فهرست مطالب

سیاست علم و فناوری - سال دهم شماره 3 (پیاپی 35، پاییز 1396)

فصلنامه سیاست علم و فناوری
سال دهم شماره 3 (پیاپی 35، پاییز 1396)

  • تاریخ انتشار: 1396/10/10
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مریم سادات قریشی خوراسگانی صفحه 0
    لنگربه نظر می رسد مهم ترین عامل ناکارآمدی سیاست گذاری آموزش عالی ایران در حال حاضر، منطبق نبودن سیاست ها و تصمیم های این حوزه با پشتوانه های علمی، نظری و پژوهشی است. به طور نمونه سیاست خصوصی سازی آموزش عالی حاصل سیاست گذاری های شتاب زده، بدون مطالعه و تقلیدی در توسعه نظام آموزش عالی است. علی رغم اینکه خصوصی سازی آموزش عالی به کسب درآمد توسط دانشگاه ها و تنوع بخشی آموزش عالی کمک کرده اما روند پرشتاب حرکت خصوصی سازی در آموزش عالی ایران به نحوی بوده که نه تنها از اهداف اصلی خود دور شده بلکه گاهی حرکت آن در جهت خلاف اهداف و رسالت اصلی آموزش عالی بوده و آسیب ها و تبعات جبران ناپذیری را متوجه آموزش عالی کشور کرده است. از جمله این آسیب ها و مشکلات می توان به سه دسته آسیب های ساختاری، کارکردی و محیطی اشاره کرد:به لحاظ ساختاری، فقدان قوانین و مقررات شفاف، مدیریت ناکارآمد مراکز خصوصی آموزش عالی، مشکلات ساختاری در راه اندازی دانشگاه های خصوصی، وجود بوروکراسی اداری یا کاغذبازی و عدم استقلال در جذب هیات علمی، منجر به بروز مشکلات ساختاری در دانشگاه های پولی به عنوان نماد خصوصی سازی آموزش عالی شده و این مشکلات نه تنها کارکرد و عملکرد دانشگاه بلکه محیط پیرامون و جامعه را نیز دچار آسیب کرده است.
    آسیب های کارکردی از جمله کاهش کیفیت آموزشی استاد و دانشجو؛ افزایش مدرک گرایی، تقلب و فساد آموزشی و همچنین کیفیت پائین پژوهش و عدم تعامل آن با سایر بخش های جامعه، کیفیت و شاخص های آموزش و پژوهش را به چالش کشیده چنانکه کارکرد آموزش، تولید علم و نشر و اجرایی کردن پژوهش های دانشگاهی بر اساس نیاز جامعه، جای خود را به کارکردهایی با هدف سودآوری و سرمایه گذاری مادی داده است. از سوی دیگر سیطره رویکرد کمی گرایی، نگاه کاسب کارانه به آموزش عالی و تبدیل استاد به تاجری که به جای تمرکز بر رسالت اصلی آموزش عالی باید سود بیشتر را هدف قرار دهد بی تردید منجر به زدودن اخلاق و ارزش های بنیادین و ساحت علم از آموزش عالی کشور خواهد شد.
    افزایش دانش آموختگان بیکار، طبقاتی شدن آموزش به نفع طبقات بالای جامعه، وابستگی سیاسی آموزش عالی، بی توجهی دولت به سیاست گذاری های مناسب بخش خصوصی آموزش عالی، اتکاء به شهریه و عدم کارآفرینی در جذب منابع دیگر، رشد کمی مراکز آموزش عالی خصوصی و ایجاد نگرش منفی نسبت به آموزش عالی را می توان مهم ترین آسیب های محیطی خصوصی سازی آموزش عالی قلمداد کرد. همچنین خصوصی سازی نه تنها آموزش عالی را از عدالت آموزشی و ایجاد فرصت های برابر آموزشی برای افراد دور کرده بلکه باعث حاکم شدن ارزش های بازار بر ارزش های هنجاری، معنوی و دینی در دانشگاه و جامعه شده است.
    خصوصی سازی آموزش عالی در دنیا به عنوان وسیله ای برای رقابتی تر شدن و ارتقاء کیفیت دانشگاه ها به کار گرفته می شود. در حالی که در ایران عملکرد و شیوه های نامناسب خصوصی سازی آموزش عالی، سبب افت کیفیت دانشگاه ها شده است. در نتیجه افت کیفیت، بسیاری از خدماتی که از دانشگاه ها خواسته می شود خدمات علمی و پژوهشی اصیل نبوده و خدماتی هستند که مشاوران و پیمانکاران حوزه تجارت و بازار نیز می توانند آن را انجام دهند.
