فهرست مطالب

فصلنامه علوم زراعی ایران
سال چهاردهم شماره 4 (پیاپی 56، زمستان 1391)

  • تاریخ انتشار: 1391/12/20
  • تعداد عناوین: 7
|
  • ارزیابی ارتباط بنیه بذر با عملکرد دانه در ژنوتیپ های گندم دیم
    بهمن عبدالرحمنی، مسعود اصفهانی، بهزاد صادق زاده صفحه 308
    در این تحقیق ضمن ارزیابی بنیه بذر در شش ژنوتیپ گندم دیم، همبستگی صفات مرتبط با بنیه بذر با عملکرد دانه شش ژنوتیپ و رقم گندم دیم (914-Genbank، Sar/Sak//Arufen، Sardari-101، Sardari-39، رصد و آذر-2) تعیین گردید. این تحقیق در سال های 1388 و 13989 درقالب دو آزمایش در آزمایشگاه و مزرعه موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور انجام شد. آزمون جوانه زنی و آزمون های مربوط به بنیه بذر در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار و با استفاده از روش های انجمن بین المللی آزمون بذر انجام شد. نتایج آزمون های آزمایشگاهی نشان داد که بین ژنوتیپ های گندم از نظر سرعت و میانگین مدت زمان جوانه زنی، هدایت الکتریکی، تعداد گیاهچه های عادی، وزن خشک ریشه چه، ساقه چه و وزن خشک گیاهچه اختلاف معنی داری وجود داشت. رقم رصد بالاترین وزن خشک ریشه چه، ساقه چه و گیاهچه را به خود اختصاص داد و از نظر بنیه بذر نسبت به ارقام دیگر برتر بود. تجزیه واریانس صفات مزرعه ای مشخص کرد که بین ژنوتیپ های مختلف از نظر تعداد سنبله در متر مربع، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت اختلاف معنی داری وجود داشت. بیشترین عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه به ترتیب به ژنوتیپ Sardari-101 و رقم رصد (به ترتیب 5854 و 2134 کیلوگرم در هکتار) تعلق داشت. بین عملکرد دانه و هدایت الکتریکی همبستگی منفی، اما با تعداد گیاهچه های عادی همبستگی مثبت وجود داشت. بنابراین به نظر می رسد که می توان از این صفات در غربال اولیه ژنوتیپ های گندم دیم از نظر بنیه بذر استفاده نمود
    کلیدواژگان: آزمون هدایت الکتریکی، بنیه بذر، شاخص برداشت و گندم دیم
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثر تنش خشکی در مراحل مختلف رشد بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد کلزا (رقم طلایه)
    تورج هنر، علی ثابت سروستانی، شیده شمس، علیرضا سپاسخواه، علی اکبر کامگار حقیقی صفحه 320
    تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی در مراحل مختلف رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزا رقم طلایه در سال زراعی 88-1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز در باجگاه، در قالب طرح بلوک های تصادفی، اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از شاهد (آبیاری کامل)، تنش آبی در مرحله رشد رویشی مجدد در بهار، تنش آبی در مرحله گلدهی و تشکیل خورجین، تنش آبی در مرحله رسیدگی دانه و تیمار دیم با آبیاری تکمیلی در اول رشد (مرحله کاشت و جوانه زنی). نتایج نشان داد که تیمارهای دیم و تنش در مرحله رسیدگی دانه با عملکردهای 750 و 3050 کیلوگرم در هکتار به ترتیب بیشترین و کمترین اثر را بر کاهش عملکرد محصول کلزا داشتند. تنش در مرحله گلدهی و تشکیل خورجین کمترین اثر را بر وزن خشک داشت. تغییرات شاخص برداشت در تیمارهای آبیاری نیز نشان دهنده حساسیت این شاخص به آب قابل دسترس گیاه بود. شاخص برداشت تیمار تنش در مرحله گلدهی (41 درصد) بعد از تیمار دیم (31 درصد) کمترین مقدار را داشت، در حالی که تیمار تنش آبی در مرحله رشد رویشی مجدد دارای بیشترین مقدار شاخص برداشت (51 درصد) بود. ارزیابی ضریب حساسیت محصول به تنش کم آبی در مراحل مختلف رشد نشان داد که گیاه کلزا در بین دو مرحله رشد رویشی مجدد و شروع گلدهی، بیشترین حساسیت را به تنش آبی داشت. نتایج این آزمایش نشان داد که با استفاده از ضرایب حساسیت محاسبه شده و مدل تولید محصول، می توان تخمین مناسبی را برای عملکرد محصول کلزا در منطقه ی اجرای آزمایش ارائه داد.
