فصلنامه پژوهش های نوین روانشناختی
پیاپی 40 (زمستان 1394)

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی، هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی با اضطراب امتحان صورت گرفت. شرکت کنندگان شامل 291 نفر از دانش آموزان پسر دبیرستانی شهر شیراز در سال تحصیلی در رابطه بین الگوی ارتباطی خانواده 93-92 بودند که بر اساس روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور اندازه گیری متغیرهای پژوهش، پرسشنامه های الگوی ارتباطی خانواده، هوش هیجانی، خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب امتحان مورد استفاده قرار گرفتند. برای ارزیابی مدل پیشنهادی، روش تحلیل مسیر استفاده گردید که با توجه به مقادیر شاخص های به دست آمده، داده ها با مدل تحقیق برازش داشت. علاوه بر این، نتایج نشان داد که بعد گفت و شنود، می تواند هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی را به صورت مثبت پیش بینی کند. بعد همنوایی نیز قادر به پیش-بینی هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی به صورت منفی و اضطراب امتحان به صورت مثبت می-باشد. همین طور هوش هیجانی پیش بینی کننده خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب امتحان بوده و متغیر خودکارآمدی تحصیلی می تواند اضطراب امتحان را به صورت منفی پیش بینی کند، از سویی، درخصوص تاثیر متغیرهای مستقل بر وابسته، تحلیل داده ها حاکی از آن بود که 12 درصد از تغییرات هوش هیجانی، 28 درصد از تغییرات خودکارآمدی تحصیلی و 33 درصد از تغییرات اضطراب امتحان، توسط مدل تبیین می شود. براین اساس می توان تصمیم گرفت که در رابطه بین الگوی ارتباطی خانواده و اضطراب امتحان، هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی نقش میانجی دارند.

هدف پژوهش حاضر بررسی موانع موجود در زمینه تفکر انتقادی در برنامه درسی آموزش های فنی و حرفه ای هنرستان های دخترانه در مقطع متوسطه از دید هنرآموزان و کارشناسان و مشاوران آموزش های فنی و حرفه ای، در راستای هدف پژوهش از جامعه، هنرآموزان، کارشناسان، مشاوران شاغل در هنرستان های دخترانه در سال تحصیلی 93-1392 تعداد 40 نفر از بین هنرجویان و تعداد 190 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه گرایش به تفکر انتقادی کالیفرنیا فرم ب و پرسشنامه محقق استفاده شده و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونt تک نمونه ای استفاده گردید. تحلیل داده ها نشان داد که هنرجویان به تفکر انتقادی دارای گرایش مثبت، متوسط و نزدیک به متزلزل بوده و از دیدگاه هنرآموزان و کارشناسان و مشاوران به مهارت های تفکر انتقادی در عناصر برنامه درسی (اهداف، محتوا، روش های تدریس و ارزشیابی) آموزش های فنی و حرفه ای چندان مورد توجه قرار نگرفته است.

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه و بررسی نقش تعاملی سرمایه روانشناختی و هویت سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی و استرس شغلی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان و تبریز بوده که از میان آنان 216 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه تعدیل کننده مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین متغیرهای مورد بحث رابطه معنی دار وجود دارد؛ هم چنین نقش تعدیل کننده هویت سازمانی در رابطه بین سرمایه روانشناختی و رفتار شهروندی مورد تائید قرار گرفت. علاوه بر این نتایج پژوهش حاضر حاکی از تائید نقش تعدیل کننده هویت سازمانی در رابطه بین سرمایه روانشناختی و استرس شغلی بود.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین طردشدگی در محیط کار و نتایج شغلی (فرسودگی شغلی، خشنودی شغلی، رفتار شهروندی سازمانی) با توجه به نقش تعدیل گر سرمایه روانشناختی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان شرکت آب و نیروی شهر گتوند تشکیل می دهند که از بین آن ها تعداد 182 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های طردشدگی در محیط کار، سرمایه روانشناختی، فرسودگی شغلی، خشنودی شغلی و رفتار شهروندی سازمانی بود. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی تعدیلی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که طردشدگی در محیط کار رابطه مثبت و معنی دار با فرسودگی شغلی و رابطه منفی و معنی دار با خشنودی شغلی و رفتار شهروندی سازمانی دارد. به علاوه، نتایج حاکی از نقش تعدیل گر سرمایه روانشناختی در این روابط بود. نتایج حاکی از آن است که رابطه بین طردشدگی در محیط کار با فرسودگی شغلی زمانی قوی تر است که سرمایه روانشناختی پایین باشد. همچنین، رابطه بین طردشدگی در محیط کار با خشنودی شغلی و رفتار شهروندی سازمانی زمانی قوی تر است که سرمایه روانشناختی بالا باشد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی کارآمدی آموزش حل مسئله اجتماعی بر کنترل عاطفی دختران آزاردیده هیجانی بود. این پژوهش به شیوه تجربی و با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. از جامعه آماری که شامل دانش آموزان دختر سال سوم دبیرستان شهرستان لاهیجان در سال تحصیلی 92-91 بود، 40 نفر دانش آموز دختر آزاردیده هیجانی با روش نمونه-گیری تصادفی به عنوان نمونه پژوهش شناسایی و به دو گروه آزمایش و گواه جای دهی شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس کودک آزاری و مقیاس کنترل عاطفی استفاده گردید. داده ها با روش تحلیل واریانس چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج نشان دارد که آموزش حل مسئله اجتماعی بر کاهش خشم و اضطراب و افزایش عاطفه مثبت موثر بوده است (01/0>p)، اما آموزش حل-مسئله اجتماعی بر خلق افسرده تاثیر معنی داری نداشت. نتایج به دست آمده نتایج تلویحات مهمی در زمینه آموزش و خدمات مشاوره ای برای دختران آزاردیده هیجانی به همراه دارد.