فهرست مطالب

دانش علفهای هرز - سال یازدهم شماره 2 (پاییز و زمستان 1394)

نشریه دانش علفهای هرز
سال یازدهم شماره 2 (پاییز و زمستان 1394)

  • تاریخ انتشار: 1394/10/30
  • تعداد عناوین: 8
|
  • ناصر جعفرزاده*، هاشم هادی، علیرضا پیرزاد، محمدعلی باغستانی، رامین ملکی صفحات 105-115
    استان آذریابجان غربی به دلیل دارا بودن شرایط مطلوب آب وهوایی، دومین قطب تولید چغندر قند در ایران می باشد. علف های هرز بخصوص سس زراعی یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر کاهش عملکرد کمی و کیفی چغندرقند می باشند. به منظور ارزیابی تاثیر سس زراعی بر رنگیزه های فتوسنتزی و عملکرد کمی وکیفی چغندرقند، آزمایشی با استفاده از آزمون t جفت شده در سال زراعی 1393 در چهار مزرعه در شهرستان ارومیه انجام شد. مزارع مورد مطالعه تاریخ کاشت یکسان (دهه سوم فروردین ماه)، تراکم یکنواخت (8 بوته در مترمربع) و رقم یکسان (اکباتان) داشتند. در این آزمایش از هر مزرعه، 30 بوته سالم و 30 بوته آلوده به سس انتخاب شدند. ویژگی های فیزیولوژیک و عملکرد به ترتیب در مرحله استقرار بوته (12-8 برگی) و در زمان برداشت مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که سس زراعی اثرات منفی برکارآئی فتوسنتزی برگ های چغندرقند داشتند، به طوری که کلروفیل a، b و کلروفیل کل به ترتیب 38، 18 و 30 درصد کاهش یافتند، ولی کاروتن تغییر معنی داری نداشت. از طرف دیگر صفات عملکرد ریشه 25 درصد، قند 8/1 درصد، عملکرد قند ناخالص 3/24 درصد، عملکرد قند خالص 5/18 درصد و وزن خشک اندام های هوایی 18 درصد کاهش یافتند. همچنین نتایج ناخالصی های ریشه نشان داد که سس زراعی نیتروژن و سدیم را افزایش داد (به ترتیب 3/37 و 2/28 درصد) و پتاسیم تغییر معنی داری نداشت.
    کلیدواژگان: پتاسیم، سدیم، علف هرز انگل، کاروتنوئید، کلروفیل
  • سیدکریم موسوی *، علی قنبری، رضا قربانی، محمدعلی باغستانی صفحات 117-128
    به منظور بررسی تاثیر سطح فراهمی آب بر رویش دو علف هرز گندم وحشی یونانی و جودره در مقایسه با گندم زراعی آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در ایستگاه تحقیقاتی باغ ملی فلاحت مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان در سال زراعی1392 اجرا شد. میزان فراهمی آب در 8 سطح (5/2، 5، 5/7، 10، 5/12، 15، 5/17 و 20 میلی متر) به کرت های اصلی و انواع بذر گونه های گیاهی در پنج سطح (بذر پوشینه دار گندم وحشی، بذر فاقد پوشینه گندم وحشی، بذر پوشینه دار جودره، بذر فاقد پوشینه جودره و بذر گندم زراعی) به کرت های فرعی اختصاص داده شد. فراهمی آب مورد نیاز برای رویش بذور گندم وحشی و جودره به ترتیب 8/73 و 1/51 درصد بیشتر از آب مورد نیاز رویش بذر گندم زراعی بود. با افزایش سطح فراهمی آب از 5/12 میلی متر به 15، 5/17 و 20 میلی متر، بیشینه درصد رویش گندم وحشی به ترتیب 9/1، 8/3 و 2/6 برابر و بیشینه رویش جودره به ترتیب 68/1، 01/2، 25/3 برابر شد. نتایج این پژوهش گویای رویش بخش اعظمی از بذور علف های هرز گندم وحشی و جودره (بیش از 75 درصد) در صورت فراهمی کافی آب است، که این موضوع می تواند در مدیریت این علف های هرز به کار آید.
