فهرست مطالب

تحقیقات تولیدات دامی - سال ششم شماره 2 (تابستان 1396)

فصلنامه تحقیقات تولیدات دامی
سال ششم شماره 2 (تابستان 1396)

  • تاریخ انتشار: 1396/07/18
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مقاله پژوهشی
  • عزیز رضایی صالح بابری، مرتضی چاجی*، طاهره محمدآبادی، محمد بوجارپور صفحات 1-12
    آزمایش حاضر به منظور مقایسه عملکرد بره های نر آمیخته نسل اول رومانف×لری بختیاری و لری بختیاری انجام گرفت. از هر نژاد 15 راس بره (با وزن اولیه 1±20 کیلوگرم) با جیره متوازن به صورت آزاد تغذیه شدند و در پایان دوره پروار و در فواصل 15 روزه وزن کشی انجام گرفت. افزایش وزن روزانه، مصرف روزانه مواد مغذی، قابلیت هضم جیره، pH و نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه، گلوکز و نیتروژن اوره ای خون تعیین شد. فعالیت جویدن دام ها در طی 24 ساعت مورد بررسی قرار گرفت. بعد از اتمام دوره پروار، تعداد سه راس بره از هر گروه ذبح و وزن لاشه گرم و امعاء و احشاء اندازه گیری شد. قابلیت هضم ماده خشک (35/62 در برابر 79/58 ٪) و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (92/39 در برابر 84/35 ٪) در نژاد لری بختیاری بیشتر از حیوانات آمیخته بود (05/0>P). کل فعالیت جویدن (min/day 25/576 در برابر 50/473) در دام های آمیخته بیشتر از نژاد لری بختیاری بود (05/0P<). میانگین افزایش وزن روزانه (kg/d 190/0 در برابر 156/0)، ضریب تبدیل خوراک (86/4 در برابر 04/6) و بازده لاشه گرم (65/58 در برابر 07/52 ٪) در بره های آمیخته بهتر از نژاد لری بختیاری بود (05/0>P). در مجموع وزن امعاء و احشاء در نژاد لری بختیاری بیشتر از حیوانات آمیخته بود (05/0>P). به طور کلی، به سبب عملکرد بهتر، شاید بتوان بره های نسل اول آمیخته رومانف×لری بختیاری را در کنار نژاد لری بختیاری در خوزستان برای پرواربندی استفاده نمود. با این حال، بهتر است برای تایید نتایج این آزمایش، پژوهش های بیشتری صورت گیرد.
    کلیدواژگان: آمیخته گری، بازده لاشه، بره رومانف×لری بختیاری، فعالیت جویدن، مصرف خوراک
  • فاطمه مکاری، جواد بیات کوهسار *، فرزاد قنبری، حسین فلاحی صفحات 13-27
    این مطالعه به منظور بررسی اثر استفاده از افزودنی های باکتریایی، اسید آلی و اوره بر ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تولید گاز و گوارش پذیری علوفه سیلو شده تریتیکاله و مقایسه آن با علوفه سیلو شده جو در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. علوفه تریتیکاله و جو در مرحله خمیری برداشت و پس از خرد کردن به ذرات 3-2 سانتیمتر در کیسه های نایلونی به صورت دستی فشرده و برای مدت 3، 7، 21 و 45 روز سیلو شدند. