فهرست مطالب

علمی شیلات ایران - سال چهاردهم شماره 4 (پیاپی 53، زمستان 1384)

مجله علمی شیلات ایران
سال چهاردهم شماره 4 (پیاپی 53، زمستان 1384)

  • 222 صفحه، بهای روی جلد: 10,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1385/04/15
  • تعداد عناوین: 15
|
  • سیامک باقری صفحه 1
    در اواخر دهه 1990 Mnemiopsis leidyi از طریق آب توازن کشتی ها از دریای سیاه به دریای خزر حمل شد و اثرات منفی شدیدی بر این اکوسیستم آبی گذارد. در این مطالعه پراکنش زمانی و مکانی این شانه دار در سه خط مطالعاتی لیسار، بندرانزلی و سفیدرود در اعماق 5، 10، 20 و 50 متر از تیر ماه سال 1380 تا تیر ماه 1381 بصورت ماهانه در سواحل جنوب غربی آبهای ایرانی دریای خزر انجام گردید.
    بررسی ها نشان داد، حداکثر زیتوده M. leidyi در مهر ماه 1380 با میزان میانگین 221. 3±91گرم در مترمربع و حداقل زیتوده این آبزی با میانگین ±3. 8 8. 3 گرم در مترمربع در آذر 1380 بود. حداکثر زیتوده M. leidyi در عمق 50 متر لایه سطحی (0 تا 200) با میزان 145. 36±67. 23 گرم در مترمربع مشاهده شد و حداقل زیتوده شانه دار در عمق 50 متر لایه عمقی (20 تا 50) با میزان ±0. 95 1. 9 گرم در مترمربع بود. افراد جوان با اندازه طولی کوچکتر از 10 میلیمتر 97 درصد فراوانی جمعیت M. leidyi را بخود اختصاص دادند. بزرگترین طول شانه دار صید شده در گروه طولی 51 تا 55 میلیمتر بود. حداکثر زیتوده در لیسار با میانگین 112. 3±48 گرم در مترمربع و حداقل در ناحیه بندر انزلی با میانگین 67. 17±46. 8 گرم در مترمربع مشاهده شد. نوسانات عمق ، دما، شوری و غذای قابل دسترس از مهم ترین عوامل در پراکنش M. leidyi در دریای خزر می باشد. افزایش زیتوده M. leidyi در اکوسیستم پلاژیک دریای خزر اثرات منفی خواهد گذاشت.
    کلیدواژگان: شانه دار، M، leidyi، پراکنش، گیلان، ایران
  • شهروز برادران نویری، محمد پورکاظمی، پریتا کوچینین، وحید یاری صفحه 17
    امروزه سعی بر این است که با کاربرد فنون مختلف تا حد امکان از لقاح بدون برنامه جمعیتهای مولدین در مراکز تکثیر مصنوعی آبزیان جلوگیری بعمل آمده و با کاربرد روش های صحیح، نژادهای مناسب پرورش داده شوند.
    آزمایشات انجماد اسپرم ماهی کپور بر روی مولدین در دو مرکز تکثیر و پرورش کپور ماهیان شهرستان رشت صورت گرفت. طی این آزمایشات کیفیت اسپرم مولدین، از نظر نوع حرکت، مدت حرکت، تراکم و لقاح بررسی شد. نمونه های مناسب از نظر کیفی انتخاب شده و سپس تیمارها با 4 نوع محلول رقیق کننده مختلف تهیه گردیدند. پس از طی 7 روز اسپرمهای منجمد، مجدد از انجماد خارج شده و از آنها برای لقاح تخمک های تازه مولدین ماده استفاده شد.
    نتایج این پژوهش نشان داد که از بین چهار رقیق کننده منتخب و روش های بکار رفته، محلول Alsever با نسبت 1:1 و روش سرمادهی چند مرحله ای بترتیب با 45 درصد لقاح، 47. 81 درصد تخم چشم زده و 22. 63 درصد تبدیل تخم به لارو، بهترین نتیجه را داد.
    کلیدواژگان: ماهی کپور، انجماد، اسپرم
  • محمود بهمنی، رضوان الله کاظمی، محمد پوردهقانی، علی حلاجیان، یعقوب وهابی، محمود محسنی، رضا ملکزاد، سهراب دژندیان، حسین محمدی پرشکوهی صفحه 31
    به منظور شناسایی شاخص ‏های مناسب فیزیولوژی تکثیر و رفع معضلات موجود در تکثیر مصنوعی ماهیان ازون ‏برون، بکارگیری فرمولاسیون جدید از GnRH و ترکیب تلفیقی آنتی ‏دوپامین دامپریدون از طریق روشی نوین و برای اولین ‏بار در کشور به انجام رسید. 60 عدد مولد ازون‏ برون صید شده از صیدگاه های رودخانه سفیدرود در استان گیلان شامل 40 عدد مولد ماده و 20 عدد مولد نر از طریق تزریق یک مرحله ‏ای در مولدین نر و دو مرحله ای در مولدین ماده (بصورت کنترل بیوفیزیولوژیک) مورد مطالعه قرار گرفتند.
    جهت افزایش ویسکوزیته محلول تزریقی در فرآیند جذب، پس از تزریق عضلانی در دومین پلاک پشتی از پروپیلن گلایکل (PG) استفاده شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل مقادیر 10، 15، 20 و 30 میکروگرم به کیلوگرم وزن بدن از GnRH همراه با مقادیر 1 و 2 میکروگرم به کیلوگرم وزن بدن دامپریدون برحسب درجه رسیدگی مولدین بود.
    شاخص قطبیت (PI) رسیدگی جنسی در مولدین ماده با استفاده از تعیین موقعیت هسته زایشی (GV) و در مولدین نر براساس کیفیت گناد (testis) و اسپرماتوزوئیدها انجام پذیرفت. شاخص رسیدگی جنسی (GV) در مولدین ماده مورد بررسی در محدوده 3. 64 الی 14. 3 بود.
    نتایج حاصل مبین آن است که کاهش سطوح استرس در مراحل صید، حمل و نقل، نگهداری و دستکاری و انتخاب مولدین با مورفولوژی مطلوب، امکان افزایش توان تولید مثلی در مولدین را موجب خواهد شد.
    تحلیل یافته ‏ها حاکی از آن است که مولدین نر در مقادیر 20 و 30 میکروگرم به کیلوگرم وزن بدن از GnRH بترتیب همراه با مقادیر 1 و 2 میکروگرم به کیلوگرم وزن بدن دامپریدون و مولدین ماده در مقادیر 10، 15 و 20 میکروگرم به کیلوگرم وزن بدن از GnRH بهمراه مقدار 2 میلی گرم بر کیلوگرم دامپریدون در صورت دارا بودن شرایط مناسب فیزیولوژیک از جمله شاخص زیستی کنترل مهاجرت هسته زایشی تا بروز پدیده GVBD مناسبترین شرایط جهت اوولاسیون، اسپرم دهی و در نتیجه تکثیر مصنوعی را برحسب وضعیت مطلوب درجه حرارت آب دارا می‏باشند.
