مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
سال شانزدهم شماره 4 (پیاپی 99، تیر 1396)

کارآزمایی ها، بهترین و کامل ترین نوع مطالعات اپیدمیولوژیک هستند که می توانند منجر به تایید یا رد یک رابطه علیتی شوند [1]. از همین رو، در طراحی این گونه مطالعات و نگارش نتایج آنها، می بایست ظرافت و دقت زیادی به خرج داد [2]. انواع گوناگونی از کارآزمایی ها با طراحی های متفاوت وجود دارند که از جمله می توان به کارآزمایی های بالینی، کارآزمایی های میدانی و کارآزمایی های مداخلات اجتماعی اشاره نمود [3].
معمولا برای هر کارآزمایی می توان پنج مرحله در نظر گرفت: تولید ایده کارآزمایی و برنامه ریزی آن، ثبت کارآزمایی، انجام کارآزمایی، تجزیه و تحلیل داده ها و انتشار نتایج حاصل از مطالعه. تمامی جزئیات این پنج مرحله باید ابتدا در پروتکل (Protocol) مطالعه شرح داده شوند. نگارش پروتکل کارآزمایی و تایید آن در یک کمیته اخلاق معتبر، از جمله پیش شرط های لازم برای انجام هر کارآزمایی است [4]. با وجود این ، آنچه که در سال های اخیر بر روی آن تاکید شده است ثبت، چاپ و انتشار پروتکل کارآزمایی ها در یک نشریه معتبر می باشد [5-4].
این نکته سبب خواهد شد که قبل از اجرای کارآزمایی، پروتکل آن توسط داوران مجله مورد بازبینی قرار گیرد و در صورت نیاز، کیفیت آن ارتقا پیدا کند [5]. همچنین، ایده خلاقانه و نوین کارآزمایی خیلی زود و قبل از اجرای آن، به اسم طراحان کارآزمایی ثبت گردد. به علاوه، جزئیات بسیار دقیق و موشکافانه کارآزمایی که ممکن است نتوان آن را در مقاله نهایی به تفصیل شرح داد، در پروتکل منتشر شده به صورت کامل آورده شوند. در نهایت، برای کارآزمایی هایی که انجام آنها ممکن است چند سال طول بکشد، چاپ پروتکل آن در اولین فرصت ممکن، اقدامی بسیار مفید خواهد بود [4].
با توجه به اهمیت حیاتی کارآزمایی ها در سلامت فرد و جامعه و با توجه به ضرورت چاپ پروتکل این مطالعات، مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان آمادگی خود را برای انتشار چنین پروتکل هایی اعلام می کند. بدیهی است که مانند سایر مقالات، پروتکل های ارسالی نیز مورد مرور همتایان قرار خواهند گرفت. از همین رو، پیش از چاپ، حداقل یک داور روش شناس و یک داور تخصصی، پروتکل مطالعه را به دقت مورد بررسی قرار خواهند داد.

تنظیم هیجان نقش مهمی در آسیب شناسی روانی دارد و در تصریح روابط بین شخصیت و بدتنظیمی هیجان، جنبه های نابهنجار شخصیت می تواند از اهمیت شایانی برخوردار باشد. با توجه به وجود تفاوت های فردی قابل ملاحظه در راهبردهای تنظیم هیجانی، مطالعه حاضر با هدف بررسی روابط ساختاری بین ابعاد نابهنجار شخصیت و بدتنظیمی هیجانی در دانشجویان شهید مدنی و دانشگاه هنر اسلامی تبریز در سال 1395 انجام گرفت.
