فهرست مطالب

میکروب شناسی پزشکی ایران - سال یکم شماره 3 (پاییز 1386)

دو ماهنامه میکروب شناسی پزشکی ایران
سال یکم شماره 3 (پاییز 1386)

  • 68 صفحه، بهای روی جلد: 20,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1386/09/05
  • تعداد عناوین: 8
|
  • فرشته شاهچراغی، سیاوش نصیری، هانیه نوبری صفحه 1
    زمینه و اهداف
    پیدایش سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک امروزه بعنوان یکی از چالش های درمان بیماران مبتلا به عفونت های ناشی از این سویه ها مطرح است و تحقیقات زیادی در این رابطه از جمله در مورد آنتی بیوتیک های بتالاکتام انجام شده است. تولید آنزیم های بتالاکتامازی از جمله آنزیم هایSHV و TEM در باکتری اشریشیاکلی باعث مقاوم شدن آن در برابر آنتی بیوتیک های بتالاکتام مختلف شده است. همچنین این باکتری قادر به تولید بتالاکتامازهای وسیع الطیف (ESBLs) نیز هست. هدف از انجام این تحقیق بررسی الگوهای حساسیت آنتی بیوتیکی نسبت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام و تحقیق پیرامون وجود ژن های بتالاکتامازی blaSHV و blaTEM در نمونه های بالینی E. coli می باشد.
    روش بررسی
    برای انجام این تحقیق 200 سویه اشریشیاکلی از نمونه های مختلف شامل ادرار، خلط، زخم، مایع مغزی نخاعی، از 5 بیمارستان تهران ایزوله وجمع آوری شد برای تعیین مقاومت نمونه ها، تست آنتی بیوگرام با روشDisk diffusion صورت گرفت آنتی بیوتیک های تحت بررسی عبارت بودند از: سفتازیدیم، سفوتاکسیم، سفتری آکسون، سیپروفلوکساسین، سفتیزوکسیم، ایمی پنم، کربنی سیلین، آمیکاسین، جنتامایسین، پیپراسیلین و پیپراسیلین/تازوباکتام (BBL). سپسMIC سوش های جدا شده نسبت به آنتی بیوتیک های سفتازیدیم و ایمی پنم به روش Micro dilution تعیین شد (طبق پروتکل NCCLS). برای بررسی وجود ESBLs در سویه های ایزوله شده از روش Disk diffusion با استفاده از تست فنوتیپی تاییدی(Phenotypic Confirmatory Test=PCT) استفاده گردید و با استفاده از روش PCR ژن های blaSHV وblaTEM در سویه های ایزوله شده مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    در این تحقیق بخش اعظم نمونه ها مربوط به عفونت های ادراری بود 178n= (%89). همچنین بیشترین میزان مقاومت سوش ها در برابرکربنی سیلین147n=(%5/73) و بیشترین میزان حساسیت آنها در برابر ایمی پنم دیده شد 200 n= (%100). همچنین105n=)%5/52(از نمونه های تحت بررسی، دارای ژن های ESBL بودند که بیشترین میزان مقاومت در این نمونه ها نیز در برابر کربنی سیلین دیده شد(%95). همچنین 48 n= (24%) از سویه های مورد بررسی حاوی ژن blaTEM و12n= (6%) از سویه ها حاوی ژن blaSHV بودند.
    نتیجه گیری
    با توجه به درصد بالای مقاومت به سفتازیدیم ومیزان بالای تولید ESBLs باید در مصرف سفالوسپورین های نسل سوم دقت نمود. همچنین به منظور درمان وجلوگیری از گسترش عفونت های ناشی از ارگانیسم های ESBL+، انجام دقیق تست های آنتی بیوگرام قبل از تجویز آنتی بیوتیک و پرهیز از مصرف بی رویه و خودسرانه دارو بویژه آنتی بیوتیک های سفالوسپورینی ضروری است.
    کلیدواژگان: اشریشیاکلی، مقاومت آنتی بیوتیکی، blaSHV، blaTEM
  • سیدسعید اشراقی، ملیحه طالبی، محمدرضا پورشفیع، محمدحسین سالاری صفحه 9
    زمینه و اهداف
    باکتری های گرم مثبت مخصوصا کوکس های گرم مثبت مانند استافیلوکوک های کواگولاز منفی، استافیلوکوکوس اورئوس و انتروکوک، پاتوژن های بسیار مهمی در محیط بیمارستان می باشند. اما با پیدایش مقاومت نسبت به ونکومایسین در انتروکوک و ظهور استافیلوکوک های مقاوم به متی سیلین با حساسیت کاهش یافته نسبت به ونکومایسین، مشکلات درمانی این باکتری ها نیز بیشتر شده است. لذا این مطالعه جهت تعیین فراوانی سویه های کوکس های گرم مثبت مقاوم به ونکومایسین، تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی و بررسی ژن های مقاومت در این باکتری ها انجام شده است.