    کلیدواژگان: مقدار آب در دسترس، روند رویش، علف های هرز باریک برگ
  • ناصر جعفر زاده، علیرضا پیرزاد *، هاشم هادی، محمدعلی باغستانی، رامین ملکی صفحات 129-143
    سس زراعی (Cuscuta campestris) به عنوان علف هرز انگل ساقه در سال های اخیر خسارت فراوانی به زراعت چغندرقند در استان آذربایجان غربی وارد کرده است. شاخص های جوانه زنی، اثرات انگل بر رشد و عملکرد چغندرقند و فنولوژی سس در شرایط آزمایشگاه، گلخانه و مزرعه در سال 1393 در مرکز تحقیقات کشاورزی ومنابع طبیعی آذربایجان غربی مورد بررسی قرار گرفت. حداکثر جوانه زنی (73 تا 76 درصد) سس در دمای 25-30 درجه سانتی گراد رخ داد. با افزایش فاصله کشت بین میزبان و انگل از پنج به 15 سانتی متر، کاهش 63 درصدی وزن خشک سس و افزایش 4/31 درصدی وزن ریشه چغندرقند مشاهده شد. در فواصل پنج، 10 و 15 سانتی متری میزبان و سس، وزن خشک اندام های هوایی چغندرقند نسبت به شاهد بدون سس به ترتیب 38، 29 و 3/12 درصد کاهش یافت. پژوهش حاضر نشان داد که چرخه زندگی سس زراعی از کاشت بذر تا تولید بذر طی چهار مرحله رشدی، از مرحله سبز شدن شروع شده و با کسب 9/716 درجه – روز رشد به حیات خود ادامه داد. گل دهی طولانی ترین (473 درجه– روز رشد) و سبز شدن کوتاه ترین ( 95 درجه - روز رشد) مراحل رشدی سس زراعی بود.
    کلیدواژگان: تولید بذر، جوانه زنی، درجه - روز رشد، میزبان، علف هرز انگل
  • احمد دیه جی*، محمدعلی باغستانی، بتول صمدانی، اسکندر زند، دلاور بهروزی صفحات 145-157
    این آزمایش طی سال زراعی1387-1386، به منظور بررسی تطبیقی مراحل رشدی گندم و جودره جهت مدیریت بهتر آنها، در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات گیاهپزشکی در ورامین انجام گرفت. جودره و گندم رقم کویر در مجاورت یکدیگر در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار کاشته شدند. مراحل فنولوژی بر اساس مقیاس زادکس و تجمع واحدهای حرارتی بر حسب درجه روز رشد برای هر مرحله از رشد ثبت گردید. نتایج نشان داد که جودره مراحل فنولوژی خود را سریع تر از گندم به پایان رساند. بطوری که جهت تکمیل دوره زندگی جودره به 1/1839 درجه روز رشد و 204 روز نیاز بود، در حالی که این اعداد برای رقم گندم کویر 1/2143 درجه روز رشد و 219 روز بود. در مرحله رسیدگی بذور گندم، بذور جودره بطور کامل باستثناء دو بذر انتهایی سنبلک ریزش نمودند. طول دوره خواب بذور جودره حدود 45 روز بود. بررسی مراحل فنولوژی تطبیقی جودره و گندم بیانگر آن بود که از نظر فنولوژیکی این دو گیاه مراحل اولیه رویش تا ابتدای پنجه زنی را با هم سپری نمودند و سپس جودره در طی مراحل پنجه زنی، از گندم پیشی گرفت. گندم اما در مرحله ساقه دهی از جودره پیشی گرفت. با اینحال جودره زودتر از گندم وارد مرحله سنبله دهی شد و این پیشی گرفتن تا آخرین مرحله رشد ادامه داشت. نتایج این ایده را که موفقیت جودره در آلودگی مزارع گندم به علت رسیدن سریع تر جودره به مرحله رسیدگی کامل و کوتاه بودن دوره خواب آن می باشد تقویت می کند.
