صدای کلیک یک دوربین در محوطه زیبا و آرام بیرون تهران. صدای ساب زدن برنز در نیاوران. لغزش قلم نی دزفولی با زاویه 23 درجه روی کاغذ گلاسه در آتلیه ای حوالی خیابان کریمخان. «این دختر نوجوان چه عجیب است». «یک ادیت دیگر. حرکت باید باز هم تندتر شود.» «لایه های دیگر لازم است؟ چند لایه؟ خودم هم نمی دانم.» این کلیک دوربین عباس کیارستمی است که برای گرفتن عکس به جاده هراز آمده. آمده است تا درختان یک روز بهاری را برای جلو دوربین آماده کند. در کارگاه نیاوران، این پرویز تناولی است که مشغول آماده سازی هدیه ای است که می خواهد به کودکان گرسنه، مهم ترین کارفرمایان تاریخ هنر، اهدا کند. مسلمیان در آتلیه اش در کرج،