فهرست مطالب

نشریه جراحی ایران
سال بیست و یکم شماره 2 (تابستان 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/06/13
  • تعداد عناوین: 14
|
  • سیدعلی جلالی صفحات 1-12
    با فراگیر شدن داروهای بازدارنده هیدروژن در چند دهه گذشته و شناخت بهتر از فیزیوپاتولوژی معده، نحوه برخورد با بیماری های معده و نوع اعمال جراحی نیز دستخوش تغییراتی شده است. با دسترسی آسان و کم تهاجمی چه به داخل عضو و چه به خارج آن از راه صفاق و انواع تصویر برداری ها باعث شده است تا طبقه بندی بیماری های بدخیم معده از این طریق قبل از عمل جراحی به طور دقیق تری پیش بینی شده و تلاش بیشتری روی آن دسته از افرادی که بتوان بیماری آنها را ریشه کن کرد، متمرکز شود. همچنین با متداول شدن وسائل باز نگه دارنده گذرگاه های غذایی در موارد پیشرفته هم باعث شده تا از فشارهای روانی و جسمی ناراحت کننده آنها کاسته شود و رویهم رفته زندگی بهتری برای آنها ایجاد کند، ولی هنوز هم سرطان مری و معده جزو بد آگهی ترین بدخیمی های گوارشی است. بعلت اختلاف نظرها در درمان این بیماران سعی شده که مطالب و اصولی را که در آن اختلاف دیدگاه وجود ندارد، پررنگ کرده تا ضمن رعایت آنها بر حسب مورد، جراح بتواند شایسته ترین روش درمانی را انتخاب کند.
    کلیدواژگان: دیس پپسی، سرطان معده، تشخیص، درمان
  • سید مهدی فرساد، کامبیز شیخی، ساویز پژهان، فرحناز صادق بیگی، سید رضا ثاقبی، عزیزالله عباسی صفحات 13-19
    زمینه و هدف
    قطع نای در اثر آسیب های نافذ و غیرنافذ نادر می باشد. تاخیر در تشخیص و درمان این ضایعه موجب عوارض جدی و حتی مرگ بیمار می شود. هدف این مطالعه، بررسی درمان و پیامد ناشی از آن در 10 نفر از بیماران مبتلا به قطع نای یا بریده شدن حنجره بود.
    مواد و روش ها
    تعداد 8 بیمار با قطع نای و 2 بیمار با بریده شدن حنجره که طی 8 سال (از فروردین سال 1382 تا اسفند 1390) نزد ما درمان شده اند، مورد بررسی قرار گرفته اند. 8 بیمار به صورت اولیه و 2 بیمار پس از درمان در مراکز دیگر به دلیل عوارض بعد از عمل به ما ارجاع شدند. بیماران قطع نای بعد از بررسی های اولیه و برقراری راه هوایی و رفع مشکلات حاد تحت عمل رزکسیون و آناستوموز نای قرار گرفته و بیماران دچار بریدگی حنجره تحت ترمیم اولیه قرار گرفتند. 5 بیمار به صورت زودرس (بین چند ساعت تا 4 روز بعد از آسیب) عمل شدند. بقیه بیماران به صورت دیررس (730-57 روز بعد از آسیب) عمل شدند. میانگین زمان بین حادثه و عمل جراحی ترمیمی در بیماران 6/154 روز (بین چند ساعت تا 730 روز) بوده است.
    یافته ها
    از 10 بیمار 8 بیمار قبل از عمل دچار فلج تارهای صوتی دوطرفه بودند. بعد از درمان در 2 بیمار فعالیت تارصوتی دو طرف بهبود یافت. در 2 بیمار فلج تار صوتی در یک سمت باقی ماند و در 4 بیمار بعد از عمل تارهای صوتی دوطرف همچنان فلج بودند ولی در حالت دور از خط وسط قرار داشتند. تمام بیماران از نظر راه هوایی بهبودی پیدا کردند و همه بیماران سرانجام دی کانوله شدند. یک بیمار 10 روز بعد از عمل دچار از هم گسیختگی آناستوموز نای شد که تحت عمل و آناستوموز مجدد قرار گرفته و بهبودی پیدا کرد. مدت پیگیری بیماران بین 12 تا 84 ماه بود (متوسط 5/31 ماه).
    نتیجه گیری
    با وجود اینکه اغلب بیماران قبل از عمل فلج دوطرفه تارهای صوتی دارند ولی امکان آناستوموز نای یا ترمیم حنجره بدون استفاده از لوله تراکئوستومی وجود داشته و با درمان مناسب امکان دی کانوله شدن و داشتن صدای قابل قبول برای اکثر بیماران وجود دارد.
    کلیدواژگان: نای، صدمات غیرنافذ، رزکسیون، آناستوموز
  • جلال الدین خوشنویس، هاتف زیرک زاده، مهتاب فلاح صفحات 20-28
    زمینه و هدف
    فتق اینگوینال از شایعترین بیماری هایی است که یک جراح در طول دوران طبابت خود با آن مواجه می شود. روش های متعددی برای ترمیم فتق اینگوینال به کار می روند، با این حال هیچ یک از این روش ها تا کنون به عنوان روش ارجح و برتر معرفی نشده اند. در این مطالعه ما به بررسی و مقایسه عود و عوارض روش های لیختن اشتاین و باسینی و نیز روش باسینی به همراه تعبیه مش در ترمیم فتق اینگوینال پرداخته ایم.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به صورت تحلیلی آینده نگر انجام شده است. 246 بیمار که به دلیل فتق اینگوینال به بیمارستان شهداء تجریش مراجعه کرده بودند به صورت اتفاقی به سه گروه تقسیم شدند. فتق های دوطرفه یا عودکرده از مطالعه خارج شدند. 25 بیمار نیز با توجه به عدم امکان پیگیری از تحقیق خارج گردیدند. نهایتا 78 بیمار به روش باسینی، 70 بیمار به روش باسینی به همراه تعبیه مش و 73 بیمار نیز به روش لیختن اشتاین عمل شدند و به مدت 12 ماه از نظر ایجاد عوارض و نیز عود فتق تحت پیگیری قرار گرفتند. برای متغیرهای کیفی فراوانی و درصد و برای متغیرهای کمی میانگین و انحراف معیار محاسبه شد. برای آزمون فرضیات از آزمون Chi square و T test وOne Way Onova استفاده گردید. در این مطالعه P < 0.05 معنی دار در نظر گرفته شده است.
