فهرست مطالب

علوم زراعی ایران - سال هفدهم شماره 1 (پیاپی 65، بهار 1394)

فصلنامه علوم زراعی ایران
سال هفدهم شماره 1 (پیاپی 65، بهار 1394)

  • تاریخ انتشار: 1394/03/05
  • تعداد عناوین: 6
|
  • مهرو مجتبایی زمانی، مجید نبی پور، موسی مسکرباشی صفحه 1
    به منظور بررسی اثر تنش گرما طی دوره پر شدن دانه بر فتوسنتز، تبادلات گازی و مولفه های فلورسانس کلروفیل ژنوتیپ های گندم نان، دو آزمایش در سال زراعی 90-1389 در مزرعه و فیتوترون دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. در آزمایش اول، ده ژنوتیپ گندم نان بهاره میان رس در دو تاریخ کاشت؛ مناسب (22 آبان ماه) و تاخیری (اول دی ماه) در مزرعه بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار کشت شدند. در آزمایش دوم، همان ژنوتیپ ها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در گلدان کشت شدند. ده روز بعد از گرده افشانی هر ژنوتیپ،گلدان ها به دو فیتوترون مجزای بدون تنش [16/ 25 درجه سانتی گراد (حداقل/حداکثر)) و تنش گرما (25/ 37 درجه سانتی گراد (حداقل/حداکثر)] منتقل شدند و تا زمان رسیدگی در همین شرایط نگه داشته شدند. نتایج نشان داد که در تاریخ کاشت تاخیری، سرعت فتوسنتر خالص برگ پرچم در ژنوتیپ های گندم مورد بررسی از 11 تا 5/ 29 درصد کاهش یافت. کاهش در فتوسنتز همراه با کاهش در هدایت مزوفیلی و افزایش هدایت روزنه ای بود و فقط در دو ژنوتیپ فلات و S-78-11 که تاخیر در کاشت منجر به کاهش هدایت روزنه ای آنها شد، بسته شدن روزنه ها عامل تعیین کننده ای در کاهش فتوسنتز بود. در سایر ژنوتیپ ها عوامل غیر روزنه ای در کاهش فتوسنتز نقش داشتند. در شرایط تنش گرمای ملایم در مزرعه در اثر تاخیر در کاشت، کاهش در عملکرد کوانتومی فتوسیستم دو و حداکثر عملکرد کوانتومی فتوسیستم دو در شرایط سازگار شده به روشنایی (ΦPSII و F''v/F''m) همراه با افزایش در خاموشی غیر فتوشیمیایی الکترون برانگیخته (NPQ) بود و بدلیل افزایش حفاظت نوری، حداکثر عملکرد کوانتومی فتوسیستم دو در شرایط سازگار شده به تاریکی (Fv/Fm) با وجود کاهش معنی دار، در محدوده طبیعی باقی ماند. در شرایط تنش گرمای شدید اعمال شده در فیتوترون در مولفه های ΦPSII،F''v/F''m و Fv/Fm کاهش قابل توجهی مشاهده شد و NPQ نیز به طور غیر معنی داری کاهش یافت. در واقع، در شرایط تنش گرمای شدید، حساسیت زنجیره انتقال الکترون و مولفه Fv/Fm در ژنوتیپ های حساس افزایش یافت. با توجه به عدم وجود همبستگی بین عملکرد دانه و مولفه های فلورسانس کلروفیل در هر دو آزمایش و رتبه بندی متفاوت ژنوتیپ ها در محیط های مختلف آزمایشی، به نظر می رسد که این شاخص ها به تنهایی معیار مناسبی برای گزینش ارقام متحمل به گرما نباشند.
