فهرست مطالب

علمی شیلات ایران - سال سیزدهم شماره 2 (پیاپی 47، تابستان 1383)

مجله علمی شیلات ایران
سال سیزدهم شماره 2 (پیاپی 47، تابستان 1383)

  • 200 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1383/05/15
  • تعداد عناوین: 14
|
  • منصور ابراهیمی صفحه 1
    این تحقیق جهت بررسی تاثیرات ریخت شناسی اسپرم دو گونه ماهیان استخوانی در اثر تماس مزمن با فلز مس انجام شده است. آلودگی منابع آبی به فلزات سنگین به دلایل گوناگون می تواند باعث بروز اختلالات و ضایعاتی در فعالیت های تولید مثلی آبزیان گردد. فلزات سنگین قابلیت تجمع بافتی (Bioaccumulation) دارند. بنابراین در اثر تجمع فلزات سنگین در بیضه ها، اسپرم از همان ابتدا و در بافت بیضه با فلزات سنگین در تماس بوده و روند اسپرماتوژنز و شکل اسپرماتوزوئید تحت تاثیر این مواد قرار می گیرند. اسپرم کپور و قزل آلا به مدت سه ساعت تحت اثر غلظتهای مختلف مس (0، 1، 10، 50 و 100 قسمت در میلیون ppm-) قرار گرفتند. سپس اسپرمها با گلوترالدهید تثبیت شده و با محلول حاوی سوکروز شستشو داده شده و پس از تثبیت مجدد توسط اسمیوم تترااکسید و آبگیری در محلولهای مختلف استون، نمونه ها خشک شده و با میکروسکوپ الکترونی اسکن Scanning Electro Microscopy (SEM) مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که مس در غلظتهای بیش از 10 پی پی ام می تواند تغییرات مرفولوژیک گسترده ای را در ساختمان سر اسپرم ایجاد نموده و در نتیجه اسپرمهای صدمه دیده به دلیل عدم تحرک و بزرگ شدن بیش از حد سر، قادر به حرکت، ورود به تخمک و بارور کردن آن نخواهند بود. میانگین درصد تعداد اسپرمهای غیر طبیعی در غلظتهای 100،50،10 پی پی ام بترتیب 75 درصد، 100 درصد و 100 درصد تعیین گردید.
    کلیدواژگان: اسپرم، فلزات سنگین، مس، کپور، قزل آلا
  • فرشته اسلامی، فرشته سراجی صفحه 11
    طی یک سال بررسی از فروردین ماه 1378 تا اسفند ماه 1378 در خوریات خوران منشعب از لافت و خمیر، 55 جنس فیتوپلانکتون متعلق به شاخه های دیاتومه ها، داینوفلاژله ها و سیانوفیسه ها شناسایی شدند. بیشترین تراکم فیتوپلانکتونها مربوط به شاخه جلبکهای زرد- طلایی (دیاتومه ها) با25583 عدد بود که میانگین تراکم سالانه حدود 25583 عدد در لیتر محاسبه گردید و پس از آن داینوفلاژله ها با میانگین تراکم 687 عدد در لیتر و جلبکهای سبز- آبی با میانگین تراکم 75 عدد لیتر محاسبه گردیده اند. وفور دیاتومه ها در ماه های سرد سال بوده است. بیشترین تراکم در زمستان 66922 عدد در لیتر محاسبه گردیدند. سیانوفیسه ها در ماه های گرم سال مشاهده شدند و تراکم آنها 157 عدد در لیتر در فصل تابستان محاسبه گردید. حداکثر تراکم فیتوپلانکتونها در دی ماه در خور شرقی در آبهای سطحی 156660 عدد در لیتر محاسبه شد. بررسی آماری نشان داده است که اختلاف معنی داری از لحاظ تراکم فیتوپلانکتونی بین ایستگاه های دو انشعاب شرقی و غربی وجود ندارد و چنین استنباط میگردد که منبع آبی هر دو انشعاب یکسال است.
    کلیدواژگان: فیتوپلانکتون، لافت، خمیر، ترعه خوران، هرمزگان، خلیج فارس
  • آریا اشجع اردلان، حسین عمادی، داود بهزادی، ژاله خوش خو صفحه 23
    در این تحقیق ترکیبات غذایی عضله اویستر صخره ای Saccostrea cucullata در سه منطقه از سواحل ایرانی دریای عمان مورد بررسی قرار گرفت. در طول بررسی انجام شده در فصل تابستان سال 1379، نمونه برداری بصورت ماهانه در 3 ایستگاه بریس (Beris) چابهار (Chabahar) و تنگ (Tang) انجام شد. پس از نمونه برداری میزان رطوبت، خاکستر، پروتئین، T. V. N، چربی و اسیدهای آمینه موجود در عضله اویسترها مورد سنجش قرار گرفتند.
    نتایج بدست آمده نشان دادند که بیشترین میزان رطوبت با مقدار78. 34 در صد مربوط به منطقه بریس و کمترین مقدار با 77. 95 و 78. 10 درصد به ترتیب مربوط به مناطق تنگ و چابهار بودند. همچنین مشخص گردید که اویسترهای منطقه چابهار از لحاظ دارا بودن خاکستر (3. 16 درصد) در رتبه بالاتری نسبت به اویسترهای دو منطقه تنگ (2. 73درصد) و بریس (2. 5درصد) قرار داشتند.
