شعری برای شهید شهریاری
از ابتدا هم قصه چنین بود
نه مرگ نسبی است و نه شهادت نسبی
و روز حشر، عدم قطعیت برنمی دارد
میزان حق است و کار خدا حساب دارد
و فیض خدا از اول هم هدفمند بود
از ابتدا هم قصه چنین بود
«یارانه ها که هدفمند شوند
تنها شهدا عند ربهم یرزقونند»
¤ ¤ ¤ ¤
تمام استادها روزی تمام می شوند
و ما استاد تمام ها را به آثارشان می شناسیم
پروژه ی تو شکافت نبود
همجوشی بود
و تو آخر تمام پرتوها را جذب کردی...
حالاجرم کوچکت ضرب در سرعت نور به توان دو، انرژی می شود
تا به شهر خود روی و شهریار خود باشی¤
¤ تضمین از بیت حافظ:
غم غریبی و غربت چو برنمی تابم
به شهر خود روم و شهریار خود باشم