فهرست مطالب

جراحی ایران - سال شانزدهم شماره 3 (پاییز 1387)

نشریه جراحی ایران
سال شانزدهم شماره 3 (پاییز 1387)

  • تاریخ انتشار: 1387/08/11
  • تعداد عناوین: 13
|
  • ژامک خورگامی، حسین محمودزاده، عیسی خواهشی، محمد جواد باقری، علی امینیان صفحه 1
    زمینه و هدف
    تومورهای استرومال دستگاه گوارش شایعترین تومورهای مزانشیمال دستگاه گوارش هستند. این تومورها به نسبت تومورهای منشاء گیرنده از مخاط، شیوع کمی دارند، بنابراین مطالعات و مدارک موجود کمتری در این خصوص وجود دارد. در این مقاله به جمع بندی مطالعات موجود در این بررسی پرداخته شده است.
    مواد و روش ها
    در تهیه این مقاله از میان 2257 مقاله یافت شده در بانک های اطلاعاتی، 158مقاله مرتبط انتخاب و بررسی شد. در نهایت 58 مورد آن جمع بندی و مورد استفاده قرار گرفت.
    یافته ها
    بروز حداکثر تومورهای استرومال دستگاه گوارش در دهه پنجم و ششم زندگی می...باشد. این تومورها از سلول...های گانگلیونی مزانتریک دیواره دستگاه گوارش منشاء می گیرند. اکثر این تومورها آنتی...ژن CD34 و C-Kit را بروز می دهند که بروز این آنتی...ژن، امکان افتراق این تومورها را از سایر تومورهای مزانشیمال فراهم می...سازد. تظاهرات بالینی این تومورها اختصاصی نبوده و شایعترین علامت بالینی آن ها خونریزی گوارشی طول کشیده می...باشد. بررسی آندوسکوپی و آندوسونوگرافی در تشخیص این ضایعات کمک کننده می باشند.
    نتیجه گیری
    رزکسیون کامل تومور توسط جراحی مهمترین پایه درمانی در بیماران مبتلا به تومورهای استرومال دستگاه گوارش می...باشد. Imatinib با مهار تیروزین کیناز داخل سلولی یک درمان مؤثر دارویی در درمان این بیماران با تومورهای پیشرفته و متاستاتیک می...باشد، که هم به عنوان درمان قبل از جراحی و هم مکمل جراحی استفاده می شود.
    کلیدواژگان: تومورهای استرمال، دستگاه گوارش
  • عزیزالله عباسی، سید حسین احمدی، مجتبی جواهر زاده، بهروز حیدری، محمدبهگام شادمهر، مهرداد عرب، ابوالقاسم دانشور صفحه 11
    زمینه و هدف
    انجام پیوند ریه از پیشرفت های مهم جراحی در دوران معاصر است و از نظر پیچیدگی عمل، هماهنگی بین تیم های مختلف درمانی برای کنترل عفونت، مهار سیستم ایمنی، مقابله با رد مکرر پیوند و نیز درمان عوارض جراحی یکی از مشکل ترین پیوندها می باشد. پیوند ریه از سال 1379 در ایران شروع شده است. ولی تاکنون از نتایج کلی بدست آمده گزارشی ارائه نشده است. در مطالعه حاضر روش جراحی، مشکلات مربوطه و نتایج بدست آمده روی بیمارانی که تحت عمل پیوند ریه قرار گرفته اند، ارائه می شود.
    مواد و روش ها
    اطلاعات بدست آمده از طریق مرور پرونده ها و ویزیت های درمانگاهی بیماران تهیه شد. از تماس تلفنی با بیماران نیز برای تکمیل اطلاعات استفاده شد. اطلاعات مورد بررسی عبارت بود از: روش عمل جراحی، مرگ و میر، عوارض و نتایج نهایی درمان. نتایج درمان بر اساس خوب، رضایت بخش و بد ارزیابی شدند. نتایج خوب شامل بیمارانی بود که بعد از انجام عمل عارضه مهمی نداشته و احساس رضایت کامل می کردند. رضایت بخش دربرگیرنده بیمارانی بود که علیرغم موفقیت پیوند دچار مشکلات دیگری شده اند ولی از انجام پیوند راضی بودند و بد شامل آن دسته از بیمارانی می شد که از نتیجه عمل ناراضی بودند.
    یافته ها
    21 بیمار تا پایان تیر ماه 1387 تحت عمل پیوند ریه قرار گرفتند. بیماران شامل 8 زن و 13 مرد با میانگین سنی 1/40 سال و محدوده سنی 18 تا 64 سال بودند. هجده بیمار تحت پیوند 1 ریه از طریق توراکوتومی پوسترولترال و 3 بیمار تحت پیوند 2 ریه از طریق شکاف عرضی دوطرفه Clamshell قرار گرفتند. یازده بیمار فوت کرده و 10 بیمار زنده هستند. از 11 بیمار فوت کرده 6 بیمار به علت مشکلاتی از جمله طولانی بودن زمان ایسکمی و نامناسب بودن محلول های نگهدارنده فوت کردند. بعد از سال 1383 فقط یک مورد مرگ و میر به علت مشکلات فوق صورت گرفته است. از 10 بیمار زنده مانده در 9 نفر نتیجه خوب و در یک نفر رضایت بخش بوده است. از 11 بیمار فوت شده دو بیمار به مدت 9 و 10 ماه زنده بودند. مرگ این دو نفر بیشتر در اثر مشکلات خانوادگی و اجتماعی بود که منجر به عدم انجام درمان مؤثر در آنها شده بود. 13 مورد عارضه جراحی در 11 بیمار دیده شد که شامل: تنگی آناستوموز شریان 2 مورد (4/15%)، تنگی برونش در محل آناستوموز 1 مورد (7/7%)، هماتوم محل بخیه 1 مورد (7/7%)، خونریزی در محل عمل جراحی 2 مورد (4/15%)، آمفیزم وسیع گردن و سینه 3 مورد (23%)، پنوموتوراکس 4 مورد (8/30 %) بود.
