فهرست مطالب

جراحی ایران - سال شانزدهم شماره 4 (زمستان 1387)

نشریه جراحی ایران
سال شانزدهم شماره 4 (زمستان 1387)

  • تاریخ انتشار: 1387/10/11
  • تعداد عناوین: 14
|
  • بهادر اعلمی هرندی، آرمین اعلمی هرندی، بابک سیاوشی صفحه 1
    زمینه و هدف
    هنوز هم علیرغم پیشرفت های زیادی که صورت گرفته است، پای دیابتی و عوارض متعاقب آن عامل مهمی در ناتوانی بیماران محسوب می شود. لذا بر آن شدیم تا با مطالعه ای سیستماتیک و مروری بر آخرین مقالات معتبر، مجموعه ای گردآوری نماییم که بتواند راهنمای برخورد با این بیماران باشد.
    مواد و روش ها
    از منابع الکترونیک و منابع نمایه شده و معتبر استفاده شد و 877 مقاله به دست آمد. از بین این مقالات، مقالاتی که متن کامل آن ها موجود بود و در پنج سال اخیر منتشر شده بودند، مورد بررسی بیشتر قرار گرفتند.
    یافته ها
    هنوز هم شروع زخم پای دیابتی را ناشی از نوروپاتی و نیز اختلال عروقی می دانند. عمق درگیری و وجود یا نبودن عفونت از اولین مواردی هستند که در برخورد با این بیماران باید واضح و روشن شوند. درمان آنتی بیوتیکی و درمان جراحی مکمل هم هستند و پس از آن، روش های پوشش زخم و تکنیک های پانسمان جدید مطرح شده اند.
    نتیجه گیری
    با توجه به موارد ذکر شده، به نظر می رسد که پیشگیری از بروز زخم و کنترل قند خون از درمان زخم هم راحت تر است و هم از نظر اقتصادی به صرفه تر است. در صورت به وجود آمدن زخم، در قدم اول باید سعی در جلوگیری از عفونی شدن زخم کنیم و اگر عفونت رخ داد از دبریدمان به موقع غافل نشویم.
    کلیدواژگان: دیابت، زخم پا، درمان، پیشگیری
  • عزیزالله عباسی، دامون انصاری، داوود شریفی، محمد ابرکار، فرهنگ ساسانی، نسرین رحمانی جو صفحه 8
    زمینه و هدف
    جایگزینی قطعاتی از مری که درگیر تومور، صدمات و یا بیماری های دیگر شده است، معمولا نیاز به اعمال جراحی سنگین و پیچیده نظیر قرار دادن معده، کولون، روده باریک و یا نسوج مرکب پوست دارد. در حالی که رزکسیون قطعاتی از نای در گردن و آناستوموز مجدد دو سر آن کاری ساده، عملی و کم عارضه است. ما به این فکر افتادیم که در یک مطالعه تجربی قطعه ای از مری در گردن را خارج کرده و به وسیله قطعه ای از نای جایگزین کنیم تا شاید راهکار ساده تری برای بیماران مبتلا به ضایعات مری پیدا شود.
    مواد و روش ها
    در سگ های بالغ طی یک عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی از طریق شکاف گردنی، 5 سانتیمتر از طول نای را در حالیکه پایه عروقی آن حفظ گردیده بود، جدا کرده و بعد 5 سانتیمتر از مری را رزکسیون کرده، نای جدا شده به دو سر مری باقیمانده آناستوموز گردید. سپس دو سر نای قطع شده نیز به یکدیگر آناستوموز شد.
    یافته ها
    بلع حیوانات و صدا بعد از عمل طبیعی بود. اثری از آسپیراسیون در معاینات بالینی و رادیوگرافی دیده نشد. در بررسی های حین اتوپسی، آناستوموزها باز و بدون علائمی از تنگی بود.
    نتیجه گیری
    جایگزینی قطعه ای از مری به وسیله قطعه ای از نای امری امکان پذیر و کم عارضه است و احتمالا می تواند در ضایعات مری گردنی در انسان مورد استفاده قرار گیرد.
    کلیدواژگان: مری، بازسازی، نای
  • رویا فرجی، فریبا میربلوک، آبتین حیدرزاده صفحه 15
    زمینه و هدف
    کمتر از 2 درصد تمام حاملگی ها از نوع خارج رحمی می باشند و حاملگی خارج رحمی پاره مهمترین علت مرگ مادر مرتبط با حاملگی در سه ماه اول بارداری می باشد. بیشترین خطر حاملگی خارج رحمی، موارد شناخته نشده در مراحل زودرس آن و مراجعه بیمار در وضعیت اورژانس با پارگی لوله و خونریزی داخل شکم می باشد. هدف از این مطالعه بررسی ارزش تشخیصی شاخص شوکی جهت تشخیص حاملگی خارج رحمی پاره شده می باشد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مقطعی روی 99 بیمار مبتلا به حاملگی خارج رحمی بستری در بیمارستان الزهرا(س) رشت صورت گرفت. متغیرهای مورد بررسی سن بیمار، سن حاملگی، تیتراژ B-HCG، فشار خون سیستولیک و تعداد نبض و شاخص شوکی در زمان پذیرش بیمار، گزارش سونوگرافی، هموگلوبین اولیه، حجم خون داخل شکم و وضعیت لوله های رحمی حین عمل بود. برای تمام بیماران شاخص شوکی محاسبه شد. حساسیت، ویژگی، ارزش پیش بینی مثبت و منفی شاخص شوک نقطه برش در پیشگویی پارگی لوله و خونریزی داخل شکمی مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات به وسیله آزمون های، کای دو، تی استیودنت، تی تست و مان ویتنی، همبستگی پیرسون و رگرسیون پواسون با استفاده از نرم افزار آماری Stat 8، SPSS 15 تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    از 99 بیمار مبتلا به حاملگی خارج رحمی، 38 بیمار حاملگی خارج رحمی پاره و 61 بیمار حاملگی خارج رحمی غیر پاره داشتند. میانگین شاخص شوکی در گروه با حاملگی خارج رحمی پاره 3/099/0 و در حاملگی خارج رحمی غیرپاره 2/082/0 بوده که از نظر آماری اختلاف معنی دار بود P<0.01)). نقطه برش شاخص شوک 89/0تعیین شد. بین میزان خون داخل شکم و شاخص شوک ارتباط مثبت معنی دار وجود داشت (P<0.001).