طرح پژوهش حاضر به روش توصیفی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان و دانشگاه هنر اسلامی شهر تبریز در سال 1395 بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد 289 نفر انتخاب شدند. فرم کوتاه پرسش نامه شخصیت برای DSM-5 Personality Inventory for DSM-5: Brief Form (PID-5-BF) و مقیاس دشواری های تنظیم هیجانی به عنوان ابزار پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، آزمون ضریب همبستگی Pearson و معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در این مطالعه، مسیرهای عاملی معنادار نشان داد که شاخص های ابعاد نابهنجار شخصیت با بدتنظیمی هیجانی ارتباط مثبت دارد (010/0p<)؛ به این شکل که عاطفه منفی با عدم وضوح هیجانی (022/0= p، 19/0= β) و مخالفت ورزی با عدم پذیرش پاسخ های هیجانی (021/0= p، 27/0= β) و مهارگسیختگی با دشواری در کنترل تکانه (011/0= p، 19/0= β) و روان پریش خویی با دشواری در انجام رفتار هدفمند (034/0= p، 23/0= β)، همبستگی قوی تری دارند.
بر اساس نتایج حاصل از پژوهش حاضر به نظر می رسد که ابعاد نابهنجار شخصیت با بدتنظیمی هیجانی رابطه معناداری دارد و این رابطه می تواند بسیاری از مشکلات هیجانی و بین فردی مرتبط با صفات نابهنجار شخصیت را تبیین کند. بنابراین با ارائه راهکارهای روان شناختی می توان تا حدودی این مشکلات را بهبود بخشید.

شایستگی فرهنگی، سلامت و حمایت اجتماعی و شجاعت اخلاقی در فرهنگ سازی اهدای عضو نقش اساسی دارند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط شایستگی فرهنگی، سلامت و حمایت اجتماعی با نگرش نسبت به اهدای عضو با میانجی گری شجاعت اخلاقی انجام گرفته است.
روش پژوهش، توصیفی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بر روی 369 نفر از افراد دارای کارت اهدای عضو ساکن در استان های شمال غرب کشور (زنجان، اردبیل و آذربایجان شرقی و غربی) در سال 1395 که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه نگرش به اهدای عضو Tihana وIzvorni ، پرسش نامه شایستگی های فرهنگی Perng وWatson ، پرسش نامه سلامت اجتماعی Keyes، مقیاس حمایت اجتماعی Ghasmipor و Jahanbakhsh Ganjeو مقیاس شجاعت اخلاقی Sekerka استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی Pearson و Bootstrap تحلیل شدند.
یافته ها حاکی از برازش مناسب مدل بوده و ارتباط مستقیم متغیرهای شایستگی فرهنگی (15/0=r، 044/0=p)، سلامت اجتماعی (62/0=β، 001/0=p)، حمایت اجتماعی (13/0=β، 049/0=p) و شجاعت اخلاقی (22/0=β، 019/0=p) با نگرش نسبت به اهدای عضو معنادار به دست آمد. ارتباط غیرمستقیم شایستگی فرهنگی (25/0=β، 001/0=p)، سلامت اجتماعی (25/0=β، 001/0=p) و حمایت اجتماعی(23/0=β، 002/0=p) با میانجی گری شجاعت اخلاقی معنادار بودند.
با توجه به یافته های این مطالعه به نظر می رسد با تقویت شایستگی فرهنگی، سلامت اجتماعی، حمایت اجتماعی و شجاعت اخلاقی از طریق آموزش های فردی و گروهی، می توان نگرش مثبت افراد نسبت به اهدای عضو را افزایش داد و نیازمندی پیوند عضو را برطرف نمود.

مدل عدم توازن تلاش-پاداش به عنوان یکی از روش های بررسی استرس شغلی شناخته شده است. با توجه به اینکه هنوز مطالعه ای در خصوص تعیین پارامترهای فردی و سازمانی موثر بر آن در ایران انجام نپذیرفته است، هدف از انجام پیمایش حاضر تعیین پارامترهای موثر بر تلقی از عدم توازن تلاش-پاداش در کارگران ایرانی می باشد.
