فهرست مطالب

پژوهشهای علوم دامی ایران - سال یکم شماره 2 (تابستان 1388)

فصلنامه پژوهشهای علوم دامی ایران
سال یکم شماره 2 (تابستان 1388)

  • تاریخ انتشار: 1389/01/05
  • تعداد عناوین: 12
|
  • اثر سطوح مختلف اسید آمینه متیونین و پروتئین جیره بر عملکرد رشدی و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی
    یحیی محمدی*، جلال یوسفی صفحه 1

    این آزمایش به منظور تعیین اثر سطوح مختلف پروتئین و اسید آمینه متیونین بر عملکرد رشدی و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی، انجام شد. در این آزمایش از 240 قطعه جوجه گوشتی سویه راس با دو سطح پروتئین (20 و 24 درصد برای دوره آغازین و 18 و 22 درصد برای دوره رشد) و 3 سطح اسید آمینه متیونین (سطح پیشنهادی ک اتالوگ (استاندارد)، سطح 115% پیشنهادی کاتالوگ و سطح 130% پیشنهادی کاتالوگ) استفاده گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی انجام شد. جوجه ها به مدت 5 هفته (از پایان هفته اول تا پایان هفته ششم)، با جیره های یکسان از نظر انرژی، برای دو دوره آغازین (7 تا 21 روزگی) و رشد (22 تا 42 روزگی) تغذیه شدند. دسترسی جوجه ها به آب و خوراک در طول دوره به صورت آزاد بود. مصرف غذا و اضافه وزن در پایان هر دوره اندازه گیری شد و در پایان دوره آزمایشی از هر قفس دو قطعه جوجه به صورت تصادفی انتخاب شدند و پس از توزین و ذبح، وزن لاشه و اجزای لاشه اندازه گیری شد. نتایج نشان دادند که سطوح بالای پروتئین و مکمل متیونین در دورهای آغازین و رشد و همچنین در کل دوره باعث بهبود در افزایش وزن زنده و ضریب تبدیل غذایی شدند. مصرف غذا تحت تاثیر سطوح پروتئین و اسید آمینه متیونین در جیره ها قرار نگرفت. مکمل جیره ای متیونین باعث افزایش درصد گوشت سینه و کاهش مقدار چربی محوطه بطنی شد. با کاهش پروتئین جیره چربی محوطه بطنی افزایش یافت. اثرات متقابل بین متیونین و پروتئین در هیچ یک از صفات مورد نظر تفاوت معنی داری را نشان نداد.

    کلیدواژگان: متیونین، پروتئین، عملکرد رشدی، خصوصیات لاشه، جوجه های گوشتی
  • احمد حسن آبادی *، حسن نصیری مقدم، حسن کرمانشاهی، محسن دانش مسگران صفحه 9

    به منظور بررسی اثر آنزیم فیتاز میکروبی بر قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام، اسیدهای آمینه و ابقای ظاهری کلسیم، فسفر کل، آهن و روی در جوجه مرغ های گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 240 قطعه جوجه مرغ گوشتی سویه راس در مدت 28 روز انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح صفر، 250، 500، 750، 1000 و 1250 واحد فیتاز در کیلوگرم جیره غذایی بود. جیره پایه ذرت- سویا از سن یک الی 28 روزگی استفاده شد. کل فضولات تولید شده از سن 21 روزگی به مدت سه روز به منظور آنالیز اسیدهای آمینه، پروتئین خام، کلسیم، فسفر کل، آهن و روی جمع آوری گردید. در این آزمایش سطوح 250 و500 واحد فیتاز در کیلوگرم جیره غذایی باعث بهبود معنی دار قابلیت هضم ظاهری اسیدهای آمینه (بجز آلانین، والین و ترئونین) و قابلیت هضم پروتئین نسبت به تیمار شاهد گردید. آنزیم فیتاز تاثیر معنی داری بر ابقای ظاهری کلسیم و فسفر نداشت اما ابقای ظاهری آهن و روی را به طور معنی داری افزایش داد. فیتاز در هیچ یک از سطوح مورد استفاده اثر معنی داری بر وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک از سن 28-1 روزگی نداشت.

    کلیدواژگان: فیتاز، قابلیت هضم، اسید آمینه، پروتئین خام، مواد معدنی، عملکرد، جوجه گوشتی
  • مهدی نیکبختی*، حمیدرضا میرزایی، مجید افشاریان شاندیز، محمدرضا محمدآبادی، داوود علی ساقی صفحه 19