    یافته ها
    در 24 ساعت اول پس از جراحی بین سه گروه مورد مطالعه از نظر میزان درد تفاوت معنی دار وجود نداشت، اما یک ماه پس از جراحی میزان درد در گروه باسینی به همراه مش واضحا بیشتر از دو گروه دیگر بود که این تفاوت 3 ماه و 12 ماه پس از جراحی نیز باقی مانده بود. همچنین میزان درد در گروه باسینی یک ماه و سه ماه پس از جراحی از گروه لیختن اشتاین کمتر بود با این حال پس از گذشت 12 ماه میزان درد بین دو گروه باسینی و لیختن اشتاین همسان شد. از نظر ایجاد هماتوم و سروما در محل جراحی و نیز اورکیت ایسکمیک تفاوتی بین سه گروه مورد مطالعه دیده نشد. میزان عود نیز در هر سه روش مشابه بود.
    نتیجه گیری
    هر دو روش باسینی و لیختن اشتاین عوارض و نیز عود تقریبا یکسان دارند. با این حال با توجه به کم هزینه تر بودن باسینی، این روش ممکن است جهت ترمیم فتق اینگوینال درکشورهای کمتر توسعه یافته مناسب تر باشد. استفاده از روش باسینی به همراه تعبیه مش توسط پژوهشگر توصیه نمی گردد، چرا که درد مزمن بیشتری نسبت به سایر روش ها ایجاد کرده و میزان عود آن با سایر روش ها یکسان است، همچنین هزینه جراحی با این روش بیشتر می باشد.
    کلیدواژگان: فتق اینگوینال، باسینی، لیختن اشتاین، مش، عوارض، عود
  • محسن آیتی، الناز آیتی، محمدرضا نوروزی، حسن جمشیدیان، فائزه قاسمی، مریم ناصر زارع صفحات 29-36
    زمینه و هدف
    یکی از روش های درمانی مناسب در موارد سرطان پروستات موضعی پروستاتکتومی رادیکال است و از عوارض این عمل جراحی، تنگی گردن مثانه و بی اختیاری ادرار می باشد. هدف این مطالعه بررسی شیوع تنگی گردن مثانه و بی اختیاری ادرار بعد از پروستاتکتومی رادیکال بود.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه مقطعی گذشته نگر 150 بیمار مبتلا به سرطان پروستات که در بیمارستان امام خمینی در سال 1388 تا 1391 توسط یک جراح تحت عمل پروستاتکتومی رادیکال قرار گرفته بودند و قبل از عمل دچار تنگی گردن مثانه یا بی اختیاری ادرار نبودند، وارد مطالعه شدند. بیماران از نظر اختیار ادراری 2هفته، 3 ماه، 6 ماه و 12 ماه پس از خروج سوند و با توجه به نیاز به دیلاتاسیون مجرا از نظر تنگی گردن مثانه مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    میانگین سنی افراد 85/6 ± 93/64 سال بود. میزان فراوانی بی اختیاری ادرار در زمان های 2 هفته، 3، 6 و 12 ماه به ترتیب 33/25%، 33/13%، 10% و 67/8% بود. بطور کلی 22 نفر (67/14%) دچار تنگی گردن مثانه شدند که میانگین زمانی از هنگام خروج سوند تا بروز تنگی 55/4±97/3 ماه بود. در بررسی ارتباط تنگی گردن مثانه با سن، مقدار PSA قبل از عمل، گرید جراحی، درجه گلیسون قبل از عمل و پس از عمل ارتباط معنی داری یافت نشد.
    نتیجه گیری
    جراحی پروستاتکتومی رادیکال امروزه به عنوان درمان استاندارد با عوارض قابل قبول در موارد سرطان پروستات لوکالیزه محسوب می شود که می تواند از گسترش بیماری جلوگیری نموده و در تعداد زیادی از بیماران معالجه قطعی به حساب می آید.
    ——————————————————————————–کلمات کلیدی به فارسی:پروستاتکتومی رادیکال، بی اختیاری ادرار، تنگی گردن مثانه——————————————————————————–نویسندگان این مقاله:
  • سعید نوری، مهدیه امیر بیگی، مهرداد حسین پور، اسمعیل عبدالرحیم کاشی، محمدرضا شریف، محمد کاظم امیربیگی صفحات 37-44
    زمینه و هدف
    کنترل خونریزی خارجی علیرغم پیشرفت علم جراحی، کماکان یکی از چالش های روبروی جراحان برای حفظ جان بیماران می باشد. یک مسابقه پژوهشی بر سر معرفی روش موثرتر بین پژوهشگران این زمینه وجود دارد. در این مطالعه تلاش بر تعیین اثر هموستاتیک فریک سولفات در کنترل خونریزی خارجی می باشد.