    کلیدواژگان: تنش گرمای انتهای فصل، فتوسنتز، فلورسانس کلروفیل و گندم
  • حسین نجفی، محمد عبداللهیان نوقابی صفحه 18
    پژوهش حاضر به منظور بررسی امکان تلفیق روش های شیمیایی و غیرشیمیایی کنترل علف های هرز مزارع چغندرقند، طی سال های 1388 و 1389 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور واقع در مشکین دشت کرج در قالب کرت های دو بار خرد شده و طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل آرایش کاشت در سه سطح (کاشت تک ردیفه چغندرقند در مرکز پشته های 50 و 60 سانتی متری و کاشت دو ردیفه چغندرقند در طرفین پشته های 60 سانتی-متری) به عنوان عامل اصلی، زمان حذف مکانیکی علف های هرز در سه مرحله (شامل حذف مکانیکی علف های هرز در مراحل 4 تا 6، 10 تا 12 و 14 تا 16 برگی چغندرقند) به عنوان عامل فرعی و علف کش در دو نوع (تری فلوسولفورون- متیل و متامیترون) به عنوان عامل فرعی فرعی در نظر گرفته شدند. در بین صفات مورد ارزیابی، تنها واریانس خطای وزن خشک کل علف های هرز و عملکرد ریشه چغندرقند از یکنواختی قابل قبول برخوردار بودند و به صورت مرکب تجزیه شدند و سایر صفات برای هر سال به صورت جداگانه تجزیه شدند. نتایج آزمایش حاکی از تاثیر مشابه تیمار کاشت تک ردیفه در پشته های 50 سانتی متر و تیمارکاشت دو ردیفه چغندرقند در طرفین پشته های 60 سانتی متری بر وزن خشک علف های هرز و برتری آنها نسبت به زمانی بود که چغندرقند در مرکز پشته های 60 سانتی متری کاشته شده بود. بر اساس نتایج این آزمایش، بهترین زمان کنترل مکانیکی علف های هرز مرحله 2 تا 4 برگی چغندرقند بود. بعلاوه مصرف علف کش متامیترون، کنترل مکانیکی در مرحله 4 تا 6 برگی چغندرقند و در آرایش کاشت دوردیفه چغندرقند، بیشترین تاثیر را بر کاهش جمعیت علف های هرز داشتند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس مرکب تنها تاثیر زمان کنترل مکانیکی علف های هرز بر عملکرد چغندرقند معنی دار بود و بیشترین عملکرد ریشه (5/ 37 تن در هکتار) در تیمار حذف علف های هرز در مرحله 2 تا 4 برگی چغندرقند بدست آمد.
    کلیدواژگان: آرایش کاشت، مدیریت تلفیقی علف های هرز، تری سولفورون، چغندر قند و متامیترون
  • سجاد انصاری اردلی، مجید آقاعلیخانی صفحه 35
    به منظور ارزیابی صفات گیاهی، عملکرد و کیفیت علوفه گیاه تاج خروس زراعی (Amaranthus cruentus L.) در تیمارهای مقدار مصرف کود نیتروژن و تراکم بوته در واحد سطح، آزمایشی در سال زراعی 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تربیت مدرس در تهران انجام شد. در این تحقیق که به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت، کود نیتروژن در سه مقدار (60، 120 و 180 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و سه تراکم (70000، 105000 و 140000 بوته در هکتار)، تیمارهای آزمایش را تشکیل دادند. صفات کیفیت علوفه پروتئین خام (CP)، کربوهیدرات های محلول در آب (WSC)، دیواره سلولی (NDF)، الیاف محلول در شوینده اسیدی (ADF)، خاکستر (ASH)، ماده خشک قابل هضم (DMD) و صفات مورفولوژیک در مرحله آغاز گلدهی اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که کود نیتروژن بر صفات مورفولوژیک، عملکرد و کیفیت علوفه اثر معنی داری داشت، ولی روی تعداد برگ و برخی صفات کیفی علوفه (NDF وADF) اثر معنی داری نداشت. اثر تراکم بوته بر صفات کیفیت علوفه غیرمعنی دار، اما روی صفات مورفولوژیک معنی دار بود. بیشترین عملکرد علوفه تاج خروس (8776کیلوگرم در هکتار) از تیمار 180 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن و تراکم 140000 بوته در هکتار حاصل شد. همچنین بیشترین مقدار پروتئین خام، ماده خشک قابل هضم و خاکستر به ترتیب با 8/ 21، 4/ 54 و4/ 13 درصد در تیمار 180 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل شد. بر اساس نتایج این آزمایش به نظر می رسد که واکنش عملکرد و کیفیت علوفه تاج خروس به مقدار مصرف کود نیتروژن مثبت و خطی باشد.