    بررسی میزان پروتئین در دو کفه ای های مورد مطالعه نشان داد که بیشترین میزان پروتئین در عضله اویسترهای چابهار (16. 26 درصد) وجود داشت، در حالی که اویسترهای دو منطقه دیگر تقریبا از وضعیت یکسانی (15. 45درصد در بریس و 15. 42 درصد در تنگ) برخوردار بودند.
    بیشترین ازت فرار نیز با مقدار 5. 6 میلی گرم بر گرم مربوط به منطقه چابهار بود، در حالی که اویسترهای دو منطقه دیگر از وضعیت یکسانی با مقدار 2. 8 میلی گرم بر گرم برخوردار بودند. همچنین تعیین میزان چربی نیز حاکی از این بود که اویستر منطقه چابهار نسبت به دومنطقه تنگ و بریس به ترتیب با مقادیر 0. 8 درصد، 0. 72 درصد و 0. 6 درصد بیشترین مقدار را دارا است.
    کلیدواژگان: ارزش غذایی، اویستر صخره ای، Saccostrea cucullata، دریای عمان، ایران
  • مرتضی پهلوان یلی، باقر مجازی امیری، ایرج پوستی، محمود بهمنی صفحه 33
    مطالعه بافت شناسی لوله گوارش تاس ماهی ایران در سنین ابتدایی زندگی تا سن 56 روزگی بوسیله میکروسکوپ نوری انجام گرفت. چند ساعت پس از تفریخ، در ناحیه قدامی آثاری از چشم و مغز اولیه دیده شد و ناحیه خلفی کاملا بوسیله مواد زرده ای اسیدوفیل پر شده بود. دهان و مخرج در این مرحله واضح نبود. در سن 5 تا 7 روزگی تقریبا تمام بخشهای لوله گوارشی بجز معده از لحاظ آنوتامیکی کامل بوده ومیزان مواد زرده ای نسبت به سن قبلی کمتر می باشد. در این سن، دهان از بافت پوششی سنگفرشی مطبق به همراه تعدادی جوانه های چشایی که بخش ابتدایی مری از بافت پوششی سنگفرشی تا استوانه ای شبه مطبق بدون مژه و بخش انتهایی آن از بافت پوششی استوانه ای شبه مطبق مژه دار پوشیده شده است. در سن 8 تا 9 روزگی ساختار لوله گوارشی کاملتر شده و دو بخش غده ای (کاردیا) و غیر غده ای (پیلوری) معده نسبت به مرحله قبلی واضح تر میباشد. بافت پوششی معده غده ای از نوع استوانه های ساده تا شبه مطبق مژه دار کوتاه است، در صورتیکه بخش پیلوری دارای بافت پوششی از نوع استوانه ای ساده تا شبه مطبق بلندتر و بدون مژه می باشد. در سن 9 روزگی غذایی خارجی به همراه مقداری مواد زرده ای در لوله گوارشی دیده شد که نشانگر تغذیه مختلط است. در سن 11 تا 12 روزگی، به میزان بسیار زیادی غذای خارجی (دافنی) در لوله گوارش مشاهده گردید. در سن 14 روزگی سکوم پیلوری و در 40 روزگی در دهان دندانهای مخروطی رویت شد. در مراحل اولیه زیست ماهی، ترشحات گلیکو پروتئینی خاص سلولهای استوانه ای لوله گوارش (بخش ابتدایی مری و بخش هایی از روده) بوده ولی با افزایش سن ترشحات مذکور خاص راس سلولهای استوانه ای و سلولهای گابلت می گردد. شروع تغذیه فعال بچه تاس ماهی ایران در فاصله سنی 9 تا 11 روزگی واقع است. با افزایش سن تا 56 روزگی، افزایش ضخامت اپی تلیوم، لایه عضلانی، بافت همبندپارین و افزایش چین های مخاطی روده در لوله گوارش دیده می شود.
    کلیدواژگان: بافت شناسی، لوله گوارش، تاس ماهی ایرانی، Acipenser persicus، مرحله لاروی
  • آرش جاهدی، عبدالمحمد عابدیان، جاسم غفله مرمضی صفحه 51
    این تحقیق به منظور بررسی اثر استقرار بسترهای مصنوعی بر روی رشد و بازماندگی بچه میگوی سفید هندی (Penaeus indicus, H. Milne Edward, 1837) در پنج سطح شامل صفر (تیمار شاهد بدون افزایش بستر مصنوعی) 20، 40، 60، 80 درصد افزایش بستر مصنوعی با سه تکرار به صورت طرح کاملا تصادفی انجام پذیرفت. بچه میگوهای سفید هندی 35 روزه (PL35) با میانگین وزن 0. 02 ± 0. 42 گرم به مدت 90 روز در مخازن 4 تنی، با تراکم 157 عدد در هر مخزن معادل 30 عدد در متر مربع، پرورش یافتند. در این آزمایش شاخصهای رشد و بازماندگی بچه میگوها در تیمارهای مختلف در دوره پرورش بررسی شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که افزایش بستر مصنوعی بر برخی شاخصهای رشد بچه میگوی سفید هندی (Penaeus indicu) دارای اثر معنی دار بود (P<0. 05). بیشترین میانگین افزایش وزن بدن، بالاترین میانگین وزن نهایی بدن بچه میگوها، میانگین ضریب رشد ویژه (SGR) ، میانگین تولید و همچنین کمترین میزان میانگین ضریب تبدیل غذایی (FCR) در تیمار 40 درصد افزایش بستر مصنوعی بدست آمد. همچنین نتایج نشان داد که افزایش بستر مصنوعی اثر معنی داری بر شاخص افزایش طول کاراپاس انتهایی و بازماندگی نداشت (P>0. 05).