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1) علوفه سیلو شده تریتیکاله بدون افزودنی (شاهد)، 2) علوفه سیلو شده تریتیکاله + افزودنی باکتریایی (اکوسایل)، 3) علوفه سیلو شده تریتیکاله + اسید آلی (اسید فرمیک + اسید پروپیونیک)، 4) علوفه سیلو شده تریتیکاله + اوره و 5) علوفه سیلو شده جو. نتایج نشان داد که علوفه سیلو شده تریتیکاله در مقایسه با جو ماده خشک بالاتری داشت ولی بین علوفه های سیلو شده تریتیکاله این اختلاف معنی دار نبود. در تمامی تیمارها با افزایش زمان پس از سیلو کردن، مقدار الیاف نامحلول در شوینده خنثی و کربوهیدرات های محلول در آب روند کاهشی داشت. بین دو علوفه سیلو شده جو و تریتیکاله از نظر فراسنجه های تخمیری pH و نیتروژن آمونیاکی (به جزء علوفه های سیلو شده روز 7 و 45) نیز اختلاف معنی داری وجود داشت ( 05/0>P). در بین علوفه های سیلو شده تریتیکاله، علوفه سیلو شده دارای اوره در روز سوم و علوفه سیلو شده دارای افزودنی اسید آلی در روز 45، بالاترین پتانسیل تولید گاز (به ترتیب 7/386 و 1/360 میلی لیتر) را داشتند. علوفه های سیلو شده دارای اسید آلی در روزهای 3 و 45 و علوفه های سیلو شده دارای افزودنی باکتریایی در روزهای 7 و 21 دارای بالاترین میزان عامل تفکیک، توده میکروبی تولید شده و بازده تولید میکروبی بودند. به طور کلی، نتایج نشان داد که استفاده از افزودنی های مختلف در مقایسه با تیمار شاهد اثر قابل ملاحظه ای بر ارزش تغذیه ای علوفه سیلو شده تریتیکاله نداشتند، با این حال، افزودنی باکتریایی و اسید آلی پایداری هوازی سیلاژ تریتیکاله را بهبود بخشید.
    کلیدواژگان: ارزش تغذیه ای، افزودنی های سیلو، علوفه سیلو شده تریتیکاله، شرایط آزمایشگاهی
  • فاطمه شاهوردی، عبدالاحد شادپرور*، محمود وطن خواه صفحات 29-37
    یک طرح اصلاح نژاد هسته باز با استفاده از اطلاعات جمعیت گوسفندان نژاد لری بختیاری، مرکب از یک هسته باز با 500 راس و یک پایه با 4500 راس میش مولد شبیه سازی شد، تا اثر وراثت پذیری و اندازه هسته بر میزان اریبی برآورد رشد ژنتیکی بررسی شود. تابع هدف وزن 9 ماهگی و انتخاب بر اساس یک رکورد شخصی بود. مقادیر مختلف وراثت پذیری صفت در هسته و پایه و نیز اندازه های متفاوت هسته در نظر گرفته شد و پیشرفت ژنتیکی مورد انتظار یک بار با نادیده گرفتن اثر انتخاب و بار دیگر با دخالت آن برآورد شده و از نسبت اولی به دومی میزان اریبی در برآورد پیشرفت ژنتیکی بدست آمد. نتایج نشان داد در شرایطی که وراثت پذیری هسته و پایه برابر باشد، بیشترین اریبی (18 درصد) رخ می دهد. افزایش وراثت پذیری جمعیت هسته و پایه از 1/0 تا 9/0، نشان داد میزان اریبی با وراثت پذیری رابطه مستقیم دارد و بین 10 تا 36 درصد تغییر می کند. هنگامی که وراثت پذیری جمعیت هسته ثابت ولی وراثت پذیری جمعیت پایه تغییر داده شد، میزان اریبی تغییر کرد؛ اما دامنه آن تنها 10 درصد بود که نشان می دهد اریبی به وراثت پذیری جمعیت پایه چندان حساس نیست. نتایج مربوط به تغییر اندازه هسته، نشان داد که میزان اریبی بین 10 تا 20 درصد تغییر می کند، بنابراین اثر این عامل بر میزان اریبی قابل صرف نظر کردن است. بطور کلی مهمترین عامل موثر بر میزان اریبی ناشی از نادیده گرفتن اثر انتخاب در برآورد رشد ژنتیکی، وراثت پذیری صفت در هسته است.