    با توجه به یافته‏ های حاصل در صورت دارا بودن کیفیت مورفولوژیک و فیزیولوژیک مناسب در مولدین، امکان جایگزینی فرمولاسیون جدید GnRH با ماده تلفیقی دامپریدون که طی مطالعات حاضر بدست آمده است براساس دستورالعملی جدید با راندمان بالا و بعنوان جایگزین علمی بسیار مناسب برای عصاره هیپوفیز و سایر آنالوگهای گنادوتروپینی جهت انجام تکثیر مصنوعی در ماهیان مولد ازون ‏برون در مراکز تکثیر و پرورش تاسماهیان، توصیه می‏ گردد.
    کلیدواژگان: بیوتکنیک تکثیر مصنوعی، ازون برون، Acipenser stellatus، آنتاگونیست دوپامین، دامپریدون
  • حسین خارا، شعبانعلی نظامی، مسعود ستاری، سیدفخرالدین میرهاشمی نسب، سیدعباس موسوی صفحه 49
    آلودگی به انگل Diplostomum spathaceum در 660 عدد از ماهیان تالاب امیرکلایه لاهیجان (اردک ماهی 78 عدد، سوف حاجی طرخان 163 عدد، لای ماهی 105 عدد، گربه ماهی 64 عدد، ماهی کاراس 64 عدد، ماهی سیم پرک 95 عدد و ماهی کلمه 91 عدد) از بهار تا زمستان 1380 مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج بدست آمده از بین 7 گونه فوق، بالاترین و پایین ترین درصد آلودگی انگل بترتیب مربوط به ماهی کلمه (63. 33 درصد) و گربه ماهی (3. 13 درصد) ، بیشترین و کمترین میانگین شدت آلودگی انگل ± انحراف معیار بترتیب مربوط به ماهی کلمه (13. 49±10. 82 عدد) و لای ماهی (1. 2±0. 45 عدد) ، بیشترین و کمترین میانگین فراوانی انگل± انحراف معیار بترتیب مربوط به ماهی کلمه (7. 04±0. 93 عدد) و لای ماهی (0. 06±0. 27 عدد) و بالاترین و کمترین دامنه تعداد انگل بترتیب مربوط به ماهی کلمه (1 تا 49 عدد) و لای ماهی (1 تا 2 عدد) بود. در ضمن براساس بررسی های آماری انجام گرفته تفاوتهایی از لحاظ نوع گونه، سن، جنسیت و فصول مشاهده شد.
    کلیدواژگان: آلودگی انگلی، ماهی، Diplostomum spathaceum، تالاب امیرکلایه
  • حسن صالحی صفحه 67
    این تحقیق با نگاه اقتصادی می تواند راهبرد توسعه ای برای افزایش بهره وری تکثیر مصنوعی بچه ماهیان خاویاری که سالانه هزینه های فراوانی در ایران صرف آن می شود، ارایه دهد. برای تعیین هزینه های تولید و قیمت تمام شده هر عدد بچه ماهی خاویاری در سال 1379 پرسشنامه ای تهیه گردید. تیمی متشکل از کارشناسان آمار، اقتصاد و بازسازی ذخایر به تمام مراکز تکثیر ماهیان خاویاری مراجعه و ضمن مصاحبه حضوری و مراجعه به اسناد هزینه با فرصت کافی پرسشنامه را تکمیل نمودند. برای اطمینان از اطلاعات جمع آوری شده با دفاتر بودجه و امور مالی شیلات و اداره کل تکثیر و بازسازی ذخایر نیز مذاکره و اسناد مالی ملاحظه تا اطمینان لازم برای اطلاعات دقیق هزینه ای حاصل گردد. نیروی انسانی با اختصاص 55 درصد هزنیه تولید، غذا و کود مصرفی با 14 درصد، بیشترین سهم هزینه را بخود اختصاص دادند. تعمیر و نگهداری با متوسط 7 درصد و تخم مصرفی با سهم 6 درصد عوامل مهم دیگر هزینه بودند. نتایج نشان داد قیمت متوسط هر عدد بچه ماهی خاویاری در سال 1379 در ایران 992 ریال می باشد. مرکز شهید رجایی با قیمت متوسط 477 ریال کمترین و مجتمع شهید بهشتی با 1224 ریال بیشترین هزینه تمام شده را برای تولید هر عدد بچه ماهی خاویاری دارا می باشند. نیروی انسانی سهم بسیار زیادی از هزینه تکثیر و پرورش را در بر می گیرد. سهم بالای هزینه نیروی انسانی به دلیل عدم فعالیت مراکز تکثیر در حدود 6 ماه از سال می باشد که در صورت تعریف فعالیت های دیگر می توان سهم هزینه نیروی انسانی را کاهش داد.
    کلیدواژگان: اقتصاد، ماهی خاویاری، بازسازی ذخایر، دریای خزر، ایران
  • محمد صیاد بورانی، بهروز ابطحی، محمود بهمنی، رضوان الله کاظمی، سهراب دژندیان، جواد دقیق روحی، افشین امیری صفحه 81
    این تحقیق با هدف تعیین وزن مناسب رهاسازی و افزایش ضریب بازگشت شیلاتی ماهی آزاد دریای خزرSalmo trutta caspius Kessler, 1877 انجام گرفت. طی زمستان و بهار 1383-1382 در ایستگاه تحقیقاتی تکثیر و پرورش ماهیان دریایی (واقع در ساحل غازیان بندر انزلی) آزمایشها انجام شد. تیمارها شامل بچه ماهیان حاصل از یک نسل در اوزان 5، 10، 15 و 20 گرمی بودند که بصورت تصادفی برداشت شده و در 3 تکرار در آبهایی با سطوح شوری 7 قسمت در هزار، آب دریا و آب شیرین جهت مطالعه تنظیم اسمزی قرار گرفتند. خونگیری در فواصل زمانی 0، 3، 6، 12، 24، 72، 168 و 240 ساعت بوسیله لوله های موئینه هپارینه انجام و پس از سانتریفوژ و جداسازی پلاسمای خون، فشار اسمزی پلاسما بوسیله دستگاه اسمومتر اندازه گیری گردید. طبق نتایج بدست آمده، تغییرات فشار اسمزی در محدوده زمانی 10 روزه و تجزیه واریانس یک طرفه، می توان قابلیت تنظیم اسمزی همه گروه های وزنی مورد آزمایش را در شوری 7 قسمت در هزار و قابلیت تنظیم گروه های وزنی 20، 15 و 10 گرمی را در شوری دریای خزر تایید نمود.
