صبح است. پسر چهارساله ام دور خانه می دود و بلندبلند شعر تازه ای که یاد گرفته را می خواند. پرستار دوروز است که مریض شده. دیشب هم تلفنش را جواب نداده و من سعی می کنم برنامه ریزی کنم که چطور باید بچه را ساعت سه ونیم از مهدکودک بردارم. در را که باز می کنم تلفن زنگ می زند. مادرم است و می گوید امروز به خاطر آلودگی هوا مهدکودک ها تعطیل هستند. مجبورم به شرکت بروم چون لپ تاپم آنجاست. از سر ناچاری به مهدکودک زنگ می زنم.

مدیر مهد نجاتم می دهد، با خنده می گوید: «من خودم یک زن شاغل هستم، وضعیت شما را درک می کنم، بچه را بیاورید ما چند ساعتی نگه می داریم، تا کسی را پیدا کنید.»