    بر اساس آنچه در خصوص آسیب های خصوصی سازی آموزش عالی ایران گفته شد به نظر می رسد هر چند در ابتدا سیاست گذاری در راستای خصوصی سازی آموزش عالی ذاتا سیاست گذاری غلطی نبوده اما اجرای نادرست آن، کیفیت آموزش عالی کشور را نشانه گرفته است. می توان با بکارگیری راهکارهایی جهت کاهش یا رفع آسیب های مذکور، این سیاست گذاری را در مسیر صحیح حرکت و اجرا، سوق داد.
    با توجه به اینکه مدیریت کارآمد و اثربخش یکی از ارکان اساسی دانشگاه محسوب می شود بنابراین بر اساس ماهیت دانشگاه های خصوصی انتظار می رود مدیریت بازاریابی بر آنها حاکم باشد نه یک مدیریت سنتی مانند سایر دانشگاه ها، اما برای مدیریت کارآمد و رفع آسیب ها در این بخش، انتصاب مدیران متخصص در این حوزه و برگزاری کارگاه های آموزشی به منظور تقویت مدیران ضروری است. همچنین ایجاد نظام جامع نظارت و ارزیابی مستمر بر این دانشگاه ها با تاکید بر کیفیت آموزشی و پژوهشی پیشنهاد می شود به طوری که عدم رعایت استانداردهای آموزشی و پژوهشی نظام آموزش عالی کشور در این دانشگاه ها، بی هیچ مماشات به تعطیلی واحدهای متخلف بینجامد.
    ضرورت و اهمیت بازنگری و تامل جدی در شیوه تفکر حاکم نسبت به افزایش خصوصی سازی آموزش عالی شدیدا احساس می شود و شایسته است راهکارهایی غیر از خصوصی سازی - مانند سرمایه گذاری بیشتر روی تولیدات علمی دانش بنیان و درآمدزایی از طریق تعاملات تنگاتنگ با صنعت و سایر بخش های جامعه - برای جبران کسری بودجه آموزش عالی تمهید و جایگزین خصوصی سازی شود.
    تبعات و آثار منفی خصوصی سازی هنگامی رخ می نماید که از پیش نیازهای ضروری اجرای این سیاست و توجه به شرایط ویژه کشور غفلت شود. مطالعه و تشکیل کمیته های تخصصی بررسی تجارب و الگوهای موفق جهانی و پیاده سازی آن بر اساس شرایط ملی-منطقه ای می تواند این تقلید کورکورانه را به یک سیاست گذاری تقلیدی موفق بدل کند. تجارب موفق خصوصی سازی در دنیا از جمله در اسپانیا، هلند، بلژیک و آمریکا نشان می دهد می توان خصوصی سازی آموزش عالی را به نحوی اجرا کرد که دانشگاه های خصوصی نیز در صدر برترین دانشگاه های کشور مطرح شوند.
    آسیب های خصوصی سازی آموزش عالی در ایران زنگ خطری برای تذکر این نکته است که چنانچه در این سیاست گذاری، بازنگری جدی صورت نپذیرد ممکن است پیامدهای منفی دیگری نیز در لایه های پنهان آن وجود داشته باشد. بروز یا عدم بروز آن پیامدهای احتمالی به اقدامات آتی سیاستگذاران و مراجع ذی ربط وابسته است.