    کلیدواژگان: ماهی آزاد دریای خزر، Salmo trutta caspius، تنظیم اسمزی، دریای خزر
  • حسین عبدالحی، هادی برادران طهوری، رضا امینی صفحه 97
    هم اکنون در حوضه جنوبی دریای خزر پنج گونه از ماهیان خاویاری به اسامی فیل ماهی، تاسماهی ایران، تاسماهی روسی، شیپ و ازون برون تکثیر و رهاسازی می گردند. این تولیدات از سال 1351 با شروع تکثیر انبوه تاسماهیان در مجتمع شهید بهشتی واقع در سد سنگر رشت آغاز شد. در سال 1376 تعداد رهاسازی به 21. 6 میلیون عدد رسید و در برنامه دوم تولید 14 میلیون عدد بوده که به 24. 5 میلیون عدد افزایش یافته است و در برنامه سوم تولید 45 میلیون عدد پیش بینی شده است. سطح مراکز از 377 هکتار در سال 1376 به 887 هکتار در سال 1381 افزایش یافته است. از تعداد 1062 عدد مولد صید شده گونه تاسماهی ایران در سال 1377، 581 عدد تزریق شد و تعداد 22. 5 میلیون عدد بچه ماهی تولید و رهاسازی گردید و در سال 1381 از 802 عدد مولد صید شده 538 عدد تزریق گردید و نهایتا 12. 3 میلیون عدد بچه ماهی تولید و رهاسازی شد. تعداد 17 عدد مولد فیل ماهی در 1377 صید شده که 10 عدد تزریق شد و تعداد 1. 08 میلیون عدد بچه ماهی تولید و رهاسازی گردید و در سال 1381 از 29 عدد مولد صید شده 21 عدد تزریق گردید و نهایتا 2. 4 میلیون عدد بچه ماهی تولید و رهاسازی شد. در سال 1377 تعداد 193 عدد مولد ازون برون صید شده و 623000 عدد بچه ماهی تولید شد ولی در سال 1381 تعداد 290 عدد مولد صید شد و 67 عدد تزریق گردید و تعداد 1. 3 میلیون عدد بچه ماهی تولید و رهاسازی شد. تولید ماهی شیپ در سال 1377، 0. 67 میلیون عدد، در سال 1381، 1. 87 میلیون عدد و تولید تاسماهی روسی در سال 1377، 0. 4 میلیون عدد و در سال 1381، 1. 56 میلیون عدد بوده است.
    کلیدواژگان: فیل ماهی، Huso huso، تاسماهی ایران، Acipenser persicus، ازون برون، Acipenser stellatus، بازسازی ذخایر، ماهیان خاویاری
  • علی فلاحتی مروست، باقر مجازی امیری، مرتضی علیزاده، بهروز ابطحی صفحه 113
    در این تحقیق روند توسعه غدد جنسی ماهی قزل آلای رنگین کمان نر (Oncorhynchus mykiss) در آب شیرین و لب شور از اواخر مهر ماه تا اواسط اسفند ماه 1381 در ایستگاه تحقیقات شیلاتی آبهای شور داخلی بافق (یزد) مقایسه گردید. جهت انجام این طرح از ماهیان قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی5 ±200 گرم استفاده شد.
    در طول 140 روز دوره پرورش، دما (0. 6±13. 8) درجه سانتیگراد، pH (0. 12±8. 18) و اکسیژن محلول (0. 11±6. 2 میلی گرم در لیتر) در آب شیرین و لب شور یکسان بود و شوری آب شیرین و لب شور بترتیبppt 0. 4 تا 0. 5 و 14. 3 تا 14. 7 بود. غذا دهی به ماهی ها بوسیله غذای تجاری رایج (غذای GFT2 چینه) و با توجه به درجه حرارت آب و وزن بیوماس انجام شد.
    نتایج حاصل از مطالعه بافت شناسی بیضه های ماهیان نشان داد که روند توسعه بیضه ها در آب لب شور سریعتر از آب شیرین است به طوری که این ماهیان 2 ماه زودتر از ماهیان نر پرورش یافته در آب شیرین به بلوغ جنسی رسیدند و همچنین این نتایج با تغییرات شاخص گنادوسوماتیکGSI در سطح اعتماد 95 درصد (P<0. 05) مطابقت داشت.
    کلیدواژگان: غدد جنسی، قزل آلای رنگین کمان، Oncorhynchus mykiss
  • منیره فئید، نورامیر مظفری، ابوالفتح شجاعی ارانی صفحه 127
    این تحقیق بر روی 75 نمونه پودر ماهی 7 کارخانه استان گیلان (با کدهای 1، 2،3،4،5، 6 و 7) در فواصل 15 روزه از خرداد ماه تا آبان ماه 1379 به منظور ارزیابی کیفیت پودر ماهی کارخانه های استان گیلان به اجرا درآمد. در این مطالعه باکتری ها و قارچهای مختلف از نمونه ها جداسازی و مورد شناسایی قرار گرفتند. باکتری های شناسایی شده عبارت بودند اشرشیاکلی (63. 8 درصد اشرشیاکلی مدفوعی و 36. 7 درصد سایر اشرشیاکلی ها) ، پروتئوس (55. 5 درصد پروتئوس ولگاریس و 45 درصد پروتئوس میرابیلیس) ، سالمونلا شیگلا فلکسنری، کلبسیلا (55 درصد کلبسیلا پنومونیه و 45 درصد کلبسیلا اکسی توکا) ، آنتروباکترآئروژنز، سیتروباکتر (66. 6 درصد سیتروباکتر فروندی، 33. 4 درصد سیتروباکتر دیورس) ، یرسینیا آنتروکولتیکا هافنیا آلویی و ادوارد سیلا کلستریدیوم (66 درصد کلستریدیوم پرفرین ژنز و 34 درصد سایر کلستریدیومها) ، استافیلوکوک (42. 1 درصد استافیلوکوک اورئوس و 58. 9 درصد سایر استافیلوکوکها) ، باسیلوس، استرپتوکوک، سودوموناس و آئروموناس. بیشترین و کمترین میزان آلودگی باکتریایی در کارخانه های استان گیلان بترتیب متعلق به اشرشیاکلی و هافنیا آلویی بوده که بترتیب در کارخانه های 1 و 2 مشاهده گردید. میزان آلودگی باکتریایی در کارخانه های مختلف تفاوت معنی داری داشته است (P<0. 05). قارچهای جداسازی شده عبارت بودند از: پنی سیلیوم، ریزوپوس، آسپرژیلوس (50 درصد آسپرژیلوس، 33. 3 درصد آسپرژیلوس نایجر و 16. 7 درصد آسپرژیلوس فلاووس) ، کلادسپوریوم، فوزاریوم، پسیلومایسس و موکور و مخمر.