    کلیدواژگان: آرایش کاشت، پروتئین خام، تغذیه گیاه، رشد رویشی و زیست توده
  • اباذر رجبی، دیتریش بورچارد صفحه 46
    تنش خشکی یکی از مهم ترین عوامل محدود کننده محیطی تولید چغندرقند در مناطق خشک و نیمه خشک جهان از جمله ایران است. تهیه ارقام متحمل به خشکی یک روش پایدار برای مقابله با این محدودیت است. تهیه این ارقام مستلزم شناسایی اساس ژنتیکی و جایگاه ژنومی (QTL) صفات مرتبط با تحمل به خشکی می باشد. با توجه به اینکه این صفات کمی بوده و بررسی فنوتیپی آنها بخصوص در شرایط مزرعه مشکل است، بنابراین گزینش به کمک نشانگر ابزار مناسبی برای رفع این مشکل می باشد. به منظور شناسایی نواحی ژنومی عملکرد ریشه و برخی از خصوصیات برگ شامل تعداد برگ، میزان کلروفیل برگ، وزن مخصوص برگ، میزان پوشش سبز، تمایز ایزوتوپ کربن (∆)، ضریب آبداری برگ، نمره پژمردگی برگ و نمره پیری برگ، 142 فامیل F2:3 چغندرقند حاصل از تلاقی دو لاین والدینی R49 (متحمل) و S501 (حساس) در قالب یک طرح لاتیس ساده در شرایط تنش و بدون تنش کم آبی در سال 1389 در ایستگاه تحقیقات مطهری کرج مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه پیوستگی با استفاده از 759 نشانگر ریزماهواره (SSR) و چندشکلی تک نوکلئوتیدی (SNP) و براساس حداقل LOD برابر 5 /2 انجام گرفت. برای صفات مورد مطالعه در دو شرایط، هیجده QTL مکان یابی شدند. بیشترین تعداد QTL روی کروموزوم های 4 و 6 قرار داشت و به نظر می رسد که این دو کروموزوم در کنترل ژنتیکی صفات مورد مطالعه نقش مهمی دارند. در شرایط بدون تنش، یک QTL برای هر یک از صفات وزن مخصوص برگ و ضریب آبداری برگ، دو QTL برای عملکرد ریشه و پنج QTL برای میزان دلتا شناسایی شدند. در شرایط تنش، یک QTL برای هر یک از صفات عملکرد ریشه، تعداد برگ، میزان کلروفیل، ضریب آبداری برگ و نمره پیری برگ، و دو QTL برای هریک از صفات دلتا و نمره پژمردگی برگ مکان یابی شدند. میزان واریانس فنوتیپی توجیه شده بوسیله هر QTL از 63/ 10 تا 70/ 25 درصد در شرایط بدون تنش و از 12/ 9 تا 88 /21 درصد در شرایط تنش خشکی متغیر بود. در شرایط تنش، QTL مربوط به عملکرد ریشه با QTL پیری برگ هم مکان بود. به نظر می رسد که نشانگرهای دارای پیوستگی زیاد باQTL های بزرگ اثر، به ویژه QTL های عملکرد ریشه (qRY4s)، پیری برگ (qSen4s) و پژمردگی برگ (qWilt4s)، می توانند در برنامه های گزینش به کمک نشانگر برای گزینش لاین های برتر و نیز انتقال آلل های مطلوب به ارقام اصلاحی چغندر قند مورد استفاده قرار گیرند.