    نتیجه گیری
    شاخص شوکی می تواند به عنوان معیاری جهت پیشگویی پارگی حاملگی خارج رحمی مورد استفاده قرار گیرد و شاخص شوک بیش از 89/0 یک عامل پیش بینی کننده ارزشمند برای تشخیص پارگی حاملگی خارج رحمی بوده و با خونریزی داخل شکم ارتباط دارد.
    کلیدواژگان: حاملگی خارج رحمی، شاخص شوکی، پارگی لوله رحمی
  • علی غفوری، شاهرخ عطاریان، سید محمد توانگر، ناهید صدیقی صفحه 29
    زمینه و هدف
    در خانم های زیر 40 سال مبتلا به توده پستان، جراح به مواردی برخورد می کند که علیرغم انجام معاینه فیزیکی، ماموگرافی و آسپیراسیون سوزنی پستان نمی تواند به وضوح در خصوص انجام یا عدم انجام بیوپسی باز تصمیم گیری نماید. دراین مطالعه هدف آن است که دراین قبیل موارد باتوجه به اهمیت نسبی هر یک از سه روش فوق و طراحی یک روش نمره بندی بتوان توده های قابل لمس پستان در زنان زیر 40 سال را دقیق تر بررسی کرده و به انجام بیوپسی باز اقدام نمود.
    مواد و روش ها
    توده های پستان به وسیله روشModified Triple Test Score (MTTS) که در آن نمره 1 برای خوش خیمی و نمره 2 برای موارد مشکوک و نمره 3 برای موارد بدخیم برحسب معاینه بالینی، اولتراسونوگرافی و آسپیراسیون سوزنی مشخص می گردد، ارزیابی می شوند. MTTS مجموع نتایج نمره بندی شده موارد فوق می باشد که توسط بیوپسی اکسیزیونال تصحیح می گردد.
    یافته ها
    در بین 100 توده پستانی ارزیابی شده به 69 مورد نمره 3 و به 15 مورد نمره 4 تعلق گرفت که همگی خوش خیم بودند. 4 مورد نمره 5 داشتند که فقط یک مورد بدخیم بود. پنج مورد نمره 6 داشتند که 3 مورد بدخیم بود. به هفت مورد نمره 7، 8 و 9 تعلق گرفت که همگی بدخیم بودند.
    نتیجه گیری
    MTTS در نمرات غیر از 5 و 6 حساسیت تشخیصی 100% در تعیین ماهیت توده داشت، توده هائی که نمره 4 داشتند، همگی خوش خیم بودند. نمرات 7 تا 9 همگی به درمان قطعی منجر شدند و نمرات 5 و 6 نیازمند ارزیابی دقیق تر بودند. این روش در حالیکه همه موارد بدخیم را شناسایی کرده است معهذا به دلیل تشخیص قطعی و مسائل قانونی نیاز به بیوپسی باز را مرتفع نمی کند.
    کلیدواژگان: توده پستان، بدخیم، خوش خیم
  • سراج مهاجری، غفور داد جویی، محمدرضا بیگ زاده، الناز رضایی قلعه چی صفحه 30
    زمینه و هدف
    مشکلات تشخیصی در تصمیم گیری بیماران با شکم حاد همواره باعث شده است که جراحان در صدد استفاده از ابزارهای پاراکلنیک برای تشخیص بهتر باشند. سونوگرافی با قدرت تشخیصی بالا، ارزان و بدون خطر بودن یکی از ابزارهای تشخیصی بسیار توانمند است. این پژوهش برآن است تا با مقایسه یافته های سونوگرافی شکم و مقایسه آن با یافته های بعد از عمل ارزش تشخیصی آن را مشخص سازد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه از نوع تحلیلی توصیفی می باشد. تعداد 220 بیمار با شکم حاد تحت سونوگرافی قرار گرفتند. برای نمونه گیری از 2 بیمارستان سبلان و فاطمی اردبیل استفاده شد و برای تکمیل اطلاعات از پرسشنامه نیز استفاده گردید.
    یافته ها
    122 نفر (4/55%) از شرکت کنندگان زن بودند. بیشتر شرکت کنندگان در گروه سنی 30 تا 39 سال قرار داشتند. بیشتر افراد سونوگرافی شده متاهل (8/51%) بودند. بیشترین محل درد مربوط به پری امبلیکال (60%) بود. اکثر شرکت کنندگان یافته های آزمایشگاهی طبیعی داشتند. در نهایت اکثر موارد گزارش شده در مورد کله سیستیت و آپاندیسیت (5/87%) منجر به تشخیص صحیح حین عمل شد.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد که در بسیاری از موارد تشخیص های گزارش شده در سونوگرافی با یافته های حین عمل همسو بوده، در نتیجه پیشنهاد می شود که در موارد شکم حاد که با مشکل تشخیص مواجه می باشد، حتما سونوگرافی به عنوان یک ابزار توانمند تشخیصی مورد توجه قرار گیرد.