    نتیجه گیری
    نتایج عمل جراحی پیوند ریه در طی سال های 79-1387 در حال بهبود بوده است. نتایج درمان در بیماران زنده مانده خوب بوده است. روش درمانی پیوند ریه در ایران عملی و امکان پذیر شده است.
    کلیدواژگان: پیوند ریه، نتایج جراحی
  • فرهاد حافظی، بیژن نقیب زاده، محمدرضا هادیان جزی، امیرحسین نوحی، پروین یاوری صفحه 18
    زمینه و هدف
    تصحیح انحراف بینی مشکل است و تفاوت زیادی با انحراف تیغه بینی دارد. درتصحیح این انحراف نشانه های غیر قرینگی را می توان ردیابی کرد. همراهی چهره نامتقارن با انحراف بینی نکته ای است که از نگاه جراحانی که روی انحراف بینی متمرکز شده اند، دور مانده است. این مقاله به مطالعه ارتباط چهره نامتقارن با انحراف بینی می پردازد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تعداد 5822 تصویر قبل و بعد از عمل مربوط به 547 بیمار زن و 124 بیمار مرد مورد بازنگری قرار گرفتند. از این تعداد بیماران سه گروه مشخص زیر برای مطالعه انتخاب شدند: گروه A: بیمارانی که عدم تقارن واضح در بینی و چهره دارند، گروه B: بیمارانی که بینی نامتقارن ولی چهره متقارن دارند، گروه C: بیمارانی که چهره نامتقارن و بینی صاف دارند. اندازه گیری های متفاوتی بر روی عکس های انتخاب شده انجام شد که شامل اندازه گیری گوشه خارجی چشم تا کناره های خارجی دهان (D1) و اندازه گیری خارجی ترین قسمت قوس گونه ای تا خط وسط صورت (D2) در یک طرف و مقایسه آن با طرف مقابل به منظور پیداکردن اختلافات تشریحی حقیقی بود. برای انجام مقایسه های مورد نظر از روش های آمار استنباطی نظیر آزمون ویلکاکسون، یومان ویتنی و تحلیل واریانس بهره گرفته شد.
    یافته ها
    به کارگیری آزمون ناپارامتری کروسکال والیس نشان داد که اختلاف میانگین اندازه D1 بین سه گروه از نظر آماری معنی دار بوده است (P<0.001). همچنین اختلاف میانگین اندازه D2 در سه گروه از نظر آماری تفاوت معنی داری را نشان نداد (P=0.963).
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد تاخیر رشد قابل توجهی در قسمت میانی صورت و اوربیت در طرف مقعر بینی وجود دارد و این مانع می تواند علت بسیاری از عدم تقارن های چهره و بینی باشد.
    کلیدواژگان: چهره نامتقارن، انحراف بینی، کنترل وراثتی (ژنی)
  • حمید رضوانی، حمید عطاریان، مجتبی قدیانی، ابوالقاسم اباسهل صفحه 26
    زمینه و هدف
    اثر ترکیب Capecitabine با Oxaliplatin بر علیه موارد متعددی از سرطان های دستگاه گوارش نشان داده شده است. از طرف دیگر، ترکیب Oxaliplatin و Capecitabine به همراه انفوزیون مداوم 5FU به عنوان رژیم درمانی خط اول در سرطان معده به کار رفته است. اگر Oxaliplatin را جایگزین Cisplatin و Capecitabine را به جای 5FU تجویز نمائیم، می توان این رژیم را به صورت سرپائی مورد استفاده قرار دهیم. لذا این مطالعه برای اثبات این موضوع و ارزیابی تاثیر این رژیم به عنوان خط اول درمان در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته معده، انجام شد.
    مواد و روش ها
    23 بیمار با تشخیص سرطان پیشرفته معده تائید شده توسط پاتولوژی وارد مطالعه شدند. همه بیماران دارای عملکرد طبیعی ارگان های اصلی بودند و وضعیت عملکردی آنها صفر تا 2 بود. Capecitabine با دوز 850 میلی گرم به ازای هر متر مربع سطح بدن از روز اول تا 14، Oxaliplatin با دوز100 میلی گرم به ازای هر متر مربع سطح بدن روز اول و Epirubicin با دوز 60 میلی گرم به ازای هر متر مربع سطح بدن روز اول هر 3 هفته تجویز شد، بیماران حداکثر 6 سیکل از رژیم فوق را دریافت کردند.
