از کهن ترین ایام، توجه انسان به رنگ از مهمترین مسائل زندگی و فکری بشر بوده است. چرا که انسان از زمان به کارگیری رنگ بر پیکره و اندام خویش و دیگر ادوات و وسایل زندگی متوجه شد که می تواند از طریق رنگ ها جان دوباره ای به پیرامون اطراف خود ببخشد و برای رسیدن به این اهداف با تعمق و کنکاش و بررسی عمیق، هر روزه یافته های ذهنی و فکری خود را یادداشت می نمود و با به کارگیری این یافته ها زمینه پیدایش علم رنگ و رنگ شناسی پدید آمد که دانش رنگ به علت مشاهدات دقیق و استنادبه استدلال های عقلی و تمرینات فکری و با آزمایش های مختلف رونق و اعتبار گرفت که ارزش اساسی این اعتبار مدیون تفکرات و نظریه ارسطو می باشد