    کلیدواژگان: شکم حاد، سونوگرافی، آپاندیسیت
  • افشین طاهری اعظم، اسماء سنجری پور، ابوالفضل امامدادی، سیده فاطمه علوی، رضوانه مشهدی صفحه 35
    زمینه و هدف
    تهوع و استفراغ بعد از عمل [(PONV) Post Operative Nausea and Vomiting] از جمله شایعترین عوارض بعد از عمل می باشد و علاوه بر کاهش رضایت مندی بیماران بعد از عمل منجر به عوارضی مانند پنومونی آسپیراسیون، از هم گسیختگی زخم و تاخیر در ترخیص بیماران نیز می گردد. به این منظور در سال های اخیر تلاش هایی در جهت کاهش دادن این عارضه به کمک داروهای مختلف صورت گرفته است. در این مطالعه تاثیر کلونیدین خوراکی با دوز اندک در کاهش تهوع و استفراغ بعد از اعمال انتخابی ارتوپدی اندام مورد بررسی قرار گرفته است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به روش مداخله ای کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور در سال 1386 در بیمارستان خاتم الانبیاء(ص) شهر زاهدان بر روی 160 بیمار مرد در گروه سنی 20 تا 60 سال صورت پذیرفت، تمام بیماران کاندید انجام جراحی الکتیو در اندام ها بودند. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه 80 نفره تقسیم بندی شدند. به گروه مورد 45 دقیقه قبل از عمل 1/0 میلی گرم کلونیدین و به گروه شاهد کپسول داروی خالی به عنوان پلاسبو (دارو نما) همراه با 50 سی سی آب تجویز می شد. هر دو گروه تحت رژیم بیهوشی استاندارد یکسان قرار گرفتند و پس از عمل در اتاق ریکاوری و سپس در بخش تا حداکثر 24 ساعت از نظر بروز تهوع و استفراغ تحت نظر قرار گرفتند، سپس فراوانی تهوع و استفراغ بعد از عمل در دو گروه با تست های آماری مورد مقایسه قرار گرفت.
    یافته ها
    در گروه پلاسبو 32 بیمار (40%) در دوره بعد از عمل هیچگونه تهوع و استفراغی نداشتند، در حالیکه در گروه دریافت کننده کلونیدین 66 بیمار (5/82%) در دوره بعد از عمل بدون علامت بوده و دارای تهوع و استفراغ نبودند. آنالیزهای آماری حاکی از اختلاف آماری معنی دار بین دو گروه بود (P<0.0001). در کل فراوانی تهوع و استفراغ در گروه مصرف کننده کلونیدین کمتر از گروه دریافت کننده پلاسبو بود و عارضه جانبی خاصی مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    با استفاده از دوز کم کلونیدین خوراکی، می توان به طور قابل ملاحظه ای تعداد بیمارانی که بعد از اعمال جراحی ارتوپدی فاقد تهوع و استفراغ بعد از عمل هستند را افزایش داد.
    کلیدواژگان: کلونیدین، تهوع و استفراغ بعد از عمل، جراحی ارتوپدی
  • مهدیه مجیبیان، حسن نصیری طوسی، سعید پاکدل، لیلا کوچک یزدی صفحه 41
    زمینه و هدف
    بی اختیاری ادراری مساله بسیار شایعی است که کیفیت زندگی میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده است. بی اختیاری ادراری استرسی [Stress Urinary Incontinence (SUI)] شایعترین فرم بی اختیاری ادراری است که زنان را بیش از مردان درگیر می نماید. از جمله درمان هایی که در سال اخیر در بسیاری از نقاط دنیا مورد توجه قرار گرفته Intravaginal Slingoplasty (IVS) می باشد. در این مطالعه ما به بررسی بیماران درمان شده به روش IVS در بیمارستان مجیبیان یزد پرداخته ایم.
    مواد و روش ها
    این مطالعه آینده نگر نیمه تجربی (بدون گروه شاهد) بر روی 17 بیمار زن مبتلا به SUI مراجعه کننده به کلینیک بی اختیاری ادراری بیمارستان مجیبیان طی سال های 1385 و 1386 که تست مارشال آنها مثبت بود و کاندید جراحی IVS شده بودند، صورت گرفت و نتایج به کمک نرم افزار آماری SPSS 11.5 و آزمون ناپارامتری ویلکاکسون آنالیز گردید.
    یافته ها
    میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 86/5±41/43 سال (محدوده سنی 34 تا 55 سال) و میانگین تعداد زایمان در آنها 50/1±82/4 (محدوده 3 تا 7 زایمان) بود. 3 مورد از بیماران (64/17%) علایم همراه شامل تکرر ادرار و Urgencyداشتند. 12 مورد (58/70%) از بیماران سابقه جراحی قبلی شکم یا لگن داشتند. از نظر عوارض 3 مورد (64/17%) پارگی مثانه حین عمل جراحی داشتند که هر 3 مورد در نخستین بیماران مورد IVS روی داده و حداقل در 13 بیمار اخیر هیچ مورد پارگی مثانه نداشتیم، بعلاوه 2 مورد (76/11%) احتباس ادراری بعد از عمل داشتند که با سونداژ برطرف گردید و تنها یک مورد (88/5%) دچار عفونت ادراری گردید. میانگین طول مدت بستری بیماران در بیمارستان 15/1±4 روز (محدوده 3 تا 7 روز) بود. در پیگیری 6 هفته ای بیماران تنها یک بیمار همچنان از بی اختیاری شکایت داشت که جنبه وسواس روانی داشت و تحت درمان روانپزشکی قرار گرفت، در حالیکه از نظر ابژکتیو کلیه بیماران استرس تست منفی داشتند (P-value=0.000). پیگیری یکساله بیماران نیز حاکی از بهبودی ابژکتیو و سابژکتیو 35/82% بوده است (P-value<0.001).
    نتیجه گیری
    مجموعا به نظر می رسد این شیوه به لحاظ پاسخ درمانی قابل مقایسه با شیوه های درمانی موجود و مطالعات مشابه می باشد، لیکن عوارض حین عمل در مقایسه با مطالعات IVS مشابه بیش از حد انتظار بوده است.