    مواد و روش ها
    در این کارآزمایی بالینی 60 موش نر ویستار مورد استفاده قرار گرفت. بر روی پوست پشت موش ها برشی به طول 2 سانتی متر و عمق 5/0 سانتی متر داده شد و زمان برقراری هموستاز با استفاده از غلظت های مختلف فریک سولفات (5%، 10%، 15%، 25%، 50%) و روش کنترل (کنترل خونریزی به وسیله بخیه زدن) اندازه گیری شد. بافت پوستی از نظر تغییرات پاتولوژی مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت داده های به دست آمده وارد نرم افزار 16 SPSS شده و با Kruskal- Wallis Test و Mann - Whitney و Kolmogorov - Smirnov و همچنین Wilcoxon Signed Ranks Test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
    یافته ها
    زمان برقراری هموستاز گروه های غلظتی فریک سولفات از گروه بخیه به صورت معنادار کمتر بود. (P-value< 0.001) و بررسی پاتولوژی انجام شده نشان دهنده بیشترین فراوانی در درجات پایین التهاب بر اساس درجه بندی پاتولوژیک تعریف شده، بود.
    نتیجه گیری
    فریک سولفات یک ماده هموستاتیک موثر در کنترل خونریزی خارجی در موش می تواند باشد.
    کلیدواژگان: خونریزی خارجی، هموستاتیک، فریک سولفات
  • فرشته فکور، فریبا میربلوک، فاطمه سلامت، مینا سلطانی صفحات 45-52
    زمینه و هدف
    باز شدگی زخم یکی از عوارض جراحی های شکم می باشد که سبب افزایش میزان مرگ و میر و ناخوشی می شود. باز شدگی زخم یک عارضه چندعاملی می باشد. هدف این مطالعه بررسی عوامل خطر شناخته شده برای عارضه باز شدگی زخم بین گروه دارای عارضه با گروه کنترل می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مورد شاهدی 132 بیمار جراحی شده، که شامل 44 نفر با عارضه باز شدگی زخم و 88 نفر بدون عارضه باز شدگی زخم طی ده سال در بیمارستان الزهرا(س) رشت مورد بررسی قرار گرفتند و عواملی از قبیل سن بیمار، سابقه سرطان، کم خونی، دیابت شیرین، سپسیس، اشعه درمانی و شیمی درمانی، درمان با استروئید و فاکتورهایی نظیر عامل جراحی، نوع برش جراحی، نوع جراحی و مدت زمان آن در آنها بررسی و مورد مقایسه بین دو گروه قرار گرفت.
    یافته ها
    44 نفر به عارضه باز شدگی زخم مبتلا بودند که با 88 نفر گروه کنترل از نظر عوامل خطر مقایسه شدند. از بین متغیرهای مورد بررسی، سابقه ابتلا به کم خونی، دیابت شیرین، اورژانسی بودن عمل، افزایش مدت زمان جراحی و تجربه کم جراح براساس آنالیزهای آماری عوامل خطر اثرگذار معنی دار شناخته شدند (05/0 P)
    کلیدواژگان: باز شدن زخم جراحی، دیابت شیرین، عارضه پس از عمل جراحی، کم خونی
  • محسن حجت، مهدی کریم یار جهرمی، ابوالقاسم صالحی فرد، نرجس کشایی صفحات 53-60
    زمینه و هدف
    عفونت پس از جراحی ارتوپدی یکی از عوارض شایع بعد از عمل می باشد که باعث افزایش اشغال تخت، مدت اقامت و هزینه بیمار می گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر عوامل مختلف در بروز عفونت محل عمل در بیماران ارتوپدی بیمارستان استاد مطهری جهرم در سال 1390 انجام گردید.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر یک مطالعه مورد شاهدی است که در آن به روش نمونه گیری در دسترس 37 بیمار که پس از عمل ارتوپدی دچار عفونت زخم محل عمل شده بودند با 37 بیمار که دچار عفونت زخم محل عمل نشده بودند، مقایسه شدند. هر دو گروه از نظر سن، جنس، محل عمل، نوع شکستگی، فصل مراجعه و محل بستری همسان گردیدند. از طریق بارش افکار، گروه متمرکز و روش نمودار استخوان ماهی پرسشنامه ای در سه حیطه، علل مربوط به بیمار، حادثه و بیمارستان تهیه شد. روایی و پایایی آن 88/0 محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار 16 SPSS استفاده شد.
    یافته ها
    میانگین سن بیماران 18/21±36/36 سال بود. 8 مورد (81/10%) از بیماران با یک بیمار عفونی هم اتاق بودند. آزمون آماری تی مستقل وکای دو نشان داد که بین دوگروه از نظر وجود هماتوم در محل تروما، نیاز به خون پس از عمل جراحی، حضور قبل از عمل در بیمارستان های دیگر، انجام مراقبت های تهاجمی مانند استفاده از ساکشن و لوله درون نای، نیاز به پانسمان در منزل، تعداد روزهای ماندن در بیمارستان قبل از عمل، تعداد دوز آنتی بیوتیک پروفیلاکسی و تعداد دوز آنتی بیوتیک بعد از عمل، مدت زمان عمل جراحی، تعداد روزهای بستری و دفعات تعویض پانسمان در روز در بیمارستان اختلاف آماری معنادار وجود دارد (05/0P)
    کلیدواژگان: بروز، عفونت محل عمل، ارتوپدی
  • محمد مظفر، محمدرضا صبحیه، برمک قلی زاده، علی کثیرالولد، سوگند صداقت صفحات 61-67
    زمینه و هدف
    بیماری برگر، یک بیماری التهابی مزمن است. این بیماری ارتباط بسیار نزدیک با مصرف سیگار دارد. اکثرا مردان جوان (زیر 45-40 سال) را مبتلا می کند. براساس تجربه بالینی، شیوع برگر در ایران بالا است. هدف این مطالعه ارزیابی تظاهرات بالینی، سیر بالینی و اقدامات درمانی انجام شده در این بیماران است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه گذشته نگر به بررسی 3125 بیمار مبتلا به بیماری عروق محیطی مراجعه کننده به بیمارستان شهدای تجریش در طی 20 سال گذشته پرداخته شده است. اطلاعات بیماران توسط پرسشنامه به وسیله پرسشگر از بیماران گردآوری شده است.
