قلم و آنچه از آن می تراود، ستودنی است، مقدس است و هدیه یی است که خداوند به آن سوگند یاد کرده و آن را در زمره ارزشمند ترین ها می داند و پر واضح است که مقصود سوگند به «قلم و آنچه می نویسد» سوگند بر تفکر انسانی است که صاحب قلم است، صاحب نوشتار، فهم و صاحب اندیشه یی که موجب پیوند نسل ها و پیشرفت بشر است. پس انسانی که می نویسد و تفکری که شرافتمندانه قلم می زند، ستودنی است. در جامعه امروز هنر و فرهنگ کشورمان و به ویژه در ادبیات نمایشی انگشت شمارند نویسندگانی که مایه افتخار و اعتلای جامعه روشنفکری و پیشرو در خلق آثاری بدیع و تکان دهنده در عرصه ادبیات نمایش هستند و آنچه به وضوح حس می شود جای خالی همین