فهرست مطالب

فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان - سال پنجم شماره 2 (تابستان 1396)

فصلنامه فیزیولوژی و بیوتکنولوژی آبزیان
سال پنجم شماره 2 (تابستان 1396)

  • تاریخ انتشار: 1396/06/30
  • تعداد عناوین: 6
|
  • سجاد پورمظفر*، عبدالمجید حاجی مرادلو، حامد کلنگی میان دره صفحات 1-18
    هدف از این مطالعه، بررسی اثر جیره غذایی حاوی سرکه سیب بر برخی از شاخص های همولنف میگوی وانامی و شمارش تعداد کلونی های باکتری Vibrio در روده آن است. در این مطالعه، 225 قطعه میگو وانامی با وزن 04/0±2/10 گرم، با جیره غذایی حاوی سرکه سیب به مدت 60 روز تغذیه شدند. تیمارها شامل سه جیره آزمایشی حاوی سطوح صفر (شاهد)، 2 و 4 درصد سرکه سیب بود (هر تیمار با سه تکرار). در پایان دوره به صورت تصادفی از میگوها به منظور بررسی شاخص های بیوشیمیایی همولنف و شمارش تعداد باکتری های Vibrio نمونه برداری شد. نتایج نشان داد که تعداد کلونی های باکتری Vibrio در میگوهای تغذیه شده با سرکه سیب کاهش معنی داری در مقایسه با گروه شاهد داشت (05/0>P). میزان پروتئین تام و کلسیم در میگوهای تغذیه شده با جیره آزمایشی افزایش معنی داری داشت (05/0>P). اما اختلاف معنی داری در میزان گلوکز میان تیمارها مشاهده نشد (05/0P). نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن سرکه سیب می تواند موجب تغییر برخی شاخص های همولنف و کاهش تعداد کلونی های Vibrio در روده میگوی وانامی شود.
    کلیدواژگان: سرکه سیب، همولنف، Vibrio، میگوی وانامی
  • نبات نقشبندی*، مجید عسکری حصنی صفحات 19-34
    کلرپیریفوس یکی از سموم ارگانوفسفره قوی است که میزان مصرف آن بسیار بالا است و اثرات مضری مانند مسمویت، اختلال در سیستم ایمنی، فیزیولوژی و فعالیت های حیاتی آبزیان دارد. به همین علت اثرات آن می تواند به عنوان شاخص زیستی تعیین آلودگی اکوسیستم ها به کار رود. در مطالعه حاضر اثر غلظت های مختلف سم ارگانوفسفره کلرپیریفوس (5، 10، 20، 30 و 40 میلی گرم در لیتر) بر هورمون های تیروییدی ماهی کپور علفخوار در بازه زمانی 14 روز بررسی شد. خونگیری از ماهیان در زمان های 12، 24 و 96 ساعت و همچنین پس از 7 و 14 روز قرارگیری در معرض سم، انجام شد و پس از استخراج سرم، میزان هورمون های تیروییدی به روش رادیوایمونواسی سنجش شد. نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده کاهش معنی داری در سطوح T3 و همچنین افزایش معنی دار T4 سرم ماهیان تیمار شده در مقایسه با گروه شاهد بود (05/0>P). همچنین کاهشی در نسبت T3 به T4 سرم خون مشاهده شد (05/0>P). به طور کلی بر اساس نتایج به دست آمده، سم کلرپیریفوس برای ماهی کپور علفخوار جزء سموم آفت کش با سمیت شدید طبقه بندی می شود که اثرات شدیدی بر تعادل هورمون های تیروییدی، فعالیت متابولیسمی و رشد این ماهی دارد.
    کلیدواژگان: سموم کشاورزی، سیستم اندوکرین، هورمون های تیروییدی، کپور علفخوار
  • محمد سوداگر، سعیده کیوانلو*، محمد مازندرانی صفحات 35-52
    در این تحقیق جنین ماهی کپور معمولی در دو مرحله تکوین جنینی شامل: روخزیدگی ناقص و ضربان قلب برای مدت 5 دقیقه در معرض آنزیم پروناز قرار گرفتند. سپس جنین های نفوذپذیر شده در مواد ضدیخ شامل: گلیسرول، اتیلن گلیکول و استامید در غلظت های 1، 2، 3 و 4 مولار به مدت 5 و 15 دقیقه غوطه ور شدند. پس از آن، جنین ها آبکشی شده و در داخل انکوباتورها ادامه روند تکوینی خود را طی کردند. بررسی سمیت مواد ضدیخ از طریق محاسبه درصد تفریخ صورت گرفت. نتایج نشان داد غلظت های 1 تا 4 مولار گلیسرول نسبت به غلظت های مشابه اتیلن گلیکول و استامید، سمیت کمتری برای جنین کپور معمولی در هر دو مرحله تکوین جنینی داشت و جنین توانست غلظت های مختلف این ماده را به خوبی تحمل کند. استامید بیشترین اثرات سمی را در جنین ماهی کپور معمولی بر جای گذاشت. با افزایش غلظت مواد ضدیخ، درصد تفریخ کاهش یافت، کاهش درصد تفریخ می تواند در اثر شوک اسمزی، عدم تعادل یونی و یا اثر سمیت مواد ضدیخ باشد. همچنین، افزایش زمان غوطه وری (از 5 به 15 دقیقه) سبب شد درصد تفریخ کاهش یابد. با پیشرفت روند تکوینی، حساسیت جنین ماهی کپور معمولی نسبت به مواد ضدیخ کاهش یافت.