    یافته ها
    در این تحقیق 270 بیمار مبتلا به بیماری برگر وارد مطالعه شدند. متوسط سن بیماران 42 سال (75-26سال) بود. متوسط زمان مصرف سیگار 2/0±21 سال بود. شایعترین تظاهرات بالینی بیماران در بدو مراجعه شامل: سردی اندام (2/92%)، تغییر رنگ اندام (2/86%)، زخم نکروزه (7/63%)، درد حین استراحت (5/45%)، لنگش متناوب (07/44%) و قانقاریا (2/36%) است. اقدامات جراحی انجام شده شامل بازسازی عروقی با استفاده ورید صافن (8/11%)، سمپاتکتومی (03/77%) و قطع عضو (9/75%) است.
    نتیجه گیری
    با توجه به ماهیت بیماری برگر که یک بیماری التهابی، قطعه ای و غیر آترواسکلروتیک است و اغلب دیستال اندام را مبتلا می کند، بنابراین امکان بازسازی عروقی به ندرت وجود دارد. بنابراین اغلب این بیماران ناگزیر به انجام سمپاتکتومی و قطع عضو می باشند.
    کلیدواژگان: بیماری برگر، سمپاتکتومی، قطع عضو
  • امیر درخشان فر، امین نیایش، محمد عباسی، علی قلعه ایها، محمد شجاعی صفحات 68-74
    زمینه و هدف
    یکی از بیماری های مزمنی که خطر ابتلاء به افسردگی را در شخص افزایش می دهد، ابتلا به انواع سرطان ها است. در مطالعات متعددی، ابتلاء به سرطان های مختلف ریسک فاکتور مهمی برای ایجاد افسردگی بیان شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی افسردگی و برخی فاکتورهای تاثیرگذار بر ایجاد آن در بیماران مبتلا به سرطان پستان در همدان انجام شد.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه مقطعی 111 بیمار مبتلا به سرطان پستان که در یک مقطع زمانی 15 ماهه (فروردین 86 تا خرداد 87) برای ادامه درمان یا پیگیری به مطب فوق تخصص آنکولوژی یا بخش آنکولوژی بیمارستان فرشچیان یا مطب متخصص جراحی مراجعه کرده بودند، در زمان پذیرش مورد بررسی قرار گرفتند. برای گردآوری داده های مربوط به افسردگی از پرسشنامه افسردگی بک استفاده گردید. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و از آمار توصیفی برای ارائه نتایج استفاده گردید. همچنین در موارد مورد نیاز برای بررسی معنی داری ارتباطات از آزمون های کای اسکور، فیشر و آزمون های ناپارامتری (من ویتنی) استفاده گردید و 05/0> P به عنوان ملاک معنی داری در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    در مجموع 68 بیمار (3/61%) افسرده محسوب می شدند (نمره بالای 15). در میان 43 بیماری که افسرده محسوب نمی شدند، یعنی دارای نمره 15 و پایین تر بودند 15 بیمار (9/34%) نمرات 0 تا 10 داشتند، یعنی کاملا غیر افسرده محسوب می شدند و مابقی دارای نمره 11 تا 15 بودند، یعنی دارای علایم مرزی افسردگی بودند. در مجموع 68 بیماری که افسرده محسوب می شدند 23 بیمار (8/33%) دارای افسردگی خفیف، 26 بیمار (2/38%) دارای افسردگی متوسط، 16 بیمار (5/23%) دارای افسردگی شدید و 3 بیمار (5/4%) دارای افسردگی خیلی شدید بودند.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج به دست آمده و با توجه به اینکه انجام غربالگری بیماران مبتلا به سرطان پستان از طریق پرسشنامه بک مستلزم صرف وقت و هزینه چندانی نیست، پیشنهاد می گردد غربالگری بیماران در مراحل مختلف درمان و پیگیری انجام گردد تا در صورت وجود افسردگی معرفی به موقع به روانپزشک جهت مشاوره و درمان انجام گیرد.
    کلیدواژگان: سرطان پستان، افسردگی، پرسشنامه افسردگی بک
  • رویا فرجی، فروزان میلانی، سیده فاطمه دلیل حیرتی، سید حسین حسینی صفحات 75-82
    زمینه و هدف
    حاملگی نابجا به حاملگی اطلاق می شود که در خارج از محوطه رحم اتفاق می افتد که در 98% موارد در لوله جایگزین می شود. حاملگی نابجای لوله ای همچنان شایع ترین علت مرگ مادران در سه ماهه اول حاملگی است. هدف این مطالعه بررسی برخی عوامل خطر همراه با پارگی لوله ناشی از حاملگی های نابجا در مراجعین به بیمارستان بین سال های 85-1380 است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تحلیلی مقطعی 180 نفر که با حاملگی نابجا بین سال های 1380 تا 1385 به بیمارستان الزهرا(س) شهر رشت مراجعه کرده بودند، در دو گروه با پارگی لوله و بدون پارگی مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات به دست آمده با بهره گیری از نرم افزارSPSS مورد تحلیل قرارگرفت.
