فهرست مطالب
فصلنامه بیهوشی و درد
سال سوم شماره 2 (زمستان 1391)
- تاریخ انتشار: 1391/12/24
- تعداد عناوین: 11
-
- سرمقاله
-
صفحه 63با پیشرفت روش های گوناگون جراحی، تکنیک های بیهوشی نوینی برای اعمال جراحی مختلف بوجود آمده است. در جراحی قلب نیز مانند جراحی های دیگربه موازات پیشرفت در تکنیک های جراحی روش ها وتکنیک های بیهوشی جدیدی متناسب با نوع عمل جراحی وارد عرصه بیهوشی گردیده است (2،1). بطوری که قبلا بیهوشی با مخدر با دوز بالا برای حفظ پارامترهای کاردیوواسکولاراستفاده می شد. بعد روش بالانس انستزیا برای اکستوباسیون سریع (Fast tracking) و حفظ پارامترهای کاردیوواسکولر بکار گرفته شد.
- مقاله اصیل
-
صفحه 67زمینه و هدفدرد یک مشکل پیچیده طبی است که کنترل ناکافی آن پس از عمل جراحی اثرات نامطلوبی بر وضعیت فیزیولوژیکی، متابولیکی و روحی بیمار دارد. افزودن مکمل های جدید منجر به افزایش مدت بی دردی می شود. هدف از این مطالعه مقایسه ترامادول ومیدازولام داخل نخاعی در افزایش مدت بی دردی و کاهش لرز بعد از عمل بود.مواد و روش هادر این کارآزمایی بالینی دوسوکور 210 زن 20-35 سال ASA کلاس I،II کاندید سزارین انتخابی به صورت تصادفی در سه گروه میدازولام، ترامادول و شاهد تقسیم شدند. همه بیماران لیدوکائین هیپربار دریافت کرده و علاوه برآن گروه اول 2 میلی گرم میدازولام، گروه دوم 25 میلی گرم ترامادول و گروه سوم 5/0 میلی لیتر نرمال سالین دریافت کردند. میزان درد و مدت زمان بیدردی و نمره لرز پس از عمل جراحی بیماران براساس معیار VAS تعیین و بین سه گروه مقایسه شد.یافته هامیانگین مدت بی دردی در بیماران گروه ترامادول، میدازولام و شاهد به ترتیب 2/12±5/192، 6/16± 3/111 و 9/9± 1/86 دقیقه بود (001/0 p<). میانگین نمره درد بعد از عمل، لرز و میانگین میزان مسکن مصرفی در 24 ساعت بعد از عمل به صورت معنی داری در گروه ترامادول کمتر از دو گروه دیگر ودر گروه میدازولام کمتر از گروه شاهد بود (001/0 p<)نتیجه گیریمیدازولام و ترامادول اینتراتکال به عنوان داروی مکمل لیدوکائین 5 % در اعمال جراحی سزارین منجر به افزایش مدت بی دردی بعد از عمل و کاهش لرز بعد عمل می شوند که ترامادول موثرتر از میدازولام می باشد.
-
صفحه 74زمینه و هدفکنترل درد جهت کفایت عملکرد تنفسی، کاهش موربیدیتی و راحتی بیمار پس از عمل جراحی بسیار مهم است. در این مطالعه اثرات بوپیواکائین 5/0 % و لیدو کائین 2% را در مقایسه با نرمال سالین جهت کنترل درد پس از جراحی سنگ کلیه از طریق پوست (PCNL) بررسی گردید.مواد و روش هادر یک کار آزمایی بالینی دو سویه کور، 60 بیمار در سه گروه مورد بررسی قرار گرفتند. در گروه اول بوپیواکائین 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم که با نرمال سالین حجم آن به 20 میلی لیتر رسیده بود، 5 میلی لیتر در پوست محل برش جراحی و 15 میلی لیتر باقیمانده در مسیر لوله نفروستومی تزریق گردید. در گروه دوم داروی لیدوکائین 2% به میزان4 میلی گرم بر کیلوگرم به همان روش قبلی، و در گروه سوم نرمال سالین تزریق گردید. VAS در ساعت های 0- 3- 6- 9- 12- 15 – 18 پس از عمل برای تخمین شدت درد بیماران اندازه گرفته شد. 05/0 P < معنی دار تلقی گردید.یافته هامیانگین VAS در ساعت های 0-3-6 در گروه بوپیواکائین و لیدوکائین کمتر از گروه نرمال سالین بود (05/0 P <). میانگین زمان تزریق اولین مقدار پتیدین در گروه بوپیواکائین و لیدوکائین بیشتر از گروه نرمال سالین بود. (05/0 P <)نتیجه گیریتزریق بوپیواکائین 5/0 % و لیدو کائین 2% در مسیر لوله نفروستومی، موثرتر از تزریق نرمال سالین در محل جهت کنترل درد پس از جراحی PCNL است.
