در سال هاي اخير استفاده از سامانه اتوبوس هاي تندرو حمل و نقل شهري در شهر تهران مورد توجه بوده است و تا حد زيادي رضايت شهروندان تهراني را در پي داشته است. سيستم اتوبوس هاي تندرو حمل و نقل شهري موجب كاهش هزينه حمل و نقل، سرعت بالاتر و در نهايت راحتي مردم مي گردد. بنابراين در اين پژوهش به تاثير عملكرد سيستم اتوبوس تندرو شهري مي پردازيم.

جهت رسيدن به اين هدف، ابتدا حجم ترافيك وسايل نقليه در دو سناريوي وجود و عدم وجود اتوبوس هاي تندرو شهري توسط مدلبه دست آمد و در ادامه پس از محاسبه الگوي رانندگي با اندازه گيري ميداني، بررسي كيفيت سوخت و محاسبه نوع ناوگان عبوري مسير مورد نظر، ميزان انتشار آلاينده هاي توليدي هر يك از وسايل نقليه با استفاده از مدلIVE به دست آمد و در نهايت ميزان انتشار آلودگي ناشي از منابع متحرك در اين دو سناريو مقايسه شد تا ميزان اثربخشي استفاده از سيستم اتوبوس هاي تندرو به دست آيد.

بر اساس نتايج در مقايسه دو سناريوي وجود BRT براي آلاينده مونوكسيدكربن موجب كاهش kg 92/134 در طول 12 ساعت اندازه گيري شده بود. هم چنين آلاينده تركيبات آلي فرار 5/13kg كاهش يافته بود. اكسيد هاي نيتروژن 0/8kg و اكسيدهاي گوگرد 0/97kg افزايش داشت. همچنين مقادير آلاينده ذرات معلق 0/48kg و نيز مقادير بنزن 0/48kg كاهش يافته بود. وجود BRT براي مقايسه دو سناريو گاز گلخانه اي دي اكسيدكربن موجب كاهش 4361/197kg در طول 12 ساعت اندازه گيري شده بود. همچنين تاثير بكارگيري BRT موجب كاهش kg 37/0 اكسيد نيتروس و kg86/6 متان در طول اين مدت شده بود.

الگوي رانندگي و حجم تردد، دو متغير مهم در IVE هستند. آلاينده مونواكسيدكربن و آلاينده تركيبات آلي فرار بيشتر از ناوگان سواري منتشر مي شود. در انتها وجود BRT موجب كاهش شديد دي اكسيدكربن شده كه آلاينده اصلي گاز گلخانه اي به شمار مي آيد.

مهم ترين معضل جهاني محيط زيست به ويژه در شهر هاي بزرگ، آلودگي هوا است كه بعنوان يك تهديد دائمي و جدي براي سلامت و بهداشت جامعه و محيط مي باشد. هدف از اين پژوهش بررسي و تحليل فاكتورهاي فيزيكي دودكش ها بر ميزان غلظت آلاينده ها در مدل AERMOD مي باشد.

در اين پژوهش مدلسازي براي 4 كارخانه؛ ارچين، خيام، نوآوران و مجتمع كاشي ميبد براي 6 ماه اول سال 1394، صورت گرفت. جهت اجراي مدل با در نظر گرفتن مساحت 20×20 كيلومتر مربع به مركزيت كارخانه خيام، جهت اجراي زير مدل ائرمت از داده هاي هواشناسي ميبد به صورت ميانگين سه ساعته و جهت اجراي زير مدل ائرمپ از مدل رقومي ارتفاع SRTM 50 متر استفاده گرديد. جهت آناليزهاي آماري از نرم افزار SPSS ويرايش 22 مورد استفاده قرار گرفت.

نتايج آناليز آماري نشان داد كه كارخانه هاي مذكور از نظر ميزان پراكنش ذرات اختلاف معني دار داشته كه كارخانه نوآوران بيشترين غلظت و كارخانه مجتمع كاشي ميبد، كمترين مقدار را به خود اختصاص داده بودند.

نتايج رتبه بندي فريدمن نيز حاكي از آن بود كه فاكتورهاي فيزيكي كارخانه، تاثير گذار بر ميزان غلظت ذرات، به ترتيب عبارتند از: قطر دودكش، دبي خروجي ذرات معلق، سرعت خروج ذرات معلق، ارتفاع دودكش، دماي دودكش و ارتفاع گيرنده. صحت سنجي مدل با 23 نقطه اندازه گيري شده با دستگاه محيطي در ماه هاي مختلف صورت گرفت كه نتايج همبستگي نتايج مدل و نقاط شاهد با مقدار معني داري 0/002، تاييد شد.

وتلندهاي مصنوعي و روش هاي متداول با وجود داشتن وظايف يكسان در تصفيه فاضلاب، روش و مكانيزم هاي متفاوتي دارند. مطالعه حاضر با هدف بررسي حذف فنل از فاضلاب سنتتيك با استفاده از وتلند مصنوعي افقي با جريان زيرسطحي و تاثير هوادهي و زمان ماند هيدروليكي در ميزان كارايي حذف فنل انجام شد.