    کلیدواژگان: مواد ضدیخ، جنین، کپور معمولی، سمیت، درصد تفریخ
  • رفیعه خلیلی، مینا رمضانی*، ناصر آق صفحات 53-66
    هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر انجماد در دمای 20- درجه سانتی گراد پس از یک دوره هیدراسیون و دهیدراسیون بر درصد تخم گشایی، رشد و بقای لاروهای حاصل از کیست های Artemia urmiana است. آزمایش ها تحت چهار تیمار مختلف صورت گرفت. در تیمار اول پس از یک دوره هیدراسیون و دهیدراسیون تخم گشایی با روش استاندارد انجام شد. در تیمار دوم پس از یک دوره هیدراسیون و دهیدراسیون و سپس یک هفته نگهداری کیست ها در دمای20- درجه سانتی گراد تخم گشایی انجام شد. در تیمار سوم پس از یک ماه نگهداری در سرما تخم گشایی انجام شد. گروه شاهد (تیمار چهارم) نیز کیست هایی بودند که بدون تیمار خاصی با روش استاندارد تخم گشایی شدند. نتایج نشان داد که با افزایش مدت زمان تیمار در سرما (انجماد یک ماهه)، درصد تخم گشایی کیست ها به طور معنی داری افزایش یافت ولی با این وجود درصد تخم گشایی در گروه شاهد بالاتر بود. حداکثر درصد بقا در روز 11 و در تیمار سوم مشاهده شد. بیشترین میزان رشد، در روزهای 15 تا 25 در تیمار سوم یعنی انجماد یک ماهه مشاهده شد. در مجموع می توان گفت در گونه Artemia urmiana استفاده از تیمار نگهداری در سرما به دلیل کاهش درصد تخم گشایی کیست، ضروری نیست.
    کلیدواژگان: آرتمیا ارومیانا، سیست، دهیدراسیون، هیدراسیون، انجماد
  • جواد سیدی، محمدرضا کلباسی* صفحات 67-82
    تولیدمثل آبزیان اهمیت ویژه ای در موفقیت آبزی پروری دارد و از عوامل موثر بر آن کیفیت گامت های نر و ماده است. عناصر معدنی یکی از مهم ترین عوامل در کیفیت گامت ماهی هستند. سلنیوم عنصری ضروری در عملکرد طبیعی سیستم ایمنی و مراحل تولید مثل است. در این مطالعه تاثیر استفاده از سطوح مختلف نانوسلنیوم بر شاخص های رشد و تغییرات شاخص های آنتی اکسیدانی پلاسمای سمینال اسپرم شامل مالون دی آلدهید (MDA) و فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) و توسعه گنادی مولدین نر ماهی کاراس طلایی ارزیابی شد. به این منظور، تعداد 200 قطعه ماهی طلایی نر بالغ (متوسط وزن 74/0±28/67 گرم) در دوره 8 هفته ای با سطوح متفاوت نانوسلنیوم شامل صفر (شاهد)، 1/0، 5/0 و 1 میلی گرم در کیلوگرم مورد تغذیه قرار گرفتند. سپس شاخص های رشد اندازه گیری و با تزریق هورمون HCG به صورت مصنوعی اسپرم گیری شد. از بافت گناد نیز برای انجام مطالعات بافت شناسی نمونه برداری شد. نتایج نشان می دهد که با افزایش غلظت نانوسلنیوم میزان رشد افزایش و ضریب تبدیل غذایی کاهش پیدا کرد. میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و میزان مالون دی آلدهید پلاسمای سمینال در تیمار های حاوی نانوسلنیوم، بیشتر از تیمار شاهد بود. نتایج مطالعه توسعه گنادی موید افزایش معنی دار مقادیر اسپرماتوزوآ بالغ در گروه های تحت تیمار نسبت به گروه شاهد بود. بنابراین نانوسلنیوم در غلظت های 5/0 و 1/0 میلی گرم در کیلوگرم موجب بهبود شاخص های رشد، توسعه گنادی و عملکرد آنتی اکسیدانی پلاسمای سمینال در ماهی کاراس طلایی شده است.