    کلیدواژگان: تمایز ایزوتوپ کربن، تجزیه پیوستگی، تنش خشکی، چغندرقند و وزن مخصوص برگ
  • عزیز کرملاچعب، عبدالمهدی بخشنده، محمدرضا مرادی تلاوت، فواد مرادی، محمود شمیلی صفحه 63
    رسیدگی تکنولوژیک نیشکر در درجه حرارت و تابش پایین صورت می گیرد. در خوزستان این موضوع در آذر ماه و مصادف با شروع بارش های زمستان است که عملیات برداشت را مختل می نماید، بنابراین جهت برداشت زودهنگام از روش شیمیایی تسریع در رسیدگی استفاده می شود. به منظور بررسی اثر تسریع کننده های شیمیایی رسیدگی بر عملکرد و رسیدگی نیشکر، آزمایشی در شرکت توسعه نیشکر استان خوزستان در سال های زراعی93-1392 و 94-1393 در واریته CP57-614 به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. در این آزمایش سه نوع تسریع کننده شیمیایی رسیدگی شامل هورمون اترل، علف کش گلایفوزیت و تنظیم کننده رشد فیتوماس ام و از هر کدام چهار سطح (5/ 0، 1، 5/ 1 و 2 لیتر در هکتار) همراه با شاهد (بدون محلول پاشی) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مقادیر مختلف گلایفوزیت باعث کاهش ارتفاع ساقه، درصد قند اینورت و عملکرد نی و افزایش درصد بریکس، پل، شکر قابل استحصال و الیاف ساقه نسبت به شاهد شد، اما میزان افزایش عملکرد کیفی بیش از کاهش عملکرد کمی بود. محلول پاشی هورمون اترل نیز بدون کاهش در عملکرد کمی صفات ذکر شده، باعث افزایش درصد پل و شکر قابل استحصال گردید. تنظیم کننده رشد فیتوماس نیز بدون افزایش عملکرد کمی، منجر به کاهش میزان قند محصول شد. بیشترین و کمترین مقدار شکر قابل استحصال به ترتیب از تیمارهای 5/ 1 لیتر گلایفوزیت (43/ 12 درصد) و 5/ 1 لیتر فیتوماس (38/ 10 درصد) حاصل شد و در تیمار شاهد معادل 07/ 11 درصد بود. بر اساس نتایج بدست آمده، محلول پاشی یک لیتر گلایفوزیت، به دلیل کاهش هشت درصدی عملکرد نی و افزایش 6/ 10 درصدی شکرقابل استحصال و افزایش شاخص برداشت نسبت به شاهد و محلول پاشی 5 /1 لیتر اترل به دلیل افزایش 6/ 5 درصدی پل، بهترین تیمارهای این آزمایش شناخته شدند.
    کلیدواژگان: اترل، بریکس، پل، قند اینورت، فیتوماس ام و نیشکر
  • فاطمه شریعت، سید ابوالقاسم محمدی، مجید نوروزی، مصطفی ولی زاده صفحه 74
    در برنامه اصلاح گندم، کیفیت نانوایی یکی از اولویت های مهم بوده و اصلاح ارقام پرمحصول با کیفیت نانوایی بالا بسیار حائز اهمیت است. در آزمایش حاضر، تنوع اللی ژن های رمز کننده گلوتنین با وزن مولکولی پایین (LMW-GS) در 154 گندم نان بهاره بومی ایرانی و رقم بهار چینی (Chinese Spring) با استفاده از آغازگرهای اختصاصی گروه مورد بررسی قرار گرفتند. برای مکان های Glu-A3، Glu-B3 و Glu-D3، به ترتیب 12، 2 و 9 الل تکثیر شدند. در مکان ژنی Glu-A3، با استفاده از دو جفت آغازگر Glu3A.2 و Glu3A.3 به ترتیب ژن های زیرگروه رمزکننده پروتئین هایی با توالی انتهای آمینی MDTSCIP- وMETSCIP- تکثیر گردیدند. قطعه 700 جفت بازی با 3/ 45 درصد و قطعه 742 جفت بازی با 2/ 0 درصد به ترتیب بیشترین و کمترین فراوانی را داشتند. برای مکان ژنی Glu-B3، براساس جفت آغازگر Glu3B.2 طراحی شده براساس ژن های زیرگروه رمزکننده پروتئین هایی با توالی انتهای آمینی METSHIPG-، دو قطعه 440 و 421 جفت بازی با فراوانی 2/ 73 درصد و 8/ 26 درصد تکثیر شدند. جفت آغازگرهای Glu3D.2، Glu3D.3 و Glu3D.4 طراحی شده به ترتیب بر اساس ژن های زیرگروه رمزکننده پروتیئن هایی با توالی انتهای آمینی METSRV-، METCIP- و METSCIP- جهت تکثیر مکان Glu-D3 استفاده شده و الل 700 جفت بازی با 34 درصد و الل 589 جفت بازی با 7/ 0 درصد بیشترین و کمترین فراوانی را در این جایگاه داشتند. میزان اطلاعات چندشکلی از 09/ 0 تا 72/ 0 با میانگین 22/ 0 و تنوع ژنی یا هتروزیگوتی مورد انتظار از1/ 0 تا 76/ 0 با متوسط 24/ 0 متغیر بود. برای بررسی رابطه تنوع اللی ژن های LMW-GS گندم های بهاره ایران و مناطق آب و هوایی کشور، تجزیه واریانس مولکولی انجام شد. نتایج تجزیه واریانس مولکولی داده های حاصل از آغازگرهای اختصاصی LMW-GS، نشان داد که واریانس درون و بین گروهی به ترتیب 87 و 13 درصد واریانس کل مولکولی را تبیین کردند.