    کلیدواژگان: مراحل رشد، درجه روز رشد، کد زادکس
  • شناسایی و بررسی پتانسیل آللوپاتیک آلکالوئیدهای توق (Xanthium strumarium) بر ویژگی های جوانه زنی ارقام آفتابگردان روغنی
    عمران دسترس، مهری صفاری، علی اکبر مقصودی مود صفحات 159-171
    به منظور شناسایی آلکالوئیدهای موجود در علف هرز توق، عصاره شاخساره آن تهیه و با استفاده از روش گاز کروماتوگرافی تجزیه شد. سه آلکالوئید کونین (C8H17N)، هیوسیامین (C17H21NO4) و اسکوپولامین (C17 H21 N1 O4 ) که دارای پتانسیل آللوپاتیکی می باشند، شناسایی و استخراج گردید. پتانسیل آللوپاتیک آلکالوئیدهای مذکور بر جوانه زنی و رشد گیاهچه شش رقم آفتابگران روغنی شامل زاریا، پروگرس، هایسون33، آرماویروسکی، یوروفلور و بیلیزار به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر متقابل آلکالوئید×غلظت×رقم بر درصد و سرعت جوانه زنی معنی دار بود. بیشترین پتانیسل بازدارندگی مربوط به کونین و اسکوپولامین، کمترین آن مربوط به هیوسیامین بود. با افزایش غلظت آلکالوئیدها اثر بازدارندگی نیز افزایش یافت. ویژگی های وزن خشک ریشه چه و ساقه چه تمامی ارقام آفتابگردان نیز تحت تاثیر پتانسیل بازدارندگی آلکالوئیدهای شناسایی شده قرار گرفتند. هر دو صفت مذکور تحت تاثیر کونین و اسکوپولامین بیشتر از هیوسیامین قرار گرفتند. نتایج کلی بیانگر این است که در عصاره ی بقایای علف هرز توق سه آلکالوئید با اثر بازدارنده وجود دارد، و همچنین غلظت های مختلف هر آلکالوئید نیز از پتانسیل آللوپاتیکی متفاوتی برخوردار است که می توانند رشد گیاه زراعی را تحت تاثیر خود قرار دهند. یافتن مکانیسم های اثر بازدارندگی این ترکیب ها بر گیاهان دیگر ممکن است برای یافتن ترکیباتی که بتوانند به عنوان علف کش مورد استفاده قرار گیرند، مفید واقع شوند.
    کلیدواژگان: اکوسیستم، اسکوپولامین، کونین، هیوسیامین
  • محمدرضا کرمی نژاد*، اسکندر زند، محمدعلی باغستانی صفحات 173-182
    به منظور بررسی تاثیر الگوهای مختلف کشت بر کنترل علف های هرز در ذرت دانه ای، آزمایشی در مشکین دشت کرج، در سال 1390 اجرا شد. تیمارها شامل کشت ذرت روی پشته + )سمپاشی نواری؛ یک بارکولتیواتور؛ دو بارکولتیواتور؛ وجین دستی؛ بدون وجین دستی) وکشت ذرت کف جوی + (سمپاشی سراسری؛ سمپاشی نواری؛ جابجایی جوی با پشته؛ وجین دستی؛ بدون وجین دستی) بودند. نتایج نشان داد که کارایی تیمارهای مکانیکی (دوبار کولتیواتور و جابجایی جوی و پشته) درکاهش تراکم سلمک و تاتوره و نیز وزن خشک سلمک بیش تر از تیمارهای سمپاشی نواری و سمپاشی سرتاسری بود. تیمار کشت ذرت روی پشته + دوبارکولتیواتور و تیمار کشت کف جوی + سمپاسی سراسری بهترین تیمار از نظر کنترل سوروف و قیاق بودند. تیمار کشت روی پشته + دو بار کولتیواتور از نظر کنترل علف های هرز باریک برگ و پهن برگ برترین تیمار بود. عملکرد دانه تیمار کشت کف جوی + جابجایی جوی و پشته با تیمارهای شیمیایی کشت کف جوی + سمپاشی سراسری و کشت روی پشته + سمپاشی نواری مشابه بود. از بین روش های کنترل غیر شیمیایی بترتیب، کشت کف جوی + جابجایی جوی با پشته و کشت روی پشته + دو بار کولتیواتور بیشترین عملکرد دانه را بخود اختصاص دادند. عملکرد بیولوژیکی ذرت در تیمارهای کشت کف جوی + جابجایی جوی و پشته با تیمارهای وجین دستی و نیز عملکرد بیولوژیکی تیمار کشت روی پشته + دو بار کولتیواتور مشابه تیمارهای علف کش بود.