    در این تحقیق به رابطه و تنوع ژنتیکی جمعیت مرغان بومی استان خراسان با استفاده از چهار جفت نشانگر ریزماهواره ای (MCW5، MCW16، MCW18 و MCW34) پرداخته شد. از این جمعیت 90 نمونه خون گرفته شد و DNA آنها به روش فنول و کلروفورم استخراج شد. جایگاه MCW5 با 6 آلل و جایگاه MCW34 با 4 آلل به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد آلل را نشان دادند که به دنبال آن جایگاه های فوق با 293/5 و 138/3 به ترتیب بیشترین و کمترین آلل موثر را نشان دادند. بیشترین میزان هتروزیگوسیتی مورد انتظار در جایگاه MCW5 (8157/0) و کمترین آن مربوط به جایگاه MCW34 (6854/0) گزارش شد. میزان تنوع درون جمعیتی در این جمعیت (74/0) گزارش شد که ممکن است ناشی از همخونی پایین در این جمعیت باشد. تمامی جایگاه های مورد بررسی در این جمعیت انحراف از تعادل هاردی واینبرگ را نشان دادند. با توجه به نتایج تحقیق حاضر جمعیت مرغ بومی خراسان تنوع ژنتیکی زیادی نشان داد که ناشی از قابلیت زیاد نشانگرهای ریزماهواره در ارزیابی تنوع ژنتیکی می باشد.

    کلیدواژگان: تنوع ژنتیکی، ریزماهواره، مرغ بومی
  • حسن فتحی *، غلامعلی مقدم، احمد نعمت الهی، عبدالمنصور طهماسیبی صفحه 27

    آزمایشی به منظور ارزیابی چهارسطح ضایعات ماکارونی شامل سطوح: صفر، 10، 20 و 30 درصد ضایعات ماکارونی روی عملکرد جوجه بوقلمون های بومی از 3 تا 8 هفتگی با استفاده از طرح کاملا تصادفی با 120 قطعه جوجه بوقلمون بومی در سه تکرار و 12 واحد آزمایشی انجام گرفت. در طول آزمایش (3 تا 8 هفتگی) جوجه بوقلمون ها به طور آزاد به آب و غذا دسترسی داشتند. مصرف خوراک و افزایش وزن به صورت هفتگی اندازه گیری شده و ضریب تبدیل غذایی محاسبه گردید. مصرف خوراک در کل دوره در بین تیمار های مختلف معنی دار نبود ولی تیمار دارای 20 درصد ضایعات ماکارونی بیشترین مصرف خوراک (91/2072 گرم) را داشت. افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در بین تیمار های مختلف به طور معنی داری متفاوت بود (05/0›P)، به طوری که جیره غذایی دارای 20 درصد ضایعات ماکارونی بیشترین افزایش وزن (47/926 گرم) و کمترین ضریب تبدیل غذایی (237/2) را داشت. نتایج این آزمایش نشان داد که سطح 20 درصد ضایعات ماکارونی در جیره بوقلمون های بومی در سنین 3 تا 8 هفتگی دارای بهترین عملکرد و کمترین هزینه خوراک به ازای یک کیلوگرم افزایش وزن می باشد.

    کلیدواژگان: بوقلمون های بومی، ضایعات ماکارونی، عملکرد
  • اکبر زمانی، حمید رحمانی، جواد پوررضا * صفحه 37

    این آزمایش جهت بررسی اثر منگنز در چهار سطح)30، 60، 90 و 120(میلی گرم بر کیلوگرم و روی در چهار سطح)50، 100، 150 و 200(میلی گرم برکیلوگرم ماده خشک خوراک مصرفی بر صفاتی همچون خاکستر پوسته، واحد ها و تلفات و پوسته تخم مرغ های با سطوح روشن در مرغ های تخمگذار انجام شد. آزمایش در یک طرح کاملا تصادفی در چارچوب فاکتوریل 4×4 که جمعا 16 تیمار آزمایشی را تشکیل دادند انجام گرفت. 320 قطعه مرغ تخمگذار سفید از سویه های لاین 36 Wدر سن 28 هفتگی مورد استفاده قرار گرفتند که به 64 واحد آزمایشی تقسیم شدند. به طوری که هر واحد آزمایشی شامل 5 قطعه مرغ بوده و هر تیمار 4 تکرار داشت، مدت آزمایش 90 روز بود و در پایان آزمایش مرغ ها در سن 40 هفتگی بودند. نتایج نشان داد که منگنز و روی بصورت متقابل و یا جداگانه بر روی واحدهاو تلفات اثر معنی داری نداشتند ولی بر روی خاکستر پوسته و پوسته های با نقاط شفاف درسطح یک درصد اثر معنی داری داشتند همچنین سن مرغ ها بر روی واحد هاو خاکستر پوسته درسطح یک درصد اثر معنی داری داشت.