    کلیدواژگان: تنش خشکی، کلزا، ضریب حساسیت گیاهی و مدل های گیاهی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثر کشت مخلوط بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و سیب زمینی در کشت زود هنگام بهاره در منطقه جیرفت
    غلامرضا افشارمنش صفحه 333
    به منظور بررسی اثر کشت مخلوط بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و سیب-زمینی آزمایشی در سال های 90 – 1389 و 89 – 1388 در مرکز تحقیقات کشاورزی شهید مقبلی جیرفت و کهنوج به اجرا گذاشته شد. آزمایش به صورت کشت زود هنگام در بهار و تیمارهای آزمایشی شامل: کشت خالص ذرت (T1)، کشت خالص سیب زمینی (T2)، کشت مخلوط سیب زمینی و ذرت با نسبت ردیف سیب زمینی یک و ذرت دو (T3)، سیب زمینی دو و ذرت دو (T4)، سیب زمینی یک و ذرت یک (T5)، سیب زمینی دو و ذرت یک (T6)، سیب زمینی دو و ذرت دو (T7) (100 درصد ذرت و 100 درصد سیب زمینی)، سیب زمینی یک و ذرت سه (T8)، سیب زمینی سه و ذرت یک (T9)، سیب زمینی دو و ذرت سه (T10)، سیب زمینی سه و ذرت دو (T11)، سیب زمینی چهار و ذرت دو (T12)، سیب زمینی دو و ذرت چهار (T13)، سیب زمینی دو و ذرت دو (T14) (100 درصد ذرت و 50 درصد سیب زمینی) بودند که در قالب طرح بلوک-های کامل تصادفی در سه تکرار مقایسه شدند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد ذرت (11690 کیلوگرم در هکتار) از تیمار T8 که برتر از تک کشی ذرت بود، حاصل شد. بیشترین عملکرد غده سیب زمینی (16010 کیلوگرم در هکتار) از تیمار کشت خالص به دست آمد. بالاترین LER از تیمار T8 (61/1) حاصل گردید. با توجه به عملکرد و نسبت برابری زمین محاسبه شده در کشت زودهنگام بهاره کشت مخلوط ذرت و سیب زمینی با نسبت ردیف های کاشت یک ردیف سیب زمینی و سه ردیف ذرت و تیمار سه ردیف سیب زمینی و دو ردیف ذرت به همراه تیمار یک ردیف سیب زمینی و دو ردیف ذرت برای منطقه جیرفت مناسب تر به نظر می رسند.
    کلیدواژگان: کشت خالص، کشت مخلوط، ردیف کاشت و نسبت برابری زمین
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • ارزیابی عملکرد و شاخص های سودمندی در نسبت های کشت مخلوط نخود و کلزا
    میثم نامداری، سهراب محمودی صفحه 346
    به منظور ارزیابی کشت مخلوط نخود و کلزا، آزمایشی در سال 1389 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی استان مازندران، شهرستان قائم شهر اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نسبت های کاشت 0:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:0 (نخود-کلزا) به روش جایگزینی بودند. نتایج نشان داد که نسبت های مختلف کاشت اثر معنی-داری بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود و کلزا داشتند. تعداد شاخه های فرعی، تعداد خورجین در بوته، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در کلزا و در نخود، ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته و عملکرد دانه تحت تاثیر نسبت های مختلف کاشت قرار گرفتند. نسبت برابری زمین در نسبت کاشت 50:50، 26/1 و در نسبت کاشت 25:75 (نخود-کلزا) 18/1 بود (به ترتیب 26 و 18 درصد افزایش نسبت به کشت خالص). گیاه کلزا در نسبت کاشت 50:50 به عنوان گیاه غالب دارای بالاترین ضریب نسبی تراکم (36/2 KB=) و گیاه نخود به عنوان گونه مغلوب در نسبت کاشت 75:25 (نخود-کلزا) دارای کمترین ضریب نسبی تراکم (72/0 KC=) بودند. بر اساس نتایج این آزمایش، تاثیر رقابت در کشت مخلوط از نوع مکملی مثبت بود، اگر چه در تمامی نسبت های کاشت، عملکرد کلزا بیشتر و عملکرد نخود کمتر از عملکرد پیش-بینی شده بود. در مجموع به نظر می رسد که افزایش تعداد شاخه های فرعی و تعداد خورجین در بوته کلزا به دلیل بهبود فراهمی و کارایی مصرف منابع محیطی توسط نخود، علت افزایش عملکرد مخلوط دو گیاه بود.
