فهرست مطالب
نشریه نامه انجمن حشره شناسی ایران
سال سی و یکم شماره 1 (پیاپی 48، تابستان 1390)
- تاریخ انتشار: 1391/04/04
- تعداد عناوین: 17
-
-
صفحه 1
شته ی برگ یولاف، Rhopalosiphum padi (L.)، گونه ای چندخوار با انتشار کم و بیش جهانی است که یکی از آفات مهم گندم و عامل اصلی انتقال ویروس کوتولگی زرد جو می باشد. در این تحقیق امکان وجود مقاومت در شش رقم گندم متداول در استان فارس شامل چمران، داراب 2، شیراز، قدس، مرودشت و نیک نژاد در مرحله ی رشدی 2 تا 3 برگی گندم در شرایط گلخانه ای و در دمای 5 ± 24 درجه ی سیلسیوس، رطوبت نسبی 5 ± 65 درصد و تحت نور طبیعی از طریق بررسی آنتی زنوز، آنتی بیوز و تحمل در قالب طرح کاملا تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه ی واریانس داده ها در آزمایشات آنتی زنوز نشان داد که از نظر تعداد شته های جلب شده روی ارقام مختلف اختلاف معنی داری وجود دارد (01/0 > P). بر این اساس بیشترین و کمترین جلب تعداد شته ی کامل به ترتیب مربوط به رقم شیراز (71/0 ± 21) و داراب 2 (51/0 ± 6/11) بود. در آزمایشات آنتی بیوز از نظر تعداد نتاج تولید شده به ازای هر حشره ی ماده نیز بین ارقام مورد بررسی تفاوت های معنی داری مشاهده گردید (01/0 > P) و مقدار متوسط آن روی ارقام نیک نژاد، شیراز، قدس، مرودشت، چمران و داراب 2 به ترتیب 05/62، 84/55، 89/49، 63/47، 76/42 و 65/40 پوره بود. نتایج حاصل از آزمایش تحمل، نشان داد که ارقام داراب 2 و چمران با کمترین نرخ خسارت (33/1) بالاترین حد تحمل و ارقام نیک نژاد و شیراز با بیشترین نرخ خسارت (67/3 و 00/3) پایین ترین حد تحمل را داشتند. نتیجه ی این تحقیق نشان داد که در مرحله ی رشدی 2 تا 3 برگی گندم از بین شش رقم گندم مورد مطالعه ارقام نیک نژاد و شیراز نسبت به شته ی برگ یولاف حساس، ارقام قدس و مرودشت نیمه مقاوم، و ارقام چمران و داراب 2 مقاوم می باشند.
کلیدواژگان: Rhopalosiphum padi، ارقام گندم، مقاومت -
صفحه 13سفیدبالک گلخانه، (Westwood) Trialeurodes vaporariorum، آفتی است که بهخوبی در کشتهای گلخانه ای گسترش پیدا کرده است و یکی از آفات مهم گلخانه ای در جهان میباشد. با توجه به تعداد نسل زیاد و پتانسیل مقاومت به آفتکشها در سفیدبالکها، بررسی و تحقیق در مورد حشرهکشهای پرکاربرد از جمله ترکیبات نئونیکوتینوئیدی برای یافتن حشرهکشهای مناسبتر ضرورت دارد. در این تحقیق، سفیدبالکها از گلخانه ای در محلات از روی گیاه ژربرا جمعآوری و روی بوته های توتون در آزمایشگاه، در دمای حدود 2 ± 25 درجهی سیلسیوس، رطوبت نسبی 5 ± 60 درصد، دورهی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی پرورش داده شدند. حساسیت سفیدبالک گلخانه به چند حشرهکش نئونیکوتینوئیدی شامل ایمیداکلوپرید SC35% (کنفیدور)، تیامتوکسام SC21.6% (آکتارا) و دینوتفوران SG20% (استارکل) روی حشرات بالغ و پورهی سن اول بهوسیلهی آزمایشهای زیستسنجی از نوع غوطهورکردن برگهای آلوده مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی حساسیت و درصد تلفات حشرات بالغ 24 ساعت پس از تماس آنها با برگهای تیمارشده انجام گردید. مقدار LC50 بهدستآمدهی حشرهکشهای ایمیداکلوپرید، تیامتوکسام و دینوتفوران در آزمایشها بهترتیب 48/130، 89/52 و 55/93 پیپیام بر اساس مادهی موثره تعیین گردید. نتایج نشان داد که حشرات بالغ بیشترین حساسیت را به تیومتوکسام دارند و پس از آن بهترتیب دینوتفوران و ایمیداکلوپرید قرار میگیرند. ارزیابی حساسیت و درصد تلفات پورهی سن اول 72 ساعت پس از تماس آنها با برگهای تیمارشده انجام شد. مقدار LC50 حشرهکشهای ایمیداکلوپرید، تیامتوکسام و دینوتفوران در آزمایشها بهترتیب 65/26، 62/12 و 48/15 پیپیام بر اساس مادهی موثره تعیین گردید. براساس نتایج بهدستآمده، تمامی حشرهکشهای آزمایششده روی پورهی سن اول سفیدبالک گلخانه خاصیت سمی بیشتری نسبت به حشرات بالغ داشتند و حشرهکش تیامتوکسام در بین حشرهکشهای نئونیکوتینوئیدی، روی دو مرحلهی پورهی سن اول و بالغ سفیدبالک گلخانه سمیترین بود. همچنین، حشرهکشهای دینوتفوران و ایمیداکلوپرید نیز در کنترل پورهی سن اول و حشرهی بالغ موثر بودند.