    روش بررسی
    در این مطالعه تعداد1030 ایزوله کوکسی گرم مثبت از بیمارستان های بزرگ تهران، همچنین نمونه های بیماران سرپایی از چندین آزمایشگاه بزرگ جمع آوری شدند. تعیین هویت نمونه ها با استفاده از آزمایش های بیوشیمیایی و تایید آن توسط PCR انجام شده و تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و تعیین حداقل دوز مهار کننده آنتی بیوتیکی با استفاده از آزمون E-test انجام گرفت. در مرحله بعد وجود ژن های مقاومت vanA و vanB مورد مطالعه قرار گرفته و ژن vanS و الگوی هضم آنزیمی از نظر حضور ترانسپوزون Tn1546 مورد مطالعه قرار گرفت.
    یافته ها
    در بین ایزوله های کوکس های گرم مثبت جدا شده، هیچ نمونه استافیلوکوک و استرپتوکوک مقاوم به ونکومایسین جدا نشد. تمام ایزوله های مقاوم به ونکومایسین جدا شده از جنس انتروکوک بودند. اکثریت ایزوله های جدا شده (96%) E. faecium بوده و تمامی ایزوله ها حامل ژن vanA بودند. تمامی ایزوله ها از نظر وجود ژن vanS مثبت بوده و دارای الگوی هضم آنزیمی مشابه با سویه کنترل بودند.
    نتیجه گیری
    مطابق با نتایج این مطالعه مقاومت به ونکومایسین منحصر به سویه های انتروکوک بوده ولی با توجه به مقاومت بالای مشاهده شده در این سویه ها و قابلیت انتقال این ژنها در این سویه ها احتمال گسترش بیشتر این ژن های مقاومت در بین سویه ها و گونه های دیگر کوکس های گرم مثبت وجود دارد.
    کلید واژه ها: انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین، کوکسی گرم مثبت هوازی، خصوصیات مولکولی، نمونه های بالینی
  • سیداصغر هوایی، ابتهاج پیشوا، اکبر طبیبیان، محمد ربانی، فریبرز حق شناس، تهمینه نریمانی صفحه 17
    زمینه و اهداف
    کمپیلوباکتر ژژونی یکی از متداول ترین علل ایجاد اسهال باکتریال درانسان های سراسر دنیا می باشد. اغلب آلودگی ها با مصرف محصولات غذائی نیم ز آلوده با کمپیلوباکتر در ارتباط می باشد.
    شایع ترین توکسین تولید شده Cytolethal distending (CDT) می باشد که در چندین گونه از کمپیلوباکتر تشخیص داده شده است. با توجه به نقش طیور گوشتی در انتقال کمپیلوباکتر به انسان و نقش احتمالی CDT در بیماریزائی کمپیلوباکتر، تعیین سویه های تولید کننده توکسین CDT بسیار ضروری می باشد.
    روش بررسی
    در این تحقیق 368 رکتال سواب از مرغداری های شهر اصفهان به روش کشت بررسی گردید. تمام نمونه ها س از کشت بر روی محیط جامد Skirrows & Blood به مدت 48-72 ساعت در شرائط میکروآئروفیلیک و دمای C o 42 انکوبه شدند. به منظور سنجش و تشخیص CDT در سویه های کمپیلوباکتر ژژونی و کلی وبررسی اثرات سلولی آن، از سیستم کشت سلولی هلا استفاده گردید.
    یافته ها
    تعداد 114 نمونه از 368 نمونه (31 درصد) مدفوع طیور مورد بررسی، از نظرکمپیلوباکتر مثبت گردید که از این تعداد 101 نمونه (6/88%) بعنوان گونه ژژونی و 13 نمونه (4/11%) گونه کلی تشخیص داده شد. در سنجش کشت سلولی94 در صد سویه های مربوط به کمپیلوباکتر ژژونی و 9/76 درصد سویه های کلی تولید کننده توکسین CDT بودند.