    بیشترین و کمترین میزان آ‎لودگی قارچی بترتیب پنی سیلیوم و ریزوپوس بود که بترتیب در کارخانه های 7 و 2 مشاهده گردید. بطور کلی عوامل باکتریایی و قارچی شناسایی شده در این تحقیق فرصت طلب بوده و ابتلا به بیماری در اثر عوامل بستگی به بروز مشکل در فرآیند تولید پودر ماهی دارد و بواسطه عوامل مدیریتی (مانند عدم رعایت دستورالعمل های بهداشتی توسط کارکنان خط تولید، پایین بودن سطح آموزش کارگران خط تولید، عدم رعایت مسایل فنی تولید و…) می باشد.
    کلیدواژگان: پودر ماهی، کیلکا، آلودگی، باکتری، قارچ، گیلان
  • علی مقیمی، علیرضا لطفی، فرشته قاسم زاده صفحه 139
    در این تحقیق از شبه هورمون جوانی یا پایری پروکسی فن (Pyriproxyfen) استفاده شد که هورمونی سنتتیک و بعنوان یک ماده حشره کش محسوب و بکار می رود. هدف از این تحقیق بررسی اثر پایری پروکسی فن بر مراحل لاروی و میزان بازماندگی میگوی بزرگ آب شیرین (Macrobrachium rosenbergii) بوده است و برای این منظور گروه هایی از لاروهای مرحله I در معرض غلظتهای 0. 1، 0. 05 و 0. 01 قسمت در میلیون (ppm) از محلول پایری پروکسی فن قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کلیه گروه های تجربی با تاخیر بیشتری مراحل لاروی را طی می کنند. همچنین گروه های کنترل دوره بقا طولانی تری نسبت به گروه های تجربی نشان می دهند و نتایج نشان می دهد که Pyriproxyfen دارای اثرات شبه هورمون جوانی بر مراحل لاروی ماکروبراکیوم روزنبرگی است.
    کلیدواژگان: میگوی آب شیرین، Macrobrachium rosenbergii، شبه هورمون جوانی، Pyriproxyfen، مراحل لاروی
  • سیداحمد قاسمی، محمد پورکاظمی، محمدرضاکلباسی صفحه 151
    تنوع ژنتیکی ماهی شیپ (Acipenser nudiventris) دریای خزر با استفاده از ژنهای دهیدروژناز 5 و 6 (NADH5. 6) و روش PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور 80 عدد ماهی شیپ از سواحل جنوبی دریای خزر و رودخانه اورال در قزاقستان جمع آوری گردید. ژن ND5. 6 ژنوم میتوکندریایی بوسیله PCR تکثیر و سپس با 39 آنزیم برشگر اندونوکلئاز هضم گردید. از 39 آنزیم پنج آنزیم برشگرHaeIII, DraI, MboI TasI, Cfr13I تنوع چند شکلی از خود نشان دادند. در مجموع بین نمونه های بررسی شده 10 ترکیب هاپلوتیپی بدست آمد که از بین هاپلوتیپ های شناخته شده هاپلوتیپ AAAAA بیشترین فراوانی (75. 5 درصد) را داشت. دو هاپلوتیپ BABAA, BBAAA حداقل فراوانی (1. 2 درصد) را نشان دادند و هاپلوتیپ AAAAB با فراوانی (5 درصد) مختص نمونه های رودخانه اورال بوده است. میانگین تنوع هاپلوتیپی و نوکلئوتیدی بترتیب 0. 5816 و 0. 007 درصد بدست آمد. میزان تنوع نوکلئوتیدی بدست آمده در این بررسی نسبت به سایر تاسماهیان دریای خزر (تاسماهی ایرانی، روسی و ازون برون) بسیار پایین تر بوده است که این امر می تواند ناشی از کوچک بودن اندازه جمعیتهای این گونه باشد. آنالیز آماری و شبیه سازی Monte-Carlo با 1000 بار تکرار نشان داد که توزیع هاپلوتیپ ها در بین مناطق مختلف نمونه برداری در جنوب دریای خزر اختلاف معنی داری ندارد (P=0. 74، X2=35. 48) اما بین جمعیت شیپ رودخانه اورال و حوضه جنوبی دریای خزر اختلاف معنی داری وجود دارد (P=0. 00، 137. 35=X2). نتایج این بررسی نشان می دهد که جمعیت ماهی شیپ رودخانه اورال از جمعیت ماهی شیپ در سواحل جنوبی دریای خزر متفاوت است و آنزیم Cfr13I یک مارکر مولکولی جهت تمایز این دو جمعیت می باشد.