کلیدواژگان: سفیدبالک گلخانه، ایمیداکلوپرید، دینوتفوران، تیامتوکسام، زیستسنجی -
صفحه 25واکنش تجمعی سن شکارگر ((Wolff Orius niger روی لکه های میزبانی (patch) به صورت دیسک برگی گیاه خیار (قطر 5 سانتی متر) همراه با تراکم های مختلف 5، 10، 20، 30، 40 و 50 پوره ی سن دوم تریپس پیاز Thrips tabaci Lind. مورد آزمایش قرار گرفت و تعداد سن های حاضر در هر لکه ی میزبانی و مدت زمان توقف در آن ثبت شد. مقادیرشاخص μ طبق تجزیه و تحلیل رگرسیون غیرخطی Hassell & May در تراکم های شکارگر 1، 2، 4، 8، 16 و 32 بزرگ تر از صفر بود که بیانگر تمایل شکارگر به حضور در لکه های با تراکم بیشتر طعمه است. درصد زمان صرف شده ی شکارگر در لکه های میزبانی با تراکم های مختلف تریپس پیاز نشان داد که سن شکارگر O. niger زمان بیشتری را به لکه های با تراکم بالاتر طعمه اختصاص می دهد.
کلیدواژگان: واکنش تجمعی، تریپس پیاز، Orius niger -
صفحه 37بالتوری سبز به دلیل پراکنش جغرافیایی وسیع، سازگاری مناسب با سامانه های کشاورزی، رفتار تغذی های، قدرت جستجوگری بالا و امکان پرورش و تکثیر نسبتا آسان آزمایشگاهی یکی از گونه های مهم مورد استفاده در برنامه های کنترل زیستی است. پرورش حشرات کامل بالتوری سبز با غذای مصنوعی و پرورش لاروها با تغذیه از تخمهای شبپرهی مدیترانهای آرد در گلخانه انجام شد. سمیت حشرهکشهای ایمیداکلوپرید، ایندوکساکارب و اندوسولفان روی مراحل تخم به روش غوطهورسازی، لاروهای سن سوم به روش تماسی و شفیره به روش تیمار موضعی بررسی شد. اثرهای زیرکشندگی این حشرهکشها با تیمار لاروهای سن سوم با دز مزرعهای هر حشرهکش، به روش سمشناسی دموگرافیک در دمای 2 ± 26 درجهی سلسیوس، رطوبت نسبی 10 ± 60 درصد و دورهی نوری 16 ساعت روشنایی و هشت ساعت تاریکی انجام شد. هیچکدام از سه حشرهکش مورد آزمایش حتی در غلظتهای بالاتر از دز مزرعهای، اثر تخمکشی قابل توجهی روی تخم بالتوری سبز نداشتند. در مرحلهی شفیرگی، مقادیر LD50 برای اندوسولفان، ایمیداکلوپرید و ایندوکساکارب بهترتیب 144، 33 و 21 میگروم مادهی تکنیکال به ازای هر حشره برآورد گردید. حشرهکشها در غلظتهای توصیهشدهی مزرعهای اثر کشندگی قابل توجهی روی لاروهای سن سوم بالتوری سبز نشان ندادند، بنابراین مقادیر LC50 آنها برای این مرحلهی زیستی تعیین نشد. اثرهای زیرکشندگی با استفاده از تیمار با دز مزرعهای بررسی گردید. از بین فراسنجه های مورد بررسی فقط نرخ تولیدمثل خالص بین شاهد و تیمارها اختلاف معنی داری داشت. با وجود این، اختلاف بین تیمارهای حشرهکش معنیدار نبود. بیشترین و کمترین نرخ ذاتی افزایش جمعیت در شاهد (176/0) و تیمار ایندوکساکارب (152/0) بهدست آمد. ترتیب سمیت این ترکیبات به روش سمشناسی حاد و دموگرافیک به صورت: ایمیداکلوپرید < اندوسولفان < ایندوکساکارب تعیین شد.