    یافته ها
    کل موارد حاملگی نابجا در این مطالعه 180 نفر بودند که میانگین سن افراد 94/24 سال بود. فراوانی پارگی لوله 4/44% (80 نفر) بوده است. رابطه بین سن مادر، تعداد بارداری، تعداد زایمان، سابقه نازایی و سابقه بستن لوله با پارگی لوله معنادار بود و رابطه بین سن حاملگی، تعداد سقط، سابقه حاملگی نابجا، سابقه جراحی لگنی یا شکمی، سابقه مصرف قرص های خوراکی جلوگیری از بارداری و سابقه استفاده از IUD با پارگی لوله معنادار نبود.
    نتیجه گیری
    سن مادر، تعداد بارداری، تعداد زایمان، سابقه نازایی و سابقه بستن لوله همگی ارتباط معناداری با پارگی لوله ناشی از حاملگی نابجا داشتند که باید آنها را به عنوان خطر مرتبط با پارگی لوله در نظر گرفت. با توجه به این موارد، به نظر می رسد که بررسی دقیق تر زنان دارای عوامل خطر عمده، می تواند به پیشگیری و در صورت بروز، تشخیص سریع بیماری، که مهمترین عامل در کاهش عوارض درمان آن است کمک نماید.
    کلیدواژگان: حاملگی نابجا، عوامل خطر، پارگی لوله
  • محمدرضا صبحیه، محمد مظفر، محمد حسنی، عطا الله حیدری، امیر ناصرالدین جدبابایی، خشایار اتقیایی، ساران لطف الله زاده صفحات 83-87
    علیرغم گسترش روش های غیر تهاجمی درمان سنگ های مجاری ادرای، هنوز در برخی از موارد جراحی کاربرد دارد. لیکن در این موارد نیز ترجیح با روش های کمتر تهاجمی جراحی همچون جراحی به روش لاپاراسکوپی است. در این مقاله ما یک مورد درمان جراحی لاپاراسکوپی برای سنگ پروگزیمال حالب گزارش می نمائیم که سبب عارضه نادر این روش درمانی، پاره شدن اثنی عشر، شده است. بیمار آقای 49 ساله است که چند روز بعد از انجام درمان جراحی لاپاراسکوپی، با علائم شکمی حاد مراجعه کرد. به دنبال لاپاراتومی پارگی تروماتیک اثنی عشر مشخص شد که ترمیم انجام شد. به واسطه پایدار ماندن درد شکم، مجبور به تصویربرداری شده، که یک کانون تجمع مایع در قدام حالب راست شناسایی شد و تلاش شد تحت هدایت سی تی اسکن با تعبیه درن بر طرف گردد. فیستولوگرافی انجام شد، منشاء ترشحات مربوط به نشت از اثنی عشر ترمیم شده است. در طول روند درمانی فیستول از اثنی عشر به پوست ایجاد شد. آسیب به اثنی عشر یکی از عوارض بسیار نادر خارج سازی سنگ حالب به روش جراحی درون بین است. در بیمارانی که با علائم شکم حاد بعد از مداخله جراحی لاپاراسکوپی تظاهر می یابند، می بایست مد نظر باشد. بنابراین به واسطه سخت بودن درمان آسیب اثنی عشر، در طی مداخله جراحی لاپاراسکوپی می بایست احتیاط کرد.
    کلیدواژگان: لاپاراسکوپی، اثنی عشر، سنگ حالب
  • اسماعیل حاجی نصرالله، هوتن علوی، غزال حاجی نصرالله صفحات 88-96
    حمل مواد مخدر توسط لوله گوارش انسانی از سال 1973 در مقالات گزارش شده است. بعد از حادثه 11 سپتامبر و مراقبت های بیشتر فرودگاه ها و پایانه ها این افراد در معرض تشخیص بیشتر قرار گرفته شدند. برخورد با حاملین بسته های مواد در دو دهه گذشته تحول بارزی پیدا کرده است، علاوه بر این بسته بندی ماشینی امکان پاره شدن بسته ها و نیز امکان ایجاد انسداد روده را کاهش قابل توجهی داده است. مواد حمل شده برحسب وجود آنتی دوت به سه گروه تقسیم می شوند، کوکائین و آمفتامین با آثار سمی قویا کشنده بدون آنتی دوت، اپیوئیدها که آنتی دوت در دسترس دارند و کانابیوئید ها که مسمومیت تهدیدکننده حیات ندارند. در تمام موارد بدون علامت تجویز ملین توصیه می شود در حالیکه در حضور علایم مسمومیت حاملین با کوکائین و آمفتامین تکیه بر جراحی است. موارد علامت دار حاملین اپیوئید ها را در صورت امکان می بایست با آنتی دوت مدیریت کرد و اساس درمان در مسمومیت حاملین کانابیوئیدها طبی است. در موارد وجود انسداد کامل روده و پریتونیت درمان جراحی حتمی می باشد.
