فهرست مطالب
International Journal of Reproductive BioMedicine
Volume:15 Issue: 7, Jul 2017
- تاریخ انتشار: 1396/05/29
- تعداد عناوین: 8
-
-
صفحات 391-402مقدمه
به نظر می رسد مداخلات روانشناختی از جمله مشاوره موجب افزایش میزان بارداری در بیماران نابارور می گردند.
هدفهدف از این مرور سیستماتیک و متاآنالیز بررسی اثر مشاوره در بهبود میزان بارداری در بیماران نابارور بود. لذا طی یک متاآنالیز، نتایج کارآزمایی های بالینی تصادفی که به بررسی تاثیر مشاوره بر میزان بارداری در بیماران نابارور تحت درمان با روش های کمک باروری پرداخته بودند، مورد جمع بندی قرار گرفت.
مواد و روش هاپایگاه های اطلاعاتی انگلیسی و فارسی Pub Med، Scopus، Cochrane، Google Scholar، SID، Iran Medex و Magiran از سال 1997 تا ژوییه 2016 برای شناسایی مقالات مرتبط مورد جستجو قرار گرفت. مطالعات کارآزمایی بالینی انجام شده بر روی بیماران نابارور (زنان و یا زوجین) دریافت کننده مشاوره، مورد مرور قرارگرفتند. پیامد مورد بررسی میزان بارداری بود. از 620 مطالعه منتشر شده مرتبط، در نهایت 9 کارآزمایی بالینی تصادفی به طور سیستماتیک مورد بررسی قرار گرفتند و در یک متاآنالیز برای اندازه گیری تاثیر مشاوره بر میزان بارداری وارد شدند. نسبت خطر (RR) و تفاوت خطر (RD) برای میزان بارداری محاسبه شدند. تمام تجزیه و تحلیل های آماری به وسیله نسخه 2 نرم افزار متا آنالیز جامع (CMA) انجام شد.
نتایج9 کارآزمایی بالینی شامل 1079 زن یا زوج نابارور در مطالعه وارد شدند. یافته های حاصل از این کارآزمایی ها حاکی از اثر قابل توجه مشاوره بر میزان بارداری به صورت افزایش میزان بارداری بود (852/3 RR=؛956/5-492/2 CI %95 ؛00/0 =p) و (282/0 RD = ؛355/0-208/0 CI %95 ؛00/0 =p).
نتیجه گیریبه نظر می رسد مشاوره سبب بهبود شانس باردار شدن بیماران می گردد. بنابراین مشاوره یک گزینه درمانی جذاب، به ویژه، برای بیماران ناباروری است که مداخلات پزشکی را دریافت نمی کنند.
کلیدواژگان: مشاوره، تکنیک های کمک باروری، ناباروری، متا آنالیز، نرخ بارداری -
صفحات 403-412مقدمه
سیکلوفسفامید به عنوان یک داروی ضد سرطان شناخته شده است که عوارض جانبی متعددی روی ارگان های مختلف نظیر دستگاه تولید مثلی دارد که می تواند سبب نازایی شود.
هدفهدف از این مطالعه بررسی اثر محافظتی توام نانواکسید روی و ملاتونین بر سمیت ناشی از سیکلوفسفامید روی تغییرات هیستوپاتولوژی بیضه و پارامتر های اسپرم می باشد.
موارد و روش هادر این مطالعه تجربی 42 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار در شش گروه مورد بررسی قرار گرفتند: گروه 1 به عنوان گروه کنترل سرم فیزیولوژی بصورت داخل صفاقی دریافت کردند.گروه 2: به ازای هر کیلوگرم وزن بدن 60 میلی گرم سیکلوفسفامید یک دوز در هفته دریافت کردند. گروه های 3 و 4 دو ساعت قبل از سیکلوفسفامید به ترتیب 10 میلی گرم ملاتونین و 5 میلی گرم نانواکسید روی به ازای هر کیلو گرم وزن بدن در هفته دریافت کردند. گروه 5 دو ساعت قبل از سیکلوفسفامید همزمان 10 میلی گرم ملاتونین و 5 میلی گرم نانواکسید روی به ازای هر کیلو گرم وزن بدن در هفته دریافت کردند. گروه 6 همزمان 10 میلی گرم ملاتونین و 5 میلی گرم نانواکسید روی به ازای هر کیلو گرم وزن بدن در هفته دریافت کردند. بعد از 8 هفته درمان رت ها کشته شدند و بیضه ها و اپیدیدیم مورد بررسی و آنالیز قرار گرفتند.
