فهرست مطالب
The Iranian Journal of Botany
Volume:13 Issue: 2, Summer and Autumn 2007
- 100 صفحه، بهای روی جلد: 20,000ريال
- تاریخ انتشار: 1386/10/11
- تعداد عناوین: 18
-
-
صفحه 64
تعداد 53 گونه (54 توالی) شامل 28 گونه از قبیله Hedysareae، 5 گونه از کلاد Vicioid و 19 گونه از قبیله Galegeae از جمله دو گونه Glycyrrhiza به عنوان برون گروه با استفاده از توالی های nrDNA ITS در آنالیز فیلوژنی با روش بیشینه صرفه جویی قرار گرفت. آنالیز بر اساس وزن دهی مجدد پی درپی با شاخص سازگاری تصحیح شده فاش نمود که کلاد Vicioid اولین شاخه ای است که بدنبال آن کلاد Chesneya-Caragana و کلاد Astragalean به عنوان گروه های خواهری کلاد Hedysaroid قرار دارند. جنس Alhagi به عنوان پایه ترین تاکسون با بقیه کلاد Hedysaroid به خوبی متحد می شود. هرکدام از جنس های Ebenus و Taverniera تک تبارند و به طور ضعیف با هم متحد هستند. جنس Hedysarum تک تبار نیست و گونه هایش در سراسر کلاد Hedysaroid پخش هستند. Sulla یک جنس جداشده از Hedysarum، با در برگرفتن گونه Hedysarum humile گروه تک تبار به خوبی حمایت شده ای را تشکیل می دهد. جنس Eversmannia با کلاد Onobrychis خویشاوند است. خود جنس Onobrychis به علت قرار گرفتن دو گونه Hedysarum در میان گونه هایش تک تبار نیست و زیرجنس Onobrychis از جنس Onobrychis نیز تک تبار نیست، در حالیکه زیرجنس Sisyrosema یک کلاد قویا حمایت شده ای را می سازد. در میان بخشه های چند گونه ای آنالیز شده از جنس Onobrychis، برخلاف بخشه Heliobrychis، بخشه های Dendrobrychis و Onobrychis ظاهرا تک تبار نیستند. در اینجا قبیله Hedysareac فقط مشتمل بر جنس های Alhagi, Ebenus, Eversmannia, Hedysarum, Onobrychis, Sulla, Taverniera, Corethrodendron و Sartoria تعیین حدود می شود.
-
صفحه 75
گونه Muscari kurdicum به عنوان گونه جدید نامگذاری و شرح داده می شود. تفاوتهای این گونه با خویشاوندان آن که عبارتند از M. pseudomuscari, M. azureum and M. coelestre در جدول پیوست شرح داده می شود.
-
صفحه 78
گونه Astragalus borujenensis از ایران به عنوان گونه جدید شرح داده شده و به تصویر کشیده می شود. این گونه متعلق به بخش Ammodendron و شبیه گونه A. podolobus است، اما با آن در پایک، رنک، نوع کرک و آرایش نیام تفاوت دارد. تصویر SEM سطح دانه گونه های Astragalus borujenensis و A. podolobus نشان داده می شود. گونه Astragalus filifiliolatus از sect. Onobrychoidei به sect. Ammodendron منتقل می گردد.
-
صفحه 82
گونه Astragalus borujenensis از ایران به عنوان گونه جدید شرح داده شده و به تصویر کشیده می شود. این گونه متعلق به بخش Ammodendron و شبیه گونه A. podolobus است، اما با آن در پایک، رنک، نوع کرک و آرایش نیام تفاوت دارد. تصویر SEM سطح دانه گونه های Astragalus borujenensis و A. podolobus نشان داده می شود. گونه Astragalus filifiliolatus از sect. Onobrychoidei به sect. Ammodendron منتقل می گردد.
-
صفحه 87
نمونه های جمع آوری شده هرباریوم مرکزی ایران نامگذاری شدند. از میان نمونه های جمع آوری شده گونه A. mehranensis به عنوان گونه جدید شرح داده می شود. گونه جدید به همراه دیاگنوز، شرح و تصویر کامل گیاه ارایه می شود و با نزدیک ترین خویشاوندان خود مقایسه گردیده است. نمونه تیپ در هرباریوم مرکزی ایران نگهداری می شود.