کلیدواژگان: بالتوری سبز، اثرات کشندگی و زیرکشندگی، سمشناسی دموگرافیک -
صفحه 51بهمنظور بررسی اجزای مقاومت در 33 رقم زراعی سیبزمینی نسبت به سوسک کلرادوی سیبزمینی، Leptinotarsa decemlineata (Say)، آزمایشهایی در سال 1387 در شرایط مزرعهای و گلخانه ای انجام گرفت. در یک سری آزمون انتخاب در مزرعه، تعداد حشرات کامل جلبشده به هر یک از بوته ها به عنوان شاخص آنتیزنوز تعیین گردید. برای بررسی آنتیبیوز در شرایط گلخانه ای ارقام در گلدانهایی کشت شدند و در روی هر گلدان شاخه های تیمار به وسیلهی قفسهای آستینی محبوس و درون هر کدام تعداد 15 عدد لارو سن اول تازه تفریخشده رهاسازی شد. وزن لاروها در روز دوازدهم بعد از رهاسازی، درصد تلفات دوره های لاروی و شفیرگی و نیز طول دوره های مزبور بهعنوان شاخصهای آنتیبیوز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای مقایسهی میزان تحمل ارقام آزمایشی، دو قطعهی آلوده و غیرآلوده به آفت در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و هر قطعه با سه بلوک طراحی گردید. پانزده روز قبل از گلدهی، روی هر بوته در قطعهی آلوده 40 عدد لارو متوسط (سن 2 و اوایل سن 3) رهاسازی شد. در آخر فصل میزان برگخوردگی و کاهش عملکرد در قطعهی آلوده نسبت به قطعهی غیرآلوده برای هر یک از ارقام تعیین گردید. بین ارقام مورد بررسی از نظر تمامی صفات مورد بررسی اختلاف معنی داری مشاهده شد. ارقام کاردینال، کارلیتا و سینجا با کمترین تعداد سوسک جلبشده به آنها اثرات آنتیزنوزی از خود نشان دادند. با توجه به صفات مورد بررسی، در ارقام کارلیتا، سینجا، دلیکات، آپارت و بریجت اثرات آنتیبیوزی بیشتری در مقایسه با بقیهی ارقام مشاهده گردید. ارقام سانتانا، ساتینا، نیکولا و بریجت نیز بیشترین میزان تحمل را در مقابل آفت از خود نشان دادند. با استفاده از تجزیهی خوشهای به روش UPGMA و بر اساس فاصلهی اقلیدسی، 33 رقم مورد بررسی در هفت گروه مجزا قرار گرفتند.
