نشریه پلیس زن
پیاپی 27 (پاییز و زمستان 1396)

سبک زندگی روش خاص فرد برای بودن، مقابله کردن، کارکردن در جهان پیرامون بوده و از منطق شخصی فرد برای بهترین راه رسیدن به اهداف مطلوب وی حمایت میکند وتصمیم گیری مجموعه ای از مراحلی است که به صورت سلسله مراتبی تا حصول نتیجه و ارزشیابی ادامه می یابد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک زندگی و سبک های تصمیمگیری عمومی زنان پلیس شهر تهران است.
پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا، پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را کارکنان پلیس زن در سال 95 تشکیل دادهاند و حجم نمونه 175 نفر با روش در دسترس تعیین شده است. داده ها با استفاده از پرسشنامه های روا و پایای سبک های تصمیم گیری عمومی(GDMS) و سبک زندگی LSQ (آلفای کرونباح 86/0 و 79/0)، جمع آوری و با کمک نرم افزار SPSS و آزمون ضریب همبستگی چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها و پژوهش نشان داد که سه سبک تصمیمگیری اجتنابی، آنی و وابستگی به صورت منفی و دو سبک شهودی و عقلانی به صورت مثبت با سبک زندگی زنان پلیس رابطه دارد. زنان پلیس از قدرت تصمیمگیری نسبتا بالایی در خانواده برخوردارند و اشتغال از جمله منابع مهمی است که بر این امر تاثیرگذار بوده است.

امنیت در هر جامعه بستر رشد و توسعه آن را فراهم میکند و ارتباط مستقیمی با ادراک افراد جامعه دارد. ضعیف دانستن امنیت در وهله اول یک احساس تلقی شد، اما در مرحله حادتر به یک آسیب اجتماعی تبدیل میشود. با گسترش شهرنشینی و افزایش حضور زنان در جامعه، توجه به امنیت زنان به عنوان نیمی از جمعیت جامعه ضروری است. این مقاله ادراک دانشجویان دختر از امنیت اجتماعی را بررسی می کند.
پژوهش حاضر به شیوه کیفی و با استفاده از ابزار مصاحبه عمیق با نه نفر از دانشجویان دختر دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، به بررسی ادراک آنان از احساس امنیت پرداخته است. این افراد به طور تصادفی از بین دانشجویان انتخاب شده و مورد پرسش قرار گرفته اند و از آنجا که هدف پژوهش مطالعه درک و تصور دانشجویان از احساس امنیت اجتماعی است، روش تحلیل مضمون مورد استفاده قرار گرفت.
یافته ها و این مطالعه نشان داد که دختران دانشجو در جامعه هدف، امنیت اجتماعی را با داشتن آزادی عمل و عدم هراس از مواجهه با مزاحمتهای مردان ادراک می کنند.

رفتارهای پرخطر به رفتارهایی گفته می شود که سلامت و بهزیستی جسمی، روان شناختی و اجتماعی فراد و جامعه را به خطر میاندازد و دوره نوجوانی به دلیل خودمحوری و عدم درک مناسب نوجوانان از رفتارهای خود، مرحله مهمی برای شروع این رفتارهای محسوب می شود. این پژوهش با هدف پیش بینی رفتارهای پرخطر بر اساس سبک زندگی و تنظیم هیجانی در دانشآموزان دختر مقطع دبیرستان اجرا شده است.
این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و شیوه اجرا همبستگی-پیمایشی است. جامعه پژوهش را کلیه دانشآموزان دختر دبیرستانی منطقه پنج شهر تهران در سال تحصیلی 1395-1396 تشکیل داده اند و نمونه 346 نفری به طور خوشهای-تصادفی انتخاب انتخاب شدند. داده ها با کمک پرسشنامه های نیمرخ سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامتی(آلفای کرونباخ 94/0)، تنظیم هیجانی نادیا گرنفسکی(آلفای کرونباخ 81/0) و پرسشنامه مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی(آلفای کرونباخ 87/0) جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی تحلیل شدند.
یافته ها و پژوهش نشان داد که بین رفتارهای پرخطر با سبک زندگی رابطه معنادار و معکوس وجود دارد و رفتارهای پرخطر را می توان با سبک زندگی پیش بینی نمود. این رفتارها با تنظیم هیجانی رابطه معناداری ندارد و ننظیم هیجانی نمیتوانند چنین رفتارهایی را پیش‏بینی کند. بنابراین با ایجاد تغییر در سبک زندگی به ویژه بعد روابط بین فردی می توان بر رفتارهای پرخطر دانشآموزان دختر اثر گذاشت.