    کلیدواژگان: اثر انتخاب، پیشرفت ژنتیکی، سیستم اصلاح نژاد هسته باز، گوسفند لری بختیاری، میزان اریبی
  • مهدی بارانی، نظر افضلی، سید جواد حسینی واشان* صفحات 39-49
    هدف از این تحقیق بررسی اثر تغذیه شاهدانه اکسترود شده بعنوان منبع غنی روغن و پروتئین بر عملکرد، اجزای لاشه و پاسخ ایمنی همورال در جوجه های گوشتی بود. در این آزمایش، 250 قطعه جوجه خروس یکروزه گوشتی (سویه راس308) در قالب طرح کاملا تصادفی در پنج تیمار با پنج تکرار (10 پرنده به ازای هر قفس) توزیع شدند. جیره های آزمایشی در قالب سه دوره آغازین (10-1 روزگی)، رشد (24-11 روزگی) و پایانی (42-25 روزگی) مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1) جیره شاهد یا بدون شاهدانه اکسترود شده، 2) جیره حاوی 5 درصد شاهدانه اکسترود شده، 3) جیره حاوی 10 درصد شاهدانه اکسترود شده، 4) جیره حاوی 15 درصد شاهدانه اکسترود شده و 5) جیره حاوی 20 درصد شاهدانه اکسترود شده. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از شاهدانه اکسترود شده تا سطح 20 درصد جایگزینی با سویا، اثر منفی بر وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک نداشت. به هرحال، افزودن سطوح بالاتر از 5 درصد شاهدانه اکسترود شده به جیره جوجه های گوشتی، وزن نسبی عضله سینه را به طور معنی داری کاهش داد (05/0>P). عیار پادتن بر ضد گلبول قرمز گوسفندی و الگوی لیپیدی پلاسمای خون جوجه های گوشتی، بجز غلظت LDL خون که در سطوح بالاتر از 5 درصد کاهش یافت (05/0>P)، تا سطح 20 درصد شاهدانه اکسترود شده تغییر معنی داری نشان نداد. بنابراین، استفاده از شاهدانه اکسترود شده در تغذیه جوجه گوشتی تا سطح 20 درصد بدون اثر منفی بر عملکرد، پاسخ ایمنی و لیپیدهای خون پرنده توصیه می شود. به هرحال، در هنگام استفاده از سطوح بالای شاهدانه اکسترود شده توجه به محتوای لیزین و آرژنین و توازن بین آن ها برای ممانعت ازکاهش درصد گوشت سینه پیشنهاد می شود.
    کلیدواژگان: پاسخ ایمنی، جوجه گوشتی، ضریب تبدیل، شاهدانه اکسترودشده، کلسترول
  • مریم نوبخت، حسن درمانی کوهی*، مازیار محیطی اصلی صفحات 51-61
    این آزمایش با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار و هر تیمار در چهار تکرار انجام شد. تیمار ها شامل: 1 و 2- جیره های فاقد عصاره آویشن با و بدون چربی در کل دوره، 3 و 4- جیره های حاوی 5/0 درصد عصاره آویشن با و بدون چربی در کل دوره، 5 و 6- جیره های حاوی 5/0 درصد عصاره آویشن با و بدون چربی در دو هفته آخر، بودند. در پایان آزمایش (42 روزگی) از هر تکرار دو قطعه پرنده انتخاب و پس از خون گیری جهت بررسی کیفیت گوشت ران و pH محتویات ایلئوم کشتار شدند. جیره های حاوی چربی، افزایش وزن و خوراک مصرفی روزانه بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری در مقایسه با جیره های بدون چربی داشتند (05/0>P). استفاده از عصاره آویشن شیرازی منجر به کاهش در مالون دی آلدئید، کاهش معنی دار کلسترول و افزایش فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز سرم خون شد (05/0P<). ارزیابی گوشت تفاوت معنی داری را بین تیمارهای آزمایشی در معیار های روشنایی، قرمزی، زردی، ظرفیت نگهداری آب، افت پخت و افت خونابه نشان نداد (05/0P). جیره های حاوی چربی موجب کاهش غیر معنی دار در فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز و افزایش مالون دی آلدئید و کلسترول سرم خون شد (05/0 کلیدواژگان: جوجه های گوشتی، چربی جیره ای، عصاره آویشن شیرازی، کیفیت گوشت، وضعیت آنتی اکسیدانی سرم