    کلیدواژگان: نانوسلنیوم، شاخص آنتی اکسیدانی، ماهی طلایی
  • مهتاب یارمحمدی*، محمد پورکاظمی، رضوان الله کاظمی، علی حلاجیان، محمدحسن زاده صابر، ایوب یوسفی جوردهی صفحات 83-105
    sox9 یکی از ژن های کد کننده پروتئینی است که نقش مهمی در تنظیم برخی از فعالیت های سلولی در مهره داران ایفا می‏ کند. با توجه به اهمیت فیل ماهی به عنوان یک گونه مهم در آبزی پروری تاسماهیان و نقش sox9 در فرآیندهای تکوینی مهره ‏داران، در این پژوهش اقدام به توالی‏یابی ژن sox9 و بررسی الگوی بیان آن در مراحل مختلف لاروی و تکوین گناد جنس نر فیل ماهی شد. نتایج نشان داد که توالی ژن sox9 در فیل ماهی شباهت بالایی با گونه ‏های دیگر تاسماهیان و مهره داران دارد که بیانگر نقش بنیادین و تکوینی این ژن در جانوران مختلف است. مطالعه بیان ژن sox9 طی مراحل تکوینی لاروی (1 ، 3، 6، 15 و 50 روز پس از تفریخ) نشان داد که sox9 در مراحل مختلف لاروی بیان شد و بیشترین بیان آن مربوط به 15 روز پس از تفریخ بود. در حالی که در نمونه های گناد تمایز یافته ماهیان (مراحل 1 تا 4 رسیدگی جنسی) sox9 فقط در مرحله 4 بیان می شد. درمجموع، به نظر می رسد فعالیت ژن sox9 در مراحل ابتدایی زندگی با فرآیند های غضروف زایی و اندام زایی و در مراحل بالای رسیدگی جنسی با تکامل بیضه در ارتباط است.
    کلیدواژگان: بیان ژن، فیل ماهی، تعیین جنسیت، مراحل تکوین، sox9
|
  • Sajjad Purmozaffar, Abdol Majid Hajimoradloo, Hamed Kolangi Miandare Pages 1-18
    The objective of this study was to evaluate the effect of dietary supplementation with apple cider vinegar on the hemolymph parameters and Vibrio spp. colony forming unit (CFU) in the intestine of the Litopenaeus vannamei. In this study, two hundred twenty-five L. vannamei with an average initial weight of 10.2±0.04g were fed diets supplemented with of apple cider vinegar for 60 days. Treatments included levels of 0% (control), 2% and 4% apple cider vinegar diets (triplicate). The shrimps were randomly sampled for determination biochemical parameters hemolymph and Vibrio spp. counts at the end of the experiment. The results indicated that Vibrio spp. CFU counts of the shrimp fed with apple cider vinegar diets were significantly lower compared to the control group (P0.05). In contrast, the cholesterol and triglyceride concentrations were significantly decreased in the shrimps fed with diets containing apple cider vinegar and a dramatic decrease was observed in 4% apple cider vinegar treatment (P
    Keywords: Apple Cider Vinegar, Hemolymph, Vibrio, Litopenaeus vannamei
  • Nabat Naqshbandi*, Majid Askari Hesni Pages 19-34
    Chlorpyrifos is one of the strong organophosphate pesticides that use very much and lead poisoning, disruptor in immune and physiology systems and live activities of aquatic organisms. Therefore, its effects can use as the biological indicator in a determination of pollutants. In this study, the effect of different concentrations of Chlorpyrifos (5, 10, 20, 30 and 40 mg/L) were investigated on thyroid hormones of grass carp (Ctenopharyngodon idellus) during 14 days. Blood sampling performed in 12, 24 and 96h and also 7 and 14 days after the exposure. The concentrations of serum thyroid hormone were determined using Radioimmunoassay method. Results showed the significant decrement in the serum T3 and increment of the serum T4 in the treated fishes in comparison to the control groups. In addition, the decrement in ratio T3/T4 was observed (P
    Keywords: Agriculture Pesticides, Endocrine System, Thyroid Hormones, Grass Carp
  • Mohammad Sudagar, Saeide Keivanloo*, Mohammad Mazandarani Pages 35-52
    Fish embryo cryopreservation means substantiation of the body water with a cryoprotectant. Knowledge of cryoprotectants toxicity is one of the prerequisites for the design of embryo cryopreservation protocols. In the present study common carps (Cyprinus carpio) in two stages of embryonic development, half-epiboly (8 h post-fertilization) and heartbeat (32 h post-fertilization) stage, were exposed to pronase, type XIV of Streptomyces griseus, for 5 min. Permeabilized embryos were immersed in various cryoprotectants including glycerol, ethylene glycol and acetamide in concentrations of 1, 2, 3 and 4M for a period of 5 and 15min. Embryos were then washed and incubated until hatched. The toxicity of the cryoprotectant was assessed by the hatching rate. The results indicated that glycerol had less toxicity compared to ethylene glycol and acetamide. Moreover, embryos could tolerate glycerol in high concentrations. Acetamide was found to be the most toxic cryoprotectant. Reduced hatching rate may be a result of osmotic shock, ionic imbalance or consequence of cryoprotectant toxicity. As concentrations were increased, hatching rate decreased. Similarly, hatching rates of embryos were decreased as the exposure time increased (5 to 15 min). With the increasing of the embryonic development sensitivity to cryoprotectant were decreased. Results suggest that glycerol and ethylene glycol would be good options for cryopreservation of common carp embryos at heartbeat stage.