-
صفحه 89
در بررسی تاکسونومیکی بر روی جنس Hieracium در ایران که بر اساس مطالعات نمونه های هرباریومی و جمع آوری شده صورت گرفت، H. ×sintenisii و H. ×pannoniciforme از بخش sect. Praealtina، H. pollichia از بخش sect. Vulgata و H. echioides Lumn. subsp. echioides از بخش sect. Echinina برای اولین بار از ایران گزارش می شوند. گونه های H.×procerigenum با H.×auriculoides و H. ×woronowianum با H. ×maschukense مترادف یکدیگرند. همچنین H. procerum به سطح زیر گونه ای ازH. echioides کاهش یافته است.
-
صفحه 93
گونه Duchesnea indica که از شمال ایران و از جنگلهای جنوب نوشهر (ارتفاع 170 و 950 متری از سطح دریا) جمع آوری گردیده، برای اولین بار از ایران گزارش می شود و جنگلهای شمال ایران به همراه جنگلهای قفقاز به عنوان غربی ترین محدوده انتشار جهانی این گونه به حساب می آید. این گونه به ظاهر شباهت زیادی با گونه Fragaria vesca دارد.
-
صفحه 95
Ludwigia epilobioides و Oxalis corymbosa که از استانهای گیلان و مازندران جمع آوری شده اند برای اولین بار در فلور ایران گزارش می گردند. ویژگی های این گونه ها با نزدیکترین گونه ها مورد بحث و مقایسه قرار می گیرند.
-
صفحه 99
جنس هاپلوفیلوم در ایران دارای 30 گونه است که 14 گونه آن انحصاری ایران هستند. فلور ایران برای تیره Rutaceae تدوین یافته و در این مقاله گونه های H. erythraeum و H. ptilostylum و H. tenue برای اولین بار از ایران گزارش می شوند.
-
صفحه 104
Soliva pterosperma از تیره کاسنی برای اولین بار از فلور ایران گزارش می گردد. این گونه از خط ساحلی روستای رمشایه واقع در شهرستان رودسر و تالاب استیل آستارا در استان گیلان جمع آوری شده است. ویژگی ها? پراکندگی جغرافیایی و تصویر این تاکسون ارایه می شود.
-
صفحه 107
Lycium dasystemum Pojark. برای نخستین بار از ایران گزارش می شود. این گونه از منطقه سنگ لکی (از ارتفاع 2000 متر) در استان کرمان جمع آوری شده است. گونه مذکور بر اساس خصوصیات گل از گونه نزدیک خود L. depressum Stocks تشخیص داده می شود.
-
صفحه 112
Melilotus polonicus از ماسه رست های ساحل دریای خزر به صورت گزارش جدید معرفی می شود. همچنین گونه ها و جنسهای Apium leptophyllum، Sisyrinchium exile و Tagetes minuta برای اولین بار از فلور ایران و فلورا ایرانیکا گزارش می شوند. دو جنس اخیر برای فلورا ایرانیکا نیز جدید می باشند. تمامی گونه ها از زیستگاه های مختلف پارک ملی بوجاق در شمال ایران گزارش می شوند. یادداشتهای تاگزونومیک و نقشه پراکنش برای گونه ها فراهم شده است.
-
صفحه 120
گونه Artemisia sieberi Besser در مناطق وسیعی از استپهای ایران گسترش دارد. تا کنون نظریات مختلفی در مورد نام Artemisia استپهای ایران بیان شده است. برخی از محققین عقیده دارند که نمونه های موجود در ایرانA. sieberi می باشند و برخی نیز بر این باورند که این نمونه ها A. herba-alba هستند. مطالعات فیتوشیمیایی 34 جمعیت این گونه از ایران و نمونه های Artemisia herba-alba از اسپانیا و A. sieberi از فلسطین تایید نمود که نام A. sieberi صحیح می باشد.
-
صفحه 129
در این تحقیق سطح زیرین برگ در 28 گونه از جنس Bromus از نظر صفات ریزساختاری در دو ناحیه رگبرگی و بین رگبرگی مورد مطالعه قرار می گیرند. نتایج نشان داد که ناحیه رگبرگی از سلولهای بلند و کوتاه و در صورت وجود از کرک و خار تشکیل می شود و ناحیه بین رگبرگی شامل سلولهای بلند، روزنه ها و کرک است، که در همه گونه ها عمومیت دارد. ولی از نظر نوع کرک و تراکم آنها تفاوتهایی وجود دارد که می تواند دارای ارزش تاکسونومیکی باشد و در جدا سازی گونه ها حتی گونه های نزدیک مورد استفاده قرار گیرد.