کلیدواژگان: مقاومت، سیبزمینی، سوسک کلرادوی سیبزمینی، آنتیزنوز، آنتیبیوز، تحمل، اجزای مقاومت -
صفحه 69این پژوهش به منظور تهیه ی الگوی نمونه برداری دنباله ای شته ی گندم- گل سرخ،Metopolophium dirhodum (Walker)، در مزارع گندم آبی منطقه ی جلیل آباد ورامین انجام شد. برای این منظور نمونه برداری های هفتگی از جمعیت شته در طول دو فصل زراعی 1379 و 1380 انجام شد. در هر نمونه برداری، تعداد 50 ساقه ی گندم به طور تصادفی انتخاب و تعداد شته های موجود شمارش شد. با داده های به دست آمده، الگوی توزیع فضایی جمعیت شته به دو روش رگرسیونی Taylor و Iwao تعیین شد. هر دو روش نشان دادند که توزیع شته ی گندم- گل سرخ در مزارع گندم تجمعی می باشد، اما بر اساس مقدار ضریب تبیین (r2)، روش Taylor مناسب تر از روش Iwao بود. از پارامترهای دو روش فوق برای تهیه ی مدل های نمونه برداری دنباله ای به روش Green و Kuno با سطوح دقت 30/0 D = و 20/0 D = بر مبنای بازه ی اطمینان استفاده شد. در هر دو طرح نمونه برداری دنباله ای، اندازه ی نمونه ی لازم برای تخمین دقیق میانگین جمعیت با افزایش سطح دقت از 30/0 به 20/0، افزایش و با افزایش جمعیت، کاهش یافت. در تراکم های 8/0 و 8 شته در هر ساقه، اندازه ی نمونه ی لازم برای تخمین میانگین جمعیت شته تقریبا در هر دو مدل برابر بود. در تراکم کمتر از 8/0 و بیشتر از 8 شته در هر ساقه، مدل Green به دلیل اندازه ی نمونه ی لازم کمتر و صرفه جویی در زمان نمونه برداری، بهتر از مدل Kuno بود. مدل اخیر در تراکم بین 8/0 تا 8 شته در هر ساقه به تعداد نمونه های کمتری نیاز داشته و مناسب تر از مدل Green ارزیابی شد، ولی استفاده از آن در تراکم جمعیت پایین به دلیل نیاز به تعداد نمونه بسیار زیاد قابل توصیه نیست.
کلیدواژگان: Metopolophium dirhodum، توزیع فضایی، نمونه برداری دنباله ای، گندم
-
Page 1
The bird cherry-oat aphid, Rhopalosiphum padi (L.), is polyphagous with a nearly worldwide distribution and known as an important pest of wheat and the main vector of barley yellow dwarf virus. In this study, the possibility of antixenosis, antibiosis and tolerance of six common wheat cultivars of Chamran, Darab 2, Shiraz, Ghods, Marvdasht and Niknezhad was investigated at 2-3 leaf growth stage in the Fars province, Iran. The experiments were conducted at 24 ± 5°C, 65 ± 5% R.H. and natural light in a greenhouse, using a randomized complete design. The analysis of variance in regard to the number of adult aphids attracted to each cultivar, was indicative of significant differences among the cultivars (P < 0.01). The highest (21 ± 0.71) and the lowest (11.6 ± 0.51) mean number of adult aphids attracted per plant was observed on Shiraz and Darab 2, respectively. The antibiosis test, based on nymphs per female was significantly different among the cultivars (P < 0.01) whose average values were 62.05, 55.84, 49.89, 47.63, 42.76 and 40.65 nymphs per female on Niknezhad, Shiraz, Ghods, Marvdash, Chamran, and Darab 2, respectively. The tolerance studies based on the damage index, showed that Chamran and Darab 2, with the lowest damage index (1.33), were the most tolerant cultivars while Shiraz and Niknezhad, with the highest damage indexes of 3.00 and 3.67 respectively, were the most susceptible cultivars. The cutivars Niknezhad and Shiraz are found to be susceptible, Ghods and Marvdasht partially resistant, and Chamran and Darab 2 resistant to the bird cherry - oat aphid.