نتایجدر گروه هایی که سیکلو دریافت کردند در مقایسه با گروه کنترل، وزن بدن و وزن بیضه و اپیدیدیم و نیز پارمتر های اسپرم (شامل شمارش اسپرم، زنده بودن و تحرک) بطور معنی داری کاهش یافته و نیز مرفولوژی غیرطبیعی اسپرم افزایش یافته است (001/0˂p). همچنین تغییرات هیستولوژی متعدد نظیر کاهش معنی دار قطر لوله های منی ساز و معیار بیضه ای جانسون (با دژنراسیون، ریزش سلول ها و تشکیل سلول های ژانت چند هسته ای) در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. درمان توام (نانواکسید روی و ملاتونین) در مقایسه با درمان تنهایی ملاتونین یا نانواکسید روی تاثیر محافظتی بیشتری بر سمیت ناشی از سیکلو بر دستگاه تولید مثلی دارد (001/0˂p).
نتیجه گیرینتایج نشان داد که تجویز همزمان ملاتونین و نانواکسید روی بهتر از تجویز تنهای ملاتونین یا نانواکسید روی، اثر محافظتی بیشتری در آسیب دستگاه تولید مثلی ناشی از سیکلو دارد که ممکن است این اثر سینرژیست، استرس اکسیداتیو را کاهش دهد.
کلیدواژگان: سیکلوفسفامید، سمیت، روی، ملاتونین، اسپرم -
صفحات 413-422مقدمه
مصرف داروها توسط مادر در دوران قبل از تولد، به عنوان یک نگرانی عمده در حوزه سلامت عمومی، با افزایش ریسک عوارض جانبی در تکوین اولیه جنین همراه است.
هدفهدف از انجام مطالعه بررسی آزمایشگاهی تکوین جنین های مورولای موش حاصل از مادران معتاد بود.
موارد و روش هادر این مطالعه 25 موش ماده در پنج گروه (کنترل، شم و سه گروه آزمایش معتاد به کراک) مطالعه شدند. گروه های آزمایش دوزهای مختلف کراک را دریافت کردند. بعد از ایجاد مدل اعتیاد (در طی هفت روز اول)، گروه آزمایش I) mg/kg5، گروه آزمایش II) mg/kg35 و گروه آزمایش III) mg/kg70، کراک (محلول در سرم فیزیولوژی بعلاوه آب لیمو) را بصورت درون‌صفاقی و روزانه دو نوبت، به مدت7 روز دیگر دریافت کردند. گروه شم محلول سرم فیزیولوژی به علاوه آب لیمو و گروه کنترل فقط آب و غذا دریافت کرد. جنین های مورولا با فلاشینگ لوله رحمی از اویداکت جمع آوری شد و در محیط کشت (T6+5 mg/ml BSA) قرار گرفتند. وضعیت تکوین جنین ها تا مرحله خروج از زونا به طور روزانه بررسی شد. همچنین کیفیت جنین ها (رنگ آمیزی افتراقی و رنگ آمیزی TUNEL) انجام بررسی گردید.
نتایجمقایسه گروه های معتاد نسبت به گروه کنترل نشان داد که پتانسیل تکوین جنین ها حاصل از مادران معتاد کاهش می یابد. میزان تشکیل بلاستوسیست به طور معنی داری در گروه های معتاد با دوز بالا پایین تر از گروه کنترل بود. همچنین تعداد بلاستومرها (92/40% در برابر 08/65% در گروه کنترل) و درصد توده سلول داخلی (1/17% در برابر 15/26% گروه کنترل) در مورلای حاصل از موش های معتاد به طور معنی داری کاهش یافت در حالی که درصد سلول های آپاپتوزی افزایش یافت (17/7 در برابر 46/1 گروه کنترل) (05/0≥p).