    یافته ها
    در مجموع 156 کورس دارو تجویز شد. میانگین تعداد کورس های تجویزی در هر بیمار 6 بار بود. مجموع پاسخ کامل و نسبی (پاسخ کلی) 8/60% [3/80%-5/38%: (CI) 95%] بود، پاسخ کامل در یک نفر (3/4%) و پاسخ نسبی در 13 نفر (5/56%) به دست آمد. میانگین طول عمر عاری از پیشرفت [Progression Free Survival (PFS)] 7 ماه و میانگین بقاء کلی [Overal Survival (OS)] بیماران 6/10 ماه بود. هیچگونه مسمومیت دارویی درجه 3 و 4 وجود نداشت، شایعترین مسمومیت هماتولوژیک آنمی 45% و شایعترین مسمومیت غیرهماتولوژیک نوروپاتی 10% بود.
    نتیجه گیری
    با انجام این مطالعه ما به این نتیجه رسیدیم که در بیماران با سرطان معده غیر قابل جراحی و متاستاتیک رژیم متشکل از (Epirubicin، Xeloda، Eloxatin)EXE هر سه هفته یکبار مؤثر و قابل تحمل می باشد و می توان آن را به صورت سرپائی تجویز نمود، اگر چه نیازمند ارزیابی بیشتر توسط مطالعات بزرگتر می باشد.
    کلیدواژگان: سرطان معده، رژیم شیمی درمانی
  • سیدکمال فروتن، محمد جواد فاطمی، بهزاد فرخی، مریم جعفری منصوری صفحه 33
    زمینه و هدف
    بیماران مبتلا به اپی درمولیزیس بولوزا (Epidermolysis Bullsa [EB]) در طول دوران حیات خود با عوارض متعددی مواجه خواهند بود که یکی از این عوارض کنتراکچرهای دست می باشد که متاسفانه تاکنون درمان موفقی نداشته است. در این روش از پرده های جفت جهت بهبودی کنتراکچرها دست استفاده شده است که نسبتا نتایج موفقی داشته است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه حدود 10 بیمار مبتلا به اپی درمولیزیس بولوزا تحت آزادسازی کنتراکچرهای دست قرار گرفته اند. مطالعه حاضر به صورت کارآزمایی شاهددار می باشد. میانگین سنی بیماران2±7 سال بود. بعد از آزادسازی کنتراکچر دست به جای استفاده از گرافت پوستی، از پرده های جفت جهت پوشش استفاده شده است. در 6 بیمار از پرده آمنیون جهت دست چپ و در 4 بیمار از پرده کوریون جهت دست راست استفاده شده است و نتایج هر دو دست نیز با هم مقایسه شده اند.
    یافته ها
    نتایج حاصله در پیگیری بیماران مشخص شد که استفاده از پرده های جنینی می تواند نتایج مطلوبی جهت حفظ عملکرد دست بیماران داشته باشد. فلکسیون (Flexion) مفاصل بین انگشتی کمتر ایجاد شده و عملکرد انگشت شست و کنتراکچر آن نیز بهبودی چشمگیری داشته است.
    نتیجه گیری
    استفاده از پرده های جنینی مخصوصا آمنیون می تواند درمان مناسبی جهت آزادسازی کنتراکچرهای دست در اینگونه بیماران باشد.
    کلیدواژگان: اپی درمولیزیس بولوزا، کنتراکچرهای دست، پرده آمنیون، پرده کوریون
  • بابک سیاوشی، مهرداد منصوری، مژگان ساکی، مریم رجب زاده صفحه 39
    زمینه و هدف
    درمان های سنتی هنوز هم در پاره ای موارد مؤثر می باشد، ولی به نظر می رسد در مورد سیستم اسکلتی عضلانی عوارض زیادی برجا می گذارد، لذا جهت تعیین این عوارض تصمیم گرفتیم که نتایج این درمان روی سیستم اسکلتی عضلانی را بررسی نمائیم. این درحالی است که شکسته بندهای محلی بدون هیچ مجوزی و به صورت آزادانه فعالیت می کنند و جوابگوی این عوارض نمی باشند.
    مواد و روش ها
    از تاریخ 1/1/84 لغایت 31/6/84 بیمارانی که به کلینیک ارتوپدی بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد مراجعه کردند و بخاطر آسیب های سیستم اسکلتی عضلانی شان تحت درمان سنتی از قبیل تخته بند کردن و مرهم گذاشتن قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. عوارض حاصل از درمان ها و نیز نوع شکستگی، آسیب، سن، جنس، سطح تحصیلات فرد یا والدین وی ثبت شد.
    یافته ها
    104بیمار توسط شکسته بند محلی درمان شده بودند. شایعترین آسیب که توسط روش سنتی درمان شده بود، شکستگی دیستال رادیوس بود (21%) و رتبه دوم شکستگی متافیز دیستال رادیوس (6/9%) بود. بیشترین تعداد بیماران یا والدین آنها دارای مدرک تحصیلی سیکل بودند (7/30%)، شایعترین عارضه آنها مالیونیون (بدجوش خوردن) و رتبه دوم کاهش حرکات مفصل مجاور عضو صدمه دیده بود (به ترتیب 41% و 17%). بیشترین روش درمان مورد استفاده تخته بندکردن بود (71%).
    نتیجه گیری
    بیشتر بیماران درمان شده به روش سنتی فقط دچار یک مشکل بودند، لذا نیازی به مراجعه به بیمارستان حس نکردند و به شکسته بند محلی مراجعه کردند. با توجه به اینکه شایعترین عارضه مالیونیون بود، به نظر می رسد که عدم انجام رادیوگرافی قبل از درمان سبب می شود که بیماران از جابجایی قطعات شکسته اطلاع نداشته باشند و وجود شکستگی و وخامت اوضاع برایشان عینیت نداشته است و نیز فرد درمان گر اطلاعی از وضعیت قطعات و جابجایی آنها نداشته باشد، لذا نتواند جااندازی خوبی انجام دهد. محدودیت حرکت مفاصل هم به خاطر وضعیت بد بی حرکتی و درمان توسط شکسته بند محلی و هم بخاطر عدم انجام فیزیوتراپی مناسب حین درمان و بعد درمان می باشد.