    استادیار دانشگاه الزهرا (س)
  • محمد مهدی ذوالفقارزاده*، مهدی هاجری صفحه 1
    دیپلماسی علم و فناوری را می توان مجموعه ای از استراتژی ها و تاکتیک هایی دانست که در عرصه دیپلماسی در خدمت دستگاه سیاست خارجی یک کشور قرار می گیرند تا ضمن بهره برداری دستگاه مزبور از دستاوردهای علمی و فناوری برای ارتقاء ظرفیت های خود، زمینه های پیشرفت علم و فناوری برای نهادهای علمی و فناورانه، خلق ثروت و نهایتا توسعه در کشور پدیدار شود. از آن جهت که وجود یک چارچوب میان رشته ای، به توسعه دیپلماسی علم و فناوری در کشور کمک خواهد کرد پژوهش حاضر با چنین رویکردی به دنبال شناسایی عوامل موثر بر توسعه علم و فناوری در کشور است. از این رو، پس از طی فرآیند تحلیل مضمون متون مرتبط با این حوزه با استفاده از نرم افزار MAXQDA، چارچوبی مشتمل بر چهار مضمون فراگیر تصویر علمی و فناورانه کشور در دنیا، تصویر دیپلماتیک کشور در دنیا، دیپلماسی مسیر دوم و ترتیبات نهادی به همراه مضامین پایه مربوطه (25 مضمون) ارائه شده است. در مرحله اعتبار سنجی مضامین ارائه شده، از طریق یک فرآیند دلفی فازی سه مرحله ای، ضمن تایید مضامین اولیه به استناد دیدگاه های خبرگان، مضمون پایه دیگری با عنوان «اسناد بالادستی کشور» نیز به چارچوب اولیه، اضافه و در نهایت توصیه های سیاستی لازم برای تحقق و تقویت هر یک از عوامل موثر بر توسعه دیپلماسی علم و فناوری کشور ارائه شده است.
    کلیدواژگان: دیپلماسی علم و فناوری، همکاری های علمی بین المللی، سیاست گذاری علم و فناوری، تحلیل مضمون، دلفی فازی
  • ابوالفضل شاه آبادی*، مهدی جعفری، راضیه داوری کیش صفحه 19
    بورس اوراق بهادار به عنوان هسته اصلی بازار سرمایه با ایجاد تعامل بین سرمایه گذاران و پس اندازکنندگان و تجهیز و تخصیص بهینه منابع مالی از جمله تعیین کننده های رشد اقتصادی مستمر و باثبات است. با تاثیر مولفه های دانش بر تجهیز منابع مالی در بورس این نقش هم پررنگ تر می شود زیرا دانش به عنوان پایگاه اصلی نوآوری و تغییرات فنی در فرآیند تولید، سبب رشد فناوری و در نتیجه افزایش ظرفیت های تولیدی و بهره وری شرکت های بورسی می شود. هدف این پژوهش بررسی تاثیر مولفه های دانش بر تجهیز منابع مالی در بورس اوراق بهادار ایران بر مبنای داده های فصلی دوره زمانی سال 1377 تا 1393 با استفاده از روش رگرسیون حداقل مربعات است. علاوه بر مولفه های دانش که شامل زیرساخت های اطلاعاتی، رژیم های نهادی و اقتصادی، سیستم ابداعات و آموزش و منابع انسانی است توسعه بازار سهام نیز به عنوان یکی از عوامل تعیین کننده تجهیز منابع مالی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج مطالعه نشان داد که همه مولفه های دانش و همچنین توسعه بازار سهام، تاثیر مثبت و معناداری بر تجهیز منابع مالی در بورس اوراق بهادار ایران دارند.
    کلیدواژگان: مولفه های دانش، تجهیز منابع مالی، اوراق بهادار، : Knowledge Components، Mobilization of Financial Resources، Stock Exchange
  • رحیم خانی زاد، غلامعلی منتظر * صفحه 31
    نظام های مختلفی برای رتبه بندی دانشگاه ها در سطوح ملی و بین المللی وجود دارد که دانشگاه ها را با شاخص های متفاوت، ارزیابی نموده و نقاط ضعف و قوت آنها را در مقایسه با دیگر دانشگاه ها نشان می دهند. شناخت نظام های رتبه بندی و همچنین موقعیت دانشگاه های مختلف در این رتبه بندی ها امکان هدف گذاری و برنامه ریزی در این حوزه را فراهم می کند. این پژوهش به دنبال بررسی شباهت ها و تفاوت های نظام های رتبه بندی و نیز موقعیت دانشگاه ها در نظام های مختلف است. به این منظور، رتبه صد دانشگاه برتر رتبه بندی QS (به عنوان اصلی ترین نظام رتبه بندی) در رتبه بندی های تایمز، شانگهای، وب سنجی، لایدن و سایماگو تعیین و از آزمون همبستگی پیرسون برای ارزیابی ارتباط نتایج رتبه بندی های مختلف استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داده که شباهت های معناداری بین نتایج نظام های مختلف رتبه بندی وجود دارد. بیشترین همبستگی مربوط به رتبه بندی های شانگهای و وب سنجی بوده است. همچنین رتبه بندی شانگهای با نظام های تایمز ، سایماگو و لایدن همبستگی نسبتا بالایی دارد.
