فصلنامه سرامیک ایران
سال چهاردهم شماره 4 (پیاپی 56، زمستان 1397)

نانوذرات فریت کبالت با استفاده از روش سل-ژل هیدروترمال سنتز شدند. در این پژوهش از اسید سیتریک به عنوان عامل کی لیت ساز با نسبت مولی اسید سیتریک به یون فلزی 5/1، استفاده شده است و اثر زمان های مختلف فرآیند هیدروترمال (9، 12 و 18 ساعت) بر بر خواص نانوذرات سنتز شده مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی مشخصات فازی با استفاده از روش پراش اشعه ایکس (XRD) نشان می دهند نانوذرات فریت کبالت به صورت فریت کبالت تک فاز هستند. تصاویر به دست آمده از میکروسکوپ الکترونی گسیل میدان (FESEM) نشان می دهند نانوذرات سنتز شده به صورت کلوخه و با شکل نامنظم و توزیع اندازه ذرات باریک هستند. بررسی خواص مفناطیسی نانوذرات با استفاده از روش مغناطومتر نمونه لرزشی (VSM) نشان می دهند با افزایش زمان فرآیند هیدروترمال از 9 به 12 و 18 ساعت به ترتیب، مغناطش اشباع نانوذرات ابتدا از emu/g 2/48 به emu/g 45 کاهش و سپس به emu/g 47 افزایش می یابد همچنین وادارندگی ذرات به ترتیب، از مقدار Oe 261 به Oe 182 و سپس Oe 80، کاهش می یابد.

در این مقاله خواص ساختاری لایه های آمورف کربن نیکل  ساخته شده از هدف های گرافیتی با مقادیر مختلف نیکل از 87/1 تا 64/4 درصد مورد مطالعه قرار می گیرند. توپوگرافی در لایه های انباشت شده در 78/1، 21/3 و 64/4 درصد دارای یک افت و خیزی حول  یک نانومتر ولی در لایه های انباشت شده در 92/3 درصد دارای افت وخیزی حول 20 پیکومتر است.  لایه های انباشت شده در 92/3  درصد دارای کمترین مقدار سد پتانسیل در حدود 00031/. الکترون ولت است. این لایه ها همچنین دارای  کمترین مقدار اندازه عرضی نانوذرات در حدود 40 نانومتر هستند. انباشت لایه ها دارای یک فرآیند گذار غیرفلز-فلز در 92/3 درصد است.

هیدروکسی آپاتیت(HAp) با فرمول شیمیایی Ca10(PO4)6(OH)2 یکی از انواع کلسیم فسفات ها است که بافت سخت بدن انسان و سایر پستانداران از آن تشکیل شده است. به بیان دقیق تر 60-70% وزنی استخوان از هیدروکسی آپاتیت تشکیل شده است. در بین نانوذرات سرامیکی هیدروکسی آپاتیت با داشتن خواصی نظیر استیئوکانداکتیویتی و زیست سازگاری بالا، انحلال پذیری کم در محیط های زیستی و پایداری در pH خنثی و بازی و انحلال در محیط های اسیدی قابلیت بالایی در کاربردهای زیستی و پزشکی دارد. در این مقاله مروری بر مطالعات انجام شده از کاربرد این ترکیب در حوزه دارورسانی انجام شده است. هیدروکسی آپاتیت به صورت خالص و به شکل کامپوزیت برای این هدف استفاده شده است. ساختارهای مختلف شامل هیدروکسی آپاتیت به همراه مثال های متنوع از پژوهش های انجام شده در این حوزه در این مقاله بررسی شده است.

در سال های اخیر تولید نانوالیاف با بهره گیری از روش الکتروریسی توجه بسیاری از مجامع علمی را برای ترمیم و بازسازی دائمی بافت استخوان بدون حضور ایمپلنت به خود جلب کرده است. با توجه به ساختار استخوان طبیعی که تلفیقی از خاصیت انعطاف پذیری و استحکام است استفاده از بایومواد کامپوزیتی پلیمر-سرامیک داربستی مناسب برای بهبود و بازسازی بافت استخوان است. طیف وسیعی از مواد زیستی از جمله پلیمرهای طبیعی -سنتزی، سرامیک های معدنی، شیشه های زیستی و شیشه سرامیک ها برای ترمیم بافت استخوان وجود دارد که ادغام آنها به صورت کامپوزیتی نتایج مطلوبی را به همراه دارد.

تنوع عظیمی از فرآیندهای پلاسمایی برای سنتز نانوپودرها وجود دارد که نسبت به دمای عملکرد که پارامتری ضروری برای ایجاد خواص در محصول است، دسته بندی می شوند. در نگاه صنعتی، بالاترین درجه در فرآیندهای دمای بالا تحت شرایط کاری محفظه یافت شده است. برای محصولاتی که خواص مناسبی دارند، فرآیندهای پلاسمایی میکروویو دمای کم مناسب ترین روش است. به علاوه، این فرآیندها اجازه پوشش دهی ذرات محصول را حتی با فازهای آلی می دهد. دیگر فرآیندهایی مانند لیزر یا فرآیندهای شعله ای همراه با میدان الکتریکی، تا حدی پتانسیل بالا برای رشد اقتصادی را دارند.