    نتیجه گیری
    نتایج به دست آمده شیوع کمپیلوباکتر ژژونی و کلی را در طیور گوشتی منطقه اصفهان نشان می دهد که اکثر این جدایه ها توکسین CDT را در سطح و مقدار زیاد تولید کردند. بخصوص سویه های کمپیلوباکتر ژژونی که در سطوح زیاد توکسین تولید کردند که این مطلب شیوع اسهال ناشی از این باکتری را در اهالی منطقه اصفهان نمایان می کند.
    کلیدواژگان: کمپیلوباکتر ژژونی، کمپیلوباکتر کلی، سیتوتوکسین CDT، طیور، اصفهان
  • محبوبه نادری نسب، زهرا فرشادزاده، فروغ یوسفی، محمدسعید ساسان صفحه 25
    زمینه و اهداف
    ماکرولیدها، لینکوزآمیدها و استرپتوگرامین B (MLSB) به طور وسیعی در درمان عفونت های استافیلوکوکی استفاده می شوند. کلیندامایسین داروی منتخب در درمان برخی از عفونت های استافیلوکوک خصوصا عفونت های پوست و بافت های نرم است. اریترومایسین و کلیندامایسین دو کلاس معین از عوامل ضد میکروبی هستند که سنتز پروتئین را در سلول های باکتری مهار می کنند. مقاومت القایی به کلیندامایسین با روش های آنتی بیوگرام معمول تشخیص داده نمی شود و بسیاری از پزشکان نیز با دیدن مقاومت به اریترومایسین از تجویز کلیندامایسین خودداری می کنند، در صورتی که همه سویه های مقاوم به اریترومایسین به کلیندامایسین مقاوم نیستند و با انجام آزمون القا استفاده یا عدم استفاده از کلیندامایسین در درمان مشخص می شود. هدف از این مطالعه تعیین فنوتیپ های القایی مقاومت به کلیندامایسین در استافیلوکوک های مقاوم به متی سیلین بوده است.
    روش بررسی
    تست القا با متد دیسک دیفیوژن انجام می شود به این صورت که یک دیسک اریترومایسین در نزدیکی دیسک کلیندامایسین روی پلیت مولرهینتون آگار قرار می گیرد و در صورتیکه ایزوله به اریترومایسن مقاوم باشد و این مقاومت به کلیندامایسین القا شده باشد یک هاله حساسیت به شکل D ایجاد می شود. در این مطالعه کلیه استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوک های کواگولاز منفی مقاوم به متی سیلین جهت تست القا مورد آزمایش قرار گرفتند.
    یافته ها
    روی 128 نمونه استافیلوکوک های اورئوس و استافیلوکوک های کواگولاز منفی آزمون القا انجام شد که از بین آنها 6 ایزوله D و یک ایزوله D+ بودند.
    نتیجه گیری
    با انجام تست القا می توان ایزوله های مقاوم به اریترومایسین را که مقاومت قابل القا به کلیندامایسین دارند تشخیص داد و گزارش درستی از حساسیت این آنتی بیوتیک را گزارش کرد.
    کلیدواژگان: تست القاء، کلیندامایسین، اریترومایسین، استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوک های کوآگولاز منفی
  • نادر خسروشاهی، مسعود شریفی صفحه 33
    زمینه و اهداف
    اسینتوباکترها باکتری هایی هستند گرم منفی، هوازی اجباری و معمولا کپسول دار که بر روی محیط های معمولی آزمایشگاهی به آسانی رشد می کنند. سویه های مقاوم به کارباپنم این باکتری (CRAB) اول بار در سال 1991 باعث طغیان عفونت بیمارستانی شدند که از کشورهای مختلف هم گزارش شده اند. هدف از این مطالعه جداسازی سویه های اسینتوباکتر بومانی مقاوم به کارباپنم (CRAB)در بیماران و تجهیزات بخش های مراقبت ویژه مراکز آموزشی درمانی قزوین می باشد.
    روش بررسی
    طی یک سال (آذر 1384 تا آبان1385) تعداد 400 نمونه از بیماران بستری و تجهیزات موجود در بخش های ICU چهار بیمارستان وابسته به دانشگاه جمع آوری شد. نمونه ها در محیط مک کانکی آگار کشت و ارگانیسم های جدا شده تعیین هویت می شد (رنگ آمیزی گرم، آزمایشهای اکسیداز، OF، رشد در دمای 42 درجه سانتی گراد...) همزمان از سویه استاندارد A. baumannii نیز استفاده می شد. در صورت جداشدن اسینتوباکتر بومانی، مقاومت به کارباپنم به روش استاندارد کربی باور و با دیسک ایمی پنم مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    از400 نمونه مربوط به بخش های ICU مراکز آموزشی درمانی 15 (75/3%) سویه اسینتوباکتر بومانی شناسایی شدند. تست آنتی بیوگرام نشان داد 4 (6/26%) سویه به ایمی پنم مقاوم بودند.
