حرکت های صنف گرایانه لزوما به معنای دموکراسی سازی اوضاع نبوده است. در ابتدای شکل گیری صنف، موازی سازی و استفاده از نپختگی نیروهای عضو صنف، موضوعی عادی تلقی می شد. این موضوع برخی محققان را بر آن داشت که صنف گرایی نیمه دهه 1970 میلادی را در پیوند با اشکال دیگر اجتماعی تحلیل کنند بعدها آشکار شد که ترتیبات صنف گرایانه تاثیری اساسی بر شرایطی دارد که در آنها منافع متضاد می توانند در فرآیند تاثیرگذاری شرکت جویند... با این همه فیلیپ سی اسچمیتر ارزیابی های مربوط به تاثیر صنف گرایی بر دموکراسی را وابسته به این موضوع می داند که فرد بر کدام یک از کیفیت های دموکراسی تاکید کند. اسچمیتر تاکید می کند بیشتر