    کلیدواژگان: رقابت، ضریب نسبی تراکم، کلزا، نخود و نسبت برابری زمین
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • ارزیابی قدرت رقابتی ارقام گندم نان بهاره با علف هرز یولاف وحشی
    سید هاشم موسوی، سید عطاءالله سیادت، خلیل عالمی سعید، اسکندر زند، عبدالمهدی بخشنده صفحه 358
    به منظور مطالعه شاخص های رقابت ارقام گندم نان بهاره با یولاف وحشی، آزمایشی به صورت بلوک های نواری شامل چهار تراکم علف هرز یولاف وحشی (صفر، 40، 80 و 120 بوته در مترمربع) در کرت های افقی و 10 رقم گندم نان بهاره (چمران، باز، دز، اترک، اروند، مارون، شعله، چناب، ویریناک و فلات) در کرت های عمودی با سه تکرار در سال زراعی 90-1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین (خوزستان) اجرا و شاخص رقابت پذیری هر رقم در تراکم های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین شاخص رقابت پذیری در تراکم 40 بوته و کمترین مقادیر آن در تراکم های 80 و 120 بوته در متر مربع به دست آمد، بنابراین برای ارزیابی رقابت در گندم، تراکم 80 بوته یولاف وحشی، کافی به نظر می رسد. نتایج نشان داد که شاخص رقابت پذیری جدید از جنبه های مختلفی بر شاخص های قبلی برتری داشت، به طوری که براساس آن مقیاس هشت گروهی شامل بسیار حساس، حساس، نیمه حساس، متوسط، نیمه متحمل، متحمل، بسیار متحمل و مصون بدست آمد. ارقام جدیدی مانند چمران، دز، ویریناک و فلات به ترتیب با شاخص 3/1، 4/1، 6/1 و 8/1 جزء گروه نیمه حساس و رقم مارون با شاخص 0/7 به عنوان رقم متحمل شناسایی شدند، اما هیچیک از ده رقم گندم مورد ارزیابی، در رده ارقام مصون، خیلی متحمل، حساس و یا خیلی حساس قرار نگرفتند. بر اساس نتایج مربوط به میزان تحمل گندم رقم مارون، به نظر می رسد که اصلاح ارقام کم پنجه با تراکم بیش از 400 بوته در مترمربع می تواند با تسریع بسته شدن پوشش گیاهی، خسارت علف های هرز را در زراعت گندم کاهش دهد.
    کلیدواژگان: تراکم یولاف وحشی، شاخص رقابت و گندم نان بهاره
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثر گیاهان پوششی پاییزه و بهاره بر کنترل علف های هرز چغندرقند
    حسین نجفی صفحه 370
    به منظور بررسی توان گیاهان پوششی در مهار علف های هرز مزارع چغندرقند، دو آزمایش جداگانه در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات گیاه-پزشکی کشور (کرج) در سال های 1387 و 1388 به اجرا درآمد. هر دو آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شدند. در آزمایش اول، گیاهان پوششی چاودار، جو، گندم و تریتیکاله در پاییز کاشت و اثرات آنها در بهار بر جمعیت علف های هرز چغندرقند مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش دوم، نوع گیاه پوششی و زمان کاشت آنها تغییر داده شد. در سال اول گیاهان چاودار، جو، گندم و تریتیکاله و در سال دوم جو، تربچه روغنی و شبدر برسیم در بهار کشت و اثر آنها بر جمعیت علف های هرز ارزیابی گردید. در هر دو آزمایش، اثر تیمار گیاه پوششی با سه شاهد (وجین کامل، عدم وجین و کنترل علف های هرز با استفاه از علف کش) مقایسه شد. نتایج حاصل از آزمایش اول حاکی از برتری گیاه جو در مهار علف های هرز بود، به طوری که وزن خشک علف های هرز در این تیمار به میزان 22 و 78 گرم در متر مربع، به ترتیب برای سال های 1387 و 1388 بود. علاوه بر این، عملکرد چغندرقند در این تیمار (با میانگین 3/29 و 7/48 تن در هکتار به ترتیب برای سال های 1387 و 1388) با عملکرد آن در تیمار شاهد برابر بود. بر اساس نتایج آزمایش دوم، کاشت گونه های باریک برگ در بهار سال اول نتیجه رضایت بخشی به دنبال نداشت و تفاوت گونه های پوششی در کنترل علف های هرز معنی دار نبود. تغییر گیاه پوششی در سال دوم نیز تغییر چندانی در نتیجه آزمایش نداشت و در این سال گیاه جو (با میانگین 7/21 گرم در متر مربع) همچنان کمترین وزن خشک علف های هرز را داشت، اما تفاوت عملکرد چغندرقند در تیمارهای گیاه پوششی معنی دار نبود. نتایج کلی این آزمایش نشان دهنده برتری گیاه پوششی جو در کنترل علف های هرز مزارع چغندرقند بود