    کلیدواژگان: شکستگی، درمان سنتی
  • رسول عزیزی، مهدی عالم رجبی، آرش پژومان صفحه 45
    زمینه و هدف
    سینوس پایلونیدال، یک بیماری شایع می باشد که بیشتر افراد جوان را درگیر می کند. این بیماری با روش های مختلف جراحی (باز-بسته) درمان می گردد. روش جراحی ایده ال باید کمترین میزان عود و کمترین مدت زمان بستری در بیمارستان را داشته، بیشترین سود را به بیمار برساند. هدف این مقاله، گزارش تجربه ما در مورد روش لیمبرگ فلپ در درمان سینوس پایلونیدال و مقایسه با تجربیات مراکز دیگر در دنیا می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه که یک مطالعه مشاهده ای توصیفی مقطعی می باشد، هفتاد بیمار که به روش لیمبرگ فلپ تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، بررسی شدند. روش جمع آوری داده ها به صورت سرشماری بود. اطلاعات مربوط به مطالعه از پرونده بیماران اخذ گردیده و به صورت مستقیم با بیماران تماس برقرار گردید و اطلاعات کسب شده با استفاده از نرم افزارSPSS14 بررسی شد.
    یافته ها
    نتایج بدست آمده در این مطالعه نشان می دهد که جراحی سینوس پایلونیدال به روش لیمبرگ فلپ باعث بازگشت زودتر بیماران به فعالیت روزمره و همچنین کاهش مدت زمان بستری در بیمارستان و کاهش عوارضی همچون هماتوم (0% عفونت 6/2% و نکروز فلپ (0% و بی حسی محل عمل (31/26% می شود. نکته بسیار مهم در این روش میزان بسیار پایین عود 0% می باشد که از عوارض مهم این بیماری بوده و در نتیجه روش لیمبرگ فلپ به عنوان روشی مناسب در جراحی سینوس پایلونیدال مطرح می باشد.
    نتیجه گیری
    در این روش عوارض زودرس و دیررس بیماری بسیار کمتر از روش های دیگر جراحی می باشد. با توجه به میزان عود پایینی که در این روش وجود دارد و با توجه به اینکه عود از عوارض بسیار مهم این بیماری می باشد و بروز هر بار عود مستلزم صرف هزینه و زمان بسیار برای بیمار بوده این روش می تواند روشی مناسب در جهت کاهش هزینه های بیمار و هزینه های مربوط به دوری ازکار هم برای بیمار و هم برای جامعه باشد.
    کلیدواژگان: پیگیری میان مدت، سینوس پایلونیدال، لیمبرگ فلاپ
  • مهری سیروس، آزاده ابراهیمی صفحه 51
    زمینه و هدف
    سرطان پستان از شایعترین سرطان های زنان با شیوع رو به افزایش درکشورهای در حال توسعه می باشد. همچنین در مقایسه با کشورهای توسعه یافته، سرطان پستان در ایران زنان را یک دهه زودتر مبتلا می کند. در این مطالعه یافته های اپیدمیولوژیک مربوط به توده های خوش خیم و بدخیم در زنان اصفهان ارائه می گردد.
    مواد و روش ها
    1542 زن بالای 20 سال مراجعه کننده به مرکز ماموگرافی بیمارستان سید الشهداء بین سال های 1382 تا 1386مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران توسط یک پزشک دوره دیده تحت معاینه قرار می گرفتند و اطلاعات آنها شامل سن، شکایت منجر به مراجعه و نتایج معاینه فیزیکی ثبت می گردید. سپس ماموگرافی و در صورت نیاز نمونه پاتولوژی از بیماران تهیه و نتایج ثبت می گردید.
    یافته ها
    از بین 1542 مراجعه کننده 222 بیمار (4/14%) در معاینه فیزیکی و یا در ماموگرافی دارای توده بودندکه 190 نفر (3/12%) آنها دارای توده خوش خیم و 32 بیمار (1/2%) دارای توده بدخیم بودند. شایعترین سن توده های خوش خیم 40 تا 49 سال با فراوانی (3/38%) و شایعترین سن توده های بدخیم نیز 40 تا 49 سال با فراوانی 4/38% بود. شایعترین شکایت منجر به مراجعه بیماران درد مبهم پستان بود که (4/59%) از کل شکایات را شامل می شد. شایعترین بدخیمی، کارسینوم مهاجم داکتال (2/90%) بود و سایر بدخیمی ها، کارسینوم مدولاری (3/7%) و کارسینوم توبولار (5/2%) بودند
    نتیجه گیری
    بر اساس مطالعه حاضر توده های پستان در میان زنان ایرانی 40 تا 49 سال شایع بوده، درد مبهم شایعترین شکایت مبتلایان به توده های پستان بوده و شایعترین نوع بدخیمی در آنها کارسینوم مهاجم داکتال می باشد.