    کلیدواژگان: نظام رتبه بندی، دانشگاه ها، شانگهای، تایمز، QS، وب سنجی، سایماگو، لایدن
  • محمد نیک بین*، غلامرضا ذاکر صالحی، رضا ماحوزی صفحه 45
    بین المللی شدن آموزش عالی یکی از موضوعاتی است که توجه دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی در ایران را به خود جلب کرده است. آنها در تلاش هستند با اتخاذ تدابیر و سیاست هایی، از مزایا و امتیازات این روند برای توسعه ظرفیت های علمی خود استفاده نمایند. هم اکنون از منظرهای مختلفی این موضوع مورد توجه سیاست گذاران عرصه نظام آموزشی کشور قرار دارد. هدف این مقاله ارائه الگویی است که بین المللی شدن را به عنوان یک سیاست فرهنگی مورد توجه قرار می دهد. برای حصول این هدف، از روش تحقیق کیفی از نوع توصیفی-اکتشافی استفاده شده است. جامعه پژوهش شامل مدیران بین الملل دانشگاه ها و صاحب نظران حوزه بین المللی شدن آموزش عالی کشور بوده است که با استفاده از روش نمونه گیری راهبردی و هدفمند، سیزده نفر به عنوان مشارکت کنندگان در پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مصاحبه نیمه ساختاریافته و روش تحلیل داده ها هم تحلیل محتوای استقرایی از نوع تحلیل مضامین بوده است. برای اطمینان از روایی داده های پژوهش، از دو روش بازبینی توسط مشارکت کنندگان و بازبینی توسط اساتید و متخصصان آموزش عالی استفاده شد. نهایتا از 130 کد باز استخراج شده از مصاحبه ها، مطالعه الگویی چهاربعدی را بازنمایی می کند که ابعاد آن عبارتند از: مقوله حکمرانی، محیط بین الملل، محیط داخلی (فرهنگ ملی) و همچنین دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی که برای هر مورد می بایست سیاست های مناسبی اتخاذ شود.
    کلیدواژگان: آموزش عالی، بین المللی شدن، سیاست گذاری، سیاست فرهنگی
  • مریم سادات قریشی خوراسگانی*، محمد یمنی دوزی سرخابی، غلامرضا ذاکر صالحی، گلنار مهران صفحه 61
    با توجه به گسترش خصوصی سازی در آموزش عالی و ظهور انواع دانشگاه پولی در کشور، ضرورت پژوهش و شناسایی آثار خصوصی سازی این بخش احساس می شود. با هدف مطالعه و بررسی سهم مقالات علمی در زمینه خصوصی سازی آموزش عالی ایران، شناسایی آثار خصوصی سازی آموزش عالی و دستیابی به راهکارها و پیشنهادهای پژوهشگران برای کاهش یا رفع آثار منفی آن در دوره زمانی 95-1370، با جستجو در پایگاه های اطلاع رسانی معتبر، 28 مقاله مرتبط با موضوع خصوصی سازی آموزش عالی استخراج و 223 راهکار و پیشنهاد از جنبه های مختلف سنخ شناسی به روش تحلیل محتوای مقوله ای مورد مطالعه قرار گرفت. ضریب اهمیت مقوله های استخراج شده به روش آنتروپی شانون به دست آمد. نتایج نشان داد که علی رغم گسترش بی رویه خصوصی سازی در آموزش عالی و اهمیت آن، سهم پژوهش در این حوزه بسیار کم است. از بین آثار مثبت خصوصی سازی به ترتیب مقوله های کسب درآمد توسط دانشگاه ها، تنوع بخشی به آموزش عالی، صرفه جویی در هزینه ها وکاهش فشار مالی دولت، رشد کمی آموزش عالی و همچنین جلوگیری از تمرکزگرایی و افزایش مشارکت مردم در امور مختلف، دارای بالاترین ضریب اهمیت و اولویت های اول تا سوم بوده است. از بین آثار منفی خصوصی سازی نیز به ترتیب مقوله های افزایش دانش آموختگان بیکار، کاهش کیفیت فرآیند آموزش، طبقاتی شدن آموزش به نفع طبقات بالای جامعه، رشد کمی مراکز خصوصی آموزش عالی، مدرک گرایی و تقلب و فساد آموزشی به علاوه مشکلات ساختاری در راه اندازی دانشگاه های خصوصی دارای ضریب اهمیت بالا و اولویت اول تا سوم است.
