فهرست مطالب

سالمندشناسی - سال دوم شماره 4 (پیاپی 7، زمستان 1396)

نشریه سالمندشناسی
سال دوم شماره 4 (پیاپی 7، زمستان 1396)

  • تاریخ انتشار: 1396/12/12
  • تعداد عناوین: 8
|
  • بتول احدی *، فاطمه مرادی صفحات 1-10
    مقدمه
    دوران سالمندی با تغییرات تحلیل رونده و کارکردی بسیاری همراه است و کارکردهای شناختی در این دوران در معرض بیشترین آسیب قرار دارند. با توجه به اینکه اطلاعات اندکی در زمینه خطاهای شناختی سالمندان و عوامل موثر بر آن وجود دارد، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ذهن آگاهی و خطاهای شناختی سالمندان با نقش تعدیل کننده تحصیلات بود.
    روش
    این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه سالمندان 65 تا 80 سال ساکن شهر تهران در سال 1396 بود. نمونه پژوهش حاضر شامل 215 سالمند بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از آسایشگاه های سالمندان و روش نمونه گیری خوشه ایدو مرحله ای از پارک های شهر تهران انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه خطاهای شناختی (CFQ) و مقیاس مهارت های ذهن آگاهی کنتاکی (KIMS) جمع آوری شده و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون تعدیلی در نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام شد.
    یافته ها
    نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که ذهن آگاهی رابطه منفی معناداری با خطاهای شناختی سالمندان دارد. همچنین، بین تمامی مولفه های ذهن آگاهی شامل مشاهده، توصیف، عمل توام با آگاهی و پذیرش بدون قضاوت با خطاهای شناختی و تمامی مولفه های آن شامل مشکلات مربوط به حافظه، حواسپرتی، اشتباهات سهوی و فراموشی اسامی رابطه منفی معناداری به دست آمد. بین سطح تحصیلات و ذهن آگاهی و مولفه های آن رابطه مثبت معناداری مشاهده شد. بین سطح تحصیلات و خطاهای شناختی و تمامی مولفه های آن رابطه منفی معناداری مشاهده شد. نتایج تحلیل رگرسیون تعدیلی نیز نشان داد که سطح تحصیلات می تواند رابطه میان ذهن آگاهی و خطاهای شناختی را تعدیل نماید.
    نتیجه گیری
    براساس یافته های پژوهش حاضر، می توان نتیجه گرفت که رابطه بین ذهن آگاهی و خطاهای شناختی در سالمندان یک رابطه خطی ساده نیست و تحصیلات می تواند این رابطه را تعدیل نماید. لذا سالمندان دارای سطوح بالاتر ذهن آگاهی، سطح تحصیلات بالاتری داشته و خطاهای شناختی کمتری را تجربه می کنند. این یافته ها حاوی کاربردهای آموزشی و مداخلاتی مهمی در خصوص اهمیت ذهن آگاهی و تحصیلات در تجربه خطاهای شناختی سالمندان می باشد.
    کلیدواژگان: خطاهای شناختی، ذهن آگاهی، تحصیلات، سالمندان
  • فاطمه میرزایی، آناهیتا خدابخشی کولایی * صفحات 11-20
    مقدمه
    سالمندی دوره ای از تحول و دگرگونی در زندگی بشر است که تغییرات و عوامل اجتماعی و روان شناختی متعددی بر آن تاثیر بسزایی دارند، از دسته این عوامل می توان به حمایت اجتماعی ادراک شده ، احساس تنهایی و کیفیت خواب اشاره کرد. هدف اصلی این مطالعه تعیین ارتباط بین کیفیت خواب و حمایت اجتماعی ادراک شده با احساس تنهایی در سالمندان مرد می باشد.
    روش
    روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. 100 نفر سالمند مرد بین سنین 65 تا 75 سال از منطقه 20 شهرداری و مراکز جهاندیدگان شهرداری تهران به روش نمونه گیری تصادفی گزینش شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل آزمون معاینه مختصر وضعیت روانپزشکی(MMSE) جهت غربال اختلالات شناختی آزمودنی ها و پرسشنامه کیفیت خواب پیترزبورگ(PSQI)، پرسشنامه احساس تنهایی(UCLA) و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت (MSPSS) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از جداول شاخص های آمار توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد.