    کلیدواژگان: میگوی سفید هندی، ~~Penaeus indicus، بستر مصنوعی، رشد، بازماندگی
  • اتابک روحی امینجان، معصومه ملک صفحه 73
    در این مطالعه 959 سیاه ماهی (Capoeta capoeta gracilis) دردو ایستگاه رودخانه شیرود از نظر آلودگی انگلی در طول یکسال بررسی شدند. در این بررسی 9 گونه انگل مشاهده شد. ازTrematoda انگلهای Clinostomum complanatum، Diplostomum spathaceum، Posthodiplostomum cuticola، Allocreadium sp. از Monogenea انگلهای Gyrodactylus mutabilitas, Dactylogyrus lenkorani, Dactylogyrus pulcher و از Nematoda گونه های Capilaria sp. , Rhabdochona fortunatowi شناسایی شدند. انگل Capilaria sp. تنها در ایستگاه دوم یافت شد. میانگین شدت آلودگی انگلهای Rhabdochona fortunatowi, p. cuticola, C. complanatum, D. spathaceum و Allocreadium sp. بین دو ایستگاه مورد مطالعه اختلاف معنی دار نشان میدهد. همچنین اختلاف معنی دار بین درصد آلودگی انگلهای p. cuticola, C. complanatum, D. spathaceum و Allocreadium sp. و در بین دو ایستگاه وجود دارد. تفاوتهای مشاهده شده در بین دو ایستگاه از نظر میانگین شدت و درصد آلودگی و شاخصهای غنای گونه ای (richness) ، تنوع (diversity) یکنواختی (equitability) و تشابه (similarity) در دو ایستگاه مورد مطالعه بحث میشود.
    کلیدواژگان: سیاه ماهی، Capoeta capoeta gracilis، انگلهای کرمی، رودخانه شیرود، مازندران، ایران
  • احمد سواری، مریم فلاحی، پریتا کوچنین، میر قاسم ناصر علوی صفحه 83
    در این تحقیق دو جلبک Chlorella vulgaris, Scenedesmus obliquus از شاخه جلبکهای سبز و جلبک Anabaena flos-aquae از شاخه جلبکهای سبز- آبی بصورت خالص و انفرادی در شرایط نوری و حرارتی برای مدت 96 ساعت تحت تاثیر فلز سنگین روی قرار گرفتند. پس از مدت مذکور با استفاده از لام هماسیتومتر جلبکها شمارش گردیدند و بر اساس روش probit analysis مقادیر EC10، EC50، EC90 تعیین شدند. مقدار EC50 جلبکهای فوق بترتیب 0. 134،0. 047 و 0. 093 میلی گرم در لیتر محاسبه شد و مشخص گردید که جلبک Scenedesmus obliquusنسبت به سایر جلبکها از مقاومت بیشتری برخوردار میباشد.
    غلظت حد مجاز فلز روی برای جلبکهای فوق 0. 0134، 0. 0047، 0. 0093 میلی گرم در لیتر بوده و ضریب همبستگی بین لگاریتم غلظت فلز و کاهش تراکم جلبک از 92 تا 98 درصد می باشد.
    کلیدواژگان: روی، Ec، Scenedesmus obliquus، Chlorella vulgaris، Anabaena flos-aquae
  • عیسی شریف پور صفحه 91
    این تحقیق به منظور مطالعه بافت شناسی مراحل پاسخ آماسی و نیز کیفیت روند بهبود زخم در پوست و عضله زخمی شده ماهی کپور (Cyprinus carpio) به صورت تجربی و بدون دخالت عفونت ثانویه انجام شده است. سی عدد ماهی کپور آینه ای با متوسط طول کل 22 سانتی متر انتخاب و در آکواریومهایی با سیستم آب مدار بسته و دمای متوسط 27 درجه سانتی گراد مورد آزمایش قرار گرفتند. با استفاده از تیغ جراحی استریل، یک زخم جراحی استریل بدون دخالت عفونتهای ثانویه، به طول 1. 5 تا 2 سانتی متر و عمق 0. 5 سانتی متربر روی عضله پشتی سمت چپ بدن ماهی های بیهوش شده ایجاد گردید. حداقل یک ماهی زخمی شده بطور متناوب و در زمانهای 30 دقیقه، 1، 2، 4، 6، 8، 10، 12، 24 ساعت و نیز در 2، 4، 6، 8، 16، 24، 32، 40، 50 و 60 روز بعد از ایجاد زخم کشته شده و نمونه برداری شدند. نمونه ها در فرمالین 10 درصد تثبت شد ومطابق روش استاندارد بافت شناسی از آنها مقاطع 5 میکرونی تهیه و به روش H & E و بعضی مقاطع خاص نیز به روش < تارترازین رنگ آمیزی شده و سپس با استفاده از میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند. ترمیم بافت اپیدرمیس پوست ظرف مدت 4 ساعت بعد از ایجاد زخم انجام شد. نفوذ ماکروفاژها به محل زخم در مدت 2 ساعت و پاکسازی عضلات آسیب دیده توسط آنها در 6 ساعت پس از ایجاد زخم آغاز شد. فیبروپلازی و بازسازی عضلات آسیب دیده 2 روز پس از ایجاد زخم شروع گردید. ترمیم کامل اپیدرمیس و اتصال دو لبه جدا شده درمیس پس از 16 روز انجام شد. منطقه زخمی شده پوست نهایتا پس از 16 تا 24 روز ساختمان اصلی و طبیعی خود را بازیافت و ترمیم شد. این تحقیق نشان داد که ماهی کپور سالم، قادر به ایجاد پاسخ آماسی سریع و موثر و دارای قدرت ترمیمی زیاد در برابر زخم می باشد.
