فهرست مطالب

بهداشت مواد غذایی - سال ششم شماره 3 (پیاپی 23، پاییز 1395)

نشریه بهداشت مواد غذایی
سال ششم شماره 3 (پیاپی 23، پاییز 1395)

  • تاریخ انتشار: 1395/10/29
  • تعداد عناوین: 8
|
  • امید رمضانی، عباس جلیل زاده، جواد حصاری صفحات 1-12
    پنیر منبع خوبی از پروتئین، ویتامین و مواد معدنی به ویژه کلسیم و فسفر می باشد. تغییرات فیزیکی، شیمیایی و میکروبی می تواند ماندگاری این محصول را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین افزایش عمر مفید این فرآورده شیری بسیار مهم است. در این پژوهش تاثیر پوشش خوراکی بر پایه پروتئین کنسانتره آب پنیر همراه با ناتامایسین (با غلظت های 01/0، 02/0 و 03/0 درصد) بر روی ماندگاری پنیر سفید ایرانی در طول 60 روز نگهداری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد پوشش بهینه شده حاوی 03/0 درصد ناتامایسین می تواند تا مدت 60 روز از رشد کپک پنی سیلیوم کرایزوجنوم تلقیح شده به سطح پنیر جلوگیری نماید، درحالی که این پوشش ها تاثیر معناداری بر روی خواص ارگانولپتیکی، درصد چربی، pH و اسیدیته نداشتند. پوشش بر پایه کنسانتره پروتئین آب پنیر به همراه ماده ضدمیکروبی موجب افت 11 درصدی رطوبت گردید. براساس یافته های تحقیق می توان از پوشش های خوراکی بر پایه پروتئین آب پنیر حاوی ناتامایسین برای افزایش ماندگاری پنیر سفید ایرانی استفاده نمود.
    کلیدواژگان: پنیر سفید، پوشش خوراکی، پروتئین آب پنیر، ناتامایسین، ماندگاری
  • عنایت بریزی، سید شهرام شکرفروش، سعید حسین زاده صفحات 13-21
    گیاهان منبع غنی از ترکیبات فنولی هستند که مهم ترین آنتی اکسیدان های طبیعی به شمار می آیند. اخیرا مطالعات متعددی روی منابع طبیعی به منظور یافتن منابع غنی از آنتی اکسیدان ها و نقش مصرف این ترکیبات در محافظت بدن در برابر صدمات ناشی از استرس اکسیداتیو انجام شده است. این تحقیق به منظور بررسی کمی و کیفی ترکیبات فنولی و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره متانولی پوست انار واریته رباب به عنوان جایگزین آنتی اکسیدان های سنتزی انجام شده است. در این مطالعه، ترکیبات ترکیبات فلاونوئیدی، آنتوسیانیدی و قدرت احیاء کنندگی اندازه گیری شد. در نهایت فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره گیاه در غلظت های مختلف با استفاده از روش مهار رادیکال DPPH اندازه گیری گردید. نتایج به دست آمده نشان دادند که میزان ترکیبات فنولی، فلاونوئیدی و آنتوسیانیدی موجود در عصاره پوست انار به ترتیب mgTAE/gr83/70، mg CE/gr 33/21 و mMOL/100mL 66/136 می باشد. مطالعه اثر آنتی اکسیدانی نشان داد که عصاره متانولی پوست انار (mg/kg 600) ، اکسیداسیون لینولئیک اسید را به میزان 61/89 درصد مهار می نماید. با افزایش غلظت ترکیبات فنولی عصاره ویژگی ضد رادیکالی آن افزایش پیدا کرده و همبستگی معنی داری بین ویژگی ضد رادیکالی و قدرت احیاء کنندگی عصاره متانولی پوست انار وجود دارد. نتایج نشان داد عصاره متانولی پوست انار سرشار از ترکیبات فنولی بوده و خاصیت آنتی اکسیدانی بالایی دارد. بنابراین می توان از این منبع گیاهی حاوی ترکیبات آنتی اکسیدان به عنوان نگهدارنده در صنایع غذایی استفاده کرد.
