فهرست مطالب

نشریه یافته های تحقیقاتی در گیاهان زراعی و باغی
سال هفتم شماره 1 (تابستان 1397)

  • تاریخ انتشار: 1397/05/01
  • تعداد عناوین: 10
|
  • فرشته کامیاب ، فاطمه ماهیدشتی صفحات 1-15
    میوه موز به علت رسیدگی سریع و حساسیت به بیماری های قارچی پس از برداشت، عمر انباری بسیار پایینی دارد. اسید سالیسیلیک به عنوان ترکیب ضد اتیلنی و میکروبی و عصاره نعنا به عنوان ترکیبات ضد میکروبی می توانند برای افزایش عمر پس از برداشت موز موثر باشند. به منظور بررسی اثر اسید سالیسیلیک و عصاره نعنا بر ویژگی های فیزیولوژیک پس از برداشت موز، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور عصاره نعنا در چهار سطح صفر، 100، 150 و 200 میلی گرم در لیتر و اسید سالیسیلیک در 3 سطح صفر، 2 و 4 میلی مولار در 3 تکرار به مرحله اجرا در آمد. صفات درصدکاهش وزن میوه، پوسیدگی های قارچی، میزان مواد جامد محلول، قند های احیاء، نشاسته و شاخص های ارزیابی حسی در تیمارهای مختلف اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که اکثر تیمارها مخصوصا تیمار اسید سالیسیلیک 2 میلی مولار در ترکیب با عصاره نعنا 150 یا 200 میلی گرم در لیتر باعث بهبود کیفیت میوه ها و کاهش علایم پوسیدگی های قارچی تاج و دم گاه میوه ها در مقایسه با شاهد شدند. تمام تیمار ها درصد کاهش وزن، مواد جامد محلول و قند های احیاء را کاهش دادند. همچنین درصد نشاسته در میوه های تیمار شده در مقایسه با شاهد بیشتر بود. بنابراین، اما درصد نشاسته را در میوه های تیمارشده، افزایش دادند. در مجموع، تیمار ترکیبی اسید سالیسیلیک 2 میلی مولار و عصاره های نعنا 150 میلی گرم در لیتر برای افزایش انباری و کیفیت موز توصیه می شود.
    کلیدواژگان: عمر قفسه ای، اسید سالیسیلیک، عصاره گیاهی، فیزیولوژی پس از برداشت، پوسیدگی
  • محمود عظیمی ، حسین جعفری، عزیزاله عبدالهی، ابراهیم دستکار صفحات 17-29
    خودناسازگاری گرده در ارقام زیتون یکی از مشکلات توسعه کشت زیتون است. این مطالعه برای تعیین گرده دهنده مناسب ارقام زیتون ابوسطل و کایسی در منطقه طارم انجام گردید. در این آزمایش اثر ارقام گرده دهنده ابوسطل، میشن، گروسان، کایسی، ژلوت، وردیال دخائن، پیکودو، کورنیکابرا و رقم زرد بر ارقام گرده گیرنده ابوسطل و کایسی در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با 10 تیمار و سه تکرار مورد مقایسه قرار گرفت. در گرده افشانی کنترل شده، گل های کامل ارقام گیرنده گرده اخته شد و گرده های ارقام گرده زا روی گل های اخته شده انتقال یافته و گرده افشانی انجام گردید. در یک بررسی تکمیلی از شمارش دانه های گرده جوانه زده روی محیط کشت حاوی عصاره مادگی ارقام ابوسطل و کایسی استفاده گردید. نتایج نشان داد در بین ارقام زیتون گیرنده گرده از نظر صفات تعداد گل آذین در شاخه و درصد گل کامل تفاوت معنی داری در سطح احتمال یک درصد و برای صفت تعداد گل در گل آذین تغییرات معنی دار در سطح احتمال پنج درصد وجود داشت. نتایج گرده افشانی در رقم ابوسطل نشان داد گرده های رقم کورنیکابرا با ابوسطل با شاخص سازگاری 59/0، بیش ترین سازگاری را داشته و رقم کورنیکابرا گرده دهنده مناسبی برای این رقم بود. ارقام گروسان، پیکودو و میشن به ترتیب با شاخص سازگاری 36/0، 24/0 و 24/0 نیز با این رقم سازگار بوده و می توانند به عنوان ارقام گرده زا برای رقم زیتون ابوسطل استفاده شوند. نتایج گرده افشانی در رقم کایسی نشان داد، رقم کورنیکابرا با شاخص سازگاری 36/1 بیش ترین سازگاری را با رقم کایسی داشته و با این رقم کاملا سازگار بود. ارقام ابوسطل و زرد به ترتیب با شاخص سازگاری 67/0 و 65/0 نیز با رقم کایسی تا حدودی سازگار بودند. نتایج این ارزیابی نشان داد که مناسب ترین گرده دهنده برای رقم ابوسطل در مراحله اول رقم کورنیکابرا و در مراحل بعدی به ترتیب ارقام گروسان، پیکودو و میشن بودند. رقم کورنیکابرا با کایسی کاملا سازگار بوده و رقم گرده دهنده مناسب این رقم به شمار می رود.