مطالعه مقطعی حاضر با استفاده از نتایج پیمایش روان-اجتماعی محیط های کاری که در سال 1394 بر روی 1116 نفر از کارکنان سطوح مختلف کاری کشور ایران به انجام رسیده بود، اجرا شده است. اطلاعات به وسیله پرسش نامه عدم توازن تلاش-پاداش و لیست جامعی از متغیرهای مهم از قبیل پارامترهای فردی و سازمانی جمع آوری گردید. جهت شناخت عوامل مرتبط با عدم توازن تلاش-پاداش از رگرسیون لجستیک چندمتغیره استفاده شد. نتایج به صورت نسبت شانس (Odds Ratio; OR) و با حدود اطمینان 95 درصد گزارش شد.
نسبت عدم توازن تلاش-پاداش در نزدیک به نیمی از کارگران بالاتر از نرمال گزارش گردید. پس از حذف مخدوش کننده ها، مدل رگرسیون لجستیک نشان داد که متغیرهای سطح تحصیلات (507/1OR=،033/0P=)، داشتن شغل دوم (069/2 OR=،008/0P=)، داشتن رژیم ورزشی (375/1OR=،034/0P=)، داشتن شیفت کاری (822/1OR=،001/0>P)، داشتن حق انتخاب در مرخصی ها (878/1OR=،002/0P=) و ادراک از کمبود نیرو در واحد مربوطه (415/2 OR=،001/0> P) با ادراک کارگران از میزان عدم توازن بین تلاش و پاداش در ارتباط می باشند.
با توجه به نتایج می توان اظهار داشت برای انجام مداخله به منظور کاهش استرس شغلی از طریق کمتر نمودن میزان فهم کارگران از عدم توازن بین تلاش و پاداش، احتمالا می توان بر بهبود وضعیت متغیرهایی مثل وضعیت شیفت کاری، دادن حق انتخاب در زمان های کار و استراحت، بالا بردن تعداد نیروی کمکی در مواقع ضروری و تنظیم برنامه ورزشی برای کارگران تمرکز نمود.

عفونت های واژن از رایج ترین عفونت ها هستند که زنان به دلایل عمده ای مانند آگاهی و عملکرد ضعیف مبتلا می شوند. تغییر آگاهی و عملکرد، نیازمند در نظر گرفتن عوامل فردی، محیطی و اجتماعی است که مدل پرسید-پروسید برای این منظور کاربرد فراوانی دارد؛ لذا این پژوهش با هدف تاثیر آموزش بر پیشگیری از عفونت های واژن بر اساس مدل پرسید-پروسید در زنان شهر جیرفت انجام شد.
در این مطالعه کارآزمایی آموزشی از میان 3 مرکز بهداشتی درمانی شهر جیرفت، دو مرکز به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند؛ به طوری که یکی از مراکز (مرکز شادروان مالکی) به عنوان گروه مداخله و مرکز دیگر (مرکز شماره 1) به عنوان گروه شاهد تعیین گردیدند. از هر مرکز 58 زن متاهل به شیوه تصادفی سیستماتیک انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه محقق ساخته بر پایه مدل پرسید-پروسید بود. مداخلات آموزشی در خصوص عفونت های واژن در طی 8 جلسه برای گروه مداخله اجرا شد. داده ها در دو نوبت، قبل از مداخله آموزشی و دو هفته بعد از اتمام مداخله، جمع آوری و با آزمون های آماری مجذور کای، Mann–Whitney و Wilcoxon تجزیه و تحلیل شد.
نتایج نشان داد که دو گروه مداخله و شاهد از نظر سطح تحصیلات، سن و وضعیت اشتغال همسان بودند (05/0P).

نتیجه گیری

با توجه به تاثیر اجرای برنامه مداخله آموزشی مناسب از طریق مدل پرسید-پروسید بر بهبود رفتارهای پیشگیرانه از عفونت های واژن، شاید بتوان با ارائه برنامه های آموزشی به زنان در ارتقای رفتارهای ایمن درباره عفونت های واژن کمک نمود.