    کلیدواژگان: ترکیبات فنولی، عصاره پوست انار، فعالیت آنتی اکسیدانی
  • آزیتا کوشافر، محمد ولایت زاده صفحات 21-33
    در پژوهش حاضر با اندازه گیری غلظت جیوه کل با روش اسپکتروفتومتر جذب اتمی در نمونه های عضله ماهی شانک زرد باله (Acanthopagrus latus) رودخانه بهمن شیر خطر ناشی از مصرف این ماهی برای انسان ارزیابی شد. بدین منظور 30 عدد ماهی از بندر چوئبده به صورت تصادفی تهیه شد. میانگین میزان جیوه در عضله ماهی شانک در منطقه مورد مطالعه 08/0±24/0 میلی گرم در کیلوگرم وزن تر بود. نتایج نشان می دهد که میانگین میزان جیوه در عضله ماهی شانک از حد آستانه استانداردهای جهانی پایین تر است. با توجه به میزان مصرف سرانه ماهی در ایران، میزان جیوه ای که از طریق مصرف ماهی شانک زرد باله جذب بدن انسان می شود، حدود 000085/0 میلی گرم در کیلوگرم در روز و 000595/0 میلی گرم در کیلوگرم در هفته برای یک فرد بالغ با وزن 70 کیلوگرم است. همچنین میزان شاخص خطر ماهی شانک زرد باله 85/0 می باشد که کمتر از 1 است. حداکثر مصرف روزانه ماهی شانک زرد باله با میانگین غلظت 24/0 میلی گرم جیوه در کیلوگرم وزن تر برای مصرف کننده با میانگین وزن 70 کیلوگرم، 29 گرم در روز و 203 گرم در هفته می باشد.
    کلیدواژگان: ارزیابی خطر، جیوه، ماهی شانک زرد باله، عضله
  • سعید فرشباف درهمی، مهدی قیامی راد، رزاق محمودی صفحات 35-42
    اگرچه آنتی بیوتیک ها به عنوان درمان مرسوم در بیماری های عفونی استفاده می شود اما این درمان ها با مشکلات زیادی ازجمله عوارض جانبی ناخواسته و مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک ها همراه هست. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر ضدباکتریایی عصاره های آبی و الکلیگیاه گشنیز (Coriandrum sativum) بر روی باکتری های اشریشیا کولای، سالمونلا تیفی موریوم، استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا منوسیتوژنز بود. آزمون ها با روش چاهک و میکروپلیت (برای تعیین MIC و MBC) انجام پذیرفت. نتایج انتشار چاهک نشان داد که استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا منوسایتوژنز حساس و اشریشیا کولای و سالمونلا تیفی موریوم مقاوم به عصاره های آبی و الکلی بودند. عصاره گیاه دارای کمترین غلظت بازدارندگی معادل μg/ml25/6 و کمترین غلظت باکتری کشی برابر با μg/ml 5/12 در مقابل باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بودند. عصاره های آبی و الکلی گیاه گشنیز بر رشد باکتری های گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا منوسیتوژنز تاثیر داشت، اما بر روی باکتری های گرم منفی سالمونلا تیفی موریوم و اشریشیاکولای بی تاثیر بود.
    کلیدواژگان: گشنیز، عصاره آبی، عصاره الکلی، اثر ضدباکتریایی
  • روح الله کرمی اسبو، منصوره میرابولفتحی صفحات 43-53
    ساکارومایسس سرویزیه ((Saccharomyces cerevisiae یکی از مهم ترین میکروارگانیسم های درگیر در تخمیر مواد غذایی در سرتاسر جهان است که گزارش های مختلفی از اثر این میکروارگانیسم بر جذب آفلاتوکسین ها منتشر شده است. هدف این مطالعه تاثیر سوش های مختلف ساکارومایسس سرویزیه بر کاهش آفلاتوکسین های B1، B2، G1 و G2 بود. برای این منظور سویه های استاندارد 5052 PTCC و 5269 PTCC ساکارومایسس سرویزیه تهیه و در محیط Yeast Mold Agar کشت گردید. سوسپانسیون حاوی 107 سلول ساکارومایسس سرویزیه در میلی لیتر بر روی محلول حاوی مخلوط هر یک از آفلاتوکسین های B1 ، B2، G2 و G1با غلظت ng/ml 20 درون بافر نمک فسفات (pH= 7. 2) اثر داده شدند. میزان آفلاتوکسین باقی مانده در محلول با استفاده از روش HPLC و ستون های ایمنوافینیتی مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه نتایج نشان داد که میزان کاهش آفلاتوکسین ها و زمان اثرگذاری سوش ها متفاوت است. در زمان 320 دقیقه سوش 5052 توانستآفلاتوکسین B1، B2، G1 و G2 را به ترتیب 2/11، 9/13، 0/8 و 1/8 درصد کاهش دهد، در حالی که در همین مدت سوش 5269 به ترتیب 5/9، 0/8، 3/2 و 2/16 درصد، قدرت کاهش آفلاتوکسین ها را داشت. نتایج مطالعه حاضر بیان کننده این مسئله است که سوش های مختلف از ساکارومایسس پاسخ های مختلفی به آفلاتوکسین ها می دهند و برای جذب نیاز به زمان کافی دارند.