    کلیدواژگان: تشکیل میوه، جوانه زنی دانه گرده، خود ناسازگاری و دگرگرده افشانی
  • گودرز نجفیان ، فرشاد بختیار، علی ناظری، فرزاد افشاری، اکبر قندی، عزتاللهنباتی، عبدالکریم ذاکری، جواد حسن پور، نصرتاللهطباطبایی، محسن یاسایی، سیدمحمود عطا حسینی، منوچهر خدارحمی، احمد رضا نیکزاد، غلامحسین احمدی، رضا نیکوسرشت، احمد جعفرنژاد، حسن عبدی، احمد زارع فیض آبادی صفحات 31-47
    گندم رقم رخشان در سال زراعی 88-1387 بصورت لاین خالص با شجره " SHARP/3/PRL/SARA//TSI/VEE#5/5/VEE/LIRA//BOW/3/BCN/4/KAUZ "در قالب آزمایش بین المللی 41thIBWSNاز مرکز بین المللی تحقیقات ذرت و گندم (CIMMYT) وارد شد و در بررسی اولیه درکرج، کرمانشاه و زرقان به طور میانگین 9019 کیلوگرم در هکتار عملکرد دانه در مقایسه با 9069 کیلوگرم در هکتار ارقام شاهد (پیشتاز، شیراز، مرودشت و بهار) داشت. در سال زراعی 89- 1388در آزمایش مقایسه عملکرد مقدماتی اقلیم معتدل در کرج، زرقان فارس، نیشابور، اصفهان و اسلام آباد غرب با میانگین عملکرد 8710 کیلوگرم در هکتار در مقابل 7910 کیلوگرم در هکتار ارقام شاهد (پارسی، سیوند، بهار و پیشتاز) انتخاب شد. در سال زراعی 90-1389 در آزمایش مقایسه عملکرد پیشرفته در همان پنج منطقه پتانسیل عملکرد دانه بیشتر از 7 تن در هکتار، مقاومت به بیماری ها و کیفیت نانوایی خوب برای آن ثبت شد. در آزمایش سازگاری در سال های 92- 1390 میانگین عملکرد این رقم 7695 کیلوگرم در هکتار در مقابل 7582 کیلوگرم در هکتار رقم پارسی و 7547 کیلوگرم در هکتار رقم سیوند بود. در مجموع آزمایش های تحقیقی- تطبیقی و تحقیقی- ترویجی در مزارع زارعین این رقم، میانگین عملکرد دانه 8233 کیلوگرم در هکتار در شرایط بهینه در مقایسه با رقم پارسی با عملکرد دانه 7734 کیلوگرم در هکتار برای همان شرایط نشان داد. در آزمایش های تحقیقی- ترویجی شرایط بهینه در استان البرز و کرمانشاه به ترتیب پتانسیل 10116 و 11290 کیلوگرم در هکتار برای این رقم ثبت شد. واکنش رقم رخشان نسبت به بیماری های زنگ زرد و قهوه ای در شرایط آلودگی مصنوعی از 0 (مصون) تا 30MS بود. واکنش این رقم نسبت به زنگ سیاه نژاد Ug99 در کنیا در شرایط آلودگی شدید، 40MR بود. این رقم دارای کیفیت نانوایی خوب و نسبتا زودرس می باشد.
    کلیدواژگان: رقم اصلاح شده، تحمل به تنش، رخشان، گندم آبی
  • عیسی ارجی ، سیامک مهنام صفحات 49-62
    به منظور بررسی تاثیر تعداد جوانه در بوته انگور رقم یاقوتی آزمایشی درشهرستان سرپل ذهاب در سال 1389 به انجام رسید. تیمارها شامل تعداد جوانه نگهداری شده در هر بوته در پنج سطح (16، 24، 32، 40 و 48 جوانه) بودند. این مطالعه درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در بوته های 6 ساله انجام گرفت و در هر واحد آزمایشی تعداد 3 بوته بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان داد که صفات مختلف از قبیل عملکرد، تعداد خوشه، وزن خوشه در بوته، درصد جوانه سبز شده، pH و اسید قابل تیتراسیون در بین تیمارها دارای تفاوت معنی دار بود. درصد جوانه سبز شده در بوته با افزایش تعداد جوانه نگهداری شده در بوته کاهش معنی دار نشان داد به طوری که در تیمار 48 جوانه در بوته حدود 17% جوانه ها باز نشدند. تعداد خوشه در بوته در تیمارهای هرس 40 و 48 جوانه ای به بیشترین مقدار خود رسید و در مقایسه با دیگر تیمارها معنی دار بودند. بیشترین عملکرد در بوته مربوط به تعداد 32، 40 و 48 جوانه نگهداری شده در بوته بود. بیشترین وزن خوشه هرس های 32، 24 و 16 جوانه ای در بوته به دست آمد. به طورکلی با توجه به عملکرد بالا و همچنین وزن مناسب خوشه و دیگر پارامتر ها، نگهداری 32 الی 40 جوانه در بوته انگور رقم یاقوتی برتر از بقیه تیمارها بود.