    کلیدواژگان: خصوصی سازی، آموزش عالی، خصوصی سازی آموزش عالی، تحلیل محتوی
  • محمود یحیی زاده فر*، هومن شبابی، سعید راسخی، میثم شیرخدایی صفحه 77
    برای رسیدن به رشد اقتصادی، ایجاد و نشر علم و فناوری در درون مرزهای یک کشور اهمیت بسیاری دارد. در ایران نیز طی سالیان اخیر نهادهای سیاست گذار تلاش نموده اند زمینه توسعه علم و فناوری در ابعاد مختلف را در راستای رشد اقتصادی فراهم آورند. مسئله ای که وجود دارد این است که این نهادها، هماهنگی های لازم را با یکدیگر نداشته و همچنین با وجود تصریح سند چشم انداز 1404 به برخی عوامل اثرگذار بر توسعه علم و فناوری که بتوانند رشد اقتصادی را به دنبال داشته باشند باز اتفاق نظری بر روی این عوامل وجود ندارد. در این پژوهش، ابتدا طیف وسیعی از عوامل اثرگذار بر توسعه علم، توسعه فناوری و رشد اقتصادی، به صورت کیفی و از طریق بررسی عمیق پیشینه موضوع مشخص شدند. سپس با نظرسنجی از چهارده خبره از طریق روش مدل سازی ساختاری-تفسیری، عوامل مربوط به سه حوزه مورد مطالعه برای ایران سطح بندی و مدل ساختاری-تفسیری مربوطه با استفاده از نرم افزار MATLAB مشخص شد. نتایج، موید نقش کلیدی همگرایی سیاسی-اقتصادی در ارتباط میان سه حوزه فوق است و همچنین اینکه کلید توسعه در ابعاد مختلف علمی، فناورانه و اقتصادی، اتحاد و یکپارچگی نهادهای سیاست گذار کشور است که اگر این مهم مورد توجه قرار گیرد می تواند سایر عوامل را در سیستمی از بازیگران منسجم و در ارتباط سالم با یکدیگر به سمت جلو هدایت نماید.
    کلیدواژگان: توسعه علم، توسعه فناوری، رشد اقتصادی، مدل سازی ساختاری، تفسیری
  • آرمان خالدی صفحه 91
    ]«اکوسیستم نوآوری» و «سیستم نوآوری» مفاهیمی هستند که بحث هایی زیادی در مورد تشابه و تفاوت آنها در پیشینه مدیریت فناوری و نوآوری مطرح شده است. برخی محققان معتقدند که اضافه شدن واژه Eco به ابتدای System چیز خاصی را به آن اضافه نکرده است [1]. با این حال بررسی مطالعات مختلف صورت گرفته در حوزه اکوسیستم حاکی از آن است که به طورکلی دو رویکرد متفاوت نسبت به اکوسیستم وجود دارد: اول، اکوسیستم واقعی فضای کسب وکار و دوم، (اکو)سیستم در سطح ملی، منطقه ای و... که منشاء این دو با هم تفاوت دارد. این دو رویکرد ناشی از دو نگرش متفاوت نسبت به مفهوم اکوسیستم است. در رویکرد اول که منطبق با تعریف مور1[2] است [2] اکوسیستم در سطح عملیاتی و راهبردی مورد استفاده قرار می گیرد. اما در رویکرد دوم که اکوسیستم در سطح ملی و منطقه ای را مطرح کرده به نوعی همان رویکرد سیستم نوآوری ملی، منطقه ای و بخشی بوده که توسط برخی نویسندگان مورد استفاده قرار گرفته است. اما باید توجه داشت که اکوسیستم در رویکرد اول از چند جنبه با سیستم نوآوری تفاوت دارد:1- دولت به عنوان یکی از بازیگران اصلی سیستم نوآوری مطرح است در حالی که نقش دولت در اکوسیستم نوآوری محدود است. اکوسیستم بیشتر بازارمحور است و بر خلاف سیستم نوآوری توجه کمتری به دولت و سیاست های آن دارد.
    2- در اکوسیستم نوآوری با توجه به اینکه بازیگران و روابط بین آنها به طور مداوم در حال تکامل است بنابراین مرز آن شناور بوده و تعیین یک مرز مشخص برای آن تا حد زیادی امکان پذیر نیست. اکوسیستم محدود به مرزهای جغرافیایی (ملی، منطقه ای و...) نبوده و از این منظر با سیستم نوآوری تفاوت دارد.