    کلیدواژگان: آفلاتوکسین، ساکارومایسس سرویزیه، ستون ایمنوافینیتی، HPLC
  • مهدیه بدری، آیناز علیزاده صفحات 55-66
    اثربخشی غذا های پروبیوتیک در گروی طول مدت زنده مانی پروبیوتیک ها در موادغذایی حامل می باشد. بر همین اساس ارزیابی بقای این میکروب ها درماده غذایی حامل طی تولید و نگهداری آن،از اهمیت زیادی برخورداراست. در این پژوهش بتاگلوکان جو به عنوان جایگزین چربی، در چهار سطح 25/0، 5/0، 75/0 و 1% به ماست پروبیوتیککم چرب افزوده شد و تاثیرآن بر رشد باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در روز های صفر، 1، 7 و 14 نگهداری و ویژگی های فیزیکوشیمیایی و حسی آن در روز 7 نگهداری ارزیابی گردید. نتایج آزمایش های میکروبی نشان داد تعداد لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس تا سطح بتاگلوکان 75/0% به طور معنی داری (05/0 p<) افزایش یافت، که دلیل این افزایش به خاصیت پری بیوتیکی این ترکیب مربوط می شود. در نمونه های حاوی 1% بتاگلوکان، رشد باکتری ها کمتر از سایر نمونه ها بود. نتایج فیزیکوشیمیایی نشان داد که اثر نوع تیمار روی اسیدیته،ماده خشک و آب اندازی تا سطح بتاگلوکان 75/0% معنی دار (05/0 >p) بود. نتایج حاصل از مقایسه میانگین داده هابیانگر آن استکهنوعتیمار بر روی کاهش pH معنی دار (05/0 p<) بود. هم چنین نوع تیمار تا 5/0% بتاگلوکان باعث کاهش ظرفیت نگهداری آب و افزایش ویسکوزیته شد (05/0 > p). می توان به این جمع بندی رسید که بتاگلوکان می تواند به عنوان جایگزین چربی در تولید ماست کم چرب پروبیوتیک در سطح 5/0% به کار رود تا با تولید یک غذای فرا سودمند سین بیوتیک،انتخاب جدیدی برای مصرف کنندگان محصولات لبنی فراهم شود.