نتیجه گیریدر این مطالعه یافته های ما نشان داد که مصرف کراک در طی بارداری تکوین جنین ها را در مرحله پیش از لانه گزینی به تعویق انداخته و باعث القا آپاپتوز می گردد.
کلیدواژگان: اعتیاد، پیش از لانه گزینی، تکوین جنین، آپاپتوز، موش -
صفحات 423-428مقدمه
بیماری تخمدان پلی کیستیک (PCOS) و اشکالات هورمونی مرتبط با آن یک مسئله مهم بالینی می باشد.
هدفهدف از انجام مطالعه مقایسه لپتین سرم در خانم های نازای با و بدون PCOS، درجه بندی حساسیت شش روش غیرمستقیم تشخیص مقاومت به انسولین (IR) و بررسی ارتباط بین لپتین و IR در بیماران PCOSبود.
مواد و روش هااین مطالعه مورد-شاهدی روی 189 خانم نازای مراجعه کننده به مرکز نازایی بیمارستان مادر و کودک شیراز بین سال های 2015-2012 انجام شده است. 99 نفر PCOS براساس کرایتریای روتردام، با 90 نفر که PCOS نداشتند، مقایسه شدند. لپتین سرم، چگالی توده بدنی (BMI)، تعدادی از هورمون ها و ارتباط آنها با لپتین بین دو گروه مقایسه شد. IR در گروه PCOS با استفاده از روش های غیر مستقیم شامل: قند خون ناشتا (FBS)، نسبت گلوکز به انسولین، مدل هموستاتیک (HOMA-IR)، انسولین ناشتا (FI)، روش Quantitative Insulin Sensitivity Check Index (QUICKI) و روش MacAuley index (MCA) اندازه گیری و ارتباط بین لپتین و IR بررسی گردید.
نتایجخانم های PCOS میانگین BMI (kg/m2 62/3±47/26 در مقابل 18/5±82/24) و لپتین بالاتری (ng/mL 89/187±79/41 در مقابل 57/12±38/19) داشتند. لپتین با قد و BMI در هر دو گروه و همچنین با سن در خانم های بدون PCOS ارتباط آماری معنی داری (001/0>p) نشان داد. HOMA-IR بیشترین تعداد بیماران IR را تشخیص داد و پس از آن روش های FI و QUICK بودند. مقادیر متوسط سطوح لپتین ارتباط مثبت معنی داری با IR که با روش های HOMA-IR (001/0>p)، QUICKI (001/0>p)، FI (002/0 = p) و قند ناشتا (02/0 =p) بدست آمده بود نشان داد.
نتیجه گیریلپتین سرم ارتباط آماری مثبتی با BMI و IR در خانم های نازای PCOS دارد. روش HOMA-IR و FI و QUICKI به ترتیب بیشترین حساسیت را برای تشخیص IR داشتند.
کلیدواژگان: لپتین، بیماری تخمدان پلی کیستیک، نازایی، مقاومت به انسولین -
صفحات 429-434مقدمه
آگونیست GnRH (GnRH-a) به طور فزاینده ای برای تحریک تخمک گذاری برای پیشگیری از OHSS استفاده می شود. مطالعات نشان می دهد که GnRH-a ممکن است به عنوان یک محرک بهتر مورد استفاده قرار گیرد زیرا باعث آزادسازی FSH و LH از چرخه طبیعی فیزیولوژیک می شود.
هدفهدف از انجام مطالعه بررسی اثر dual-triggering در نتایج ART بود.