    کلیدواژگان: منگنز، روی، واحد هاو، خاکستر پوسته
  • حسین مهربان *، همایون فرهنگ فر، جواد رحمانی نیا، حسین علی سلطانی صفحه 47

    در این تحقیق به منظور تعیین بهترین منحنی تولید شیر در یک دوره شیردهی از 260709 رکورد روز آزمون تولید شیر متعلق به 30903 راس گاو هلشتاین شکم اول استان خراسان استفاده شد. اطلاعات مورد استفاده مربوط به گاو های 216 گله بود که طی سالهای 1367 الی 1385 زایش داشتند. توابع مورد استفاده شامل تابع گامای ناقص (وود)، تابع ویلمینک، تابع علی شفر و تابع لژاندر (با درجه برازش پنجم) بود. معیارهای مورد نظر برای مقایسه توابع شامل مجموع مربعات خطا، میانگین مجموع مربعات خطا، ضریب تعیین، ضریب تعیین تصحیح شده، ضریب همبستگی و فاکتور تورم واریانس بود. براساس تمام معیارها به استثناء فاکتور تورم واریانس تابع علی- شفر و براساس فاکتور تورم واریانس تابع لژاندر به نحو مطلوب تری با داده های تولید شیر مطابقت داشتند.

    کلیدواژگان: گاو هلشتاین، شکل منحنی شیردهی، توابع ریاضی، فاکتور تورم واریانس
  • احمد حسن آبادی *، ابولقاسم گلیان، حسن نصیری مقدم صفحه 57

    به منظور بررسی تاثیر محدودیت غذایی در جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه هایبرو به صورت فاکتوریل2) در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار و 12 قطعه جوجهخروس یا جوجهمرغ گوشتی در هر تکرار انجام × با دو فاکتور جنس و محدودیت غذایی (211 روزگی بود. محدودیت غذایی به صورت حجیم کردن جیره - گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد و یک دوره محدودیت غذایی در سن 4غذایی با آرد پوسته خارجی برنج اعمال گردید. نتایج این آزمایش نشان داد که کاهش رشد جوجه ها در تیمار محدودیت غذایی، در سن 42 روزگی به طور، کامل جبران شد و در 49 و 56 روزگی میانگین وزن بدن تیمار ت حت محدودیت غذایی به طور غیر معنی داری بیشتر از تیمار شاهد بود. میانگین وزن 4249 و 56 روزگی و مصرف خوراک جوجه خروسها به طور معنی داری بیشتر از جوجه مرغها بود. میانگین خوراک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل غذایی در56 روزگی، تحت تاثیر تیمار آزمایش قرار نگرفت. این شاخص ها در جوجه خروسها به طور معنی داری بهتر از جوجه مرغها بود. - 49 و 0 -0، 42- سنین 0از میان ترکیبات لاشه تنها میانگین درصد چربی لاشه در تیمار محدودیت غذایی به طور معنی داری کمتر از تیمار شاهد بود. میانگین درصد چربی حفرهشکمی در سنین 49 و 56 روزگی در تیمار محدودیت غذایی به طور معنی داری کمتر از تیمار شاهد بود. درصد چربی لاشه جوجه خروس ها به طورپس از محدودیت غذایی به طور معنی داری کاهش یافت؛ ولی در دوره رشد جبرانی بیشتر از T معنی داری کمتر از جوجه مرغها بود. غلظت هورمون 4تیمار شاهد بود اما اختلاف معنی داری نداشت. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که با به کار بردن یک دوره محدودیت غذایی در سنین پایین،ضمن حصول رشد جبرانی، چربی لاشه و چربی حفره شکمی کاهش می یابد.

    کلیدواژگان: محدودیت غذایی، تیروکسین، عملکرد، جوجه گوشتی
  • مسلم باشتنی*، عباسعلی ناصریان، رضا ولی زاده صفحه 67

    این تحقیق به منظور بررسی اثرات ت زریقی شیردانی نشاسته گندم، نشاسته گندم یا روغن تخم پنبه همراه با کازئین از سه راس بز شیری سانن چند شکم167 روز که در ناحیه شیردان کانولا گذاری شده بودند، انجام ± 1 کیلوگرم و 4 /5 ± 0/ زایش با میانگین تولید شیر و روزهای شیردهی به ترتیب 22گردید. بزها با جیره پایه حاوی 40 درصد یونجه خشک و 60 درصد کنسانتره بصورت آزاد تغذیه شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) تزریق 100 گرمنشاسته گندم؛ 2) تزریق 100 گرم نشاسته گندم و 50 گرم کازئین؛ 3) تزریق 45 گرم روغن تخم پنبه و 50 گرم کازئین بود. نتایج نشان داد که تزریقتولید شیر روزانه، درصد و تولید پروتئین کل، مواد جامد کل،کازئین و (P < 0/ توام نشاسته و روغن تخم پنبه با کازئین باعث افزایش معنی دار (05پروتئین حقیقی شیر شد ولی درصد و تولید لاکتوز، نیتروژن غیر پروتئینی و پروتئین آب پنیر شیر تحت تاثیر مواد تزریق شده قرار نگرفتند. تزریقداد. مصرف ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، فیبر نامحلول در شوینده خنثی، (P < 0/ نشاسته با کازئین، درصد چربی شیر را کاهش معنی دار (05فیبر نامحلول در شوینده اسیدی، قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، فیبر نامحلول در شوینده خنثی، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی وشکمبه، غلظت آمونیاکی شکمبه و pH عصاره اتری در کل دستگاه گوارش بین تیمارها اختلاف معنی دار نداشت. تزریق مواد به شیردان اثری رویگلوکز، نیتروژن اوره ای و تری گلیسرید پلاسما نداشتند. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که استفاده از کازئین در حضور نشاسته و چربی در بعد ازشکمبه اثر مثبت روی عملکرد شیردهی مخصوصا تولید شیر و پروتئین شیر داشت.

