فهرست مطالب

بوم شناسی علف های هرز - سال چهارم شماره 1 (بهار و تابستان 1395)

نشریه بوم شناسی علف های هرز
سال چهارم شماره 1 (بهار و تابستان 1395)

  • تاریخ انتشار: 1395/06/23
  • تعداد عناوین: 6
|
  • مرجان دیانت، علی پیرهادی صفحات 1-15
    به منظور شبیه سازی بقایا و اثرات گیاهسوزی برخی از علف کش های مورد استفاده در برنج آزمایشی در گلخانه بخش تحقیقات علف های هرز در موسسه گیاهپزشکی کشور بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. عوامل مورد بررسی شامل نوع علف کش در سه سطح (یدوسولفورون+مزوسولفورون (شوالیه)، مت سولفورون متیل+سولفوسولفورون (توتال) و تریفلورالین (ترفلان)) غلظت علف کش در 7 سطح (0، 5، 15، 25، 40، 100 و 150 درصد میزان توصیه شده) و نوع خاک در دو سطح بودند. خاک ها از دو منطقه استان مازندران تهیه شد و پس از انتقال به تهران با استفاده از دستگاه شبیه ساز سم پاش، غلظت های مختلف علف کش ها روی آنها تیمار شدند. گیاهچه های برنج در مرحله 5/1 برگی به گلدان های تیمار شده با علفکش ها منتقل شدند. پس از سی روز طول گیاهچه و ریشه ها و وزن تر گیاهچه اندازه گیری و با شاهد مقایسه شدند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که بقایای هر سه علفکش در هر دو خاک، روی هر سه صفت مورد بررسی در گیاه برنج اثر منفی داشته و با بالا رفتن غلظت بقایا در خاک، میزان بازدارندگی افزایش یافت. بیشترین میزان خسارت بر وزن تر گیاهچه، طول گیاهچه و ریشه برنج توسط علفکش مزوسولفورون + یدوسولفورون نسبت به شاهد ایجاد شد. نتایج این تحقیق نشان داد که علفکش های مورد استفاده در گیاهان زراعی که در تناوب با برنج کشت می شوند پتانسیل ایجاد خسارت و کاهش این محصول استراتژیک در کشور دارند.
    کلیدواژگان: پایداری، خاک، زیست سنجی، علفکش، منحنی دز، پاسخ
  • حسام الرضا مرادی، محمد آرمین، حمید مروی صفحات 16-28
    به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف نیتروژن و دز مصرفی علف کش نیکوسولفورون بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت آزمایشی به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات منابع طبیعی سبزوار در سال زراعی 92-1391 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی مقادیر مختلف نیتروژن شامل توصیه شده (183 کیلوگرم ازت خالص)، توصیه شده +25٪ و توصیه شده -25٪ به عنوان کرت اصلی و مقادیر مختلف علف کش نیکوسولفورن (کروز) (شاهد (عدم کنترل)، توصیه شده ((60 گرم ماده موثره در هکتار معادل 5/1 لیتر در هکتار)، توصیه شده 25/0- و توصیه شده + 25٪) به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد افزایش 25٪ در مقدار نیتروژن سبب افزایش 88/17 درصدی ردیف در بلال، 60/11 درصدی دانه در ردیف 29/34 درصدی عملکرد بیولوژیکی و 56/39 درصدی عملکرد اقتصادی شد. بالاترین عملکرد اقتصادی و عملکرد بیولوژیکی در دز توصیه شده + 25٪ علف کش مشاهده شد که اختلاف آماری معنی داری با دز توصیه شده نداشت. در مجموع نتایج آزمایش نشان داد که در حضور علف های هرز در شرایط کمبود نیتروژن (توصیه شده-25%) استفاده از مقادیر بالاتر علف کش (دز توصیه شده+25%) سبب تولید عملکرد اقتصادی مناسب شد در حالی که در شرایط فراهمی نیتروژن استفاده از مقادیر توصیه شده علف کش سبب تولید عملکرد اقتصادی مناسب شد.