مواد و روش ها192 زن با پاسخ تخمدانی طبیعی زیر 42 سال و شاخص توده بدنی بین kg/m2 30 و 18 وارد این کارآزمایی بالینی تصادفی یک سوکور شدند. تمامی شرکت کنندگان پروتکل آنتاگونیست دریافت کردند. برای تحریک نهایی، زنان به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه I با hCG 6500 IU تنها و گروه II با 6500 IU hCG و mg 2/0 تریپتورلین تحریک شدند. لانه گزینی، بارداری شیمیایی، کلینیکی، و در حال پیشرفت و میزان سقط اندازه گیری شد.
نتایجمیانگین تخمک های بازیابی شده و جنین های به دست آمده به طور معناداری در گروه dual-triggering بیشتر بود در حالیکه میزان لانه گزینی و حاملگی در هر دو گروه مشابه بود.
نتیجه گیرینتایج مطالعه حاضر نتوانست اثر مطلوب بلوغ تخمک dual-trigger را با پروتکل GnRH-a و دوز استاندارد hCG به عنوان یک استراتژی موثر برای بهینه سازی نتایج بارداری در زنان با پاسخ تخمدانی طبیعی در چرخه آنتاگونیست GnRH را نشان دهد. پیشنهاد می شود مطالعات بیشتری در این زمینه قبل از تبدیل شدن به یک پروتکل جهانی در IVF و تحریک کنترل شده بیش از حد تخمدان انجام گیرد.
کلیدواژگان: dual-trigger، GnRH، آگونیست، آنتاگونیست، پاسخ تخمدانی طبیعی -
صفحات 435-440مقدمه
استفاده از هر نوع از ترکیبات متفاوت گنادو تروپین در سیر درمانی بیماران IVF، دارای ارجحیت نمی باشد ولی رژیم های خاص برای درمان هر بیمار مورد نیاز است .
هدفهدف این مطالعه، بررسی تاثیر رژیم های تحریک تخمک گذاری با r-FSH+r-LH در مقایسه با r-FSH+HMG در بیماران IVF بر روی پیامد باروری می باشد. موارد و
روش هااین یک مطالعه کار آزمایی بالینی است که بر روی 140 بیمار با معیارهای ورودی و مراجعه کننده به مراکز درمان نازایی ولیعصر و بیمارستان گاندی از اکتبر 2014 تا آوریل 2016 انجام شد و گروه ها بطور تصادفی به دو گروه درمانی تقسیم شدند. گروه 1 (70 نفر)، r-FSH (از روز دوم سیکل) + HMG (از روز ششم اضافه شد) و گروه دوم (70 نفر) r-FSH(از روز دوم سیکل) + r-LH (از روز 6 سیکل اضافه شد) دریافت کردند. برداشت تخمک و انتقال جنین انجام شد. در این مطالعه پیامدهایی نظیر حاملگی شیمیایی و بالینی، تولد زنده و میزان سقط بررسی شد.
نتایجتعداد فولیکول های تخمدان ها؛ تعداد کل اووسیت یا اوسیت متافاز 2 و کیفیت جنین در دو گروه درمانی تفاوتی نداشت (05/0<p) اما تعداد جنین های حاصله در گروه r-FSH + HMG بیشتر بود (02/0=p). پیامدهای باروری شامل: تولد زنده، میزان حاملگی بالینی در گروه در گروه r-FSH + HMG بیشتر بود (05/0>p).
نتیجه گیرینتایج مطالعه ما، میزان حاملگی بالینی و تولد زنده بیشتری را در استفاده از r-FSH + HMG در درمان بیماران IVF نشان داد. به منظور تایید نتایج، مطالعات با حجم نمونه بیشتر توصیه می شود.
کلیدواژگان: تحریک تخمک گذاری، FSH نوترکیب، LH نوترکیب، گنادوتروپین منوپوز انسانی، IVF، ICSI -
صفحات 441-446مقدمه
بهترین زمان برای تحریک نهایی بلوغ اووسیت ها در سیکل های روش های کمک باروری ناشناخته است. زمان مناسب معمولا با استفاده از سایز فولیکول ها و سطح خونی پروژسترون تخمین زده می شود.