    کلیدواژگان: کازئین، نشاسته، روغن تخم پنبه، بز سانن
  • حمید محمدی آذرم *، عبدالمحمد عابدیان کناری صفحه 77

    50 و 75 درصد، این تحقیق با هدف افزایش مقاومت ماهی تایگر بارب به استرس های محیطی از طریق تغذیه با مکمل گاماروس دریایی درسه سطح 25در مقاسیه با غذای تجاری و با سه تکرار به مدت 60 روز انجام پذیرفت. ماهیانبا غذای تجاری ماهی قزل آلا به همراه مکمل گاماروس در چهار تیمارکه عبارت بودند از: غذای کنسانتره تج اری (به عنوان شاهد)، مخلوط 25 درصد پودر گاماروس دریایی و 75 درصد غذای تجاری، مخلوط 50 درصد پودرگاماروس دریایی و 50 درصد غذای تجاری ومخلوط 75 درصد پودر گاماروس دریایی و 25 درصد غذای تجاری تغذیه شدند. در پایان آزمایش ماهیاندمای پایین (15 درجه سانتی گراد) و، (pH 3/ تغذیه شده با 25 درصد مکمل پودر گا ماروس دریایی و 75 درصد غذای تجاری در مواجه با شوک های (8کمبود اکسیژن، دارای بازماندگی بالاتر معنی داری در مقایسه با سایر گرو ه ها بودند. با توجه به نتایج به دست آمده استفاده از 25 درصد مکمل پودرقزل آلا برای تولید ماهیان زینتی تایگربارب مقاوم و با کیفیت توصیه می شود. SFT گاماروس دریایی به همراه غذای کنسانتره 00

    کلیدواژگان: تایگر بارب، گاماروس دریایی، رنگدانه کارتنویید، استرس
  • سید جواد حسینی واشان *، نظر افضلی، محمد ملکانه، محمد علی ناصری، علی رسانی صفحه 87

    این آزمایش به منظور تع یین اثر سطوح مختلف دانه های گلرنگ و کتان، بر تیتر آنتی بادی، کلسترول خون و زرده، ترکیب اسیدهای چرب زرده و ن سبتدر قالب طرح کاملا تصادفی، با 7 نوع جیره W– اسیدهای چرب امگا - 6 به امگا - 3 زرده تخم مرغ با 168 قطعه مرغ تخم گذار سویه های-لاین 367 و 10 درصد دانه گلرنگ، غذایی در 3 تکرار به مدت 12 هفته اجرا شد. مرغان با جیره های غذایی شامل جیره پایه فاقد دانه گلرنگ و کتان، سطوح 47 و 10 درصد دانه کتان تغذیه شدند. مشاهدات نشان داد که تیتر آنتی بادی، سطح کلسترول خون و تخم مرغ تحت تاثیر سطوح مختلف، یا سطوح 4دانه گلرنگ و کتان قرار نگرفت. سطوح مختلف دانه گلرنگ و کتان بر درصد اسیدهای چرب اشباع (مریستات، پالمیتات و استئ ارات)، امگ ا- 7(پالمیتولئات)، امگا- 9 (اولئات) و امگ ا- 3 بلندزنجیر (ایکوزاپنتانوات و دوکوزاهگزانوات) تاثیری نداشت. در مرغان تغذیه شده با دانه گلرنگ وکتان، درصداسید لینولئیک زرده نسبت به شاهد به ترتیب روند افزایشی و کاهشی داشت. درصد اسید لینولنیک زرده در تیمار کتان به طور معنی داری افزایش یافت. نسبت اسیدهای چرب امگا - 6 به امگا - 3 زرده تخم مرغ گروه های تغذیه شده با دانه کتان روند کاهشی و در تیمارهای دانه گلرنگ روند افزایشی داشت. به طور کلی، مکمل نمودن دانه کتان و گلرنگ در جیره مرغان تخم گذار می تواند باعث افزایش اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه ش ودهمچنین مجموع اسیدهای چرب امگا- 3 و نسبت اسیدهای چرب امگا- 6 به امگا- 3 زرده در تیمارهای کتان به ترتیب افزایش و کاهش یافتند.