    کلیدواژگان: انگور، وزن خوشه، هرس، عملکرد
  • عبدالامیر راهنما ، غلامرضا عبادوز، احمد علی شوشی دزفولی، امیر خسرو دانایی، سیدعلی طباطبایی، خالد میری، علی دهقانی صفحات 63-70
    برای معرفی این جمعیت از از گزینش دوره ای استفاده شده است. به این منظور در سال 1369 نسبت به جمع آوری 49 اکوتیپ یونجه از سرتاسر کشور و کشت در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اقدام گردید. پس از مقایسه در سال 1372 تعداد 20 اکوتیپ انتخاب و اقدام به تهیه حداقل 100 قلمه ساقه از بوته-های قوی هر اکوتیپ گردید. کلیه قلمه های انتخابی پس از ریشه دار شدن در خطوط جداگانه کشت و 20 نمونه بذر بدست آمد. پس از کشت 20 نمونه بذر و مقایسه عملکرد در سال 1374 تعداد 8 اکوتیپ حذف و بذر 12 اکوتیپ بطور جداگانه برداشت و در سال 1375 در منطقه ایزوله کشت گردید. مقایسه انجام شده منجر به حذف 6 اکوتیپ دیگر گردید. پس از گرده افشانی باز بین 6 اکوتیپ باقی مانده، در سال 1377 جمعیت اصلاح شده به صورت متناوب تا سال1384 در مزارع ایزوله کشت، مراقبت و بذر گیری گردید. این جمعیت طی سال های 1385 تا 1389 با اکوتیپ های برتر مناطق گرمسیری شامل بغدادی، نیک شهری، بمی، یزدی و مساسرسا به مدت چهار سال مقایسه گردید. نتایج نشان داد اکوتیپ اصلاح شده یونجه گرمسیری با مجموع عملکرد ماده خشک 31/19 تن در هکتار ، بیش ترین عملکرد را داشت و اکوتیپ های گرمسیری مساسرسا، بمی، بغدادی، یزدی و نیک شهری به ترتیب با عملکرد معادل 79/17، 63/17، 77/16، 58/15، و 85/14 تن در هکتار در رده های بعدی قرار گرفتند. این جمعیت در طول مدت آزمایش از نظر بیماری های رایج در منطقه مانند زنگ یونجه، لکه آجری و لکه قهوه ای مورد بررسی وحساسیت خاصی مشاهده نگردید. با توجه به برتری عملکرد و عدم حساسیت به بیماری ها این جمعیت به نام یونجه "امید" نام گذاری و جهت کشت در مناطق گرمسیری توصیه گردید.
    کلیدواژگان: یونجه، اکوتیپ، مناطق گرمسیری، عملکرد
  • زیبنده دهقانپور ، هادی حسن زاده مقدم، افشاراستخر، محمدحسین سبزی، احمد مزین، محمدرضا شیری، علی شیرخانی، مسعود محسنی، کامران انوری، مجید زمانی، فرهاد صادقی، حسین احمدی صفحات 71-82
    تلاقی بین دو لاین K1263/17 و S 61 برای اولین بار در سال 1375 انجام شد. در بررسی آزمایش نیمه نهایی سال1376 با میانگین عملکرد 18/11 تن در هکتار بعنوان رقم برتر از شاهد KSC 301 گزینش گردید. هیبرید فوق طی سال های 1380 و 1381 در آزمایشات نهائی در 6 منطقه طی 2 سال مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که این هیبرید {کوشا { (KSC 201) با میانگین عملکرد دانه 98/9 تن در هکتار بیش از 8/1 تن در هکتار نسبت به هیبرید شاهد افزایش داشت، ولی با هیبرید جدید فجر با 25/10 تن عملکرد دانه در هکتار تفاوت معنی داری نداشت. هیبرید فوق، در آزمایش مقدماتی سال 1391 در دو منطقه کرج و زرقان فارس به همراه هیبرید دهقان بعنوان شاهد، نیز با میانگین عملکرد 85/11 تن در هکتار با توجه به زودرس تر بودن نسبت به سایر ارقام از برتری نسبی برخوردار بود. در سال های 1393 و 1394 نیز در آزمایشات نهایی (سازگاری) در 8 منطقه و دو سال ارزیابی شد. نتایج تجزیه های آماری حاکی از برتری هیبرید زودرس کوشا از نظر عملکرد دانه (با میانگین عملکرد دانه 37/11 تن در هکتار) و سازگاری آن بود. از نظر بیماری ها نیز طی آزمایشاتی که در سال های 1386 تا 1394 انجام شد، لاین مذکور نسبت به سیاهک و فوزاریوم بلال نیمه مقاوم ارزیابی شد. بررسی-های تحقیقی-ترویجی انجام شده در دو منطقه استان کرمانشاه نشان داد که این رقم علاوه بر اینکه، حداقل 30 روز زودرس تر از رقم رایج منطقه (سینگل کراس704) است، رطوبت دانه در زمان برداشت آن، که معیار بسیار مهمی است، بیش از15% کمتر از هیبرید فوق است و همچنین نسبت به آن حداقل 4000-3000 مترمکعب آب کمتر نیز نیاز دارد.