اين مطالعه مداخله اي در مقياس آزمايشگاهي در وتلند مصنوعي افقي با جريان زيرسطحي به منظور حذف فنل از فاضلاب سنتتيك مورد بررسي قرار گرفت. به منظور تعيين اثر هوادهي در كارايي حذف فنل، يك راكتور به صورت هوادهي شده و راكتور ديگر به صورت هوادهي نشده بهره برداري شد. از پوكه معدني به عنوان مديا استفاده گرديد. وتلندها توسط Phragmatis australis گياهكاري شدند.

نتايج نشان داد ميزان تجزيه فنل در هر دو وتلند هوادهي شده و هوادهي نشده تحت تاثير نرخ بارگذاري آلي و زمان ماند هيدروليكي است. همچنين مشخص شد كه حذف فنل در وتلند هوادهي شده و هوادهي نشده به طور كامل اتفاق مي افتد. اين در حالي است كه نرخ حذف فنل در وتلند هوادهي شده نسبت به وتلند هوادهي نشده بالاتر است و به منظور دستيابي به نتايج يكسان، زمان ماند هيدروليكي در راكتور هوادهي نشده نسبت به راكتور هوادهي شده بايد به حدود 2 برابر افزايش يابد.

سيستم وتلند مصنوعي افقي با جريان زيرسطحي، از كارايي بالايي در حذف فنل برخوردار است و در صورت بهينه سازي شرايط بهره برداري به خصوص زمان ماند هيدروليكي، مي تواند به عنوان يك سيستم كارآمد در حذف فنل از فاضلاب استفاده گردد.

پسماندهاي جامد شهري در لندفيل در طول يك فرآيند تبديل بيوشيميايي كه تجزيه زيستي ناميده مي شود، به گاز لندفيل تبديل مي شوند. گاز لندفيل محصول فساد زباله قابل تجزيه است كه حاوي 60-40 درصد متان و مقادير مختلفي از ديگر گازها مي باشد. مطالعه حاضر با هدف تخمين گازهاي زيست محيطي در لندفيل شماره 1 شاهين شهر (كل گاز لندفيل، گازهاي متان و دي اكسيدكربن) ، مقايسه ميزان گازها در طول 30 سال و همچنين بررسي توان اين لندفيل جهت استحصال انرژي انجام شد.

محيط مورد پژوهش، لندفيل شماره 1 در كارخانه بازيافت شاهين شهر (اصفهان) واقع در كوه هاي جعفرآباد بود كه ظرفيت آن در سال 1389 تكميل شده و ارزيابي گازهاي لندفيل در آنها صورت گرفته است. در اين مطالعه ميزان كل گازهاي توليدي، متان و دي اكسيدكربن با استفاده از مدل تخريب مرتبه اول در طول 30 سال و ميزان اين گازها در لندفيل از سال 1392 تا سال 1422 محاسبه شد.

بر اساس نتايج به دست آمده، ميزان گازهاي لندفيل در طول زمان كاهش يافته است. بيشترين گاز متان و دي اكسيدكربن توليد شده به ترتيب در حدود 350 و 950 هزار kg در سال 1392 و كمترين مقدار متان و دي اكسيدكربن توليد شده به ترتيب در حدود 57 و 157 هزار kg در سال 1422 برآورد شده است. حجم كل گازهاي توليد شده در اين لندفيل طي 30 سال حدود 15 ميليون m3 برآورد شده است، كه 27 درصد جرم آن را متان و 73 درصد آن را دي اكسيدكربن تشكيل مي دهد. ميزان گاز متان و دي اكسيدكربن در طول 30 سال به ترتيب حدود 5 و 13 ميليون kg پيش بيني شده است.

به طور كلي با گذشت زمان ميزان گازهاي لندفيل كاهش يافته است. پيشنهاد مي شود جهت استفاده از اين حجم گاز، از تكنولوژي هاي استحصال انرژي براي كنترل گازهاي گلخانه اي و توليد انرژي مورد نياز كارخانه بازيافت شاهين شهر استفاده شود.

بيش از 85 درصد فاضلاب شهري و بخش اعظم فاضلاب هاي صنعتي را آب تشكيل داده، از اين رو فاضلاب تصفيه شده مي تواند در هر بخش از فعاليت ها كه نيازمند آب باشد، به كار گرفته شود. مطالعه حاضر با هدف ارائه راهكار عملي جهت تجديد سفره هاي آب زيرزميني از لحاظ كمي و كيفي در مناطقي كه شرايط خاك و سفره هاي آب زيرزميني براي تغذيه مصنوعي مناسب باشد، با وارد كردن فاضلاب تصفيه شده به سفره هاي آب زيرزميني كه كيفيت كمتري نسبت به پساب تصفيه شده دارند، انجام گرفت.