  • احسان صالحی فر *، محمود شیوازاد، فرهاد فرودی، محمد چمنی، رضا بهاری کاشانی صفحات 63-73
    در این تحقیق، اثر الگوهای مختلف اسید آمینه ایده‏آل بر پاسخ سیستم ایمنی، فراسنجه های خونی و لاشه جوجه های گوشتی آرین در دوره پایانی (42-29 روزگی) در دو جنس نر و ماده، بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل 2×7 در قالب طرح کاملا تصادفی با 840 قطعه جوجه گوشتی نر و ماده آرین در 14 تیمار، چهار تکرار و تعداد 15 جوجه در هر تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل ترکیب الگوهای اسید آمینه ایده‏آل و توصیه های آرین (IICP، CVB، Feedstuff، NRC، ROSS، RPANوArian) و جنس (نر و ماده) می باشد. در 35 روزگی به دو قطعه جوجه از هر واحد آزمایشی تزریق آنتی ژن انجام شد و در 42 روزگی تیتر پادتن تعیین گردید. در انتهای آزمایش، از هر واحد آزمایشی دو قطعه جوجه خون گیری و کشتار شدند و مقادیر پروتئین تام، آلبومین، نیتروژن اوره‏ای، کراتینین، اسید اوریک و وزن تیموس، طحال و بورس فابریسیوس و اجزای لاشه مورد اندازه‏گیری قرار گرفت. الگوهای NRC (199/2) و RPAN (172/2) بیشترین عیار پادتن را تولید کردند (05/0 P<). اثر الگوهایاسیدهای آمینه ایده‏آل بر مقادیر اسید اوریک (542/8) و نیتروژن اوره‏ای (850/1) معنی‏دار بود (05/0 P<). وزن نسبی لاشه در الگوی NRC (867/%71) آرین (804/%71)، ROSS (824/%70) و RPAN (091/%71) اختلاف معنی داری نشان داد (05/0 P<). بررسی نتایج پاسخ سیستم ایمنی، فاکتورهای خونی و خصوصات لاشه نشان داد که پاسخ جوجه های گوشتی آرین به نسبت های مختلف اسید آمینه، متفاوت است و بهترین نتایج در الگوی RPAN مشاهده شد.
    کلیدواژگان: اسیدآمینه ایده آل، پاسخ ایمنی، جوجه گوشتی، خصوصیات لاشه، فراسنجه های خونی
  • زاهد عزیز مسگری، محسن دانشیار *، علی میرزا آقازاده، غلامرضا نجفی، فرهاد فرهنگ پژوه صفحات 75-85
    این تحقیق به منظور بررسی تاثیر بتائین بر رشد، وزن و طول بخش های مختلف روده و ریخت شناسی روده کوچک در جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی انجام گرفت. دویست قطعه جوجه نر یک روزه سویه راس در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار به ازای هر تیمار و 10 جوجه در هر تکرار استفاده شد. گروه های آزمایشی شامل جوجه های تغذیه شده با سطوح مختلف صفر، 05/0، 1/0 و 2/0 درصد بتائین بودند. جیره های آزمایشی در دوره پایانی (42-25 روزه) و در شرایط تنش حرارتی 32 درجه سانتی گراد (به صورت دوره ای از 9 صبح تا 5 عصر) مورد مصرف قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بتائین اثر معنی داری بر مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک نداشت، ولی مصرف سطوح 1/0 (001/2) و 2/0 (98/1) درصد بتائین ضریب تبدیل خوراک را به صورت عددی در مقایسه با شاهد (06/2) بهبود داد (08/0P=). عمق کریپت ایلئوم جوجه های تغذیه شده با سطح 1/0 درصد بتائین (μm 40/72) به طور معنی داری پایین تر از مقدار مربوط به شاهد (60/85) بود (05/0P<). همچنین استفاده از سطوح 05/0 (μm 165)، 1/0 (μm 60/181) و 2/0 (μm 60/170) درصد بتائین موجب کاهش عددی ضخامت لایه عضلانی ژوژنوم در مقایسه با شاهد (μm 60/196) شد (09/0=P). در کل، در این آزمایش مصرف سطوح 1/0 و 2/0 درصد بتائین از راه کاهش عمق کریپت ایلئوم و ضخامت لایه عضلانی ژوژنوم موجب بهبود وضعیت دستگاه گوارش و در نتیجه عملکرد جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی شد.