    نتیجه گیری
    اسینتوباکتر بومانی از تجهیزات و بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های دانشگاهی قزوین قابل جدا شدن است. میزان مقاومت به کارباپنم (CRAB) در بین سویه های جدا شده قابل توجه می باشد به طوری که قریب یک چهارم آنها CRAB محسوب می شدند.
    کلیدواژگان: اسینتوباکتر بومانی، مقاومت دارویی، کارباپنم، بخش مراقبت ویژه
  • محمدرضا نهایی، محمد اکبری دیباور، جاوید صادقی، سولماز نیکوش صفحه 39
    زمینه و اهداف
    بیماری های اسهالی در همه گروه های سنی و در تمام مناطق جغرافیایی جهان اتفاق می افتد. عوامل باکتریائی حدود 24 % از اسهال ها را ایجاد می کنند و بیش از 70 % مرگ و میر کودکان زیر 5 سال در اثر بیماری های اسهالی است. اسهال ناشی از اشریشیا کلی O157 که از نوع انتروهموراژیک می باشد بیماری نوظهوری است که علاوه بر اسهال، حدود 7-2 % از این بیماران دچار سندرم اورمی همولیتیک (haemolytic uremic syndrome، HUS) یا نارسایی حاد کلیوی می شوند. هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی پاتوژن های روده ای اعم از باکتریائی و انگلی با تاکید بیشتر به تعیین فراوانی اشریشیاکلی های انتروهموراژیک، بویژه اشریشیاکلی O157 در مراجعین مبتلا به اسهال در مراکز درمانی تبریز بود.
    روش بررسی
    تعداد 1020 نمونه مدفوع جمع آوری شده از بیماران مبتلا به اسهال حاد که به مراکز آموزشی و درمانی امام خمینی و کودکان شهر تبریز مراجعه نمودند، مورد آزمایش قرار گرفتند. نمونه های مدفوع اخذ شده از بیماران با تهیه لام های مرطوب با استفاده از سرم فیزیولوژی و لوگل از نظر وجود لکوسیت، اریتروسیت، تخم، تروفوزوئیت و کیست انگل های رایج بررسی شده و جهت مطالعه باکتریولوژیک از محیط های کشت افتراقی و انتخابی استفاده شد. برای تعیین هویت باکتری های جدا شده از روش های بیوشیمیائی و سرولوژیک استفاده گردید. اشریشیاکلی های جدا شده با آنتی سرم های اختصاصی تعیین تیپ شدند. ایزوله های اشریشیاکلی با روش استاندارد دیسک آگار دیفیوژن در مقابل آنتی بیوتیک های رایج در درمان تعیین حساسیت شدند.
    یافته ها
    انگل های تک یاخته ای انتاموبا هیستولیتیکا با 91 مورد (9/8%) و ژیاردیا لامبلیا با 51 مورد (5%) شناسایی شدند. باکتری های بیماریزای روده ای 6 سویه (58/0 %) اشریشیاکلی O157، 15 سویه (47/1 %) اشریشیاکلیO111، 13 سویه (27/1 %) اشریشیاکلیO26، 35 سویه (4/3 %) کمپیلوباکترژژونی، 177 سویه (3/17 %) سالمونلا و 97 سویه (5/9 %) شیگلا ایزوله شد. کلیه سویه های اشریشیاکلی انتروهموراژیک جدا شده متعلق به گروه سنی کودکان زیر 5 سال و از مرکز آموزشی و درمانی کودکان تبریز بدست آمدند. بر اساس اطلاعات موجود در پرونده های بیماران و آزمایش های انجام شده در هیچ یک از بیمارانی که اشریشیاکلی انتروهموراژیک ایزوله گردید علایمی از آنمی یا بیماری کلیوی بدست نیامد.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشانگر حضور سویه های اشریشیاکلی O157 در کودکان شهر تبریز بوده و برنامه ریزی برای تعیین هویت این دسته از باکتری های مهم پزشکی در آزمایشگاه های روتین توصیه می گردد و نیز لازم است مطالعات گسترده تر انجام شده و برنامه ریزی لازم جهت ایجاد سیستم های پیشگیری و کنترل در این زمینه انجام گردد.