هدفهدف از این مطالعه ارزیابی اثر به تاخیر انداختن تحریک نهایی بلوغ اووسیت ها به مدت 24 ساعت بر روی تعداد اووسیت های بالغ و سایر خصوصیات لقاح آزمایشگاهی در سیکل های آنتاگونیست با سطح خونی پروژسترون کمتر از 1 نانوگرم در میلی لیتر می باشد.
موارد و روش هادر همه بیماران در سیکل روش های کمک باروری، تحریک تخمدانی با روش آنتاگونیست انجام شد. هنگامی که در سونوگرافی واژینال حداقل سه فولیکول غالب با قطر 17 میلیمتر و بیشتر دیده شد، سطح خونی پروژسترون اندازه گیری شد. بیمارانی که سطح خونی کمتر از 1 نانو گرم در دسی لیتر داشتند وارد مطالعه شدند. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در گروه اول تحریک بلوغ نهایی اووسیت ها با HCG در همان روز و در گروه دوم با تاخیر 24 ساعته انجام گردید. 36 ساعت بعد از تحریک بلوغ نهایی، پونکسیون اووسیت ها با هدایت سونوگرافی واژینال انجام شد.
نتایجتعداد اووسیت های بدست آمده، تعداد اووسیت های بالغ (MII)، تعداد اووسیت های لقاح یافته (2PN)، تعداد جنین های تشکیل شده، تعداد جنین های انتقال داده شده و کیفیت جنین ها در دو گروه تفاوت آماری واضح نداشتند. همچنین میزان لقاح و میزان لانه گزینی، بارداری شیمیایی و کلینیکی در دو گروه تفاوتی نداشتند.
نتیجه گیریبه تاخیر انداختن تحریک نهایی بلوغ اووسیت ها به مدت 24 ساعت بر روی تعداد اووسیت های بالغ و سایر خصوصیات لقاح آزمایشگاهی در سیکل های آنتاگونیست با سطح خونی پروژسترون کمتر از 1 نانوگرم در میلی لیتر اثر مفید یا مضر ندارد.
کلیدواژگان: تکنولوژی کمک باروری، نتایج باروری آزمایشگاهی، کارآزمایی بالینی -
صفحات 447-452مقدمه
مواجه شدن طولانی مدت با استرس مزمن منجر به اختلال در سیستم تولید مثل می شود. استرس یکی از عوامل پایه ناباروری در مردان محسوب می شود. کورکومین به عنوان یکی از مواد موثره موجود در ریشه زردچوبه دارای طیف گسترده ای از فعالیت بیولوژیکی و دارویی می باشد.
هدفهدف از این مطالعه بررسی اثر کورکومین بر بافت بیضه و هورمون های تولیدمثلی در موش های صحرایی مواجه شده با استرس مزمن می باشد.
موارد و روش هامطالعه تجربی بر روی 21 موش صحرایی نر بالغ نژاد Sprague-Dawley انجام گرفت. حیوانات به سه دسته کنترل، استرس مزمن و کورکومین+ استرس مزمن (کورکومین 100 میلی گرم بر کیلو گرم وزن موش حل شده در 5/0 میلی لیتر روغن زیتون) تقسیم شدند (هر گروه 7 موش). همه حیوانات در گروه های کنترل، استرس مزمن، استرس مزمن+ کورکومین پس از 15 روز قربانی شدند. میزان هورمون های تستوسترون ،LH و FSH و آسیب های بافت بیضه ارزیابی شد.
نتایجتغییرات معناداری در میزان هورمون های تستوسترون، LH، FSH و تغییرات اپوپتوزی بافت بیضه در گروه استرس مزمن در مقایسه با گروه کنترل 02/0=p مشاهده گردید. در گروه درمانی استرس به همراه کورکومین تغییرات با تعدیل همراه و نسبت به گروه استرس کمتر مشاهده شد 02/0=p.
نتیجه گیریبه نظر می رسد کورکومین می تواند اثرات محافظتی و کمک درمانی در سیستم تولیدمثلی داشته و عملکرد خود را با تعدیل اثر مخرب استرس مزمن، با تنظیم هورمون های حاصل از استرس و هورمون های تولیدمثلی انجام دهد.
