1- «کلاس هنرپیشگی» (علیرضا داودنژاد): ترکیب شگفت انگیزی از ترکیب زندگی و سینما، صحنه و پشت صحنه، داستان و واقعیت، از فیلمساز میانسالی که هنوز خیلی جوان است. فیلمی که سینما را جور دیگری تعریف می کند.

2- «فراموشی» (جوزف کازینسکی): فیلمی آینده نگر از فیلمسازی ناشناخته با طراحی صحنه حیرت انگیز: تواما رویاگونه و کابوس وار.

3- «ماهی و گربه» (شهرام مکری): این پیشنهادی برای آینده است که وقتی به نمایش درآمد دیدنش را از دست ندهید. جذابیت آن فقط پلان سکانس بودنش نیست. این یکی از جذابیت های نوآورانه اش است.

4- «پیش از نیمه شب» (ریچارد لینکلیتر): این یکی را که خودتان حتما می بینید و نیازی به توصیه و پیشنهاد نیست.

1- «درخت ارغوان» (پرویز دوایی): سرآمد نوشته های استاد دوست داشتنی و نازنین.

2- «فیلمی کوتاه درباره دیگران» (محسن آزرم): گفت وگویی خواندنی و شیرین و پر از نکته با ژان کلود کریر.

3- «بودن با دوربین» (حبیبه جعفریان): کتابی خاطره انگیز درباره دوست هنرمند از دست رفته، کاوه گلستان. کسی که فقط شبیه خودش بود، در خیلی زمینه ها پیشگام بود، جسور و بلندنظر بود. بی قرار و مبتکر بود... و مهم تر از همه اینکه حسود نبود.

1- ترانه های قدیمی (محمد رحمانیان) در تالار شمس: چند لیوان نوستالژی با شربت موسیقی: به اندازه و گوارا. با بازی های دلنشین.