    کلیدواژگان: چغندر قند، گیاهان پوششی، مالچ و مدیریت تلفیقی علف های هرز
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • ارزیابی لاین های لوبیا سفید بر اساس صفات فنولوژیکی و زراعی با استفاده از روش های آماری چند متغیره
    فریبا شفیعی کویج، جلال صبا صفحه 383
    به منظور ارزیابی و گروه بندی 45 لاین و رقم لوبیا سفید بر اساس صفات درصد سبزشدن، شاخص سبزشدن، روز تا 50 درصد گلدهی، روز تا 50 درصد غلاف دهی، روز تا 90 درصد رسیدگی، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه، طول غلاف، زیست توده تک بوته و عملکرد دانه تک بوته، آزمایشی در سال 1388 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان اجرا شد. تجزیه خوشه ایبرمبنای صفات فنولوژیک و زراعی، ژنوتیپ های لوبیا را در سه گروه زودرس با عملکرد و اجزای عملکرد بالا، دیررس با عملکرد و اجزای عملکرد بالا، و زودرس با عملکرد و اجزای عملکرد پایین تقسیم بندی نمود. در تجزیه به مولفه های اصلی نیز که سه مولفه اصلی اول 29/82 درصد از واریانس کل را توجیه کردند. گروه بندی ژنوتیپ ها با استفاده از نمودارهای دو بعدی تطابق زیادی با نتایج حاصل از تجزیه کلاستر داشت. در مجموع ژنوتیپ های گروه اول لوبیا سفید که در عین زودرسی، عملکرد و اجزای عملکرد بالایی داشتند، به عنوان بهترین ژنوتیپ ها برای ارزیابی بیشتر تا دستیابی به ارقام اصلاح شده و همچنین انتخاب والدین مناسب برای دورگ گیری ها، شناسایی شدند.
    کلیدواژگان: تجزیه به مولفه های اصلی، تجزیه خوشه ای، صفات فنولوژیک، زراعی و لوبیا سفید
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Evaluation of relationship between seed vigor and grain yield in rainfed wheat genotypes
    Abdolrahmani. B., M. Esfahani, B. Sadegzadeh Page 308
    To evaluate the seed vigor in six advanced wheat genotypes (Sardari-39، Sardari-101، Sar/Sak//Arufen، 914- Genbank، Rasad and Azar-2) and to determine the correlations of qualitative traits of seed vigor with wheat field performance، this research was carried out in two laboratory and field experiments in 200 - 2010 at Dryland Agriculture Research Institute (DARI)، Maragheh، Iran. Laboratory tests were performed as completely randomized design with four replications، and field experiment was carried out as randomized complete block design with three replications. Results of laboratory experiment showed significant differences among wheat varieties for all traits including germination rate، mean time of germination، electrical conductivity، number of normal seedlings، primary root، shoot and seedling dry weights. Rasad variety had greatest primary root، shoot and seedling dry weights، and was superior in seed vigor. Results of field experiment showed significant differences in spike. m-2، harvest index، biologic and grain yield among wheat genotypes. The highest biological and grain yield belonged to Rasad and Sardari-101، respectively. The highest negative and positive correlations were observed between electrical conductivity and umber of normal seedlings with grain yield، respectively. Therefore، these traits can be used as criteria in primary screening for seed vigor in rainfed wheat.