کلیدواژگان: تستوسترون، LH، FSH، کورکومین، استرس مزمن
-
Pages 391-402Background
Psychological interventions such as counseling for infertile patients seem to increase pregnancy rate.
ObjectiveThe aim of this systematic review and meta-analysis was to examine if counseling improves pregnancy rate among infertile patients. Thus, randomized controlled trials investigating the effect of counseling on pregnancy rate in infertile patients undergoing ART were pooled in a meta-analysis.
Materials And MethodsThe databases of PubMed, Scopus, Cochrane, Google Scholar, and Persian databases including SID, Iran Medex, and Magiran were searched from 1997 to July 2016 to identify relevant articles. Included studies were trials on infertile patients (women or couples) receiving counseling independent of actual medical treatment. The outcome measure was pregnancy rate. Out of 620 relevant published trials, a total of nine RCTs were ultimately reviewed systematically and included in a meta-analysis to measure the efficacy of counseling on pregnancy rate. Odds ratio and Risk difference were calculated for pregnancy rate. All statistical analyses were done by Comprehensive Meta-analysis Version 2.
ResultsNine RCTs involving 1079 infertile women/couples were included in the study. The findings from RCTs indicated significant effect of counseling on pregnancy rate so that there was a positive impact of counseling on pregnancy rate (OR= 3.852; 95% CI: 2.492-5.956; p=0.00) and (RD= 0.282; 95%; CI: 0.208-0.355; p=0.00).
ConclusionCounseling was found to improve patients chances of becoming pregnant. So counseling represents an attractive treatment option, in particular, for infertile patients who are not receiving medical treatments.
Keywords: Counseling assisted reproductive techniques, Infertility, Meta-analysis, Pregnancy rates -
Pages 403-412Background
Cyclophosphamide (CP) has been known as an anticancer drug with several side effects on various organs such as a male reproductive system that can cause infertility.
ObjectiveTo evaluate the possible combined effects of zinc oxide nanoparticles (nZno) and melatonin (Mel) on sperm parameters and histopathological changes of the testis in CP-treated rats.
Materials And Methods42 adult male Wistar rats were divided into six groups. GI: control, GII: 60 mg/kg/wk CP, GIII and GIV, 10 mg/kg/wk Mel and 5mg/kg/wk nZno and GV: 5 mg/kg/wk nZno and 10 mg/kg/wk Mel were given 2 hr prior to CP injection, respectively,GVI: 5mg/kg/wk nZno and 10 mg/kg/wk Mel simultaneously. After 8 wk of treatment, rats were sacrificed and testis and epididymis were harvested for further evaluation.
ResultsThe CP-treated group showed significant decreases in the body, testes and epididymis weights and sperm parameters (sperm count, viability, motility) with an increase abnormal sperms when compared with the control (p
ConclusionThese results suggest simultaneous administration of Mel and nZno have more effectively protections against CP-induced reproductive damage than Mel or nZno alone.
Keywords: Cyclophosphamide, Zinc oxid, Melatonin, Toxicity, Sperm -
Pages 413-422Background
Prenatal drug exposure, as a common public health concern, is associated with an increased risk of adverse effects on early embryo development.
ObjectiveTo investigate the in vitro development of - embryo from experimentally Kerack-addicted mice.
Materials And MethodsTwenty-five female mice were studied in five groups: control, vehicle, and three experimental groups of Kerack-dependent mice (I, II, and III) which received different doses of Kerack for 14 days. After the establishment of addiction model (7 days), experimental groups I, II, and III were given Kerack intraperitoneally at the doses of 5, 35, and 70 mg/kg, twice a day for a period of 7 days, respectively. The vehicle group received normal saline and lemon juice whilst the control group just received water and food. Morulae were obtained through oviduct flashing. The survived embryos were cultured in T6 5mg/ml bovine serum albumin. The developmental rates up to hatched stage daily and embryo quality (differential staining and Tunnel staining) were also assessed.
