امروز، 42 سال از روزی می گذرد که به پیشنهاد یک سناتور امریکایی- گیلورد نیلسون- جهانیان روزی را به نام زمین گرامی می دارند: مناسبتی که در نخستین سال وقوعش بیش از 20 میلیون امریکایی خسته و ناراضی از جنگ ویتنام را به خیابان ها ریخت تا فریاد برآورند که برای نجات زمین و کاهش خطرات تحمیل شده بر آن، بیاییم به زمین تنفس دهیم. این مساله به ویژه از آنجا اهمیت داشت که گزارش هایی منتشر شده بود که نشان می داد، ابزارها و جنگ افزارهای شیمیایی به کار رفته در جنگ ویتنام توسط ارتش امریکا، اثراتی مرگبار بر همه زیستمندان ساکن در کشورهای ویتنام، کامبوج و مناطق اطراف آن تا ده ها سال باقی خواهد نهاد: اثرات شومی که هنوز هم ادامه دارد و از آن با عنوان عامل نارنجی یاد می کنند.