    کلیدواژگان: بتائین، تنش گرمایی، عمق کریپت، ضخامت لایه عضلانی
  • نجمه فاضلی مقدم، سید حسین حسینی مقدم *، محمد مهدی سوهانی صفحات 87-97
    به منظور بررسی تفاوت های ژنتیکی اعم از نوع والد و جنسیت بر پاسخ لارو کرم ابریشم به افزایش دما، بیان پروتئین شوک حرارتی 70 (HSP70) در دو جنس نر و ماده در چهار والد 110 و 104 (واریته های چینی) و 103 و 107 (واریته های ژاپنی) اندازه گیری شد. لاروها در روز چهارم از سن پنجم لاروی به مدت 35 دقیقه در معرض شوک حرارتی C◦45 قرار گرفته و سپس نمونه گیری از بافت چربی در صفر، دو، چهار و بیست و چهار ساعت پس از شوک حرارتی انجام شد. پس از استخراج RNA و اندازه گیری میزان بیان نسبی ژن (qRT-PCR) مشخص شد بیان ژن در جنس ماده 8/13 برابر جنس نر بوده و این تفاوت از نظر آماری بسیار معنی دار بود (0001/0P<). لذا مقایسه والدها در چهار نوبت نمونه گیری به تفکیک جنس با استفاده از تجزیه فاکتوریل و آزمون دانکن انجام شد. تفاوت های بیان ژن در واریته های مورد بررسی بسیار معنی دار بود (001/0P<). در جنس ماده، واریته 107 بیشترین بیان ژن HSP70 را با 552 واحد و در جنس نر، واریته 110 با 53 واحد نشان داد. بیش ترین بیان ژن دو ساعت پس از شوک حرارتیمشاهده شد لیکن با زمان صفر تفاوت معنی داری نداشت. آزمایش تحمل حرارتی نشان داد که دو والد 110 و 107 (63/0 و 44/0) نسبت به دو والد 103 و 104 (94/0 و 74/0) تلفات کمتر و تحمل حرارتی بیشتری داشتند. به طور کلی واریته 103 که پایین ترین میزان بیان ژن HSP70را داشت به میزان زیادی به شوک حرارتی حساس بود.