ResultsThe developmental potential of embryos obtained from the addicted mother was significantly decreased in comparison with control group. There was a significant reduction in the rate of blastocyst formation in the high dose Kerack dependent group. However, in addicted mice there was reduction in the total cell number (40.92% vs. 65.08% in control) and, inner cell mass percentage (17.17% vs. 26.15% in control) while apoptotic cells numbers were increased (7.17 vs. 1.46 in control) (p
ConclusionThe Kerack addiction during pregnancy retards preimplantation development and induces apoptosis.
Keywords: Addiction, Preimplantation, Embryo development, Apoptosis, Mouse -
Pages 423-428Background
Endocrine abnormalities related to polycystic ovary Syndrome (PCOS) are important problems.
ObjectiveTo compare serum leptin levels between infertile women with and without PCOS. To rank sensitivity of six indirect methods for detection of insulin resistance (IR) and to evaluate the association between leptin and IR in PCOS group.
Materials And MethodsThis Case-controlled study performed on 189 infertile women referred to Shiraz Mother and Child Hospital during 2012-2015. Ninety-nine PCOS cases according to Rotterdam criteria were compared to 90 cases without PCOS. Serum leptin, body mass index (BMI), several hormones, and their correlation coefficients with leptin were compared. IR in PCOS women was measured by indirect methods, including fasting blood sugar (FBS), fasting insulin (FI), glucose/insulin, homeostatic model assessment of insulin resistance (HOMA-IR), quantitative insulin sensitivity check index (QUICKI), and MacAuley index. Association between IR and leptin was evaluated. Independent sample t-test and Pearsons test were used.
ResultsInfertile women with PCOS had higher BMI (26.47±3.62 vs. 24.82±5.18 kg/m2) and serum leptin levels (41.79±187.89 vs. 19.38±12.57 ng/mL). Leptin showed significant association with weight and BMI in both groups (p
ConclusionBMI and IR have positive association with serum leptin in PCOS infertile women. HOMA-IR followed by FI and QUICKI is the most sensitive test for detection of IR.
Keywords: Leptin, Polycystic ovarian syndrome, Infertility, Insulin resistance -
Pages 429-434Background
Gonadotropin-releasing hormone agonists (GnRH-a) was increasingly used for triggering oocyte maturationfor the prevention of ovarian hyperstimulation syndrome. Studies suggest that GnRH-a might be used as a better trigger agent since it causes both Luteinizing hormone and follicle stimulating hormone release from a physiologic natural cycle.
ObjectiveThe aim of this study was to evaluate the effect of dual-triggering in assisted reproductive technology outcomes.
Materials And Methods192 normal responder women aged ≤42 years and 18
ResultsThe mean of retrieved oocytes and obtained embryos were statistically higher in the dual-trigger group (group I), but the implantation and pregnancy rates were similar in two groups.
ConclusionThe results of our study did not confirm the favorable effect of dual-triggered oocyte maturation with a GnRH-a and a standard dosage of hCG as an effective strategy to optimize pregnancy outcome for normal responders in GnRH-antagonist cycles. We think that this new concept requires more studies before becoming a universal controlled ovarian hyperstimulation protocol in in vitro fertilization practice.
Keywords: Trigger, Gonadotropin-releasing hormone, Agonist, Antagonist, Normal responder, Human chorionic gonadotropin -
Pages 435-440Background
Different combination of gonadotropin preparation has been introduced with no definite superiority of one over others in in vitro fertilization (IVF), but individualized regimens for each patient are needed.
ObjectiveThe aim of the present study was to investigate the effect of controlled ovarian stimulation with recombinant- follicle stimulating hormone (r-FSH) plus recombinant-luteinizing hormone (rLH) versus human menopausal gonadotropin (HMG) plus r-FSH on fertility outcomes in IVF patients.
Materials And MethodsThis is a randomized clinical trial study that was performed from October 2014-April 2016 on 140 infertile patients with a set of inclusion criteria that referred to infertility clinics in Vali- asr and Gandhi Hospital in Tehran. The women were randomly divided into two treatment groups. The first group (n=70) received rFSH from the second day of cycle and was added HMG in 6th day and the 2nd group (n=70), received rFSH from the second day of cycle and was added recombinant-LH in 6th day. Then ovum Pick-Up and embryo transfer were performed. In this study, we assessed the outcomes such as; chemical and clinical pregnancy rate, live birth and abortion rate.