نوجوانان که به اقتضای سن خود در معرض آسیبهای رفتاری بسیاری قرار دارند، بخش قابل توجهی از جمعیت ایران را تشکیل می دهند و به همین دلیل توجه به سلامت آنان از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف این پژوهش بررسی میزان اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی بر کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان دبیرستانی شهر تهران است.
این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا، شبه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل است. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشآموزان اول متوسطه منطقه 12 تهران در سالتحصیلی 94-95 هستند که از بین آنها به طور هدفمند شش دبیرستان پسرانه(هر ناحیه یک مدرسه) انتخاب و با کمک پرسشنامه روا و پایای(آلفای کرونباخ 93/0) گرایش به رفتارهای پرخطر نوجوانان ایرانی(IARS)، 30 دانش آموز مستعد رفتارهای پرخطر انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمون قرار گرفتند و پس از اجرای آموزش مهارتهای زندگی در گروه آزمون، پس آزمون بر روی دو گروه اجرا شد و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شد.
یافته ها و یافته ها نشان داد که تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر گرایش به رفتارهای پر خطر(مصرف مواد مخدر، الکل و سیگار) معنادار است و میانگین نمرات رفتارهای پرخطر گروه آزمایش در مرحله پیش آزمون(46/76) و پسآزمون(46/67) حاکی از کاهش گرایش به رفتارهای پر خطردر اثر آموزش مهارتهای زندگی است. بنابراین با آموزش مهارتهای زندگی به نوجوانان می توان به کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان کمک کرد.

در سالهای اخیر مصرف مواد به یکی از جدیترین معضلات بشری و پیچیدهترین پدیده های انسانی تبدیل شده است که پایه ها و بنیانهای جامعه انسانی را تحلیل میبرد و پیشگیری از آن نیازمند کاربرد نظریه های متعدد و تکنیکهای متنوع است. این پژوهش نقش ارزشهای دینی خانواده را در گرایش نوجوانان و جوانان شهر تبریز به اعتیاد بررسی می کند.
این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش پیمایشی است. جامعه پژوهش را جوانان و نوجوانان شهر تبریز تشکیل داده اند و نمونه 400 نفری(200 نوجوان و 200 جوان) مورد پرسش قرار گرفته اند. داده ها با کمک پرسشنامه روا و پایا(آلفای کرونباخ 85/0 برای پرسشنامه ارزش های دینی خانواده و 87/0 برای گرایش به اعتیاد) گردآوری و با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها و پژوهش نشان داد متغیر ارزشهای دینی خانواده و مولفه های ارتباط باخدا و نماز در خانواده، ارتباط منفی و معنی داری با گرایش به اعتیاد در نوجوانان و جوانان دارد، اما ارتباط معناداری بین مذهبی بودن خانواده و مراسمات مذهبی در خانواده با گرایش به اعتیاد در بین نوجوانان و جوانان مشاهده نشد. بنابراین تقویت ارزش های دینی خانواده می تواند به کاهش گرایش نوجوانان به اعتیاد کمک کند.

بهرهگیری نامناسب از فناوری اطلاعات امروزه یکی از دغدغه های جدی در روابط بین والدین و فرزندان است. این پژوهش رابطه بین دلبستگی به والدین و اعتیاد به اینترنت را در دانش آموزان مقطع متوسطه در شهر ورامین بررسی کرده است.
پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و شیوه اجرا، توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان دوره اول مقطع متوسطه شهرستان ورامین در سال تحصیلی 95-94 به تعداد 6725 نفر تشکیل داده اند و نمونه 361 نفری براساس جدول کرجسی و مورگان مورد پرسش قرار گرفته اند. داده ها با کمک پرسشنامه روا(تایید متخصصان) و پایا(آلفای کرونباخ 83/0 و 91/0) جمع آوری و با نرم افزار SPSS و آزمون ضریب همبستگی پیرسون و t تک نمونه ای تحلیل شده است.
یافته ها و پژوهش حاکی است وضعیت اعتیاد به اینترنت در بین دانش آموزان در سطح متوسط و وضعیت دلبستگی به والدین از متوسط پایین تر است و اعتیاد به اینترنت باعث کاهش دلبستگی به والدین می شود. بنابراین می توان با تقویت دلبستگی فرزندان نسبت به والدین، بر کاهش گرایش آنان به اعتیاد به اینترنت تاثیر گذاشت.