    کلیدواژگان: آغازگرهای اختصاصی گروه، تنوع ژنی، گندم نان و مکان ژنی
|
  • M.Mojtabaiezamani, M. Nabipour, M. Meskarbashee Page 1
    To investigate the effect of heat stress during grain filling period on photosynthesis, gas exchanges and chlorophyll fluorescence parameters of bread wheat genotypes, two different experiments in the field and phytotron of Chamran University in Ahwaz, Iran, was implemented during 2010-2011 growing season. In the first experiment, 10 medium maturity spring bread wheat genotypes in two; optimum (1 Nov.) and late (21 Dec.) sowing dates as a factorial arrangements in randomized complete block design with three replications were planted. In the second experiment the same genotypes were planted in the pots in randomized complete block design with three replications. Ten days after anthesis, all pots of each genotype were divided in two groups randomly, and then were moved to two separate phytotrons with different temperature treatments i.e.; normal (25/16 °C (max/min)) and heat stress (37/25 °C (max/min)). Pots remained in this condition until maturity. Results showed that under heat stress condition, due to late sowing, flag leaf net photosynthetic rate decreased by at least 11% and at the most 29.5% depending on wheat genotypes. Mesophyll conductance reduction and increasing stomatal conductance were associated with photosynthetic rate reduction. But in cv. Falat and line S- 78-11, stomatal conductance was reduced under heat stress conditions due to late sowing, and stomatal closure was a determining factor in photosynthetic loss. Non-stomatal factors contributed to photosynthetic loss in other genotypes. In late sowing date (mild heat stress conditions in the field) the quantum yield of PSII (ΦPSII) and maximum quantum efficiency of PSII under given light conditions (F′v/F′m) decreased, however, nonphotochemical quenching (NPQ) increased and despite a significant decrease in maximum quanthum yield of PSII under given dark conditions (Fv/Fm), it remained in normal range, due to increase in photoprotective. In severe heat stress conditions (in phytoteron) ΦPSII, F′v/F′m and Fv/Fm parameters significantly reduced, and NPQ values decreased. In fact, under severe heat stress conditions, sensitivity electron transport chain and Fv/Fm parameter increased in sensitive genotypes. Considering the lack of correlation between grain yield and chlorophyll fluorescence parameters in both experiments and also the different rankings of genotypes in different environments, chlorophyll fluorescence parameters solely can not be used as a criterion for the selection of heat tolerant wheat cultivars.