    Keywords: Electrical conductivity test, Harvest index, Rainfed wheat, Seed vigor
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effect of drought stress in different growth stages on grain yield and yield components of rapeseed (cv. Talayeh)
    Honar, A. Sabet Sarvestani, Sh. Shams, A. R. Sepaskhah, A. A. Kamgar Haghighi Page 320
    This experiment was conducted to assess the effect of drought stress on yield and yield components of canola (cv. Talayeh) during 2008-2009 growing season، in Bajgah Research Station، College of Agriculture، Shiraz University، Shiraz، Iran. The experimental design was randomized complete block design and treatments included; full irrigation during the growing period، water stress in the spring re-growth stage، water stress in the flowering and silique formation stage، water stress in the grain filling stage and rainfed with the supplemental irrigation at the beginning of the season (sowing and germination stage). Results indicated that rainfed treatment and irrigation in flowering and grain formation stage were highly and least affected with grain yield of 750 and 2980 kg. ha-1، respectively. Water stress in flowering and silique formation stages had the least effect on plant dry weight. The highest harvest index was obtained in water stress in spring re-growth stage (51%) while the lowest harvest index (41% and 31%) was obtained in flowering and rainfed conditions، respectively. Calculated crop sensitivity coefficients showed that rapeseed is more sensitive to water stress in the period between the spring regrowth and the beginning of flowering stages. It is concluded that using the calculated crop sensitivity coefficients، an appropriate estimation of rapeseed yield could be achieved for being used in crop yield models under similar conditions.
    Keywords: Crop models, Crop sensitivity coefficient, Drought stress, Rapeseed
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effect of maize and potato intercropping on yield and yield components in early spring planting in Jiroft region
    Afsharmanesh, Gh. R Page 333
    determine the effect of intercropping of maize with potato on yield، yield components of two crops and land equivalent ratio (LER)، a field experiment was conducted in Shahid Moghabeli Agricultural Research Center of Jiroft and Kahnooj، Iran، in 2010 and 2011 cropping seasons. The experiment was grown as earlyplanting in spring. The experimental treatments included; maize sole cropping (T1)، potato sole cropping (T2) and intercropping of potato: maize with planting row ratios: 1:2 (T3)، 2:2 (T4)، 1:1 (T5)، 2:1 (T6)، 2:2 (T7، in which 100% plant density was used for maize and 100% was used for potato)، 1:3 (T8)، 3:1 (9)، 2:3 (T10)، 3:2 (T11)، 4:2 (T12)، 2:4 (T13)، 2:2 (T14 in which 100% plant density was used for corn and 50% was used for potato). The experimental design was randomized complete block design with three replications. Results showed that the highest maize yield (11690 kg ha-1) was obtained in treatment T8 (1 row of potato and rows of maize) which was higher than that in maize sole cropping. The highest potato tuber yield (16010 kg ha 1) was produced in potato sole cropping. The highest LER was obtained in T8 (1. 61). It is concluded that potato: maize intercropping with planting row ratios of 1:3 was more suitable in early spring planting in Jiroft region in Iran.
    Keywords: Sole cropping, Intercropping, Planting row ratio, Land equivalent ratio
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation of yield and productivity indices in planting ratios of intercropping of Chickpea (Cicer arietinum L.) and Canola (Brassica napus L.)
    Namdarim., S. Mahmoudi Page 346
    To evaluate yield and productivity indices of chickpea and canola intercropping with different planting ratios، a field experiment was conducted in randomized complete block design with four replications at Agricultural Research Station of Mazandran province in Ghaem-Shahr، in 2010. The planting ratios were 0:100، 25:75، 50:50، 75:25 and 100:0 (chickpea: canola) using replacement method. Results showed that intercropping had significant effect on yield and some yield components of both crops. The number of branch and silique. plant-1، 1000-seed weight and grain yield of canola as well as shoot height، number of pod. plant-1 and kernel yield of chickpea were significantly affected by different planting ratios. Calculation of land equivalent ratio (LER) revealed that planting ratio of 50:50 (LER= 1. 26) and 25:75 (canola- chickpea) (LER= 1. 18) had the highest efficiency by 26% and 18%، respectively. Canola in the planting ratio of 50:50 had the highest relative crowding coefficient (KB= 2. 36) as dominant crop and chickpea had the least RCC (KC= 0. 72) in the ratio of 75:25 (canola- chickpea) as the in dominant crop. Results also indicated that the interference type was positive and complementary and the observed yield of canola and chickpea were not different from their expected yields in all planting ratios. It is concluded that increased number of branches and siliques. plant-1 in canola، in intercropping with chickpea، were the main reasons of yield benefit.