کلیدواژگان: پیشگیری، عفونت واژن، مدل پرسید، پروسید، زنان

با توجه به بر هم خوردن راستای طبیعی بدن به دلیل از بین رفتن قوس داخلی پا در افراد با پرونیشن پا که ممکن است مقدار و جهت نیروهای وارده به پا و فعالیت الکتریکی عضلات مچ پا را طی حرکت دویدن دچار تغییر کند، هدف از انجام این پژوهش مقایسه نیروهای عکس العمل زمین و فعالیت الکتریکی عضلات مچ پا طی حرکت دویدن در مردان جوان با کف پای پرونیت شده و نرمال بود.
در این تحقیق توصیفی از بین دانشجویان مرد رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه خوارزمی در سال 1395، 15 نفر دارای ناهنجاری کف پای پرونیت شده و 15 نفر سالم به عنوان آزمودنی انتخاب شد. از صفحه نیرو برای اندازه گیری نیروهای عکس العمل زمین استفاده شد. ثبت سیگنال های الکترومایوگرافی سطحی در آزمون دویدن با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی که با دستگاه صفحه نیرو هم زمان شده بود، انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار متلب و از میانگین و انحراف استاندارد برای توصیف داده ها و از آزمون تی مستقل برای مقایسه دو گروه استفاده شد.
نتایج آزمون آماری نشان داد اختلاف معنی داری در راستای داخلی-خارجی متغیر اوج نیروی عکس العمل زمین بین دو گروه نرمال و پرونیشن پا طی حرکت دویدن وجود دارد (018/0p=). در متغیر فعالیت الکتریکی عضلات طی حرکت دویدن در عضلات ساقی قدامی (02/0p=) و نازک نی طویل (01/0p=) بین دو گروه کف پای پرونیت شده و سالم تفاوت معنی داری مشاهده شد.
با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد پرونیشن پا می تواند به عنوان عاملی اثرگذار بر بیومکانیک دویدن، موجب تغییر در نیروی عکس العمل زمین در راستای داخلی-خارجی و فعالیت الکتریکی عضلات دوقلو داخلی و طاقی طی حرکت دویدن شود.

با توجه به اهمیت نظام های سلامت، بررسی ابعاد مختلف کیفیت خدمات در این زمینه ضرورت دارد. این ارزیابی تاکنون در دانشکده دندانپزشکی رفسنجان انجام نشده بود. هدف از این مطالعه تعیین شکاف موجود در کیفیت ارائه خدمات در بخش های بالینی این دانشکده بود.
این مطالعه توصیفی در سال تحصیلی 1395-1394 انجام شد. مراجعه کنندگان 180 نفر از بیماران بخش های مختلف بالینی دانشکده دندانپزشکی رفسنجان بودند. داده ها توسط پرسش نامه استاندارد سروکوال که به سنجش کیفیت خدمات در قالب 31 سوال و شش بعد می پردازد، جمع آوری و پردازش شد. در پردازش داده ها از آزمون های t مستقل، t زوجی و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد.
در تمامی ابعاد پرسش نامه بین انتظارات و ادراکات، شکافی معنادار (001/0p<) گزارش شد. بیشترین شکاف در بعد دسترسی به مراقبت (91/0±57/1-) و کمترین شکاف مربوط به بعد تضمین خدمات تعهدشده (58/0±37/1-) بود. میانگین کلی شکاف ابعاد این پرسش نامه برای این دانشکده 34/0±24/1- محاسبه گردید. در بین تمامی سنجه ها نیز سنجه «ارائه خدمات در زمان مقررشده» بیشترین شکاف (06/1±26/2-) را دارا بود. بیشترین شکاف در بین بخش های بالینی نیز در بخش بیماری های دهان و دندان (تشخیص) گزارش شد (63/0±40/2-).
با توجه به اینکه عدم رضایت نسبی در تمامی ابعاد، سنجه ها و بخش های بالینی مشاهده شد، نیاز به یک برنامه ریزی موثر در جهت کاهش شکاف های هر بخش و ارتقاء کیفیت ارائه خدمات ضروری به نظر می رسد.

فعالیت بدنی مادران در دوران بارداری با ارتقاء مهارت های فرزندان و رشد آن ها همراه است؛ بااین حال، بسیاری از مادران فعالیت خود را طی این مدت کاهش می دهند. با توجه به فقدان مطالعات کافی در این زمینه، هدف این مطالعه تعیین اثرات فعالیت بدنی طی بارداری بر رشد اجتماعی فرزندان در سه ماه اول زندگی بود.