    Keywords: Chlorophyll fluorescence, Photosynthesis, Terminal heat stress, Wheat
  • H.Najafi, M. Abdollahian, Noghabi Page 18
    To study the possibility of integrated chemical and non-chemical methods for weeds management in sugar beet, field experiments were conducted in research station of Iranian Research Institute of Plant Protection, Meshkindasht, Karaj, Iran, in 2009 and 2010. Split-split plot arrangement in randomized complete block design with four replications was used. Experimental treatments consisted of three sugar beet planting patterns (including: single rows evenly spaced 50 and 60 cm apart and twin rows spaced 60 cm apart) in main plots, mechanical weed removal stages (in 4-6, 10-12 and 14-16 sugar beet leaf stages) as sub plots and herbicides (including: application of Metamitron and Triflusulfuron-methyl) in sub-sub plots. Only experimental error of total weed biomass and sugar beet root yield were homegeniuos, therefore combined analysis of variance was performed for these two traits. Results showed that single rows spaced 50 cm apart and twin rows had similar weed biomass. The best time for mechanical weed control was 4-6 sugar beet leaf stages, and was more effective when Metamitron was applied in twin rows. Weed removal time had significant effect on sugar beet root yield and higher root yield (37.5 ton.ha-1) was obtained when weeds removed in 2-4 sugar beet leaf stages.
    Keywords: Integrated weed management, Metamitron, Planting pattern, Sugar beet, Triflusulfuronmethyl
  • S.Ansari Ardali, M. Aghaalikhani Page 35
    To study the effect of plant density and nitrogen rate on forage quantity and quality of cultivated amaranth (Amaranthus cruentus L.), a field experiment was conducted at Tarbiat Modares University, Iran, on 2012 growing season. Three nitrogen rate (60, 120 and 180 kg N. ha-1) and three plant density (70000, 105000 and 140000 plant. ha-1) were studied as factorial arrangement in randomized complete block design with three replications of. Sampling was performed for morphological characters in early flowering stage. Forage quality (crude protein, soluble carbohydrates, cell wall, acid detergent fiber (ADF) and digestible dry matter) were studied in flowering stage. Results showed that the effect of nitrogen fertilizer rate was significant on morphological traits, forage quantity and some quality traits, however, had no significant effect on some forage quality traits (NDF and ADF). The effect of plant density was not significant on forage quality traits but significantly influenced the morphological traits. The highest forage yield (8776 kg. ha-1) was obtained in plant density of 140000 plant.ha-1 with 180 kg N.ha-1. Also the highest crude protein 21.8%), digestible dry matter (54.4%) and total ash (13.4%) were obtained from 180 kg N.ha-1 treatment. Generally, response of forage quality and quantity of cultivated amaranth to nitrogen fertilizer was positive and linear.
    Keywords: Biomass, Crude protein, Plant nutrition, Planting pattern, Vegetative growth
  • A.Rajabi, D. Borchardt Page 46
    Drought stress is one of the most important environmental factors limiting sugar beet production in arid and semi-arid regions of the world including Iran. Development of drought tolerant varieties is a sustainable approach to mitigate the effect of this limitation. To develop drought tolerant varieties, it is necessary to understand the genetic basis and to map the genomic positions (QTLs) of the traits associated with drought tolerance. To identify the genomic regions of root yield and some leaf traits such as leaf number, leaf chlorophyll content, specific leaf weight, percent green crop cover, carbon isotope discrimination (Δ), leaf succulence index, leaf wilt score and leaf scenecense score, 142 F2:3 families derived from crosses between two parental lines (R49 as tolerant and S501 as sensitive) were studied using simple lattice design under non-stress and water-deficit stress conditions at Kamalabad Research Station, Karaj, Iran, in 2010. Linkage analysis was carried out using 759 simple sequence repeat (SSR) and single nucleotide polymorphism (SNP) markers with a minimum LOD value of 2.5. Eighteen QTLs were identified in the two moisture regime environments. The highest number of QTLs was found on chromosomes 4 and 6 indicating that these chromosomes play an important role in genetic control of the traits studied. In non-stress condition, one QTL was found for specific leaf weight and leaf succulence index, two QTLs for root yield and five QTLs for Δ. In stress condition, one QTL was identified for root yield, leaf number, leaf chlorophyll content, leaf succulence index and leaf scenecense score, and two QTLs for Δ and leaf wilt score. The proportion of variance explained by each QTL ranged from 10.63 to 25.70% in non-stress and from 9.12 to 21.78% in stress conditions, respectively. In stress condition, the QTL of root yield was co-located with that of leaf scenecense score. Makers tightly linked with the major QTLs, especially the QTLs of root yield (qRY4s), leaf scenecense (qSen4s) and leaf wilt (qWilt4s), which could be exploited in marker-assisted selection programs for selection of superior drought tolerant lines and transfer of desirable alleles into improved varieties.