    کلیدواژگان: کاهش عملکرد، علف کش، مقادیر کاهش یافته، نیتروژن
  • سیداسماعیل مفیدی، محمدکاظم رمضانی، مرجان دیانت صفحات 29-42
    جهت مطالعه اثر خصوصیات خاک و سابقه مصرف علف کش متریبوزین بر پایداری این علف کش و اثر آن بر گیاهسوزی یولاف زراعی، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور در سال 1391 انجام گرفت. عامل اول نوع خاک در شش سطح (شامل همدان 15 سال و بدون سابقه مصرف، جیرفت 15 سال و بدون سابقه مصرف، اصفهان دو سال و مشهد سه سال سابقه مصرف) بوده و عامل دوم مقادیر علف کش متریبوزین (شامل مقادیر صفر، 1/0، 3/0، 7/0، 1 و 5/1 کیلوگرم در هکتار) بود. سه ماه قبل از کشت یولاف، گلدان های حاوی خاک های مذکور با مقادیر مورد نظر علف کش متریبوزن تیمار شده و هر سه روز یکبار آبیاری گردیدند. بعد از سه ماه بذور یولاف در گلدان ها کشت و 4 هفته بعد برداشت انجام شد. صفات طول ریشه و ساقه و وزن تر ریشه و ساقه نسبت به شاهد (عدم مصرف علف کش) اندازه گیری و منحنی های دز-پاسخ رسم گردید. نتایج نشان داد در خاک های مختلف افزایش مقادیر علف کش سبب گیاهسوزی بالاتر در یولاف گردید ولی افزایش میزان رس و ماده آلی و همچنین افزایش سابقه مصرف، از شدت تاثیر بقایای متریبوزین کاست و بالاترین و پایین ترین میزان گیاهسوزی یولاف به ترتیب در خاک های جیرفت بدون سابقه مصرف و همدان با 15 سال سابقه مصرف مشاهده گردید.
    کلیدواژگان: سیب زمینی، گیاهسوزی، منحنی دز، پاسخ
  • لیلا علیمرادی، علیرضا سوهانی دربان صفحات 43-72
    به منظور بررسی تاثیر تناوب زراعی بر ساختار جمعیت علفهای هرز، آزمایشی در مزرعه نمونه آستان قدس رضوی در دو سال زراعی 94-93 و 93-92 انجام گرفت. در سال اول تناوب زراعی، گیاهان زراعی زیره سبز، پیاز و نخود در 16 و 17 اسفندماه و چغندرقند در تاریخ 28 فروردین ماه کشت شدند. تمام عملیات کاشت، داشت و برداشت گیاهان زراعی مطابق با عرف منطقه انجام گردید و گیاهان زراعی در مرحله رسیدگی برداشت شدند و در آبان ماه پس از برداشت آخرین محصول (چغندرقند)، گیاه زراعی جو پائیزه (علوفه ای) کشت شد. در سال زراعی دوم، جمعیت علفهای هرز با استفاده از کوادرات هایی به ابعاد 1×1 متر نمونه برداری شدند. نتایج نشان داد که بین نوع گیاه زراعی و فلور علفهای هرز همراه آن همبستگی وجود دارد و علفهای هرز برخوردار از ظاهر مورفولوژیکی و سیکل زندگی مشابه با گیاه زراعی غالب می شوند. یک رابطه رگرسیونی مثبت بین طول دوره رشد گیاه زراعی و تعداد گونه های یکساله پهن برگ و تعداد گونه های تابستانه مزرعه (r2=0.92) وجود داشت. بنظر می رسد با افزایش طول دوره رشد رویشی گیاهان زراعی تابستانه مجال بیشتری برای رشد و توسعه علفهای هرز تابستانه پدید آمده که این نتیجه در ساختار جامعه علفهای هرز ظاهر شده در سال زراعی بعد، مزرعه جو، نیز تاثیر گذار بود، چندانکه در قطعه ای از زمین زراعی که در سال قبل تحت کشت چغندرقند قرار داشت، علفهای هرز تابستانه تنوع و تراکم بیشتری داشتند.
    کلیدواژگان: پیاز، چغندرقند، زیره سبز، علفهای هرز، نخود
  • بهروز خلیل طهماسبی، سعید مودی، غلامرضا زمانی، قربانعلی اسدی، محمد تقی آل ابراهیم صفحات 73-87
    این مطالعه به منظور کنترل بیولوژیکی علف هرز تلخه به وسیله مگس بذر خوار تلخه Urophora xanthippe (Dipt.: Tephritidae) در سال 1391 در آزمایشگاه و گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند انجام گرفت. مطالعه به صورت دو آزمایش جداگانه صورت گرفت. آزمایش اول جهت تاثیر مگس بذر خوار بر جوانه زنی بذور علف های هرز تلخه و آزمایش دوم تعیین کارایی مگس بذر خوار در کاهش تولید بذر تلخه بود. نتایج نشان داد مگس بذر خوار موجب کاهش معنی دار (001/0>P) درصد بذور جوانه زده (با میانگین 11/7) در مقایسه با تیمار شاهد (با میانگین 44/52) شد. وزن تر و وزن خشک گیاهچه در تیمار شاهد به ترتیب 176/0 و 009/0 گرم بود که با کاربرد مگس مقدار آن به 025/0 و 001/0 گرم رسید. نتایج آزمون کارایی مگس بذر خوار نشان داد با میانگین 72 درصد خسارت در قوزه های تیمار شده با تیمار شاهد اختلاف معنی داری وجود داشت؛ بنابراین به نظر می رسد بتوان از این عامل بیولوژیکی در کنترل تلخه استفاده نمود.