    کلیدواژگان: اشریشیاکلی انتروهموراژیک، اشریشیاکلی O157، اسهال
  • محمدحسین هدایتی، آیدا عدلی مقدم، داریوش نوروزیان، بهمن تبرایی، حجت احمدی، سیدداور سیاست صفحه 47
    زمینه و اهداف
    بروسلاها باکتری های گرم منفی درون سلولی هستند که قادر به ایجاد عفونت در بسیاری از گونه های حیوانی و انسان می باشند. علائم کلینیکی بروسلوز در انسان بسیار متنوع بوده و اغلب غیر اختصاصی است، لذا تشخیص این بیماری نیازمند تایید سریع و دقیق می باشد. از آنجا که استفاده از سرم بجای خون از مزایای متعددی در روش های تکثیر اسیدهای نوکلئیک برخوردار است، مطالعه حاضر به طراحی یک واکنش PCR بهینه سازی شده به منظور تشخیص آزمایشگاهی سریع و اختصاصی بروسلوز در نمونه های سرم انسانی می پردازد.
    روش بررسی
    نمونهDNA از 100 میکرولیتر نمونه سرم30 فرد مبتلا به بیماری حاد بروسلوز، با استفاده از روش سریع کیت تهیه گردید. واکنش زنجیره ای پلیمراز با کمک پرایمر های اختصاصی انجام شد. سپس واکنش دوم PCR جهت تکثیر مجدد محصولات واکنش نخست طراحی شد.
    یافته ها
    یک قطعه 223 جفت بازی ثابت، از ژن مسئول سنتز یک پروتئین ایمونوژنیک غشائی(BCSP31) با وزن ملکولی 31 کیلو دالتون از باکتری بروسلا آبورتوس که ویژه جنس بروسلا می باشد و در تمام واریته های بیولوژیک آن موجود است در کلیه نمونه های سرمی با موفقیت تکثیر شد.
    نتیجه گیری
    تکثیر مجدد محصولات واکنش اول PCRبمنظور تایید و تکثیر بیشتر قطعات بدست آمده، منجر به پیدایش الگوی باندینگ قوی تر و با حساسیت و ویژگی بالاتری می گردد، که از آن می توان بعنوان یک روش مفید در تشخیص آزمایشگاهی بروسلوز استفاده نمود.
    کلیدواژگان: بروسلا، بروسلوز، PCR، BCSP31
  • زهره امین زاده، کوروس آقازاده سرهنگی پور صفحه 53
    زمینه واهداف
    اعتیاد از نوع تزریقی به عنوان ریسک فاکتور اصلی عفونت های HIV و هپاتیت C، B بوده و سیفلیس نیز در معتادان تزریقی عفونت شایعی است. این مطالعه به منظور بررسی سرواپیدمیولوژی سیفیلیس و HIV و هپاتیت C، B در معتادان تزریقی بیمارستان لقمان حکیم تهران انجام گرفت.
    روش بررسی
    دراین بررسی روش تحقیق توصیفی (cross-sectional) و تکنیک انجام آن مشاهده- مصاحبه بود. از 70 معتاد تزریقی بستری در بخش عفونی بیمارستان لقمان حکیم در ماه های مرداد تا آذر 1386 که داوطلب شرکت در این تحقیق شدند نمونه خون جهت انجام آزمایشات ارسال و پرسشنامه ای برای ایشان تکمیل شد.
    یافته ها
    میانگین سنی بیماران 6/9 4/34 سال با میانگین مدت استفاده از مواد مخدر خوراکی 5/8215/66 ماه و مواد مخدر تزریقی 46/4894/48 ماه و مواد استنشاقی 14/8405/87 ماه بود سابقه زندان در 5/74%، سابقه استفاده از سرنگ مشترک 5/11% و Anti-HIV مثبت در 30% بیماران، Anti-HCV در 36%، HBsAb در 5/11% و HBsAg در 6% بیماران گزارش شده، هیچ یک از بیماران RPR مثبت نبودند.
    رابطه بین نحوه مصرف مواد مخدر و سابقه زندان با سرواپیدمیولوژی عفونت ها معنی دار نبود ولی بین استفاده از سرنگ مشترک با مثبت شدن هپاتیت C و مثبت شدن توام HCV، HIV رابطه معنی دار آماری وجود دارد ((P<0.05.
    نتیجه گیری
    در سرولوژی صفردرصد سیفیلیس، کنترل بیماری فوق را نشان داده و HCV شایعترین عفونت منتقله در معتادین تزریقی بوده و HIV و هپاتیت B در درجات بعدی قرار گرفته اند.