    کلیدواژگان: سرطان پستان، فیبروآدنوما، ماموگرافی، توده پستان
  • امیر درخشان فر، امین نیایش نویسنده فرعی، محمد مهدی قاسمی فرزاد، جواد همایی صفحه 57
    زمینه و هدف
    کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک، یکی از شایعترین جراحی های الکتیو می باشد و به عنوان درمان اولیه بیماری های علامت دار کیسه صفرا شناخته شده است. این شیوه جراحی نیز همانند روش های دیگر با وجود منافع موجود می تواند عوارضی را ایجاد کند که در صورت عدم توجه زندگی بیمار را به مخاطره اندازد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی عوارض ایجاد شده در کله سیستکتومی های انجام شده به روش لاپاراسکوپیک در بیمارستان های همدان (1376 تا 1384) انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه گذشته نگر، 426 بیمار با تشخیص قطعی کله سیستیت که در بین سال های 1376 تا 1384در یکی از بیمارستان های همدان تحت عمل جراحی کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    از 426 بیمار مورد بررسی، 53 نفر (44/12%) مرد و 373 نفر (56/87%) زن بودند. شایعترین عارضه ایجاد شده شامل باقی ماندن سنگ در مجاری صفراوی با 7 مورد (64/1%) بود و آسیب مجاری صفراوی و نشت صفرا هر کدام با 6 مورد (4/1%) و خونریزی از شریان سیستیک با 5 مورد (17/1%) در رتبه های بعدی قرار داشتند.
    نتیجه گیری
    با وجود اینکه کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک به عنوان درمان اصلی بیماری های کیسه صفرا شناخته شده است، ولی آسیب مجاری صفراوی همچنان در حد بالایی قرار دارد و باید مورد توجه ویژه قرار گیرد.
    کلیدواژگان: کله سیستیت، لاپاراسکوپیک کله سیستکتومی، عوارض
  • داود جعفری، حمید طاهری، هومن شریعت زاده، فرید نجد مظهر صفحه 64
    زمینه و هدف
    آناتومی عصب مدیان ممکن است در بیماران با سندرم کارپال تانل با افراد عادی متفاوت باشد و این مطالعه در جهت کمک به اجتناب از آسیب به عصب در جراحی آزادسازی کارپال تانل طراحی و اجرا شده است.
    مواد و روش ها
    تعداد چهل بیمار که با تشخیص سندرم کارپال تانل ایدیوپاتیک و شدید تحت عمل جراحی آزاد کردن عصب مدیان قرار گرفتند، در این مطالعه گنجانده شده اند. فاصله بین چین دیستال مچ دست تا محل جدا شدن شاخه راجعه عصب مدیان اندازه گیری شد. آناتومی شاخه راجعه عصب مدیان بررسی شده و مشخص گردید که این شاخه از کدام یک از انواع آناتومیک اکسترالیگامنت، ترانس لیگامنت و یا ساب لیگامنت تبعیت می کند. همینطور دقت شد که شاخه راجعه از کدام قسمت عصب مدیان (طرف اولنار، طرف رادیال و یا پالمار) جدا شده و طی مسیر می کند.
    یافته ها
    از تعداد 40 بیمار، سی و هشت نفر زن و دو نفر مرد بودند. میانگین سن بیماران 54 سال (محدوده 37 تا 76 سال) بود. نتایج نوع آناتومیک عصب راجعه بدین شرح بود: سی و هشت مورد اکسترالیگامنت و یک مورد ترانس لیگامنت بوده و یک مورد از نوع ساب لیگامنمت مشاهده شد. در تمامی موارد عصب راجعه از طرف رادیال عصب مدیان جدا شده و طی مسیر می کرد و هیچ مورد از جدا شدن عصب راجعه از طرف اولنار و یا پالمار عصب مدیان یافت نشد. میانگین طول فاصله چین دیستال مچ دست تا محل جدا شدن عصب راجعه از عصب مدیان 31 میلی متر (محدوده 29 تا 35 میلی متر) بود که پروگزیمال تر نسبت به تعیین محل آن با خطوط کاپلان است.
    نتیجه گیری
    بر اساس یافته های این مطالعه، آناتومی عصب مدیان در بیماران با سندرم کارپال تانل در مقایسه با افراد سالم متفاوت است و جراحان باید در حین عمل جراحی آزادسازی کارپال تانل این مسئله را مد نظر قرار دهند.
    کلیدواژگان: آناتومی، عصب مدیان، سندرم کارپال تانل
  • علی عبدلی، محمدرضا زارعی، عباس امیرجمشیدی صفحه 70
    صدمات نافذ مغزی و غیر از موارد ناشی از گلوله در جوامع شهری و غیرنظامی شایع نیستند و از طرف دیگر این صدمات در محیط کار به ندرت دیده می شوند. در این مقاله دو مورد نادر از ترومای نافذ مغزی در حین کار کردن با تیغه سنگ بری بیان می شود که به دنبال شکسته شدن تیغه ابزار و برخورد تیغه به سر آنها دچار شکستگی فرو رفته (Depressed Fracture) و پاره شدن دورا شدند. بیماران تحت جراحی قرار گرفتند و بدون عوارضی مرخص شدند. هدف از این گزارش اولا تاکید بر این مطلب است که ممکن است که هر جراح اعصابی با این نوع صدمات غیر منتظره و عجیب بندرت مواجه شود و با کمک مهارت و تجربه خود این بیماران را درمان کند، ثانیا موضوع پیشگیری از وقوع چنین حوادثی از نظر رعایت بهداشت کار مورد تایید قرار گیرد و تولیدکنندگان این گونه وسائل لازم است به تکمیل وسایل خود با حفاظت کننده های مناسب اقدام نمایند تا امنیت مصرف کنندگان تا حد امکان تامین گردد.
