آغاز تابستان، پایان مدارس! چه آغاز خوبی و چه پایان خوبتری! لحظه عزیز و شورانگیزی بود، لحظه ای که هر سال از نخستین دم بهار، بی صبرانه چشم به راهش بودیم آن سالها یادش به خیر. هر سال انتظار پایان می گرفت و تابستان با شور و حرارت خاص خودش و درست به هنگام، همچون همه ساله امید بخش و گرم و مهربان و نوازشگر می آمد و ما را از غربت زندان شهر، به دامن گستره های کویر می برده و شبهای کویر را چه زیبا در دیارمان و در سه ماه تعطیلی رصد می کردیم و از چادر سیاه شبهای ستاره بارانش دلمان غنچ می رفت و پلک هایمان خسته از شمارش ستاره ها و در پی دب اکبر و دب اصغر بودن سنگینی می کرد و به خواب خوش می رفتیم و روزهایش