    کلیدواژگان: ماست همزده، پری بیوتیک، پروبیوتیک، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس
  • آزاده قبادی، امین جهانگرد صفحات 67-75
    فلزات سنگین از مهمترین آلاینده ها در محیط زیست هستند که ورود آن ها به زنجیره غذایی یک خطر جدی برای سلامت انسان ها به شمار می آید. این مطالعه با هدف تعیین میزان غلظت عناصر سنگین کادمیوم، روی و منگنز در قسمت های مختلف ریشه، ساقه و برگ سبزی های اسفناج و گوجه فرنگی مصرفی شهر همدان در سال 1393 صورت گرفت. برای این منظور از محصولات 3 مزرعه در شهر همدان با 5 تکرار از هر مزرعه نمونه برداری به عمل آمد. جمع آوری نمونه ها از قسمت های مختلف ریشه، ساقه و برگ گیاه صورت پذیرفت. نمونه ها در آزمایشگاه با استفاده از روش هضم اسیدی، هضم شدند. سپس غلظت عناصر مورد بررسی توسط دستگاه نشر اتمیICP قرائت گردید. مقادیر میانگین غلظت فلزات سنگین در ریشه، ساقه و برگ گیاه اسفناج به ترتیب برابر بود با: کادمیوم 14/0، 24/0، 34/0، روی 53/15، 82/24، 35 و منگنز 59/26، 42/24، 38/45 میلی گرم بر کیلوگرم بود. این مقادیر در گوجه فرنگی به صورت: کادمیوم 20/16، 42/24، 81/33، روی 48/21، 74/39، 92/52 و منگنز 60/26، 41/42، 90/61 میلی گرم بر کیلوگرم بود. مقایسه میانگین غلظت فلزات سنگین کادمیوم و منگنز در گیاه اسفناج و گوجه فرنگی با مقادیر استاندارد (WHO/FAO) اختلاف معنی داری را نشان داد. به جز فلز روی که اختلاف معنی داری را با مقادیر استاندارد مربوطه نداشت. مقایسه نتایج حاصل با مقادیر استاندارد نشان دهنده آلوده بودن سبزیجات مصرفی اسفناج و گوجه فرنگی مورد مطالعه بود. به طوری که غلظت فلزات کادمیوم و منگنز در تمامی نمونه ها برای سلامتی مصرف کنندگان مخاطره آمیز ارزیابی شد.
    کلیدواژگان: سنگین، زنجیره غذایی، سبزیجات، همدان
  • سامان مهدوی، سعید علیلو، یحیی شفیعی صفحات 77-83
    فرآوری پنیرهای سنتی در ایران از تاریخچه طولانی برخوردار بوده و انواع متفاوتی از پنیر در نواحی مختلف ایران تولید می گردند. در این میان پنیرهای سنتی تازه و کوزه ای با توجه به ویژگی های ارگانولپتیکی مطلوبی که دارند از بازارپسندی بیشتری برخوردارند. هدف از این تحقیق جداسازی و شناسایی گونه های انتروکوکوساز پنیر سنتی تازه و کوزه ای است. تعداد 22 نمونه پنیر کوزه ای و 28 نمونه پنیر تازه به صورت تصادفی از روستاهای شهرستان خوی تهیه شد. پس از کشت و انجام آزمایشات بیوشیمیایی گونه های انتروکوکوس جداسازی و شناسایی شدند و شاخص های نمک و pHپنیرها مورد بررسی قرار گرفتند. براساس نتایج، انتروکوکوس فاسیوم از 45/95% (22 نمونه) پنیر کوزه ای و 29/89% (25 نمونه) از نمونه های پنیر سنتی تازه جداسازی شدند، در حالی که سایر گونه های انتروکوکوس در نمونه های پنیر جداسازی نگردید. از نظر آماری ارتباط معنی داری بین pH و نمک پنیر و میزان فراوانی انتروکوکوس ها دیده نشد. این نتایج بیانگر وضعیت نامطلوب پنیرهای سنتی تازه و کوزه ای شهرستان خوی از نظر آلودگی به انتروکوکوس فاسیوم است.
    کلیدواژگان: انتروکوکوس، پنیر سنتی، پنیر کوزه ای، خوی
|
  • Omid Ramezani, Abbas Jalilzadeh, Javad Hesari Pages 1-12
    Cheese is a good source of protein, vitamins and minerals, especially calcium and phosphorus. Changes in the physical, chemical and microbial properties can affect the shelf life of the product. Therefore, increasing the shelf life of this dairy products is very important. The effect of whey protein concentrate-based edible coatings containing Natamycin (at 0.01, 0.02 and 0.03 percent concentrations) on the shelf life of Iranian white cheese were studied during 60 days. The results showed that the optimized coatings containing 0.03% Natamycin can prevent the growth of Penicillium chrysogenum up to 60 days, while different treatments of coatings had not significant effect on organoleptic properties fat, pH, and acidity of the cheese samples. However it resulted in a loss of 11% of the moisture content. It was concluded that whey protein concentrate-based coatings containing Natamycin can extend the shelf life of Iranian white cheese.