    کلیدواژگان: ذرت، لاین، آزمایشات نیمه نهایی، زودرس، عملکرد دانه
  • حمیدرضا نیکخواه *، احمد یوسفی، حبیبالله قزوینی، بهزاد سرخی، سیدشهریار جاسمی، مهران پات پور، منوچهر طاهری، حسن عبدی، حسین صابری، حمید تجلی، محسن آرزمجو، مهرداد محلوجی، محمد شریف الحسینی، سیدمحمود عطاحسینی، رضا اقنوم، علی شیر نیازی فرد، سیدعلی طباطبایی، صفرعلی صفوی، سلیمان محمدی صفحات 83-95

    رقم جو گوهرانبا شجره Rhn-03//L. 527/NK1272 از ژنوتیپ های جو دریافتی از ایکاردا بوده که مناسب جهت کشت در مناطق معتدل بدون تنش و تحت تنش خشکی آخر فصل با مدیریت های متفاوت آب آبیاری می باشد. آزمایشات مقایسه عملکرد مقدماتی، پیشرفته و سازگاری این رقم در دو شرایط تنش محدودیت آب آخر فصل و شرایط بدون تنش در ایستگاه های کرج، بیرجند، اصفهان و ورامین انجام شد. نتایج حاصل از آزمایشات نشان داد که در شرایط بدون تنش این رقم با میانگین عملکرد دانه 6269 کیلوگرم در هکتار در مقابل 5244 کیلوگرم در هکتار رقم ریحان (20 درصد) ، و در شرایط تنش محدودیت آب آخر فصل با میانگین عملکرد 4720 کیلوگرم در هکتار در مقابل 4035 کیلوگرم در هکتار رقم شاهد ریحان (17 درصد) برتری داشت، از نظر کیفیت دانه این رقم دارای میانگین پروتئین 12 درصد بوده که نشان دهنده کیفیت خوب آن می باشد. بررسی وضعیت بهره وری مصرف آب آبیاری نشان داد که رقم گوهران بالاترین مقدار بهره وری مصرف آب را نسبت به ژنوتیپ های مورد بررسی داشت. بررسی های تحقیقی - ترویجی در مزارع زارعین نشان داد که رقم گوهران به طور میانگین 1196 کیلوگرم در هکتار نسبت به رقم نصرت و 623 کیلوگرم در هکتار نسبت به رقم یوسف در شرایط تنش خشکی آخر فصل و شرایط بدون تنش برتری داشت. با توجه به همیت آب در سال های اخیر، خشکسالی و پایین رفتن ذخایر آب های زیرزمینی خصوصا در مناطق خشک و نیمه خشک کشور و همچنین مناطقی که در فصل بهار برای کشت محصولات بهاره رقابت برای آب آبیاری وجود دارد، رقم گوهران جهت کشت در مناطق بدون تنش و تحت تنش خشکی آخر فصل در اقلیم معتدل کشور برای پایداری تولید جو معرفی شد.

    کلیدواژگان: رقم جو، تنش محدودیت آب آخر فصل، بهره وری آب، اقلیم معتدل
  • حسین کربلایی خیاوی ، سیدیعقوب سیدمعصومی، رمضان گنجه، عادل پیرایش، غلامعلی امامی، حسین خبازجلفایی صفحات 97-106
    به منظور ارزیابی 25 رقم هلو نسبت به بیماری سفیدک پودری هلو، تحقیقی براساس طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو سال (1393 و 1394) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مشگین شهر در شرایط آلودگی طبیعی انجام شد. ارقام شامل روبین، رد هاون، ارلی رد، اسپرینگ کرست، وزویو، رد تاپ، جی. اچ. هیل، شاستا، ارلی گلو، آمسدون، لورینگ، اسپرینگ تایم، ولوت، سودانل، سوندانس، انجیری، حاج کاظمی، پائیزه، آلبرتا، بابی گلد7، دکسی رد، رد اسکین، سبز مشهد، سانکرست و جولای آلبرتا بودند. تجزیه واریانس مرکب صفت درصد شدت بیماریسفیدک پودری هلو نشان داد که بین ارقام اختلاف معنی داری در سطح احتمال 1 درصد وجود دارد. براساس نتایج مقایسه میانگین ارقام رد هاون، انجیری، ارلی گلو، جی. اچ. هیل، لورینگ، رد تاپ، جولای آلبرتا، ولوت، اسپرینگ کرست، رد اکسین، شاستا، ارلی رد، سوندانس و آلبرتا دارای میانگین شدت بیماری کمتری نسبت به بقیه ارقام بودند. براساس نتایج بدست آمده از تجزیه کلاستر، ارقام ارلی گلو، جی. اچ. هیل، رد هاون، انجیری، لورینگ و ردتاپ به عنوان گروه خیلی مقاوم و ارقام جولای آلبرتا، وزویو، آلبرتا، اسپرینگ کرست، ولوت، شاستا، ارلی رد، رد اکسین به عنوان گروه مقاوم به بیماری شناخته شدند.