این کارآزمایی بر روی 40 جفت مادر-فرزند مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهرستان بجنورد در سال 95-1394 انجام گرفت. نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش، از یک دوره مداخله حرکتی 16 جلسه ای سود بردند، درحالی که گروه کنترل هیچ فعالیت هدفمندی را به طور منظم دنبال نکردند. سرانجام مهارت های ارتباطی و فردی-اجتماعی فرزندان هر دو گروه با استفاده از پرسش نامه سنین- مرحله 3(Ages and Stages Questionnaire III; ASQ 3) در دو دوره یک ماهگی و سه ماهگی مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها از طریق آزمون تحلیل واریانس اندازه های تکراری (2×2) و آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج نشان داد که در خرده مقیاس مهارت ارتباطی اثر اصلی گروه (001/0=p، 04/39=1F) و اثر اصلی زمان (001/0=p، 13/90=1F) تفاوت معنادار است، اما اثر تعاملی زمان در گروه معنادار گزارش نشد (487/0=p، 495/0=1F). در مقابل، در مهارت فردی-اجتماعی در متغیرهای گروه (001/0=p، 53/29=1F) و زمان (001/0=p، 95/87=1F) تفاوت آماری معنی داری وجود داشت. همین طور اثر تعاملی دو متغیر معنی دار بوده و تمرینات منتخب بر مهارت فردی-اجتماعی اطفال در یک ماهگی و سه ماهگی موثر بوده است (015/0=p، 54/6=1F).
با توجه به یافته ها، به نظر می رسد فعالیت مادر طی بارداری می تواند منجر به بهبود مهارت های اجتماعی طفل شده و همچنین اثراتش در طی زمان ماندگار باشد. توصیه می گردد که مادران باردار با تایید پزشکی به فعالیت بدنی در این دوره بپردازند.

مقالات از مهم ترین منابع غیرکتابی هستند که با انتشار در مجله به جریان اطلاعاتی جامعه تزریق می شوند و می توانند به عنوان ستون فقرات دانش و پلکانی برای پژوهش های بعدی عمل کنند؛ به همین دلیل باید به گونه ای برچسب گذاری شوند که به راحتی امکان جهانی شدن و قرار گرفتن در چرخه اطلاعات برای آنها فراهم شود. ازاین رو، مرسوم است محتوای هر مقاله به صورت مختصر تحت یک عبارت (عنوان)، یک یا چند پاراگراف (چکیده) و تعدادی واژه (کلیدواژه) به مخاطب معرفی شود. درواقع، سه عنصر عنوان، چکیده و کلیدواژه به عنوان شناسنامه و هویت هر اثر پژوهشی مانند مقاله عمل می کند. بدین جهت، در بیشتر پایگاه های اطلاعاتی معتبر، دسترسی به این سه بخش رایگان است و امکان جستجوی مقالات از طریق واژه های موجود در عنوان و چکیده، جزو جدایی ناپذیر تسهیلات جستجو در بیشتر پایگاه های اطلاعاتی معتبر است. به این ترتیب، چنانچه نویسندگان، پوسته مقاله (عنوان، چکیده و کلیدواژه) را به عنوان بخشی که منجر به معارفه اثر می شود، به خوبی تدوین کنند، مجوز مطالعه گوشته مقاله (مقدمه، مواد و روش ها، بحث و نتیجه گیری) صادر می شود، در غیر این صورت مقاله اقبالی برای خواندن ندارد. بنابراین، همان طور که معماران بزرگ با طراحی سازه های شگفت انگیز می توانند مخاطب را مجذوب هنر معماری خود کنند، نویسندگان مقالات پزشکی به عنوان معماران سازه های متنی این حوزه نیز، باید به گونه ای نما و لایه بیرونی مقاله خود را به رشته تحریر درآورند که خوانندگان را مجذوب ایده و عملکرد علمی خود کنند. با توجه به آنچه ذکر شد، نامه به سردبیر حاضر در تلاش است با معرفی این سه عنصر و نقش آنها در بازیابی اثر، تکنیک هایی برای نگارش هویتی که منجر به رویت پذیری بیشتر مقالات پزشکی شود به نویسندگان این حوزه ارائه دهد.