ResultsNumber of follicles in ovaries, total number of oocytes or M2 oocytes and quality of fetuses has no significant differences between two groups (p>0.05). Total number of fetuses were significantly higher in patients who received rFSH HMG (p=0.02). Fertility outcomes consisted of: live birth rate, chemical pregnancy and clinical pregnancy rate were higher in rFSH HMG group in comparison to rFSH LH group (p
ConclusionIt seems that in IVF patients, HMG rFSH used for controlled ovarian hyperstimulation have better effects on fertility outcomes, but in order to verify the results, it is recommended to implement studies on more patients.
Keywords: Ovulation induction, Recombinant-FSH, Recombinant-LH, Human menopausal gonadotropin, IVF, ICSI -
Pages 441-446Background
The best time of final oocyte maturation triggering in assisted reproduction technology protocols is unknown. This time always estimated by combined follicular size and blood progesterone level.
ObjectiveThe aim of this study was evaluation of the effect of delaying oocyte maturation triggering by 24 hr on the number of mature oocytes (MII) and other in vitro fertilization cycle characteristics in antagonist protocols with not-elevated progesterone (p ≤1 ng/ml).
Materials And MethodsAll patient's candidate for assisted reproduction technology underwent controlled ovarian hyperstimulation by antagonist protocol. When at least 3 follicles with ≥18 mm diameters were seen by vaginal ultrasonography; blood progesterone level was measured. The patients who had progesterone level ≤1 ng/dl entered the study. The participant's randomizations were done and patients were divided into two groups. In the first group, final oocyte maturation was done by human chorionic gonadotropin at the same day, but in the second group, this was performed 24 hr later. Oocytes retrieval was done 36 hr after human chorionic gonadotropin trigger by transvaginal ultrasound guide.
ResultsNumber of retrieved oocytes, mature oocytes (MII), fertilized oocytes (2PN), embryos formation, number of transferred embryos and embryos quality has not significant differences between two groups. Also, fertilization and implantation rate, chemical and clinical pregnancy did not differ between groups.
ConclusionDelaying of triggering oocyte maturation by 24 hr in antagonist protocol with not-elevated progesterone (progesterone ≤1 ng/ml) have not beneficial nor harmful effect on the number of mature oocytes (MII) and other in vitro fertilization cycle characteristics.
Keywords: Assisted reproductive technologies, In vitro fertilization, Randomized controlled trial -
Pages 447-452Background
Protracted and repeated exposure to chronic variable stress (CVS) may lead to reproductive dysfunction. It is a basic cause of male infertility. Curcumin (CUR) is an active fraction of turmeric that used in traditional Chinese medicine. CUR represents various pharmacological activities.
ObjectiveThe purpose of this study was to determining the effects of CUR on testis and testosterone, follicle stimulating hormone (FSH) and luteinizing hormone (LH) in rats with establishing chronic variable stress.
Materials And MethodsTwenty-one adult male Sprague-Dawley rats were divided into three groups: 1) control, 2) CVS and 3) CVS CUR (100 mg/kg/day dissolved in 0.5 mL of olive oil). All of the animals in control, CVS, and CVSॄ groups were sacrificed after 15 days. Testosterone, FSH, LH, and testis damage were evaluated.
ResultsSignificant changes in the normal range of testosterone, FSH, LH serum levels and seminiferous tubule apoptotic cells were detected in CVS group compared to the control rats (p=0.02). These parameters changed to a less extent in CVSॄ animals compared to the CVS rats (p=0.02).
ConclusionOur findings propose that curcumin might have curative potential on the reproductive system function and its impairment. Its regulated by stress and reproductive-related hormones.
Keywords: Testosterone, Follicle stimulating hormone, Luteinizing hormone, CVS, Curcumin
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.