وقتی درباره رسانه حرف می زنید باید ببینید در چه شرایط اجتماعی و فرهنگی حرف می زنید. دوام نیاوردن گروه های کاری فقط مربوط به حوزه رادیو و تلویزیون نیست بلکه در حوزه های دیگرهم مشکل دوام نیاوردن گروه ها را شاهد هستیم. شاید یکی از دلایل این موضوع این باشد که ما معمولا مایل هستیم بیشتر خودمان دیده شویم و به نوعی خودمان اول شویم. در صورتی که کار هر کدام ازاعضای گروه اهمیت خاص خودش را دارد. اگر این نکته را درک کنیم دیگر فرقی نمی کند چه کسی در گروه بدرخشد. هر کدام از اعضا موفقیتی کسب کند باعث سربلندی و افتخار گروه است. درباره گروه ما هم در برنامه رادیو هفت اینگونه است. بچه های گروه ما هر کدام در حوزه های دیگر هم موفق هستند اما ارتباطشان را با ما حفظ کردند.

من در گروهمان می بینم که بچه ها یک وقت هایی مایل هستند کار همدیگر را انجام بدهند بدون اینکه انتظار دریافت عایدی بیشتری داشته باشند. این کار را انجام می دهند فقط برای اینکه همکارشان راحت تر و زمان استراحت بیشتری داشته باشد. به نظرم این تعریف درست گروه است. وقتی درباره تیم صحبت می شود یعنی ماحصل نگرش همه اعضای آن.

متاسفانه اعضای گروه ها عادت ندارند یک وقت هایی به نفع یکدیگر کنار بیایند در حالی که در گروه ما اینطور نیست. مثلا برخی وقت ها ممکن است من با فلان ایده آقای صوفی تهیه کننده دیگر رادیو هفت مخالف باشم ولی به احترام او آن ایده را می پذیرم. برعکس این موضوع هم پیش آمده است که او با نظر من مخالف باشد ولی به من اعتماد کرده و نظرم را پذیرفته است. ما در کار گروهی باید به این نگرش برسیم که خروجی کار برایمان مهم باشد و فقط خودمان را نبینیم. این رمز موفقیت یک تیم است.

تهیه کننده تلویزیون