در اين مطالعه به منظور تغذيه مصنوعي، معيارهاي كيفيت شيميايي، هدايت هيدروليكي، ضخامت لايه غيراشباع خاك، توپوگرافي و كاربري اراضي در سيستم اطلاعات جغرافيايي مورد بررسي قرار گرفت و مناطق عمومي مستعد تغذيه مصنوعي با هدف تغذيه اي (افزايش كمي) در اراضي آبخوان دشت بيرجند مشخص گرديد. همچنين معيارها با هدف افزايش بهبود كيفيت شيميايي (افزايش كمي و كيفي) نيز با استفاده از روش ANP و نرم افزار Super Decisions وزن دهي گرديد؛ به طوري كه كيفيت شيميايي موجود آبخوان در اولويت تغذيه مصنوعي قرار گرفت.

بر اساس هدف تغذيه اي، 6/63km2 از اراضي در دسته بندي خيلي خوب و 50/56km2 در دسته بندي خوب منطقه قرار گرفتند. همچنين بر اساس هدف بهبود كيفيت شيميايي، 1/13km2 از اراضي در دسته بندي خيلي خوب و 55/61km2 در دسته بندي خوب قرار گرفتند. در اين هدف، پساب تصفيه شده در مناطقي از آبخوان كه كيفيت نامناسبي دارد، تزريق مي شود تا سبب بهبود كيفيت آن گردد.

در اين پژوهش با استفاده از مكان يابي مناطق مستعد تغذيه مصنوعي، راهكاري ارائه شد كه ضمن تغذيه مناطقي از آبخوان كه كيفيت نامناسبي دارد، كيفيت آن را نيز افزايش مي دهد. اين امر سبب مي گردد آب آبخوان براي مصارف كشاورزي، مناسب و كارا گردد. اين راهكار منابع با كيفيت بالاتر را براي مصارف شرب و بهداشتي حفظ نمايد.

تصفيه و بازچرخش فاضلاب ها، مهم ترين راهكار در كشورهاي واقع در مناطق خشك و نيمه خشك جهان از جمله ايران در توليد محصولات كشاورزي به عنوان يك منبع مطمئن و پايدار مي باشد. در كشور ما استفاده مجدد از پساب تصفيه شده در حال تبديل شدن به يك روش مورد تاييد جهت برگشت اجزاي مفيد فاضلاب به چرخه آب است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي كيفيت پساب خروجي فاضلاب تصفيه خانه شهري تربت حيدريه جهت مصارف آبياري و كشاورزي انجام شد.

در اين پژوهش به بررسي آناليز شيميايي و ميكروبي پساب فاضلاب تصفيه شده شهري تصفيه خانه تربت حيدريه براي مصارف كشاورزي در منطقه مذكور در سال 1394 پرداخته شد. پارامترهاي خروجي پساب شامل TSS، BOD5، COD، كليفرم، نيترات، پارامتر كدورت، سولفات، فسفات، كلرايد و تركيبات غير آلي سمي مورد بررسي قرار گرفتند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار DSTAT و حجم آماري 45 نمونه انجام شد.

نتايج آناليز شيميايي پساب فاضلاب نشان داد كه ميزان نيترات موجود در پساب به ترتيب بر اساس استاندارد سازمان محيط زيست (WHO) و FAO بالاتر از حد مجاز قرار داشته و براي استفاده در مصارف كشاورزي بايستي تمهيداتي لحاظ گردد.

بر اساس نتايج، كل جامدات محلول، اكسيژن محلول، اكسيژن مورد نياز بيولوژيكي، اكسيژن مورد نياز شيميايي، كليفرم، كاتيون هاي كلسيم، منيزيم و سديم و آنيون هاي سولفات، فسفات و كلرايد در پساب تصفيه شده تصفيه خانه در حد استاندارد آبياري محصولات مي باشد و براي كشاورزي محصولاتي مانند غلات و گياهان يك ساله ساقه دار مانعي ايجاد نمي كنند.

اين مطالعه توصيفي تحليلي با هدف ارزيابي ميزان انتشار كربن حاصل از مصرف سوخت هاي فسيلي بنزين، نفتگاز، نفت كوره و نفت سفيد در بازه زماني سال هاي 94-1306 انجام شد. ميزان مصرف سوخت هاي فسيلي در بازه زماني سال هاي 94-1306 با استفاده از آمارنامه مصرف فرآورده هاي نفتي كه توسط اداره انتشارات روابط عمومي شركت ملي پخش فرآورده هاي نفتي ايران منتشر شده است، جمع آوري گرديد. مجموع مصرف فرآورده هاي نفتي در بازه زماني سال هاي 94-1306 رشد مثبت داشته است؛ به طوري كه در سال 1394 بالغ بر 73/1L ميليارد فرآورده هاي نفتي مصرف شده بود. ميزان انتشار كربن حاصل از مصرف بنزين در سال 1306 و 1394 به ترتيب 9234500 و59607018500kg دي اكسيدكربن در سال بوده است. ميزان مصرف نفتگاز، نفت كوره و نفت سفيد نيز طي سال هاي مورد مطالعه افزايش يافته است. پيشنهاد مي شود راهكارهاي مديريتي جهت استفاده بهينه از سوخت هاي فسيلي ارائه گردد و انرژي هاي پاك و تجديدپذير مانند باد و خورشيد جايگزين شوند.