عنوان، نخستین بخش از مقاله است که می تواند کاربر را برای ادامه مطالعه آن، تشویق و ترغیب کند. هدف از عنوان مقاله در یک مجله پزشکی، انتقال موثر موضوع و طرح بررسی های گزارش شده همراه با جلب نظر و اطلاع رسانی به مخاطبان، سردبیران و داوران مقاله است [1]. پس باید در انتخاب، ارتباط و ترتیب کلمات عنوان دقت شود تا کاربر مشکلی در درک آن نداشته و عنوان به آسانی قابل فهم باشد؛ عنوان نباید هرگز حاوی اصطلاحات بیش ازحد تخصصی، اختصارات، فرمول های شیمیایی یا نام های تجاری باشد؛ همچنین همراه با ارائه اطلاعات کافی باید آن را جذاب و تا جای ممکن به طور مختصر نوشت [2]. توجه به این نکته نیز ضرورت دارد که یک عنوان می تواند شامل علامت های ویرگول، پرانتز و نقل قول باشد و بااینکه علامت ویرگول در وسط عنوان و علامت نقل قول تنها برای بخشی از عنوان و نه همه بخش های آن کاربرد دارد، اما هرگز نباید از علامت های نقطه ویرگول و اسلش در عنوان استفاده کرد [3].
با در نظر گرفتن موارد مذکور، عنوان می تواند به سه صورت خبری، توصیفی یا سوالی نوشته شود. عنوان خبری، یافته ها یا نتیجه گیری را به صورت خبری مطرح می کند. عنوان توصیفی، موضوع مقاله را آشکار می کند، اما نتیجه مشخص نیست و در عنوان سوالی، موضوع اصلی در قالب سوال مطرح می شود [4].
بااینکه سبک نوشتن و تعداد کلمات عنوان به کسانی که مقاله برای آنها نوشته می شود بستگی دارد، نتایج مطالعات مختلف نشان می دهد مقالات با عنوان سوالی تعداد دانلود بیشتر، مقالات با عنوان خبری و توصیفی تعداد استناد بیشتر و مقالات با علامت دونقطه در عنوان، رویت پذیری بیشتری نسبت به دیگر مقالات داشته اند [5-4].
چکیده ها، که دومین بخش از پوسته مقاله را تشکیل می دهند، نسخه مینیاتوری از مقاله، شامل خلاصه ای از هر بخشی هستند که در مقاله وجود دارد [6]. به زعم الکساندروف (Alexandrov) و هنریچی (Hennerici)، واژه Abstract که معادل فارسی واژه چکیده است، برگرفته از سه عبارت:ACT – actual data presentation and interpretation STR – straightforward، AB – absolutely، به معنی ارائه و تفسیر داده های واقعی به صورت کاملا ساده می باشد [7]. بدین معنی که چکیده، جایگاهی است که نویسنده باید بدون استفاده از استعاره، ایجاز، ای هام و تزئینات اضافی، فحوای مقاله را با مخاطب به اشتراک بگذارد. با توجه به اینکه چکیده پس از اتمام نگارش مقاله به رشته تحریر در می آید، جمله های آن باید به صورت زمان گذشته، سوم شخص و بدون استفاده از افعال منفی نگارش یابد. همچنین برای درک سریع خواننده، جملات باید به صورت کوتاه نوشته شود. به علاوه، اجتناب از تکرار، عبارات بی معنی، تفصیلی، جزئیات وصفی، مثال ها و پانوشت ها موارد دیگری است که باید در نگارش چکیده مطلوب رعایت کرد [6].