    3- از نظر مور، اکوسیستم در حوزه کسب وکار دارای چرخه عمر است و به مرور زمان توسعه می یابد تا به مرحله بلوغ خود برسد و در انتها نیز با توجه به تغییرات محیطی، از بین می رود و یا ساختار خود را بازسازی می کند. در همین راستا محققان مختلف در مطالعات خود به ویژگی چرخه عمر اکوسیستم اشاره کرده اند و تحلیل های خود را بر اساس چرخه عمر اکوسیستم انجام داده اند ولی سیستم نوآوری دارای چرخه عمر نیست.
    4- از نظر مور، اکوسیستم اشاره به مجموعه ای از سازمان ها و نهادهایی دارد که فعالیت خود را حول یک سازمان یا پلتفرم مرکزی انجام می دهند. در این راستا محققان متعددی اشاره کرده اند که اکوسیستم دارای یک هسته و مرکز است (هسته می تواند شامل یک یا چند نهاد باشد) اما سیستم نوآوری دارای هسته و مرکز نیست.
    5- نتایج بررسی نظام مند مقالات ISI بیانگر این نکته است که مفهوم سیستم نوآوری عمدتا در مجلات مرتبط با سیاست، مطالعات اقتصادی، مدیریتی، فناوری و نوآوری به کار رفته در حالی که مفهوم اکوسیستم عمدتا در مجلات مرتبط با مدیریت استراتژیک، مدیریت فناوری و مدیریت مهندسی مورد استفاده قرار گرفته است.
    6- با توجه به اینکه اکوسیستم در سطح عملیاتی و راهبردی به کار گرفته می شود و همچنین به موضوع خلق ارزش به صورت مشترک توسط بازیگران توجه می کند بنابراین نسبت به سیستم نوآوری توجه بیشتری به تعاملات اجتماعی بین بازیگران دارد.
    7- اکوسیستم در مقایسه با سیستم نوآوری توجه و تمرکز بیشتری بر تعاملات اجتماعی بین بازیگران و تاثیر آن بر تکامل یکدیگر می کند.
|
  • Mohammadmahdi Zolfagharzadeh *, Mahdi Hajari Page 1
    Stock as the core of the capital market by creating interaction between investors and savers, mobilization and allocation of financial resources is the main determinants of sustained economic growth. With impact of knowledge components on the mobilization of financial resources in the Stock Exchange, this role is more clearly visible, because knowledge as the main resource of innovation and technical changes in the production process causes improvement of the technology, and thus, it causes increasing of productive capacities and productivity of stock's firms. Therefore, knowledge components due to increasing return of stock's firms cause increasing of mobilization of financial resources in stock exchange. The purpose of this study is evaluating of the effect of knowledge components on the mobilization of financial resources in the Iran's stock exchange with quarterly data during the 1998-2014 and using of Ordinary Least Squares. In addition to the knowledge components that include information infrastructure, institutional and economic regimes, the innovations system and education and human resources, stock market development has been considered as one of the determinants of financial resources. The results indicate that each of knowledge components and stock market development, have significant positive impact on the mobilization of financial resources in Iran's stock exchange.
    Keywords: Knowledge Components, Mobilization of Financial Resources, Stock Exchange
  • Abolfazl Shahabadi *, Mahdi Jafari, Raziyeh Jafari Page 19
    Stock as the core of the capital market by creating interaction between investors and savers, mobilization and allocation of financial resources is the main determinants of sustained economic growth. With impact of knowledge components on the mobilization of financial resources in the Stock Exchange, this role is more clearly visible, because knowledge as the main resource of innovation and technical changes in the production process causes improvement of the technology, and thus, it causes increasing of productive capacities and productivity of stock's firms. Therefore, knowledge components due to increasing return of stock's firms cause increasing of mobilization of financial resources in stock exchange. The purpose of this study is evaluating of the effect of knowledge components on the mobilization of financial resources in the Iran's stock exchange with quarterly data during the 1998-2014 and using of Ordinary Least Squares. In addition to the knowledge components that include information infrastructure, institutional and economic regimes, the innovations system and education and human resources, stock market development has been considered as one of the determinants of financial resources. The results indicate that each of knowledge components and stock market development, have significant positive impact on the mobilization of financial resources in Iran's stock exchange.