-
صفحه 82زمینه و هدفدرد مزمن وضعیتی تحلیل برنده است که با ویژگی های روانشناختی متعددی همراه است. بدین خاطر، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر کاهش افسردگی بیماران مبتلا به کمر درد مزمن انجام شد.مواد و روش هاجامعه آماری، بیماران مبتلا به درد مزمن مراجعه کننده به مراکز درمانی درد شهر تهران بودند که تعداد 23نفر از آن ها انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایشی قرار گرفتند. نمونه های این پژوهش عبارت بودند از گروه آزمایش متشکل از 14 نفر که برنامه 8 جلسه ای درمان MBSR دریافت نمودند و گروه کنترل، متشکل از 9 نفر که این درمان را دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها از زیرمقیاس افسردگی فرم کوتاه مقیاس های افسردگی اضطراب استرس (DASS – 21) استفاده شد که در پیش آزمون و پس آزمون توسط شرکت کنندگان هر دو گروه تکمیل گردید.یافته هانتایج حاکی از آن بود که درمان ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس (MBSR) منجر به کاهش معنی دار میانگین نمرات افسردگی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد.نتیجه گیرینتایج این پژوهش نشان داد که درمان ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس می تواند به عنوان یک برنامه درمانی مفید در کاهش مشکلات افسردگی بیماران مبتلا به کمر درد مزمن مورد استفاده قرار گیرد.
-
صفحه 89زمینه و هدفدر بیماران تحت بیهوشی عمومی به منظور تسهیل نگهداری راه هوائی و کاهش همزمان مشکلات ناشی از لوله گذاری داخل تراشه، ماسک حنجره ای که وسیله بالای گلوتی است به کار می رود. روش های متفاوتی برای کارگذاری ابداع شده، اما هنوز بهترین روش ناشناخته است.مواد و روش هامطالعه به روش کارآزمایی بالینی یک سوکور بروی 200 بیمار در چهار گروه 50 نفره انجام شد. در هر گروه یکی از روش های استاندارد با کمک انگشت ایندکس، لترال با زاویه 45درجه، چرخشی با زاویه 180 درجه و استاندارد تغییریافته بدون استفاده از انگشت ایندکس برای کارگذاری استفاده شد. تعداد تلاش ها، سهولت، مدت زمان لازم برای کارگذاری موفق ماسک حنجره ای، میزان فشار نشت راه هوایی و هم چنین میزان Spo2 و Etco2 در دقایق 1،5 و 15 پس از شروع تهویه و نیز عوارض پس از کارگذاری ثبت شد.یافته ها. سهولت کارگذاری ماسک حنجره ای در روش لترال بصورت قابل توجهی بیشتر و میانگین زمان مورد نیاز برای کارگذاری و وجود خون روی ماسک در روش لترال بطور معنی داری کمتر از سایر روش ها بود. (05/> p). تعداد تلاش ها برای کارگذاری موفق در روش های مختلف تفاوت چشمگیری نداشت، اما موفقیت در تلاش اول در گروه لترال بیشتر بود.نتیجه گیرینتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که روش لترال از نظر سهولت کاربرد، مدت زمان کارگذاری و عدم وجود خون بر روی ماسک روش مناسب تری برای کارگذاری ماسک حنجره ای نسبت به سایر روش ها می باشد.
-
صفحه 97زمینه و هدفارزیابی رضایت مندی بیماران از بیهوشی که بیانگر تعادل بین انتظارات بیماران و آن چه که به عنوان خدمات دریافت می کنند می باشد، یکی از اجزای اصلی بهبود کیفیت در خدمات بیهوشی است. در مرکز ما مطالعات کمی در زمینه ارزیابی رضایت مندی بیماران از بیهوشی صورت گرفته است. در این مطالعه آینده نگر رضایت مندی بیماران از بیهوشی، 24 ساعت بعد از جراحی مورد ارزیابی قرار دادیم.مواد و روش هااین مطالعه در بیمارستان سینا تهران، ایران بر روی بیماران بستری با سن 18 سال به بالا که عمل جراحی الکتیو با بیهوشی داشتند، انجام گرفت. یک روز بعد از جراحی یکی از پرسنل بیهوشی با مصاحبه رو در رو با بیماران از آن ها خواست که به سوالات یک پرسشنامه ساختارمند جواب دهند و رضایت مندی بیماران و عوامل موثر بر رضایت مندی را از آن ها سوال نمود.یافته هااطلاعات 500 بیمار با میانگین سنی 16+41 سال (%2/65مرد) جمع آوری شد. رضایت مندی کامل و نسبی بسیار بالا (%8/98) بود و نارضایتی در حد (%2/1) 6 نفر بود. بعد از تحلیل فاکتورهای وابسته به بیماران، جراحی و بیهوشی ارتباط واضح و قوی بین بیحسی نخاعی و رضایت مندی وجود داشت (P=0.003) ارتباط معنی داری بین سن، جنس، سطح تحصیلات، مدت بیهوشی و نوع جراحی با رضایت مندی از بیهوشی وجود نداشت.نتیجه گیریمطالعه ما نشان داد که رضایت مندی از بیهوشی بسیار بالا است و تنها فاکتوری که توانسته بود رضایت مندی را افزایش دهد، بیهوشی به روش بیحسی نخاعی بود.