    کلیدواژگان: ماهی کپور، بهبود زخم، پاسخ آماسی، بافت شناسی
  • لیلا شمس، جعفر سیف آبادی، عباس متین فر، حسن ابراهیم زاده صفحه 117
    تاثیر نور بر رشد فیتوپلانکتون Skeletonema costatum در 20 تیمار نوری مختلف شامل 5 شدت 2000، 4000، 6000، 8000 و 10000 لوکس هر کدام با 4 تناوب تاریکی: روشنایی (L: D) و 24:0، 18:6،12:12 و 6:18 ساعت بررسی گردید. از تمام نمونه ها به طور روزانه نمونه برداری صورت گرفت و تراکم سلولی و نرخ رشد در همه آنها اندازه گیری شد. در بین دوره های مختلف نوردهی، در تابشهای پیوسته نور نرخ رشد حداکثر و تراکم سلولی حداقل بود. در شدت 4000 لوکس میزان رشد نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود. لیکن در مجموع غیر از تناوب تاریکی: روشنایی 6:18 ساعت اختلاف زیادی بین تیمارهای مختلف از نظر رشد وجود نداشت. در تناوب 6:18 با شدتهای نوری مختلف معنی داری در رشد دیده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که سلولهای فعالS. costatum به خوبی خود را با تغییرات نر سازگاز می کنند، اما در سلولهای پیرتر یعنی سلولهایی که به انتهای فاز سکون یا مرگ رسیده اند، تا زمانی که رشد فعال آغاز نشده باشد، امکان ایجاد اختلال در رشد توسط عوامل محیطی وجود دارد.
    کلیدواژگان: دیاتومه، Skeletonema costatum، رژیم نوری
  • جاسم غفله مرمضی صفحه 127
    در این مطالعه یک گروه میگوی کاملا پرورشی (POB) ، یک گروه میگوی نیمه پرورشی (SPB) و یک گروه میگوی وحشی (WLB) مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. دو گروه میگوی کاملا پرورشی و گروه نیمه پرورشی با استفاده از غذای طبیعی شامل اسکوئید و آرتمیا از مهر 78 تا تیرماه 79 در شرایط کنترل شده و در تانک های بتنی 12 متر مکعبی در مرکز تکثیر بند امام به منظور دست یابی به مولدین بالغ پرورش داده شدند. غذای طبیعی قبل از استفاده از 0. 1 درصد مولتی ویتامین مخلوط شده و در سه نوبت به میگو داده می شد. میزان غذا دهی تا حد سیری بوده و هر روز صبح غذای اضافی همراه با مدفوع از محیط خارج می گردید. دمای آب در طول دوره پرورش بین 15 تا 26. 5 درجه سانتیگراد متغیربوده و شوری آن در 30ppt ثابت بوده است. در این مطالعه هر دو گروه رشد خوبی داشته و حدود 50 درصد از مولدهای ماده نیمه پرورشی و 30 درصد از ماده های پرورشی به مرحله بلوغ رسیده و اکثر آنها ضمن تکثیر، از آنها تخم و لارو استحصال گردید. تقریبا همه نرها از دو گروه به مرحله بلوغ رسیدند. گروه شاهد از منطقه جاسک صید شده و در مرکز تکثیر کلاهی تکثیرشده و تخم و لارو آنها با همان روشی که برای دو گروه دیگر به کار برده شد شمارش و ثبت گردید. مقایسه شاخص های بیومتریک و تولید مثلی این سه گروه مولد نشان می دهد که مولدین دریایی از لحاظ طول کل، وزن، هم آوری و میزان ناپلی به صورت معنی داری (P<0. 05) بر دو گروه دیگر برتری داشته اند. این برتری تنها به بالا بودن اندازه مولدین دریایی مربوط می شود چرا که همبستگی معنی داری (P<0. 05) بین هم آوری با طول کلی و وزن وجود دارد. همچنین میزان تبدیل تخم به لارو درمولدهای نیمه دریایی به صورت معنی داری (P<0. 05) از دو گروه دیگر بیشتر بوده است. از طرف دیگر با توجه به ضریب بالای ماندگاری پست لارو از ناپلی حاصل ازمولدهای نیمه پرورشی (حدود 30درصد) علیرغم حمل ناپلی، و نیز معنی دار بودن افزایش طول و وزن درمیگوهای بازاری حاصل ازمولدهای نیمه پرورشی نسبت به میگوهای مشابه تولید شده از مولدهای وحشی، می توان نتیجه گرفت که در شرایط یکسان کیفیت و بازدهی مولدهای نیمه پرورشی در مجموع بالاتر از دو گروه دیگر بوده است.