    کلیدواژگان: بیان ژن، پروتئین شوک حرارتی 70 (HSP70)، تحمل حرارتی، والدین کرم ابریشم
  • |
    • A. Rezaee Salehbabri, Morteza Chaji *, T. Mohammadabadi, M. Bojarpour Pages 1-12
      Present experiment was conducted to compare the performance of Romanov×Lori Bakhtiari crossbred (F1) and Lori Bakhtiari male lambs. Fifteen lambs (initial body weight of 20±1 kg) from each group were fed ad libitum by a balanced diet, and weightd at the end of fattening period and at 15-days intervals. Average daily gain, daily feed intake, diet digestibility, rumen pH and ammonia nitrogen, blood glucose and urea nitrogen were determined. Chewing activity was studied during 24 h. At the end of fattening period, three lambs from each group were slaughtered, and the hot carcass and offal weights and were measured. Dry matter (58.79 vs. 62.35 %) and acid detergent fiber (35.84 vs. 39.92 %) digestibility in crossbred lambs were less than Lori-Bakhtiari sheep (P
      Keywords: Crossbreeding, Carcass efficiency, Romanov×Lori Bakhtiari lamb, Chewing activity, Feed intake
    • F. Makkari, J. Bayatkouhsar *, F. Ghanbari, H. A. Fallahi Pages 13-27
      A study was conducted to evaluate the effect of different additives on chemical composition, fermentation characteristic, gas production and digestibility parameters of triticale silage and its comparison with barley silage in a complete randomized design. Whole crop triticale and barley were harvested and chopped with a conventional forage harvester under farm condition to length of 2-3 cm. Representative of triticale and barley forage samples were packed manually, in triplicate into plastic bags. The filled silos were stored at ambient temperature and allowed to ensile for 3, 7, 21 and 45 days. The following treatments were applied to the forage samples: 1) triticale silage without any additives (control), 2) control bacterial inoculants, 3) control organic acid, 4) control urea and 5) barley silage. Results showed that triticale silages had higher DM content than barley silage, although there were no significant differences among triticale silages. However, barley silage had lowest pH than other treatment in all times after ensilage. Triticale silage treated with organic had highest aerobic stability (p
      Keywords: Nutritive value, Silage additives, Triticale silage, In vitro
    • F. Shahverdi, A. A. Shadparvar *, M. Vatankhah Pages 29-37
      An open nucleus breeding scheme consisting a nucleus herd of 500 ewes and a commercial herd of 4500 ewes was simulated deterministically using the information of the population of Lori Bakhtiari sheep to investigate the effect of heritability and nucleus size on the bias of estimates for genetic gain. The objective function was 9 months body weight and the selection was based on own record. Different values for heritability in nucleus and commercial herd and also different nucleus sizes were considered and the expected genetic gain was estimated by ignoring or accounting for the selection effect and from the ratio of these two estimates the amount of bias of estimates for genetic gain was obtained. The results showed that when the heritability of the nucleus and the commercial herd were equal, the highest bias (18%) occurred. Increasing the heritability in nucleus and commercial herd from 0.1 to 0.9 showed the amount of bias was directly related to heritability and ranged from 10 to 36 %. When the heritability in nucleus was fixed at a given value, and the heritability in commercial herd changed, the rate of bias altered, but only by 10 % indicating the amount of bias is not so sensitive to the heritability in the commercial herd. Results related to the changes in nucleus size indicated that the amount of bias changed between 10 to 20 %; therefore, effect of this factor on the bias is negligible. In general, the most important factor on the bias of genetic gain estimates, due to ignoring the effect of selection, is the heritability.
      Keywords: Selection effect, Genetic gain, Open nucleus system, Lori Bakhtiari sheep, Rate of bias
    • M. Barani, N. Afzali, S. J. Hosseini-Vashan* Pages 39-49
      The aim of this study was to investigate the effect of dietary inclusion of extruded hempseed on performance, carcass components, humoral immune response and plasma lipid profile in broiler chicks. A total of 250 one-day male broiler chicks (Ross 308 strain) were distributed into five treatments in a completely randomized design. Each treatment was replicated five times with 10 birds in each replicate. The experimental treatments were: 1) control diet (no extruded hempseed) and, 2, 3, 4 and 5) diets with 5, 10, 15 and 20% of extruded hempseed, respectively. Dietary inclusion of extruded hempseed up to 20% had no negative effects on body weight gain, feed intake and feed conversion ratio. Extruded hempseed inclusion significantly (P
      Keywords: Broiler chicks, Plasma lipid, Extruded hempseed, Performance, Immune response
    • M. Nobakht, H. Darmani-Kuhi *, M. Mohiti-Asli Pages 51-61
      In this experiment, 240 one-day-old broiler chicks were assigned to one of six dietary treatments in a completely randomized design. Each treatment replicated four times with 10 birds per replicate. The dietary treatments were: 1 and 2: diet without thyme extract (TE) with and without soybean oil (SO) for the entire period of the experiment; 3 and 4: 0.5% TE with and without SO for the entire period of the experiment; 5 and 6: 0.5% TE in last two weeks with and without SO. Supplementation of TE to the diets significantly decreased serum malondialdehyde concentration and increased gluthatione peroxidase activity (P0.05). Thyme extract supplementation to the diets caused significant reduction in gut pH (P0.05). Soybean oil addition to the diets did not have significant effect on malondialdehyde and cholesterol concentrations, and gluthatione peroxidase activity of broiler chick's serum (P>0.05). As an overall conclusion, adding TE to the diets throughout the entire experimental period led to improvement in antioxidant status, reduction in gut pH and serum cholesterol of broiler chicks.