    کلیدواژگان: دانه گلرنگ و کتان، مرغ تخم گذار، تیتر آنتی بادی، زرده تخم مرغ، اسیدهای چرب امگا، 3 و امگا، 6
  • محمدرضا نصیری*، رضا ولی راده، محسن دانش مسگران، علیرضا هروی موسوی، محمدهادی سخاوتی صفحه 99

    هدف از این مطالعه بررسی تاثیرات جایگزینی کنجاله کلزا با کنجاله سویا بر جمعیت قارچ های بی هوازی شکمبه گاوهای شیری هلشتاین ایران بود. بدین منظور 6 راس گاو شیرده هلشتاین در طول مدت 5 تا 56 روز پس از زایش انتخاب شدند. جیره های مورد استفاده محتوی کنجاله سویا (تعد ا: 3راس) و کنجاله کلزا (تعدا: 3 راس) بودند. گاو ها در جایگاه های بسته در طول مدت اعمال جیره نگهداری و خوراک به صورت کاملا مخلوط روزی 2 باررقابتی استفاده گردید. قطعه استاندارد در PCR به آنها داده شد. به منظور بررسی کمی جمعیت قارچ های بی هوازی تحت تیمارهای تغذیه ای از روشانجام و PCR رقابتی از ژنوم فاژ لامبدا سنتز گردید و تکثیر همزمان با راندمان یکسان این قطعه با قطعه کنترل استاندارد در یک واکنش PCR واکنشمورد ارزیابی قرار گرفت. از شدت نسبی باندهای قطعه الگو و کنترل استاندارد به منظور بررسی کمی جمعیت قارچ های بی هوازی شکمبه تحتدر قالب یک طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت ند. نتایج این GLM با روش SAS جیره های مختلف استفاده گردید. داده های حاصل با نرم افزار±1/ مطالعه نشان داد جمعیت قارچ های بی هوازی شکمبه احتمالا تغییرات معنی داری را در اثر جایگزینی کنجاله کلزا با کنجاله سویا (به ترتیب 8734، واحد اختیاری) نشان ندادند. / 35/12 و 79رقابتی PCR

    کلیدواژگان: کنجاله کلزا، کنجاله سویا، قارچ های بی هوازی شکم
  • رضا وکیلی*، سید محسن علوی صفحه 109

    این آزمایش جهت بررسی اثر سطوح مختلف کنجاله پالم مکمل شده با آنزیم بر عملکرد جوجه های گوشتی و جمعیت باکتری های مفید دستگاه گوارشبا استفاده از تعداد 240 قطعه جوجه یک روزه گوشتی نر از سویه تجاری لهمان انجام گرفت. پرندگان در 20 واحد آزمایشی قرار گرفتند وداد ه ها در یک2 به علاوه جیره شاهد تجزیه و تحلی ل آماری شدند. دو سطح کنجاله پالم مورد استفاده 5 و 10 درصد کل جیره و دو X طرح کاملا تصادفی به صورت 20 درصد کل جیره و تیمار شاهد بدون کنجاله پالم و آنزیم بود. به هر یک از 5 تیمار آزمایشی 4 تکرار 12 / 0 و 07 / سطح آنزیم مورد استفاده 035جوجه ای اختصاص یافت. جیره ها از 0 تا 42 روزگی به جوجه های گوشتی تغذیه شدند. مصرف خوراک، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی و جمعیتباکتری های لاکتوباسیلوسی اندازه گیری شدند. مصرف خوراک در 0تا 21 روزگی و 22 تا 42 روزگی و ضریب تبدیل غذایی در 0 تا 21 روزگی تحت تاثیرسطح کنجاله پالم قرار گرفت، ولی ت اثیر معنی داری بر سایر فراسنجه های اندازه گیری شده در دوره های دیگر نداشت. سطوح مختلف آنزیم نیز دردوره های آغازین و رشد وکل دوره ت اثیر معنی داری بر مصرف خوراک، اضافه وزن، ضریب تبدیل غذایی و جمعیت لاکتوباسیل های روده کور در 42روزگی نداشت. نتایج این آزمایش نشان داد که تفاوت معنی داری بین فراسنجه های عملکرد تیمارهای حاوی کنجاله پالم و آنزیم با شاهد در 0 تا 42روزگی وجود نداشت. با این وجود میانگین جمعیت باکتر ی های لاکتوباسیلوسی در 42 روزگی حاکی از افزایش غیر معنی دار آنها در جیره های حاویکنجاله پالم و آنزیم بود.