    کلیدواژگان: ماهی شیپ، Acipenser nudiventris، تنوع ژنتیکی، PCR - RFLP، دریای خزر
  • محمود محسنی، محمود بهمنی، محمد پورکاظمی، حمیدرضا پورعلی، عماد ارشد صفحه 165
    به منظور ارزیابی اثر میزان غذا دهی بر عملکرد روند رشد، ضریب تبدیل غذایی، شاخص رشد ویژه، کارایی غذا و شاخص قیمت بچه فیل ماهیان پرورشی (Huso huso) ، آزمایش رشدی در دو مرحله مطالعاتی در قالب طرح آماری کاملا تصادفی متعادل در حوضچه‏ های فایبرگلاس (2×2×0. 53 سانتیمتر) در شرایط یکسان پرورشی (جیره غذایی، اکسیژن محلول، نور، شدت جریان آب، تراکم کشت و دفعات غذا دهی) طراحی و انجام شد. در مرحله اول 180 عدد بچه فیل ماهی با وزن متوسط 867. 86±17. 42گرم به مدت 100 روز در چهار تیمار و سه تکرار با درصدهای مختلف غذا دهی (1، 2، 3 و 4 درصد براساس وزن توده زنده) ، در مرحله دوم نیز چهار تیمار با سه تکرار (با تعداد 84 عدد فیل ماهی با وزن متوسط 2096. 1±35. 6 گرم) در نظر گرفته شد که با درصدهای مختلف 0. 75، 1. 5، 2. 5 و 3 درصد وزن توده زنده به مدت 125 روز تغذیه شدند. در طول دوره پرورش درجه حرارت آب بترتیب 25. 52±1. 78 و 14. 82±0. 48 درجه سانتیگراد و اکسیژن محلول 7. 6±0. 3 و 7. 9±0. 18میلی گرم در لیتر در نوسان بود. ماهیان چهار بار در روز با استفاده از جیره رشد شامل، 40 درصد پروتئین، 13 درصد چربی و 9. 9 درصد خاکستر غذا دهی شدند. در تمام تیمارها ماهیان به سرعت رشد نموده و استفاده کارآمدی از جیره‏ ها داشتند، اما تاثیر تعدادی از تیمارها (درصدهای مختلف غذا دهی) بر روند رشد و نمو مشاهده گردید. بررسی مقادیر درصد افزایش وزن بدن، شاخص رشد ویژه، ضریب تبدیل غذا، کارایی غذا و شاخص قیمت در مطالعه فوق (در هر دو مرحله) در طول دوره پرورش دلیل واضحی برای عملکرد رشد مناسبتر در درصدهای غذا دهی پایین تر بود (0. 05>P). بطوریکه افزایش درصد غذا دهی با میزان مصرف غذا (D. F. C) رابطه مستقیم و با مقادیر کارآیی غذا، ضریب تبدیل غذایی، شاخص رشد ویژه و شاخص قیمت رابطه معکوس را نشان داد (0. 05>P). همچنین مشخص گردید در مرحله یک، تیمار 2 درصد غذا دهی با مصرف 1. 92 واحد غذا، یک واحد گوشت و در مرحله دوم تیمار 0. 75 درصد غذا دهی با مصرف 1. 82 واحد غذا، یک واحد گوشت تولید نموده ‏اند، همچنین مشخص گردید در هر دو مرحله به رغم افزایش هزینه تولید غذا در تیمارهای غذا دهی بالاتر به میزان بیش از 50 درصد، هیچگونه اختلاف معنی‏ داری در روند رشد مشاهده نگردید. می توان اذعان نمود حد مطلوب درصد غذا دهی برای ماهیان 850 تا 1900 گرمی به میزان دو درصد و برای ماهیان 2050 تا 3300 گرمی، حداکثر تا 1 درصد وزن بدن (با توجه به دمای آب) می‏ باشد.
    کلیدواژگان: درصد غذادهی، فیلماهی، Huso huso، ضریب تبدیل غذایی، رشد
  • سیدامین میرهاشمی رستمی، کوروش امینی. مریم جرجانی، حالت قلی قزل، عبدالقیوم شافعی صفحه 181
    در این پژوهش، امکان تکثیر مصنوعی مولدین پرورشی نه ساله کفال خاکستری بررسی گردید. هشت سری آزمایش تکثیر مصنوعی در طول 3 ماه (آبان ماه الی اسفند ماه 1382) انجام شد. برای مولدین آزمایشهای 1 تا 5 روش دو تزریقی به فاصله زمانی 24 ساعت بکار برده شد. تزریق مقدماتی توسط CPH و تزریق نهایی توسط هورمونهای LHRH–A2 همراه دمپریدون (Domperidone) یا CPH با HCG صورت پذیرفت. مولدین ماده آزمایشات 6 تا 8، ابتدا از طریق روش تزریق تدریجی روزانه به مدت 5 روز به میزان 500 واحد بین الملل به ازای هر کیلوگرم وزن بدن HCG دریافت کردند و به مولدین نر علاوه بر HCG هورمون 17 - آلفا-MT به میزان 5 تا10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق شد و سپس با روش دو تزریقی هورمونها این مولدین تحریک گردیدند. نتایج نشان دادند که مولدین نر واقع در مرحله 2 و 3 هر دو گروه تزریق (دو تزریقی چند تزریقی) که به آنها هورمون HCG تزریق شد نسبت به مولدینی که هورمون 17 - آلفا- MT دریافت کردند، از راندمان بهتری برخوردار بودند بطوریکه از یک مولد گاهی در آزمایشات تکثیر مصنوعی 2 تا 6 بار استفاده گردید. در هشت سری آزمایش تحریک مصنوعی مولدین ماده، 27 عدد مولد بکار گرفته شد که 22 عدد اقدام به تخم ریزی نمودند (یک میلیون تا 2. 6 میلیون تخم). تخم هشت مولد لقاح یافته بود و درصد لقاح 10 تا 95 و درصد تخمه گشایی 0. 008 تا 88. 9 درصد برآورد گردید. همچنین از این تعداد مولد، شش سری لارو از 117 تا 2 میلیون عدد تولید شد. بهترین زمان جهت تکثیر مصنوعی این ماهی آذر ماه برآورد گردید، میانگین قطر تخمکها در این ماه? 600 میکرون اندازه گیری شد. در بررسی‏ های آماری بین دو گروه مولدین دو تزریقی و چند تزریقی از لحاظ میانگین قطر تخمکهای مولدین قبل از تزریق اولیه، درصد تخمه گشایی و تعداد لاروهای تولید شده اختلاف معنی داری در سطح اعتماد 95% (One-Way-T-student p< 0. 05) مشاهده گردید که حاکی از بهتر بودن وضعیت مولدین چند تزریقی از نظر بازده تکثیر مصنوعی می باشد.
    کلیدواژگان: کفال خاکستری، Mugil cephalus، تکثیر مصنوعی، ایران
  • مهرنوش نوروزی، شهربانو عربان، محمود بهمنی صفحه 197
    استفاده از گلیسرین بعنوان حلال پودر هیپوفیز برای القای تخم ریزی در 20 عدد از مولدین ماده تاسماهی ایرانAcipencer persicus در مجتمع تکثیر و پرورش شهید بهشتی و انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری دکتر دادمان مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق 4 تیمار با 5 بار تکرار مورد مطالعه واقع گردید: مولدین با یک تزریق گلیسرینه، مولدین با یک تزریق سرم فیزیولوژی، مولدین با دو تزریق گلیسرینه، مولدین با دو تزریق سرم فیزیولوژی (فاصله دو تزریق 12 ساعت). از ماهیان مزبور هر 6 ساعت یکبار خون گیری بعمل آمد. عوامل مورد سنجش در سرم خون شامل: هورمونهای 17– بتااسترادیول و 17- آلفا هیدروکسی پروژسترون بودند. همچنین عوامل زیست سنجی ثبت شدند. در تیمار یک تزریقه گلیسرینه فراوانی درصد لقاح و میزان هورمونهای استرادیول و پروژسترون از بقیه تیمارها بیشتر بود و تیمار یک تزریقه سرم فیزیولوژی کمترین مقدار را دارا بود. سیالیت تخمکها در تیمارهای گلیسرینه بیشتر از تیمارهای سرم فیزیولوژی و زمان اوولاسیون در تیمار اول کمترین میزان را دارا بود. افزایش ناگهانی سطوح پروژسترون پس از تزریق هیپوفیز از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0. 000). همبستگی بالایی بین درجه حرارت و مدت زمان رسیدگی (P<0. 0001) و درجه حرارت با افزایش سطوح پروژسترون (0. 005=P) مشاهده گردید. نتایج حاصل حاکی از آن بود که استفاده از هیپوفیز گلیسرینه مناسب تر از سرم فیزیولوژی است.