-
صفحه 138
برش های عرضی 24 گونه از جنس Astragalus متعلق به بخش Incani برای مقایسه صفات تشریحی مبتنی بر فیلوژنی مورد بررسی قرار گرفت. صفات مورد استفاده در این مطالعه عبارتند از: تعداد لایه های سلول پارانشیمی در مغز، تعداد دستجات آوندی، طول محور شکمی، طول محور پشتی- شکمی، قطر دسته آوندی شکمی جانبی و قطر دسته آوندی پشتی- میانی. به علاوه جهت گیری تکاملی (قطبیت صفات) در ساختارهای تشریحی مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه نشان می دهد که صفات تشریحی در تعیین محدوده بخش مناسب نیستند، اما در تمایز تاکسونومیکی در سطح گونه مناسب بوده و می توانند در محدود نمودن گروه های طبیعی کوچک بکار روند. به علاوه در تشخیص برخی پیچیدگی های تاکسونومیکی در این بخش مفید می باشند.
-
صفحه 146
این چک لیست 62 گونه از جلبکهای دریایی سبز متعلق به آبهای خلیج فارس و خلیج عمان در نوار ساحلی ایران ارایه می گردد که خلاصه ای است از مجموع 9 گزارش علمی منتشر شده در مورد جلبکهای خلیج فارس و نواحی ایرانی خلیج عمان که در طی 159 سال گذشته منتشر شده اند. نام صحیح گونه ها در سایت www.algaebase.org که بوسیله جلبک شناس معروف مک گیوری طراحی گردیده است کنترل شده است. در این چک لیست تعداد گونه های جلبکهای سبز سواحل ایرانی خلیج فارس که در چک لیست قبلی منتشر شده از منطقه 23 گونه بوده و تعداد جلبکهای سبز کل منطقه خلیج فارس که 42 گونه لیست گردیده بود به 62 مورد افزایش می یابد. 4 گونه از لیست حاضر با اسامی علمی Caulerpa brachypus و Caulerpa scalpellformis و Halimeda discoidea و Codium fragile به عنوان گونه های رکورد برای سواحل ایران گزارش می گردند.
-
صفحه 150
طی بررسی فلوریستیک خزگیان ارتفاعات شمال تهران، ریخت شناسی هاگ در 15 گونه از خزه های منطقه متعلق به خانواده های Amblystegiaceae، Brachytheciaceae، Encalyptaceae، Funariaceae، Grimmiaceae، Mniaceae، Orthotrichaceae و Pottiaceae با میکروسکوپ نوری و الکترونی نگاره مورد مطالعه قرار گرفتند. شکل هاگ در کلیه گونه های مورد مطالعه گرد بود و اندازه آنها از 7.50 (±0.06) × 8.07 (±0.06) میکرومتر در Schistidium flaccidum تا 35.84 (±3.67) × 37.51 (±4.55) در Encalypta intermedia متغیر است. در سطح اگزین هیچ یک از گونه ها شیار و یا منفذ مشاهده نشد. بر اساس آراستار سطح اگزین، هاگ ها به شش نوع تقسیم می شوند: انواع زگیلی (verrucate)، جوانه ای-سمباده ای (scabrate-gemmate)، جوانه ای (gemmate)، چوگانی (pilate)، چوگانی شبکه ای ((retipilate و چین خورده ای (rugulate). گونه های مطالعه شده به دو نوع رویشگاه صخره زی و خاکزی تعلق دارند. اهمیت تاکسونومیکی و بوم شناختی ریخت شناسی هاگ گونه ها مورد بحث قرار گرفت.