    کلیدواژگان: رقم، سفیدک هلو، مقاومت ژنتیکی، Sphaerotheca pannosa
  • مظفر روستایی، داود صادق زاده اهری، ابراهیم روحی، مقصود حسن پور حسنی، غلامرضا عابدی اصل، ایرج اسکندری، رضا حق پرست، ملک مسعود احمدی، کاظم سلیمانی، رسول اسلامی، رضا رضایی صفحات 107-114
    گندم رصد از تلاقی گندم سرداری (Sefid) با لاین خارجیFenkang15 ایجاد و به علت وجود ویژگی های زراعی مناسب در آزمایشات دیم انتخاب و برای کاشت در برخی مناطق سردسیر دیم معرفی شد. عملکرد دانه بیشتر و سازگاری آن با مناطق سرد اردبیل و شمال استان آذربایجان شرقی موجب استقبال کشاورزان دیم کار از این رقم شده است. میانگین عملکرد دانهرقم رصد و شاهدهای سرداری و آذر2 در ایستگاه های اردبیل و مراغه به ترتیب 2547، 2152 و 2196 کیلوگرم در هکتار بود،که رقم رصد بیش از 351 کیلوگرم در هکتار عملکرد دانه بیشتری (17 درصد) نسبت به شاهدها داشت. میانگین وزن هزار دانه ارقام رصد، سرداری و آذر2 به ترتیب 39، 37 و 35 گرم بود. رقم رصد در سال زراعی 83-1382 در آزمایش آنفارم در منطقه اردبیل با تولید 3570 کیلوگرم در هکتار نسبت به رقم سبلان (1405 کیلوگرم در هکتار) برتری معنی داری (154 درصد برتری) داشت. براساس نتایج رقم رصد از سازگاری و پایداری تولید برخوردار است و می تواند به دلیل دارا بودن ویژگی هایی از جمله عملکرد دانه و وزن هزار دانه بیشتر، کیفیت خوب نانوایی، تحمل به بیماری زنگ زرد، مقاومت به سرما موجب افزایش و پایداری تولید گندم دیم در دیم زارهای منطقه شمال غرب کشور شود.
    کلیدواژگان: گندم نان، رصد، سازگار خصوصی، مناطق دیم
  • سید حسن موسوی فضل صفحات 115-126
    به منظور بررسی اثر مقدار آب آبیاری و کود پتاسیم بر عملکرد علوفه، اندام هوایی و ریشه ی سه رقم سورگوم علوفه ای، پژوهشی در مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان سمنان (شاهرود) در سال 1393 انجام شد. فاکتورها شامل: 1- مقدار آب (50، 75 و 100 درصد) 2- کود پتاسیم (شاهد، 50 و 100 درصد کود مورد نیاز) 3– ارقام سورگوم علوفه ای پگاه، اسپیدفید و KSF2بودند. پژوهش در قالب طرح کرت های خرد شده به صورت فاکتوریل با سه تکرار انجام شد. آب مورد نیاز به روش پنمن- مانتیث محاسبه و با روش آبیاری قطره ای به گیاه داده شد. کود پتاسیم مورد نیاز براساس آزمون خاک تعیین و مطابق تیمارها با سیستم آبیاری قطره ای به گیاه داده شد. حجم ریشه با روش غوطه وری در آب و وزن آن با ترازوی دقیق اندازه گیری شد. پارامترهای سطح برگ، وزن خشک برگ ، وزن خشک ساقه (وزن اندام هوایی) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد اثر آب و کود پتاسیم بر عملکرد علوفه ، خصوصیات ریشه و اندام هواییارقام سورگوم معنی دار است. بیشترین عملکرد، از سطح آب و کود 100 درصد برای رقم پگاه بدست آمد. تیمار آب 75 و کود 100 درصد برای رقم پگاه به عنوان تیمار برتر انتخاب شد. شاخص تولید نهایی و نرخ جایگزینی فنی برای آب و کود محاسبه شد. ارزش تولید نهایی نسبت به آب برای علوفه ی تر در ارقام اسپیدفید، KSF2و پگاه به ترتیب 192، 318 و 398 هزار تومان بدست آمد.
    کلیدواژگان: آب آبیاری، سورگوم علوفه ای، کود پتاسیم
|
  • Fereshteh kamiab, F. Mahidashti Pages 1-15
    Banana as one of the climacteric fruits which is sensitive to postharvest fungal diseases has a short shelf life. Applications of salicylic acid as antimicrobial and anti-ethylene compound and mentha extraction as antimicrobial compound can be effective to increase postharvest life of banana.In order to evaluate the effect of salicylic acid and mentha extraction on some quantitative and qualitative post-harvest traits of banana, an experiment in a completely randomized block design with two factors, salicylic acid in three levels of 0, 2 and 4 (mM) and mentha extraction in four levels of 0, 100, 150, 200 (mg. l) with three replication was performed. Different parameters including the percentage of weight reduction, fungi rot, total soluble solids, reduced sugar, ascorbic acid, starch and quality were measured. The result showed that all of the treatments especially salicylic acid (2 mM) in combined to 150 or 200 (mg. l) of mentha extraction improved the quality of fruit and decreased the lesions of crown and stem end rot compared to control treatment. All of treatments decreased the percentage of weight loss, total soluble solids and reduced sugar but increased ascorbic acid and starch in treated fruits. Thus, it is suggested that 2 mM of salicylic acid together with 150 mg/L of mentha extraction can be used to increase the postharvest life and quality of banana.