در اهمیت نگارش چکیده مطلوب، همین بس که اجازه ارسال اصل مقاله برای شرکت در کنفرانس ها یا همایش های علمی، به رای داوران مبنی بر پذیرش چکیده بستگی دارد. به سخن دیگر، چکیده به تنهایی عاملی برای ارزیابی مقاله نانوشته یا خوانده نشده، به شمار می رود.
طول و فرمت موردنیاز چکیده، از مجله ای به مجله دیگر متفاوت است. بر این اساس چکیده ها متناسب با سبک مجله در دو نوع ساختاریافته و ساختارنیافته تدوین می شوند. معمولا چکیده ساختارنیافته برای انواعی از مقالات مانند: گزارش مورد، مقالات مروری، مقالات تصویری و مقالاتی از نوع نقطه نظرات کاربرد دارند [8] و چکیده ساختاریافته ازاین جهت، برای مقالات پژوهشی و به ویژه مقالات حوزه پزشکی کاربرد دارد که کاربران این حوزه بتوانند با یک نگاه هدف، مواد و روش ها، یافته ها و نتایج مقاله را تشخیص دهند و دقیقا همان بخشی را که در نظر دارند مطالعه کنند.
ادبیات پزشکی به صورت روزانه در حال رشد است و این واقعیت، اوضاع را هنگام جستجوی اطلاعات پیچیده می کند؛ بنابراین، هنگامی که در مورد کلیدواژه ها و یا توصیف گرها در متون پزشکی صحبت می شود، صرفا به تکنیکی برای کمک و راهنمایی کاربر، هنگام جستجوی اطلاعات اشاره دارد که به عنوان یک گام ضروری در کسب دانش اجازه می دهد یک موضوع خاص، روشن شود و گسترش یابد [6]. به عبارتی، آخرین مرحله برچسب زنی به مقاله که همان افزودن کلیدواژه به انتهای چکیده می باشد، تدبیری است برای اینکه موضوعات اصلی مقاله برجسته شود و دسترسی به مقاله تسریع و تسهیل یابد.
از بخش آغازین تا بخش انتهایی هر مقاله، به مفاهیم زیادی پرداخته می شود که هریک می توانند به عنوان کلیدواژه به چکیده افزوده شوند؛ اما در انتخاب کلیدواژه ها توجه به دو نکته ضروری است: نخست، محدودیت تعداد کلیدواژه و دوم، استفاده از کلیدواژه هایی که بیشترین تاثیر را بر بازیابی مقاله دارند؛ پس، باید تنها مفاهیمی که دربرگیرنده موضوعات مهم و اصلی مقاله هستند و همچنین نقش مهمی در نمایانی مقاله داشته باشند، انتخاب شوند.
معمولا مهم ترین موضوعات موجود در مقاله در بخش هدف آن قرار دارد؛ بنابراین بخش هایی همچون مقدمه، بخش ابتدایی چکیده و همچنین عناوین مقالاتی که دربرگیرنده رویکرد و هدف مقاله هستند، می توانند حاوی مفاهیمی باشند که موضوعات اصلی مقاله را پوشش می دهد. در ادامه نیز بایستی کلیدواژه های منتخب را با استفاده از ابزاری مانند MeSH که با هدف یکدست کردن مفاهیم پزشکی و تسریع در جستجوی متون طراحی شده اند صیقل داد تا روند بازیابی دچار اختلال نشود.
با توجه به مطالب مطرح شده می توان اظهار داشت، استفاده از واژه های مناسب در عنوان و چکیده همانند لینکی هستند که کاربر را به عنوان منتقل می کنند. عنوان خوب، لینکی است برای منتقل کردن کاربر به چکیده و چکیده خوب، لینکی است برای منتقل کردن کاربر به اصل مقاله. بنابراین، هرچه سه عنصر عنوان، چکیده و کلیدواژه های مقالات پزشکی با کیفیت بالاتری نگارش یابند، لینک های ایجادشده توسط نویسندگان این حوزه، عملکرد بهتری در انتقال کاربر به اصل مقاله و رویت پذیری آن خواهند داشت