    کلیدواژگان: تاسماهی ایرانی، Acipenser persicus، استرادیول، پروژسترون، هیپوفیز گلیسرینه
  • یافته های علمی کوتاه
  • غلامعباس زرشناس، شهرام قاسمی صفحه 215
    تامین میگوهای مولد مورد نیاز کارگاه های تکثیر عمدتا از نواحی شرقی جاسک (صیدگاه های جگین تا گوگسر) و حوضه مرکزی جاسک (صیدگاه های خلیج جاسک، تبرکن و مزاری) میباشد. گسترش تدریجی استخرهای پرورشی در استانهای ساحلی جنوب باعث گردید که جهت رفع نیاز به مولد میگو، صیدگاه های دیگری واقع در منطقه سیریک (خورآذینی، توجک و بونجی) مورد شناسایی و بهره برداری قرار گیرد.
    صید مولدین بطور عمده طی ماه های فروردین تا پایان تیرماه هر سال توسط شناورهای سنتی مجهز به تور ترال و تحت نظارت شیلات صورت می پذیرد. پروژه بررسی وضعیت صید شناورهای مولدگیر طی سالهای 1380 تا 1381 به منظور شناسایی گونه های مختلف میگو و تعیین میزان درصد هر یک از آنها در صید و تعیین درصد مراحل باروری در صیدگاه های جاسک و سیریک به مرحله اجرا درآمد. گزارش حاضر در برگیرنده تعیین وضعیت صید دو گونه میگوی ببری سبز و موزی در کل صید می باشد.
    با توجه به اینکه هدف صید میگوی سفید هندی بوده است و از طرف دیگر پراکنش گونه فوق در ناحیه شرقی استان هرمزگان می باشد، بنابراین محدوده فعالیت شناورهای سنتی میگوگیر به سه منطقه تقسیم گردید.
    کلیدواژگان: میگوی ببری سبز (penaeus semisulcatus)، میگوی موزی (p، merguiensis)، جاسک، سیریک، دریای عمان
|
  • S. Bagheri Page 1
    The alien ctenophore Mnemiopsis leidyi which was transported from the Black Sea into the Caspian Sea by the end 1990s has since affected this new ecosystem. We studied the spatial and temporal distribution of the ctenophore from July 2001 to July 2002 in three transects located in Lisar, Bandar Anzali and Sefidroud, in Guilan province. Four stations were established in each transect at a 5, 10, 20 and 50 meter bottom depth contours. Maximum observed biomass of the organism was 221.3±91g/m2 in October 2001 and the minimum was 8.3±3.8g/m2 in December 2001. The highest biomass of the organism was detected in the upper 0-20m water layer in areas 50 meters deep achieving 145.36± 67.33g/m2. The lowest biomass was in the 20-50 layers in areas 50 meters deep amounting to 1.9±0.95g/m2. Small specimens less than 10 mm comprised about 97% of the sampled population and the maximum length measured at 51-55mm. The largest average biomass was 112.3±48g/m2 detected in Lisar and the smallest biomass in the range 67.17±46.8g/m2 was seen in Anzali region. It was concluded that temperature, depth, salinity and food availability affected the distribution of Mnemiopsis leidyi in the sampled areas. It is also expected that the high biomass of the organism detected in the region may have significant effects on pelagic ecosystems of the Caspian Sea.
    Keywords: MNEMIOPSIS LEIDYI, distribution, GUILAN PROVINCE, Caspian Sea, Iran
  • Sh. Baradaran noveiri, M. Porkazemi, P. Kochinin, V. Yavari Page 17
    Production and storage of the best gametes are practices undertaken by fishery managers and researchers to improve fish reproduction technology and obtain the best spawners. The male spawners of carp (Cyprinus carpio) were chosen from two warm-water fish hatcheries near Rasht, Guilan Province. For the study, duration of motility of sperms, sperm density and fertilization rate were considered.
    The best samples were chosen for cryopreservation with four different extenders and were checked by fertilization tests after seven days preservation in liquid nitrogen. Results showed that by 1:1 dilution rate, the Alsever’s solution had the best results. The fertilization rate, production of eyed eggs and larvae by this extender in a multistage cooling experiment were 45%, 47.81 and 22.63% respectively.
    Keywords: Carp, Cryopreservation , Sperm
  • M. Bahmani, R. Kazemi, M. Pordehghani, A. Halajian, Y. Vahhabi, M. Mohseni, R. Malakzad, S. Dazhandian, H. Mohmmadi parshokohi Page 31
    A new formulation of GnRH and synthetic compound of anti-dopamine domperidone was used for the first time in Iran to determine suitable physiological indexes for reproduction and to resolve the present problems of artificial reproduction in stellate sturgeon Acipenser stellatus. The study was conducted on 60 breeder Acipensers including 40 female and 20 male specimens. The fish were caught at stations in the vicinity of the SefidRud River in Guilan Province. Male spawners were treated using single injection method while females received dual injection (Bio-physiological control).
    Propylene glycol (PG) was administered after the muscular injection near the second dorsal scute to increase the viscosity of the solution during absorption. Depending on the stage of sexual maturity in the fish, GnRH at doses of 5, 10, 15, 20, 30 µg/kg BW was used in combination with a dose of I or 2 mg kg of domperidone.
    The position of G V was used as an index to determine sexual maturity in females while in males sexual maturity was determined on the basis of testis and sperm quality. The female fish showed GV in a range of 3.64 to 14.30. The results indicated that reduction of stress during catch, transportation, maintenance and handling and selection of breeders with suitable morphology will result in increased reproduction success.
    It was also found that male breeders given a dose of 20 and 30 µg/kg BW GnRH along with 1 and 2 mg kg of domperidone respectively were the most successful in spermiation. For female breeders, those received a dose of 10, 15 and 20 µg/kg BW GnRH along with 2 mg/kg of domperidone exhibited the most suitable conditions in ovulation. These females responded well to artificial breeding provided they possessed G V in the range of 3.64 to 14.30 depending on the water temperature until the germinal vesicle broke down (in vivo).
    Alleviating stress during capture, handling, transport and confinement, selecting breeders with suitable morphology and identifying correct stage of sexual maturity are the factors that help achieve higher production by substituting GnRH with a combination of GnRH and domperidone. Therefore, this compound is recommended as a suitable substitute for pituitary extract and other gonadotrophic analogues in the artificial breeding of Acipenser stellatus.