    Keywords: Banana, postharvest, fungi rot, Salicylic acid, plant extraction
  • Mahmoud AZIMI, H. Jafari, A. Abdollahi, E. Dastkar Pages 17-29
    Banana as one of the climacteric fruits which is sensitive to postharvest fungal diseases has a short shelf life. Applications of salicylic acid as antimicrobial and anti-ethylene compound and mentha extraction as antimicrobial compound can be effective to increase postharvest life of banana.In order to evaluate the effect of salicylic acid and mentha extraction on some quantitative and qualitative post-harvest traits of banana, an experiment in a completely randomized block design with two factors, salicylic acid in three levels of 0, 2 and 4 (mM) and mentha extraction in four levels of 0, 100, 150, 200 (mg. l) with three replication was performed. Different parameters including the percentage of weight reduction, fungi rot, total soluble solids, reduced sugar, ascorbic acid, starch and quality were measured. The result showed that all of the treatments especially salicylic acid (2 mM) in combined to 150 or 200 (mg. l) of mentha extraction improved the quality of fruit and decreased the lesions of crown and stem end rot compared to control treatment. All of treatments decreased the percentage of weight loss, total soluble solids and reduced sugar but increased ascorbic acid and starch in treated fruits. Thus, it is suggested that 2 mM of salicylic acid together with 150 mg/L of mentha extraction can be used to increase the postharvest life and quality of banana.
    Keywords: Banana, postharvest, fungi rot, Salicylic acid, plant extraction
  • Goodarz Najafian, Farshad Bakhtiar, Ali Nazeri, Farzad Afshari, Akbar Ghandi, Ezatollah Nabati, Abdolkarim Zakeri, Javad Hassan Pour, Nosratollah Tabatabaei, Mohsen Yassaei, Said Mahmood Atahossaini, Manoochehr Khodarahmi, Ahmad Reza Nikzad, Gholam Hossain Ahmadi, Reza Nikooseresht, Ahmad Jafar Nezhad, Hassan Abdi, Ahmad Zarea Faizabadi Pages 31-47
    A breeding hexaploid wheat line named later Rakhshan was introduced to Iran through the CIMMYT 41th-IBWSN international nursery with pedigree of " SHARP/3/PRL/SARA//TSI/VEE#5/5/VEE/LIRA//BOW/3/BCN/4/KAUZ " in 2008. This line showed average grain yield of 9019 kg/ha compared to check cultivars Pishtaz, Shiraz, Marvdasht and Bahar average with 9060 kg/ha in Karaj, Kermanshah and Zarghan during 2008-09 crop season. This genotype showed grain yield of 8710 kg/ha compared to 7910 kg/ha of four check cultivars: Parsi, Sivand, Bahar and Pishtaz in Karaj, Zarghan, Neishabour, Isfahan and Islam Abad-Gharb during 2009-10. This line was tested in advanced and replicated trials over same 5 locations at 2010-2011 with recorded grain yield of more than 7 t/ha and measured good bread making quality. The adaptation and stability of this line was evaluated in a 2 years' experiment tested over 8 stations during 2011-13 period which recorded grain yield of 7.695 t/ha against 7.582 of Parsi and 7.547 t/ha of Sivand. During testing of this variety under on-farm and demonstrational trials in farmer fields during 2013-15 over several locations of temperate zone under normal irrigation conditions, average grain yield of 8.233 t/ha against 7.734 t/ha of Parsi cultivar was recorded. It showed also potential of 10.116 and 11.290 t/ha grain yields in Kermanshah and Alborz provinces respectively. According to the final investigations, reaction of Rakhshan to yellow rust and leaf rust was recorded as 0 to 30MS in the inoculated nurseries. In case of stem rust race Ug99 reaction was 40MR in Kenya. Bread making quality of this variety is good and it is relatively an early maturity variety.
    Keywords: Cultivar release, irrigated wheat, moisture stress tolerance, Rakhshan
  • I. Arji, S. Mahnam Pages 49-62
    In order to determine the effect of bud number on yield and yield component of Yaghooti grapevine cultivar an experiment was conducted in Sarpol-e-Zehab in 2010. Treatments were different bud number per plant in five levels (16, 24, 32, 40 and 48 buds). This study was conducted based on a randomized complete block design with 4 replications using 6 years old plants and in each plot three bushes were evaluated. The results showed that differences between different treatments in some traits such as yield, number of clusters, cluster weight, bud growth, pH and titratable acid were significant. Emerged buds showed a significant decrease by increasing the number of buds maintenance per plant, as for 48 buds per plant bud emergence reduction was about 17%. The number of cluster per plant reached its highest value with 40 and 48 buds on plant and was significant in comparison with the other treatments. The highest yields per plant were obtained on 32, 40 and 48 maintained buds at the plant. The highest cluster weight gained by 32, 24 and 16 maintained buds in each plant. In general, keeping 32 to 40 buds per plant was recommended for Yaghooti grapevine cultivar based on higher yield, cluster weight and other traits.
