به همان اندازه که تماشای «پایتخت 2» مخاطب را به آینده سریال های تلویزیونی امیدوار می کند، تماشای دو سریال «همه خانواده من» و «هفت سین» حداقل امید در مخاطب به تماشای آثار باکیفیت را از بین می برد و باعث تاسف می شود.

در نوروز 1392 سریال های تلویزیونی شبکه های سه و پنج سیما ناامید کننده ترین آثار تلویزیونی بودند که ساخت آنها ثابت کرد حتی با تخصیص امکانات مناسب، به دلیل فقدان نظارت درست و ضعف مدیریت باید در انتظار ساخت سریال هایی کاملامعمولی و به دور از هرگونه خلاقیت بود و به واسطه تماشای این آثار، تصورات مثبت از ساخته های پیشین سازندگان چنین سریال هایی را نیز فراموش کرد.