    کلیدواژگان: ایدز، هپاتیتB، هپاتیت C، سیفیلیس، سرواپیدمیولوژی
|
  • Shahcheraghi F., Noveiri H., Nasiri S Page 1
    Background And Objectives
    The pathogenic strains of Escherichia coli cause severe septicemia, urinary tract infection and wound sepsis. Resistance of this organism to the expanded-spectrum cephalosporins occurs via the production of extended-spectrum β-lactamases (ESBLs) such as TEM and SHV. These enzymes hydrolyze oxyiminocephalosporins (cefotaxime, ceftazidime) and monobactams (aztreonam). Thisstudy was conducted to determine the drug susceptibility and prevalence of ESBL phenotypes of E. coli isolates at Tehran hospitals.
    Material And Methods
    collectively, 200 isolates of E. coli were obtained from 5 hospitals in Tehran. The antibiotic susceptibility patterns of all clinical specimens were determined using disk diffusion method.Phenotypic confirmatory test was used to detect ESBL producing isolates. The MICs of ceftazidime and imipenem were determined using Microbroth dilution assay. Isolates with MIC≥2μg/ml were screened by PCR to detect blaTEM and blaSHV genes.
    Results
    Resistance to ceftazidime and cefotaxime were 30.1% and 32.1% respectively. All isolates were susceptible to imipenem. 52.5% of them (n=105) were positive in phenotypic confirmatory test. Resistance to ciprofloxacin among ESBL positive strains was 41%. The blaTEM and blaSHV genes were found among 24% (n=48) and 6% (n=12) of isolates respectively. Six isolates (3%) contained both genes.
    Conclusion
    At Tehran hospitals, the rate of resistance to ceftazidime and prevalence of ESBL phenotype among the isolates of E. coli are high. It is necessary to seek a remedy for monitoring the ESBLs in these health settings. TEM is the dominant enzyme among the ESBL producing strains of E. coli in Iran.
    Keywords: E.coli, antimicrobial resistant, blaTEM, blaSHV
  • Eshraghi Ss, Talebi M., Pourshafie M. R., Salari Mh Page 9
    Background And Objectives
    Gram positive bacteria, particularly, Staphylococcus aureus, coagulase negative staphylococci and enterococci are of particular concern in hospitals. But there has been increasing concern about the development of vancomycin resistant enterococci and MRSA strains with reduced susceptibility to vancomycin over the last decade. Therefore, the present study was carried out to confirm the identification of vancomycin resistant gram positive cocci, to determine antibiotic resistance pattern and tostudy vancomycin resistance genes.
    Material And Methods
    The isolates from clinical samples were collected from hospitalized patients and outpatients in Tehran. Gram positive cocci species identification was performed by using conventional tests and PCR using specific primers. VRE isolates were subjected to antibiotic susceptibility testing, MICs of vancomycin were determined by the E-test method. Determination of vancomycin resistance genes, vanA and vanB were performed with PCR. Confirmation of transposons was performed with specific primers for vanS.
    Results
    Out of 1030 gram positive isolates, none of the staphylococci or streptococci isolates were resistant to vancomycin. Most of vancomycin resistant isolates in this study were VRE. faecium (96%) and harbored vanA. All of the isolates were positive for vanS the conserved fragment of transposon and carried the identical digestion pattern like type strain.
    Conclusion
    According to the results of this study, all of the vancomycin resistant isolates were enterococcus spp. Vancomycin resistant enterococci itself is now a major and largely untreatable infection, and can pass the vancomycin resistance genes to the other highly virulent gram positive cocci.
    Keywords: Vancomycin, Gram positive cocci, Molecular characteristics, E, test
  • Havaei Sa, Pishva E., Tabibian A., Rabani M., Haghshenas F., Narimani T Page 17
    Background And Objectives
    Campylobacter jejuni is one of the most common bacterial cause of diarrheal disease in humans throughout the world.Contamination is mainly linked to the consumption of undercooked food products contaminated with Campylobacters. The most characterized toxin proposed is CDT, which has been detected in several Campylobacter species. With regard to the role of broiler chickens in transmission of campylobacter to human and the possible role of CDT in the pathogenesis of Campylobacter, detection of Campylobacter producing CDT is necessary.
    Material And Methods
    In this study 368 rectal swabs were collected from chikens. All the specimens were cultured on Skirrows & Blood agar and incubated in microaerophilic conditions at 42º C for 48-72 h. Hella cell was applied to detect CDT in C.jejuni and coli.