    Keywords: Cryoprotectants, Cyprinus carpio, embryos, Toxicity, Hatching rate
  • Rafieh Khalili, Mina Ramezani*, Naser Agh Pages 53-66
    The aim of this research is the study of the freezing effects at -20°C after hydration and dehydration on the hatching efficiency, survival percentage and growth of Artemia urmiana cysts. Experiments were carried out in four treatments. In the first treatment, hatching was done after one hydration and dehydration cycle with the standard method. In the second treatment, hatching was done after one hydration and dehydration cycle and then one week freezing at -20°C temperature. In third treatment, hatching was done after one hydration and dehydration cycle and then one month freezing at -20°C temperature. Standard hatching was done without any other treatment in the control group (fourth treatment). Results indicated the cyst hatching percentage increased by increasing freezing time (one-month freezing), even though hatching percentage was higher in control group. The most survival percentage was observed in the 11th day of third treatment. The highest growth was in 15 to the 25th day of third treatment (P
    Keywords: Artemia urmiana, Cyst, Dehydration, Hydration, Freezing
  • Javad Seiedi, Mohammad Reza Kalbassi* Pages 67-82
    Successful reproduction is one of the most important issues in aquaculture. In this regard, gamete quality is a limiting factor. Selenium improves the reproduction and immunity in all animals. In the present study, the effects of diets containing different level of Nano-Se on growth indices, gonad histology and activity of two seminal plasma antioxidants, malondialdehyde (MDA) and glutathione peroxidase (GPx), were assessed. Male goldfish (67/28±0/74g, n=200) were fed with 0 (control), 0.1, 0.5 and 1 mg of Nano-Se per Kg of a commercial food for 8 weeks. The developmental stages of the gonadal were evaluated using a common histological method. HCG hormone injection was done to artificially obtain the sperm. The higher Nano-Se concentrations increased and decreased the growth and FCR, respectively. The activity of GPx and MDA in seminal plasma increased in the fishes fed the diets containing Nano-Se, and also the histological observations of the gonads illustrated an increase in spermatozoa count. Hence, 0.5 and 1 mg/Kg Nano-Se improve the growth and gonad indices and increase the activity of the antioxidant seminal plasma enzymes in goldfish.
    Keywords: nano selenium, Goldfish, Antioxidani indices, Gonadal quality indices
  • Mahtab Yarmohammadi*, Mohammad Pourkazemi, Rezvanollah Kazemi, Ali Hallajian, Mohammad Hassanzadeh Saber, Ayub Yousefi Jordehi Pages 83-105
    sox9 is a protein coding gene that plays a crucial role in the regulation of several cellular activities among vertebrates. According to the importance of the beluga as the main species in aquaculture and the importance of sox9 gene in vertebrate evolution, in this study, the identification of gene sequence and expression pattern in different stages of larval and gonadal development of male beluga was developed. The results showed that the sox9 sequence in the beluga has high homology with the sox9 sequence in other vertebrates, which represents a fundamental role of this gene in different animals. Indeed, the study of sox9 gene expression during larval development (1, 3, 6, 15 and 50 days post hatching- dph) revealed that sox9 mRNA is expressed at different stages of larval and the most expression is about 15 dph. However, in differentiated gonads (developmental stages 1-4), sox9 mRNA expressed only at stage 4. In conclusion, it seems that the sox9 expression is related with cartilage synthesis and organogenesis at early life stages and with testicular development at advanced stages of sexual maturation.
    Keywords: Gene Expression, Beluga, Sex Determination, Developmental Stages, sox9