    کلیدواژگان: تیغه سنگ بری، صدمه نافذ مغزی
  • روح الله یگانه، سید امیر موسویان صفحه 75
    شوانوما یک تومور خوش خیم با منشاء اعصاب محیطی است. معمولا در سر، گردن، مدیاستن، خلف صفاق و سطوح فلکسور اندام ها دیده می شود. بروز شوانوما به صورت نادر در پستان زنان و با شیوع کمتر در پستان مردان، گزارش شده است. در این مطالعه ضمن معرفی یک مورد شوانومای پستان در مرد 57 ساله به مرور سایر گزارشات این بیماری نادر خواهیم پرداخت.
    کلیدواژگان: شوانوما، تومور پستان، مرد
  • سیدعباس میرمالک، گروه مترجمین صفحه 80
    اسطوره ها هر چند که دور از دسترس هستند ولی الگوی مناسبی برای تفسیر می باشند. الگوهای پزشکی در زمینه جراحی بسیارند. معیار انتخاب نمونه های ذیل اعطای جایزه نوبل پزشکی به ایشان است. اذعان این نکته که جراحان با کار بالینی امکان برخورداری از شرایطی که منجر به کسب جایزه نوبل شوند را ندارند، عظمت کار جراحانی که در این بخش معرفی می شوند را به تصویر می کشد.
|
  • Page 1
    Introduction &
    Objective
    Gastrointestinal stromal tumors are the most common mesenchymal tumors of gastro intestinal tract. These tumors have lower prevalence compared to tumor arising from mucosa. So there is less evidence about them. This article tries to summarize present studies in this area.
    Materials and Methods
    Among 2257 articles found in medline, 158 articles were selected because of their more relevance. After more evaluation, 58 papers were used for our summary.
    Results
    The incidence of gastrointestinal stromal tumors is mostly in the fifth and sixth decades if life. These tumors originate from mesenteric ganglion cells. Most of these tumors express C-kit and CD34 antigens, which enable differentiation of these tumors from other mesenchymal tumors. Clinical manifestation of these tumors is not specific and the most common manifestation is long-lasting gastrointestinal bleeding. Endoscopic and endosonographic evaluations are helpful in diagnosis of these lesions.
    Conclusions
    Complete surgical resection of these tumors is the basis of treatment. Imatinib which inhibits intracellular tyrosine kinase, is an effective medical treatment, and is used in patients with unresectable or metastatic tumors, both as neoadjuvant and as adjuvant treatment.
  • Page 11
    Introduction &
    Objective
    One of the most noteworthy achievements in our contemporary epoch is lung transplantation which is a very difficult kind of transplantation because of complexity of the operation and the need for the coordination of diverse therapeutic teams to prevent infection, to control immune system to avoid recurrent rejections, and to treat complications of the surgery. In Iran lung transplantation has been implemented since April 2000, but a general report of the outcome has not been published yet. This study explains the surgical methods, difficulties, and results of lung transplantations in Iran.
    Materials and Methods
    The data were collected from patients’ files, clinical visits, and telephone interviews. Studied variables were method of the surgery, morbidity and mortality due to the surgery, final morbidity and mortality, and final outcome. Final outcomes were categorized into good, acceptable, and bad. The good result refers to a patient who suffered no major complication after the surgery and were completely satisfied. The acceptable results refer to patients who were satisfacted with the transplantation in spite of some remarkable complications after the surgery and the bad results refers to those patients who were not satisfied with their lung transplantation.
    Results
    21 patients underwent lung transplantation. There were 13 males and 8 females with, the mean age of 40.1 years (ranging from 18 to 64 years). 18 patients underwent transplantation of one lung via posterolateral thoracotomy, while 3 patients underwent transplantation of 2 lungs via bilateral transverse thoracotomy incisions (Clamshell). From the 11 patients who did not survive after transplantation, 6 individuals died because of technical problems like prolonged ischemic time and inappropriate preservation of the graft, while after 2004, only one death occurred due to technical problems. Two patients passed away after 9 and 10 months mostly due to poor socioeconomic condition which led to ineffective therapy. From 10 survived cases, 9 patients had a good result and in one case an acceptable result was obtained. 13 complications were seen in 11 patients (52.3%) as follows: arterial anastomotic stenosis (2 cases, 15.4%), bronchial anastomotic stenosis (1 case, 7.7%), suture site hematoma (1 case, 7.7%), bleeding of surgical site (2 cases, 15.4%), extensive cervical and thoracic emphysema (3 cases, 23%), and pneumothorax (4 cases, 30.8%).
    Conclusions
    The outcomes of lung transplantation in Iran have improved during 2000 to 2008. Results of the surgery have been good in most cases of the survived patients. Surgical techniques of lung transplantation in Iran have been attained and the implementation of this surgery is feasible in our country.
  • Page 18
    Introduction &
    Objective
    Deviated nose correction is difficult and constitutes a very different issue from septal deviation. When correcting this deformity, traces of asymmetry can be detected. The authors demonstrate facial asymmetry accompanying deviated noses, and such asymmetry is usually ignored by surgeons, who typically concentrate only on nose deformities.