    کلیدواژگان: میگوی سفید هندی، Penaeusindicus، غذای طبیعی، پرورش
  • سید رامین کاظمی، حسین عمادی، تورج ولی نسب، همایون حسین زاده صحافی صفحه 143
    این مطالعه جهت بررسی تغذیه خرچنگ شناگر آبی در آبهای استان هرمزگان (حوضه بندرعباس) طی مدت 14 ماه از مهرماه 1380 تا دی ماه 1381 انجام گرفت. نمونه برداری با روش های مختلف شامل حضور بر روی کشتی های تحقیقاتی، صیادی ترالر و لنجهای منطقه و همچنین تهیه نمونه از مشتاهای ساحل بندرعباس صورت پذیرفت. طی این مدت490 عدد معده مورد بررسی قرار گرفت که از این تعداد 136 عدد پر، 197 عدد نیمه پر و 157 عدد خالی بودند. با توجه به تجزیه های استریومیکروسکوپی، مواد غذایی شناسایی شده در چهار گروه، به ترتیب شامل: ماهی، نرم تن، سخت پوست و پلانکتون دسته بندی شدند. شاخص خالی بودن معده (cv) دراین خرچنگ درطول دوره نمونه برداری 32. 04 محاسبه گردید. رقم بدست آمده برای این شاخص بیانگر اینست که این خرچنگ موجودی نسبتا پرخور می باشد.
    کلیدواژگان: رژیم غذائی، خرچنگ شناگر، Portunus pelogicus، استان هرمزگان، ایران
  • جواد میردار، علیرضا نیکوییان، محمود کرمی، فریدون عوفی صفحه 151
    فراوانی و پراکنش میوبنتوزها در خورهای شمالی استان بوشهر به منظور تعیین وضعیت بسترمنطقه ازطریق برداشت نمونه بصورت فصلی از پاییز 1379 تا تابستان 1380 مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. نمونه برداری از 10 ایستگاه، از خور دوبه تا خور گناوه و یک ایستگاه در خلیج فارس بعنوان شاهد صورت گرفت. در مجموع چهار گروه از میوفونها شناسایی و جداسازی شدند که بیشترین فراوانی مربوط به ostracoda و foraminifera با 29 درصد و کمترین آن مربوط به شکم پایان با 18 درصد بوده است.
    حداکثر تراکم درایستگاه شماره 10 (شاهد دریایی) با 20735 عدد در متر مربع و حداقل تراکم درایستگاه شماره 2 (خور- مصب فراکه) با 5320 عدد در متر مربع بوده است. حداکثر تراکم میوبنتوزها در فصل بهار با 167603 عدد درمتر مربع و حداقل آن مربوط به فصل زمستان با 61365 عدد در متر مربع بوده است. همچنین اندازه ذرت، بافت خاک و مقدار کل مواد آلی رسوبات بستر نیز درایستگاه های ده گانه محاسبه گردید که درمجموع ایستگاه شماره 10 (شاهد دریایی) با 11. 79 درصد بیشترین و ایستگاه شماره 4 (خور گسیر) با 3. 78 درصد کمترین مقدارکل مواد آلی رسوبات بستر را به خود اختصاص داده بودند. بعلاوه میزان ضریب همبستگی ایستگاه های نمونه برداری از لحاظ فراوانی میوبنتوزها نیزمورد محاسبه قرار گرفت.
    کلیدواژگان: میو بنتوز، رسوبات، خور، خلیج فارس، ایران
  • علیرضا ولی پور صفحه 163
    سد مخزنی ماکو درسال 1374 به منظور تامین آب کشاورزی، جلوگیری از سیلاب و تولید نیروی برق در 12 کیلومتری جنوب شهرستان ماکو و درمختصات جغرافیایی 44 ، 29'' طول شرقی و 39 ، 11'' عرض شمالی احداث گردید. مطالعات تغذیه ای بصورت فصلی در ایستگاه های تعیین شده و با استفاده از آلات صید شامل دستگاه صید الکتریکی، دام گوشگیرو پره انجام گرفت. ماهیان صید شده در دامنه طولی 27 تا 290 میلیمتری و 0. 4 تا 327. 7 گرمی بودند. شدت تغذیه در زمستان بیشترین (تغذیه دیتریتی) و در بهار کمترین مقدار بوده و میانگین آن 360 بود که نشانگر تغذیه تقریبا مطلوب سیاه ماهی در این دریاچه می باشد. در حالیکه بیشینه ضریب چاقی در تابستان و کمینه آن در زمستان بوده است. بطور کلی سیاه ماهی در این دریاچه دارای رژیم پوده خواری (Detritovorus) بوده ولی از مقادیر زیادی موجودات کفزی و همچنین فیتوپلاکتونها نیز تغذیه می نماید. زئوپلانکتونها تقریبا نقشی در تغذیه این ماهی نداشته اند. از مهمترین منابع غذایی فیتوپلانکتونی موجود دردریاچه شاخه chrysophyta و جنس cyclotella بوده از بنتوزها نیز خانواده chironomidae و گروه Ephemeroptera می باشند که بیشتر مورد تغذیه سیاه ماهی واقع شده اند. با توجه به محدودیت منابع غذایی کفزی، معرفی ماهیان کفزی خوار دیگری به دریاچه توصیه نمی گردد.