    Keywords: Carbon isotope discrimination, Drought stress, Linkage analysis, Specific leaf weight, Sugar beet
  • A.Karmollachaab, A. Bakhshandeh, M. R. Moraditlavat, F. Moradi, M. Shomeili Page 63
    This study was performed at Khuzestan Sugarcane Development Company during 2013- 2014 on CP54-614 variety to evaluate the effect of chemical ripeners on yield and technological ripening at harvest time of sugarcane. A randomized complete block design with four replications was used where three chemical ripeners and untreated control were randomly distributed in plots. The chemical ripeners were Ethrel hormone, Glyphosate herbicide and Fitomas M growth regulator that four doses (0.5, 1, 1.5 and 2 l.ha-1) for each. Results showed that different doses of glyphosate caused reduction of stalk height, invert sugar %) and cane yield and increased brix, pol, recoverable sugar and fiber as compared to control. However, increase (%) in quality yield was more than decrease (%) in cane yield. Therefore, ethrel without decreasing cane yield led to increasing in pol and recoverable sugar in higher doses. On the other hand, Fitomas without increasing cane yield when compared to control led to decrease in pol (%). In conclusion, one liter of glyphosate, decreased cane yield (8%) and increased recoverable sugar (10.6%) and harvest index, and 1.5 liter of ethrel that increased pol (5.6%) were identified as suitable treatments.
    Keywords: Brix, Ethrel, Fitomas M, Invert sugar, Poland Sugarcane
  • F. Shariat, S. A. Mohammadi, M. Norouzi, M. Valizadeh Page 74
    Baking quality is one of the most important priorities in bread wheat breeding programs. Therefore, breeding of high yielding cultivars with high baking quality is very important. In the present study, allelic diversity of low-molecular-weight glutenin genes was analyzed in 154 Iranian spring bread wheat landraces and Chines Spring variety using group-specific primers. In Glu-A3, Glu-B3 and Glu-D3 loci, in total 12, and 9 alleles, were amplified, respectively. In Glu-A3 locus, using two primer pairs Glu3A.2 and Glu3A.3 gene sub-groups coding proteins with the N-terminal sequences of MDTSCIP- and METSCIP- was amplified. The fragment of 700-bp length with 45.3% and fragment with size of 742-bp with 0.2% showed maximum and minimum frequency in this locus. In Glu-B3 locus, using Glu3B.2 primer pair designed based gene on sub-groups coding proteins with the N-terminal sequence of METSHIPG-, two fragments of 440 and 421-bp with frequency of 73.2 and 26.8%, were amplified, respectively. The Glu3D.2, Glu3D.3 and Glu3D.4 primer pairs designed, based on gene sub-groups coding proteins with the N-terminal sequences of METSRV-, METCIP and METSCIP-, were used to amplify Glu-D3 locus. The 700-bp allele with 34% and 589-bp allele with 0.7% showed maximum and minimum allele frequency in this locus. The PIC value ranged from 0.09 to 0.72 with an average of 0.22 and gene diversity or expected heterozygosity was in the range of 0.1 to 0.76 and mean value of 0.24. Molecular analysis of variance for allele diversity of LMW-GS genes showed that the variances within groups and between groups were 87 and 13%, respectively.
    Keywords: Gene diversity, Gene locus, Group, specific primers, Bread wheat