    کلیدواژگان: بی اختیاری ادراری استرسی
  • امیر درخشان فر، امین نیایش، پیمان کاظمی صفحه 47
    زمینه و هدف
    فیشرآنال یک بیماری شایع آنورکتال است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه درمان جراحی فیشر مزمن آنال با دو روش اسفنکتروتومی باز و اسفنکتروتومی بسته انجام شد.
    مواد و روش ها
    60 بیمار مبتلا به فیشر مزمن مقعد که برای درمان جراحی به بیمارستان اکباتان همدان ارجاع شده بودند، بطور تصادفی در دو گروه 30 نفره (گروه A: بیماران با جراحی باز و گروه B: بیماران با جراحی بسته) مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از انجام عمل جراحی، داده های مورد نظر از زبان بیمار و طبق گفته او و نیز در مواردی با معاینه پزشک، جمع آوری شده و در پرسشنامه مورد نظر به ثبت رسید که در واقع جمع آوری داده ها تا زمانی که بیمار تحت بستری در بیمارستان بود، در حضور بیمار انجام گرفت و پس از مرخص شدن از بیمارستان به منظور پیگیری بیشتر و طولانی تر یا به صورت تلفنی یا با مراجعه به محل سکونت بیمار و یا با مراجعه بیمار به درمانگاه یا مطب طبق زمان های تعیین شده انجام شده و در پرسشنامه به ثبت رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به کمک نرم افزار آماری SPSS انجام شد. برای بررسی معنی داری آماری از آزمون های کای اسکور و تی تست استفاده شد.
    یافته ها
    میانگین مدت زمان بهبودی پس از عمل در بیماران مبتلا به فیشر مزمن مقعد در گروه باز، 55/3±53/21 روز و در گروه بسته، 1/2±7/7 روز می باشد که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (001/0P<). میانگین مدت زمان بازگشت به کار در بیماران مبتلا به فیشر مزمن مقعد در گروه باز، 8/0±39/4 روز و در گروه بسته 1±27/3 روز می باشد که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (001/0P<). میانگین مدت زمان احساس درد در بیماران مبتلا به فیشر مزمن مقعد در گروه باز 9/1±73/2 روز و در گروه بسته 33/1±73/1 روز بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (02/0(P=.
    نتیجه گیری
    بطورکلی با توجه به در نظر گرفتن وضعیت بهبودی، زمان بازگشت به فعالیت های عادی و درد بعد از عمل، در این مطالعه ما به این نتیجه رسیدیم که روش جراحی اسفنکتروتومی بسته بطور معنی داری بهتر از روش اسفنکتروتومی باز در درمان فیشر مزمن مقعد می باشد.
    کلیدواژگان: اسفنکتروتومی باز، اسفنکتروتومی بسته، فیشر مزمن آنال
  • محمدعلی زرگر شوشتری، حسین شاهرخ، حسین عجمی، بهرام خانه دان، حسین صفاری صفحه 53
    زمینه و هدف
    با توجه به شیوع کم جراحی های لگنی و تواتر پائین توده های رتروپریتونئال، ما برای توجیه رویکرد جراحی وسیع در مراحل اولیه بیماری های مذکور، نتایج جراحی توده های لگنی، بجز پروستات را در چند سال اخیر مورد بررسی قرار دادیم.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه گذشته نگر 17 نفر از بیماران با توده های لگنی که تحت جراحی و رزکسیون توده های لگنی رتروپریتونال در بیش از 10 سال گذشته در مرکز فوق تخصصی بیماری های کلیوی و مجاری ادراری شهید هاشمی نژاد قرار گرفته بودند را بررسی کردیم.
    یافته ها
    از 17 بیمار مورد بررسی قرار گرفته، 6 مورد مبتلا به انواع سارکوم های بافت نرم لگنی، سه مورد مبتلا به تومورهای با منشاء عصبی از قبیل نوروفیبروماتوز، دو مورد کیست سمینال وزیکل، یک مورد کارسینوم اوراکال، دو مورد مبتلاء به فیبروز رترو پریتوان لگنی، یک مورد مبتلا به آندومتریوز، یک مورد مبتلا به تومورهای ژرم سل به دنبال بیضه نزول نکرده، و یک مورد مبتلا به آبسه لگنی به دنبال دستکاری های سیستم ادراری بوده است. اکثر بیماران بیشتر از 5 سال طول عمر بدون تومور داشته اند. از 17 بیمار، 12 نفر تومور محدود و بدون تهاجم به ارگان های حیاتی لگنی و مثانه داشته اند که 92% آنان یعنی 11 نفر طول عمر 5 ساله داشتند. در مقابل 29% یعنی 5 نفر از 17 بیمار تومورهای مهاجم به ارگان های اساسی لگنی و یا پریتوان داشتند که هیچ یک از 5 بیمار طول عمر 5 ساله نداشتند. عود موضعی در 5 بیمار (30%) دیده شد که 3 نفر آنان تحت رزکسیون مجدد قرار گرفتند. مهمترین عامل پیشگویی کننده طول عمر، پاتولوژی، مرحله آسیب شناسی تومور و منفی بودن حاشیه های جراحی بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به این بررسی، برداشت گسترده توده تومورال و تمامی بافت نرم و غدد لنفاوی اطراف که نتیجه آن منفی شدن حاشیه های جراحی باشد، درمان اصلی در توده های لگنی غیر متاستاتیک است.
    کلیدواژگان: توده های لگنی، توده های رتروپریتونئال، سونوگرافی ترانس رکتال
  • سید عباس طباطبایی، سید مظفر هاشمی، غلامرضا مهاجری، مجتبی احمدی نژاد، وحید گوهریان، محسن کلاهدوزان، سیاوش صحت صفحه 59
    زمینه و هدف
    هدف از این مطالعه بررسی فراوانی نسبی بروز آریتمی و افت فشار خون درحین دستکاری مدیاستن در عمل ازوفاژکتومی ترانس هیاتال و عوامل مؤثر در آن است.
