در ماه جولای1944 در شهر برتون وودز ایالت

نیوهمپشایر ایالات متحده، نمایندگان44 کشور جهان برای تدوین استانداردهایی برای انجام امور تجاری و مالی بین المللی پس از پایان جنگ جهانی دوم، گردهم آمدند. این استانداردها نه تنها معیارهای نرخ مبادله و سیستم پرداخت ها را در بر می گرفت، بلکه همچنین تمهیداتی برای کمک به ملت های جهان سوم، در دوره پسا استعماری را نیز شامل می شد. ولی طرح نهایی این نشست، پایین تر از آن چیزی بود که معماران اولیه طرح یعنی هری دکستر وایت، و جان مینارد کینز انتظار داشتند. با این وجود، ثباتی که این سیستم در دوران پس از جنگ جهانی دوم به وجود آورد، به ایجاد محیطی مساعد برای بهبودی اوضاع اقتصادی کمک می نمود.