    کلیدواژگان: تغذیه سیاه ماهی، Capoeta capoeta، سد ماکو
  • یافته های علمی کوتاه
  • ایرج مغفوری مقدم صفحه 177
    زاینده رود یکی از رودهای بزرگ داخلی ایران است که از کوه های بختیاری با ارتفاع 2000 متر سرچشمه می گیرد و در طول مسیر، رودهای دیگری به آن ملحق می شوند که می توان به فرسنگ رود، تیران رود و رود کرمان اشاره کرد. میزان آبدهی آن در قبل از خشک سالی های خیر 19. 7 متر مکعب در ثانایه بوده است (بدیعی،1378) بطوریکه در 90 کیلومتری غرب اصفهان بر روی آن سدی بنا شده است. بدون شک زاینده رود نه تنها موجب تنوع زیستی فوق العاده در مسیر خود تا تالاب گاوخونی است، بلکه موجب آبادانی و گسترش جمعیتهای انسانی از چند هزار سال قبل در اطراف خود بوده که یکی از آنها شهر قدیمی و زیبای اصفهان می باشد.
    کلیدواژگان: زاینده رود، شکم پایان، دو کفه ای، اصفهان، ایران
|
  • M. Ebrahimi Page 1
    This study was carried out from April 1999 to March 1999. During this study 55 genus of phytoplankton were seen including: diatoms (Bacillariophyceae), dinoflagellates (Dinophyceae) and blue green algae (Cynaophyceae).
    The most population was seen in diatoms (25583 cells/lit), dinoflagellates (687 cells/lit) and blue green algae (75 cells/lit), respectively.
    The highest record of diatoms was seen in winter (66922 cells/lit), but blue green algae were dominated in summer (157 cells/lit).
    The highest population of phytoplankton was seen in during June in surface water of eastern creek (156660 cells/lit).
    In statistical study, difference between stations of two branches of creek (east branch and west branch) wasn't significant.
    Keywords: Phytoplankton, LAFT, KHAMIR, HORMUZGAN PROVINCE, Persian Gulf
  • F. Eslami, F. Seraji Page 11
    This study was carried out from April 1999 to March 1999. During this study 55 genus of phytoplankton were seen including: diatoms (Bacillariophyceae), dinoflagellates (Dinophyceae) and blue green algae (Cynaophyceae).
    The most population was seen in diatoms (25583 cells/lit), dinoflagellates (687 cells/lit) and blue green algae (75 cells/lit), respectively.
    The highest record of diatoms was seen in winter (66922 cells/lit), but blue green algae were dominated in summer (157 cells/lit).
    The highest population of phytoplankton was seen in during June in surface water of eastern creek (156660 cells/lit).
    In statistical study, difference between stations of two branches of creek (east branch and west branch) wasn't significant.
    Keywords: Phytoplankton, LAFT, KHAMIR, HORMUZGAN PROVINCE, Persian Gulf
  • M. Pahlavan yali, B. Majazi amiri, I. Posti, M. Bahmani Page 33
    Histological study of alimentary canal of Persian sturgeon was conducted during early life from hatching to 56 days old by light microscope. Some hours after hatching, in anterior part, rudimentary eye and brain were visible, also in posterior part was completely filled with acidophil yolk. Mouth and anal were not clear. In 5-7 days after hatching all parts of the alimentary canal except stomach were roughly anatomically complete, as though in comparison with the hatching time the amount of acidophil yolk was less. At this stage, mouth was covered by stratified squamous epithelium in which several number of tast buds were visible and also rudimentary part of esophagus was squamous to pseudostratified columnar epithelium and in terminal part was columnar to ciliated pseudostratified columnar epithelium. In 8-9 days after hatching, the alimentary canal was structurally complete and two parts of stomach i.e. glandular stomach (cardia) and non-glandular stomach (pyloric) were more clear. The glandular stomach epithelium was simple columnar to ciliated pseudostratified columnar epithelium, while pyloric stomach had simple columnar to pseudostratified columnar epithelium. In 9 days after hatching, external food with a lot of yolk were visible in alimentary canal, which indicates endo-exogenous feeding. In I I-12 days after hatching a lot of external food i.e. daphnia were visible in alimentary canal .In 14 days after hatching pyloric caeca was appeared and in 40 days conical teeth was observed. In the primitive stages of life, the glycoprotein secretions belong to simple columnar cells (interior part of esophagus &some parts of intestine), while through age increase, this secretions belong to apical cells of simple columnar and also goblet cells. The beginning of active feeding of Persian sturgeon larvae was occurred in 9 to 11 days after hatching. Following the development, there was no special alternation except thickness increase of epithelium, muscular layer, connective tissue of lamina propria and increase of epithelial folds of intestine.
    Keywords: HISTOLOGY, ALIMENTARY CANAL, Persian Sturgeon, Acipenser persicus, LARVAL STAGE
  • A. Jahedi, A. Abedian, J. Ghafleh marmazi Page 51
    The effects of added artificial substrates on juveniles of Indian white prawn (Penaus indicus) were evaluated. Three replicate tanks were randomly assigned to receive added substrate to increase available surface 20, 40, 60 and 80 percent. Control tanks received no added substrate. Juveniles with mean weight of 0.42±0.027gwere raised for 90 days in 5000 lit concrete tanks filled with 4000 lit of water and stocked at a density of 30 ind/m2. Growth and survival of P. indicus juveniles were studied during the culture period.