    مواد و روش ها
    در این بررسی در یک پژوهش آینده نگر 61 بیمار با کانسر مری که تحت عمل جراحی ترانس هیاتال ازوفاژکتومی در بیمارستان الزهرا در سال 85 تا 86 قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک مربوط به بیماران، محل تومور، عملکرد تنفسی و قلبی، تغذیه قبل از عمل، عوارض حین و بعد از عمل شامل آریتمی، افت فشار خون، نوع پاتولوژی، طول عمل و مدت دستکاری مدیاستن، میزان خونریزی، احتیاج به عمل مجدد، نیاز به تزریق خون و مرگ و میر با استفاده از آزمون های فیشر دقیق، کای اسکوئر، رگرسیون لجستیک و تی تست مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    2/8% بیماران در دوره قبل از دستکاری، 8/50% بیماران حین دستکاری و 2/11% در 24 ساعت اول بعد از عمل دچار آریتمی شدند (P=0.05). نیاز به ترانسفوزیون، نوع پاتولوژی تومور، وجود آریتمی قبل از دستکاری، FEV1 زیر 2 لیتر و میزان مایع دریافتی در بروز آریتمی بطور معنی داری مؤثر بودند. 2/8% بیماران قبل از دستکاری مدیاستن و 7/55% حین دستکاری دچار افت فشار خون شدند. مدت دستکاری، میزان خونریزی، میزان فشار خون سیستول و دیاستول قبل از دستکاری و FEV1 زیر 2 لیتر در بروز افت فشار خون بطور معنی داری مؤثر بودند.
    نتیجه گیری
    شیوع آریتمی و افت فشار خون در حین دستکاری مدیاستن قابل توجه است. جهت کاهش بروز آریتمی حین ازوفاژکتومی، کنترل عوامل خونریزی دهنده و بهبودی عملکرد ریه قبل از عمل و کنترل مایع دریافتی توصیه می شود. جهت کاهش بروز افت فشار خون، کاهش زمان دستکاری مدیاستن، کاهش خونریزی حین عمل و کنترل دقیق فشار خون قبل از دستکاری و بهبود عملکرد ریوی توصیه می گردد.
    کلیدواژگان: آریتمی، افت فشار خون، ازوفاژکتومی ترانس هیاتال
  • سیداسماعیل حسن پور، مهدی راستی اردکانی صفحه 69
    بازسازی نقایص مرکب در صورت، همواره برای جراحان پلاستیک چالش برانگیز بوده است. این بازسازی می تواند از طریق فلپ های موضعی، ناحیه ای، دور دست و فلپ های آزاد صورت گیرد که هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارند. در این مقاله روش بازسازی همزمان نقایص مرکب صورت با استفاده از یک فلپ ارائه شده است. تکنیک ارائه شده در یک خانم 45 ساله که از حدود 20 سال قبل به علت ضایعه زخمی پیش رونده دچار تخریب شدید بینی و لب فوقانی و طرف راست صورت شده بود، انجام شد. با کمک گسترش دهنده بافتی و طراحی مناسب برای اتساع بافت طبیعی گردن و توالی مراحل مختلف جراحی، با استفاده از فلپ لوله ای گردنی بازسازی نقص کامل بینی، لب فوقانی و گونه چپ صورت گرفت. نتیجه به دست آمده رضایت بخش و میزان جوشگاه باقیمانده در محل دهنده فلپ ناچیز بود. این فلپ را می توان برای بازسازی نقایص وسیع صورت در بیمارانی که بافت گردن سالم باقی مانده است، بکار برد.
    کلیدواژگان: فلپ لوله ای گردن، فلپ آزاد، بازسازی
  • گزارش یک مورد نادر گواتر مولتی ندولار در مدیاستن خلفی
    پروین شاپوری صفحه 75
    گواترهای مدیاستن خلفی خیلی نادرند و اغلب ناشی از نزول پل تحتانی لوب بزرگ شونده تیروئید به سمت پایین و خارج می باشد. اغلب بیماران با توده گردن و شکایات ناشی از فشار یا انحراف تراشه، مری یا ورید اجوف فوقانی مراجعه می کنند. تشخیص با گرافی قفسه سینه، سی تی اسکن قفسه سینه و گردن و ازوفاگوگرام با باریم می باشد. بزرگی پیشرونده، خطر خونریزی ناگهانی در داخل غده تیروئید که باعث مختل شدن تنفس می شود و احتمال بدخیمی همراه، عمل جراحی را الزامی می سازد. معمولا عمل جراحی گواتر داخل توراکس از طریق گردن یا سرویکوتوراسیک انجام می شود. بیمار ما آقای 56 ساله بود که با تنگی نفس، سختی بلع و سر و گردن قرمز و برافروخته مراجعه کرد که پس از انجام سی تی گردن و قفسه سینه، توده در مدیاستن خلفی با منشا لوب راست تیروئید ملاحظه شد و پس از بررسی های لازم عمل از طریق برش گردنی به صورت تیروئیدکتومی ساب توتال همراه با خارج کردن جزء مدیاستن خلفی انجام شد.
    کلیدواژگان: گواتر، مدیاستن خلفی، برش گردنی
  • سیدعباس میرمالک صفحه 80
    شما احتمالا مقالات متعددی در زمینه خاصی داشته اید و یا به دلایلی در موردی مرجع تلقی می شوید که در یک کار گروهی نگارش کتاب، فصلی از آن به شما محول شده است. قبول این مسئولیت به مراتب از تهیه یک مقاله سخت تر است. شاید پذیرش آن اصلا به صلاح نباشد. این فصل رویکرد به چنین شرایطی را توضیح می دهد.