Keywords: Rhopalosiphum padi, wheat cultivars, resistance -
Page 13The greenhouse whitefly, Trialeurodes vaporariorum (Westwood), has been well established in the greenhouse ecosystems and is one of the most important pests on various greenhouse crops worldwide. Because of its high fecundity and resistance to commonly used pesticides, a study was conducted to examine the effectiveness of conventional insecticides of neonicotinoid compounds. In this study, the whiteflies on the ornamental plant genus Gerbera were collected from a greenhouse in the city of Mahalat and reared on tobacco under laboratory conditions at 25 ± 2ºC and 60 ± 5% Rate of humidity (RH) and a photoperiod of 16: 8 h (L: D). The toxicity of three neonicotinoid insecticides including imidacloprid SC35% (Confidor), thiamethoxam SC21.6% (Actara) and dinotefuran SG20% (Starkle) on the adults and first instar nymphs of T. vaporariorum, was evaluated using leaf dipping bioassay method. The susceptibility of adults was assessed at 24 hour post-treatment. The LC50 values of imidacloprid, thiamethoxam and dinotefuran for adults were 130.48, 52.89 and 93.55 ppm (a. i.) respectively. The mortality of immature stages was assessed at 72 hour post-treatment. The LC50 values of imidacloprid, thiamethoxam and dinotefuran for the first instar nymph were 26.65, 12.62 and 15.48 ppm (a. i.) respectively. The results suggest that all insecticides are more toxic on first instar nymphs than adults while thiamethoxam has the highest toxicity. The insecticides dinotefuran and imidacloprid can effectively control the adults and first instar nymphs as well.Keywords: greenhouse whitefly, imidacloprid, dinotefuran, thiamethoxam, bioassay
-
Page 25Aggregation response of the predatory bug Orius niger (Wolff) at different densities (5, 10, 20, 30, 40 and 50) of the second instar nymphs of Thrips tabaci Lind. was examined on a cucumber leaf disc as a patch. The number of predatory bugs and their allocated time per patch was recorded. The index (µ), in Hassell & May, at all densities of the predator (1, 2, 4, 8, 16 and 32) appeared greater than zero and, was indicative of its tendency to aggregate in the patches where a higher density of prey occurred. The percentage time spent by the predatory bug at different patch densities of T. tabaci showed that it allocated more time in patches with higher densities of prey.Keywords: aggregation response, onion thrips, Orius niger
-
Page 37The common green lacewing is a known biocontrol agent because of its wide geographical distribution, high compatibility with different agricultural systems, high searching ability and ease of rearing. Adults and larvae were reared on artificial diet and eggs of Anagasta kuehniella (Zell.) respectively. The toxicity of insecticides was assessed on eggs (dipping method), third-instar larvae (contact method), and pupae (topical application) of Chrysoperla carnea Stephens. In order to study the sublethal effects, the third-instar larvae were treated with recommended field rate of each insecticide. The effects of the insecticides were assessed using demographic toxicology methods. Rearing conditions were 26 ± 2ºC, 60 ± 10% relative humidity and a photoperiod of 16: 8 h (L: D). The results revealed that the insecticides did not affect eggs even at doses higher than recommended field rates. The LD50 values, of endosulfan, imidacloprid and indoxacarb for pupal stage were estimated to be 144, 33, and 21 µg ai/insect respectively. Since the insecticides did not affect the third-instar larvae at the recommended field rate, the LC50 was not estimated for this stage. The results showed that, only net reproduction rate (R0) was significantly affected by treatments. The highest and lowest amounts of rm were 0.176 and 0.152 for control and indoxacarb treatmnets respectively. Based on both acute toxicity and demographic toxicology methods, the rate of toxicity of the tested insecticides was as follows: indoxacarb > endosulfan > imidacloprid.Keywords: green lacewing, lethal, sublethal effects, demographic toxicology
-
Page 51Greenhouse and field experiments were conducted to evaluate the resistance components in 33 potato commercial cultivars to Colorado potato beetle, Leptinotarsa decemlineata (Say) in 2008. In a field choice test, the numbers of attracted beetles to the cultivars was determined as antixenosis index. To evaluate the antibiosis, potato tubers were planted in pots under greenhouse conditions and on each pot, one sleeve cage was set up, in which 15 first instar larvae were released and reared. The Larval weight after 12 days of releasing, mortality percentages of larvae and pupae and the durations of developmental stages were analyzed as the antibiosis indices. To study the level of tolerance of cultivars, the infested and non infested plots were isolated and arranged based on a randomized complete block design in field. In infested plots, each plant was infested by 40 medium larvae (second and early third instars) 15 days prior to the blooming of plants. At the end of the season, defoliation and yield loss among infested plots were determined and compared to non infested plots for each cultivar. Significant differences were observed in all studied traits. The cultivars Cardinal, Carlita and Sinja showed antixenosis effects with the least numbers of attracted beetles, whereas cultivars Carlita, Sinja, Delikat, Aparet and Bridjet showed antibiosis effects in comparison to the others. The cultivars Santana, Satina, Nicola and Bridjet showed tolerance to damage of the pest. Using cluster analysis, UPGMA procedure was based on Euclidean distance and 33 experimental cultivars were grouped in 7 distance groups.Keywords: potato, Colorado potato beetle, antixenosis, antibiosis, tolerance, resistance component