    کلیدواژگان: جوانه زنی، قوزه، کنترل بیولوژیک، علف هرز
  • صفحات 88-99
    با هدف بررسی اثر علفکش های اتال فلورالین EC3.33% (3 لیتر در هکتار)، تری فلورالین EC48%( 2 لیتر در هکتار)، پندیمتالین EC33%(5/2 لیتر در هکتار)، ایمازتاپیر SC10% (1 لیتر در هکتار)، متری بیوزین WP70% (1 کیلوگرم در هکتار)، سیمازین WP80%(1 گرم در هکتار)، پرومترین WP80% (1 کیلوگرم در هکتار)، مخلوط سیمازین و پرومترین(5/0+ 5/0 گیلوگرم در هکتار) در مقایسه با تیمار دو مرحله وجین دستی و تداخل تمام فصل علف های هرز، آزمایشی در سال زراعی 93-1392 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در شرایط آب و هوایی شهرستان خرم آباد اجرا شد. مهمترین علف های مشکل آفرین در این آزمایش به ترتیب گلرنگ وحشی (Carthamus oxyocantha M. Bieb)، شیرپنیر (Galium tricornutum subsp.)، خردل وحشی (Sinapis arvensis L.)، جغجغک (Vaccaria grandiflora (Ser.) Jaub. & Spach)، و گوش فیلی(Conringia orientalis (L.) Dumort.) بودند. میانگین تراکم علف های هرز برای کرت های شاهد بدون کنترل برابر 133 بوته در مترمربع بود. با بررسی اثر علف کش های مختلف روی این علف های هرز مشخص شد که کاربرد ایمازتاپیر به میزان 75/0 لیتر در هکتار با 99 درصد کاهش در تراکم کل علف های هرز نسبت به شاهد بهترین تیمار بود و تیمار پندی متالین به میزان5/3 لیتر در هکتار با 7/6 درصد اثربخشی در کنترل علف های هرز ضعیف ترین تیمار بود. براساس نتایج این آزمایش، از بین علف کش های مورد آزمایش فقط کاربرد علف کش متری بیوزین به میزان 1 کیلوگرم در هکتار اثر گیاهسوزی معنی داری بر روی گیاه زراعی عدس داشت و بر این اساس برای کنترل علف های هرز این کشت قابل توصیه نیست.
    کلیدواژگان: خرم آباد، تراکم علف هرز، زیست توده علف هرز، وجین دستی
|
  • Marjan Diyanat, Ali Pirhadi Pages 1-15
    To stimulate persistence of herbicides and their phytotoxicity,an experiment was conducted in randomized completely block design in a factorial arrangement with 3 replications at Weed Science Research Department of Iranian Research Institute of Plant Protection. Factors were type of herbicide at three levels (idosulfuron mesosulfuron (Chevalier)), metsulfuron methyl sulfosulfuron (Total) and Trifluraline (Treflan)), herbicide dose at seven levels (0, 5, 15, 25, 40, 100 and 150 percent of recommended doses) and soil type at two levels (from two different fields). The experiment soils were prepared from two regions of Mazandaran province and after transporting to Tehran, herbicide doses were treated in the soils with Simulators sprayer. Rice seedlings were planted in the pots that treated with herbicides. After thirty days, the seedlings were harvested and shoot fresh weight and root and shoot lenght were recorded. The results showed that the residue of all herbicides have negative effects on seedlings in both soils and increased with increasing the herbicide dose. Idosulfuron mesosulfuron had the highest negative impact on fresh weight, root length and shoot length of rice seedlings. The results of this investigation demonstrated that the studied herbicides used in rotational crops with rice have the potential capability of damage to rice plants and the possibility of decreased yield.
    Keywords: Bioassay, Dose-Response curve, Herbicide, Persistence, Soil
  • Hesam Reza Moradi, Mohammad Armin, Hamid Marvi Pages 16-28
    In order to study the effect of different levels of nitrogen and herbicide dosage on yield and yield components of Corn, an experiment was conducted as split plot design with three replications at farm Research Center in Sabzevar natural resource station in 2010-2011. The main plots included three nitrogen fertilizers amount (Recommended-25%. Recommended (185 kg N ha-1) and recommended%) and subplots were four herbicide dose (Control (weedy), Recommended-25%. Recommended (60 g.ha-1 a.i Nicosulfuron) and recommended%). The result showed that 25% increase at recommended amount of nitrogen was increased 17.88% in row per cob, 11.60% seed per row, 34.29% biological yield and 39.56% economic yield of corn. The highest economic and biological yield was observed at the recommended dose of herbicide 25% that there was no significant difference with recommended dose. Overall, The results showed that in the presence of weeds in terms of lack of nitrogen (recommended -25%), the use of higher doses of herbicide (the recommended dose of 25%) resulted in the best economic yield, while in the availability of nitrogen the recommended dose of herbicide had good economic yield.