    Results
    Campylobacter strains were isolated from 114 (31%) of 368 chicken (101 C. jejuni and 13 C.coli). Toxin production in C. jejuni and C. coli was 94% and 76.9 % respectively.
    Conclusion
    It seems that the majority of C.jejuni and C.coli produce CDT although C. jejuni produces a higher titer.
    Keywords: Campylobacter jejuni, Campylobacter coli, Cytolethal distending toxin
  • Naderinasab M., Yousefi F., Farshadzadeh Z., Sasan M Page 25
    Background And Objectives
    Macrolide, lincosamide and streptogramin B (MLSB) antimicrobial agents are widely used in the treatment of staphylococcal infection. Clindamycin is the medicine of choice for some staphylococcal infections, particularly skin and soft tissues infections. Erythromycin and clindamycin are two distinct classes of antimicrobial agents which inhibit protein synthesis in bacterial cells. Inducible resistance to clindamycin is not diagnosed using conventional antibiotic susceptibility testing and most of the physicians do not prescribe clindamycin in cases where isolates show resistance to erythromycin. However,not all of the erythromycin resistant strains are resistant to clindamycin. To detect co-resistance to both antibiotics, the inducible test should be performed to determine the potency of clindamycin for treatment.The aim of this study was to detect inducible clindamycin resistant isolates of methicillin resistant isolates of Staphylococcus aureus and coagulase negative staphylococci.
    Material And Methods
    The inducible test was performed by disk diffusion, placing an erythromycin disk adjacent to a clindamycin disk on Muller Hinton agar plate. If the isolates were resistant to erythromycin and this resistance was induced to clindamycin an inhibitiom zone shaped like the letter D was produced. In this study all methicillin resistance Staphylococcus aureus and coagulase negative staphylococci were tested forinduced resistance.
    Results
    Of 128 isolates of Staphylococci, 6 were D and 1 was D+.
    Conclusion
    The inducible test correctly identified the inducible resistance to clindamycin caused by erythromycin. The resistance to clindamycin was not induced by erythromycin in the majority of isolates of staphylococci in our collection of isolates. We recommend the test routinely be used for correct determination of resistance to clindamycin.
    Keywords: inducible test, erythromycin, clindamycin, Staphylococcus aureus, coagulase negative staphylococci
  • Khosroshahi N., Sharifi M Page 33
    Background And Objectives
    Acinetobacter spp. are gram negative aerobic bacteria that grow easily on routine bacterial culture media. The carbapenem resistant Acinetobacter baumannii was firstly recognized as causative of nosocomial infection outbreak in 1991 and reported from different countries sine then. We designed this study to determine the prevalence of carbapenem resistant isolates of Acinetobacter baumannii from patients and equipments at intensive care units (ICUs) of Qazvin niversity hospitals.
    Material And Methods
    During November 2005 to October 2006, 400 samples were collected from patients and equipments of ICUs of University hospitals in Qazvin. The specimens were cultured on MacConkey agar and isolated bacteria were identified using conventional bacteriological methods. Carbapenem resistant isolates were detected using disk containing imipenem in Kerby Bauer method.
    Results
    Of 400 samples cultured from ICUs, 15 (3.15%) yielded A. baumannii. A total of 4 isolates (26.6%) were resistant to imipenem (CRAB).
    Conclusion
    Acinetobacter baumannii can be isolated from patients and equipments in ICUs of Qazvin University hospitals. The rate of carbapenem resistance is high among isolated strains.
    Keywords: Acinetobacter baumannii, Drug resistance, carbapenem, ICU, Patient
  • Nahaei Mr, Akbari Dibavar M., Sadeghi J., Nikvash S. Page 39
    Background and Objectives
    Diarrhea is a major cause of morbidity in all age groups worldwide. Bacteria can cause 24% of infectious diarrhea which accounts for 70% mortality in affected children of <5 years old.Among the bacterial agents Salmonella spp, entero pathogenic E. coli, Campylobacter spp, Shigella spp and clostridia are the main causes of diarrhea. Escherichia coli O175 is an emerging cause of foodborne illness that presents with acute diarrhea. It transmits through the contaminated water, direct or indirect contact with animals and also through person to person contact.In addition to diarrhea, 2-7% of the patients infected with enterohemorrhagic E. coli (EHEC) will possibly develop haemolytic uremic syndrome (HUS) or acute renal failure. This study was conducted to determine the frequency of enteric pathogens with special reference to enterohaemorrhagic E. coli O157.