    کلیدواژگان: نیکوسولفورون، کاهش مصرف علف کش، کشت کف جوی، کولتیواسیون
  • یعقوب جمشیدی *، معصومه فرزانه، امیر آینه بند صفحات 183-193
    با توجه به تاثیر روش های خاک ورزی بر تراکم و توزیع بذور علف های هرز در خاک، شناخت و پیش بینی جوانه زنی بذور یولاف وحشی در عمق های مختلف خاک تحت تاثیر شخم برای انتخاب روش خاک ورزی مناسب، ضروری می باشد. به این منظور، نمونه برداری از خاک مزارع در دو مرحله صورت گرفت. در مرحله اول، قبل از شخم بهاره، نمونه گیری از چهار عمق خاک شامل: سطح خاک، عمق های صفر تا پنج، پنج تا 10 و 10 تا 15 سانتی متری و در مرحله دوم نمونه گیری بعد از شخم بهاره در چهار عمق شامل: عمق های صفر تا پنج، پنج تا 10، 10 تا 15 و 15 تا 20 سانتی متری خاک انجام گردید. تعداد بذور بصورت آزمون چند مشاهده ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج مشاهده، چهار تیمار (عمق) و چهار بلوک (مزارع) مورد ارزیابی آماری قرار گرفت. کاهش تدریجی تعداد و درصد زنده بودن بذور از سطح خاک به طرف عمق های پایین تر در نمونه برداری قبل از شخم بهاره مشاهده شد. بذور سطحی کم ترین سرعت و درصد جوانه زنی (35 درصد) را داشتند و بذور قرار گرفته شده در عمق صفر تا پنج سانتی متری خاک از تعداد کمتری نسبت به بذرهای سطح خاک برخوردار بودند. درصد زنده بودن 96 درصدی بذرهای نمونه برداری شده بعد از شخم در مقایسه با بذرهای نمونه برداری شده قبل از شخم با 81 درصد، تفاوت معنی دار داشت. نتایج این آزمایش نشان داد که بعد از شخم، به دلیل بذرهای تازه ریزش کرده، 28 درصد به مجموع بذرهای داخل خاک اضافه گردید و درصد جوانه زنی کم بذرهای جدید در خاک با وجود درصد زنده بودن بالای آنها می تواند مرتبط با خواب بذر باشد.
    کلیدواژگان: بانک بذر خاک، بذرهای سطحی، خاک ورزی، درصد زنده بودن، صفات جوانه زنی
  • بیژن یعقوبی* صفحات 195-207
    گوشاب علف هرز زیست گاه های آبی حاشیه شالیزار ها است که در سال های اخیر مزارع برنج را مورد تهاجم قرار داده است. با توجه به اینکه سوروف مهمترین و فراوانترین علف هرز شالیزار در ایران است، بنابراین ارائه هر برنامه ای جهت مدیریت گوشاب باید شامل سوروف نیز باشد. بنابراین دو آزمایش به منظور ارزیابی کارایی علف کش های انتخابی شالیزار برای کنترل شیمیایی این دو علف هرز اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علف کش های تیوبنکارب، بوتاکلر، اکسادیارژیل، پرتیلاکلر، بن سولفورون متیل، سینوسولفورون و مت سولفورون بودند. در آزمایش سال اول کاربرد انفرادی و در تحقیق سال دوم اختلاط علف کش ها بررسی گردید. نتایج نشان داد که کاربرد علف کش های تیوبنکارب، بوتاکلر و پرتیلاکلر سبب کنترل بسیار خوب سوروف (95%≤) شده ولی فاقد هرگونه کارایی برروی گوشاب بودند. علف کش اکسادیارژیل90-75 % کارایی در کنترل سوروف و 45-35 % کارایی در کنترل گوشاب از خود نشان داد. علف کش های بن سولفورون متیل و سینوسولفورون دارای کارایی بسیار خوبی در کنترل گوشاب (%95≤) و فاقد کارایی کافی در کنترل سوروف (35%≥) بودند. در آزمایش سال دوم کارایی اختلاط دز توصیه شده دو گروه از علف کش ها (علف کش های موثر در کنترل سوروف + علف کش های موثر در کنترل گوشاب) بررسی گردید. نتایج این بخش از مطالعه نشان داد که در صورت اختلاط این دو گروه از علف کش ها، آن ها دارای سازگاری با برنج بوده و کارایی بسیار خوب در کنترل هر دو علف هرز سوروف و گوشاب (95%≤) دارند.