    Keywords: White Cheese, Edible coating, Whey Protein, Natamycin, Shelf life
  • Enayat Beriz, Seyed Shahramr Shekarforoush, Saeid Hosseinzadeh Pages 13-21
    Plants are riched by phenolic compounds and considered as the main natural antioxidants. Many efforts have been recently made to clarify the source of natural antioxidants and their roles to protect from oxidative stress injuries. The present study was aimed to qualify the phenolic compounds of pomegranate peel extract (PPE) of Rabbab variety and their antioxidant effect to substitute the synthetic compounds. Folin- Ciocalteu method was employed to investigate phenolic compound, while, spectrophotometery is used to measure flavonoid, antocyanin and oxidative ability. The antioxidant activity of different concentration of PPE was measured using DPPH. Results showed the concentrations of 70.83 mg TAE/g, 21.33 mg CE/g and 136.66 mmol/100 mL corresponding to the phenolic, flavonoid and antocyanin compounds, respectively. The antioxidant effect by linoleic system has shown to inhibit 89.61% of linoleic oxidation in the methanolic extract of PPE. Increasing the concentration of phenolic compound was simultaneous to raise its effect and a significant correlation between the antiradical activity and its reduction ability in the methanolic extract. The current results revealed the antioxidant activity of methanolic extract of Rabbab variety PPE and thus are recommended to apply in food industries.
    Keywords: Antioxidant activity, Phenolic compounds, Pomegranate peel extract
  • A. Koshafar, M. Velayatzadeh Pages 21-33
    This study aimed to investigate the concentration of mercury in Acanthopagrus latus of Bahmanshir River using atomic absorption spectrophotometer and also to estimate the consequent health hazard. For this purpose, 30 samples of fish were prepared from Choebdeh seaport. The average concentration of mercury of Acanthopagrus latus was 0.24±0.08 mg/Kg of fresh wet weight of muscle. The results showed that average concentration of mercury in muscle of Acanthopagrus latus was less than the international organizations standards. According to Statistical Yearbook of Iran Fisheries Organization, the calculations indicated that daily and weekly mercury uptake for the adult Iranian consumers (70 Kg), was 0.000085 mg/Kg/day and 0.000595 mg/Kg/weekly. In addition, it was revealed that HQ index for Acanthopagrus latus was 0.85 which was estimated below 1. Accordingly, maximum daily intake of fish contaminated with 0.24 mg mercury/Kg wet weight for a 70 Kg person was estimated at 29 g/day and 203 g/week.
    Keywords: Risk assessment, Mercury, Acanthopagrus latus, Muscle
  • Farshbaf Derhami, S. Farshbaf Derhamis., M. Ghiami Rad, Mahmoudi, R. Mahmoudi, R Pages 35-42
    Although antibiotics are widely used for the treatment of infectious diseases‚ there may have consequences such as adverse drug reactions and antibiotic resistance. The aim of recent study was to compare the antibacterial activity of aqueous and alcohol extracts of Coriandrum sativum on Staphylococcus aureus, Listeria monocytogenes, Salmonella typhimurium and Escherichia coli. The antibacterial properties of the extracts were assayed using well diffusion and Microtitr plate (for determining the MIC and MBC). Results of well diffusion method showed that S. aureus and L. monocytogenes were sensitive but E. coli and S. typhimurium were found resistant against both aqueous and alcohol extracts. The MIC and MBC for S. aureus was estimated at 6.25 µg/ml and 12.5 µg/ml, respectively. It was concluded that aqueous and alcohol extracts of Coriandrum sativum were effective on Gram-positive bacteria, however they were ineffective against Gram-negative strains used in this experiment.
