1- خون بازی دست کم سه بار تا مرز سقوط در فیلم های اجتماعی سطحی پیش می رود اما کارگردان، آگاهانه و انگار با لذتی خاص بیننده را درگیر این بازی سقوط می کند اما خود به نجاتش می شتابد. بار نخست وقتی است که «سارا» در اتومبیلی نشسته و در حال خرید مواد مخدر است. خطر تنها ماندن او و دو فروشنده یک پیش آگهی آشناست. اینکه احتمالا سارا ربوده می شود و مورد تجاوز قرار می گیرد. اگر چنین اتفاقی می افتاد فیلم به ورطه مبتذل تکرار شده ایدز می غلتید که مشابه آن را کم ندیده ایم. اما سارا از این بحران به طبیعی ترین شکل ممکن نجات می یابد و قصه روال منطقی خود را ادامه می دهد.