    کلیدواژگان: جوجه گوشتی، کنجاله پالم، بتا ماناناز، عملکرد، لاکتوباسیل ها
|
  • The Effects of Dietary Methionine and Protein Levels on Growth Performance and Carcass Characteristics of Broiler Chickens
    Yahya Mohammadi *, Jalal Yousfi, Hassan Darmani-kuhi Page 1

    This study was aimed to determine the effects of different dietary levels of methionine and protein on the growth performance and carcass characteristics of broiler chickens. A total of 240 broiler chicks were distributed into a completely randomized design with a 2 × 3 factorial arrangement. Experimental factors were: two levels of protein (20% or 24% for starter and 18% or 22% for grower), and three levels of methionine (standard, 115% standard and 130% standard). The experiment consisted of 6 treatments with four replicates and 10 birds in each replicate. All diets were calculated to be isocaloric for starter (7 to 21 d) and grower (22 to 42 d) periods. Birds had free access to feed and water throughout the experimental period. Mean body weight (BW) and feed intake were determined at the end of each period. On days 43 two birds were randomly selected from each pen and individually weighed and slaughtered. Then, carcass weight and weight of parts (yield of breast and abdominal fat pat) were determined. The results indicated that excessive levels of methionine and dietary protein improved weight gain and feed conversion ratio (FCR) at starter, grower and total periods. Feed intake was not affect by the increase in dietary methionine and protein levels. The increase in dietary methionine and protein levels was affective in increasing breast meat yield and decreasing abdominal fat pad. There were no interactions between methionine and protein for BW, FCR or carcass characteristics.

    Keywords: Methionine, Protein, Performance Growth, Carcass Characteristics, Broiler Chickens
  • Ahmad Hassanabadi *, Hasan Nassiri Moghaddam, Hasan Kermanshahi, Mohsen Danesh Mesgaran Page 9

    An experiment was conducted to evaluate the effects of microbial phytase on apparent digestibility of crude protein (CP), amino acids (AA), and apparent retention of calcium (Ca), total phosphorus (tP), iron (Fe) and zinc (Zn) in female broiler chickens diet. The experiment was designed as a completely randomized design. Each treatment consisted of 4 replicates of 10 broilers in battery cages, for a total of 240 chicks. The birds were fed similar diets containing six levels of microbial phytase (0, 250, 500, 750, 1000 and 1250 FTU/kg of diet) during 1-28 days of age. Excreta were quantitatively collected during 21-24 days of age. The excreta stored at -20ºC, freeze-dried and analyzed for AA, Cp, Ca, tP, Fe and Zn. During the experiment, body weight gain, feed intake, and feed conversion ratio were measured weekly interval basis. 250 and 500 FTU phytase significantly improved apparent digestibility of CP and AA (except than alanine, valine and threonine) (P0.05).

    Keywords: phytase, digestibility, Amino acid, Crude protein, Minerals, Performance, Broiler
  • Mahdi Nikbakhti *, Hamid Reza Mirzaee, Majid Afsharian Shandiz, Mohammad Reza Mohammadabadi, Davood Ali Saghi Page 19

    This study investigated genetic variation within indigenous chicken of Khorasan using four microsatellite markers (MCW5, MCW16, MCW18 and MCW34). 90 blood samples were collected from this population and phenol-chloroform extraction method was used to isolate the DNA. The highest and the lowest allele number and effective alleles are shown in MCW5 (6 and 5.293) and MCW34 (4 and 3.138), respectively. The expected heterozygosis varied from 0.8157 (MCW5) to 0.6854 (MCW34). The amount of genetic variation within this population was found 0.74 this could be due to low inbreeding in this population. The Hardy-Weinberg equilibrium (HWE) test showed that all loci deviated from HWE (p

    Keywords: Genetic variation, Microsatellite marker, Indigenous chicken
  • Hassan Fathi *, Gholam Ali Moghaddam, Ahmad Nematollahi, Abdolmansoor Tahmasbi Page 27

    One experiment was conducted in order to evaluate four levels of macaroni waste including: 0, 10, 20 and 30 percentage in growing turkey feed in a completely randomized design (CRD) with 120 local turkey including 3 replicates in 12 pens. During the experiment (3-8 weeks), turkeys received feed and water of free access. Weight gain, feed consumption and feed efficiency were measured weekly. Different levels of macaroni waste had no significant effects on feed consumption, but level of 20 percentage of macaroni waste had lowest feed consumption (2072.91gram). Weight gain and feed efficiency were significantly (P

    Keywords: Local turkey, Macaroni waste, Performance
  • Akbar Zamani, Hamid Rahmani, Javad Pourreza * Page 37

    This experiment was carried out to study the effect of manganese in four levels (30, 60, 90 and 120 mg/kg) and zinc in four levels (50, 100, 150 and 200 mg/kg) on shells with translucent areas, Haugh unit, mortality, percentage of ash in eggshell and composition of eggshell in laying hens, in a completely randomized design and in a 4×4 (16 treatment) factorial arrangement, three hundred and twenty (320) white leghorn laying hens, strain Hy-Line W36 and 28 weeks old were divided in to 64 replicate, five hens per replicate. The experimental period lasted 90 day until hens were 40 weeks of age. The result indicated that manganese and zinc in combination and alone had not a significant effect on mortality and Haugh unit but had a significant effect on percentage of ash in eggshell and shells with translucent areas (P