    Keywords: Coriandrum sativum‚ alcoholic extract‚ aqueous extract‚ antibacterial activity
  • R. Karami, Osboo, M. Mirabolfathy Pages 43-53
    Saccharomyces cerevisiae is one of the major microorganisms widely used in food fermentation, and the ability of its strains to reduce the level of aflatoxins has been reported. The aim of this study was to test the capability of S. cerevisiae strains on reduction of aflatoxin B1, B2, G1 and G2 levels. For this reason, standard strains of PTCC 5052 and PTCC 5269 were cultivated on Yeast Mold Agar. Afterwards, cell suspension containing 107 cell/ml was spiked into PBS (pH= 7.2) containing 20 ng/ml of each B1, B2, G2 and G1 aflatoxins. Aflatoxin levels were determined using HPLC and immunoaffinity columns. The results show that different strains of S. cerevisiae reduced the aflatoxin levels in a different rate and various durations. At the time 320 min the PTCC 5052 strain reduced the aflatoxin B1, B2, G1 and G2 levels to 11.2 , 13.9, 8.0 and 8.1%, respectively; meanwhile, these results for the PTCC 5269 strain 9.5, 8.0, 2.3 and 16.2%, respectively. Results suggested that different strains of S. cerevisiae had a different reduction rate on aflatoxins. Moreover, the strains need to have sufficient time to absorb the maximum amounts of aflatoxin.
    Keywords: Aflatoxins, Saccharomyces cerevisiae, Immunoaffinity columns, HPLC
  • M. Badri, A. Alizadeh Pages 55-66
    Effectiveness of probiotic food depends on the survival of probiotic in foods. Therefore, it is important to monitor the survival of probiotic organisms during the production and storage of foods. In this research, barley beta-glucan as a fat replacer was added to the low fat probiotic yoghurt and survival of Lactobacillus acidophilus was investigated. Beta-glucan was added to the yoghurt at four levels of 0.25, 0.5, 0.75 and 1%. Survival of L. acidophilus was evaluated at 0, 1, 7 and 14 days of storage. Also, its physicochemical and sensory properties were determined at 7 day of storage. L. acidophilus count increased significantly up to the level of 0.75% beta-glucan (p
    Keywords: Lactobacillus acidophilus, Prebiotic, Probiotic, Stirred yoghurt
  • A. Ghobadi, A. Jahangard Pages 67-75
    Heavy metals are considers as significant environment pollutants. Their entrance into food chain is a serious health hazard to humans. This study was conducted to determine the concentrations of Cadmium, Zinc and Manganese in root, stalk and leaf portions of spinach and tomato. For this reason, during 2014 in Hamedan city, 3 farms with 5 repetitions from each farm were sampled. Samples were subjected to acid-digestion and the concentrations of the elements were assayed by inductively coupled plasma (ICP). According to the results, the average concentrations of heavy metals in root, stalk and leaf of spinach was estimated at: cadmium, 0.14, 0.24, 0.34 mg/kg, zinc, 15.53, 24.82, 35 mg/kg and manganese, 26.59, 24.42, 45.38 mg/kg, respectively. The data for the tomato samples were: cadmium, 16.20, 24.42, 33.81 mg/kg, Zinc, 21.48, 39.74, 52.92 mg/kg and manganese, 26.60, 42.41, 61.90 mg/kg, respectively. The mean concentration of cadmium and manganese in spinach and tomato showed a significant difference with the WHO/FAO standard limit. However, in the case of zinc the difference was insignificant. It was concluded that in this experiment the spinach and tomato samples were polluted with higher concentration of cadmium and manganese than the approved limit of WHO/FAO and therefore was found risky for the consumers.
    Keywords: heavy metals, Food chain, Vegetables, Hamedan
  • S. Mahdavi, S. Alilou, Y. Shafiei Pages 77-83
    Iran has a long history in the production of various types of traditional cheese in different areas. Amongst, fresh and pot cheeses are very popular due to their organoleptic properties. The objective of this study was to isolate and identify Enterococcus spp. in traditional fresh and pot cheese. For this reason, 22 pot cheese and 28 fresh cheese samples were obtained randomly from the rural areas of Khoy city. Enterococcus species were isolated and identified by biochemical assays. Moreover, salt content and pH value of the cheese samples were determined. The results showed that 95.45% (21/22) of pot cheese and 89.29% (25/28) of the fresh cheese samples were contaminated with E. faecium, meanwhile the other Enterococcus spp. were not isolated. There was no statistically significant relationship between pH, salt and the occurrence of Enterococcus. It could be concluded that the high occurrence rate of E. faecium indicated an unsatisfactory hygienic condition in traditional fresh and pot cheeses produced in Khoy.
    Keywords: Enterococcus, Traditional cheese, Pot cheese, Khoy