    Results showed that substrates significantly (P<0.05) affected growth performances of Indian white prawn. Highest specific growth rate (SGR) and highest yield obtained in tanks with 40% added substrate in compare with other groups. Carapace length gain and survival rate had not significantly differences (P>0.05).
    Keywords: INDIAN WHITE PRAWN, PENAEUS INDICUS, Growth, survival
  • A. Rohiaminjan, M. Malek Page 73
    In the present study 959 specimens of Capoeta capoeta gracilis were studied for their helminth parasites in two sampling areas in Shiroud river. Samplings were carried out during one year from January 2002 to January 2003. Nine species of parasites were identified namely: Clinostomum complanatum, Diplostomum spathaceum, Posthodiplostomum cuticola, Allocreadium sp. (trematoda), Dactylogyrus pulcher, Dactylogyrus lenkorani, Gyrodoctylus mutabilitas (Monogenea) Rhabdochona fortunatowi, Capilaria sp. (Nematoda).
    The Capillaria sp. was found only in one sampling area. There are significant differences between the abundance and prevalence of Rhabdochona fortunatowi, P. cuticola, C complanatus, D. spathaceum, Allocreadium sp. In two study areas, prevalence, abundance, species richness, diversity equitability and similarity indices were compared between two study areas and the significant differences are discussed.
    Keywords: CAPOETA CAPOETA GRACILIS, HELMINTHES PARASITES, SHIROUD RIVER, Mazandaran, Iran
  • A. Savari, M. Falahi, P. Kochenin, Gh. Naser alavi Page 83
    In this survey two species of chlorophyta (Chlorella vulgaris and Scenedesmus obliquus ) and one species of blue-green algae (Anabaena flos- aquae) were exposed with heavy metal (zinc) under lab condition ( temp. 25± 2°C,light 3500± 350 lux) for 96 hours. After this time, these species were counted with hemocytometer and based on probit analysis method and was determined ECIO, EC50 and EC90. Amount of EC50 for C vulgaris, S. obliquus and A.flosaquae were 0.134,0.047 and 0.093 mg/lit, respectively and this subject was distincted that S obliquus has more endurance than other species.
    Mac value of zinc for these species (C. vulgaris, S. obiquus and A.flos-aquae ) were 0.0134, 0.0047 and 0.0093 mg/l respectively. Regression coefficient was 92-98 percent between concentration logaritm of zinc and decrease of these species density.
    Keywords: ZINC, EC, SCENEDESMUS OBLIQUUS, Chlorella vulgaris, ANABAENA FIOS-AQUAE
  • I. Sharifpor Page 91
    The present experimental research was carried out to study the histology the inflammatory response and circumstance of wound healing process in the inflicted skin and underlying muscle of common carp.
    A number of 30 fishes with average length of 22cm in a recirculating glass aquaria system, at an average temperature at 27°C, were used for this study.
    A surgical wound (1.5-2.0cm long x 0.5cm deep) without complication of secondary infections, was made by sterilized scalpel blade into the left dorsal muscle of each anaesthetized fish. At least one wounded fish was sacrificed and sampled at 30 minutes, I, 2, 4, 6, 8, 10, 12, 24 hours and thereafter at 2, 4,6, 8, 16, 24, 32, 40, 50 and 60 days after wounding. The samples were fixed in 10% buffered formalin and 5µ sections were prepared using standard histological method. The sections were stained by the standard H&E staining method. Also periodic acid schiff (PAS) with tartrazin were used for specific tissue features. The stained sections were examined using light microscope.
    Re-epithelialization of wounded epidetmis was completed within 4 hours after wounding. Macrophage infiltration began at 2 hours, and myophagia at 6 hours. Fibroplasia and muscle regeneration were initiated at 2 days after wounding. After 16 days, epidermis was normal and dermis was completely linked. The wounded area restored its main components by 16 to 24 days after wounding. This study revealed that a healthy carp is able to have a rapid and effective inflammatory response and also high potential of repairing against surgical wound.
    Keywords: Common Carp, Cyprinus carpio, WOUND HEALING, INFLAMMATORY RESPONSE, HISTOLOGY
  • L. Shams, J. Seyfabadi, A. Matinfar, H. Ebrahimi zadeh Page 117
    Light impact on growth of Skeletonema costatum at 20 treatments of light regimes including combination bf five intensities of 2000, 4000, 6000, 8000 and 10000 lux and four periods of (LightDark) 24:0, 18:6, 12:12 and 6:18 hours was studied. Daily random sampling was done for all treatments to determine cell concentration and growth rate. Among different light periods, growth rate was maximum and cell concentration was minimum at continuous light. At 4000 lux growth rate was higher than other intensities. However, there were not significant differences between treatments for growth, except 6:18 h (L:D); in this light period at different irradiances, growth rate and cell concentration was very low, and this made a significant difference between these treatments and others. The results showed that S. castatum's active cells adapted to light changes very well. But in older cells, i. e. the cells at late stationary phase or at death phase, there might be some growth disorders caused by environmental parameters, before active growth begin.