  • علی یعقوبی نوتاش، جلال سیدفرشی، آیدین یعقوبی نوتاش صفحه 84
    فتق “Hernios”، به عنوان یک بیماری شناخته شده از روزگار باستان همواره توجه بشر را به خود جلب کرده و بعضی از تظاهرات و علائم و درمان های مختلف آن، مورد توجه پیشینیان بوده است. در طی گذشت دوران باستان تا دوران سلمانی جراحان پیشرفت عمده ای در شناخت و درمان آن حاصل نکرده اند ولی با ظهور رنسانس در اروپا و جایز شدن دیسکسیون و تشریح، دانش پزشکان از آناتومی فتق ها افزایش یافته و با معرفی روش های استریل کردن توسط لیستر و تثبیت جایگاه بیهوشی در جراحی، تحول اساسی در درمان فتق ایجاد شده است. از زمان باسینی و در طول یک قرن اخیر، پیشرفت های گسترده ای در روش های جراحی مختلف بافتی و بکارگیری از پروتزهای فلزی و غیر فلزی در جراحی به طور همزمان حاصل گشته است. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و بهینه سازی انواع مش ها، روش های جراحی بهتری برای ترمیم بافتی با استفاده از پروتز و لاپاراسکوپ برای درمان فتق بکار گرفته می شود. از طرفی افزایش مهارت جراحان، با رعایت اندیکاسیون های روش های مختلف جراحی، میزان عود بیماری کاهش یافته و عوارض پس از جراحی نیز کمتر شده است.
    کلیدواژگان: فتق، جدار شکم
|
  • Page 1
    Introduction &
    Objective
    Today, regardless of significant progresses, diabetic foot and its complications are major cause of morbidity in diabetic patients. So, we decided to have a systematic review of valuable papers and prepare a valuable a collection to guide the management of these patients.
    Materials and Methods
    From electronic journals and papers, 877 papers were extracted and among them, those were chosen that were published in the last five years and their full texts were available.
    Results
    Neuropathy and vasculopathy are still taken to be the roots of diabetic foot ulcers. Determination of depth of involvement of tissues and existence of infection are two most important factors which must be cleared at the beginning of treatment. Anti biotic therapy and surgery are complement of each other and then, soft tissue coverage and new dressing techniques are considered.
    Conclusions
    Prevention of the ulcer and exact control of blood sugar are more convenient and more economical than treatment of diabetic foot ulcer. If ulcer appears, the priority is to prevent infection and if infection happens, on time treatment of if is necessary if limb salvage is desired.
  • Page 8
    Introduction &
    Objective
    The replacement of segments of esophagus damaged by a tumor or other diseases is usually difficult requiring complex surgical procedures such as replacement of the involved area with stomach, colon, small bowel or composite tissue flaps. In esophageal lesions, this problem is more complicated; whereas, the resection of the segments of trachea and anastomosis of the two ends is a simple and practical procedure with low complications. In this experimental study we resected a piece of cervical esophagus and replaced it with a segment of trachea to find a simple solution for patients suffering from esophageal lesions.
    Materials and Methods
    In 20-30 kg mature adult dogs, 5 cm of trachea was resected while preserving its attachments to the surrounding fibroareolar tissues. Then, 5 cm of esophagus was resected and replaced with the prepared segment of trachea. End to end tracheal anastomosis performed by a combination of interrupted and running vicryle sutures and anastomosis of esophageal ends to the tracheal segment was performed by running nylon sutures.
    Results
    No complication occurred during surgery. Both swallowing function and voice were normal in all three dogs after the operation. Oral diet started the day after operation. No sign of aspiration was seen in clinical and radiographic examinations. On autopsy examination, anastomoses were patent without being narrowed or having abnormal muscosal changes.
    Conclusions
    The replacement of segment of esophagus with an autogenous tracheal segment is a practical procedure with low complications and can probabely be used for the treatment of esophageal lesions in human begings.
  • Page 15
    Introduction &
    Objective
    Less than 2% of all pregnancies are ectopic. Ruptured ectopic pregnancy (EP) remains the leading cause of pregnancy related maternal death in the first trimester. The greatest danger is related to undiagnosed early stage of tubal rupture. The aim of study is the dertermination of ability of the shock index in identifying ruptured ectopic pregnancy
    Materials and Methods
    This cross sectional survey was conducted on 99 patients with ectopic pregnancy in Rasht's Alzahra hospital. We calculated shock index for all patients and then we calculated sensitivity, spicifity, positive and negative predictive values for each index. We determined the cut-off point of shock index with Roc curve and evaluated the correlation between shock index and hemoperitoneum. Statistical significans for variables were determined with the x2, Student t test, Pearson coefficient and logistic regression. All statistical calculations were done with Stat.V8, SPSS.15.
    Results
    38 of the 99 patients had ruptured EP and 61 of 99 patients had unruptured EP. The mean of shock index in ruptured group was 0.99±0.3 and in the unruptured group was 0.82±0.2. There was significant difference between these two groups (P=0.001). The cut off point of shock index was ≥ 0.89.There was a significant correlation between hemoperitoneum and shock index (P≤ 0.001; r =0.54).
    Conclusions
    The shock index ≥ 0.89 is a valuable predictive factor for Ruptured EP and has correlation with Hemoperitoneum.
  • Page 29
    Introduction &
    Objective
    In women under 40 years of age, which are afflicted with palpable breast masses, the surgeon sometimes encounters situations that inspite of physical examination, mammography and fine needle aspiration, cant decide whether to perform open biopsy or not. The purpose of this study was to develop a rapid and accurate diagnostic test for palpable breast masses in women under the age of 40.
    Materials and Methods
    Breast masses are evaluated utilizing a modified triple test score (MTTS) which assigned scores of 1 for benign, 2 for suspicious, and 3 for malignant masses from physical examination, ultra-sonography, and fine needle aspiration. The MTTS is the sum of three scores and is corrected with biopsy and follow up.
    Results
    Among the 100 evaluated masses, 69 scored 3, 15 scored 4; all were benign. Four scored 5; 1 was malignant. Five scored 6 and three were malignant. Seven scored 7, 8, and 9 and all were malignant.