    یافته ها
    یافته های حاصل از تحقیق نشان داد که بین نمرات کیفیت خواب و احساس تنهایی با حمایت اجتماعی ادراک شده ارتباط منفی و معنادار وجود دارد(r= -0/63). در مجموع نتایج نشان می دهد که حمایت اجتماعی به تنهایی توانسته به طور معناداری احساس تنهایی را در مردان سالمند پیش بینی کرده و 58 درصد از واریانس آن را تبیین کند( P<0/01). در مدل دوم نیز حمایت اجتماعی و کیفیت خواب به اتفاق هم توانستند 61 درصد از واریانس احساس تنهایی را پیش بینی نمایند( P<0/01).
    نتیجه گیری
    توجه به مولفه های کیفیت خواب، احساس تنهایی و حمایت اجتماعی ادراک شده در سالمندان مرد مفید می باشد. یافته های این مطالعه بر نقش عمده حمایت اجتماعی در تامین سلامت روانی، کاهش احساس تنهایی و مشکلات خواب سالمندان تاکید دارد. از این رو به روانشناسان و مشاوران شاغل در این حوزه پیشنهاد می شود که برنامه هایی با محوریت حمایت اجتماعی و پیشگیری از انزوا جهت ارتقای سلامت روانی سالمندان تدوین کنند.
    کلیدواژگان: کیفیت خواب، حمایت اجتماعی ادراک شده، احساس تنهایی، سالمندی
  • مهدی عرب زاده *، ویدا کبیری صفحات 21-27
    مقدمه
    پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های روان سنجی فرم کوتاه مقیاس توانایی های خودمدیریتی سالمندان، شامل پایایی، روایی و تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی، به منظورآماده سازی آزمون برای پژوهش های سلامت روانشناختی انجام شده است.
    روش
    این مطالعه توصیفی- پیمایشی از نوع اعتبارسنجی بود؛ و جامعه آماری این تحقیق کلیه سالمندان زن و مرد شهر تهران بودند؛ که در مجموع 283 شرکت کننده شامل 148 زن و 135 مرد به طور در دسترس انتخاب شدند و با فرم کوتاه مقیاس توانایی های خودمدیریتی مورد آزمون قرار گرفتند. به منظور بررسی روایی سازه مقیاس توانایی های خودمدیریتی، از تحلیل عاملی اکتشافی و روش مولفه های اصلی با استفاده از چرخش متعامد از نوع واریماکس و جهت بررسی شواهد مربوط به روایی از تحلیلی عاملی تاییدی استفاده شد. پایایی مقیاس با استفاده از روش بازآزمایی و ضریب آلفای ترتیبی محاسبه گردید.
    یافته ها
    نتایج تحلیل عاملی اکتشافی با روش مولفه های اصلی، علاوه بر عامل کلی، شش عامل (نوآوری و ابتکار، رفتار سرمایه گذاری، تنوع رفتاری، چند عملکردی بودن، باورهای خود کارآمدی و چارچوب ذهنی مثبت) را برای مقیاس توانایی های خودمدیریتی تایید کرد و نتایج تحلیل عاملی تاییدی نیز موید این است که ساختار مقیاس برازش قابل قبولی با داده ها دارد. پایایی مقیاس بر حسب ضرایب آلفای ترتیبی و بازآزمایی در مورد گروه نمونه محاسبه و تایید شد.
    نتیجه گیری
    پژوهش حاضر نشان داد که مقیاس توانایی های خودمدیریتی برای سالمندان ایرانی از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است و می توان جهت سنجش توانایی های خودمدیریتی سالمندان در رابطه با رفتارهای سلامت از آن استفاده کرد.
    کلیدواژگان: سالمندی سالم، سالمندی موفق، خودمدیریت بهزیستی، توانایی های خودمدیریتی، ساختار عاملی، پایایی و روایی
  • شیوا قاسم نیای نامقی، فضل الله احمدی *، پریسا طاهری تنجانی، محمد غلامی فشارکی صفحات 28-35
    مقدمه
    پرفشاری خون یکی از بیماری های بسیار شایع در دوران سالمندی است. مصرف اصولی داروها با توجه به پدیده پلی فارمسی می تواند در کنترل پرفشاری خون در سالمندان موثر باشد. بنابراین، خودمراقبتی در مصرف اصولی داروهای این گروه ضرورت دارد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مدل خودمراقبتی اورم با محوریت مصرف اصولی داروها در سالمندان مبتلا به پرفشاری خون انجام شده است.