      Keywords: Broiler chickens, Dietary fat, Thyme extract, Meat quality, Serum antioxidant status
    • E. Salehifar *, M. Shivazad, F. Foroudi, M. Chamani, R. Bahari Kashani Pages 63-73
      An experiment was conducted to determine effect of different ideal amino acid ratios on immune response, blood profile and carcass characteristics of male and female broiler chicks during finisher period (29-42 days). A total of 840 male and female broiler chicks were equally distributed to 14 dietary treatments with four pens per treatment and 15 birds per pen in a factorial arrangement 2×7 in a completely randomized design. Treatments were included different patterns of amino acid ratios and recommendations of Arian broiler (IICP, CVB, Feedstuff, NRC, ROSS, RPAN and Arian) and sex (male and female). In 35 days, injections of antigen were performed in 2 chicks from each pens and antibody titers were determined in 42 days. At the end of the experiment, blood samples were taken from two chickens each pen and then were slaughtered, the values of total protein, albumin, urea nitrogen, creatinine, uric acid, and the weight of the thymus, spleen and bursa of Fabricius and carcass components were measured. NRC (2.199) and RPAN (2.172) produced the highest antibody titer (P
      Keywords: Ideal amino acid pattern, Immune response, Broiler, Carcass characteristics, Blood parameters
    • Z. Aziz Mesgari, M. Daneshyar *, Ali Mirza Aghazadeh, Gh. Najafi, F. Farganpajoh Pages 75-85
      This study was conducted to determine effects of betaine supplementation on growth performance and intestinal morphology of broiler chicks subjected to heat stress condition. Two hundred day-old male broiler chicks (Ross 308) were used in a completely randomized design with four dietary treatments. Each dietary treatment replicated five times with 10 birds per replicate. The dietary treatments consisted of a basal diet and the basal diet supplemented with 0.05, 0.1 and 0.2 % of betaine. The experimental diets were offered to chicks under heat stress condition (32±1ºC from 9 AM to 5 PM) during the final period of rearing (25 to 42 days of age). The results did not show any significant effect for the dietary treatments on feed intake and body weight gain, but betaine addition at the levels of 0.1 (2.001) and 0.2% (1.98) decreased feed conversion ratio compared to the control (2.06) group (P=0.08). Crypt depth of ileum was lower in chicks fed diet with 0.1% betaine (72.40 µm) than the control (85.60 µm) (P
      Keywords: Betaine, Heat stress, Crypt depth, Muscle layer thickness
    • N. Fazeli Moghaddam, S. H. Hosseini Moghaddam *, M. M. Souhani Pages 87-97
      In order to study the parents and sexes effect as genetic elements on response of silkworm larva to increased temperature, the expression of HSP70 was measured in both sexes of four silkworm parents including 110 , 104 (Chinese varieties) and 103, 107 (Japanese varieties). Larvae was exposed to 35 min of heat shock at 45°C and then sampling of larval fat body was done at zero, two, four and twenty-four hours after heat shock in the fourth day of the fifth instar. After RNA isolation and determination of HSP70 relative gene expression by qRT-PCR, results showed that the gene expression in female was 13.8 times of male larvae with high significant differences (P
      Keywords: Gene expression, HSP70 gene expression, Thermotolerance, Silkworm parents