خبر درگذشت سرکار خانم بهروزی تلخ و ناگوار بود. رسم نانوشته یی در ایران است که بعد از فوت هر شخصیتی در رثایش قلم فرسایی شود و از درگذشته یاد می شود اگرچه امر پسندیده یی است ولی می طلبد در زمان حیات آن شخص از خوبی های او یاد شود. به هر ترتیب مریم بهروزی هم از جمله شخصیت های فرهنگی- سیاسی دیار ما بود که طی سالیان اخیر به واسطه فعالیت های مشترکی که در زمینه مسائل زنان داشتیم، بیشتر او را شناختم. اگرچه در زمینه مسائل سیاسی کمتر اشتراک نظر داشتیم ولی نگاه ایشان به مقوله مسائل زنان اشتراکات فراوانی با نگارنده داشت. مریم بهروزی انسانی معتدل، تعقل گرا و دلسوز برای بانوان بود و در زمینه مسائل زنان فراتر از افکار جناحی خود می اندیشید. در جلسات ائتلاف اسلامی زنان که با دیگر فعالان این حوزه بحث های مختلفی در ارتباط با حقوق زنان مطرح می شد، ایشان نسبت به تبعیض هایی که برای زنان در کشور وجود داشته و دارد، گلایه مند بود و تشکل متبوعش فارغ از رویکرد سیاسی خاص، تلاش هایی برای بهبود وضع زنان انجام داد چرا که مریم بهروزی درباره مسائل زنان تفکر کلیشه یی نداشت و در راستای احقاق حقوق این قشر از جامعه همراه با دیگر فعالان حوزه زنان با گرایشات مختلف سیاسی تلاش های ارزنده یی انجام داد. متاسفانه حضور ایشان در جلسات هم اندیشی ائتلاف اسلامی زنان با بداخلاقی برخی رسانه های جریان اقتدارگرا به دلیل حضور نگارنده در این جلسات روبه رو شد ولی مریم بهروزی با سعه صدر برخورد فروتنانه یی با این گونه بی اخلاقی ها انجام می داد و هیچ گاه به دلیل این جو سازی ها از تلاش هایش برای احقاق حقوق زنان نکاست و به راه خود ادامه داد. مطمئنا فعالیت های این عزیز در حوزه های مختلف به ویژه در زمینه مسائل زنان در یادها خواهد ماند. روحش شاد.