    Conclusions
    The MTTS had 100% diagnostic accuracy in cases other than those with scores 5 and 6 points. Masses scores 4 points are benign. Those having scores seven up to nine points were proceed to definitive therapy. Those having scores five and six points need evaluation. This approach dose not avoids open biopsy in the majority of cases, but while captures all malignant cases.
  • Page 30
    Introduction &
    Objective
    Diagnostic difficulties in decision making for patients with acute abdomen always have made surgeons to utilize Paraclinical instruments for making better diagnosis. Ultrasonography with high diagnostic ability, is cheap, non invasive and one of the powerful instruments. The purpose of this study is to consider its diagnostic value by comparison of ultrasonigraphic and post-operational Finings.
    Materials and Methods
    This is a cross-sectional study. 220 patients with acute abdomen underwent ultrasonography. Patients were chosen from two hospitals Fatemi and Sabalan. To collect information, question sheets were used.
    Results
    122 cases (55.4%) were female. The majority of cases were in the range of 30-39 years of age (46.3%). More cases were married (51.8%) and most of them were complaining of periumblical pain. Laboratory finings for most of patients were normal laboratory Findings. Finally, most of reported cases with cholecystitis and appendicitis (87.5%) were led to correct diagnosis during the operation.
    Conclusions
    It seems that most of sonographic diagnoses reports were consistent with operational findings. Thus, it is suggested that in patients with acute abdomen which face with diagnostic problem, ultrasonography can be used as a useful tool.
  • Page 35
    Introduction &
    Objective
    Post operative nausea and vomiting (PONV) is regarded as important post operative complications that leads to reducing patients satisfaction and other complications such as aspirations pneumonia, wound dehiscence and delay in discharge the patient. Several drugs have been examinated for diminishing this complication during the past few years. In this study we compared the efficacy of oral clonidine in the prevention of PONV in two groups.
    Materials and Methods
    This was a double blind randomized clinical trial performed on 160 patients who were candidate for elective limb orthopedic surgery at Khatam al-Anbia' (sal) hospital Zahedan, Iran at 2007. The patients were randomly grouped into two 80 member groups. The 1st groups was given 0.1 mg oral clonidine and the 2nd groups was given placebo 45 min before surgery. Then they underwent similar standard anesthetic methods and the follow up was done in recovery room and then in the orthopedic department for maximum of 24 h after surgery. The prevalence of PONV in the two groups was compared through statistical tests.
    Results
    The results of this study in the two groups demonstrated a statistically meaning full difference between the prevalence of PONV in the two groups (P<0.0001). Side effects in both groups were equally rare.
    Conclusions
    Using a low dose of oral clonidine can significantly increase the change of PONV free orthopedic surgeries.
  • Page 41
    Introduction &
    Objective
    Urinary incontinence is a very common problem affecting the quality of life of millions of individuals all over the world. Stress Urinary Incontinence (SUI) is the most common form of urinary incontinence which affects women more than men. Intravaginal Slingoplasty (IVS) is a treatment for urinary incontinence which has attracted attention in various parts of the world in recent years. This study includes, stress urinary incontinence patients treated by IVS at the Mojibian hospital of Yazd, Iran.
    Materials and Methods
    This study includes 17 SUI women patients who referred to the urinary incontinence clinic of Mojibian hospital during the years 2006-2007 and had a positive Marshal's test and candidates for IVS surgery were studied. Results were analyzed using SPSS 11.5 and wilcoxon test.
    Results
    The mean age of the patients was 43.41+5.86 years (age ranges between 34 and 55 years). The mean number of previous child births was 4.82+1.5 (range 3-7 parturitions). 3 of the patients (17.64%) had symptoms of urinary frequency and urgency. 12 patients (70.58%) had history of previous abdominal or pelvic surgeries. Complications included intra operational urinary bladder tear in 3 cases (17.64%), post surgical urinary retention in 2 cases (11.76%), which was relieved by catheterization and only one case of infection (5.88%) was observed. The mean duration of hospital stay was 4+1.15 days (range 3-7 days). After 6 weeks of follow up, all of the patients had a negative stress test, but one patient complained of urinary incontinence which was of an obsessive psychiatric nature and the patient was treated by a psychiatrist (P-value=0.000). After one year of follow up, 82.35% of the patients were treated both objectively and subjectively.
    Conclusions
    Even though general conclusion is not possible due to the small number of cases, it seems that the treatment response is comparable with other existing and customary modes of treatment, but the intra operational complications rate in the study was more than those in other similar IVS studies.
  • Page 47
    Introduction &
    Objective
    Anal fissure is a common problem that causes significant morbidity in a young and otherwise healthy population. In this study we aimed at comparing the two surgical treatments: Closed lateral internal subcutaneous sphincterotomy, and Open lateral internal subcutaneous sphincterotomy.
    Materials and Methods
    60 patients with signs and symptoms of chronic anal fissure who had referred to Ekbatan Hospital of Hamadan for surgical treatment, were included in this study. They were randomly divided into two groups of 30 patients, One group underwent Open Lateral internal subcutaneous sphincterotomy (group A), and the other group underwent close Lateral internal subcutaneous sphincterotomy (group B). Afterwards the questionnaires were filled in concerning the patients` demographic characteristics and the duration of their problem and their post surgical conditions such as: healing and back to work time and days with pain, using patients’ words and the physical exam performed by the physician during the patient’s stay in hospital and later on by interviewing the patients six month after the operation. The data were analyzed by SPSS 10 software and were compared by T-test and chi square tests.
    Results
    Average healing time in the two groups was 21.53±3.55 days in group A and 7.7±2.1 days in group B, which are statistically different (P<0.001).Patients went back to work 4.39±0.8 days after operation in group A, and 3.27±1 days after operation in group B (P<0.001). Also average days with pain after surgical treatment was significantly different in the two groups (P=0.02). Hematoma was not discovered and bleeding did not take place in the first 48 hours post surgery in any of the patients.