    کلیدواژگان: بادی پکرها، درمان جراحی، اپیوئیدها، آمفتامین، کانابیوئید
  • سیدعباس میرمالک صفحات 97-104
    چرا ما به مفاهیم و ارزیابی دستاورد نیاز داریم؟ جایگزینی برای زیست شناسی سلولی و ملکولی به عنوان وسیله ای برای مدل سازی بر مبنای واقعیت در پزشکی در اقدامات مربوط به دستاورد یافته شده است. نقش دانشمند حقیقتا چیزی بیش از یک روش شناس دقیق و اندیشمند خبره نیست، اما فردی پدید آورنده و ارائه کننده نیز هست، فردی که نگرانی های ابتدایی اش بازتاب نیازهای فردی و اجتماعی است. Remlan مفهوم سه انقلاب را در مراقبت های پزشکی بدین گونه پیشنهاد کرد: دهه های 1970-1950 مبدا این گسترش و سال های 1985-1971 انقلاب پرداخت کننده ها بود و سال 1986 تا زمان حال که عصر اقدامات و تحرکات مربوط به دستاورد است. به نظر می رسد این طبقه بندی در مقابل تعریف کهن از علم قرار می گیرد، اما در واقع مفهوم جدیدی نیست، در حقیقت فرانسیس بیکن در قرن هفدهم، علم را به عنوان خدمتی در جهت رفاه و سعادت تعریف کرد. حال سئوالات انتقادی جدید زمانی مطرح می شوند که مفاهیم دستاورد پس از چند مدل سازی و انجام تجربیات به مورد اجرا گذاشته می شود دستاورد در مسیر درستی برای پزشکی جهت گیری شده است؟ همان گونه که Epstein سوال می کند: آیا ما را به جائی که می خواهیم، می رساند؟
  • علیرضا شمشیرساز، حمیدرضا فروتن صفحات 105-107
    زمینه و هدف اختلال لوله عصبی [Neural Tube Defect (NTD)] دومین بیماری شایع مادرزادی بعد از بیماری قلبی می باشد که ناشی از اختلال در بسته شدن لوله عصبی می باشد. به علت عدم مشاوره قبل از بارداری میزان مشاهده موارد NTD در ایران بالاتر از استاندارد جهانی به نظر می رسد. در 85% موارد این عارضه در ناحیه پشتی کمر و پایین تر و در 10% موارد در پشت و در بقیه موارد در ناحیه کمری دیده میشود. این عارضه در یک یا دو نوزاد از هر هزار تولد زنده دیده میشود. والدینی که فرزند اول آنان دچار این عارضه است، احتمال داشتن این مشکل در فرزند بعدی آنها 2%-1% است.
|
  • Pages 1-12
    The development of PPI and H2-blockers with their feasibility and better understanding of physiopathology and both endoscopic and laparoscopic means of interpreting dyspeptic symptoms and different modalities in diagnosis and treatment of stomach cancer along with the most commonly used treatment protocols has been discussed. The main objective is proper staging of the patient before surgery with endoscopy، and laparoscopy، as well as imaging and if advanced; consider palliative means of treatment rather than curative resection.
    Keywords: Dyspepsia, Gastric Cancer, Diagnosis, Treatment
  • Pages 13-19
    Introduction &
    Objective
    Tracheal disruption due to penetrating and blunt trauma is rare. Delayed diagnosis and treatment can lead to major morbidity and even death. The aim of this study was to assess the treatment and its outcome in 10 patients with trachea and larynx disruption.
    Materials and Methods
    We studied 8 cases of tracheal disruption and 2 cases of larynx disruption which، were treated in our department during 8 years (April 2003- March 2011). Eight patients were immediately transferred and treated in our department and 2 were referred from other departments after initial treatments. The first priority for patients with tracheal disruption was to establish and maintain a patent airway to provide sufficient tissue oxygen delivery and then there was assessment of patient condition and acute problems. Surgical procedures were: tracheal resection and anastomosis for tracheal disruption (8 patients) and laryngeal repair for laryngeal injuries (2 patients). Five patients were treated immediately (few hours to 4 days post injury) and others were treated with a delay of 57 to 730 days. Patients were followed up post-operatively for the development of immediate and delayed complications. The average time between the accident and the surgery was 154. 6 days (between a few hours to 370 days).
    Results
    The follow up was carried out for a minimum period of 12 months to a maximum period of 84 months. Eight patients had bilateral vocal cord paralysis before operation. After the surgery 2 cases resumed improved vocal cord function، 2 patients sustained unilateral vocal cord paralysis and in 4 patients vocal cords sustained bilateral paralysis but were in paramedian position. All patients were decannulated finally.
    Conclusions
    In spite of vocal cord paralysis in most of patients، tracheal resection and anastomosis، without tracheotomy، was possible in all cases. With proper treatment، it is possible for all patients to be decannulated with patent airway and acceptable voice.
    Keywords: Tracheal, Blunt Trauma, Resection, Anastomosis
  • Pages 20-28
    Introduction &
    Objective
    Inguinal hernia is a common disorder which many surgeons face during their practice. Several methods have been used for the repair of inguinal hernia; however، none of these methods has been introduced as the preferred method. In this study، we compared the recurrence and complications of Bassini، Liechtenstein and Bassini with mesh techniques in the repair of inguinal hernias.
    Materials and Methods
    246 patients who referred to Shohada Hospital for inguinal hernia were included in this prospective analytical study، and were randomly divided into three groups. Bilateral or recurrent hernias were excluded. 25 patients were also excluded due to the lack of follow up. Finally 78 patients were operated with Bassini technique، 70 were operated with Bassini with mesh and 73 were operated with Liechtenstein technique. The patients were followed for 12 months for complications and the recurrence of inguinal hernia after surgery. Frequency and percentage for qualitative variables and mean and standard deviation for quantitative variables were calculated. Chi square test، T test and one way Anova were used to analyse our hypotheses. In this study، P
    Keywords: Inguinal Hernia, Bassini, Liechtenstein, Mesh, Complications, Recurrence
  • Pages 29-36
    Introduction &
    Objective
    Radical prostatectomy is one of the treatments for localized prostate cancer which has some complications such as urinary incontinence and bladder neck stricture. The purpose of this study was to evaluate the prevalence of urinary incontinence and bladder neck stenosis after radical prostatectomy.
    Materials and Methods
    In a retrospective cross-sectional study، 150 prostate cancer patients، who underwent radical prostatectomy by a surgeon in Imam Khomeini Hospital between 2009 and 2012، were included. The patients were evaluated for post urinary incontinence 2 weeks، 3 months، 6 months، and 12 months postoperatively (withdrawal of the catheter). Also، bladder neck stricture was evaluated by requiring dilation of the urethra.