    Keywords: CLEVE, SKELETONEMA COSTATUM, LIGHT REGIMES
  • J. Ghafle maramazi Page 127
    The shrimp farming success in the future will greatly depend upon increasing supplies of healthy and high quality seed for stocking ponds. The limited and inconsistent availability of wild shrimp postlarvae together with an urgent need of establishing selective breeding programs, increased the interest in captive broods of penaeids. Many investigations have been carried out on several shrimp species world-wide. This study has been conducted on 3 shrimp groups since September to July 1999 in Bandar-e-Imam southwest Iran. The wild group (SPB) prepared from jask area and the pond group (POB) prepred from artificial ponds upon. harvesting them as marketable size have been investigated. 2 groups were exposed to natural diets consisting of squid and artemia biomass in same conditions using 12 m33 concrete tanks. Stocking density was 2 piece/m2 (1F:1M). Half part of the pond bottom covered by fine sand to reduce the stress where the other part has been used for feeding. Daily ration given in 3 times by satiation method. Also reproductive performance of wild gravid brooders (WLB) were recorded as a control group. 2 examined groups well and around 30% of POB females successfully ripened an produced eggs and nauplii. Almost all males of both groups were matured. Data showed fecundity is highly correlated to the TL and W of the brooders by positive trend. Considering the TL, W, fecundity and nauplii production the WLB brooders are significantly (P<0.05) higher than 2 other groups, while the SPM brooders are significantly (P<0.05) higher in hatchability. Meanwhile the survival rate from nauplii to postlarvae stage was around 30% for SMP brooders. On the other hand the growth parameters (TL,W) of the marketable size of the shrimps produced from SMP brooders were significantly (P<0/05) higher than those produced from WLB group. Since the fecundity is important by increasing the brood size thus the data suggest the superiority of the SPM brooders.
    Keywords: INDIAN WHITE PRAWN, PENAEUS INDICUS, NATURAL DIET, Culture
  • R. Kazemi, h. Emadi, T. Valinasab, H. Hosseinzadeh Page 143
    This research was carried out to study the feeding behaviour of Blue Swimmer Crab (Portunus pelagicus) in Hormuzgan province waters from October 2001 to December 2002. Samplings were done in different methods by presence on research vessels, fishing vessels and dhows in addition to collect the samples from stake-nets. 490 stomach contents were observed under steriomicroscope in which among them the number of full, semi-full and empty stomachs were 136,197 and 157, respectively. The food contents were classified into 4 main groups namely; fish, mollusc, crustacean and plankton. The Index of C.V. was estimated 32.04 . This figure shows that blue swimmer crab can be assumed as a gluttonous species.
    Keywords: feeding, POTUNUS PELAGICUS, BLUE SWIMMER CRAB, Persian Gulf, Iran
  • J. Mirdar, A. Nikoeian, M. Karami, F. Owfi Page 151
    The frequency and distribution of meiobenthoses in northern Creeks of the Bushehr Province during autumn2000- Summer200I were studied for determining the condition of sea sediments using seasonal sampling.
    Samplings were carried out in 10 stations from Doube Creek to Bandar Genaveh Creek as well as a control station in the Persian Gulf.
    Totally, 4 taxa of meiofauna were identified that Ostracoda and Gastropoda with 29% and 18% had the maximum and minimum percent of abundance, respectively. The maximum percent of abundance in station No.10(control station at sea) with 20735 n/m2 and the minimum abundance in station No.2 (Creek of Farake)with 5320 n/m2 were observed. The maximum abundance of meiobenthose in spring with 167603 n/m2 and the minimum abundance during winter with 61365 nlm2 were determined. In addition, grain size, soil texture and total organic matter (T.O.M) of sediment in 10 stations were analyzed. Results showed that station No.10 with 11.79% had the maximum percent of T.O.M while the minimum T.O.M (3.87%) in station No.4 (Gasir Creek) was observed. The correlation of sampling station based on the abundance of meiobenthose was also analyzed.
    Keywords: MEIOBENTHOSE, SEDIMENTS, CREEK, Persian Gulf, Iran
  • A. Valipor Page 163
    Makoo dam lake made up in 1998, to providing agriculture water, prevention of flood water and production of electric power. It is placed in 12 km to south of Makoo city 29° 44' minute E and 39°11' N). Feeding studies occurred by using of fishing gear, include of electro fishing, gill net and beach seim, seasonally. Fish caught was in size range of 27-290 mm and 0.4- 327.7g.
    Maximum and Minimum of feeding intensity was in winter and spring, respectively. Its average was 360, that showed feeding of this fish was approximately optimum in this lake. Whereas maximum and minimum of K-factor was in summer and winter, respectively. C. capoeta is a detritovorous. Therefore, it consumed from so much other food items, a.g. phytoplankton and benthos in this lake. From phytoplankton, phylum Chrysophyta and genus cyclotella from benthos; Chirooomidae and Ephemeroptera have the most important food sources. With attention to limitation of food organisms of benthos, it is not recommended introducing of other benthopelagic fishes in Makoo lake.
    Keywords: feeding, CSPOETA CAPOETA, MAKOO DAM, Iran
  • I. Maghfori moghadam Page 177
    Zayandehrud is located in central of Iran. It is important habitats for living organisms and has a main role in diversity of flora and fauna too. Eight stations from Zayandehrud bridge up to Khajoh bridge were selected to determine Mulloscian assemblage. Malcological studies led to identification of I pelecypoda species (Corbicula fluminalis) and 4 Gastropoda species (Lymnae gaderosina, V. valvata piscnalis, Physa acuta and Physa sp.). All of Gasteropoda species belong to Hycanian province and only Pelecypoda belongs to North Africa and Western Asiafauna.
    Keywords: ZAYANDEHRUD, GASTROPODA, PELECYPODA, ESFAHAN, Iran