    Materials and Methods
    A total of 5822 pre- and post-rhinoplasty photographs related to 547women and 124 men were reviewed. Three separate groups were selected out of the total population: Group A: Gross Nose and face asymmetry Group B: Nose asymmetry with no facial deformity Group C: Facial asymmetry with straight nose Different measurements were applied to the selected photos. These included measurement from the lateral canthi to the lateral mouth corners (D1) and from the mid-face to each most lateral part of the zygomatic arch (D2). Measurements from one side were compared to those from the contralateral side to identify true anatomic differences (Figure 1).
    Results
    There was a significant difference in the nose and face deformity group, as evidenced by a meaningful difference in both the D1 and D2 measurements
    Conclusions
    We report a significant growth retardation of the mid-face and orbit on the concave side of the nose. This impediment may serve as the etiology for many asymmetries of the face and nose.
  • Page 26
    Introduction &
    Objective
    The combination of oxaliplatin and capecitabine has demonstrated its effect against various gastrointestinal cancers. On the other hand, Epirubicin, Cisplatin plus continuous infusion of 5-FU is widely used as a palliative regimen in patients with gastric cancer. If cisplatin is substituted by oxaliplatin and 5-FU by capecitabine, this regimen can be administered in the out patient setting, therefore we conducted this study to evaluate the effect of this first line combination in patients with metastatic gastric cancer.
    Materials and Methods
    Twenty three patients with histologic confirmation of gastric cancer were enrolled. All patients had adequate major organ function and their PS was in the range o-2. The Patients received 100mg/m2 Oxaliplatin intravenously on the first day and 850mg/m2 capecitabine in the first days and 60mg/m2 Epirubicin on the first day of every third week, for maximum of 8 cycles. The meximum number of given courses were 6(1-8).
    Results
    The response rate was 60.8% [95% confidence intervals (CI) 38.5 – 80.3%] medium PFS was 7 months and median survival was 10.6 months. The most important toxicities were as follows: anemia 45%, nausea and vomiting 10%, diarrhea 2%. Neurotoxicity grade I was seen in 10%.
    Conclusions
    We concluded that EXE regimen every third week is a convenient and effective regimen that can easily be administrated in the outpatient setting, but this regimen needs further evaluation in large trials.
  • Page 33
    Introduction &
    Objective
    Patient with epidermolysis bullosa face multiple problems during their life. One of the most debilitating and challenging complications is hand contracture which has not had a successful treatment so far. Evaluating the effectiveness of amniotic membrane in the treatment of hand contractures in patients with epidermolysis bullosa has been shown.
    Materials and Methods
    Ten patients aged between 5-10years entered into this study. Hand contractures were released and covered with amniotic membrane as a biological dressing instead of skin graft. In four patients chorionic membrane was applied for the right hand and in six patients amniotic membrane was used for the left hand, and the outcomes for the two hands were compared.
    Results
    Amniotic membrane facilitated re-epithelialization in our patients. There was a significant improvement in hand function. We did not find any recurrence in our patients.
    Conclusions
    Using plancenta's membranes specially amniotic as a biological dressing is easy to perform and can be an excellent alternative to skin grafts.
  • Page 39
    Introduction &
    Objective
    Traditional treatments sometimes are effective but it seems that in musculoskeletal injuries it leads to many complications so we decide to evaluate the results in this field, on the other hand local bone setters do their intervention without any permission by health organizations and they are not responsible for the complications.
    Materials and Methods
    This study involves those patients who had been treated by bonesetters via traditional methods such as splinting by wood and referred to the orthopedic clinic of Khorramabad's Shohadaye Ashayer hospital in the time interval 20.01.2005 to 20.08.2005.
    Results
    104 Patients had been treated by nonscientific methods. The most common injury which was treated by this method was distal radius fracture (21%) and the second most common injury was fracture of metaphysis of distal radius (9.6%). The most common education level of patients or their parents was mid school certificate (30.7%). The most common complication was malunion and the second was restriction of range of motion (ROM) (41% and 17%by order). The most common method was wood splinting (71%).
    Conclusions
    Most of the patients who had been treated with traditional methods had only one musculoskeletal injury. So they didn’t feel that it was necessary to refer to hospital, thereby referred they prefer to bonesetters. The most common complication is malunion so it seems that because patients have no X-rays they have no insight about displacement of bones and don’t exactly feel their problem's depth and on the other hand bone setters cannot reduce fractures correctly because they don’t know positions of fracture parts. Limitation of R.O.M occurs because of malpositioning of extremities by bonesetters and lack of appropriate physiotherapy during and after the treatment.
  • Page 45
    Introduction &
    Objective
    Pilonidal disease is a common inflammatory condition, especially in young population. A wide variety of surgical techniques are used to treat pilonidal sinuses, including open and close techniques. An ideal surgical technique would have minimum risk of recurrence, a short hospital stay and improved patient satisfaction. In this paper we are reporting about our experience in Limberg flap technique, assessing our experience in comparison with studies of other relevant centers in the world.
    Materials and Methods
    In this observative, descriptive, cross sectional study. 70 patients were followed prospectively at least one year post operation. Data collection method is Census and all information was evaluated with SPSS14. The relevant information has been obtained from patients files and also has been directly approached with them.