    Keywords: Artificial breeding. Acipenser stellatus, Domperidone
  • H. Khara, Sh. Nezami, M. Sattari, F. Mir hashemi nasab, A. Mosavi Page 49
    Infection Diplostomum spathaceum parasite is studied in 660 fish specimens from Amirkalayeh wetland of Guilan Province. We collected samples of fish belonging to Esox lucius (78 pieces), Perca fluviatilis (163 pieces). Tinca tinca (105 pieces), Silurus glanis (64 pieces). Carassius auratus 64 pieces. Blicca bjoerkna (95 pieces) and Rutilus rutilus (91 pieces) since spring to winter 2001 We found the highest infection rate in Rutilus rutilus (63.33%) while the lowest was seen in Silurus glanis (3.13%). The highest and lowest average infection severity were detected in Rutilus rutilus (13.49±10.82), and Tinca tinca (l respectively. The highest parasite abundance was related to Rutilus rutilus (7.04±0.93), and the lowest abundance was observed in Tinca tinca (0.06±0.27). Parasite count range was most in Rutilus rutilus (1-49), and least in Tinca tinca (1-2). Statistical analyses revealed significant differences in species, age, sex and season as related to the infection with the parasite.
    Keywords: Diplostonnun spathaceujn. Fish, Alnirkalaieh Wetland, Iran
  • H. Salehi Page 67
    This study was conducted to provide procedures for increasing the productivity and profitability of sturgeon culture in Iran. We designed a questionnaire covering economic and ecologic aspects of the activity and distributed it to an expert team comprised economists, statisticians and aquaculturist experts. The team completed the questionnaires to determine the costs of production ofa single sturgeon fingerling in Iran, considering all sturgeon centers. Also, documents available in different sections of Iranian Fisheries, specially, accounting, budgeting and stock enhancement offices were resorted to. Cost of labour comprised 55% of expenditures whereas costs of feeding and fertilizer were found to be 14%. The maintenance cost was assessed as 7% and fertilized eggs cost was 6%. Results showed that on average, the production cost of a single sturgeon fingerling in Iran in the year 2000 was 992 Rls. Among all of the sturgeon breeding centers in Iran, Shahid Rajaee Aquaculture center had the lowest cost of production with 477 Rls. while Shahid Beheshti center had the highest cost amounting to 1224 Rls. The cost of labour has a large share in total expenditures, somewhat caused by the center not being active for six months each year. Tasking the labour force with other activities might reduce the total costs in such hatcheries.
    Keywords: Economic, STURGEON, Stock Enhancement, Caspian Sea, Iran
  • M. Sayad borani, B. Abtahi, M. Bahmani, R. Kazemi, S. Dazhandian, J. Daghigh rohi, A. Amiri Page 81
    Salmo trutta caspius is a commercial migratory fish species in the Caspian Sea. Over fishing and deterioration of natural spawning grounds of the species are two major causes depressing stocks of the fish in the Sea. Thus, artificial breeding and release of salmon juveniles into the Caspian Sea is now considered an urgent need towards the rehabilitation of the stocks of the fish.
    This study was conducted in early 2004 to determine the ideal weight for the release of salmon fry in order to increase fishery return coefficients in the species. For this research, we used facilities of the Marine Fisheries Breeding and Research Center in Ghazian, along the coastal areas of the Bandar Anzali. Salmon juveniles used in this study belonged to the same generation. Fishes belonging to different weight classes (5, 10, 15 and 20g) were selected in a random design and stocked in two groups of sea water at 7% salinity and freshwater. Osmosis was studied using blood samples collected at 0, 3, 6, 12, 24, 72, 168 and 240 hours. Heparin tubes were used for sampling blood which was centrifuged to separate blood plasma. Osmotic pressure was determined using osmometer.
    Statistical analysis of the results on variations in osmotic pressure showed that after 10 days of stocking fish in seawater (7%), fishes in all weight classes were capable of osmoregulation. Also fishes in weight classes 10, 15 and 20g were capable of osmore-gulation in the Caspian Sea water.
    Keywords: SALMO TRUTTA CASPIUS, Osmoregulation, ARTIFICIAL BREEDING, Caspian Sea
  • H. Abdolhai, H. Baradaran tahori, R. Amini Page 97
    Iranian Fisheries Institutes in the north of the country are involved in the reproduction, culture and release of five species of sturgeon fingerlings into the Caspian Sea. The species are Acipenser persicus, A. guldenstadti, A. nudiventris and A. stellatus and Huso huso. Shahid Beheshti Fisheries Centre as the first commercial hatchery started its activities in 1972 in Rasht, Guilan Province of Iran. The center achieved a production ceiling of 21.6 million fingerlings in 1997 and increased it to 24.5 million fingerlings in 1998. It is anticipated that the center will achieve a threshold of 45 million fingerlings in the next few years. During 1997-2002, the center has increased its extent from 377 hectares to 887 hectares.
    For Huso huso production, 17 specimens were caught in 1998, of which 10 were injected that produced 1.08 million fingerlings and in 2002, the number of caught and injected Huso huso were 29 and 21 respectively, that resulted in production and release of 2.4 million fingerlings.
    A number of 1062 A. persicus breeders were caught in 1998 of which 581 individuals were injected with hypophysis extract resulting in production and release of 22.5 million fingerlings. Of 538 injected individuals from among a total 802 breeder fish caught in 2002, a number of 12.3 million fingerlings were produced and released into the sea.
    The catch for Acipenser stellatus in 1998 was 193 breeders that produced 623000 fingerlings. In 2002, the catch increased to 290 breeders, of which 67 received injections to produce 1.3 million fingerlings.
    A total number of 0.67 million fingerlings of A. guldenstadti was produced in 1998 which was increased to 1.78 million in 2002. For Acipenser nudiventris, the number of fingerlings produced in 1998 was 0.4 which was increased to 1.56 million in 2002.
    Keywords: HUSO HUSO, Acipenser persicus, A. stellatus, A. nudiventris, A. guldenstadti, Stock Enhancement, Iran
  • A. Falahti marvast, B. Majazi amiri, M. Alizadeh, B. Abtahi Page 113
    Rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) weighting 200±5 grams were used in this study to compare their gonad development in fresh and brackish water in Yazd Province.The culture period lasted 140 days from October to March 2003 during which time the temperature (13.8±0.6), pH (8.18±0.12) and dissolved oxygen (6.2±0.1 1) of fresh and brackish water were kept nearly constant. The salinity of fresh and brackish water was 0.4 -0.5 and 14.3-14.7ppt respectively. The fish were fed common commercial trout food (Chineh GFT2) based on temperature and biomass.