-
Page 64
A total of 53 species (54 sequence accessions) representing 28 species of the tribe Hedysareae, 5 species of Vicioid clade and 19 species of Galegeae including the two Glycyrrhiza species as outgroups was included in a phylogenetic analysis using nrDNA ITS sequences with maximum parsimony method. The analysis, based on successive reweighting by rescaled consistency index, revealed that Vicioid clade is the first branch followed by Chesneya-Caragana clade and Astragalean clade as successive sisters to Hedysaroid clade. The genus Alhagi is well allied, as the basal most taxon, with the remainder of Hedysaroid clade. Ebenus and Taverniera are each monophyletic and weakly allied taxa. Hedysarum is not monophyletic, its species are dispersed across Hedysaroid clade. Sulla a segregate of Hedysarum, forms a well supported monophyletic group with the inclusion of H. humile. The enigmatic genus Eversmannia is allied with Onobrychis clade. Onobrychis itself is not monophyletic due to inclusion of the two Hedysarum species, and Onobrychis subgenus Onobrychis is not monophyletic as well, whereas Onobrychis subgenus Sisyrosema forms a strongly supported clade. In contrast to Onobrychis section Heliobrychis, sections Dendrobrychis and Onobrychis appear not to be each monophyletic. Hedysareae is circumscribed herein to include only Alhagi, Ebenus, Eversmannia, Hedysarum, Onobrychis, Sulla, Taverniera, Coretrodendron and Sartoria.
Keywords: Fabaceae, Hedysareae, Molecular phylogeny, nrDNA ITS, Onobrychis, Iran -
Page 75
Muscari kurdicum is described as a new species from Kurdistan (Iran). The new species is close to M. Pseudomuscari, M. azureum and M. coelestre, but differs from them in some characteristics, which are explained in the text.
Keywords: muscari, Liliaceae, new species, Iran -
Page 78
Among the rich materials collected from different parts of Iran, two new species namely A. karl-heinzii fromsection Hymenostegis and A. juladakensis from sect. Dissitiflori are described.
Keywords: taxonomy, Astragalus, sect. Hymenostegis Bunge, sect. Dissitiflori DC. new species, Iran -
Page 82
Astragalus borujenensis Ranjbar & Maassoumi (Fabaceae) is described from Iran and illustrated in line drawings. It belongs in Astragalus sect. Ammodendron and resembles A. podolobus, from which it differs mainly in its stipe, color and type of pod indumentum and pod arrangement. Seed coat surfaces of A. borujenensis and A. podolobus are displayed in SEM photographs. Also A. filifoliolatus is transferred from A. sect. Onobrychoidei to A. sect. Ammodendron.
Keywords: Astragalus sect. Ammodendron, new species, Iran, taxonomy -
Page 87
Among the rich materials collected from different localities of Ilam province, one new species namely Astragalus mehranensis from section Incani DC. is described as a new species.
Keywords: taxonomy, Astragalus, sect. Incani DC, new species, Ilam, Iran -
Page 89
The genus Hieracium L. (Asteraceae) has been studied taxonomically in Iran. This paper includes new reports to Iran, new combination and new synonyms. H. ×sintenisii, H. ×pannoniciforme from sect. Praealtina, H. pollichiae from sect. Vulgata and H. echioides subsp. echioides from sect. Echinina are reported for the first time from Iran. H. ×procerigenum is distinguished as a synonym of H. ×auriculoides, and H.×woronowianum is regarded as a synonym of H. ×maschukense. Also H. procerum is reduced into a subspecies of H. echioides.
Keywords: Hieracium, taxonomy, new records, new combination, synonyms, Iran -
Page 93
Duchesnea indica is reported for the first time from Iran, Caspian forests, Nowshahr area, 170-950 m above s. l. Based on the new gathering westernmost distribution of the species extends to Iran as well.
Keywords: Duchesnea indica, Rosaceae, new record, Iran -
Page 104
Soliva pterosperma belongs to the family of Asteraceae and is reported as new genus for the flora of Iran. This species has been collected from the coastal line of Rudsar and Stile wetland of Astara in Guilan province, Iran. Characteristics, geographical distribution and illustration of this taxon are presented.
Keywords: Coastal plant, Soliva pterosperma, Iran, new record -
Page 107
Plantago lachnantha Bge. collected from Kerman province is reported as a new record to Iran. This species is compared with closely related species, Plantago evacina Boiss.
Keywords: Plantago, new record, Iran -
Page 109
Lycium dasystemum Pojark. is reported for the first time from Iran. It was collected from Sange Laki (2000 m high) in Kerman provcnce. This species is distinguished from its close species, L. depressum Stocks, by flower characters.