-
Page 69Sequential sampling plans of rose-grain aphid, Metopolophium dirhodum (Walker) were developed in wheat fields of Jalilabad region of Varamin, Iran. The aphid population was weekly sampled during 2000-2001. Each sample included 50 wheat stems, which were chosen randomly and the number of aphids was counted. This data was used to describe spatial distribution pattern of M. dirhodum by Taylor’s power law (TPL) and Iwao’s patchiness regression methods. The results indicated aggregated dispersion pattern of rose-grain aphid population in wheat fields, based on both methods. The TPL provided a better description of the aphid’s spatial distribution. Estimates of two mentioned models led to development of sequential sampling plans, using Green and Kuno methods at precision levels of D = 0.20 and D = 0.30 in terms of confidence interval, respectively. In both sequential sampling plans, the higher sample size obtained as population density decreased and it decreased when precision level increased from 0.30 to 0.20. The required sample size for the estimation of mean aphid density was approximately identical at 0.8 and 8 aphids per tiller in both Green’s and Kuno’s plans. Green’s plan was more efficient than Kuno’s model for both lower (≤ 0.8 per tiller) and higher (≥ 8 per tiller) aphid densities due to its small sample size required and less time needed for sampling. Kuno’s model required fewer samples at the intermediate density range (0.8-8 aphids per tiller) and is considered more effective than Green’s plan at this aphid's density range. However, Kuno’s model is not recommended when low aphid population density exists because it requires enormous samples of aphids.Keywords: Metopolophium dirhodum, spatial distribution, sequential sampling plan, wheat
-
Page 83In the course of a faunistic survey on oribatid mites (Acari: Oribatida) in Mazandaran province, northern Iran, the species Pseudopyroppia orientalis Rjabinin of the family Ceratoppiidae was identified. This species is newly recorded from Iran.
-
Page 1Searching efficiency is a key parameter of functional response which is in turn the major components in the selection of predators and parasitoids for biological control. Searching efficiency of Scymnus syriacus Mulsant feeding on Aphis craccivora Koch was determined at five different experimental arenas (i.e. 195, 247, 304, 385 and 650 cm2) on broad bean (Vicia fabae L.). To do this, functional response of the predator to different densities (i.e., 10, 20, 30, 40 and 60) of the third instar nymphs of A. craccivora was studied. At each experiment, one 48-h.-old female was introduced to the aphid density in a container (as an experimental arena) and replicated five times. The experiments were carried out at 25˚ ± 1C, 65 ± 5% RH and a photoperiod of 16L: 8D h. Using the logistic regression, a type III functional response was determined for S. syriacus in the entire five experimental arenas. Searching efficiency was found to be area dependent as it decreased as the area of experimental arena increased. The maximum expected predation rates (T/Th) were 48.56, 42.44, 40.77, 38.09 and 34.88 in the five experimental arenas, respectively. The area searched as a function of prey density indicated that as prey density increased, the area searched by the predator decreased. It is concluded that the size of searching area and prey density, both influence foraging behavior of S. syriacus.Keywords: functional response, Scymnus syriacus, searching efficiency, Aphis craccivora, experimental arena, area searched
-
Page 17Melon ladybeetle, Epilachna chrysomelina (F.), is one of the key insect pests of cucurbit crops in Asia and North Africa. The development and reproduction of E. chrysomelina were studied on watermelon, snake cucumber, cucumber and melon under laboratory conditions. Mean total life cycle from egg to adult female was 21.3, 21.7, 26.0, and 21.3 days on the mentioned host plants respectively. Mean immature mortality was 70.12%, 77.00%, 76.99% and 79.89% on the same four host plants. The female of E. chrysomelina oviposited means of 212.90, 377.85, 168.00 and 194.00 eggs and had a mean longevity of 28.77, 48.00, 38.55 and 28.36 days on watermelon, snake cucumber, cucumber and melon respectively. The net reproductive rate was 34.85, 48.82, 22.33 and 17.39 and daily intrinsic rate of increase was 0.095, 0.103, 0.073 and 0.077 on the respective plants. Life table statistics showed that snake cucumber was the most suitable host plant for E. chrysomelina, followed by watermelon and melon, with cucumber least suitable.Keywords: Epilachna chrysomelina, cucurbitaceous plants, biology, life table parameters