    Keywords: Canola, Chickpea, Competition, Land Equivalent Ratio, Relative Crowding Coefficient
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation of competitive performance of spring bread wheat cultivars with wild oat weed
    Mousavi, S. H., S. A. Siadat, Kh. Alami, Saied, E. Zand, A. M. Bakhshandeh Page 358
    In order to study the competitive performance of spring bread wheat (Triticum aestivum) cultivars with wild oat (Avena lodoviciana)، a field experiment was conducted in research farm of Ramin University of Agricultural and Natural Resources، Khouzestan in 2010-2011 cropping season. The experimental design was strip blocks with three replications. Four wild oat densities (0، 40، 80 and 120 plant. m-2) were assigned to horizontal plots and spring bread wheat cultivars (Chamran، Baz، Atrak، Arvand، Maroon، Shoeleh، Chenab، Vee/Nac and Falat) were randomized in vertical plots. Competition indices calculated and analyzed for each cultivar. The highest competition index was obtained for 40 and lowest at 80 and 120 plants. m-2. Results showed that new index was better than older by many aspects، as there is 8 category scales including; highly susceptible، susceptible، semisusceptible، moderate، semi-tolerant، tolerant، high tolerant، and immune. Newly cultivars Chamran، Daz، Virinak Vee/Nac and Falat with 1. 3، 1. 4، 1. 6 and 1. 8 competition indices، respectively، were identified as semi susceptible and Maroon with 7. 0 as tolerant، but there is no immune، high tolerant، susceptible، or high susceptible among these 10 cultivars. According to the results of the present experiment، tolerance of Maroon cultivar implies that low tillering cultivars with more than 400 plants. m-2 density may decrease weed damage by earlier wheat canopy closure.
    Keywords: Competition index, Spring bread wheat, Wild oat density
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effect of autumn and spring sown cover crops on weed control in sugar beet
    Najafi, H Page 370
    Two separated field experiments were carried out in Iranian Research Institute of Plant Protection، Karaj Field Station، in 2008 and 2009 to assess cover crops affect on sugar beet weed suppression. In the first experiment، rye، wheat، barley and triticale were sown as cover crops in autumn. In the second experiment، cover crops (rye، wheat، barley and triticale for the first year and barley، wild radish، and berseem clover for the second year) were sown in spring and compared with three controls (including: weed free، weedy and chemical weed control). Experiments were arranged as randomized complete block design with four replications. Barley was recorded as the best treatment for weed suppression، in the first experiment in 2008 and 2009 with 22 and 78 g. m-2 weed dry matter، respectively. Root yield of sugar beet (29. 3 and 48. 7 ton. ha-1، respectively) did not differ significantly from control (weed free) in 2008 and 2009. In 2008، planting of cover crops in spring had no satisfactory results and their effects on weed dry matter were similar. In the second year، barley was compared with wild radish and berseem clover، and results showed that barley was more suitable as cover crop، with 21. 7 g. m-2 weed dry matter، sugar beet yield، however، was similar in different cover crop treatments.
    Keywords: Cover crops, Integrated weed management, Mulch, Sugar beet
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation of white bean lines based on phenological and agronomic traits using multivariate statistical methods
    Shafiee, Koyejf., J. Saba Page 383
    For evaluation and grouping of 45 genotypes of white bean using different phenological and agronomic traits as; emergence (%)، emergence index، days to 50% flowering، days to 50% podding، days to 90% maturity، number of pods. plant-1، number of seeds. pod-1، 100 seed weight، pod length، biomass per plant and grain yield per plant، a field experiment was conducted in randomized complete block design with three replications in 2009. Genotypes were divided into three groups by cluster analysis based on phenological and agronomic traits. The groups were: early maturing with high yield and yield components، late maturing with high yield and yield components، and early maturing with low yield and yield components. In principal component analysis، the first three principal components explained 82. 29% of the total variance. Grouping genotypes using biplots showed a high agreement with the results of cluster analysis. In general، early maturing white bean genotypes in the first cluster that had highest grain yield were identified as superior lines for further evaluation as well as also to be used in white bean breeding programs.
    Keywords: Cluster analysis, Phenological, agronomic traits, Principal component analysis, White bean
    Abstract View Paper Original: Persian