    کلیدواژگان: اختلاط، پهن برگ کش، نازک برگ کش، غرقاب، نشاءکاری
|
  • Naser Jafarzadeh*, Hashem Hadi, Alirezapirzad, Mohammad Ali Bagestani, Ramin Maleki Pages 105-115
    Due to its favorable weather conditions, west Azarbayejan province is the second-largest producer of sugar beet in Iran. Weeds, especially field dodder, is one of the most important components that has negative effects on the quality and quantity of sugarbeet. In order to evaluate the effect of field dodder on the photosynthetic pigments and yield (quality and quantity) of sugar beet, a study using paired t-test was carried out on four farms in Urmieh-West Azarbayejan, during 2014. Studied farms had similar date of planting (first ten days of April), uniform density (8 plants per square meter) and same cultivar (Ecbatan). In this research, 30 healthy plants and 30 plants infected with field dodder were selected from each farm. Physiological and tecnicall characteristics were evaluated at the established plant stage (8-12 leaves) and at the harvest stage of sugerbeet Results showed that dodder affected efficiency of photosynthesis on sugarbeet leaves, such that it reduced chlorophylls a and b and total chlorophyll by 30,18, and 38% respectively, but the amount of carotene was not affected. It also reduced yield by 25%, root sugar content by 108%, impure sugar by 18.5% and foliage dry weight by 18%. Dodder also increased root nitrogen content by 37.3%, but had no effect on potassium content.
    Keywords: Carotenoid, Chlorophyll, Parasitic weed, Potassium, Sodium
  • Seyed Karim Mousavi*, Ali Ghanbari, Reza Ghorbani, Mohammad Ali Baghestani Pages 117-128
    Water availability effect on seed emergence of wild wheat and wild barley grass weeds in comparison to wheat was evaluated in a randomized complete block design by 4 replications in Agricultural and Natural Resources Research Center of Lorestan in autumn of 2013. Different levels of irrigation and species seed kinds were allocated to main plots, and subplots respectively. The water requirement for emergence initiation of intact seeds of wild wheat and wild barley was 73.8% and 51.1% higher than that for wheat, respectively. Maximum emergence % of intact seeds of wild wheat became 1.9, 3.8, and 6.2 times, and wild barley 1.68, 2.01 and 3.25 times as much by increasing of water availability from 12.5 mm to 15, 17.5 and 20 mm, respectively. Results show that the high percent of wild wheat and wild barley seeds (>75%) will emerge if the water requirement to be made available, that is prepare the way to management of this weeds.
    Keywords: Water availability, seed emergence trend, grass weeds
  • Naser Jafarzadeh, Alirezapirzad*, Hashemhadi, Mohammad Ali Bagestani, Ramin Maleki Pages 129-143
    Field dodder (C. campestris), as an obligate stem parasite, damages sugar beet fields of west Azarbaijan province severely. In this research, we evaluated germination indices and parasitic effects of field dodder on sugar beet yield under laboratory, greenhouse and field conditions in West Azarbaijan Agricultural and Natural Resources Research Center during 2014. Results showed that maximum germination percent (73 to 76 %) occurred at 25-30 ºC. By increasing the planting distance from 5 to 15 cm between sugar beet and dodder plants, dry weight of dodder reduced by 63% and root weight of sugar beet increased by 31.4 %. The dry shoot weight of sugar beets that were surrounded with dodder whitin 5, 10, and 15 cm distance as compared to sugar beet that were surrounded with no dodder (control) reduced by 38, 29, and 12.3%, respectively. Results also showed that field dodder life cycle, from seed to seed needed 716.9 growth degree-days. Finally, the flowering (473growth degree-days) and germination (95growth degree-days) periods were identified as the longest and lowest growing stage respectively.
    Keywords: Degree, day growth, germination, host, parasite, seed production
  • Ahmad Diaji*, Mohammad Ali Baghestani Mibodi, Batoul Samedani, Eskandar Zand Pages 145-157
    An experiment to investigate wheat and wild barely phenology was conducted during 2008-2009 in the field of Plant Protection Research Institute in Varamin. Wild barely and wheat (Variety Kavier) were planted in the vicinity of each other in a randomized complete blocks design with four replications. Phenological stages based on international Zadoks scale and GDD based on growing degree days were calculated for each stage of growth. Results showed that wild barely finished its phenological stages faster than wheat. Thus, complete life cycle of wild barely required 1839/1 growing degree days and 204 days, while wheat needed 2143/1 growing degree days and 219 days. At wheat maturity seeds stage, wild barely seeds had completely fallen except for the final seed clusters. Wild barely seed dormancy period was about 45 days. Comparative study of phonological stages of wild barely and wheat showed that the plants grew together of early stages, of growth up to early tillering, from then to the end of tillering, wild barely surpassed wheat. However, in the stem elongation stage wheat surpassed wild barely. However wild barely started inflorescenc emergence sooner than wheat. Our results suppots the idea that success of wild barely to infest wheat fields is due to rapidly reaching full maturity and short seed dormancy period.