-
صفحه 111زمینه و هدفاین مطالعه به بررسی تاثیر آمینوفیلین با دوز 1 میلی گرم بر کیلوگرم و زمان ریکاوری پروپوفل در بیمارانی که با بیهوشی وریدی توسط پروپوفل نگهداری شدند می پردازد. از طرفی با توجه به اثرات شناخته شده آمینوفیلین بر روی انقباض عضلانی قلب و افزایش برون ده قلبی، تاثیر آن بر تغییرات همودینامیک پروپوفل نیز مورد مطالعه قرار می گیرد.مواد و روش هادر این کارآزمایی دوسوکور تصادفی ساده در 154 بیمار سوفنتانیل 2/0 میکروگرم بر کیلوگرم و پروپوفل 5/2 میلی گرم بر کیلوگرم و آتراکوریوم 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم تزریق و لوله گذاری نای انجام شد. تزریق پروپوفل با مقدار 200 میکروگرم بر کیلوگرم در دقیقه ادامه یافت. در پایان با قطع تزریق پروپوفل، بیماران به دو گروه تقسیم شده، در گروه مورد آمینوفیلین 1میلگرم بر کیلوگرم و درگروه شاهد نرمال سالین تزریق شد. ضربان قلب، فشارخون و درصد اشباع اکسیژن شریانی قبل و بعد از تزریق و هر 2دقیقه تا زمان خروج لوله تراشه و هر 5 دقیقه تا زمان ترخیص ثبت شد. زمان خروج لوله تراشه و اقامت در ریکاوری نیز ثبت گردید. نتایج توسط نرم افزار SPSS 18 مورد بررسی قرار گرفتند.یافته هافشار خون متوسط شریانی در دقایق 2، 6 و 8، ضربان قلب در دقایق 2، 4، 6 و 8 و بلافاصله پس از اکستوباسیون، و اشباع اکسیژن شریانی در دقایق 2 و 4، و 5 و 10 پس از خارج کردن لوله تراشه، در گروه آمینوفیلین بالاتر بود. زمان ترخیص نیز کوتاه تر بود.نتیجه گیریآمینوفیلین با دوز 1 میلی گرم بر کیلوگرم موجب تسریع ریکاوری پروپوفل شده و می تواند افت فشارخون و کاهش ضربان قلب ناشی از پروپوفل را کنترل نماید.
-
صفحه 119زمینه و هدفافت فشار خون و تهوع و استفراغ دو عارضه شایع بعد از بی حسی نخاعی است. این مطالعه به مقایسه تاثیر و میزان بروز این عوارض در نتیجه استفاده از دو داروی بوپیواکائین و لیدوکائین در سزارین انتخابی می پردازد.مواد و روش هادر این مطالعه کارآزمایی بالینی120 خانم باردار کاندید سزارین به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. 60 بیمار لیدوکائین5 %(100-75میلی گرم) و60 بیمار بوپیواکائین 5/0% (15-12 میلی گرم) دریافت کردند. درصورتی که فشار خون بیمار به 80 میلی متر جیوه یا کمتر از70% مقدار اولیه می رسید 5 میلی گرم افدرین تجویز می گردید. هر3 دقیقه تا 15 دقیقه سپس هر 5 دقیقه تا پایان ریکاوری فشار خون بیمار اندازه گیری گردید.یافته هامیزان تهوع و استفراغ در بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. اما میانگین تغییرات فشار خون سیستولیک در دقیقه 12 و فشارخون دیاستولیک در دقایق 3، 9، 15 و 40 درگروه لیدوکائین بطور معنی داری بیشتر بود (05/0 p<). میزان افدرین مورد استفاده در دو گروه تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشت.نتیجه گیریبروز افت فشار خون در استفاده از لیدوکائین درمقایسه با بوپیواکائین در بیماران سزارین انتخابی تحت بی حسی نخاعی شایع تراست، اما از نظربروز تهوع و استفراغ تفاوت معنی داری با یکدیگر ندارند.
- مطالعه موردی
-
صفحه 125با توجه به اینکه در نوزادان بد حال انجام بیهوشی عمومی همراه با خطرات گوناگونی می باشد استفاده از رژیونال آنستزی مزایای زیادی دارد. در این مطالعه عمل جراحی کلستومی و ایلئوستومی برای نوزاد 25 روزه ترم که با تشخیص هیرشپرونگ به اتاق عمل آورده شده بود و تغذیه ضعیف و اختلال الکترولیتی داشته، پس از اصلاح اختلال الکترولیتی نوزاد و اخذ رضایت از والدین بیمار و تشریح مزایای رژیونال آنستزی برای آن ها، تحت کودال آنستزی با مقدار واحد و با آرامبخشی کم، بیهوشی انجام گرفت،که در این بیمار ترخیص زودرس بعد از بهبود حال شیرخوار را به همراه داشت.
- نامه به سردبیر