    روش
    پژوهش حاضر، مطالعه ای نیمه تجربی است، که در شهر تهران، سال1396 انجام شده است. ابزار گردآوری اطلاعات دستگاه فشارسنج کالیبره بود و فشارخون به روش استاندارد و توسط محقق کنترل شد.60 بیمار به روش غیرتصادفی و در دسترس از کلینیک طب سالمندان بیمارستان طالقانی انتخاب شدند. بعد از انجام پیش آزمون، 4جلسه آموزشی بر اساس نیازسنجی طبق الگوی اورم برگزار و پس آزمون یک ماه و سه ماه بعد از مداخله انجام شد. تجزیه وتحلیل داده ها با نرم افزار spss 21 و آزمون های من ویتنی و ویل کاکسون انجام شد.
    یافته ها
    بر اساس نتایج آزمون کای اسکوئر نمونه های دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک یکسان بودند(05/0 < P). بعد از مداخله در گروه آزمون اختلاف معنادار آماری در توان خودمراقبتی و فشارخون سالمندان مشاهده شد ( 001/0>P)، اما در گروه کنترل این اختلاف، معنادار نبود(53/0 =P).
    نتیجه گیری
    نتایج نشان می دهد که به کارگیری مدل خود مراقبتی اورم با محوریت مصرف اصولی داروها بر میزان فشارخون سالمندان مبتلا به پرفشاری خون موثر است. پیشنهاد می شود مدل خودمراقبتی اورم با محوریت مصرف اصولی داروها در مورد سایر بیماری ها به کار گرفته شود.
    کلیدواژگان: پرفشاری خون، سالمندان، مصرف اصولی داروها، مدل خودمراقبتی اورم
  • نضال آژ، امیر جوادی، بهرام مهرتاش*، محمدرضا مصطفایی صفحات 36-43
    مقدمه
    اغلب سالمندان تمایل دارند که سالهای آخر عمر خود را در خانه خود سپری نمایند، ولی شرایط زندگی امروزه، آنان را به سمت زندگی در خانه های سالمندان سوق می دهد. این در حالی است که اغلب مطالعات بر نارضایتی، احساس تنهایی و کیفیت پایین زندگی در خانه های سالمندان در مقایسه با کیفیت زندگی در سالمندان مقیم جامعه حکایت دارد، لذا انجام مداخلاتی برای ارتقای کیفیت زندگی سالمندان در سرای سالمندان و مقبول نمودن این مراکز از دیدگاه این قشر ضروری به نظر می رسد. از اینرو این مطالعه به بررسی تاثیر مداخلات اجتماعی و تفریحی بر کیفیت زندگی سالمندان مقیم خانه های سالمندان شهر قزوین و مقایسه آن با کیفیت زندگی سالمندان مقیم در جامعه می پردازد.
    روش کار
    این مطالعه یک تحقیق نیمه تجربی در جامعه با گروه کنترل است که بر روی 37 سالمند مقیم خانه های سالمندان و 36 سالمند ساکن در خانواده در شهر قزوین انجام شد، ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه 36 سوالی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود که قبل و سه ماه بعد از مداخله در هر دو گروه توسط نمونه گیر تکمیل شد. نمونه گیری برای سالمندان ساکن در جامعه بصورت تصادفی و برای ساکنین در سرای سالمندان بصورت سرشماری بود. مداخله بصورت برنامه تفریحی، ویزیت ماهیانه پزشک داخلی، گردش در شهر و یک مسافرت خارج از شهر بود. داده ها پس از جمع آوری توسط نرم افزار spss21 و با استفاده از آزمون تی مستقل و زوجی مورد آنالیز قرار گرفتند.
    یافته ها
    میانگین نمره کیفیت زندگی قبل از مطالعه برای گروه سالمندان مقیم در سرای سالمندان در بعد سلامت جسمی 8.29 ± 59.43 و در بعد روان5.80± 63.88 و در کل 5.31 ± 61.65 و این مقادیر برای گروه سالمندان ساکن در جامعه به ترتیب 5.80± 63.88، 8.37 ± 64.65 و 7.30 ± 64.60 بود. میانگین نمرات کیفیت زندگی بعد از مداخله برای سالمندان مقیم سرای سالمندان در بعد جسمانی 8.07± 61.29، در بعد روانی 6.80± 71.08، در کل 5.17± 66.18 بود، درحالیکه تغییر محسوسی در گروه کنترل دیده نشد (7.85± 63.97 ، 8.10± 66.08 و 6.96± 65.2).