    Keywords: Growth stages, Zadoks, GDD
  • Mohammadreza Karaminejad*, Eskandar Zand, Mohammad Ali Baghestani Pages 173-182
    To evaluate the effect of different planting patterns on weed control in corn, an a RCBD experiment with 4 replications carried out at Karaj in RCBD with 4 replications in Karaj, Iran in 2011. Experimental treatments included: Ridge planting (band spraying; once cultivator in 45 cm corn height; twice cultivators in 25 & 45 cm corn height; hand weeding; weedy check) and bed planting (full spraying; band spraying; replacing ridge by furrow in 25 cm corn height stage; hand weeding; weedy check). The results showed that the efficiency of mechanical treatments (twice cultivators and replacing ridge by furrow) in reducing of to reduce the density of Jimsonweed (Datura stramonium) and Lambsquaters (Chenopodium album) and dry weight of lambsquaters was more than of the band spraying and full spraying treatments. Among ridge planting treatments, ridge planting twice cultivators and among bed planting treatments, bed planting full spraying were the best treatments to control of barnyardgrass (Echinochloa crus-galli) and Johnsongrass (Sorghum halepense). In general, ridge planting twice cultivators were the best treatment to control of the grass and broadleaf weeds. Grain yields obtained from bed planting replacing ridge by furrow were the same with similar to bed planting full spraying and ridge planting band spraying treatments. Among the non-chemical control methods, bed planting replacing ridge by furrow and ridge planting twice cultivators had the highest yield respectively. Also, Besides maize biological yield was similar in bed planting replacing ridge by furrow treatment with hand weeding, as well as and also biological yield of ridge planting twice cultivators with were similar to chemical control treatments. Totally, it seems that by choosing the right approperate tools in mechanical control methods (like ridge planting and twice cultivators or bed planting and replacing ridge by furrow) while managing the weeds, weed management, can could be effective step towards in production healthy crops.
    Keywords: Nicosulfuron, herbicide reduction, furrow bed planting, cultivation
  • Yaghob Jamshidi*, Masoumeh Farzaneh, Amir Aynehband Pages 183-193
    Considering the effect of tillage on seed density and distribution, predicting wild oat germination in various soil depths, as affected by plowing system, is necessary. An experiment was designed to count number of wild oat seeds in soil samples taken from four depts in two occasions: first-pre spring plowing (soil surface, 0-5cm, 5-10 cm, 10-15 cm), and 15-20 cm). and second post spring plowing ( 0-5 cm, 5-10cm, 10-15). The experiment was run as randomized complete blocks design with 4 treatments (soil depths), 4 blocks (farms), and 5 replications (observations). Results indicated that pri-plowing, surface seeds had the lowest germination rate of 35%. Number of seeds reduced of depth 0-5 cm. viable seeds in pre-plowing were 81% which was significantly lower than the post-plowing 96%. It was also shown that number of seeds increased by 28% in post-plowing samples, but germination was low due to dormancy.
    Keywords: Germination characteristics, plowing, soil seed
  • Bijan Yaghoubi* Pages 195-207
    Pondweed is a waterlogging habitat weed of paddy fields margin which has recently invaded rice fields. Because barnyardgrass is the most abundant and important weed of paddy fields in Iran, hence adopting any program for pondweed chemical control should involve barnyardgrass control as well. Therefore, two separate trials were carried out to evaluate the efficiency of selective rice herbicides for managing both pondweed and barnyardgrass. In this experiment the treatments included applying thiobencarb (2500 g.ai.ha-1), butachlor (1800 g.ai.ha-1), oxadiargyl (105 g.ai.ha-1), pretilachlor (1000 g.ai.ha-1), bensulfuron-methyl (45 g.ai.ha-1), cinosulforun (45 g.ai.ha-1) and metsulfuronmethyl (10 g.ai.ha-1). In the first trial, each herbicide was applied separately. In the second trial herbicides were mized. Results showed that thiobencarb, butachlor and pretilachlor were effective on barnyardgrass control (≤95%) but had no effect on pondweed. Oxadiargyl was more effective on barnyardgrass (75-90%) than pondweed (35-45%). Sulfonylurea herbicides showed very good efficacy on pondweed control (≤95%) while low effect on barnyardgrass (≥35%). The second experiment was carried out in order to investigate the mixture compatibility of the two groups of herbicides with different weed control spectrum. Data of the second trial confirmed the results of the first trial and revealed that mixing the recommended dose of herbicides controlled both weeds by 95%.
    Keywords: Herbicide mixture, broadleafkiller, grass killer, flooding, transplanting