Keywords: Lycium dasystemum, Iran, new record -
Page 112
Melilotus polonicus L. (Papilionaceae), as psammophyte plant on the Caspian coast, is reported as new noteworthy record for the flora of Iran. Apium leptophyllum (Apiaceae), Sisyrinchium exile (Iridaceae) and Tagetes minuta (Asteraceae) are recorded for the first time from Iran/Flora Iranica area. Moreover, the two latter records are the first reports of these genera for the Flora Iranica area. All records were collected in different habitats of Boujagh National Park, the newly founded land-marine National Park in North of Iran. Taxonomic remarks and distribution map for these species are provided.
Keywords: Boujagh National Park, Caspian Sea, Iran, new records -
Page 120
Artemisia sieberi Besser is distributed in vast steppes of Iran. There are different opinions about the correct name of Iranian steppic Artemisia. Some authors believe that the Iranian specimens are A. sieberi and the others A. herba-alba. Phytochemical studies of 34 populations of the species in Iran, A. herba-alba specimens of Spain and A. sieberi specimen of Palestine confirmed that the name of A. sieberi is correct.
Keywords: Artemisia sieberi, Artemisia herba, alba, Flora Iranica, Phytochemistry, Iran -
Page 129
In the present study, 28 species of Bromus L. have been investigated based on micromorphological characters of abaxial surface. The lamina of grass leaf blades is divided into costal and intercostal zones. The results of this study showed that the costal zone includes short and long cells and probably hair and prickle and the intercostals zone includes long cells, stomata and hairs. They are similar and constant in all species. But indumentum types are different in species. Also the characters of indumentum have taxonomical value and can be used in distinguishing of species.
Keywords: Indumentum, Poaceae, Bromus, Iran -
Page 138
Cross sections of petioles in 24 species of Astragalus Sect. Incani has been studied for a comparison of anatomical characters based on phylogeny in this section. The characters which employed in this study are as follows: Numbers of parenchymatous cell layers in pith, number of bundles, length of ventral axis, length of dorsiventral axis, diameter of ventral latéral vascular bundle (VLB) and diameter of dorsal médian bundle (DMB). Furthermore the evolutionary direction in anatomical characters (character polarity) is studied. The results reveal that anatomical characters are not useful for circumscribing section but are suitable evidences for taxonomical differentiation in species in this section and can be use for delimiting small natural groups. Moreover, they are helpful characters for determining some complexes in this section.
Keywords: Astragalus, Incani, petiole, Anatomy, Iran -
Page 146
In this checklist 62 species of marine green algae (Chlorophyta) are reported from Iranian coastal lines of Persian Gulf and Oman Gulf. This list represents a summary of 9 scietific papers published over a period of 159 years. The scientific name of the taxa are checked by www.algaebase.org designed by M. Guiry. Total number of Iranian green algae from 23 species in Basson checklist and from 42 species for all areas of the Persian Gulf are increased to 62 species in present chechlist. Caulerpa brachypus, Caulerpa scalpellformis, Codium fragile and Halimeda discoideaare new records for Persian Gulf and Oman Gulf.
Keywords: green algae, Persian Gulf, Gulf of Oman, Iran, checklist -
Page 150
During the bryophyte floristic study of northern Tehran, spore morphology of 15 moss species belonging to families Amblystegiaceae, Brachytheciaceae, Encalyptaceae, Funariaceae, Grimmiaceae, Mniaceae, Orthotrichaceae, and Pottiaceae were examined and photographed by scanning electron microscopy. Spore shape of all the studied species was spheroid. The spore size was ranging from 7.50 (±0.06) × 8.07 (±0.06) μm in Schistidium flaccidum to 35.84 (±3.67) × 37.51 (±4.55) μm in Encalypta intermedia. No sulcus was detected on the exine surface of the examined species. Based on surface ornamentation, the spores were divided into six following types: verrucate, scabrate-gemmate, gemmate, pilate, retipilate and rugulate. The examined mosses species are belonging to two habitat types: saxicolous type and terrestrial type. The taxonomical and ecological implications of the spore morphology of the species were discussed.
Keywords: Bryophyte, exine, Iran, Mosses, spore morphology, vegetation
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.