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان می دهد که می توان با ایجاد تغییراتی در محیط خانه های سالمندان، این مکان را نیز برای سالمندان جذاب نمود تا کیفیت زندگی همانند سالمندان مقیم در جامعه داشته باشند.
    کلیدواژگان: سالمندان مقیم خانه سالمندان، سالمندان مقیم جامعه، کیفیت زندگی، مداخلات ارتقا دهنده کیفیت زندگی
  • علی شرقی *، اسماعیل ضرغامی، فرزانه صالحی کوسالاری صفحات 41-50
    مقدمه
    با توجه به افزایش جمعیت سالمندان، بررسی کیفیت زندگی و عوامل موثر بر آن امری ضروری است. به دلیل وجود ابعاد گوناگون کیفیت زندگی سالمندان و نیاز های متعددی از قبیل جسمی، روانی و اجتماعی آنان، مطالعات کامل در این موضوع بسیار اندک است. هدف از مطالعه ی حاضر، تعیین عوامل و شناسایی متغیر های موثر بر کیفیت زندگی در میان سالمندان مقیم در اقامتگاه های سالمندی و ابعاد آن با مرور تجمیع مطالعات گذشته است.
    روش
    پژوهش حاضر، مطالعات و تحقیقات انجام گرفته ی پانزده سال اخیر در منابع فارسی و انگلیسی زبان همچون پایگاه های اطلاعات علمی، بانک اطلاعات نشریات و مجلات ایرانی، مجلات مهندسی و طراحی نمایه شده در Sciencedirect، مجلات موجود در پایگاه Taylor & Francis و Springerlink را طی دوره ی سه ماهه (بهار 1395) با کلید واژگان منتخب شامل «خانه سالمندان»، «کیفیت زندگی سالمندان»، «سرای سالمندان» و مشخصات محیطی سالمندان و عبارت انگلیسی «Quality of life & nursing home» بررسی نموده است.
    یافته ها
    متغیر های استخراج شده از 58 مقاله مرتبط با موضوع، با تحلیل محتوای متغیر های به دست آمده از پژوهش ها و مشورت خبرگان عرصه معماری سالمند، در چهار گروه شامل دوازده عامل جای گرفتند: متغیر های جسمی (ایمنی، حمایت جسمی و توان بخشی)، متغیر های ساختاری- عملکردی (تناسب محیطی و فیزیکی، دسترسی پذیری و آسایش محیطی)، متغیر های شناختی (آشنایی با محیط، امنیت ادراکی، تحریکات حسی، ایجاد احساس کارآمد بودن و حمایت روانی) و متغیر های اجتماعی- فرهنگی (حمایت اجتماعی و محرمیت). در میان چهار متغیر پژوهش، بیش ترین تاکید محققین به ترتیب بر متغیر شناختی (فراوانی 8/48 درصد مطالعات)، اجتماعی- فرهنگی (فراوانی 4/21 درصد مطالعات)، جسمی (فراوانی 8/20 درصد مطالعات) و ساختاری- عملکردی (فراوانی 9 درصد مطالعات) بود.
    نتیجه گیری
    از آن جایی که نتایج نشان داد عوامل زیادی در تامین کیفیت زندگی سالمندان ساکن اقامتگاه سالمندی موثر بوده و عوامل مرتبط با ساختار اقامتگاه در 12 گروه جزئی و چهار متغیر کلی قابل دسته بندی هستند و همچنین اهمیت فراوان متغیر های شناختی برای پژوهش گران و سپس به ترتیب متغیر های اجتماعی- فرهنگی، جسمی و ساختاری- عملکردی مورد تاکید قرار گرفت، لذا پیشنهاد می شود که در پژوهش ها، برنامه ریزی ها و طراحی اقامتگاه ها، علاوه بر لحاظ متغیر های جسمی و ساختاری، ابعاد شناختی و اجتماعی- فرهنگی نیز به طور ویژه مورد توجه قرار گیرند.