    Material And Methods
    A total of 1020 fecal specimens were collected from patients with acute diarrhea in Imam Khomeini and Children hospital of Tabriz. Direct examination was carried out for leukocytes, erythrocytes, parasite ova and trophozoites by wet mount preparation and the specimens also were cultured in selective and differential culture media for pathogenic bacteria. E. coli isolates were further typed usingspecific antisera and EHEC isolates were subjected to susceptibility testing against routinely used antibiotics.
    Results
    Entamoeba histolytica and Giardia lamblia were detected in 91(8.9%) and 51(5%) of cases.Pathogenic enteric bacteria were also isolated and recorded as E. coli O157 (n=6, 0.58%), E. coli O111 (n=15, 1.47%), E. coli O26 (n=13, 1.27%), Campylobacter jejuni (n=35, 3.4%), Salmonella spp. (n=177 17.3%) and Shigella spp (9.5%). All EHEC isolates were recovered from children <5 years old. In serological tests, 139 (13.5%) isolates of E. coli showed autoagglutination, which suggest their probable dependence to EAEC (entero aggregative E. coli). Based on information collected from the EHEC positivepatient's files, no sign of anemia or kidney disorder was detected.
    Conclusion
    Entero pathogenic E. coli isolates are not usually tested in most of the routine diagnostic laboratories, so these medically important bacteria remain undiscovered, unless in an epidemic situation. Our findings of 3.3 % enterohaemorrhagic E.coli and the presense of 0.58 % E. coli O157 shows less frequency for these athogenic bacteria and are in accordance with reports from other countries.
    Keywords: Enterohaemorrhagic E. coli, E. coli O157, Diarrhea
  • Hedayati Mh, Adli Moghaddam A., Norouzian D., Tabaraie B., Ahmadi H., Siadat Sd Page 47
    Background And Objectives
    Brucellae are gram-negative intracellular pathogens which cause zoonotic disease in humans. Clinical manifestations of brucellosis in human are variable and often are non-specific,and the diagnosis requires fast and accurate confirmation. Since the use of serum instead of whole-blood samples offers several advantages for nucleic acid amplification methods, in this study we developed an improved PCR assay for the rapid and specific laboratory diagnosis of human brucellosis directly from serum specimens.
    Material And Methods
    DNA was extracted from 100 μL of serum from 30 patients with acute serologic brucellosis. The PCR reaction was carried out with Specific primers. Second PCR reaction for reamplification of the first reaction products was designed.
    Results
    a 223 bp conserved region on the sequence encoding the 31-KDa immunogenic outer membrane protein which is specific to the genus Brucella (BCSP31) and present in all its biovars was amplified in all serum samples.
    Conclusion
    For confirmation and efficient amplification of the specific target, reamplification of the first PCR products had a sharper banding patterns with high sensitivity and specificity that might be considered as a new useful method for diagnosis of human brucellosis in serum specimens.
    Keywords: Brucella, Brucellosis, PCR, BCSP31
  • Aminzadeh Z., Aghazadeh Sarhangi K Page 53
    Background And Objectives
    Intravenous drug using is a main risk factor for getting infected with HIV,Hepatitis B and C viruses. The syphilis is a common infection. The aim of this study was to investigate the seroepidemiology of HIV, syphilis, hepatitis B and C among the intravenous drug users (IDUs) at Loghman Hakim hospital, Tehran.
    Materials and Methods
    A descriptive (cross- sectional) study with observative-interview technique was conducted. 70 admitted IDUs patients in Loghman Hakim hospital during July- December 2007 were included in this study. The patients with mean of age 34.4+/- 9.6 and mean of oral drug 66.15+/- 82.5 months, mean of intravenous drug 48.94+/-48.46 months, mean of inhalation drug 87.05+/- 84.14 months were studied.
    Results
    74.5% of the patients had been in prison and 11.5% of them shared syringe. The positive results obtained for the serological tests of 70 patients were in the following order: Anti- HCV (36%), Anti-HIV (30%), HBsAb (11.5%) and HBsAg (6%). None of the patients was positive in RPR test. There was no significant correlations between the routes of using drug, history in prison and results of serology.Importantly, a significant correlation was found between the sharing syringe and positivity for Anti-HCV by itself or co-infection of HCV with HIV.
    Conclusion
    HCV is the most common infection among the intravenous drug users followed by HIV and Hepatitis B. A lack of RPR shows infection with syphilis is under ontrol.
    Keywords: HIV, Hepatitis C, Hepatitis B, Syphilis