    Keywords: Manganese, Zinc, Hough Unit, Ash, Egg Shell
  • Hossein Mehraban *, Homayoon Farhangfar, Javad Rahmani nia, Hossein Ali Soltani Page 47

    A total of 260709 monthly test day milk records of 30903 first lactation Holstein cows was used to determine the best function to describe the lactation curve. The records were obtained from first lactation Holstein of 216 herds from 1988 to 2006 in Khorasan province. The functions used in current study were Wood’s incomplete gamma function, Ali and Schaeffer function, and Legendre function of fifth order. Six criteria including error sum of squares, mean error sum of squares, coefficient of determination, adjusted coefficient of determination, correlation coefficient and variance inflation factor were used to compare the performance of the functions. The results indicated that Ali and Schaeffer function was more preferable than other functions when the variance inflation factor was ignored. However the Legendre function was found to be more appropriate than other functions when the variance inflation factor was considered.

    Keywords: Holstein cow, Shape of lactation curve, Mathematical functions, Inflation variance factor
  • Ahmad Hassanabadi *, Abolghasem Golian, Hasan Nassiri Moghaddam Page 57

    An experiment was conducted to evaluate the effect of early feed restriction on performance and serum thyroxin concentration of broiler chicks. The experiment was designed in a 2×2 factorial with 5 replicates of floor pens with 12 male or female chicks in each. 240 male and/or female day-old chicks of a commercial strain (Hybrow) were wing banded, weighed and randomly allocated to two treatment groups of each sex. Two treatments involved, one control group (no restriction) and one restricted group, which were fed a mixture of 50:50 rice hulls and commercial starter diet with supplementation of trace minerals & vitamin premixes from 4 to 11 days of age. All groups were fed the same starter, grower & finisher diets from 11 to 56 days of age. Live body weight (LBW) of restricted birds was compensated on day 42 of age and was greater than restricted group at 49 and 56 days of age. Mean daily feed intake and feed conversion ratio up to 42, 49 and 56 days of age wasn't affected significantly by treatments. Feed cost per kg of LBW in Restricted birds markedly improved in compare to control group. Furthermore, feed cost per kg of LBW for male chicks was lower than of female chicks. Carcass fat content of restricted birds was significantly lower than of control birds. Also, carcass fat content of male chicks was significantly lower than of female chicks. Abdominal fat of restricted birds at 49 and 56 days of age was significantly lower than of control birds. Mean LBW up to 42, 49 and 56 days of age, weight gain and feed intake for male chicks was more than female chicks. Serum thyroxin concentration on day 11 in restricted group was significantly lower than control group but its concentration during accelerated growth period (28-49 days of age) in restricted group was nonsignificantly more than control group. Results of this experiment showed that, broiler chickens after early feed restriction compensated the retarded growth and showed less abdominal and carcass fat content.

    Keywords: Feed restriction, Thyroxin, Performance, Broiler chicks
  • muslem Bashtani *, abbas ali Naserian, reza Valizadeh Page 67

    Three multiparoys lactating sannen dairy goats in midlactation with mean milk production and DIM pf 1.5 ±0.22 kg and 167±4 days were used to determine effects of the abomasal infusion wheat starch, wheat starch or cottonseed oil with casein on performance of sannen dairy goats. Goats were fed ad libitum with basal diet include, 40% hay alfalfa and 60% concentrate. Treatments were abomasal infusion of 1 wheat starch (100g/d), 2 wheat starch and casein (100 g/d and 50 g/d respectively) and 3 cottonseed oil and casein (45 g/d and 50 g/d). Infusion of starch of cottonseed oil with casein increased milk yield, percentage and yield lactose, NPN, and whey protein were not affected by treatments. Infusion of wheat starch with casein decreased milk fat concentration. Intake of DM, OM, CP, NDF, ADF and EE in total tract were not different among treatments. No effect on ruminal pH, rumen ammonia concentration and glucose, blood urea nitrogen and triglyceride of plasma were absorved. In general, it is concluded using of casein with starch and oil in postruminal had positive effect on milk yield and milk protein

    Keywords: Casein, Starch, Cottonseed oil, Saanen goat
  • hamed Mohammady Azarm *, abdul mohammad Abedian Kenari Page 77

    This experiment was conducted to increase the resistance of tiger barb (Capoeta tetrazona ) against environmental stress by feeding brackish water Gammarus sp. Powder as supplementary diet in three levels (25%, 50% and 75%) and three replicates pe group compared to control group for 60 days. fishes was fed with 4 diet treatment containea of: 100% artificial diet (control group), 25% brakish water gammarus and 75% artificial diet, 50% brakish water gammarus and 50% artificial diet and 75% brackish water gammarus and 25% artifical diet. At the end of experiment, the group that was fed with 25% brackish water gammarus powder and 75% artificial food in exposed to pH=3/8, temperature=15c and deficiency of oxygen hat a significant higher for survival than other groups. At the results obtained, it can be suggested that using of 25% brackish water Gammarus powder with artificial diet SFT00 for rainbow trout is suitable for production of highly quality ornamental tiger fish.