    کلیدواژگان: کیفیت زندگی، مشخصه های سکونتگاهی، سالمند
  • پویا فرخ نژاد افشار *، سید کاظم ملکوتی، مهدی اجری خامسلو صفحات 51-60
    مقدمه
    با رشد جمعیت سالمند، توجه به مسائل سلامتی آنان از اهمیت روز افزونی برخوردار شده است. یکی از مسائلی که به علل مختلف کمتر به آن توجه شده است سلامت دهان و دندان سالمندان است. هدف از مطالعه حاضر تعیین وضعیت سلامت دهان سالمندان در تهران می باشد.
    روش
    مطالعه حاضر، مطالعه ای توصیفی- مقطعی است. که بر روی 190 سالمند (113 سالمند مرد و 77 سالمند زن) در پارک های سطح شهر تهران در سال 1396 انجام شده است. وضعیت سلامت دهان سالمندان با استفاده از شاخص ارزیابی سلامت دهان سالمندان (GOHAI) بررسی شد. داده های بدست آمده با استفاده از آماره های توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، همبستگی وآزمون تی مستقل توسط نرم افزار SPSS v.22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    میانگین سنی شرکت کنندگان 87/6 ± 30/67 بود. در حدود 90/57 درصد از سالمندان هیچ یک از دندانهای طبیعی خود را نداشتند. میانگین سلامت دهانی سالمندان 61/10 ± 04/43 بود. بین نمره بعد درد دندان و تعداد دندان های کشیده شده رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت (001/0P<، 51/0 r:).
    نتیجه گیری
    نتایج بدست آمده نشان داد که وضعیت سلامت دهانی سالمندان مناسب نیست و این بیان کننده نیاز به توجه بیشتر برای انجام اقدامات بیشتر هم در پیشگیری از مشکلات دهانی و هم ارتقا سلامت دهانی است.
    کلیدواژگان: سالمند، سلامت دهان، کیفیت زندگی
  • مقایسه تاثیر مصرف مکمل عصاره شکلات تلخ با هشت هفته تمرین مقاومتی بر میزان پلاسمایی فولیستاتین در سالمندان
    فرنوش مافی *، عباسعلی گائینی، محمدرضا کردی، سهیل بیگلری، سامسون سرابی، یاسمن هنرمندنسب صفحات 61-70
    مقدمه
    تمرین ورزشی و تغذیه ازجمله راهبرد های غیر دارویی هستند که می توانند کاهش توده عضلانی (آتروفی) ناشی از سارکوپنیا را در سالمندان کاهش دهند. بررسی میزان آتروفی توده عضله اسکلتی با استفاده از سنجش میزان پلاسمایی فولیستاتین –به عنوان یکی از شاخص های مهم تعیین توده خالص بدن- محقق می شود؛ بنابراین، هدف از این پژوهش، مقایسه تاثیر مصرف مکمل عصاره شکلات تلخ با هشت هفته تمرین مقاومتی بر میزان پلاسمایی فولیستاتین در سالمندان بود.
    روش
    در این پژوهش نیمه تجربی، 36 سالمند (19 مرد و 17 زن) با میانگین سنی 19/4±21/67 سال، تصادفی به چهار گروه تمرین، مکمل، تمرین+مکمل و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های تمرین در یک برنامه تمرینی مقاومتی شامل هشت حرکت با شدت 60 تا 80 درصد 1RM، سه جلسه در هفته، به مدت هشت هفته شرکت کردند. آزمودنی های گروه های مکمل کپسول های حاوی 500 میلی گرم عصاره شکلات تلخ حاوی اپی کاتچین را روزانه مصرف کردند. سطوح فولیستاتین پلاسما پیش و پس از هشت هفته مداخله اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 ارزیابی شد.
    یافته ها
    پس از مداخله، مقادیر فولیستاتین در گروه های تمرین (01/0=P)، مکمل (02/0=P) و تمرین+مکمل (001/0=P) در مقایسه با گروه کنترل به صورت معناداری افزایش یافته بود. درصد تغییرات مقادیر فولیستاتین در گروه مکمل+تمرین (15/63%) در مقایسه با گروه تمرین (48/43%) و گروه مکمل (05/29%) به صورت معناداری بیشتر بود. همچنین، قدرت حداکثر پرس سینه و پرس پا تنها در گروه های تمرین (03/0=P) و تمرین+مکمل (01/0=P) در مقایسه با گروه کنترل به صورت معناداری افزایش یافته بود.