    Keywords: Grape, Cluster Weight, Pruning Severity, YIELD
  • abdoulamir Rahnama, gholamreza abadouz, A. A. Shoshi Dezfouli, A. Kh. Danaei, S. A. Tabatabaee, Kh. Miri, A. Dehghani Pages 63-70
    The recurrent selection was used in this study. For this purpose, 49 alfalfa ecotype seeds collected from all over the country and planted in Khuzestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center in 1990. Based on forage yield comparison, 20 ecotype were selected in 1993, provided at least 100 compatible stem cuttings, rooted and planted in separated plots and produced 20 seed sample. Based on 20 ecotype performance in 1995, eight ecotypes were removed and seeds of 12 ecotypes were harvested separately and cultivated in isolated region in 1996. The final comparison resultsed in the removal of 6 other ecotypes. After open pollinating between six remaining ecotypes, modified population was obtain in 1998 and planted in the isolated farms for until 2005. This population was compared with the best ecotypes of sub tropical regions including Baghdadi, Nikeshahri, Bami, Yazdi and Mesasersia in a research project during the years 2006 to 2010. The results showed that the improved alfalfa population with 19.3 t/ha total dry matter produced the highest forage yield and was superior to the others that thay have 17.8, 17.6, 16.8, 15.6, and 14.9 t/ha dry forage yield respectively. According to the survey, this improved population was not sensitive to common diseases like as Uromyces striatus, Stemphyllium botryosom, Pseudopeziza medicaginis (Lib.)Sacc. and Green florescence. Due to the superiority of yield and the lack of susceptibility to diseases, this population was named "Omid" alfalfa and was recommended for cultivation in sub tropical regions.
    Keywords: Alfalfa, Ecotype, Tropical Region, YIELD
  • Zibandeh Dehghanpour, H. Hasanzadeh Moghaddam, A. Estakhr, M. H. Sabzi, A. Mozayan, M. R. Shiri, A. Shirkhani, M. Mohseni, K. Anvari, M. Zamani, F. Sadeghi Sadeghi, H. Ahmadi Pages 71-82
    Early maturing maize hybrid KSC 201 is developed from a cross between S61 and K1263/17 inbred lines in 1996. In the semi-final trail in 1997,this hybrid with average grain yield of 11.18 tons/ha was selected as the superior hybrid in comparison with check cultivar. It was evaluated in final test in 2001 and 2002 in six locations and two growing seasons. Combined analysis of variance showed that KSC 201 hybrid with an average grain yield of 9.98 tons/ha per hectare had 1.8 tons per hectare greater than check hybrid (KSC 301), but was not significantly different from Fajr hybrid with average grain yield of 10.25 tons/ha. In 2012, again it was tested in preliminary yield trial in Karaj and Zarghan filed stations with Dehghan hybrid as check cultivar. Results showed that it had average grain yield of 11.85 tons/ha and was superior in comparison with the other hybrids and check cultivar. In 2014 and 2015 it was examined in adaptability trial in 8 locations and two growing seasons. Combined analysis of variance showed that the new hybrid, “Kousha”, with average grain yield of 11.37 tons/ha and suitable adaptability was one of the superior hybrids. Kousha (KSC 201) hybrid and it parental lines were evaluated and identified as moderately resistant to smut and fusarium ear rot. It was also evaluated under farmers’ conditions in two regions of Kermanshah province and showed that this hybrid was at least 30 days earlier than KSC704. It's grain moisture at harvest time, very important factor, was more than 15% less than the check cultivar. Considering its early maturity, it needs at least 4000-3000 cubic meters less irrigated water.
    Keywords: Maize, Inbred line, Semi final trial, Early maturity, Grain yield
  • Hamidreza Nikkhah, A. Yousefi, H. Qazvini, B. Sorkhi, S. S. Jasemi, M. Patpoor, M. Taheri, H. Abdi, H. Saberi, H. Tajalli, M. Arazmjoo, M. Mahlooji, M. Sharif, Al, Hossaini, S. M. Attahosaini, R. Aghnoom, A. Sh. Niaziefard, S. A. Tabatabaie, S. A. Safari, S. Mohammadi Pages 83-95

    Barley cultivar Goharan with pedigree of "Rhn-03//L.527/NK1272", was selected among barley genotypes from ICARDA and was identified as is a suitable cultivar for temperate regions under both terminal drought stress and non-stress conditions with different irrigation water management. Preliminary, advanced and elite yield trialsof this cultivar under two conditions (terminal droughtstress and non-stress) were carried out at Karaj, Birjand, Isfahan and Varamin stations. The results of the experiments showed that under non stress conditions, Goharan cultivar had a mean grain yield of 6269 kgha-1 versus 5244 kgha-1 of Rihane ( 20% increase), and under terminal drought stress had mean yield of 4720 kgha-1 versus 4035 kgha-1 of Rihane ( 17% increase). This cultivar, had a mean protein content of 12 percent which indicates its good quality. Study on status of irrigation water use productivity in some drought tolerance barley genotypes showed that cultivar Goharan had the highest amount of water use productivity among genotypes. Results of on-farm trials showed that in average Goharan had 1196 and 623 kgha-1 higher grain yield than Nosrat and Yousef cultivars, respectively under both drought stress and non-stress conditions.Based on importance of water in recent years, drought and lowering of groundwater resources, especially in arid and semi-arid regions of the country,where, there is a competition for irrigation water to cultivate spring products,cultivar Goharan was released for cultivation in non- stress areas and under drought stress in the temperate zone of the country for the sustainability of the barley production.