    Keywords: Tiger barb, Brackish water gammarus, Carotenoid, Stress
  • sed javadeh Hosseini Vashan *, nazar Afzali, mohammad Malekaneh, mohammad ali Nasseri, ali Ressani Page 87

    One-hundred-sixty-eight 28-wk-old Hy-line layers (W-36) were used to evaluate the effect of different levels of linseed (LS) and safflower seed (SS) on antibody titter, blood and yolk cholesterol, yolk fatty acid content and the ratio of omega-6/ omega-3. Hens were randomly assaigned in a compeletly randomised design each 3 replicates of 8 hens. They were fed diets contained 0, 4, 7 and 10% LS or SS for 12 wks. As a result, antibody titter, mean yolk and blood cholesterol content were not affected by dietary treatments. Dietary linseed or safflower seed did not significantly affect saturated fatty acids (meristat, palemitat and stearat), ω-7 (palemitoleat) and ω-9 (oleat), arachidonat and long chain omega-3 polyunsaturated fatty acids (eicosapentanoeic and docosahexaenoic acid) in egg yolk. The linoleic acid in yolk was reduced when LS was included in diet, whereas they were significantly increased when fed diets contained SS. The yolk linolenic acid was increased linearly as the level of LS increased from 0 to 10%, but not affected by SS treatment. Although yolk ω -6/ ω -3 ratio content increased to 21.87 when 10% SS diet was fed, but it reduced from 1.86 in those fed 10% LS diet. It seems that inclusion of SS and LS in laying hen dits can increase the polyunsaturated fatty acid; however, the inclusion LS in laying hen dits increase and decrease the yolk sum of ω -3 fatty acids and the yolk ratio of ω -6/ ω -3 respectively.

    Keywords: Linseed, Safflower, Antibody titter, Layer, Egg yolk, Omega-3, Omega-6 fatty acids
  • mohammad reza Nassiri *, reza Valizadeh, mohsen Danesh Mesgaran, ali reza Heravi Moussavi, Mohammad Hadi Sekhavati Page 99

    The aim of this study was to evaluate the effect of substitution of soybean meal with canola meal and measure its effects on rumen anaerobic fungal population in lactation Iranian of Holstein cows. From d 5 to 56 postpartum, cows were fed diets that were isoenergetic containing soybean meal (SBM; n = 3) or canola meal (CM; n = 3). Cows were housed in tie stalls and fed TMR two times a day. Competitive PCR technique was used to evaluate quantitative difference of anaerobic fungal population within the rumen under the dietary groups. Universal primers were used to amplify a specific region of the rRNA locus from anaerobic rumen fungi. Standard control DNA was constructed for use in the competitive PCR and was shown to amplify under the same reaction condition and with the same amplification efficiency as the target DNA. The relative intensities of PCR products were used to compare variety of fungal population under fed treatments. The signal intensity was quantified by ImageJ 1.29x and expressed in arbitrary units. The data was analyzed using the GLM procedure of SAS for a completely randomized design. The rumen fungal population was not impacted by diet but numerically was decreased in the CM compare with the SBM diet (34.79 and 35.12 ± 1.87 arbitrary units, respectively). The results of this study demonstrated that substituting soybean meal with canola meal in the early lactation cows had no apparent effect on the fungal population..

    Keywords: Canola meal, Soybean meal, Rumen anaerobic fungi, QC-PCR
  • reza Vakili *, seyd mohsen Alavi Page 109

    An experiment with 240 one-day-old Lohman male broilers was conducted to investigate the effects of different levels of palm kernel meal supplemented diet with/without enzyme on performance and lactic acid bacteria population of ceca. Birds were distributed in 20 experimental units and data were analyzed in a complete randomized design with 2x2 arrangement plus a control diet.The levels of palm kernel meal were 5% and 10% of diet and levels of enzyme were %0.035 and %0.07. Four replicate of 12 birds were assigned to each dietary treatment. Diets were fed to broilers from 0 to 42 days of age. Feed intake, body weight gain, feed conversion ratio and lactic acid bacteria population in ceca were measured in this trial. Feed intake during 0 to 21 and 22 to 42 days of age and feed conversion ratio during 0 to 21 days of age were affected by level of palm kernel meal. But palm kernel meal had no significant effect on other measured parameters. Different levels of enzyme had no significant effect on feed intake, body weight gain, feed conversion ratio during 0-42 days of age and lactic acid bacteria population of ceca measured at 42-day-old. The results of this experiment showed that there was no significant difference between performance parameters treatments contains palm kernel meal plus enzyme and control treatment during 0 to 42 days. However the mean of lactic acid bacteria population of ceca at 42-day-old birds indicated a non significant increased in population of diets contains palm kernel meal.

    Keywords: Broiler, Palm kernel meal, Betamananase, Performance, Lactic acid bacteria