    نتیجه گیری
    درنتیجه، با توجه به اثر افزایشی تمرین مقاومتی و مکمل عصاره شکلات تلخ بر مقادیر فولیستاتین در سالمندان، به نظر می رسد، اجرای تمرین مقاومتی به همراه مصرف عصاره شکلات تلخ یک راهبرد مناسب برای کاهش آثار سارکوپنیا در سالمندان باشد.
    کلیدواژگان: سارکوپنیا، اپی کاتچین، فولیستاتین
|
  • B. Ahadi *, F. Moradi Pages 1-10
    Introduction
    Ageing is associated with many degenerative functional changes and cognitive functions are most vulnerable in this period. Given that there is little information about cognitive failures in the elderly and its influencing factors; the purpose of this research was investigating the mediating role of education in the relationship between mindfulness and cognitive failures in the elderly people.
    Method
    In this descriptive- correlational study, statistical population comprised of all elderly people in Tehran in 2017. The sample of this study included 215 elderly who were selected by purposive sampling method from nursing homes and a two stage cluster sampling method from Parks in Tehran City. In order to gathering data Cognitive failures questionnaire (CFQ) and Kentucky inventory mindfulness skill (KIMS) were used. In order to analyze data Pearson correlation coefficient and interactional multiple regression method were employed. The data were analyzed by SPSS version 23.
    Results
    The results of Pearson correlation coefficient showed that there was a significant negative relationship between mindfulness and cognitive failures in elderly people. It was also found that all subscales of mindfulness (observe, describe, act with awareness and accept without judgment) had significant negative relationship with all components of cognitive failures (memory, distractibility, names and blunders).There was a positive significant relationship between education and mindfulness and its subscales. There was a negative significant relationship between education and cognitive failures and its components. The results of Moderated regression analyses showed that education can moderate the relationship between mindfulness and cognitive Failures in the elderly.
    Conclusion
    Based on the results of the present study, it can be concluded that the relationship between mindfulness and cognitive failures in elderly is not a simple linear association; it is influenced and moderated by education. The results of this study have significant educational and therapeutic implications about the importance of mindfulness and education in experiencing cognitive failures in the elderly.
    Keywords: Cognitive Failures, Mindfulness, Education, Elderly
  • F. Mirzaei, A. Khodabakhshi-Koolaee * Pages 11-20
    Introduction
    ageing period affect on variety of psychological and social factors like; social support, loneliness and quality of sleep. The main objective of this study was to assess the relationship between sleep quality and perceived social support with loneliness in elderly men.
    Method
    The current study is descriptive research. 100 elderly men between 65 to 75 years old were selected by Available sampling method through district number 20 and the Jahandidegan centers of Tehran Municipality by 2015-2016. Data collection tools included mental state examination (MMSE), Screening subjects and Pittsburgh Sleep Quality Index(PSQI) ,loneliness questionnaire (UCLA) and perceived social support questionnaire were Zymt (MSPSS). In order to analyze data from tables descriptive statistics, Pearson correlation and ,stepwise regression were used.
    Results
    The results showed that there was a negative significant relationship between sleep quality and loneliness with perceived social support. Social protection alone is able to predict loneliness in elderly men and 58% of its variance was explained through it (p
    Conclusion
    Attention to the quality of life, loneliness, and perceived social support among elderly men could be useful. The findings of this study focus on the role of social support in the elderly health care. Therefore, it is suggested to the psychologists and counselors to develop programs based on promotion of social support and prevention the loneliness and isolation in elderly men.
    Keywords: Sleep Quality, Perceived social support, Loneliness, Elderly
  • M. Arabzadeh *, V. Kabiri Pages 21-27
    Introduction
    The investigation of psychometric properties of the short-form of self-management ability scale in older people, including reliability, validity, confirmatory and exploratory factor analysis was the purpose of this study.
    Method
    In this descriptive- survey study, 283 older people (135 males and 148 females), were selected through available sampling in Tehran. The construct validity of management ability scale was investigated through exploratory factor analysis and main components method by using varimax orthogonal rotation. Reliability of the scale was calculated by test-retest method and ordinal alpha coefficient.
    Results
    The exploratory factor analysis showed six factors (taking initiative, investing, self-efficacy, variety, multifunctionality and positive frame of mind). Test-retest reliability and internal consistency the ordinal alpha coefficients assumed good.