    Results
    Results reveal that surgery of pilonidal sinus by Limberg flap causes the patients to return to their daily activities earlier. It can also be effective in reducing the hospitalization period as well as hematoma (0%), infection (2.6%), flap necrosis (0%) and numbness of the operation site (26.31%). The prominent point in this method is the low rate of recurrence rate.
    Conclusions
    In this method, early and delayed complications are less than in other surgery methods. The problem of recurrence is that it causes complication and also cost and time for patients. Thus method can be a suitable one to reduce patient’s expenses and costs of apart from work for patients as well as society.
  • Page 51
    Introduction &
    Objective
    Breast cancer is the most common cancer among women with an increasing rate among developing countries. In Iran, breast cancer affects, women at least one decade earlier than their counterparts in developed countries. Moreover there’s not still any comprehensive published mass data about benign breast masses among Iranian women. In this study we present epidemiological data about benign and malignant breast masses among women in Esfahan, Iran.
    Materials and Methods
    A total of 1542 females older than 20 referring to the mammography center of said alshohada Hospital of Esfahan between 2003 to 2007 were studied. After a comprehensive breast exam by trained physicians, information including age, physical exam results and patient’s complaints were collected for each patient. Mammography was obtained from patients and tissue sample was prepared if become necessary and related data were recorded.
    Results
    Among these 1542 patients 222(14.4%) had breast masses in physical exam or mammography, including 190(12.3%) patients with benign and 32(2.1%) patients with malignant masses. Among patients with benign masses the most prevalent age group was 40-49(38.3%) and so was the case with patients having malignant masses (38.4%). The most common presented symptom was dull pain (59.4% of complaints).The most prevalent malignancy was invasive ductal carcinoma (90.2%) and other types were medullary carcinoma and colloid tubular carcinoma, with frequencies of 7.3% and 2.5% respectively.
    Conclusions
    According to our study breast masses are prevalent among Iranian females from 40 to 49 years old. Dull pain is the most common complaint of patients and invasive ductal carcinoma is the most common type of breast malignancy in Iranian females.
  • Page 57
    Introduction &
    Objective
    Laparoscopic cholecystectomy (LC) is one of the most common elective surgeries and is accepted as a primary therapy in symptomatic gall bladder disease. This procedure like other operations has same advantages but it can lead to complications which can threat the patient’s life. The aim of this study was to evaluate the complications frequency in Laparoscopic cholecystectomies which were done at Hamadan hospitals during 1997 to 2005.
    Materials and Methods
    This retrospective study was comprised of 426 patients with cholecystitis who had been admitted at One of Hamadan hospitals (Ekbatan, Tamin Ejtamaiee, Mobasher, Boali and Artesh) and had undergone laparoscopic cholecystectomy from 1997 to September 2005.
    Results
    Among 426 patients who underwent LC, 53(12.44%) were male and 373 (87.56%) were female. The most common complication was retained stone (1.64%), followed by biliary tract injury (1.4%), bile leakage (1.4%) and bleeding, (1.17%).
    Conclusions
    Although, the laparoscopic cholecystectomy has been recognized as the gold standard therapy for gallstone disease, but serious attention must be paid to bile duct injury.
  • Page 64
    Introduction &
    Objective
    Anatomy of median nerve may be different in patients with carpal tunnel syndrome compared to normal persons. This study was performed to help to avoid injuring the median nerve during carpal tunnel release surgery.
    Materials and Methods
    Forty patients with severe idiopathic carpal tunnel syndrome who had undergone carpal tunnel release, were included in this study. The distance between distal wrist crease and the origin of recurrent branch of median nerve was determined. The anatomy of recurrent branch of median nerve was investigated to determine its status regarding extraligamentous, subligamentous or transligamentous patterns. The location of the origin of recurrent branch (ulnar, radial or palmar side) was also studied.
    Results
    From these 40 patients, 38 were women and 2 were men. Their mean age was 54(37-76) years. The anatomic pattern of recurrent branch was extraligamentous in 38 cases, subligamentous in one case and transligamentous in a single case. In all cases the origin of recurrent branch was from the radial side and we did not have any case of ulnar side or palmar side origin. The mean distance between distal wrist crease and the origin of recurrent branch was 31(29-35) millimeter.
    Conclusions
    According to these results there are differences in the anatomy of median nerve in patients with carpal tunnel syndrome with that of normal persons, and surgeons should pay attention to these findings during carpal tunnel release surgery.
  • Page 70
    Non-missile low velocity penetrating brain injuries are unusual among civilian population. Penetrating brain injuries are even rare among this group. It is intended to report 2 rare cases of penetrating brain injuries due to grinder tool. The cases were both male patients which werestruck in their heads by detached blades of the grinder tool. Depressed fractures and penetrated bone fragments and dural lacerations were all treated by surgery. Paranasal sinus damage and further cerebrospinal fluid (CSF) leakage was also treated conservatively. In this report, it is intended to: 1. The reported cases are unexpected variants of injuries that neurosurgeons may come across and their management is still beyond the scope of textbooks. Skill and experience of the neurosurgeons can handle the cases properly. 2. Prevention of such happenings, by using safer and guarded tools, should be stressed to the manufacturers.
  • Page 75
    Schwannoma is a benign tumor of nerve sheath origin. It is commonly found in the head and neck, mediastan, retroperitoan and flexor surfaces of the extremities. Schwannoma's occurrence in the breast is rare with only a few cases being reported in women and is even less frequent in men. This case study introduces a 57 years old male breast schwannoma and reviews other reported cases and compare with them.