-
Page 29The stage specific functional response of the acarophagous ladybird beetle Stethorus gilvifrons Mulsant to varying densities of citrus brown mite Eutetranychus orientalis (Klein) eggs was examined in a simplified castor bean leaf arena under laboratory conditions. All stages of S. gilvifrons were individually isolated for 24 hours with different prey densities at 30ºC and a photoperiod of 14: 10 (L: D). The number of prey consumed by the predator was checked after 24 hours. Each larval stage of S. gilvifrons showed a type II functional response when 88 eggs out of 120 eggs were consumed by the fourth-instar larva. Based on the random predator equation, the estimated attack rates of S. gilvifrons were 0.065, 0.089, 0.143, 0.125 and 0.046 per hour while the estimated handling times stood at 0.141, 0.166, 0.150, 0.134 and 0.082 per hour for the first, second, third and fourth instar as well as the adult female respectively. The species S. gilvifrons showed to be an effective predator on E. orientalis under controlled conditions. The results suggest that the simultaneous use of the both fourth-instar larvae and adult females of the acarophagous ladybird beetle could increase the rate of predation in the field.Keywords: Functional response, Stethorus gilvifrons, Eutetranychus orientalis, Iran
-
Page 41The chrysomelid species Leptinotarsa decemlineata (Say), commonly known as Colorado potato beetle (CPB), is an important pest of potato and other solanaceous crops. The effects of precocene I and II, juvenile hormone inhibitors, on morphological characteristics of the chemoreceptor organs of antennae and mouthparts of L. decemlineata larvae were studied in the laboratory. Different doses of precocenes were applied on the CPB second-instar larvae. The results showed that precocene caused changes in the form and number of sensilla of the antennae and maxilla-labial complex. The treatment of second-instar larvae by precocene I and II, considerably changed the cuticular structure of antennae and labio-maxillary palps after the first molt. In addition, other anomalies such as remaining of the previous instar cuticle, degeneration of some or whole sensilla on the second and third antennal segments and on the terminal segment of labio-maxillary palps, and reduction of both receptor cells and their dendrites were observed. The effects of precocenes on the insect sensory system and disturbance of chemical recognition of host plants and environment are discussed.Keywords: Colorado potato beetle, Leptinotarsa decemlineata, antenna, maxillary, labial palps, sensory system, sensilla, precocene, juvenile hormone inhibitor
-
Page 57The gram-negative bacterium Xenorhabdus is mutualistically associated with entomopathogenic nematode, Steinernema. Three bacterial strains were isolated from the entomopathogenic nematodes, Steinernema glaseri (Steiner) and S. carpocapsae (Weiser), of the white grubs, Polyphylla olivieri (Laporte de Castelnau) in Iran. This study was focused on the characterization of the bacterial strains by using phenetic characters and 16S ribosomal RNA gene sequence. This polyphasic approach led to the identification of all strains as Xenorhabdus spp., separated as X. nematophila and X. poinarii. The phylogenetic relationship between Iranian and global strains of Xenorhabdus was analyzed and discussed. Characterization of symbiotic bacteria associated with the entomopathogenic nematodes is a main step to the study of different aspects of this complex. These results provide new insights for the biodiversity of bacto-helminthic complex in Iran.Keywords: Xenorhabdus poinarii, Xenorhabdus nematophila, Steinernema glaseri, Steinernema carpocapsae, characterization, Iran
-
Page 71We describe, for the first time, the life history of the Joker butterfly, Byblia ilithyia Drury and larval performance in terms of food consumption and utilization, and the length of life cycle on its host plant Tragia plukenetii A. R. Smith. Our study was conducted throughout 2007 in the Andhra University campus and the Zoo Park area, 5 km away from the campus, at Visakhapatnam (17° 42' N and 82° 18' E), South India. Byblia ilithyia completes its life cycle in 19.20 ± 1.30 days (eggs 3, larvae, 9-12, pupa 5-6 days). The values of nutritional indices across the instars were AD (Approximate Digestibility) 55.77-94.98%; ECD (Efficiency of Conversion of Digested food) 1.93-25.26; ECI (Efficiency of Conversion of Ingested food) 1.83-14.09, measured at the temperature of 28 ± 2 °C and RH of 80 ± 10% in the laboratory. These relatively high values, at least partially explain ecological success of B. ilithyia in the urban environment.Keywords: life history, Byblia ilithyia, captive rearing, immature stages, Tragia plukenetii, food utilization indices
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.