    Conclusion
    According to the results of current research, the short-form of self-management ability scale is a reliable instrument with appropriate psychometric properties to measure the rate of self-management ability in Iranian older people.
    Keywords: Successful ageing, Healthy ageing, Self-management ability, Self-management of well-being, Factor structure, Reliability, validity
  • Sh Ghasemniai Namaghi, F. Ahmadi *, P. Taheri Tanjani, M. Qolami Fesharaki Pages 28-35
    Introduction
    Hypertension is one of the most common diseases in the elderly. Systematic use of medicine due to the polypharmacy phenomenon can be effective in controlling hypertension in the elderly. Therefore, self-care in systematic use of medicine of this group is crucial. The aim of this study was to determine the effect of Orem Self-care Model with a focus on systematic medicine usage, on the elderly infected by hypertension.
    Method
    The present study is a quasi-experimental study in eldely in Tehran in 2015. The data collection was conducted using a barometer that is calibered and blood pressure was controlled by researcher. Sixty patients were selected using non-randomly and available method from elderly clinic in Taleghani hospital. After the pre-test, 4 training sessions were conducted based on the need assessment and using the Orem Model. Then, the post-tests were performed one and three months after the intervention. Data analysis was performed using the SPSS 21 Software, and Mann-Whitney and Wilcoxon tests.
    Results
    According to the Chi-square test, the samples of the two groups were identical in terms of demographic variables (P
    Conclusion
    The results show that the application of Orem Self-care Model with a focus on systematic medicine usage is efficient on the elderly affected by hypertension. It is suggested that Orem Self-care Model with a focus on systematic medicine usage, to be considered for other diseases.
    Keywords: Hypertension, Elderly, Systematic Medicine Usage, Orem Self-Care Model
  • N. Azh, A. Javadi, B. Mertash *, Mr Mostafaee Pages 36-43
    Introduction
    Older adults prefer to live at home in later life, but current life condition obliged them to live at nursing homes. However, literatures showed that living in nursring homes leads to dissatisfaction, loneliness and poor quality of life. Therefore, it is necessary to perform some interventions to improve the quality of life of older adults in nursing home and increase its acceptability. The aim of this study was to investigate the effect of social and recreational interventions on the quality of life of the older adults living at nursing homes in Qazvin and comparing it with the quality of life of community-dwelling older adults.
    Method
    This was a quasi-experimental study. The sample size was 37 older adults’ residents of nursing homes and 36 older adults living in the community, which were selected through convenience and randomized sampling, respectively. Data were collected using the WHOQOL-36 before and three months after the intervention. Intervention was an amusement program, Inner city tour and a trip outside the city and regular visiting by an internal specialist. Data was analyzed by SPSS21 using independent t-test and paired t-test.
    Result
    Before the intervention, the mean of quality of life among nursing homes residents was 59.43 ± 8.29 in physical aspect, (63.88 ± 5.80 ) in psychological aspect and overall ( 61.65 ± 5.31). These scores for the older adults in the community were 63.88 ± 5.80, 64.63 ± 8.37 And 64.60 ± 7.30 respectively. After the intervention, mean of quality of life for older adults at nursing homes was 61.29 ± 8.07 in physical aspect, 71.08 ± 6.80 in the psychological aspect and overall 66.18 ± 5.17. No significant changes were observed in the control group (7.85 ± 63.97, 8.10 ± 66.08 and 6.96 ± 65.2).
    Conclusion
    Some interventions could make the nursing homes more attractive for the older adults and would improve their quality of life similar to community-dwelling older adults.
    Keywords: Nursing home, Elderly living in nursing home, Community dwelling older adults, Quality of life, Promoting interventions
  • A. Sharghi *, E. Zarghami, F. Salehi Kousalari Pages 41-50
    Introduction
    According to the increase in aging population, studying the life quality and its related factors is important. Due to the various aspects of elderly’s quality of life and many different needs including physical, mental and social, there are a few comprehensive studies in this field. This study aimed to determine the factors affecting the life quality of elderly and its dimensions in nursing homes through a review of total previous studies.
    Methods
    The present study has examined fifteen-year researches and studies in Persian and Latin sources, such as scientific databases, information banks of Iranian publications and magazines, engineering journals and design indexed in Science direct, magazines in Taylor & Francis and Springer link websites during all three months of spring 1395 with the selected keywords including nursing home, elderly’s life quality, elderly residence and environmental characteristics of elderly and English phrase “Quality of life & nursing home”.
