نظریه امرالهی از نظریه های وظیفه گروی قاعده نگر به شمارمی رود. این نظریه از آن دسته وظیفه گروی است که تنها یک قاعده کلی ارائه می دهد و سایر قواعد اخلاقی را از آن منشعب می داند. در این دیدگاه، هرچه خداوند به آن امر کند، خوب وصواب است و هرچه از آن نهی کند، بد و خطاست. در تاریخ فرهنگ اسلامی اشاعره، که منکر حسن و قبح ذاتی وعقلی بودند، از این دیدگاه جانبداری می کردند. طبق نظریه امر الهی، معیار صواب و خطا اراده یا قانون خداوند است. این دیدگاه در شکل افراطی اش معتقد است که اساسا معنای حسن وخوبی یعنی متعلق امر خدا بودن و معنای قبح و بدی یعنی متعلق نهی خدا بودن؛ اما شکل معتدل تر این دیدگاه بر آن است