    Conclusions
    We suggest that open lateral internal sphincterotmy is associated with less post operative discomfort and healing times.
  • Page 53
    Introduction &
    Objective
    Regarding low incidence of retro peritoneal masses and related surgeries, we studied the results of surgical approaches for these masses (except prostate) in recent years to justify success of early surgery, in low stage retroperitoneal masses.
    Materials and Methods
    We studied 17 patients with retroperitoneal masses who had undergone extensive surgery in Hasheminejad Kidney Center, since ten years ago.
    Results
    Six of seventeen patients had pelvic soft tissue sarcoma, three cases had tumors with neural origin, two cases with seminal vesicol carcinoma, two cases with retroperitoneal fibrosis, one case with endomethriosis, one case with grem-cell tumor, following UDT, and one case with pelvic abcess following G-U- manipulation. In most of the patients, disease free survival was more than five years. 12 of 17 patients have had tumor without invasion to vital pelvic organ and bladder, which 92% of them (11 patients), had five years survival. In parallel 29% of patients (5 of 17 patients) had a tumor with invasion to pelvic vital organ or peritoneum. None of them had a five year survival. We have seen three local invasions in five patients (30%) that tumor resection was performed for three of them. The pathologic stage and negative surgical margin of tumor were the main prognostic factors for patient survival rate.
    Conclusions
    Wide resection of tumoral mass, the whole soft tissue and lymphnodes surrounding the tumors that lead to negative surgical margin, is the principle management in the non metastatic pelvic masses, that lead to negative surgical margin.
  • Page 59
    Introduction &
    Objective
    The aim of this study was detection of incidence of arrhythmia and hypotension during mediastinal manipulation due to transhiatal esophagectomy and evaluation of related factors.
    Materials and Methods
    In this prospective study we selected 61 patients undergone transhiatal esophagectomy during 2years (2006-2007) in the Al-Zahra hospital. The demographic information, site of tumor, cardiopulmonary function, nutrition, per operation and post operation complications (i.e. arrhythmia and hypotension), histopathology, duration of surgery, duration of mediastinal manipulation, amount of hemorrhage, need of reoperation, need to transfusion, and death rate were evaluated by chi-square, exact fisher, logistic regression, and T tests methods.
    Results
    8.2% of patients before, 50. 8% during, and 11.2% after mediastinal manipulation showed arrhythmia. Need to transfusion, pathology of tumor, pre-existing arrhythmia, amount of hydration, and FEV1< 2 liter were significantly correlated with arrhythmia. 8.2% of patients before and 55.7% during mediastinal manipulation showed hypotension. Duration of manipulation, amount of hemorrhage, systolic and diastolic pressure before manipulation, and FEV1< liter were significantly increased risk of hypotension during operation.
    Conclusions
    Our data showed the amount of hydration, transfusion, premanipulation arrhythmia, and pulmonary function should be controlled to decrease the risk of arrhythmias. Minor mediastinal manipulation, less intraoperative hemorrhage, improvement of pulmonary function, and careful blood pressure monitoring can reduce the risk of hypotension.
  • Page 69
    Reconstruction of complex facial defects has always been a challenge for plastic surgeons. The reconstruction can be done by use of local, regional, distant and free flaps; each of these has its own advantages and disadvantages. In this article a technique is presented about how to reconstruct complex facial defects simultaneously. This presented technique has been used for a 45-year-old woman with severe destruction of nose, upper lip and right side of cheek due to progressive ulcerating lesion that had begun since about 20 years ago. By expansion of normal neck skin and suitable design and taking surgical steps in sequence, the nose, upper lip and left side of cheek were reconstructed by a cylindrical cervical flap. The result was satisfactory and donor site morbidity was minimal. The use of this flap can be feasible in selected cases in which the extent of facial injury is great but the neck is not damaged.
  • The Report of a Rare Case of Posterior Mediastinal Multinudular Goiter
    Page 75
    Posterior mediastinal goiters are very rare and occur mostly due to the descent of a posterior lateraly enlarging inferior pole of the thyroid gland. Most patients refer with a cervical mass and symptoms due to compression or distortion of the trachea, esophagus, or superior vena cava. The diagnosis is done by Chest. X. Ray, cervical and thoracic computed tomography scan, and Barium esophagogram. Progrresive enlargement, risk of sudden hemorrhage within the thyroid gland causing respiratory impairment and the possibility of associated malignancy, make excision of the goiter mandatory. The routine approach to intrathoracic goiters is through cervical or cervicothoracic approach. Our patient was a 56 years old man who referred with dysphagia, dyspnea and pleatoric head and neck. Cervical and thoracic CT scan revealed a mass in the posterior mediastinum with the origin in right thyroid lobe. After routine investigation the patient was operated upon through cervical incision in which subtotal thyroidectomy with unblock resection of posterior mediastinal extension of thyroid was done.
  • Page 84
    Hernias is a well-known disease which has attracted the attention of human beings since the ancient period. some of its manifestations, symptoms and treatment approaches were also considered in ancient literature. Throughout the time of transmission from the ancient times to the barber-surgeon era, no major progress was made in diagnosing and treatment of hernia. However, following the emergence of renaissence in Europe and the getting opportunities of disection and autopsy afterwards, the anatomical knowledge of humans on hernia was expanded and by promoting sterilizing methods using lister and also stabilizing the position and advances of anesthesia in surgery, a major revolution took place in the area of hernia treatment. At the same time of developing different tissue repair methods, using metallic or non-metallic prosthesis in hernioplasty have progressed since the Bassini, about a century ago. Considering technological progresses and the optimization of various mesh types, different surgical methods have been developed and depending on the expertise of the surgeons have been used, so recurrence and post-operative complications have reduced, as well.