    Findings: The extracted variables from 58 essays related to the subject via content analysis of earned variables and consultation with experts in the field of elderly architecture were divided into four groups including 12 factors: Physical variables (safety, physical support and rehabilitation), structural-functional variables (environmental and physical fitness, accessibility and comfort), cognitive factors (familiarity with the environment, perceptual security, sensory stimulation, sense of efficacy and psychological support) and sociocultural variables (social protection and confidentiality). Among the four variable groups, researchers emphasize on the following factors in order: cognitive variables (with a frequency of 48.8%), sociocultural variables (21.4%), physical variables (20.8%) and structural-functional variables (9%).
    Conclusion
    the results has shown that many factors affect the life quality of older people in nursing homes and the related factors to the nursing home structure were classified in 12 minor groups and four general variables and also the great magnitude of cognitive variables for researchers and then in an order of sociocultural, physical and structural-functional variables was emphasized. Accordingly it is suggested that cognitive and sociocultural aspects should be considered in a specific way in studies, planning and designing nursing homes in addition to physical and structural variables.
    Keywords: Quality of life, Residence Characteristics, Elderly
  • P. Farokhnezhad Afshar *, S.K. Malakouti, M. Ajri-Khameslou Pages 51-60
    Introduction
    Following the growth of the older population, attention to their health issues has become increasingly important. One of the issues that have been considered for various reasons is the oral health of the elderly. The purpose of this study was to determine the oral health status of older people in Tehran.
    Method
    This study is a descriptive and cross-sectional study. This study was conducted on 190 older people (113 old men and 77 old women) in Tehran's parks. The oral health status of the elderly was evaluated by GOHAI's oral health index, which has already been validated in Iran. Data were analyzed by mean, standard deviation and correlation and T independent test, using SPSS v.22 software.
    Results
    The mean age of participants was 67.30 ± 6.87. About 57.90% of the older adults did not have any of their teeth. The mean oral health of the older adults was 43.04 ± 10.61. There was a significant positive correlation between discomfort score and number of missing teeth (P
    Conclusion
    The results showed that the oral health status of the older adults is not appropriate in Tehran, which indicates the need to pay more attention to preventing oral problems and improving oral health.
    Keywords: Aged, Oral Health, Quality of Life
  • Comparison of the effect of dark chocolate extract supplementation with eight weeks resistance training on plasma Follistatin level in older adults
    F. Mafi *, Aa Gaeini, Mr Kordi, S. Biglari, S. Sarabi, Y. Honarmand Nasab Pages 61-70
    Introduction
    Exercise training and nutrition are non-pharmacological strategies which can reduce the sarcopenia-induced muscle atrophy in the older adults. Investigating the skeletal muscle mass atrophy is achievable by measuring the amount of plasma follistatin, as one of the key markers of determining lean body mass. Therefore, the aim of this study was to compare the effect of dark chocolate extract supplementation with eight weeks resistance training on plasma Follistatin level in older adults.
    Method
    in this semi-experimental study, 36 elderly adults (19 males, 17 females), mean age 67.21±4.19 years, randomly divided to four groups: training (EX), supplement (S), training supplement (EX), and control (C). Subjects of the training groups underwent a resistance training program including eight movements (intensity: 60-80% 1RM), three sessions per week for eight weeks. Subjects of supplements groups consumed capsules containing 500mg of dark chocolate extract –contain epicatechin- every day. Follistatin levels were measured before and after eight weeks intervention. The data were analyzed with ANOVA and LSD post hoc tests with SPSS software (version 22).
    Results
    Follistatin values increased significantly in EX (P=0.01), S (P=0.02) and EX (P=0.001) groups compared to C group after the intervention. The percentage of the changes of follistatin values were significantly higher in EX group (63.15%) compared to EX (43.48) and S (29.05%) groups. Moreover, chest press and leg press maximal strength increased in EX (P=0.03) and EX (P=0.01) groups in comparison with C group (P≤0.05).
    Conclusion
    Consequently, considering the increasing effect of resistance training and dark chocolate extract supplementation on Follistatin levels in the elderly, it seems that resistance training with dark chocolate extract supplementation is a suitable strategy to reduce the effects of sarcopenia in the older adults.
    Keywords: Sarcopenia, Epicatechin, Follistatin