    Keywords: New barley cultivar, terminal drought stress, water use productivity, moderate zone
  • H. Karbalaei Khiavi, S. Y. Seyed Masoumi, R. Ghangeh, A. Pirayesh, Gh. Emami, H. Khabbaz Jolfaei Pages 97-106
    In order to evaluate 25 peach varietiesagainst powdery mildew an experiment was conducted in randomized complete block design with three replications under natural infection condition in the Meshginshahr Agriculture and Natural Resources Research Station during 2014 and 2015. The peach varietieswere consist of Robin, Red haven, Early red, Spring crest, Vesevio, Red top, J.H. Hale, Shasta, Early glo, Amesdn, Loring, Spring time, Velvet, Sudanell, sundance, Anjiri, Haj Kazemi, Paeizeh, Elberta, Baby gold7, Dixi red, Red skin, Sabz-e- Mashhad, Sun crest and July Elberta. Combined analysis of variance showed that disease severity of powdery mildew among varieties was significantly different at the 1% probability level. Based on mean comparisons, varietiesRed haven, Anjiri, Early glo, J. H. Hale, Loring, Red top, July Elberta, Velvet, Spring crest, Red skin, Shasta, Early red, Sudanell and Elberta had lower mean disease severity of powdery mildew on leaves compared to other varieties. Based on cluster analysis, varietiesEarly glo, J. H. Hale, Red haven, Anjiri, Loring and Red top were classified as very resistant and July Elberta, Vesevio, Elberta, Spring crest, Velvet, Shasta, Early red and Red skin as resistant varietiesto causal agent of peach powdery mildew.
    Keywords: Genetic resistance, Genotype, Peach powdery mildew, Sphaerotheca pannosa
  • Mozafar Roostaei, D. Sadeghzadeg, ahari, E. Roohi, M. Hasanpour, Hosni, G. Abedi asl, I. Eskandari, R. Haghparast, M. Masoudahmadi, K. Soleimani, R. Eslami, R. Rezaei Pages 107-114
    Rasad was generated by crossing between Fenkang15 and Sardari (Sefid local variety) and based on its appropriate agronomic traits under rainfed trials was released for cultivation in rainfed condition in some areas of cold regions. Its higher grain yield and adaptability was favoured its cultivation in cold areas of Ardabil and north of East Azarbaijan. Means of grain yield for Rasad, Sardari and Azar2 in Ardabil and Maragheh were 2547, 2152 and 2196 kgh-1, respectively, during 1999-2013 cropping season. Results showed that the means of 1000 Kernel weight for Rasad, Sardari and Azar2 were 39, 37 and 35 gr. respectively. On farm study showed that new cultivar had higher grain yield (3570 kgh-1) compared with Sabalan (1405 kgh-1) under farmer field in Ardabil. Based on these results, theRasad cultivar with high tolerant to cold and drought stresses and grain yield adaptability and stability was suitable cultivar for planting in the cold drylands of Ardabil and East Azerbaijan provinces.
    Keywords: Bread Wheat, Rasad, Specific Adaptation, Dryland Areas
  • S. H. Mousavi Fazl Pages 115-126
    In order to study the effects of irrigation water (50, 75 and 100%) and potassium fertilizer (0, 50 and 100% required potassium fertilizer) on the dynamic of root, yield and shoots of sorghum varieties (Pegah (P), KSF2 (KS) and Speedfeed (S)), a research was conducted in the Agricultural and Natural Resources Research Center of Semnan Province (Shahrood) in 2014. In this study the factors were irrigation water (W), potassium fertilizers (K) and varieties (V) of forage sorghum. The experimental treatments were arranged based on split plot factorial design using a randomized complete block design with three replications. Irrigation water was calculated with Penman-Monteith method. Drip irrigation was used as irrigation system. Sampling was carried out from the roots in three phases during the season. The root volume was determined with immersion in water method. Shoots parameters such as leaf area, leaf dry weight, stem dry weight and shoot weight were measured. The results showed that the effects of irrigation water, potassium fertilizer and sorghum varieties on the forage of yield, volume and dry weight of roots and shoots plant were significant. The highest yield was obtained from the W100K100 treatment for Pegha variety. The maximum water use efficiency was obtained from the W75K100Vp treatment. The W75K100Vp treatment was identified as a superior treatment. The final production value of forage varieties were obtained 1920000, 3180000 and 3980000 rials for Speedfeed, KSF2 and Pegha, respectively.
    Keywords: Forage sorghum, irrigation water, Potassium, split plot factoried