    Results
    The mean age of the patients was 64. 93±6. 85 years. The rate of incontinency after two weeks، 3، 6، and 12 months was 25. 33%، 13. 33%، 10%، and 8. 67%، respectively. Totally، 22 patients (14. 67%) developed bladder neck stricture after a mean time of 3. 974. 55 months. There was no significant difference between bladder neck stricture and age، PSA، Gleason score and surgical grade.
    Conclusions
    Today، radical prostatectomy surgery is the standard treatment for localized prostate cancer and has an acceptable rate of complications and can prevent the spread of disease and is considered the curative treatment of choice for a large number of patients.
    Keywords: Redical Prostatectomy, Urinary Incontinence, Bladder Neck Structure
  • Pages 37-44
    Introduction &
    Objective
    The control of external bleeding، despite progresses in surgical science، is still one of the challenges surgeons face in saving patients’ lives. There is a research contest among the researchers in this field to introduce a more effective method. This study attempts to determine the hemostatic effect of ferric sulfate in controlling external bleeding.
    Materials and Methods
    In this clinical trial 60 male Wistar rats were used. A 2-centimeter incision was made on each mouse’s skin and the hemostasis time was measured، using ferric sulfate with different concentrations (5. 0%، 10. 0%، 15. 0%، 25%، and 50%) and the control method (i. e. control of bleeding by suturing). The skin tissue was assessed for pathological changes. Finally، the obtained data were entered into SPSS software and were analyzed by using Kruskal-Wallis test، Mann - Whitney، Kolmogorov – Smirnov test and also Wilcoxon signed ranks test.
    Results
    The hemostasis time of ferric sulfate concentration groups was significantly less than that of the control group (P-value < 0. 001) and the pathologic examination showed the most frequency of low grade inflammation، based on the defined pathological grading.
    Conclusions
    Ferric sulfate may be an effective hemostatic agent in controlling an external bleeding in mouse.
    Keywords: External Bleeding, Hemostatic, Ferric Sulphate
  • Pages 45-52
    Introduction &
    Objective
    Wound dehiscence (WD) is a serious complication in abdominal surgeries، which increases mortality and morbidity rates. WD is a multi factorial problem. The aim of this study is exploring the known risk factors of WD complication between cases and control group.
    Materials and Methods
    In this case-control study، 132 cases undergoing surgery’s were investigated during ten years in Alzahra hospital of Rasht city. 44 patients with and 88 paients without WD complication were entered in study. Factors such as age، history of cancer، anemia، diabetes mellitus (DM)، sepsis، chemotherapy and radiotherapy، steroid therapy and other factors like surgeon type، incision type، type of surgery and its duration were recorded and compared in two groups.
    Results
    Among cases that were studied، 44 were diagnosed with the WD complication and 88 people were selected as control group، and we compared risk factors among these people. Among reocorded data، history of having anemia، DM، emergency operation، increased surgical time and low experience of surgeon was identified as risk factor based on statistical analysis (P < 0. 05).
    Conclusions
    Controlling and correction of identified risk factors (such as DM or anemia)، which can be modifie result in decreasing the incidence of WD post operatively
    Keywords: Surgical Wound Dehiscence, Diabetes Mellitus, Postoperative Complication, Anemia
  • Pages 53-60
    Introduction &
    Objective
    Infection after orthopedic surgery is one of the most common complications after surgery that causes increases bed occupancy، the length of stay and the cost of patient. This study was done with aim of «determining the effects of various factors on the incidence of surgical site infection in orthopedic patients of Motahari Hospital in Jahrom during 2011».
    Materials and Methods
    This study is a case control study that sampling method used to was compare in 37 patients with postoperative wound infection in orthopedic surgical site and 37 patients without infection. Both groups were matched for age، gender، surgery site، kind of fracture and the same hospital، where they were referred. Through brain storming، focus groups and fishbone diagram، a questionnaire was prepared in three areas; factors related to patients، hospital and accident. Validity and reliability were calculated and found to be 0. 88. For data analysis software، the SPSS 16 was used.
    Results
    The mean age of the patients was 36. 36±21. 18. Eight patients (81. 10%) had an infected patient roommate. Independent t tests and chi square showed that there are significant differences between the two groups in Hematoma at the site of trauma، need for blood after surgery، being in the same hospital before surgery، doing invasive care such as suctioning and tracheal tube، need for a dressing at home، days of stay in hospital before surgery، total dose antibiotic prophylaxis and postoperative antibiotic dose، duration of surgery، duration of hospital stay and frequency of dressing change per day in the hospital (P-value < 0. 05).
    Conclusions
    Although incidence of postoperative infection depend on the incidence of uncontrollable factors such as patient demographics، risk factors، and injury characteristics but Compliance with care protocols before، during and after surgery، helps to prevent the incidence of even worst possible cases of infection.
    Keywords: Incidence, Surgical Site Infection, Orthopedic
  • Pages 61-67
    Introduction &
    Objective
    Buerger''s disease is a chronic inflammatory disease. It is strongly associated with smoking cigarets. Mostly young men (below 40-45 years old) are affected. Based on clinical experience، Iran has a high incidence of Buerger''s disease. The aim of this study was to evaluate the clinical manifestations، the clinical course and therapeutic measures taken for these patients.
    Materials and Methods
    In this retrospective study، we evaluated 3125 patients with peripheral arterial disease referred to Shohada Tsajrish Hospital during the last 20 years. The data of these patients were gathered through a direct questioning of the patients.
    Results
    This study included 270 patients with Buerger''s disease. The mean age of the patients was 42 years (26-75 years). The mean duration of smoking was 21±0. 2 years. The most common clinical manifestations on admission included coldness of extremity (92. 2%) color change of extremity (86. 2%)، necrotic ulcer (63. 7%)، rest pain (45. 5%)، intermittent claudication (44. 07%) and gangrene (36. 2%). Surgical measurements included vascular reconstruction by using saphenous vein (11. 8%)، sympathectomy (77. 03%)، and amputation (75. 9%).
