50 years old. The greatest average score of life quality in the studied patients was related to the psychological state (2.17) while the smallest was related to the energy state (1.49). Average score of the life quality in the total population of the studied patients was calculated to be (1.88). Conclusion The findings of the present study can lead to special supportive measures with the aim of improving life quality in aphasic stroke patients. We suggest that life quality of the patient after stroke should be compared to his/her own quality of life before stroke. Because there is no special service for care providers of stroke patients an international program should be planned so that by reducing stress they could have a better relation with the patients.
  • A. R Khalilian_S. Bidani_Kh Mani Kashani_M. Davoodi Page 29
    Background and Objectives Autonomic system changes during ERCP lead to increased blood pressure(BP) and heart rate (HR) and decrease in arterial O2 saturation(SPO2). This study was carried out with the objective of evaluating the clonidine pre-medication effects on systolic BP HR and SPO2 during ERCP. Methods This randomized clinical trial study was conducted on 40 ERCP candidates. Patients were classified into two groups. The first group did not receive any premediacation. The patients of second group were given 0.2 mg clonidine 2 hours before ERCP. BP HR and SPO2 of all patients were recorded before during and after ERCP. The collected data were analyzed using chi-square t-test and repeated measures ANOVA (P0.05). Analysis of variance of systolic BP HR and SPO2 showed that SBP and HR changes were significantly lower in the clonidine group at different times (during and after endoscopy) {in the order P
  • K. Radan, Sh Radmehr, I. Rashidi, F. Rahim, Gh Saki Page 35
    Background and Objectives There has so far been controversy among researches about the effect of unilateral blunt testis trauma on structure and function of contra lateral testis. This study was designed to evaluate the effect of unilateral blunt testicular trauma after a time span of spermatogenesis (40 days) on the number of round and elongated spermatic cells spermatogonia primary spermatocyte sertoli and leydig cells of contra-lateral testis as well as to assess the protective effect of zinc on unilateral blunt testicular trauma. Methods In this experimental study 30 pre-pubertal male Wistar rats (age 7 weeks) were divided into three equal groups (n=10). Group 1(control) underwent a sham operation of the left testis under general anesthesia. Rats in group II and group III (with blunt testicular trauma) were subjected to left blunt testicular trauma to rupture the tunica albuginea. In group III just after the trauma 30 mg/kg zinc sulfate were given intra-peritoneally followed by admission of Zn for 40 days at a dose of 500 parts per million (ppm) /day orally. Later on all rats were sacrificed and their right testes were removed and after histological processing and staining by H & E method the samples were evaluated by counting round and elongated spermatid cells spermatogonia primary spermatocyte sertoli and leydig cells and also by cell structures study. Data were analyzed using ANOVA Tukey and Duncan's tests and pvalue of 0.05). Histological changes in sertoli and leydig cell were seen. Therefore the protective effect of zinc was not significant on germ cell proliferation and structure. Conclusion The results suggest that unilateral blunt testis trauma after time course of 40 days has no effect on germ cell layers and leydig and sertoli cells proliferation. This study suggests long term evaluation of testes after blunt trauma with use of electron microscope.
  • Sh Babri, N. Ahmadiasl, M. Mashhadi, H. Saadati Page 41
    Background and Objectives Exercise seems to be a simple and widely practiced behavior that activates molecular and cellular signaling cascades involved in various central nervous system processes. There has been more attention to the effects of exercise on nervous system and memory during recent years. So we decided to examine the effects of treadmill exercise on memory consolidation and retrieval in young rats by passive avoidance learning. Methods In this study fifty male Wistar rats (3-4 months old) were randomly divided into five groups (n=10). Those in the control group were trained in passive avoidance box and tested 10 min 24 hrs 10 days and 3 months later. Two groups exercised in treadmill one hour at 17 m/min for 10 days and 3 months respectively and then were trained in passive avoidance box and tested 10 min and 24 hrs later. Data were analyzed using T and paired T tests. The other two groups for research effects of exercise in memory retrieval first were trained and tested 10 days and 24 hrs later and then exercised in treadmill like the other two groups; the latter groups were tested after exercise. Results The obtained results showed that short–term (10 days) and long – term(3 months) exercise before training had significant (P
  • M. Sharifian, H. Zinsaz Boroujerdi, B. Hatamian, M. Ghafari Shad, M. Akhavan Sepahi Page 50
    Background and Objectives Experience with vesicoureteral reflux (VUR) differs in different centers and there are lots of controversies surrounding this issue. The aim of this study was to evaluate Spontaneous resolution and prognosis of the disease among Iranian children. Methods In this case series study 1278 children with urinary tract infection and visited at pediatric nephrology clinic in Tehran Iran during 1999-2007 were studied. Primary VUR was found in 533 Patients. Following the diagnosis the patients received prophylactic antibiotic and were annually followed with radionucleo cystography (RNC). Patients underwent surgery in case the medical treatment failed (breakthrough infection) or new renal scar formation. Results 533 patients with VUR were studied. Patients mean age with VUR was 3.7±2.4 years (range: 2 days to 18 years old). During an average follow-up duration of 3.3+2.2 years spontaneous resolution was observed in 40% of 279 patients who had follow-up RNCs. The mean interval between VUR diagnosis and spontaneous resolution was 1.5+ 1 years (range: 2 months to 6 years). The resolution rate was decreased with increment of reflux grade so that for grades I to V VUR was resolved in 63% 57% 27% 22% and 10% of the cases respectively. Anti reflux surgery was performed in 27(10%) of patients during follow-up. Conclusion Based on the excellent results obtained from clinical therapy using low dose antibiotics it is recommended that VUR grades 1 to 4 be managed medically with low-dose oral antibiotic prophylaxis and close follow-ups
  • P. Shapoori Page 60
    Background and Objectives Adrenal myelolipoma is a rare benign condition. Most of these tumors are diagnosed as incidental findings during imaging. The asymptomatic patient with small lesion should be followed but the symptomatic patient with functional tumor and large lesion requires surgery. Case Report The 45 year-old male patient referred to the hospital. He was obese and suffering from back and left flank ache. He had also a history of hyper-lipidemia. He was sent for an Abdominal Sonogram and CT scan. Quite accidentally a huge mass with the dimensions of 22Í16cm and fat density within was observed in the right adrenal. Then the required investigations regarding hormonal activity were conducted. Finally due to the big size of the mass in order to prevent it from spontaneous rupture he underwent the right adrenalectomy operation