    Histological studies indicated that the gonad development is accelerated in brackish water where the males mature two month earlier than those reared in freshwater. The Gonadosomatic index (GSI) also affirmed the gonad development (P<0.05).
    Keywords: Gonad developtnent, Rainbow trout, Histological study
  • M. Faeid, N. Amir mozafari, A. Shojaei arani Page 127
    We Collected 75 samples from fish meal factories in Guilan Province (codes: 1,2,3,4,5,6,7) based on two times per month during June to December 2001. Standard reference are used in bacterial and fungous identification. The isolated bacteria are E. coli Proteus spp., Citrobacter spp., Shigella spp., Enterobacter Aerogenes Salmonella spp., Klebsiella spp., Hafina Alvei Yersinia Enterocolitica, Edwardsiella spp., Staphylococcus spp., Bacillus spp., Pseudomonas spp., Clostridium spp., Aeromonas Hydrophila Streptococcus spp. The highest and lowest bacterial contamination observed in E. coli and Hafina Alvei respectively. The most important isolated fungi were Aspergillus spp., Penicillium spp., Yeasts Rhizopus spp. The maximum and minimum fungi decay in samples were Penicillium spp., and Rhizopus respectively. The most and the least microbial spoilage have been seen in factories 1 and 2 respectively.
    Keywords: : Fish meal, Kilka, Spolige, Bacteria, Fungi, GUILAN PROVINCE, Iran
  • F. Ghasemzadeh, A. Moghimi, A. Lotfi Page 139
    We Collected 75 samples from fish meal factories in Guilan Province (codes: 1,2,3,4,5,6,7) based on two times per month during June to December 2001. Standard reference are used in bacterial and fungous identification. The isolated bacteria are E. coli Proteus spp., Citrobacter spp., Shigella spp., Enterobacter Aerogenes Salmonella spp., Klebsiella spp., Hafina Alvei Yersinia Enterocolitica, Edwardsiella spp., Staphylococcus spp., Bacillus spp., Pseudomonas spp., Clostridium spp., Aeromonas Hydrophila Streptococcus spp. The highest and lowest bacterial contamination observed in E. coli and Hafina Alvei respectively. The most important isolated fungi were Aspergillus spp., Penicillium spp., Yeasts Rhizopus spp. The maximum and minimum fungi decay in samples were Penicillium spp., and Rhizopus respectively. The most and the least microbial spoilage have been seen in factories 1 and 2 respectively.
    Keywords: Fish meal, Kilka, Spolige, Bacteria, Fungi, GUILAN PROVINCE, Iran
  • A. Ghasemi, M. Porkazemi, M. Kalbasi Page 151
    Genetic variation of ship sturgeon (Acipenser nudiventris) from the Caspian Sea was investigated using NADH5/6 gene and PCR-RFLP analysis. A total of 80 specimens of the fish were collected from the south Caspian Sea and the Ural River from Kazakhstan. mtDNA ND5/6 gene was amplified by polymerase chain reaction (PCR) digested using 39 Endonucleases Restriction Enzyme. Of the 39 enzymes, five showed polymorphism. Totally, ten composite haplotypes among 80 specimens were detected. Haplotype AAAAA showed maximum frequency (57.5%) whereas haplotypes BBAAA and BABAA showed minimum frequency (1.2%). Haplotype AAAAB was recognized specifically in Ural River specimens. Average haplotype and nucleotide diversity was 0.8516 and 0.007 respectively. Compared to other sturgeon species living in the Caspian Sea, nucleotide diversity of Ship Sturgeon was much lower (0.007). This may be due to smaller population size of this species. Monte-Carol simulation using 1000 interaction did not show any sig.....
  • M. Mohseni, M. Bahmani, M. Porkazemi, H. Porali, A. Arshad Page 165
    A two-phase random growth test was conducted to evaluate the effects of feeding rate on growth performance, food conversion ratio (FCR), specific growth rate (SGR), feeding efficiency and price index of reared Huso huso fingerlings in fiberglass tanks (2x2x0.53 cm). Rearing conditions such as diet, dissolved oxygen, light, water flow, fish density and feeding frequency were kept similar for the tanks. In the first phase, 180 fingerlings with a mean weight 867.86±17.42g were fed for 100 days in four treatments and three replications at feeding rates 1, 2, 3 and 4 percent of their biomass. In the second phase, also four treatments and three replications were applied to 84 Huso huso with a mean weight 2096.1±35.6g. In this phase, the fish were fed for 125 days with 0.75, I .5, 2.5 and 3 percent of their biomass. During rearing period, water temperature was 25.52±1.78 and 14.82±0.48 degrees centigrade and dissolved oxygen was 7.6±0.3 and 7.89±0.18 mg/lit, for the two phases respectively. T.....
  • A. Mirhashemi rostami, K. Amini, M. Jorjani, H. Gholi ghezel, A. Shafeei Page 181
    Cultured nine years old breeder M. cephalus specimens were subjected to eight artificial breeding treatments from December till February 2003. In treatments 1-5, breeders received two injections of CPH and LIIRFI—A2 coupled with Domperidone or a mixture of CPH and HCG in an interval of 24 hours. Female breeders in treatments 6-8 received a gradual daily injection of 500 1U HCG per kilogram of body weight for 5 days. Male breeders in treatments 6-8 were given 5-10mg of MT-a-17 in addition to HCG and then subjected to two injections similar to that of treatments 1-5. Results showed that male breeders in stages +2 and +3 of all treatments that had received HCG produced more milt than those injected with MT-a-17, such that each male was used 2-6 times for milting purposes. Of 27 female breeders, 22 spawned 1-2.6 million eggs among which eight females' eggs were fertilized 10-95%. Hatching rate was between 0.008 to 88.9% and a maximum of 2 million larvae were produced. The best time for art.....
  • M. Norozi, Sh. Oryan, M. Bahmani Page 197
    Using glycerin as a solvent of hypophysis powder for inducing ovulation in Acipencer persicus was studied at Shahid Beheshti Sturgeon Fish Reproduction Complex and Internatinal Sturgeon Research Institue. The experiment was done using four treatments in five replications. In treatment one, the female fish were injected with glycerin, whereas in treatment two, physiologic serum was used for injection. The females in treatment three were given two injections of glycerin, while those of the treatment four received two injections of physiologic serum. The evaluated factors in the blood serum included 17- 13 estradiol and 17-a hydroxy progesterone. The biometry factors were measured as well. The fish in treatment one showed higher frequency of fertilization, more concentration of estradiol and progesterone hormones compared to other treatments, although insignificantly. Treatment with one injection of physiologic serum caused the lowest amount of these factors. The fluidity of ovules in the.....