    Conclusions
    Due to the nature of Buerger''s disease that is an inflammatory، segmental and non-atherosclerotic disease and often affects the distal extremity، the vascular reconstruction is rarely possible. Therefore، most of these patients have to undergo sympathectomy and amputation.
    Keywords: Buerger's Disease, Sympathectomy, Amputation
  • Pages 68-74
    Introduction &
    Objective
    One of the chronic diseases which increases the risk of depression is cancer. In many studies، different kinds of cancer have been suggested as critical risk factors for depression. This survey was done in Hamadan with the aim of determining the frequency of depression in and patients with breast cancer، some of the effective factors on it in patients with breast cancer.
    Materials and Methods
    In a prospective study 111 involving patients with breast cancer، who were going to Oncologists'' or Surgeons'' offices or Department of Oncology in Farshchian Hospital for continuing their treatment or follow up were surveyed. To collect data for depression، Beck Depression Questionnaire was used. Data in questionnaire and forms were analyzed with SPSS software and descriptive statistics and if needed for the evaluation of significance، statistical T-test، non parametric test (Mann Whitney) and chi- square test and even accurate test of Fisher were used.
    Results
    Totally 68 patients (61. 3%) were considered depressed (their grade was more than 15). Among 43 patients who were not depressed (their grade was less than 15)، 15 patients (34. 9%) got a score in the internal 0-10، that is they were not depressed at all. The rest got a score 11-15، which means that they had borderline symptoms for depression. Among 68 depressed patients 23 patients (33. 8%) had minor depression، 26 (38. 2%) had moderate depression، 16 (23. 5%) had severe depression and 3 patients (4. 5%) had very severe depression.
    Conclusions
    Considering the results of this study and that the screening of patients with breast cancer for depression، with Beck questionnaire، doesn’t need much time or cost، we suggest that the screening of these patients at different levels of their treatment or follow up be done by timely reference of depressed patients to psychologists for consultation.
    Keywords: Breast Cancer, Depression, Beck Depression Questionnaire
  • Pages 75-82
    Introduction &
    Objective
    An ectopic pregnancy (EP) is a pregnancy which occurs outside of the uterine cavity and more than 98% cases is implanted in the Fallopian tube. EP is still the most common cause of first trimester maternal deaths. The purpose of the present study was to determine the risk factors of ectopic pregnancy in women who referred to Azahra''s hospital during 2001-2006.
    Materials and Methods
    In this analytic cross-sectional study، 180 patients with EP who referred to Azahra’s hospital during 2002-2007 were studied in two groups، with and without tubal rupture. The questionnaire was designed by our researchers. Statistical analyses were performed with SPSS.
    Results
    Frequency of ruptured EP was 44. 4% (80cases). There was significant difference between the maternal age، Gravid، parity، history of infertility and history of tubal ligation with tubal rupture. However، there were no significant differences between gestational age، abortion، ectopic pregnancy history، history of pelvic or abdominal surgery، history of OCP consumption، intrauterine device usage with tubal rupture.
    Conclusions
    Maternal age، Gravid، parity، history of infertility and tubal ligation history of EP were all significantly associated with the tubal rupture EP; so they should be considered as associated risk factors. It seems that a careful surveillance in women with these factors can help in prevention، earlier diagnosis and less complications of EP.
    Keywords: Ectopic Pregnancy, Risk Factor, Tubal Rupture
  • Pages 83-87
    Despite the development of non-invasive methods of treating stones of urinary tract، surgery is still needed in some cases، indicated. Even in these cases، non invasive surgical procedures، such as laparoscopy، is preferred. In this article we are going to report on the case of a person who underwent laparoscopic management for his proximal ureterolithiasis، and which resulted in a rare complication of this therapeutic procedure; duodenal perforation. The patient is a 49-years old man that a few days after undergoing laparoscopic treatment، referred with acute abdominal symptoms. The laparatomy revealed traumatic duodenal perforation that was repaired. Persistent abdominal pain obligated the performance of an imaging study، which identified a loci of fluid accumulation in the anterior aspect of the right ureter. Trying to resolve the fluid accumulation، a CT-guided pigtail was embedded. Fistulography was performed. The source of fluid accumulation was attributed to the leakage of the repaired duodenum. During the treatment course an enterocutaneous fistula appeared. Duodenal injury is one of the very rare complications of laparoscopic ureterolithotomy، which should be considered in those presenting by acute abdominal pain after a laparoscopic intervention. Therefore due to the difficulty of duodenal injury management، care is neededduring laparoscopic interventions.
    Keywords: Laparoscopy, Duodenum, Ureterolithiasis
  • Pages 88-96
    Body packing was first described in the medical literature in 1973. However since Sep 11، recognition of body packers has become more in order of tight control in airports and stations. Approach to the body packers has made significant changes in recent 2 decades. Furthermore، because of the new technology of packing، rupture of packs and obstruction become less. Drugs divide in 3 groups: cocaine and amphetamine with fatal toxicity effects without antidotes، opioids which have antidotes and the last group is canabioids which don’t have any fatal toxicity. In all cases with obstruction or peritonitis sign and symptom surgical treatment is suggested. In cases without any signs and symptoms it is better to use laxatives. Surgical managements are recommended for toxic cocaine and amphetamine body packers. Approach to the opioids body packer is to use antidotes. Medical treatment is the best for canabioids body packers. Surgical treatment is recommended in patients with complete bowel obstruction and peritonitis.
    Keywords: Body Packer, Surgical Treatment, Opioids, Amphetamine, Canabioid