    Keywords: Herbicide, Low herbicide dose, Nitrogen, Yield loses
  • Seyyed Esmaeil Mofidi, Mohammad Kazem Ramezani, Marjan Diyanat Pages 29-42
    This experiment was conducted to study the effect of metribuzin on cultivated oat in soils with different characteristics and utilization history as factorial on the base of randomized complete block design with three replications in Institue of Plant Protection in 2012. First factor was soil type in six levels (Hamedan with 15 years and without utilization history, Jiroft with 15 years and without utilization history, Isfahan with 2 years utilization hisrory and Mashhadwith 3 years utilization history) and second factor was different amounts of metribuzin in six levels (0, 0.1, 0.3, 0.7, 1 and 1.5 kg/ha). Three months before cultivating, the pots with mentioned soils were treated with metribuzin and were irrigated every three days. Then oat seeds was cultivated in pots and harvested after four weeks. Shoot length, root lenght, shoot wet weight and root wet weight was measured and dose- response curves were drawn. According to results, more oats were burned due to increase of herbicide amounts, but the effects of metribuzin residue were decreased by increase of amounts of clay, organic matter and utilization history. The highest and lowest phytotoxicity was observed in soils of Jiroft without utilization history and Hamedan with 15 years utilization history, respectively.
  • Laila Alimoradi, Aireza Sohani Darban Pages 43-72
    In order to investigate the effects of crop and crop rotation on weed community structure, an experiment was carried out in research field of collage of Agriculture, Ferdowsi University, Mashhad, during 92-93 and 93-94 years. In the first year, sugar beet was planted in 28th farvardin and cicer, cumin and onion were sown in 16th and 17th Esfand. All sowing, growing and harvesting managements were conventional and crops were harvested in ripening stage. On Aban, after the last crop (sugar beet) harvest, barley (beverage) was sown in the filed. In the second year, weed population was sampled with a 1*1 m2 quadrate. Results showed that there was a correlation between crop type and compendium weed population Flore and those species that have similar morphological performance and life cycle with crops was dominant. There was a regression (r2=0.92) between crop growing season and annual broad leaf weed species number and summer weed species. It seems with increasing in summer crop growing season, summer weed species have more opportunity for growth and development. This result was affected on weed population in barley filed, whether; summer weed species was more in those field sections that sugar beet was sown in previous year.
    Keywords: Sugar beet, Cumin, Onion, Cicer, Weed
  • Behroz Khalil Tahmasbi, Saeed Moodi, Golamreza Zamani, Ghorbanali Assadi, Mohammad Taghi Alebrahim Pages 73-87
    This study was conducted to study the biological control of Russian Knapweed (Acroptilon repens L.) by flies head (Urophora xanthippe) in 2010 at Research Laboratory and Greenhouse of College of Agriculture, in Birjand University. This study was due in 2 separate Experiment, the first Experiment The effect of flashed germination of Russian knapweed's seeds and second experiment Performed determine the efficiency of flies head to reduce seed knapweed production. The results showed that use of flies head decreased knapweed germination rate percentage compared to control significantly (P
    Keywords: Biological control, Germination, Heads, Weed
  • Pages 88-99
    In order to study theeffect of herbicides [Ethalfluralin EC3.33% (3L ha-1), Trifluralin EC48% (2 L ha-1), Pendimethalin EC33% (2.5 L ha-1), Imazethapyr SC10% (1L ha-1), Metribuzin WP 70% (1kg ha-1), Simazine (1kg ha-1), Prometryn (1kg ha-1), simazine plus prometryn (0.5.5 kg ha-1) and weedy check and two times weeding in lentil an experiment was conducted as randomized completely block design with 12 treatments and 3 replications at Korramabad in 2013. The most important weed species in the experiment were Safflower ((Carthamus oxyocantha M. Bieb)), Catchweed bedstraw (Galium tricornutum subsp.), Wild mustard (Sinapis arvensis L), Cow cockle (Vaccaria grandiflora (Ser.) Jaub. & Spach),Chickweed (Conringia orientalis (L.) Dumort.). The average of weed density in weedy control condition was 133 plant m2. By investigation of effects of different herbicides on these weeds became clear that treatment imazethapyr (0.75L ha-1 ) with 99 percent reduction in the number of weeds compared with weedy check treatment, was the best treatment and pendimethalin (3.5L ha-1) with 6.7 percent efficacy in weed control was the worest. Based on this results among whole of herbicides that those use in this expriment only metribuzin(1kg ha-1) had significantly phytotoxic effect on lentil. So, for weed control in lentil farm is not recommended.
    Keywords: Korramabad, Weed density, Weed biomass, Hand weeding