1 - حدود هزار سال پس از آنکه فردوسی بزرگ با مصراع «هنر نزد ایرانیان است و بس» بزرگ ترین توهم جاودانه را به ما هدیه داد: شعار «فوتبال ایرانی با مربی ایرانی» که محصول تراوش ذهنی راس مدیریت ورزش کشور بود، موجب شد با «اسپایدرمن» و شخصیت های «نامیرا» همذات پنداری کنیم و با تخفیف و منت، خود را «برزیل» بدانیم. این شعار «توهم زا» که حتی برای کشتی جهانی ایران تاکنون به کار نرفته، شاید تنها «شناسنامه» فوتبالی بی شناسنامه یی باشد که همچنان با هیجانی عجیب در پوسته و خلا در عمق حرکت می کند و یا فاجعه می سازد یا حماسه ساز می شود یا جلوی استرالیا را در ملبورن می گیرد یا به اردن در تهران می بازد.