    Keywords: Knowledge Components, Mobilization of Financial Resources, Stock Exchange
  • Rahim Khanizad, Gholamali Montazer * Page 31
    There is a variety of national and international ranking system to assess universities around the world. This research aims to examine similarities and differences between World University Rankings systems and the position of universities in different ranking systems. To examine this issue, top 100 universities of the QS ranking (as one of the famous ranking systems) is extracted and then position of each university in other rankings was investigated. Finally, the Pearson correlation was used to examine relationships. The findings show that there are similarities between the various rankings. The highest relations have been created for result of ARWU (Shanghai) and Webometrics for selected Universities (Rho=0.797). On the other hand, a good relationship has established between ARWU and Times (THE) (Rho=0.723), Scimago (Rho=0.647), Leiden (Rho=0.644).
    Keywords: Ranking Systems, Universities, ARWU, Times, QS, Scimago, Leiden
  • Golamreza Zakersalehi, Mohammad Nikbin * Page 45
    Internationalization of higher education is one of the issues that attracted the attention of universities and higher education institutions in Iran. They are trying to use the benefits and advantages of this process to develop their scientific capacities through the policies that they adopt. Nowadays, this issue is interested to policy makers in the country's education system from different perspectives. The purpose of this article is to present a model that considers internationalization as a cultural policy. To achieve this goal, a qualitative descriptive-exploratory method has been used. The research population includes international managers of universities and experts in the field of internationalization of higher education in the country. Using a stratified sampling method, thirteen individuals were selected as the participants of the study. The research tool, semi-structured interview and data analysis method were inductive content analysis of the type of analysis of the content. To ensure the validity of the research data, two methods were reviewed by the collaborators in the research and review by professors and higher education professionals. Out of 130 open source extracts from interviews, the findings of this study represent a four-dimensional model whose dimensions are: governance, the international environment, the domestic environment (national culture) and universities and higher education institutions. In each case, there should be good policies adopt.
    Keywords: Higher Education, Internationalization, Policy Making, Cultural Policy
  • Golamreza Zakersalehi, Maryam Ghoreyshikhorasgani * Page 61
    Given the expansion of privatization in higher education and the emergence of a variety of monetary universities in the country, the necessity of research and identification of the effects of privatization of higher education is felt. The aim of the current study is analysis of scientific papers share in privatization of higher education in Iran, Identification of the effects of privatization and researcher's attainment of strategies and proposals in period if 1991-2016. To achieve this aim, Search the databases updated with the prestigious; 28 articles extraction and then the content analysis method were studied. After extraction, correlation of the important factor of issues was calculated by Shannon entropy and suggested 223 strategies and solutions of the typology was content analysis. Study results showed that, despite the extraordinary expansion of privatization and its importance, the contribution of research and articles to this field is very low and among the positive effects of privatization, the categories of income earning universities, diversification, saving spending and reducing government financial pressure, the quantitative scientific growth and the prevention of centralization, have the highest coefficient of importance and are in the first to third priority. Among the negative effects of privatization too, the categories of unemployed graduates, the reduction of the quality of teacher and student education, the classification of education for the benefit of the upper classes of the society, the quantitative growth privatization, degree orientation and fraud and corruption Educational, structural problems high priority factor and first to third priority.
    Keywords: Privatization, Higher Education, Privatization of Higher Education, Content Analysis
  • Hooman Shababi, Saeid Rasekhi, Maisam Shirkhodaei, Mahmood Yahyazadefar * Page 77
    It is of great importance to create and spread science and technology within the borders of a country to facilitate economic growth. To do so, in recent years, Iranian policy makers and related institutions put their efforts to prepare a suitable environment for science and technology development toward economic growth in all aspects. In spite of these efforts and also clarifying some of the effective factors on science and technology development toward economic growth in 1404 vision document, divergence of the responsible institutions and also, lack of a consensus on these factors, are challenges which face the field. To investigate the factors affecting science development, technology development and economic growth, thorough literature review have done and opinions of 14 experts were applied to rate and model the relationship among the studied fields in Iran using Interpretive Structural Modeling (ISM) technique in MATLAB software. The results showed that economic-political convergence variable has a key role in the relationship of the three studied fields. In other words, if policy makers draw their attentions to this key variable and have integration, they can handle the whole players of the fields toward development.
    Keywords: Science Policy, Technology Policy, Economic Policy, Interpretive Structural Modeling (ISM)